Zmiana decyzji Prezesa UTK z 4 kwietnia 2018 r. znak: DPP-WPAN.717.1.2017.PL.
Dz.Urz.PUTK.2019.26
Akt jednorazowyDECYZJA Nr DPP-WOPN.717.4.2019.PL
PREZESA URZĘDU TRANSPORTU KOLEJOWEGO
z dnia 5 czerwca 2019 r.
w sprawie zmiany decyzji Prezesa UTK z 4 kwietnia 2018 r. znak: DPP-WPAN.717.1.2017.PL
decyzję Prezesa UTK z 4 kwietnia 2018 r. (znak: DPP-WPAN.717.1.2017.PL) przyznającą PKP Intercity otwarty dostęp dla pasażerskich przewozów kolejowych na trasie Przemyśl Główny - Kołobrzeg - Przemyśl Główny na okres od 9 grudnia 2018 r. do 9 grudnia 2023 r., tj. w rocznych rozkładach jazdy 2018/2019, 2019/2020, 2020/2021, 2021/2022 i 2022/2023, w ten sposób, że w treści załączników do ww. decyzji zmianie ulegają:
UZASADNIENIE
UZASADNIENIE
Prezes UTK 4 kwietnia 2018 r. wydał na rzecz PKP Intercity decyzję (znak: DPP-WPAN.717.1.2017.PL) przyznającą wykonywanie przewozów pasażerskich w ramach otwartego dostępu na trasie Przemyśl Główny - Kołobrzeg - Przemyśl Główny na okres od 9 grudnia 2018 r. do 9 grudnia 2023 r., zwaną dalej "Decyzją".
W Decyzji określono, że ww. przewóz realizowany będzie liniami kolejowymi nr 1, 2, 4, 8, 9, 64, 91, 202, 402 i 570 na okres od 9 grudnia 2018 r. do 9 grudnia 2023 r., tj. na roczne rozkłady jazdy 2018/2019, 2019/2020, 2020/2021, 2021/2022 i 2022/2023, z zachowaniem następujących warunków i zakresu wykorzystania dostępu do linii kolejowych:
W związku z rodzajem oraz intensywnością zgłoszonych przez Przewoźnika zmian, Prezes UTK obowiązany był rozstrzygnąć o trybie, właściwym dla rozpatrzenia wniosku PKP Intercity. W tym miejscu należy wskazać, że rodzaj zgłoszonych przez Stronę modyfikacji determinuje to, czy wniosek dotyczący zmiany decyzji o otwartym dostępie powinien być procedowany jako nowy wniosek o przyznanie otwartego dostępu tj. w trybie art. 29c ustawy o transporcie kolejowym i rozporządzenia 869/2014, czy w trybie art. 155 k.p.a.
Zmiana polegająca na zwiększeniu liczby stacji zatrzymania dotyczyła 1 pary pociągów (pociągi nr 1320 i 3120), co stanowiło 4% wszystkich przewozów uruchamianych na podstawie Decyzji. W jej wyniku 1 para pociągów, która dotychczas mogła realizować przejazdy na trasie Przemyśl Główny - Warszawa Wschodnia - Przemyśl Główny, uległa wydłużeniu poprzez wykonywanie przewozów na trasie Przemyśl Główny - Gdynia Główna - Przemyśl Główny.
Na skutek wydania Decyzji, PKP Intercity uzyskała prawo do korzystania z następujących postojów handlowych: Kołobrzeg, Koszalin, Słupsk, Lębork, Gdynia Główna, Sopot, Gdańsk Oliwa, Gdańsk Wrzeszcz, Gdańsk Główny, Tczew, Malbork, Iława Główna, Ciechanów, Warszawa Wschodnia, Warszawa Centralna, Warszawa Zachodnia, Kraków Główny, Kraków Płaszów, Bochnia, Tarnów, Dębica, Rzeszów Główny, Jarosław, Przemyśl Zasanie oraz Przemyśl Główny. Spółka we wniosku o zmianę Decyzji wskazała, że pociągi nr 1320 i 1321 miałyby dodatkowo korzystać ze stacji: Gdynia Główna, Sopot, Gdańsk Oliwa, Gdańsk Wrzeszcz, Gdańsk Główny, Tczew, Malbork oraz Iława Główna. Zmiana dotyczyła zatem zwiększenia, w przypadku 1 pary pociągów, liczby stacji zatrzymania o 8. Podkreślenia wymaga okoliczność, że stacje zatrzymania, o które została wydłużona trasa pociągów nr 1320 i 3120, były przewidziane jako postoje handlowe dla pociągów PKP Intercity, w wydanej przez Prezesa UTK Decyzji. W niniejszej sprawie Strona nie wnosiła o dodatkowe stacje zatrzymania, które wykraczałyby poza katalog stacji określonych w punkcie 3 Decyzji.
Z tego względu Prezes UTK ocenił powyższą zmianę jako nieznaczącą, co uzasadnia zastosowanie w stosunku do niej trybu art. 155 k.p.a.
Odnosząc się do oceny zmian godzin odjazdów pociągów, należy wskazać, że Strona zgłosiła potrzebę modyfikacji rozkładu jazdy, w zakresie 3 par pociągów z 25 dotychczas funkcjonujących na podstawie Decyzji. Zmiany godzin odjazdów dotyczyły zatem 12 % pociągów uruchamianych na podstawie Decyzji. Na uwagę zasługuje okoliczność, że organ regulacyjny nie może analizować zmiany godzin odjazdów/przyjazdów pociągów, i oceniać stopnia znaczenia tejże zmiany pod kątem przepisu art. 2 pkt 1 rozporządzenia 869/2014, przywołanego uprzednio, z tego względu, że przepis ten dopuszcza dokonanie przez organ regulacyjny oceny wyłącznie w kwestiach odnoszących się do częstotliwości kursowania pociągów lub zwiększenia liczby stacji zatrzymania. Zmiana godzin odjazdów pociągów z konkretnych stacji jest irrelewantna dla częstotliwości kursowania pociągów oraz zwiększenia liczby stacji zatrzymania. Wskazać w tym miejscu należy, że zmiana wyłącznie godzin odjazdów, określonych w rozkładzie jazdy, nie stanowi podstawy do uznania, że ww. rodzaj modyfikacji należy traktować w istocie jako nowy wniosek o przyznanie otwartego dostępu. Innymi słowy, zmiana wyłącznie rozkładu jazdy, polegająca na przesunięciu godzin odjazdów pociągów dotychczas wykonujących przewozy na podstawie decyzji o otwartym dostępie może podlegać ocenie wyłącznie pod kątem spełnienia przesłanki interesu społecznego, określonej w art. 155 k.p.a.
Jednocześnie podkreślenia w tym miejscu wymaga fakt, że rozkład jazdy, stanowiący załącznik do Decyzji, jak również do niniejszego rozstrzygnięcia, stanowi jedynie propozycję godzin odjazdów z konkretnych stacji pasażerskich. Ostateczna decyzja w przedmiocie przyznania faktycznego rozkładu jazdy zależy od wielu czynników takich jak np. treść złożonego przez przewoźnika kolejowego wniosku o przydzielenie zdolności przepustowej lub zdolność przepustowa infrastruktury kolejowej. Wyżej wymienione okoliczności stanowią przedmiot analizy zarządcy infrastruktury, który jest podmiotem odpowiedzialnym za rozpatrywanie wniosków o przydzielanie zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej. W sytuacji wystąpienia ograniczeń infrastruktury kolejowej zarządca infrastruktury może podjąć decyzję o konieczności dokonania zmian w złożonym wniosku o przydzielenie zdolności przepustowej, a w przypadkach określonych w ustawie o transporcie kolejowym, nawet odrzucić otrzymany wniosek.
Analizując wniosek PKP Intercity o zmianę kategorii handlowej pociągów nr 1504 i nr 5104 z "EIP" na "EIC", stwierdzić należy, iż powyższa zmiana nie podlega wskazanej w art. 2 pkt 1 rozporządzenia 869/2014, ocenie Prezesa UTK.
Z tego też względu należy stwierdzić, że w niniejszym przypadku wszystkie zmiany Decyzji, zawnioskowane przez PKP Intercity, należy rozpatrywać w trybie art. 155 k.p.a.
W dalszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 155 k.p.a., decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może zostać zmieniona przez organ administracji publicznej, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Użyty w treści art. 155 k.p.a. spójnik "lub" wskazuje, że dla dokonania zmiany decyzji w trybie art. 155 k.p.a. wystarczy, aby za jej zmianą przemawiał choćby jeden ze wskazanych wyżej interesów.
Pojęcia interesu społecznego oraz słusznego interesu strony mają charakter pojęć niedookreślonych, co powoduje, że o ich zakresie decyduje organ orzekający w danej sprawie, który musi się przy tym wykazać dużą ostrożnością. Oceniając przesłankę interesu społecznego, w kontekście prowadzonego postępowania administracyjnego, Prezes UTK uwzględnił w szczególności interes potencjalnych podróżnych, jak również interes pozostałych uczestników rynku kolejowego. Z tego względu zasadnicze znaczenie dla możliwości dokonania zmiany decyzji w trybie art. 155 k.p.a. przy ocenie przesłanki przemawiania za tą zmianą interesu społecznego będą miały korzyści, jakie mogą uzyskać potencjalni podróżni oraz w jaki sposób przedmiotowe zmiany Decyzji wpłyną na strony umów o świadczenie usług publicznych w transporcie kolejowym.
Odnosząc się natomiast do interesu strony, należy mieć na względzie, iż w art. 155 k.p.a. ustawodawca wskazuję, że chodzi o "słuszny interes". Nie każdy więc interes, ale taki, który może być uznany za "słuszny", ma być brany, przez organ prowadzący postępowanie, pod uwagę. W ten sposób ustawodawca wprowadził dodatkowy element oceniający. Wskazywać ma on na to, że chodzi o interes godny ochrony, niestojący w sprzeczności ani z prawem, ani z zasadami współżycia społecznego.
Uwzględnienie interesu strony w rozumieniu art. 155 k.p. a. należy rozumieć w ten sposób, iż mając do wyboru możliwość korzystniejszego dla strony rozstrzygnięcia, niepozostającego jednakże w kolizji z obowiązującym porządkiem prawnym, organ działając w granicach uznania administracyjnego przyjmuje ten sposób orzekania, zmieniając decyzję mniej korzystną dla strony. Nie mieści się jednak w pojęciu interesu strony orzekanie w sposób sprzeczny z przepisami prawa, choćby zostało ono potwierdzone orzeczeniami sądu wydanymi w innych sprawach (zob. wyr. Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 maja 2005 r., sygn.. akt OSK 1746/04, Legalis nr 73311).
W przedstawionym przez PKP Intercity stanowisku, Spółka zwróciła uwagę na odnotowany w 2018 r. niski poziom punktualności pociągów. Strona wskazała, że jedną z przyczyn powodujących powstawanie opóźnień jest ograniczony czas na dokonanie czynności o charakterze operacyjno-eksploatacyjnym. Z tego względu PKP Intercity wniosła o wprowadzenie wskazanych we wniosku zmian w Decyzji.
Prezes UTK analizując zgłoszoną zmianę podzielił pogląd PKP Intercity, która źródła potencjalnych opóźnień w ruchu pociągów na sieci, upatruje m.in. w braku wystarczającej ilości czasu na dokonanie czynności o charakterze operacyjno - eksploatacyjnym. W ocenie Prezesa UTK uzasadnione jest dokonanie zmian godzin odjazdów 3 par pociągów, gdyż pozwoli to wyeliminować jedną z przyczyn jaka może generować opóźnienia w ruchu pociągów Strony w zgłoszonych przypadkach. Zdaniem Prezesa UTK każdy przewoźnik kolejowy powinien mieć zagwarantowany odpowiedni czas na dokonanie wszystkich czynności o charakterze operacyjno - eksploatacyjnym, ponieważ ma to bezpośredni wpływ na rzetelność oraz prawidłowość ich wykonania przez pracowników PKP Intercity, co z kolei przekłada się m.in. na bezpieczeństwo oraz komfort podróży pasażerów. Niewystarczająca ilość czasu na dokonanie czynności przez rewidenta taboru, może powodować powstanie opóźnienia pociągu już na początkowym etapie podróży. W tym miejscu należy wskazać, że PKP Intercity ustanowiła dokument, zatytułowany Instrukcja dla Rewidenta taboru kolejowego (Bw-28), obowiązujący od 1 kwietnia 2016 r., zwany dalej "instrukcją". W instrukcji zawarto m. in. § 9, który zawiera postanowienia odnoszące się do przeprowadzania przez pracowników PKP Intercity oględzin technicznych wagonów, zespołów trakcyjnych w składach pociągów przyjeżdżających i odjeżdżających. W instrukcji wskazano czynności podejmowane w związku z procesem przyjmowania pociągów z drogi. Zgodnie z instrukcją rewident powinien podjąć szereg czynności polegających m. in. na weryfikacji tego 
1 . Ponadto, po zatrzymaniu pociągu i zabezpieczeniu składu pociągu zgodnie z postanowieniami regulaminu technicznego stacji, rewident taboru powinien .
Zgodnie z instrukcją, rewident powinien również zweryfikować .
Wykonanie wszystkich czynności w sposób zgodny z obowiązującymi zasadami ma na celu zapewnienie odpowiednich warunków bezpieczeństwa oraz komfortu podróżnych. Ponadto Prezes UTK podzielił pogląd PKP Intercity, zgodnie z którym lepsza organizacja działalności Strony w zakresie przeprowadzania ww. czynności umożliwi zwiększenie punktualności pociągów wyprawianych przez PKP Intercity. Obecnie pracownicy PKP Intercity posiadają niewystarczającą ilość czasu na dokonanie wszystkich niezbędnych czynności, umożliwiających bezpieczne wyprawienie pociągu w trasę. W wyniku dokonanej zmiany w Decyzji, pracownicy PKP Intercity będą mieli właściwą ilość czasu na rzetelną realizację wszystkich czynności określonych w instrukcji. W rezultacie zminimalizowana zostanie ilość przypadków, gdzie w celu podjęcia wszystkich czynności przez rewidentów, konieczne było uruchamianie pociągów z opóźnieniem, już na początkowych stacjach przejazdu. Mniejsza liczba opóźnień będzie miała pozytywny efekt zarówno dla pasażera, który zgodnie z rozkładowym czasem jazdy pociągów przybędzie do wybranej przez niego stacji, jak i dla PKP Intercity, która będzie obowiązana do wypłaty mniejszej liczby odszkodowań za opóźnienie pociągu. Będzie to także korzystne dla pozostałych przewoźników kolejowych, którzy nie będą odnotowywali negatywnych następstw pociągów Strony np. w postaci opóźnień wtórnych. Z tego względu Prezes UTK stwierdził, że zmiana dotycząca przesunięcia godzinowego odjazdów pociągów, oznaczająca wydłużenie obecnego czasu na dokonanie czynności o charakterze operacyjno-eksploatacyjnym leży w interesie społecznym.
Ponadto przy ocenie wniosku PKP Intercity o dokonanie zmian godzin odjazdów pociągów, Prezes UTK wziął pod uwagę również obecną sytuację taborową Spółki. Strona, we wniosku wskazała m. in. że: PKP IC nie dysponuje na chwilę obecną taką ilością zarówno wagonów, jak i lokomotyw, która pozwoliłaby na ominięcie kwestii konieczności wydłużenia czasu przejść składów.
Z tego względu przy ocenie zmian odjazdów pociągów, podyktowanych koniecznością przeznaczenia większego nakładu czasu na dokonanie czynności o charakterze operacyjno-eksploatacyjnym, Prezes UTK stwierdził, że powyższe wyczerpuje również wystąpienie przesłanki ważnego interesu Strony.
Analizując proponowaną przez PKP Intercity zmianę, polegającą na wydłużeniu przejazdu pociągów nr 3120 i 1320, należy stwierdzić że w jej efekcie pasażerowie będą mieli możliwość realizować podróż na dłuższym odcinku niż dotychczas, podczas podróży ww. pociągami. W konsekwencji, w ocenie Prezesa UTK zapewnione zostanie dodatkowa opcja realizacji podróży nie tylko w relacji pomiędzy Przemyślem a Warszawą, ale również pomiędzy Gdynią a Warszawą a nawet pomiędzy Gdynią a Przemyślem. W rezultacie podróżnym zapewniona zostanie możliwość odbycia podróży na ww. odcinkach za pośrednictwem jednego pociągu, na który wymagane jest zakupienie jednego biletu. Z tego tez względu Prezes UTK ocenił proponowane wydłużenie jako rozwiązanie o charakterze propasażerskim.
Przy ocenie wprowadzenia powyższej zmiany pod kątem spełnienia przesłanki interesu społecznego, Prezes UTK przeanalizował również jej wpływ na strony umów o świadczenie usług publicznych w transporcie kolejowym. Powyższe wynika z faktu, że do postępowania administracyjnego, zakończonego wydaniem Decyzji, zgłoszono wnioski o badanie równowagi ekonomicznej oraz stanowiska organizatorów publicznego transportu zbiorowego. "Przewozy Regionalne" sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, zwane dalej "Przewozami Regionalnymi", złożyły łącznie 5 wniosków dotyczących badania równowagi ekonomicznej umów o świadczenie usług publicznych realizowanych przez oddziały: Lubelski, Małopolski, Podkarpacki, Warmińsko-Mazurski i Wielkopolski na trasach obejmujących linie kolejowe: nr 2 na odcinku Terespol - Brest Centr., nr 8 na odcinku Kozłów - Kraków Główny, nr 9 na odcinku Działdowo - Iława Główna - Malbork, nr 91 na odcinku Kraków Główny - Rzeszów/Przemyśl - Medyka i nr 353 na odcinku Poznań - Gniezno - Inowrocław, z czego te złożone przez oddziały Warmińsko - Mazurski, Małopolski oraz Podkarpacki do postępowania zakończonego wydaniem Decyzji.
Po ich analizie Prezes UTK w Decyzji stwierdził, że w wyniku przeprowadzonego badania nie można określić, że proponowane krajowe połączenie pasażerskie nie zagraża równowadze ekonomicznej umów o świadczenie usług publicznych zawartych przez Przewozy Regionalne, gdyż niniejsza spółka nie wykazała, że faktycznie wystąpi spadek przychodów z pociągów uruchamianych na podstawie umowy o świadczenie usług publicznych, przyporządkowanych uruchomieniu połączenia komercyjnego rozstrzyganego w Decyzji.
Wskazać w tym miejscu należy, że do postępowania zakończonego wydaniem Decyzji wpłynęło również stanowisko Marszałka Województwa Dolnośląskiego, który pozytywnie ocenił działanie PKP Intercity, polegające na uruchamianiu pociągów dalekobieżnych objętych umowami o świadczenie usług publicznych jak i pociągów komercyjnych na końcowych odcinkach linii kolejowych. W ocenie Marszałka podejmowanie takich działań przez PKP Intercity stanowi element rozwoju gospodarczego i społecznego regionów przez które ma być wykonywane połączenie kolejowe.
W podobnym tonie wypowiedział się Minister Infrastruktury, który podkreślił że większość pociągów, których dotyczą połączenia uwzględnione we wszystkich zgłoszonych wnioskach PKP Intercity o przyznanie otwartego dostępu stanowi kontynuację już realizowanych połączeń. Jednocześnie, w ocenie Ministra Infrastruktury pociągi, które pojawiły się we wnioskach PKP Intercity jako nowe, miałyby stanowić uzupełnienie oferty połączeń realizowanych na podstawie umowy o świadczenie usług publicznych zawartej z ministrem właściwym ds. transportu.
Mając na uwadze powyższe Prezes UTK stwierdził, że zgłoszony przez PKP Intercity wniosek o zmianę Decyzji nie spowoduje zagrożenia naruszenia równowagi ekonomicznej umów, których stroną są Przewozy Regionalne. Wydłużenie rzeczywistej trasy pociągów nr 1320 i 3120, jak również zmniejszenie częstotliwości kursowania pociągu nr 1504 z "codziennie oprócz wakacji" na "1-5" (tj. od poniedziałku - piątku) oraz pociągu nr 5104 z "codziennie" na "1-5", nie spowoduje zagrożenia równowagi ekonomicznej operatora umów o świadczenie usług publicznych. Jednocześnie Prezes UTK ocenił, że stanowiska przedstawione przez Marszałka Województwa Dolnośląskiego oraz Ministra Infrastruktury zachowują swoją aktualność w niniejszej sprawie.
Wskazane zmiany mieszczą się w ramach ustaleń Decyzji, bowiem nie wykraczają poza uprawnienie przyznane na całym odcinku Przemyśl Główny - Kołobrzeg - Przemyśl Główny. Na uwagę zasługuje fakt, że przedmiotowa relacja łączy ze sobą przeciwległe obszary kraju, których postoje handlowe na których zatrzymuje się pociąg przedmiotowej usługi znajdują się na obszarze województwa: podkarpackiego, małopolskiego, mazowieckiego, warmińsko - mazurskiego oraz pomorskiego, przy jednoczesnym zapewnieniu pasażerom możliwość przemierzenia całej trasy w warunkach komfortowych, w dogodnym czasie.
Odnośnie do zmian częstotliwości kursowania pociągów 5104 oraz 1504, w połączeniu z przesunięciem godzin kursowania ww. pociągów, Prezes UTK wziął pod uwagę faktyczne możliwości taborowe Strony oraz oczekiwany wzrost popularności pociągów wykonujących połączenia w korytarzu Gdynia - Warszawa - Kraków i stwierdził, że zmiana zaproponowana przez PKP Intercity będzie korzystna dla pasażerów.
Z tego też względu Prezes UTK ocenił, że przesłanka interesu społecznego w niniejszej sprawie została spełniona zarówno poprzez analizę korzyści dla potencjalnych pasażerów kolei, jak również dla profesjonalnych uczestników rynku kolejowego.
Dokonując oceny zmiany kategorii EIP na EIC, stwierdzić należy, że w istocie zmiana nie wpłynie negatywnie na komfort pasażera. PKP Intercity, w swoim stanowisku wskazała, że kategorie handlowe EIC i EIP, są do siebie podobne i oferują wykonywanie umów przewozu przy wykorzystaniu podobnych parametrów technicznych i eksploatacyjnych. Prezes UTK podzielił przywołany powyżej pogląd PKP Intercity i zauważył, że jednocześnie, w związku ze zmianą kategorii handlowej pociągów, obniżeniu ulegnie cena biletów dla podróżnych, zainteresowanych odbyciem przejazdu w ramach przedmiotowego połączenia. Oprócz niższej ceny biletu, w związku z przedmiotowa zmianą, pasażerowie będą uprawnieni do dokonania zakupu biletu w pociągu bez ujemnych następstw finansowych dla podróżnego (takiego udogodnienia nie przewiduje odbywanie podróży pociągiem EIP). Wprowadzona zmiana kategorii handlowej pociągów nr 1504 oraz 5104 r. nie będzie miała również negatywnego wpływu na obowiązujące umowy o świadczenie usług publicznych z tego względu, że PKP Intercity jest przewoźnikiem kolejowym oferującym przewozy w ruchu dalekobieżnym, a Przewozy Regionalne, które składały wnioski o badanie równowagi ekonomicznej w postępowaniu zakończonym wydaniem Decyzji, przewoźnikiem wykonującym przewozy w przeważającej większości o charakterze regionalnym oraz aglomeracyjnym. Powyższe rozróżnienie ma podstawowe znaczenie dla oceny interesu społecznego innych uczestników rynku kolejowego. Charakter realizowanych przewozów determinuje kształt oferty przewozowej (w tym np. cenę biletu), typ pojazdów wykonujących usługę przewozu, rodzaj usług oferowanych na pokładzie pociągu (np. usługa gastronomiczna). Z tego względu nie można stwierdzić, że obniżenie kategorii przewozu ww. pociągów PKP Intercity mogłoby wywrzeć negatywny wpływ na operatora umów publicznych (Przewozy Regionalne). Jednocześnie ww. zmiana nie będzie negatywnie oddziaływać na zakres usług oferowanych przez PKP Intercity potencjalnym pasażerom, z uwagi na obecność w obu kategoriach handlowych usług gastronomicznych, dostosowania pociągów do przewozu osób z niepełnosprawnością, czy zapewnienia czasu przejazdu w zbliżonym czasie.
Prezes UTK uwzględnił również stanowisko PKP Intercity, informujące o problemach taborowych i koniecznością efektywniejszego wykorzystania pojazdów do realizacji usług i uznał że proponowane przez Stronę zmiany pozytywnie wpłyną na ustabilizowanie oferty przewozowej.
Podsumowując, należy stwierdzić, że w ocenie Prezesa UTK zaproponowane przez PKP Intercity zmiany sprawią, że ich beneficjentami będą zarówno potencjalni pasażerowie jak i PKP Intercity. W efekcie dokonanych modyfikacji Decyzji, pasażerom zapewniona zostanie większa ilość połączeń na trasie Przemyśl Główny - Kołobrzeg (lub jej odcinkom) i w relacji powrotnej, realizowana z większą niż dotychczas punktualnością przyjazdu do stacji końcowej. Jednocześnie PKP Intercity, wskutek lepszej organizacji pracy, będzie mogła oferować usługi przewozu wyższej jakości pod względem punktualności przejazdów, co będzie miało bezpośrednie przełożenie na zmniejszenie kwot przeznaczanych przez Stronę na wypłatę odszkodowań z tytułu opóźnienia pociągów. Zmiany w zakresie kategorii handlowej wpłyną pozytywnie zarówno na podróżnych, którzy będą mogli odbyć podróż na tej samej trasie w niższej cenie przy podobnym standardzie usług, jak i na PKP Intercity, która będzie mogła w korzystniejszy sposób spożytkować potencjał pociągów kategorii EIP. Wprowadzone niniejszą decyzją zmiany nie doprowadzą również do sytuacji, w której zagrożona zostanie równowaga ekonomiczna umów o świadczenie usług publicznych, których stronami są zarówno organizatorzy publicznego transportu zbiorowego, jak i przewoźnicy kolejowi. Z tego też względu należy stwierdzić, że w wyniku dokonania przedmiotowej zmiany Decyzji spełniona zostanie ostatnia przesłanka tj. przemawianie za tym interesu społecznego lub słusznego interesu strony. W analizowanej sprawie zarówno interes społeczny jak i słuszny interes strony przesądził o zasadności dokonania zmiany Decyzji, mimo że z punktu widzenia prawa wystarczające byłoby przemawianie za zmianą co najmniej jednego z ww. interesów.
Biorąc pod uwagę powyższe Prezes UTK orzekł jak w sentencji niniejszej decyzji.