Zm.: zarządzenie w sprawie określenia zasad gospodarowania mieniem będącym w zarządzie Straży Granicznej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.KGSG.2009.15.89

Akt jednorazowy

Wersja od: 17 grudnia 2009 r.

ZARZĄDZENIE Nr 90

KOMENDANTA GŁÓWNEGO STRAŻY GRANICZNEJ

z dnia 26 listopada 2009 r.

zmieniające zarządzenie w sprawie określenia zasad gospodarowania mieniem będącym w zarządzie Straży Granicznej

Na podstawie art. 9 ust. 7 pkt 6 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 170, poz. 1218 z 2007 r. Nr 57, poz. 390 i Nr 82, poz. 558 z 2008 r. Nr 86, poz. 521, Nr 195, poz. 1199, Nr 216, poz. 1367, Nr 227 poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120, Nr 85, poz. 716, Nr 98, poz. 817 i Nr 157, poz. 1241 i Nr 168, poz. 1323) zarządza się, co następuje:

§ 1. W zarządzeniu Nr 5 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 7 stycznia 2004 r. w sprawie określenia zasad gospodarowania mieniem będącym w zarządzie Straży Granicznej (Dz. Urz. KGSG Nr 2, poz. 6, Nr 8, poz. 44 i Nr 9, poz. 55, z 2005 r. Nr 1, poz. 2, Nr 6, poz. 34 i Nr 11, poz. 78, z 2006 r. Nr 6, poz. 48 i Nr 11, poz. 104, z 2007 r. Nr 8, poz. 77, Nr 10, poz. 91, Nr 11 poz. 98 i Nr 13, poz. 111 oraz z 2008 r. Nr 5, poz. 29), zmienionym zarządzeniem Nr 67 z dnia 10 września 2008 r., Nr 72 z dnia 16 października 2008 r., Nr 84 z dnia 28 listopada 2008 r., Nr 1 z dnia 5 stycznia 2009 r., Nr 18 z dnia 16 marca 2009 r. i Nr 37 z dnia 5 czerwca 2009 r., wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 204:

a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

"1a) obiekty magazynowe - budynki lub pomieszczenia w budynkach, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz sprzęt i materiały techniki specjalnej;",

b) pkt 2-4 otrzymują następujące brzmienie:

"2) magazyn broni - obiekt magazynowy w pododdziale, komórce organizacyjnej i granicznej jednostce organizacyjnej Straży Granicznej, w którym przechowuje się broń, amunicję i inny sprzęt techniki specjalnej;

3) magazyn uzbrojenia - obiekt magazynowy w wewnętrznej komórce zaopatrującej, w którym przechowywane są broń, amunicja, sprzęt i materiały techniki specjalnej;

4) magazyn bazowy - obiekt magazynowy przeznaczony do przechowywania materiałów wybuchowych w ilościach większych niż ilość tych materiałów dopuszczalna do przechowywania w magazynach podręcznych;",

c) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

"4a) magazyn podręczny - obiekt magazynowy przeznaczony do przechowywania materiałów wybuchowych w dopuszczalnych ilościach określonych w załączniku nr 51 do zarządzeniania, których przechowywanie nie stwarza istotnego zagrożenia dla obiektu i jego otoczenia;",

d) po pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12-15 w brzmieniu:

"12) załącznik A - załącznik A- "Przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych" do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 30, poz. 287, z późn. zm.);

13) klasy - klasy materiałów i przedmiotów niebezpiecznych wydzielone na podstawie dominującego zagrożenia, o których mowa w załączniku A;

14) podklasy - wydzielone w klasie 1 materiałów niebezpiecznych podklasy materiałów wybuchowych i wyrobów wypełnionych materiałem wybuchowym o podobnym zachowaniu się opakowania przy spalaniu, deflagracji lub detonacji, o których mowa w załączniku A;

15) grupy zgodności - grupy zgodności materiałów wybuchowych i wyrobów wypełnionych materiałem wybuchowym, o których mowa w załączniku A.";

2) § 236 otrzymuje brzmienie:

"§ 236. 1. Amunicję i materiały wybuchowe przechowuje się w odpowiednio usytuowanych, przystosowanych i zabezpieczonych obiektach magazynowych, zapewniających warunki dla ochrony życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.

2. Warunki lokalizacji obiektów magazynowych, w których są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja określa załącznik nr 51 do zarządzenia.

3. Materiały wybuchowe do użytku bieżącego przechowuje się w:

1) magazynie broni - w ilości nie większej niż zestaw alarmowy przeznaczony jednorazowo do działań minersko-pirotechnicznych, określony w odrębnych przepisach dotyczących działań minersko-pirotechnicznych;

2) magazynie podręcznym i bazowym - w ilości większej niż określona w pkt 1.

4. Obiekty magazynowe, w których przechowywane są materiały wybuchowe i amunicja, powinny być wykonane z materiałów niepalnych lub trudno palnych.

5. Powłoki ścian, podłóg, sufitów i elementów wyposażenia obiektów magazynowych, w których przechowywane są materiały wybuchowe i amunicja, powinny być trudno palne, a ponadto podłogi i elementy wyposażenia powinny spełniać wymagania Polskiej Normy w zakresie ochrony przed elektrycznością statyczną.

6. Drzwi ewakuacyjne obiektów magazynowych, w których są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja, powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczenia i posiadać zamki rolkowe, działające w wyniku pchnięcia, lub rozsuwać się na zewnątrz.

7. Okna mające służyć za dodatkowe wyjścia awaryjne powinny otwierać się na zewnątrz, a otwór okienny powinien mieć wymiary nie mniejsze niż 0,75 m x 0,75 m.

8. Wewnątrz obiektu magazynowego powinny być zamieszczone, w sposób trwały, napisy informujące o:

1) klasach lub podklasach i grupach zgodności przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji oraz ustalające wykaz środków bojowych, które można przechowywać razem w tym obiekcie;

2) dopuszczalnej liczbie osób wykonujących obowiązki służbowe w zakresie obsługi tego obiektu.";

3) w § 239:

a) w ust. 1 zdanie wprowadzające do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

"Na magazyn uzbrojenia, magazyn broni i magazyn podręczny wyznacza się budynek murowany lub pomieszczenie w takim budynku, które spełnia następujące warunki:",

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Drzwi do pomieszczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a, na czas nieobecności osoby odpowiedzialnej za prowadzenie magazynu broni powinny być zamknięte na wszystkie zamki i zaplombowane lub zaopatrzone w ochronę elektroniczną sygnalizującą wejście osób nieuprawnionych.";

4) w § 248:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Amunicję należy przechowywać w obiektach magazynowych, które nie są ogrzewane. Amunicję i inne środki bojowe można przechowywać razem w jednym obiekcie magazynowym z zachowaniem wymagań określonych w załączniku nr 53 do zarządzenia. Zabrania się przechowywania amunicji razem z innym sprzętem, materiałami technicznymi itp.",

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Podczas prowadzenia działań minersko-pirotechnicznych materiały wybuchowe można przechowywać w innych miejscach niż obiekty magazynowe np. barakowozach, kontenerach i skrzyniach ładunkowych pojazdów samochodowych, w sposób zapewniający bezpieczeństwo ludzi, mienia i środowiska, a w szczególności brak dostępu osób nieuprawnionych do tych materiałów.",

c) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

"5. Szczegółowy sposób przechowywania materiałów wybuchowych w miejscach, o których mowa w ust. 4 określają:

1) dowódca zespołu minersko-pirotechnicznego - w przypadku prowadzenia działań minersko-pirotechnicznych innych niż szkolenie;

2) osoba, o której mowa w § 317 pkt 3 - w przypadku szkoleń prowadzonych w zakresie działań minersko-pirotechnicznych.";

5) w § 312 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) wydawaniem, rozliczaniem oraz prowadzeniem dokumentów rozchodowych materiałów wybuchowych wydawanych w celu realizacji działań minersko-pirotechnicznych;";

6) w § 315 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4) zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas realizacji działań minersko-pirotechnicznych z zastosowaniem materiałów wybuchowych.";

7) w § 319 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:

"8) sposób przechowywania materiałów wybuchowych w miejscach, o których mowa w § 248 ust. 4.";

8) w § 324 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

"5. Podstawą do rozliczenia materiałów wybuchowych zużytych podczas niszczenia urządzeń wybuchowych lub pokonywania przeszkód i zamknięć jest protokół zniszczenia urządzenia wybuchowego, sporządzony według wzoru określonego w odrębnych przepisach dotyczących działań minersko-pirotechnicznych.";

9) w § 329 po ust. 5 dodaje się ust. 6-8 w brzmieniu:

"6. Próbki materiałów wybuchowych wycofane z użytku zdaje się do obiektu magazynowego wewnętrznej komórki zaopatrującej w obecności komisji, której skład określa kierownik jednostki organizacyjnej realizującej to szkolenie.

7. Próbki, o których mowa w ust. 6, przechowuje się w oddzielnej szafie metalowej znajdującej się w obiektach magazynowych przystosowanych do przechowywania materiałów wybuchowych lub amunicji.

8. Do przechowywania próbek, o których mowa w ust. 6, nie stosuje się przepisów dotyczących lokalizacji obiektów magazynowych oraz zasad przechowywania amunicji i materiałów wybuchowych w jednym pomieszczeniu magazynowym.";

10) załącznik nr 51 do zarządzania otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego zarządzenia;

11) załącznik nr 53 do zarządzania otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego zarządzenia;

§ 2. Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia podpisania.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

WARUNKI LOKALIZACJI OBIEKTÓW MAGAZYNOWYCH, W KTÓRYCH SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE I AMUNICJA, ZAKLASYFIKOWANE DO KLASY 1 PODKLASY 1.1 i 1.5 ORAZ DO KLAS 3 i 4.1

I.

Magazyny bazowe

1. Magazyny bazowe mogą być lokalizowane wyłącznie w wolno stojących obiektach, w bezpiecznych odległościach od innych obiektów usytuowanych w ich otoczeniu. Minimalną dopuszczalną odległością (L_d) od zagrażającego wybuchem magazynu bazowego w stosunku do innych obiektów w otoczeniu jest taka odległość, przy której nadciśnienie fali uderzeniowej (P_f) powstającej przy wybuchu zgromadzonego w magazynie ładunku o masie (M) nie przekracza wartości dopuszczalnych dla tych obiektów, określonych liczbowo w ust. 13 w tabeli 1.

2. Minimalne dopuszczalne odległości, o których mowa w ust. 1, określa się z uwzględnieniem:

1) masy netto magazynowanego ładunku materiałów wybuchowych i jego zdolności do generowania fali uderzeniowej;

2) konstrukcji obiektu magazynowego, obecności lub braku obwałowań;

3) ewentualnych uwarunkowań propagacji fali uderzeniowej wokół obiektu magazynowego;

4) wrażliwości materiałów wybuchowych znajdujących się w zagrożonym obiekcie, w stosunku do którego jest wyznaczana bezpieczna odległość;

5) zastosowanych dodatkowych zabezpieczeń obiektu magazynowego i pobliskich obiektów.

3. Zdolność danego materiału wybuchowego do generowania fali uderzeniowej, o której mowa w ust. 2 pkt 1, określa porównawczo w stosunku do wzorcowego materiału wybuchowego (krystalicznego heksogenu) współczynnik zagrożenia (R_z).

Współczynnik R_z wyznacza się doświadczalnie w drodze badań modelowych lub oblicza według wzoru:

R_z = 4,71 x 10^-4 x (Q x V)^0,5

gdzie:

Q - oznacza ciepło wybuchu danego materiału wybuchowego w kJ/kg,

V - oznacza objętość właściwą produktów wybuchu danego materiału wybuchowego w dm³/kg.

4. Wrażliwość materiału wybuchowego, o której mowa w ust. 2 pkt 4, określa współczynnik wrażliwości (R_w) obliczany według wzoru:

R_w = (R_M x R_T)^0,5

gdzie:

R_M - oznacza - współczynnik wrażliwości mechanicznej danego materiału wybuchowego,

R_T - oznacza - współczynnik wrażliwości termicznej danego materiału wybuchowego.

5. Współczynniki R_M i R_T' o których mowa w ust. 4, są wyznaczane według wzorów:

1) R_M = 0,076 x (S_t x S_i)^0,5

gdzie:

S_t - oznacza dolną granica wrażliwości na tarcie danego materiału wybuchowego w N, oznaczoną według Polskiej Normy,

S_i - oznacza dolną granicę wrażliwości na uderzenie danego materiału wybuchowego w J, oznaczoną według Polskiej Normy;

2) R_T = 39,02 x log T_R/373

gdzie:

T_R - oznacza temperaturę rozkładu danego materiału wybuchowego w K, oznaczoną według Polskiej Normy.

6. Przy obliczaniu współczynnika R_w zgodnie z ust. 4 i 5, dodatkowo stosuje się następujące zasady:

1) jeżeli materiał wybuchowy ma współczynnik wrażliwości mechanicznej (R_M) mniejszy lub równy 1, współczynnik wrażliwości oprócz wartości liczbowej otrzymuje znak "M";

2) jeżeli materiał wybuchowy charakteryzuje się wrażliwością na uderzenie wyższą od 50 J i jednocześnie wrażliwością na tarcie wyższą od 353 N, do obliczenia współczynnika wrażliwości mechanicznej według wzoru określonego w ust. 5 pkt 1 przyjmuje się wartości S_i = 50 J i S_T = 353 N;

3) jeżeli materiał wybuchowy nie ulega rozkładowi przy ogrzewaniu do temperatury 673 K, do obliczania współczynnika wrażliwości termicznej według wzoru określonego w ust. 5 pkt 2 przyjmuje się wartość T_R = 673 K.

7. Równoważnik heksogenowy (G) wyrażony w kg wzorcowego heksogenu magazynowanego ładunku zdolnego do generowania przy wybuchu fali uderzeniowej wyznacza się doświadczalnie, w drodze badań modelowych, lub określa według wzoru:

G = R_z x M

gdzie:

M - oznacza masę netto materiału wybuchowego zawartego w magazynowanym ładunku w kg. W przypadku magazynowania w obiekcie kilku materiałów wybuchowych, do obliczeń według wzoru określonego w ust. 8 przyjmuje się sumę równoważników heksogenowych ich ładunków.

8. Nadciśnienie fali uderzeniowej (P_f) w kilopaskalach (kPa) jako funkcję odległości czoła fali (L) od miejsca ewentualnego wybuchu oraz równoważnika heksogenowego magazynowanego ładunku (G) określa się według wzoru:

P_f = 980 x (L x G^-1/3)^-1,89

lub wyznacza doświadczalnie w drodze badań modelowych.

9. W przypadku łącznego magazynowania materiałów wybuchowych zaliczonych do podklasy 1.1 lub 1.5 z innymi materiałami wybuchowymi i wyrobami wypełnionymi materiałem wybuchowym, przy wyznaczaniu minimalnych dopuszczalnych odległości (L_d), o których mowa w ust. 1, uwzględnia się sumę równoważników heksogenowych magazynowanych ładunków.

10. Obiekt magazynowy, w którym jest przechowywany materiał wybuchowy w stanie niewybuchowym, zaklasyfikowany do klasy 3 lub 4.1 materiałów niebezpiecznych, może być traktowany jako niestwarzający zagrożenia z tytułu generowania fali uderzeniowej, jeżeli spełnione są następujące warunki:

1) lokalizacja i konstrukcja magazynu wykluczają możliwość zainicjowania jego zawartości w przypadku wybuchu w sąsiednich obiektach zawierających ładunki materiału wybuchowego;

2) w czasie magazynowania przestrzegane są specjalne warunki bezpieczeństwa określone przez przedsiębiorcę, uniemożliwiające wybuch magazynowanego ładunku w przypadku pożaru w obiekcie magazynowym.

11. Obiekty magazynów bazowych dzieli się na:

1) nieobwałowane;

2) obwałowane.

12. Na równi z obiektami magazynowymi obwałowanymi traktuje się:

1) obiekty magazynowe osłonięte murami lub innymi osłonami, w tym wynikającymi z ukształtowania terenu, o podobnej skuteczności;

2) obiekty magazynowe, których elementy konstrukcyjne gwarantują zlokalizowanie skutków ewentualnego wybuchu magazynowanego ładunku w obrębie tego obiektu, w tym zabezpieczają przed przeniesieniem wybuchu na materiały wybuchowe znajdujące się w sąsiednich pomieszczeniach lub obiektach, jeżeli są osłonięte odpowiednimi osłonami od strony przegród odciążających.

13. Dopuszczalne wielkości nadciśnienia fali uderzeniowej (P_f) dla różnych obiektów, w stosunku do których jest wyznaczana bezpieczna odległość od magazynu bazowego, określa tabela 1.

Tabela 1. Dopuszczalne wielkości nadciśnienia fali uderzeniowej dla różnych obiektów

Lp.	Rodzaj zagrożonego obiektu, w stosunku do którego jest wyznaczana bezpieczna odległość	Dopuszczalna wielkość nadciśnienia fali uderzeniowej (Pf)
1.	Magazyny materiałów i przedmiotów wybuchowych w opakowaniach transportowych, budynki produkcyjne bez stałej obsady	80 kPa
2.	Budynki do produkcji materiałów wybuchowych typu bunkrowego ze stałą obsadą i obiekty towarzyszące oraz magazyny półfabrykatów	60 kPa
3.	Budynki produkcyjne inne niż wymienione w lp. 1 i 2, w tym obiekty do produkcji materiałów wybuchowych, obiekty o przeznaczeniu higieniczno-sanitarnym, laboratoryjne, pomocnicze, drogi dojazdowe do zakładu, ogrodzenia zewnętrzne zakładów, lokalne drogi poza obszarem zabudowanym, napowietrzne linie wysokiego napięcia	35 kPa
4.	Obiekty niewymienione w lp. 1-3, w tym:
	1) obszar zabudowy rozproszonej	5 kPa
	2) obszar zabudowy zwartej	3 kPa
	3) autostrady i drogi o dużym natężeniu ruchu	3 kPa
5.	Obiekty użyteczności publicznej, w których gromadzi się duża liczba ludzi, takie jak: miejsca kultu, szpitale, placówki oświatowo-wychowawcze, place i hale targowe, obiekty rekreacyjno-sportowe itp.	1 kPa

14. Minimalną dopuszczalną odległość w metrach (L_d) od nieobwałowanego obiektu magazynowego do innych zagrożonych obiektów określa się według wzoru:

L_d = 38,25 x P_f^-0,529 x G^1/3

lub wyznacza doświadczalnie w drodze badań modelowych, uwzględniając kryteria określone w ust. 13 w tabeli 1.

15. Minimalną dopuszczalną odległość w metrach (L_d) od obwałowanego obiektu magazynowego do innych zagrożonych obiektów określa się według wzorów:

1) przy odległości powyżej 10 m do 80 m:

L_d = 14,96 x P_f^-0,629 x G^0,396;

2) przy odległości powyżej 80 m do 500 m:

L_d = 3,693 x P_f^-1 x G^0,63 + 27,1;

3) przy odległości powyżej 500 m - według wzoru określonego w ust. 14 lub wyznacza doświadczalnie w drodze badań modelowych, uwzględniając kryteria określone w ust. 13 w tabeli 1.

16. Za odległość pomiędzy obiektami magazynowymi i wskazanymi w ust. 13 w tabeli 1 zagrożonymi obiektami przyjmuje się najmniejszą odległość pomiędzy ścianami budynków lub pomiędzy ścianą magazynu a poboczem drogi.

17. Dla zagrożonych obiektów wymienionych w ust. 13 w tabeli 1 w lp. 1-3, w których znajdują się materiały wybuchowe o współczynniku wrażliwości (R_w) nie większym niż 2 lub nie większym niż 5 ze znakiem "M", minimalna dopuszczalna odległość od magazynu stwarzającego zagrożenie wynosi:

1) co najmniej 20 m, jeżeli równoważnik heksogenowy magazynowanego ładunku (G) wynosi nie mniej niż 10 kg i nie więcej niż 1.000 kg;

2) co najmniej 60 m, jeżeli równoważnik heksogenowy magazynowanego ładunku (G) wynosi ponad 1.000 kg, lecz nie więcej niż 5.000 kg;

3) odległość obliczoną według wzorów podanych w ust. 14 i 15, jeżeli równoważnik heksogenowy magazynowanego ładunku (G) wynosi ponad 5.000 kg.

18. W przypadku gdy obiekty wskazane w ust. 13 w tabeli 1 w lp. 1-3 są obwałowane, z uwzględnieniem ust. 12 pkt 1, obliczoną w odniesieniu do tych obiektów minimalną dopuszczalną odległość można zmniejszyć o 30%.

19. W przypadku magazynowania materiałów wybuchowych w wydzielonych pomieszczeniach (komorach) obiektu magazynowego, pomiędzy którymi nie może nastąpić przeniesienie detonacji, minimalną dopuszczalną odległość oblicza się dla pomieszczenia, w którym znajduje się ładunek o największym równoważniku heksogenowym (G).

20. W przypadku gdy w wyniku wybuchu w magazynie bazowym jest możliwe miotanie ciężkich odłamków, minimalna dopuszczalna odległość tego magazynu w stosunku do obiektów wymienionych w tabeli 1 w lp. 1-3 wynosi co najmniej 180 m, w odniesieniu do obiektów wymienionych w lp. 4 - co najmniej 275 m, a w odniesieniu do obiektów wymienionych w lp. 5 - co najmniej 400 m.

II.

Magazyny podręczne

1. W magazynach podręcznych mogą być przechowywane materiały wybuchowe i wyroby wypełnione materiałem wybuchowym zaklasyfikowane do klasy 1 podklasy 1.1 i 1.5 oraz klasy 3 i 4.1 w ilościach netto nieprzekraczających wielkości podanych w tabeli 2, z zastrzeżeniem ust. 2.

Tabela 2. Ilości materiałów wybuchowych netto dopuszczone do przechowywania w magazynach podręcznych

Podklasa lub klasa zagrożenia	Grupa zgodności	Dopuszczalna masa netto materiału wybuchowego oraz dodatkowe uwarunkowania
1.1	A	1 kg
1.1	B	1 kg
1.1	C	25 kg
1.1 i 1.5	D	5 kg
1.1	E, F, J, L	w ilościach uzasadnionych z punktu bezpieczeństwa magazynu, stosownie do zapisu w karcie oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa
1.1	G	25 kg
3 i 4.1		25 kg

2. W przypadku magazynowania materiałów wybuchowych w wydzielonych pomieszczeniach lub komorach magazynu podręcznego, których konstrukcja zabezpiecza przed przeniesieniem się detonacji pomiędzy tymi pomieszczeniami lub komorami, w magazynie podręcznym można przechowywać nie więcej niż czterokrotność ilości wskazanych w tabeli 2.

3. Magazyn podręczny, o którym mowa w ust. 1, powinien odpowiadać następującym wymaganiom:

1) musi być zlokalizowany wyłącznie w wydzielonym pomieszczeniu bez stałej obsady w budynku laboratoryjnym, budynku użytkowanym na cele przemysłowe lub w odrębnym obiekcie bez stałej obsady;

2) elementy konstrukcyjne oraz dodatkowe wyposażenie magazynu, jego komór lub poszczególnych pomieszczeń muszą w istotny sposób lokalizować i ograniczać skutki ewentualnego zapłonu lub wybuchu przechowywanego niebezpiecznego towaru na otoczenie;

3) musi posiadać powierzchnie odciążające oraz osłony przed tymi powierzchniami, ograniczające rozrzut odłamków, wyrzut produktów gazowych spalania i oddziaływanie fali uderzeniowej.

4. Magazynów podręcznych, o których mowa w ust. 1, nie lokalizuje się w budynkach mieszkalnych oraz w obiektach użyteczności publicznej.

WARUNKI LOKALIZACJI OBIEKTÓW MAGAZYNOWYCH, W KTÓRYCH SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE I AMUNICJA, ZAKLASYFIKOWANE DO KLASY 1 PODKLASY 1.2, 1.3, 1.4, 1.6 ORAZ KLASY 9

I.

Magazyny bazowe

1. Minimalne dopuszczalne odległości (L_d) od magazynów bazowych w stosunku do innych obiektów znajdujących się w pobliżu, z zastrzeżeniem ust. 2, wyznacza się lub oblicza z uwzględnieniem masy netto materiału wybuchowego (G), zawartego w magazynowanych materiałach i przedmiotach wybuchowych, kierując się kryteriami określonymi w tabeli 1.

Tabela 1. Kryteria lokalizacji nieobwałowanych magazynów bazowych w stosunku do innych obiektów wymienionych w tabeli

Podklasa magazynowanego materiału wybuchowego	Dodatkowe warunki	Magazyny i obiekty produkcyjne zawierające materiał wybuchowy	Obiekty produkcyjne niezawierające materiału wybuchowego	Drogi dojazdowe i drogi lokalne	Autostrady i drogi o dużym natężeniu ruchu	Obszary zamieszkałe
1.2	przy wybuchu nie tworzą się ciężkie odłamki	min. 90 m	min. 90 m	Ld=39 x G^1/6	Ld = 58 x G^1/6
1.2	przy wybuchu mogą tworzyć się ciężkie odłamki	min. 135 m	min. 135 m	Ld=51 x G^1/6 min. 90 m	Ld = 76 x G^1/6 min. 135 m
1.3	ładunki do 1.000 kg	nie jest wymagane wyznaczanie minimalnych bezpiecznych odległości, muszą być jednak zachowane środki bezpieczeństwa, aby nie zachodziło oddziaływanie na zewnątrz obiektu lub zachodziło tylko w wybranym kierunku
1.3	ładunki ponad 1.000 kg	Ld=3,2 x G^1/3 min. 40 m	Ld=6,4 x G^1/3 min. 60 m	Ld=4,3 x G^1/3 min. 40 m	Ld = 6,4 x G^1/3 min. 60 m
1.4 i 1.6	ładunki do 1.000 kg	nie jest wymagane wyznaczanie minimalnych bezpiecznych odległości
1.4 i 1.6	ładunki ponad 1.000 kg	min. 10 m	min. 10 m	min. 15 m	min. 15 m	min. 15 m

2. Przy ustalaniu lokalizacji magazynów bazowych przedmiotów wybuchowych zaklasyfikowanych do klasy 9 nie jest wymagane wyznaczanie minimalnych bezpiecznych odległości.

3. W przypadku przechowywania materiałów wybuchowych w obwałowanym magazynie bazowym, minimalne odległości, wyznaczone stosownie do ust. 1, można zmniejszyć o 30%. Jeżeli obiekt zagrożony, w stosunku do którego wyznaczana jest bezpieczna odległość, jest obwałowany, osłonięty dodatkowymi murami lub innymi osłonami, w tym wynikającymi z ukształtowania terenu, obliczoną bezpieczną odległość można zmniejszyć o 50%.

4. W przypadku magazynowania materiałów wybuchowych w wydzielonych komorach lub pomieszczeniach obiektu magazynowego, pomiędzy którymi nie może nastąpić przeniesienie detonacji lub spalania, przy obliczaniu bezpiecznej odległości zgodnie z ust. 1 bierze się pod uwagę to pomieszczenie (komorę), które wymaga większej odległości.

II.

Magazyny podręczne

1. Materiały wybuchowe zaliczone do podklasy 1.2, 1.3, 1.4 i 1.6 mogą być przechowywane w magazynach podręcznych w ilości podanej w tabeli 2.

Tabela 2. Ilości materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do podklasy 1.2, 1.3, 1.4 i 1.6 dopuszczone do przechowywania w magazynach podręcznych

Podklasa zagrożenia	Grupa zgodności	Dopuszczalna ilość oraz dodatkowe uwarunkowania
1.2	B	1 kg netto
1.2	C	40 kg brutto
1.2	D	5 kg netto
1.2	G	50 kg brutto
1.2	E, F, H, J, L	w ilościach uzasadnionych z punktu widzenia
1.3	H, J, L	bezpieczeństwa magazynu, stosownie do zapisu w karcie
1.4	E, F, L	oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa
1.3	C	40 kg brutto
1.3	G	80 kg brutto
1.4	B	1 kg netto
1.4	C	50 kg brutto
1.4	D	50 kg brutto
1.4	G	100 kg brutto
1.4	S	100 kg brutto
1.6	N	100 kg brutto

2. Magazyny podręczne powinny być zlokalizowane wyłącznie w wydzielonym pomieszczeniu bez stałej obsady lub w odrębnym obiekcie;

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

ZASADY PRZECHOWYWANIA AMUNICJI I MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH W JEDNYM POMIESZCZENIU MAGAZYNOWYM

1. W jednym obiekcie magazynowym nie przechowuje się materiałów wybuchowych i amunicji, zaklasyfikowanych w klasie 1 do różnych grup zgodności oraz materiałów zaklasyfikowanych do klasy 1 z materiałami zaklasyfikowanymi do klasy 3, 4.1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

2. Materiały wybuchowe i amunicja należące do grup zgodności C, D, E, G i S mogą być przechowywane razem.

3. Dopuszcza się przechowywanie w tym samym obiekcie magazynowym materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do grup zgodności A lub B oraz materiałów wybuchowych zaliczonych do pozostałych grup zgodności, pod warunkiem przeznaczenia do przechowywania materiałów wybuchowych z grupy zgodności A lub B oddzielnego pomieszczenia, zamkniętego i skonstruowanego w sposób uniemożliwiający przeniesienie detonacji z tego pomieszczenia na pozostałe pomieszczenia obiektu magazynowego, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. W magazynach podręcznych materiały wybuchowe z grupy zgodności A lub B mogą być przechowywane w tym samym pomieszczeniu magazynowym z materiałami wybuchowymi zaliczonymi do pozostałych grup zgodności, pod warunkiem umieszczenia ich w metalowej skrzyni lub metalowej szafie, zamkniętych i skonstruowanych w sposób uniemożliwiający przeniesienie detonacji z wnętrza skrzyni lub szafy na inne materiały wybuchowe znajdujące się w pomieszczeniu.