Zm.: komunikat w sprawie zasad przeprowadzania szczepień ochronnych przeciw chorobom zakaźnym w 2005 r.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZ.2005.8.37

Akt jednorazowy
Wersja od: 30 czerwca 2005 r.

KOMUNIKAT
GŁÓWNEGO INSPEKTORA SANITARNEGO
z dnia 13 czerwca 2005 r.
zmieniający komunikat w sprawie zasad przeprowadzania szczepień ochronnych przeciw chorobom zakaźnym w 2005 r.

Na podstawie art. 14 ust. 9 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz. U. Nr 126, poz. 1384, z późn. zm.1)) ustala się, co następuje:
§  1.
W komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 22 lutego 2005 r. w sprawie zasad przeprowadzania szczepień ochronnych przeciw chorobom zakaźnym w 2005 r. (Dz. Urz. Min. Zdrow. Nr 3, poz. 11) załącznik otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego komunikatu.
§  2.
Komunikat wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

_________

1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391 i Nr 199, poz. 1938 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 173, poz. 1808 i Nr 210, poz. 2135.

ZAŁĄCZNIK

PROGRAM

SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH NA ROK 2005

Program Szczepień Ochronnych (PSO) składa się z następujących części:

I.* Szczepienia obowiązkowe - kalendarz szczepień

A. Szczepienia obowiązkowe dzieci i młodzieży według wieku

B. Szczepienia obowiązkowe osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie

II.* Szczepienia zalecane - niefinansowane ze środków znajdujących się w budżecie Ministra Zdrowia

III. Informacje uzupełniające

* Finansowanie szczepień określonych w części I i II odbywa się w oparciu o przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135).

PROGRAM SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH

I.A. SZCZEPIENIA OBOWIĄZKOWE DZIECI I MŁODZIEŻY WEDŁUG WIEKU

WiekSzczepienie przeciwUwagi
1234
w ciągu 24 godzin po urodzeniuWZW typu B - domięśniowo (pierwsza dawka)

GRUŹLICY - śródskórnie szczepionką BCG

Szczepienie noworodków przeciw gruźlicy winno być wykonane jednocześnie lub nie później niż w 24 godz. od szczepienia przeciw WZW typu B.
1 rok życia2 miesiąc życia - 6-8 tydzień

(po 6 tygodniach od szczepienia przeciw gruźlicy i WZW typu B)

WZW typu B - domięśniowo (druga dawka)

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI (pierwsza dawka)

- podskórnie lub domięśniowo szczepionką DTP

Druga dawka szczepienia podstawowego przeciw WZW typu B podawana jest w odstępie sześciotygodniowym od pierwszej dawki a trzecia dawka uzupełniająca szczepienia podstawowego po 6 miesiącach od pierwszej dawki.
przełom 3 i 4 miesiąca życia

(po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia)

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI

(druga dawka)

- podskórnie lub domięśniowo szczepionką DTP

Drugą dawkę szczepionki WZW typu B należy podać w 6-8 tygodniu życia jednocześnie z pierwszą dawką szczepionki DTP, a dawkę trzecią na przełomie 6 i 7 miesiąca życia.
POLIOMYELITIS - podskórnie lub domięśniowo szczepionką inaktywowaną IPV poliwalentną

(1, 2, 3 typ wirusa) (pierwsza dawka)

Szczepienie przeciw POLIOMYELITIS dzieci w 1 roku życia pierwsze dwie dawki - szczepionką inaktywowaną IPV. Pierwsza dawka na przełomie 3 i 4 miesiąca życia jednocześnie z drugą dawką szczepionki DTP. Druga dawka w 5 miesiącu życia jednocześnie z trzecią dawką szczepionki DTP.
5 miesiąc życia

(po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia)

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI

(trzecia dawka)

- podskórnie lub domięśniowo szczepionką DTP

POLIOMYELITIS - podskórnie lub domięśniowo szczepionką inaktywowaną IPV poliwalentną

(1, 2, 3 typ wirusa) (druga dawka)

Trzy pierwsze dawki szczepienia podstawowego DTP podawane są w odstępach sześciotygodniowych.
przełom 6 i 7 miesiąca życia

(po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia)

WZW typu B - domięśniowo (trzecia dawka)Dzieciom z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw krztuścowi - DTPw nie wykonuje się szczepienia DTP. Dzieciom tym należy zastosować domięśniowo szczepionkę DTaP (z bezkomórkowym komponentem krztuścowym), w cyklu obowiązkowego szczepienia DTP, a w przypadku orzeczenia przeciwwskazania do szczepienia szczepionką DTaP należy zastosować szczepionkę DT.

Patrz również - "Informacje uzupełniające" - część III PSO

12 miesiąc życiaGRUŹLICY - śródskórnie szczepionką BCGSzczepione są dzieci, u których w wyniku pierwszego szczepienia BCG nie wystąpiła blizna bądź wystąpiła blizna poszczepienna o średnicy mniejszej niż 3 mm.

Dzieciom ze styczności z chorym na gruźlicę należy wykonać próbę tuberkulinową i szczepić dzieci tuberkulinoujemne w dniu odczytania próby.

2 rok życia13-14 miesiąc życiaOdrze, śwince, różyczce, żywą szczepionką skojarzonąSzczepienie podstawowe.

Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie dwóch miesięcy od wyzdrowienia.

16-18 miesiąc życiaBŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI

(czwarta dawka)

podskórnie lub domięśniowo szczepionką DTP

POLIOMYELITIS - podskórnie lub domięśniowo szczepionką inaktywowaną IPV poliwalentną

(1, 2, 3 typ wirusa) - (trzecia dawka).

Czwarta dawka, uzupełniająca szczepienia podstawowego DTP i trzecia dawka uzupełniająca szczepienia podstawowego przeciw polio.

Dzieci z przeciwwskazaniami do podania preparatu zawierającego komórkowy komponent krztuśca, które w pierwszym roku życia otrzymały trzy dawki DTaP, należy zaszczepić domięśniowo czwartą dawką DTaP.

Według zaleceń producenta, w 1 i 2 roku życiaHaemophilus influenzae typu b.Szczepionkę przeciw zakażeniu Hib stosować według zaleceń producenta w pierwszym i drugim roku życia dzieciom z rodzin wielodzietnych, a także dzieciom z domów dziecka - Patrz również "Informacje uzupełniające" - część III PSO

Można stosować jednocześnie z innymi szczepionkami, np. DTP, w oddzielnych iniekcjach.

okres przedszkolny6 rok życiaBŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI

- domięśniowo szczepionką DTaP zawierająca acelularny komponent krztuśca

POLIOMYELITIS - doustnie szczepionką atenuowaną poliwalentną OPV poliwalentną (1, 2, 3 typ wirusa)

Dawka przypominająca szczepionki przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi (komponent acelularny).

Patrz również - "Informacje uzupełniające" - część III PSO

Dawka przypominająca

7 rok życiaGRUŹLICY - śródskórnie szczepionką BCGSzczepienie bez próby tuberkulinowej. Dzieciom ze styczności z chorym na gruźlicę należy wykonać próbę tuberkulinową Mantoux i szczepić dzieci tuberkulinoujemne w dniu odczytania próby.
Szkoła podstawowa i gimnazjum12 rok życia

po 6 tygodniach od szczepienia przeciw odrze, śwince i różyczce

Odrze, śwince, różyczce, żywą szczepionką skojarzoną

GRUŹLICY - śródskórnie szczepionką BCG

Podlegają wszystkie dziewczęta, a także chłopcy nie szczepieni przeciw odrze w ramach tzw. szczepienia wyrównawczego.

Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia. Szczepionkę należy podać po upływie co najmniej dwóch miesięcy od wyzdrowienia.

Tylko dzieci z ujemnym wynikiem próby tuberkulinowej Mantoux. Szczepienie należy wykonać w dniu odczytania próby.

13 rok życiaOdrze, śwince, różyczce, żywą szczepionką skojarzoną

(szczepienia przeciwko odrze, śwince i różyczce żywą szczepionką skojarzoną wykonywane będą od 30.10.2005 r.)

Tylko dziewczęta nie szczepione w 12 roku życia.

Podawane w wywiadzie przebycie odry, świnki lub różyczki nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia. Szczepionkę należy podać po upływie co najmniej dwóch miesięcy od wyzdrowienia.

14 rok życiaWZW typu B - domięśniowo 3-krotnie w cyklu 0; 1; 6 miesięcy

BŁONICY, TĘŻCOWI - podskórnie lub domięśniowo szczepionką Td

Szczepienie należy podać młodzieży w gimnazjum (I lub II klasa). Nie należy szczepić osób uprzednio szczepionych podstawowo przeciw WZW typu B w ramach szczepień zalecanych.

Nie przewiduje się dawek przypominających.

Dawka przypominająca. Szczepienie można podać jednocześnie (tzn. w ciągu 24 godz.) z jedną z dawek szczepionki przeciw WZW typu B.

Szkoła ponadpodstawowa19 rok życia lub ostatni rok nauki w szkoleBŁONICY, TĘŻCOWI - podskórnie lub domięśniowo szczepionką TdTrzecia dawka przypominająca; nie powinna być podana wcześniej niż po upływie 3 lat od ostatniej dawki szczepionki Td.

I. B. SZCZEPIENIA OBOWIĄZKOWE OSÓB NARAŻONYCH W SPOSÓB SZCZEGÓLNY NA ZAKAŻENIE

Szczepienie przeciwOsoby podlegające szczepieniuUwagi
123
GRUŹLICY

- śródskórnie szczepionką

BCG

- tuberkulinoujemni studenci akademii medycznych

i uczniowie policealnych szkół medycznych (w

pierwszym miesiącu nauki) nie zbadani próbami

tuberkulinowymi w ciągu ostatnich 12 miesięcy

Szczepienie należy wykonać w dniu odczytania próby tuberkulinowej Mantoux.
WZW typu B

- domięśniowo

- osoby wykonujące zawód medyczny narażone na

zakażenie

- uczniowie średnich i policealnych szkół

medycznych oraz studenci akademii medycznych

w ciągu pierwszego roku szkolnego/akademickiego

- osoby z bliskiego otoczenia chorych na WZW typu

B i nosicieli HBV (domownicy oraz osoby

przebywające w zakładach opiekuńczych,

wychowawczych i zakładach zamkniętych)

Szczepienia podstawowe wg schematu: 0; 1; 6 miesięcy.

Nie należy szczepić osób szczepionych podstawowo przeciw WZW typu B

Szczepień przypominających nie przewiduje się

- chorzy z przewlekłym uszkodzeniem nerek,

zwłaszcza osoby dializowane oraz z przewlekłym

uszkodzeniem wątroby o etiologii wirusowej,

autoimmunologicznej, metabolicznej lub

alkoholowej, przede wszystkim z przewlekłym

zakażeniem HCV,

- zakażeni HIV a także dzieci z wrodzonym lub

nabytym defektem odporności.

- osoby przygotowywane do zabiegów wykonywanych

w krążeniu pozaustrojowym

Przewiduje się dawki przypominające szczepionki zalecane przez producenta dla osób z chorobami przewlekłymi zwłaszcza dializowanych oraz z niedoborami odporności.

Schemat szczepienia według wskazań producenta.

U osób z chorobami przewlekłymi, zwłaszcza dializowanych oraz z niedoborami odporności należy stosować dawki przypominające w celu utrzymania stężenia przeciwciał anty HBs powyżej poziomu ochronnego (10 j.m./l). Dawki przypominające podawać według zaleceń lekarza leczącego.

BŁONICY

- podskórnie szczepionką

monowalentną (d, D),

lub skojarzoną ze

szczepionką

przeciwtężcowi (Td, DT)

- ze wskazań indywidualnych

- osoby ze styczności z chorymi na błonicę

- w zależności od sytuacji epidemiologicznej

Szczepienia w zależności od sytuacji epidemiologicznej - o ile obowiązek szczepień zostanie nałożony w drodze rozporządzenia przez Ministra Zdrowia lub w drodze rozporządzeń wydawanych przez wojewodów
DUROWI BRZUSZNEMU

- podskórnie szczepionką

monowalentną (Ty), lub

skojarzoną ze

szczepionką

przeciwtężcowi (TyT)

- ze wskazań indywidualnych

- w zależności od sytuacji epidemiologicznej

WŚCIEKLIŹNIE

- domięśniowo lub

podskórnie

- ze wskazań indywidualnych, osoby podejrzane

o zakażenie wirusem wścieklizny

Patrz również - "Informacje uzupełniające" - część III PSO
TĘŻCOWI

- podskórnie

- ze wskazań indywidualnych, narażone na

zakażenie tężcem

- w zależności od sytuacji epidemiologicznej

Szczepienie w zależności od sytuacji epidemiologicznej o ile obowiązek szczepień zostanie nałożony

II. SZCZEPIENIA ZALECANE

NIEFINANSOWANE ZE ŚRODKÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W BUDŻECIE MINISTRA ZDROWIA

patrz "Informacje uzupełniające" (cz. IV PSO)

Szczepienie przeciwSzczególnie zalecane osobomUwagi
123
WZW typu B

- domięśniowo; dawkowanie

i cykl szczepień wg

zaleceń producenta

szczepionki

- osobom, które ze względu na tryb życia lub

wykonywane zajęcia są narażone na zakażenia

związane z uszkodzeniem ciągłości tkanek lub

poprzez kontakt seksualny

- przewlekle chorym o wysokim ryzyku zakażenia nie

szczepionym w ramach szczepień obowiązkowych

- chorym przygotowywanym do zabiegów operacyjnych

- dzieciom i młodzieży, nie objętym dotąd

szczepieniami obowiązkowymi

- osobom dorosłym, zwłaszcza w wieku starszym

Zaleca się szczepienia podstawowe, w cyklu 0, 1, 6. Nieszczepienie osób uprzednio zaszczepionych podstawowo.

Osobom przewlekle chorym podawać dawki przypominające w celu utrzymania stężenia przeciwciał anty HBs powyżej poziomu ochronnego (10 j.m./l). Dawki przypominające podawać według zaleceń lekarza leczącego.

WZW typu A

- domięśniowo; dawkowanie

i cykl szczepień wg

zaleceń producenta

szczepionki

- osobom wyjeżdżającym do krajów o wysokiej

i pośredniej endemiczności WZW typu A

- osobom zatrudnionym przy produkcji i dystrybucji

żywności

- dzieciom w wieku przedszkolnym, szkolnym i

młodzieży, które nie chorowały na WZW typu A

ODRZE, ŚWINCE, RÓŻYCZCE

- podskórnie jedną dawką

szczepionki skojarzonej

- osobom nie szczepionym przeciw odrze, śwince

i różyczce w ramach szczepień obowiązkowych. U

osób wcześniej szczepionych przeciw odrze,

śwince lub różyczce szczepionkami monowalentnymi

należy traktować jako szczepienie przypominające

Podawane w wywiadzie przebycie zachorowań na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie 2 miesięcy od wyzdrowienia.
GRYPIE

- dawkowanie i cykl

szczepień wg wskazań

producenta szczepionki

ze wskazań klinicznych i indywidualnych:

- przewlekle chorym (astma, cukrzyca, niewydolność

układu krążenia, oddychania, nerek)

- w stanach obniżonej odporności

- w podeszłym wieku

ze wskazań epidemiologicznych:

- pracownikom ochrony zdrowia, szkół, handlu,

transportu, budownictwa oraz osobom narażonym na

kontakty z dużą liczbą ludzi, bądź pracującym na

otwartej przestrzeni

Według zaleceń producenta.

Szczepionki ważne są tylko jeden rok ze względu na coroczne zmiany składu według zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia.

KLESZCZOWEMU ZAPALENIU MÓZGU

- dawkowanie i cykl

szczepień wg zaleceń

producenta szczepionki

- przebywającym na terenach o nasilonym

występowaniu tej choroby: w szczególności osobom

zatrudnionym przy eksploatacji lasu,

stacjonującemu wojsku, funkcjonariuszom straży

pożarnej i granicznej, rolnikom, młodzieży

odbywającej praktyki oraz turystom i uczestnikom

obozów i kolonii

Szczepienie według wskazań producenta.
Zakażeniom wywoływanym przez HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b

- domięśniowo lub

podskórnie, dawkowanie

i cykl szczepień wg

zaleceń producenta

szczepionki

- dzieciom od 2 miesiąca życia nie objętym

szczepieniami obowiązkowymi dla zapobiegania

zapaleniom opon mózgowo-rdzeniowych, posocznicy,

zapaleniom nagłośni itp.

Szczepienia przeciw zakażeniu Hib stosować według zaleceń producenta. Można stosować jednocześnie z innymi szczepionkami np. DTP w oddzielnych iniekcjach.
BŁONICY, TĘŻCOWI

- podskórnie lub

domięśniowo, Td,

dawkowanie i cykl

szczepień wg zaleceń

producenta szczepionki

- osobom dorosłym powyżej 19 roku życia

(szczepionym podstawowo) pojedyncze dawki

przypominające, co 10 lat, a nie szczepionym w

przeszłości - szczepienie podstawowe.

- osobom w podeszłym wieku, które ze względu na

wykonywane zajęcia są narażone na zakażenie.

RÓŻYCZCE

- podskórnie lub

domięśniowo - dawkowanie

wg wskazań producenta

szczepionki

- młodym kobietom, zwłaszcza pracującym w

środowiskach dziecięcych (przedszkola, szkoły,

szpitale, przychodnie), dla zapobiegania

różyczce wrodzonej szczególnie nieszczepionym

w 13 roku życia lub, jeżeli od szczepienia

podstawowego w 13 roku życia minęło więcej

niż 10 lat.

Nie szczepić w okresie ciąży. Przez trzy miesiące po szczepieniu nie należy zachodzić w ciążę.
Zakażeniom wywoływanym przez STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE

- domięśniowo lub

podskórnie pojedynczą

dawką wg wskazań

producenta szczepionki

- osobom w wieku powyżej 65 lat

- dzieciom powyżej 2 roku życia oraz dorosłym z

grup podwyższonego ryzyka zakażeń (chorującym na

przewlekłe choroby serca i płuc, cukrzycę,

chorobę alkoholową, anemię sierpowatokrwinkową,

zespół nerczycowy, nabyte i wrodzone niedobory

odporności)

- osobom po zabiegu usunięcia śledziony

- osobom z chorobą Hodgkina

Nie szczepić w okresie ciąży.
Zakażeniom wywołanym przez NEISSERIA MENINGITIDIS z gr. C

- szczepionka monowalentna

skoniugowana

- dzieciom powyżej 2 miesiąca życia, młodzieży

i dorosłym

- osobom po splenektomii

ŻÓŁTEJ GORĄCZCE- wyjeżdżającym za granicę, wg wymogów kraju

docelowego, zgodnie z zaleceniami

Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych. Dotyczy

w szczególności krajów Afryki oraz Ameryki

Południowej.

Nie szczepić osoby uczulone na białko kurze.

Uwaga: również wykonanie szczepienia jest odpłatne

WIETRZNEJ OSPIE

- podskórnie dawkowanie

wg zaleceń producenta

szczepionki

- osobom, które nie chorowały na ospę wietrzną

- dzieciom i młodzieży z ostrą białaczką

limfoblastyczną w okresie remisji

Zarejestrowane i dostępne na rynku polskim szczepionki mogą być stosowane w realizacji szczepień obowiązkowych i zalecanych.

Należy stosować je zgodnie ze wskazaniami i zaleceniami producenta.

III. INFORMACJE UZUPEŁNIAJĄCE

A. SZCZEPIENIA PRZECIW WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY TYPU B (WZW typu B)

1. Szczepienia podstawowe noworodków i niemowląt wykonywane są trzema dawkami szczepionki w cyklu zbliżonym do: 0; 1; 6 miesięcy. Pierwsza dawka podawana jest w ciągu 24 godzin po urodzeniu (najlepiej w ciągu 12 godzin), jednocześnie ze szczepieniem przeciw gruźlicy. Druga dawka szczepienia pierwotnego po 6 tygodniach od poprzedniej, jednocześnie ze szczepieniem przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi. Trzecia dawka, uzupełniająca szczepienia podstawowego, po 6 miesiącach od pierwszej dawki.

2. Szczepienia młodzieży w 14 roku życia (gimnazjaliści). Szczepienie należy wykonać dawką dla dzieci lub dla dorosłych w zależności od wieku dziecka i zaleceń producenta w cyklu: 0; 1; 6 miesięcy w czasie nauki w I lub II klasie. Szczepienia zaleca się rozpoczynać wiosną uczniom klasy I podając przed wakacjami dwie dawki, a dawkę trzecią - jesienią (w klasie II).

3. Szczepienia osób z bliskiego otoczenia chorych na wzw typu B i nosicieli HBV narażonych w sposób szczególny na zakażenie (domownicy oraz osoby przebywające w zakładach opiekuńczych, wychowawczych i zakładach zamkniętych) wykonywane są trzema dawkami szczepionki w cyklu: 0; 1; 6 miesięcy. Nie przewiduje się podawania dawek przypominających.

4. Szczepienia osób poddawanych zabiegom dializ wykonuje się z zastosowaniem dawek szczepionki zalecanych przez producenta dla osób dializowanych.

5. Oznaczanie stężenia przeciwciał anty HBs u osób przewlekle chorych nie jest finansowane w ramach budżetu PSO.

6. Niedopuszczalne jest odmawianie wykonania zabiegu medycznego związanego z naruszeniem ciągłości tkanek w przypadku nie przeprowadzenia szczepienia przeciw WZW typu B.

B. SZCZEPIENIA PRZECIW ODRZE, ŚWINCE I RÓŻYCZCE

1. Szczepienie podstawowe skojarzoną szczepionką potrójną przeciw odrze, śwince i różyczce należy podać w 13-14 miesiącu życia.

2. Szczepienie w 12 roku życia należy wykonać w czasie pierwszych dwóch miesięcy od rozpoczęcia nauki w szkole przed przypadającym w tym samym roku życia szczepieniem przeciw gruźlicy, ze względu na długie gojenie się zmian po szczepieniu przeciw gruźlicy. Chłopcom nie szczepionym w ramach tzw. szczepienia wyrównawczego należy podać 1 dawkę szczepionki skojarzonej przeciwko odrze, śwince i różyczce w 12 roku życia.

3. Dawkę przypominającą szczepionki skojarzonej przeciwko odrze, śwince i różyczce, w 13 roku życia należy podać wyłącznie u dziewcząt nieszczepionych w 12 roku życia

C. PRÓBY TUBERKULINOWE I SZCZEPIENIA PRZECIW GRUŹLICY

1. Próbę tuberkulinową przed szczepieniem BCG dzieciom zdrowym, nie pozostającym w styczności z chorym na gruźlicę, należy wykonywać w przypadku szczepienia dokonywanego w 12 roku życia lub później.

2. Szczepienia dzieci ze styczności z chorym na gruźlicę należy poprzedzić próbą tuberkulinową Mantoux i szczepić dzieci tuberkulinoujemne w dniu odczytania próby.

3. Próbę tuberkulinową należy wykonać nie wcześniej niż po 6 tygodniach od szczepienia przeciw odrze, śwince i różyczce - z uwagi na poszczepienne wygaszanie odporności komórkowej wyrażającej się zahamowaniem odczynów skórnych typu późnego.

4. Studenci akademii medycznych i uczniowie policealnych szkół medycznych rozpoczynający naukę i nie zbadani próbami tuberkulinowymi w ciągu ostatnich 12 miesięcy powinni wykonać to badanie w pierwszym miesiącu nauki, a osoby tuberkulinoujemne poddać się szczepieniu.

D. SZCZEPIENIA PRZECIW POLIOMYELITIS

1. Zgodnie z zaleceniami Polskiego Komitetu Certyfikacji Eradykacji Poliomyelitis, w celu wyeliminowania zachorowań towarzyszących szczepieniom, wprowadzono dla wszystkich niemowląt szczepionkę zabitą (IPV) jako pierwsze dwie dawki szczepienia. I dawkę podaje się podskórnie lub domięśniowo na przełomie 3 i 4 miesiąca życia (po 6 tygodniach od szczepienia poprzedniego) jednocześnie z drugą dawką szczepienia przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi, a II dawkę po 6 tygodniach jednocześnie z trzecią dawką szczepienia przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi. Trzecią dawkę szczepionki IPV w ramach szczepienia podstawowego (uzupełniającą) należy podać w 16-18 miesiącu życia jednocześnie ze szczepionką DTP.

2. W 6 roku życia należy podać szczepionkę OPV.

3. Dzieciom mającym trwałe przeciwwskazania do szczepienia szczepionką żywą (OPV) proponuje się wykonanie szczepienia szczepionką zabitą (IPV) podskórnie lub domięśniowo.

E. SZCZEPIENIA PRZECIW BŁONICY, TĘŻCOWI I KRZTUŚCOWI

1. Szczepienia przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi wykonywane są szczepionką DTP, trzykrotnie w odstępach, co 6 tygodni w pierwszym roku życia (szczepienie pierwotne) oraz jeden raz w 2 roku życia (szczepienie uzupełniające).

Pierwsza dawka szczepionki podawana jest w 2 miesiącu życia, po 6 tygodniach od szczepienia przeciw gruźlicy i WZW B, jednocześnie z drugą dawką szczepionki przeciw WZW B. Druga dawka - na przełomie 3 i 4 miesiąca życia (po 6 tygodniach od szczepienia poprzedniego), jednocześnie ze szczepionką przeciw poliomyelitis (IPV). Trzecia dawka - w 5 miesiącu życia (po 6 tygodniach od szczepienia poprzedniego), jednocześnie z II dawką szczepionki przeciw poliomyelitis (IPV). Dawka czwarta - w 16-18 miesiącu życia, jednocześnie ze szczepionką inaktywowaną przeciw poliomyelitis (IPV).

2. Dzieciom mającym trwałe przeciwwskazania do szczepienia szczepionką komórkową przeciw krztuścowi należy zastosować szczepionkę DTaP z bezkomórkowym komponentem krztuścowym - trzykrotnie w pierwszym roku życia i jeden raz w drugim roku, według schematu DTP, jeżeli nie ma przeciwwskazań do szczepienia komponentem acelularnym, lub szczepionką DT, dwukrotnie w pierwszym roku życia i jeden raz w drugim roku. Wówczas w 2 miesiącu życia trzeba podać domięśniowo szczepionkę przeciw WZW typu B, a po 6 tygodniach jednocześnie zaszczepić pierwszą dawką DT (podskórnie) i pierwszą dawką szczepionki POLIO (IPV - podskórnie). Po następnych 6 tygodniach podać: drugą dawkę szczepionki DT (podskórnie) i jednocześnie - drugą dawkę szczepionki POLIO (IPV - podskórnie).

F. SZCZEPIENIA PRZECIW HAEMOPHILUS INFLUENZAE TYPU b

1. Wprowadza się szczepienia przeciwko Haemophilus influenzae typu b dla dzieci z rodzin wielodzietnych w 1 i 2 roku życia, gdzie za rodzinę wielodzietną, w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku, o pomocy społecznej (Dz. U. 04 poz. 593 z późn. zm.), uważa się rodzinę posiadającą nie mniej niż troje dzieci. Dodatkowo szczepienia przeciwko Hib w 1 i 2 roku życia są wykonywane u dzieci w domach dziecka.

2. Szczepienia przeciwko Haemophilus influenzae typu b, wykonywane są według zaleceń producenta, zależnie od wieku szczepionych. Pierwsza dawka szczepionki powinna być podana w 2 miesiącu życia, jednocześnie z DTP i WZW typu B, a dalsze jednocześnie z kolejnymi dawkami szczepionki DTP. Pełen cykl szczepień powinien składać się z 3 dawek szczepienia pierwotnego, podawanych trzykrotnie w 1 roku życia oraz 1 dawki uzupełniającej podanej w 2 roku życia dziecka, o ile producent nie zaleca innego schematu uodpornienia.

3. Dzieciom szczepionym od 6 do 12 miesiąca życia powinny być podane 2 dawki szczepionki, w cyklu szczepień pierwotnych oraz 1 dawka uzupełniająca, po roku od podania 2 dawki.

4. Dzieciom powyżej 1 roku życia powinna być podana 1 dawka szczepionki.

G. ORGANIZACJA SZCZEPIEŃ

1. Obowiązkowe szczepienia ochronne wykonują wyłącznie ŚWIADCZENIODAWCY w ramach umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenie podstawowej opieki zdrowotnej lub innego zakresu świadczeń (np. z zakresu medycyny szkolnej), o ile tak przewiduje zawarta umowa.

2. Dzieci rozpoczynające naukę w szkole powinny być szczepione na jesieni. Jest to uzasadnione następującymi względami:

- szczepienia takie chronią dzieci w nowym środowisku przed zakażeniami kontaktowymi,

- dopiero na jesieni większość dzieci urodzonych w danym roku osiąga wiek wskazany w programie szczepień ochronnych,

- zwykle wyprzedza sezonową zwyżkę zachorowań (styczeń-maj następnego roku kalendarzowe go).

Jeżeli duża koncentracja szczepień utrudnia ich wykonanie, albo przemawiają za tym ważne względy organizacyjne, część szczepień (zwłaszcza dzieci kończących szkoły podstawowe lub ponadpodstawowe) można przeprowadzić w I połowie roku kalendarzowego. Wówczas należy szczepić wcześniej (przed wakacjami) dzieci kończące określony wiek w danym roku kalendarzowym - tzn. dopuszcza się wcześniejsze o około pół roku szczepione dzieci w wieku szkolnym, a nie przekładanie ich na kolejny rok kalendarzowy.

3. Określony w części IA PSO wiek dziecka należy rozumieć jak w przykładzie: dziecko, które ukończyło 3 lata jest w czwartym roku życia.

Szczepienia określone w części I i II są szczepieniami zleconymi przez Ministra Zdrowia do wykonania Narodowemu Funduszowi Zdrowia w oparciu o przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210 poz. 2135).

H. SZCZEPIENIA PRACOWNICZE

Z wyjątkiem szczepień przeciw wzw B pracowników wykonujących zawód medyczny, które to szczepienia jako obowiązkowe są finansowane z budżetu Ministra Zdrowia, szczepienia ochronne wykonywane pracownikom zatrudnionym lub podejmującym pracę na stanowiskach, których wykaz podany jest w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 3 stycznia 2003 roku w sprawie wykazu stanowisk pracy oraz szczepień ochronnych wskazanych do wykonania pracownikom podejmującym pracę lub zatrudnionym na tych stanowiskach (Dz. U. Nr 5, poz. 60) są szczepieniami finansowanymi w całości przez pracodawców.

I. SZCZEPIENIA PRZECIW WŚCIEKLIŹNIE (POEKSPOZYCYJNE)

Wytyczne dotyczące swoistego zapobiegania wściekliźnie u osób mających kontakt ze zwierzęciem chorym lub podejrzanym o zachorowanie na wściekliznę. Przedstawiono również zasady immunoprofilaktyki czynno-biernej

Rodzaj kontaktuStan zdrowia zwierzęciaZapobieganie
ze zwierzęciemw chwili narażeniapodczas obserwacji weterynaryjnej 10-dniowa obserwacja weterynaryjna może być stosowana wyłącznie w odniesieniu do zwierząt takich jak pies i kot.
Brak ran lub kontakt pośredni--nie wymaga
Oślinienie zdrowej skóry--nie wymaga
Oślinienie uszkodzonej skóry, lekkie pogryzienia i zadrapaniazwierzę zdroweobjawy wściekliznyRozpoczęcie podawania szczepionki z chwilą zaobserwowania objawów wścieklizny u zwierzęcia
zwierzę podejrzane o wściekliznęzwierzę zdrowe (niepotwierdzone objawy)natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki - przerwać gdy zwierzę zdrowe
zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, nie badane-natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki
Głębokie pogryzienia, zadrapania, oślinienie błon śluzowychzwierzę zdroweobjawy wściekliznynatychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy)
zwierzę podejrzane o wściekliznęzwierzę zdrowe (niepotwierdzone objawy)natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy) - można przerwać gdy zwierzę zdrowe
zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, nie badane-natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy)

Swoiste zapobieganie czynne:

rozpoczęcie szczepienia wg skróconego (tj. poekspozycyjnego) schematu szczepień zgodnie z zaleceniami producenta szczepionki - schemat podawania kolejnych dawek - w 0; 3; 7; 14; 30 dobie.

Swoiste zapobieganie czynno-bierne:

jak wyżej

+

jednocześnie z pierwszą dawką szczepionki podaje się swoistą immunoglobulinę ludzką - 20 j.m./kg mc. Immunoglobulinę można podać do 7 dnia od czasu podania 1 dawki szczepionki.

Kwalifikacje do szczepienia przeciwko wściekliźnie przeprowadza specjalistyczna Poradnia Chorób Zakaźnych.

Uwaga:

Rozpoczęcie postępowania poekspozycyjnego można odłożyć do czasu potwierdzenia wścieklizny u zwierzęcia, o ile zwierzę, które naraziło człowieka nie wykazywało objawów choroby podczas ekspozycji i jest możliwa jego 10-dniowa obserwacja weterynaryjna - dotyczy wyłącznie psa i kota.

Jeżeli została narażona osoba uprzednio szczepiona przeciwko wściekliźnie podaje się tylko dwie dawki przypominające szczepionki wg schematu szczepienia w 0; 3 dobie. Nie należy wówczas podawać swoistej immunoglobuliny (lub surowicy).

J. SZCZEPIENIA PRZECIW TĘŻCOWI U OSÓB ZRANIONYCH

Wytyczne dotyczące swoistego zapobiegania tężcowi u zranionych osób

Historia szczepień pacjentaRyzyko wystąpienia tężca
NiskieWysokie
nie szczepieni

lub

niekompletnie szczepieni

lub

historia szczepień niepewna

szczepionka Td lub T następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego wg schematu 0; 1; 6 miesiącszczepionka Td lub T

+

antytoksyna (LIT - swoista immunoglobulina 250/500 j.m. lub KAT - surowica przeciwtężcowa 3.000 j.m.)

następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego wg schematu 0; 1; 6 miesiąc

szczepienie podstawowe lub przypominające

- ostatnia dawka więcej niż

10 lat temu

szczepionka Td lub T

- 1 przypominająca dawka

szczepionka Td lub T

- 1 przypominająca dawka

+

antytoksyna (LIT - swoista immunoglobulina 250/500 j.m. lub KAT - surowica przeciwtężcowa 3.000 j.m.)

szczepienie podstawowe lub przypominające

- ostatnia dawka 5-10 lat temu

szczepionka Td lub T

- 1 przypominająca dawka

szczepionka Td lub T

- 1 przypominająca dawka

szczepienie podstawowe lub przypominające

- ostatnia dawka mniej niż

5 lat temu

nie wymaganie wymaga

ew. gdy szczególnie wysokie ryzyko rozważyć

szczepionka Td lub T

- 1 przypominająca dawka