Zdarzenie lotnicze Nr 1220/11.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ULC.2012.79

Akt indywidualny
Wersja od: 30 sierpnia 2012 r.

KOMUNIKAT Nr 53
PREZESA URZĘDU LOTNICTWA CYWILNEGO
z dnia 29 sierpnia 2012 r.
w sprawie zdarzenia lotniczego Nr 1220/11

Na podstawie § 31 ust. 2 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie wypadków i incydentów lotniczych (Dz. U. z 2007 r. Nr 35, poz. 225), w związku z zarządzeniem nr 14 Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie wprowadzenia klasyfikacji grup przyczynowych zdarzeń lotniczych (Dz. Urz. ULC z 2006 r. Nr 10, poz. 43) ogłasza się, co następuje:
1.
Wypadek lotniczy, który wydarzył się 18 września 2011 r., na szybowcu SZD-51-1 Junior, klasyfikuję do kategorii:

"Czynnik ludzki"

w grupie przyczynowej: "Błędy proceduralne - H4".

2.
Opis okoliczności wypadku:

Na szybowisku w Bezmiechowej wykonywane były grawitacyjne loty szkolne i treningowe. O godzinie 12:00 nastąpił start grawitacyjny szybowca SZD-51-1 "Junior" do lotu treningowego. Podczas fazy wyrównania nastąpiło przepadnięcie szybowca z wysokości około 1 m i przyziemienie szybowca na 2 punkty. Po skończonym dobiegu pilot opuścił szybowiec, nie odnosząc żadnych obrażeń. W wyniku zdarzenia nastąpiło uszkodzenie kadłuba (belki ogonowej) za spływem skrzydła, w postaci pęknięć. Lądowanie odbyło się z tylnym wiatrem.

Pilot szybowcowy, lat 29, posiadał ważną licencję pilota szybowcowego. Nalot na szybowcach około 600 godz., w tym około 80 godz. na typie, na którym zaistniało zdarzenie.

3.
Przyczyna wypadku:

Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych, zwana dalej "PKBWL", ustaliła, że przyczyną wypadku lotniczego było zbyt wysokie wyrównanie w trakcie lądowania na lądowisku górskim.

4.
Zalecenia PKBWL dotyczące bezpieczeństwa:

PKBWL nie wydała zaleceń.

5.
Zalecenia profilaktyczne Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego:

Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego nie zaproponował zaleceń, jednocześnie zaakceptował zastosowane przez Aeroklub regionalny działania profilaktyczne, które polegały na: przeprowadzeniu przez szefa szkolenia aeroklubu z pilotem uczestniczącym w zdarzeniu, rozmowy dotyczącej techniki wykonywania lotów w terenie górskim. Omówione zostały zagadnienia dotyczące lądowania "pod stok", zagrożenia wynikające z występowania takich zjawisk jak zawietrzna oraz techniki wykonywania lądowania z wiatrem. Podczas okresowej kontroli techniki pilotażu, szef szkolenia wykonał z pilotem trzy loty, w których m.in. wykonane zostało lądowanie w pozorowanym terenie przygodnym oraz lądowanie z wiatrem.