Zdarzenie lotnicze nr 035/03.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ULC.2008.9.104

Akt indywidualny

Wersja od: 1 sierpnia 2008 r.

KOMUNIKAT Nr 24

PREZESA URZĘDU LOTNICTWA CYWILNEGO

z dnia 18 lipca 2008 r.

na podstawie § 31.2 Rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie wypadków i incydentów lotniczych (Dz. U. Nr 35, poz. 225),

dotyczy wypadku lotniczego Nr 035/03, który wydarzył się w dniu 11 maja 2003 r. w miejscowości Nowy Targ, na spadochronie PD-176, na którym 178 skok wykonywał mężczyzna, lat 26.

1. Opis okoliczności wypadku:

Podczas skoku spadochronowego z samolotu nastąpiło prawidłowe otwarcie spadochronu na wysokości 2.500 m. Skoczek spadochronowy szybując w kierunku południowo-wschodnim wykonywał zakręty o 360° i powoli zbliżał się do miejsca wyznaczonego do lądowania. Podchodząc do lądowania na wysokości około 15 m skoczek wykonał zakręt pod wiatr. W trakcie tego zakrętu, opadając ze znaczną prędkością pionową i poziomą, zderzył się z ziemią, doznając poważnych obrażeń ciała.

Skoczek spadochronowy, który uległ wypadkowi skakał na spadochronach szybujących od pierwszego skoku i posiadał umiejętności poprawnego wykonywania skoków spadochronowych na używanych przez siebie czaszach. W analizie skoku zakończonego wypadkiem PKBWL zwraca uwagę na wykonywanie przez skoczka obrotów czaszy w czasie opadania, co zdaniem Komisji przyczyniło się do znacznej utraty wysokości i jej deficytu w czasie podchodzenia do lądowania. Skoczek spadochronowy, podchodząc do lądowania nie skorygował odpowiednio do posiadanej wysokości toru lotu spadochronu, czego skutkiem było wykonanie zakrętu pod wiatr na wysokości około 15 m. W zaistniałej sytuacji, gdy skoczek zauważył, że nie będzie w stanie poszybować do planowanego miejsca lądowania, powinien był skorygować miejsce lądowania i wcześniej wylądować, co pozwoliłoby mu przed lądowaniem wykonać zakręt w kierunku pod wiatr na bezpiecznej wysokości, lub będąc już na zbyt małej wysokości do wykonania zakrętu, wylądować z wiatrem. Podsumowując, Komisja stwierdziła, że na zaistnienie wypadku wpływ miało niewłaściwe gospodarowanie wysokością w czasie lotu do miejsca zaplanowanego lądowania oraz nieprawidłowa decyzja o wykonaniu zakrętu do lądowania na zbyt małej wysokości.

2. Przyczyna wypadku.

Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych ustaliła, że przyczyną wypadku był błąd w technice skoku polegający na:

- niewłaściwym gospodarowaniu wysokością w czasie lotu do miejsca zaplanowanego lądowania;

- nieprawidłowej decyzji o wykonaniu zakrętu do lądowania na zbyt małej wysokości.

3. Zalecenia profilaktyczne PKBWL.

Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych po zapoznaniu się ze zgromadzonymi w trakcie badania zdarzenia materiałami nie zaproponowała wprowadzenia nowych zaleceń profilaktycznych.

4. Zgodnie z załącznikiem do zarządzenia Nr 14 Prezesa ULC z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie wprowadzenia kwalifikacji grup przyczynowych zdarzeń lotniczych, zdarzenie klasyfikuję do kategorii:

"Czynnik ludzki"

w grupie przyczynowej "Błędy proceduralne - H5"