Zatwierdzenie standardowych ogólnych warunków ubezpieczenia bagażu podróżnego.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1991.7.30

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1995 r.

OBWIESZCZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 24 kwietnia 1991 r.

w sprawie zatwierdzenia standardowych ogólnych warunków ubezpieczenia bagażu podróżnego.

1. Na podstawie § 2 zarządzenia Nr 58 Ministra Finansów z dnia 11 października 1990 r. w sprawie trybu opracowania i publikacji standardowych ogólnych warunków ubezpieczeń (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 16, poz. 42) zatwierdza się standardowe ogólne warunki ubezpieczenia bagażu podróżnego stanowiące załącznik do niniejszego obwieszczenia.

2. Ogólne warunki, o których mowa w ust. 1, wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK ¹

STANDARDOWE OGÓLNE WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA BAGAŻU PODRÓŻNEGO

Postanowienia ogólne

§  1.

1. Na podstawie niniejszych warunków ubezpieczenia ubezpieczyciel udziela osobom fizycznym ochrony ubezpieczeniowej na rzeczy przewożone w formie bagażu podróżnego.

2. W porozumieniu z ubezpieczonym do umowy mogą być wprowadzone postanowienia dodatkowe lub odmienne od ustaleń zawartych w niniejszych warunkach.

3. W sprawach nieuregulowanych warunkami ubezpieczenia mają zastosowanie przepisy Kodeksu Cywilnego.

Przedmiot i zakres ubezpieczenia

§ 2. Przedmiotem ubezpieczenia są rzeczy ubezpieczonego wchodzące w skład jego bagażu podróżnego, gdy znajduje się on pod opieką ubezpieczonego, jak i wówczas gdy ubezpieczony:

1) powierzył je zawodowemu przewoźnikowi do przewozu za dowodem nadania,

2) oddał go za pokwitowaniem do przechowalni bagażu,

3) zostawił go w zamkniętym pomieszczeniu bagażowym na dworcu (kolejowym, autobusowym, lotniczym, morskim) na statku, w hotelu lub innym miejscu zakwaterowania, w zamkniętym pojeździe samochodowym, zamkniętej przyczepie samochodowej.

§ 3. Ubezpieczyciel odpowiada za szkody, jeżeli ubezpieczony bagaż został utracony, zniszczony lub uszkodzony na skutek udokumentowanej kradzieży, nieszczęśliwego wypadku lub nagłego zachorowania, w następstwie którego ubezpieczony pozbawiony był możliwości zaopiekowania się ubezpieczonym bagażem.

Ograniczenia odpowiedzialności

§  4.

1. Ubezpieczeniem nie są objęte:

1) rzeczy przesiedlenia,

2) środki transportowe oraz przyczepy,

3) sprzęt pływający,

4) paliwa napędowe,

5) srebro, złoto, platyna w postaci sztabek lub złomu oraz wyroby z tych metali, nieoprawione kamienie szlachetne i perły oraz wyroby kryształowe,

6) sprzęt elektroniczny (w tym: kamery, aparatura video),

7) rzeczy o wartości naukowej, artystycznej lub kolekcjonerskiej (np. znaczki, numizmaty i ich zbiory),

8) gotówka, papiery wartościowe, książeczki i bony oszczędnościowe, dokumenty i rękopisy, bilety na przejazdy środkami komunikacji,

9) wyroby alkoholowe w ilości przekraczającej 2 litry oraz narkotyki,

10) przedmioty (części) służące do prowadzenia działalności usługowo-produkcyjnej,

11) przedmioty w ilościach wskazujących na przeznaczenie handlowe,

12) szkody powstałe w wyniku rozruchów, zamieszek i działań wojennych.

2. Ubezpieczyciel może odmówić uznania roszczenia lub je zmniejszyć, jeżeli do utraty lub zniszczenia rzeczy objętych ubezpieczeniem przyczynił się sam ubezpieczony lub członkowie jego najbliższej rodziny.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela

§  5.

1. Ubezpieczyciel odpowiada za szkodę do kwoty na jaką zostało zawarte ubezpieczenie.

2. Suma ubezpieczenia, o której mowa w ust. 1 nie może być niższa niż 100 zł.

Zawarcie umowy i okres ubezpieczenia

§  6.

1. Umowę ubezpieczenia zawiera się na czas określony w umowie ubezpieczenia.

2. Umowę ubezpieczenia zawiera się w formie imiennej.

§ 7. Zawarcie umowy ubezpieczenia ubezpieczyciel potwierdza dokumentem ubezpieczenia.

§ 8. Odpowiedzialność ubezpieczyciela rozpoczyna się od dnia następnego po zawarciu umowy ubezpieczenia i opłaceniu składki, chyba że w umowie postanowiono inaczej.

§ 9. Składkę ubezpieczeniową oblicza się wg taryfy aktualnej w dniu zawarcia umowy.

§ 10. Ubezpieczony może odstąpić od umowy ubezpieczenia w okresie, o którym mowa w art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 59, poz. 344).

Obowiązki ubezpieczonego

§  11.

1. W razie zaistnienia zdarzenia powodującego szkodę ubezpieczony obowiązany jest:

1) zapobiec zwiększeniu się szkody,

2) zabezpieczyć dowody zaistnienia szkody oraz rzeczy zniszczone lub uszkodzone w celu umożliwienia dokonania ich oględzin przez ubezpieczyciela,

3) złożyć bezzwłocznie reklamację o ile szkoda zaistniała w czasie przewozu przez przewoźnika lub w przechowalni bagażu,

4) powiadomić organ policji o każdym przypadku kradzieży lub rabunku i uzyskać potwierdzenie zawiadomienia z wyszczególnieniem utraconych przedmiotów,

5) powiadomić obsługę środka komunikacji jeżeli kradzieży dokonano, gdy rzecz ubezpieczona znajdowała się pod opieką ubezpieczonego w czasie jazdy środkami komunikacji publicznej lub kierownictwo hotelu itp., gdy dokonano jej w czasie pobytu ubezpieczonego w hotelu lub innym miejscu czasowego pobytu.

Należy również uzyskać potwierdzenie zgłoszenia szkody z wyszczególnieniem utraconych przedmiotów.

6) zgłosić szkodę ubezpieczycielowi podając dokładny opis przebiegu zdarzenia oraz opis utraconych przedmiotów z podaniem ich wartości w chwili zaistnienia szkody.

2. Jeżeli ubezpieczony nie dopełnił obowiązków wymienionych w ust. 1, ubezpieczyciel może nie uznać jego roszczenia lub ograniczyć wysokość odszkodowania.

Ustalenie i wypłata odszkodowania

§  12.

1. Ustalenie zasadności i wysokości odszkodowania następuje na podstawie dowodów przedkładanych przez ubezpieczonego lub osoby upoważnione przez ubezpieczonego do otrzymania odszkodowania z tym, że ubezpieczyciel zastrzega sobie prawo weryfikacji przedłożonych dokumentów oraz zasięgania opinii specjalistów.

2. Za podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania przyjmuje się wartość rzeczy przed wypadkiem-kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem ustaloną wg cen rynkowych w dniu ustalenia odszkodowania.

3. Jeżeli wartość rzeczy można wyrazić jedynie w walutach obcych, odszkodowanie wypłaca się w złotych stosując jako przeliczeniowy kurs średni ustalony przez Prezesa NBP z dnia zgłoszenia roszczenia.

4. Odszkodowanie wypłacane jest w ciągu 30 dni od daty wpływu do ubezpieczyciela dowodów umożliwiających ustalenie zasadności i wysokości odszkodowania.

5. W razie niemożności wypłaty odszkodowania w terminie określonym w ust. 4 ubezpieczyciel obowiązany jest - jeżeli co do zasady uznaje swoją odpowiedzialność - wypłacić w terminie bezsporną część odszkodowania wynikającą z przedłożonych dokumentów.

6. W przypadku otrzymania odszkodowania od osoby trzeciej zobowiązanej do naprawienia szkody - ubezpieczyciel dokonuje potrącenia otrzymanej kwoty z należnego odszkodowania.

Odzyskanie przedmiotów skradzionych

§ 13. Jeżeli ubezpieczony przed otrzymaniem odszkodowania odzyskał skradzione rzeczy w stanie nieuszkodzonym, ubezpieczyciel zwraca jedynie niezbędne koszty związane z odzyskaniem rzeczy, najwyżej jednak do wysokości sumy jaka przypadałaby za tę rzecz tytułem odszkodowania, gdyby nie została odzyskana. Jeżeli odzyskanie rzeczy w stanie nieuszkodzonym nastąpiło po wypłacie odszkodowania, ubezpieczający obowiązany jest przyjąć rzecz i zwrócić ubezpieczycielowi otrzymane odszkodowanie, zmniejszone o kwotę odpowiadającą jej zużyciu od dnia kradzieży oraz o kwotę kosztów związanych z odzyskaniem.

¹ Załącznik zmieniony przez obwieszczenie z dnia 23 sierpnia 1994 r. (Dz.Urz.MF.94.21.71) zmieniające nin. obwieszczenie z dniem 1 stycznia 1995 r.