Zasady wynagradzania pracowników zatrudnionych w transporcie samochodowym.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MPiPS.1982.7.22

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1982 r.

ZARZĄDZENIE Nr 44

MINISTRA PRACY, PŁAC I SPRAW SOCJALNYCH

z dnia 17 sierpnia 1982 r.

w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w transporcie samochodowym.

Na podstawie § 3 pkt 1 i 2 uchwały nr 135 Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie dostosowania niektórych zasad wynagradzania pracowników przedsiębiorstw państwowych do reformy gospodarczej (Monitor Polski Nr 17, poz. 138) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy zarządzenia mają zastosowanie do kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników oraz innych robotników objętych:

1) taryfikatorem kwalifikacyjnym dla robotników zaplecza technicznego jednostek organizacyjnych prowadzących transport samochodowy,

2) taryfikatorem kwalifikacyjnym dla robotników zatrudnionych w jednostkach Państwowej Komunikacji Samochodowej i Przedsiębiorstwie Spedycji Krajowej,

do których nie stosuje się przepisów uchwały nr 135 Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie dostosowania niektórych zasad wynagradzania pracowników przedsiębiorstw państwowych do reformy gospodarczej (Monitor Polski Nr 17, poz. 138).

§  2.

1. Zaszeregowania kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników do poszczególnych kategorii należy dokonywać zgodnie z tabelą zaszeregowania kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników oraz konduktorów autobusowych stanowiącą załącznik nr 1 do zarządzenia.

2. Podstawę zaszeregowania robotników stanowi taryfikator kwalifikacyjny, o którym mowa w § 1.

3. Wysokość godzinowych widełkowych stawek płac zasadniczych kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników oraz robotników określa załącznik nr 2 do zarządzenia.

§ 3. Kierowcy samochodów osobowych mogą otrzymywać ryczałtowe wynagrodzenie według zasad określonych w załączniku nr 3 zarządzenia.

§ 4. Tracą moc:

1) § 2 ust. 3 zarządzenia nr 11 Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 18 marca 1974 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w transporcie samochodowym, spedycji krajowej i komunikacji miejskiej (Dz. Urz. MPPiSS z 1974 r. Nr 5, poz. 10 i z 1980 r. Nr 7, poz. 12);

2) § 2 ust. 2, § 4-7, § 9-10, § 12 i § 14 zarządzenia nr 29 Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 17 września 1980 r. w sprawie zmiany niektórych zasad wynagradzania kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników, motorniczych tramwajów oraz konduktorów autobusowych i tramwajowych (Dz. Urz. MPPiSS z 1980 r. Nr 7, poz. 12 i z 1981 r. Nr 5, poz. 8).

§ 5. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania z mocą od dnia 1 sierpnia 1982 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

TABELA

zaszeregowania kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników oraz konduktorów autobusowych

Lp.	Rodzaj pojazdu		Kategoria zaszeregowania
1	2		3
1.	Kierowcy prowadzący stale:		V-X
	-	autobusy w komunikacji publicznej powyżej 15 miejsc siedzących,
	-	pojazdy samochodowe w transporcie międzynarodowym z wyłączeniem autobusów do 15 miejsc siedzących,
	-	samochody ciężarowe (pojazdy członowe) i specjalne o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 20 ton,
	-	ciągniki balastowe o łącznym dopuszczalnym ciężarze całkowitym pojazdu z przyczepą powyżej 40 ton,
	-	autocysterny do przewozu materiałów pędnych,
	-	pojazdy służące do przewozu materiałów wybuchowych.
2.	Kierowcy prowadzący stale:		IV-VIII
	-	autobusy w komunikacji publicznej do 15 miejsc siedzących,
	-	autobusy i samochody ciężarowe przystosowane do przewozu osób powyżej 15 miejsc siedzących poza komunikacją publiczną,
	-	samochody ciężarowe (pojazdy członowe) i specjalne o dopuszczalnym ciężarze całkowitym pojazdu ciągnącego powyżej 13 ton do 20 ton,
	-	ciągniki balastowe o łącznym dopuszczalnym ciężarze całkowitym pojazdu z przyczepą do 40 ton.
3.	Kierowcy prowadzący stale:		III-VII
	-	autobusy i samochody ciężarowe przystosowane do przewozu osób do 15 miejsc siedzących poza komunikacją publiczną,
	-	samochody ciężarowe (pojazdy członowe) i specjalne o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony do 13 ton,
	-	samochody uprzywilejowane w ruchu i ciągniki rolnicze w transporcie drogowym.
4.	Kierowcy prowadzący stale:		II-VI
	-	samochody ciężarowe o dopuszczalnym ciężarze całkowitym do 5,5 tony,
	-	samochody osobowe w przewozach publicznych i karetki sanitarne.
5.	Kierowcy prowadzący stale samochody osobowe		II-V
6.	Pomocnicy kierowców		I-III
7.	Konduktorzy autobusowi		I-V

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

TABELA

godzinowych widełkowych stawek płac zasadniczych kierowców autobusów, samochodów ciężarowych, osobowych i innych robotników

Kategoria zaszeregowania		Stawki płac (w złotych na godzinę)
		od	-		do
	I	15,70		20,00
	II	15,70		22,00
	III	15,70		24,00
	IV	16,00		26,00
	V	16,30		28,00
	VI	18,60		30,00
	VII	19,70		32,00
	VIII	20,80		34,00
	IX	21,90		36,00
	X	23,00		38,00

W związku z uchwałą nr 158 Rady Ministrów z dnia 2 sierpnia 1982 r. w sprawie najniższych wynagrodzeń pracowników (Monitor Polski Nr 19, poz. 164) - z dniem 1 września 1982 r. najniższe godzinowe stawki płac zasadniczych przewidziane w tabeli dla kategorii zaszeregowania I - V podwyższa się do kwoty 18,00 zł.

ZAŁĄCZNIK  Nr 3

Zasady przyznawania wynagrodzeń ryczałtowych kierowcom samochodów osobowych.

1. Kierowcom samochodów osobowych może być przyznane wynagrodzenie ryczałtowe obejmujące poszczególne składniki płac (wynagrodzenie zasadnicze, premię indywidualną, dopłaty za godziny nadliczbowe i nocne) uwzględniające liczbę godzin przypadających do przepracowania w okresie jednego miesiąca - w przypadkach gdy faktyczny czas pracy tych kierowców w poszczególnych miesiącach nie ulega wahaniom i odpowiada liczbie godzin przyjętej do obliczenia wynagrodzenia.

2. Kwota wynagrodzenia zryczałtowanego powinna być ustalona w oparciu o stosowane w danej jednostce organizacyjnej stawki osobistego zaszeregowania kierowców samochodów osobowych określone w załączniku nr 2.