Zasady wynagradzania pracowników zatrudnionych w budżetowych zakładach komunikacyjnych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MPiPS.1992.2.4

Akt utracił moc

Wersja od: 20 lutego 1992 r.

ZARZĄDZENIE Nr 5

MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ

z dnia 19 lutego 1992 r.

w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w budżetowych zakładach komunikacyjnych.

Na podstawie art. 79 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy zarządzenia stosuje się do pracowników zatrudnionych w miejskich zakładach komunikacyjnych prowadzonych jako zadania własne przez gminy, zwanych dalej "zakładami".

§ 2. Przepisów zarządzenia nie stosuje się do zatrudnionych w zakładach:

1) funkcjonariuszy pożarnictwa - z wyjątkiem § 14,

2) pracowników straży przemysłowej - z wyjątkiem § 10 i 12-14.

§  3.

1. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o "najniższym wynagrodzeniu" - rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie zasadnicze w pierwszej kategorii zaszeregowania ustalone w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego.

2. Najniższe wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, określa rada gminy.

§  4.

1. Ustala się:

1) tabelę rozpiętości punktowych dla poszczególnych kategorii zaszeregowania, stanowiącą załącznik nr 1 do zarządzenia,

2) tabelę stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 2 do zarządzenia, z zastrzeżeniem § 15,

3) tabelę stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników, stanowiącą załącznik nr 3 do zarządzenia, z zastrzeżeniem ust. 5.

2. Miesięczne stawki wynagrodzenia zasadniczego ustala się jako sumę najniższego wynagrodzenia oraz iloczynu liczby punktów ustalonych dla poszczególnych kategorii w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do zarządzenia i wartości jednego punktu w złotych.

3. Wartość jednego punktu ustala kierownik zakładu w porozumieniu z radą gminy oraz zakładowymi organizacjami związkowymi stosownie do możliwości finansowych.

4. Tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego sporządza kierownik zakładu, w oparciu o zasady ustalone w ust. 2 i 3.

5. W zakładzie, w którym przed dniem wejścia w życie zarządzenia ustalono zasady wynagradzania z uwzględnieniem przepisów w sprawie zasad wartościowania pracy, może być stosowana za zgodą rady gminy, dotychczasowa tabela stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników.

§  5.

1. W zakładach może być tworzony fundusz premiowy w ramach środków przewidzianych na wynagrodzenia.

2. Szczegółowe zasady przyznawania premii określają zakładowe regulaminy premiowania.

§  6.

1. Do pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych mogą być stosowane następujące formy wynagradzania:

1) czasowa,

2) czasowo-premiowa,

3) akordowa,

4) czasowo-prowizyjna.

2. Pracownicy wynagradzani według formy czasowej otrzymują wynagrodzenie wynikające z kategorii osobistego zaszeregowania i faktycznego czasu pracy.

3. Pracownicy wynagradzani według formy czasowo-premiowej otrzymują wynagrodzenie wynikające z kategorii osobistego zaszeregowania i faktycznego czasu pracy powiększone o premię przyznaną według zasad określonych w zakładowym regulaminie premiowania.

4. Pracownicy wynagradzani według formy akordowej (akord indywidualny lub zryczałtowany):

a) otrzymują wynagrodzenie ustalone na podstawie norm pracy określonych w obowiązującym trybie oraz stawek płac wynikających z kategorii zaszeregowania roboty,

b) mogą otrzymywać premię zgodnie z zasadami określonymi w zakładowym regulaminie premiowania.

5. Pracownicy wynagradzani według czasowo-prowizyjnej formy wynagradzania:

a) otrzymują niezależnie od wynagrodzenia zasadniczego wynagrodzenie prowizyjne,

b) mogą otrzymywać premię zgodnie z zasadami określonymi w zakładowym regulaminie premiowania.

6. Stawki prowizyjne dla pracowników, o których mowa w ust. 5, ustala się na czas określony lub na czas nieokreślony w umowie o pracę zawartej z pracownikiem.

7. Szczegółowe zasady ustalania stawek prowizyjnych, o których mowa w ust. 6, określa zakładowy regulamin.

§ 7. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego pracownika ustala się:

1) w wysokości 1/178 miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników, których obowiązuje 42-godzinny tygodniowy wymiar czasu pracy,

2) dzieląc miesięczne wynagrodzenie zasadnicze przez liczbę godzin wynikającą z obowiązującego tego pracownika wymiaru czasu pracy, dla pracowników zatrudnionych w skróconym wymiarze czasu pracy.

§ 8. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem przysługuje dodatek funkcyjny, z zastrzeżeniem § 15.

§ 9. Pracownikowi pełniącemu funkcję brygadzisty, z tytułu wykonywania dodatkowych czynności polegających na kierowaniu, organizowaniu i nadzorowaniu prac brygady, za okres pełnienia tej funkcji może być przyznany dodatek uzależniony od liczby zatrudnionych w brygadzie pracowników, w wysokości od 5% do 20% godzinowej stawki wynikającej z najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem § 15.

§ 10.

1. Pracownikowi zatrudnionemu w zmianowym systemie pracy za pracę na drugiej zmianie może być przyznany dodatek w wysokości do 10% godzinowej stawki wynikającej z najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem § 15.

2. Za pracę w porze nocnej pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości do 20% godzinowej stawki wynikającej z najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem § 15.

§  11.

1. Pracownikowi przysługuje dodatek za wysługę lat w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 5 latach pracy wzrastający o 1% za każdy następny rok pracy do osiągnięcia 20% wynagrodzenia zasadniczego po 20 i więcej latach pracy.

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się wszystkie okresy zatrudnienia z wyłączeniem okresów zatrudnienia w zakładach pracy, w których stosunek pracy:

1) wygasł wskutek porzucenia pracy przez pracownika,

2) został rozwiązany przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.

3. Do okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się także inne okresy na podstawie odrębnych przepisów.

4. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie.

5. Dodatek za wysługę lat przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

6. Dodatek jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia każdego miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku w danym zakładzie, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku za wysługę lat lub wyższej jego stawki nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

7. Dodatek za wysługę lat nie przysługuje pracownikowi w miesiącu, w którym:

1) porzucił pracę,

2) zakład pracy rozwiązał z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia z jego winy,

3) opuścił bez usprawiedliwienia choćby jeden dzień pracy.

8. Przepisy ust. 1-7 mają zastosowanie z zastrzeżeniem § 15.

§  12.

1. Pracownikowi, za każdą godzinę pracy wykonywanej w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych przysługuje dodatek w wysokości:

1) do 5% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia dla I stopnia szkodliwości i uciążliwości,

2) do 10% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia - dla II stopnia szkodliwości i uciążliwości,

3) do 15% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia - dla III stopnia szkodliwości i uciążliwości,

4) do 20% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia - dla IV stopnia szkodliwości i uciążliwości.

2. Zasady przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, oraz rodzaje prac w poszczególnych stopniach szkodliwości dla zdrowia, uciążliwości oraz prac niebezpiecznych określa załącznik nr 4 do zarządzenia.

3. Przepisy ust. 1-2 mają zastosowanie z zastrzeżeniem § 15.

§  13.

1. Pracownikowi przysługuje nagroda jubileuszowa w wysokości:

1) 75% miesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach

2) 100% miesięcznego wynagrodzenia - po 25 latach pracy,

3) 150% miesięcznego wynagrodzenia - po 30 latach pracy,

4) 200% miesięcznego wynagrodzenia - po 35 latach pracy,

5) 300% miesięcznego wynagrodzenia - po 40 latach pracy.

2. Zasady ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasady jej obliczania i wypłacania określają powszechnie obowiązujące przepisy.

3. Przepisy ust. 1-2 mają zastosowanie z zastrzeżeniem § 15.

§  14.

1. Pracownikowi przechodzącemu na emeryturę lub rentę inwalidzką przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości:

1) jednomiesięcznego wynagrodzenia - po 10 latach pracy,

2) dwumiesięcznego wynagrodzenia - po 15 latach pracy,

3) trzymiesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy.

2. Pracownikowi przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia mimo nieprzepracowania 10 lat, jeżeli przejście na rentę nastąpiło wskutek choroby zawodowej lub wypadku przy pracy.

3. Przy ustalaniu okresów uprawniających do odprawy stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu okresów zatrudnienia uprawniających do dodatku za wysługę lat.

4. Odprawę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

5. Przepisy ust. 1-4 mają zastosowanie z zastrzeżeniem § 15.

§ 15. W ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, za zgodą rady gminy - na dotychczas stosowanych zasadach:

1) może być określona tabela stawek dodatku funkcyjnego, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 2,

2) mogą być przyznawane dodatki, o których mowa w § 8-12,

3) mogą być wprowadzone dodatki inne niż określone w zarządzeniu,

4) mogą być przyznawane nagrody jubileuszowe,

5) mogą być przyznawane jednorazowe odprawy pieniężne, o których mowa w § 14.

§ 16. Pracownicy, którzy w dniu wejścia w życie zarządzenia nie posiadają wymaganych kwalifikacji w zakresie wykształcenia mogą być przeszeregowani tylko w ramach zajmowanego stanowiska.

§ 17. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1992 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1

TABELA

rozpiętości punktowych dla poszczególnych kategorii zaszeregowania

Kategoria zaszeregowania	Liczba punktów
I	do 20
II	21 - 35
III	36 - 50
IV	51 - 65
V	66 - 80
VI	81 - 95
VII	96 - 110
VIII	111 - 125
IX	126 - 140
X	141 - 160
XI	161 - 180
XII	181 - 200
XIII	201 - 220
XIV	221 - 240
XV	241 - 260
XVI	261 - 280
XVII	281 - 300
XVIII	301 - 320
XIX	321 - 340
XX	341 - 365

ZAŁĄCZNIK Nr 2

TABELA

procentowych stawek dodatku funkcyjnego

Stawka dodatku funkcyjnego	Procent najniższego wynagrodzenia w wysokości do -
1	15
2	30
3	45
4	60
5	75
6	90
7	105
8	120
9	135
10	150

ZAŁĄCZNIK Nr 3

TABELA

stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników

Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania od - do	Stawka dodatku funkcyjnego do -	Wymogi kwalifikacyjne
				wykształcenie	staż pracy w latach
1	2	3	4	5	6
1.	Dyrektor	XVI - XX	10	wyższe odpowiedniej specjalizacji	8 w tym 4 na stanowisku kierowniczym
2.	Zastępca dyrektora, główny księgowy	XV - XIX	9	- " -	- " -
3.	Dyrektor (zastępca) zakładu, oddziału	XIII - XVIII	8	- " -	4 w tym 2 na stanow. kierowniczym
4.	Główny specjalista,	XII - XVII	7	wyższe	6
	Radca prawny			wg odrębnych przepisów
5.	Kierownik działu, wydziału, zespołu	X - XVI	6	wyższe średnie odpow. specjal.	4 8
6.	Kierownik centralnego magazynu	IX - XV	6	wyższe średnie odpow. specjal.	4 8
7.	Kierownik magazynu, warsztatu, zastępca kierownika centralnego magazynu	VIII - XIII	4	wyższe średnie zawod.	3 5
8.	Starszy specjalista	X - XIII	-	wyższe	5
9.	Specjalista	IX - XII	-	wyższe	4
10.	Kierownik kancelarii, archiwum, powielarni	VII - X	2	wyższe średnie zawodowe	2 4
11.	Samodzielny referent	VII - XI	-	wyższe średnie zawodowe	2 6
12.	Starszy mistrz	IX - XII	5	wyższe średnie zawodowe i tytuł mistrza	3 4
13.	Mistrz	VII - XI	2	wyższe średnie zawodowe i tytuł mistrza	2 3
14.	Starszy księgowy, kasjer	VII - XI	-	średnie	2
15.	Starszy magazynier, dyspozytor, kontroler ruchu	VII - XI	-	średnie zawodowe	3
16.	Magazynier	VI - IX	-	średnie	1
17.	Starszy referent, księgowy	VI - IX	-	średnie	1
18.	Starsza maszynistka	VI - VIII	-	średnie	2
19.	Maszynistka	V - VII	-	umiejętność wykonywania zawodu
20.	Telefonistka, teletypistka	IV - VI	-	- " -
21.	Kontroler biletowy	VI - VIII	-	średnie	2
Stanowiska transportu, rzemieślnicze i obsługi
22.	Motorniczy tramwaju, Kierowca autobusu	IX - XI	-	uprawnienia kwalifikacyjne
	Kierowca samochodu:
	ciężarowego	VIII - X	-	uprawnienia kwalifikacyjne
	dostawczego	VII - IX	-	- " -
	osobowego	VI - VIII	-	- " -
23.	Wydawca paliw, sprzedawca biletów	VI - VII	-	zasadnicze zawodowe lub podstawowe i zaświadczenie kwalifikacyjne
24.	Pilot zajezdniowy	IV - VI	-	wyszkolenie kursowe
25.	Robotnik magazynowy, zajezdniowy	V - VI	-	- " -
26.	Telemonter, mechanik maszyn precyzyjnych	VI - VIII	-	zasadnicze zawodowe i uprawnienia kwalifikacyjne	2
27.	Maszynista operator	VII - IX	-	- " -	2
28.	Starszy rzemieślnik (mechanik, radiomechanik, elektromechanik, monter, ślusarz, spawacz, elektryk, konserwator, elektromonter, stolarz, ślusarz, frezer, tokarz, kowal, malarz, murarz, tapicer itp.)	VI - XI	-	średnie zawodowe	3
29.	Rzemieślnik (mechanik, radiomechanik, elektromechanik, monter, ślusarz, spawacz, elektryk, konserwator, elektromonter, stolarz, frezer, kowal, tokarz, malarz, murarz, itp.)	V - IX	-	średnie zawodowe zasadnicze zawodowe i umiejętność wykonywania prac złożonych lub tytuł robotnika wykwalifikowanego	2
30.	Robotnik do prac ciężkich, powielaczowy	IV - V	-	podstawowe i umiejętność wykonywania prac	2
31.	Pomocnik maszynisty lub operatora, palacz c.o.	III - VI	-	wyszkolenie kursowe	1
32.	Robotnik gospodarczy	II - IV	-	podstawowe	1
33.	Portier, dozorca, sprzątaczka	II - IV	-	podstawowe	-
34.	Robotnik	I - III	-	-	-

ZAŁĄCZNIK Nr 4

Zasady przyznawania dodatkowego wynagrodzenia za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, szczególnie uciążliwych i niebezpiecznych

1. Występujące w środowisku pracy szkodliwości dla zdrowia, szczególne uciążliwości i niebezpieczeństwa uzasadniające dodatkowe wynagrodzenie dzieli się na cztery stopnie.

2. Do pierwszego stopnia szkodliwości lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25^o lub poniżej 10^o,

4) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80% w błocie lub w bezpośrednim kontakcie z wodą,

5) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone, np. spawanie, hartowanie,

6) w warunkach narażenia na wibrację ogólną,

7) w pomieszczeniach, w których konieczne jest stałe stosowanie sztucznego oświetlenia,

8) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych.

3. Do drugiego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

3) w warunkach narażenia na hałas,

4) w obniżonym lub podwyższonym ciśnieniu wynikającym z procesu technologicznego,

5) w warunkach narażenia na działanie miejscowej wibracji, np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych,

6) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 21.000 kcal dla mężczyzn i 1.200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała,

7) w warunkach narażenia na działanie hormonów i antybiotyków powodujących zaburzenia czynności fizjologicznych organizmu oraz innych czynników o analogicznym jak te hormony i antybiotyki działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy.

4. Do trzeciego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

2) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300.000 MHz w strefie zagrożenia.

5. Do trzeciego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się szczególnie niebezpieczne prace:

1) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach o głębokości poniżej 2 m uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy,

2) związane z wytwarzaniem, stosowaniem, magazynowaniem i transportowaniem gazów i materiałów wybuchowych,

3) wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni itp., których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia,

4) przy urządzeniach elektromagnetycznych, znajdujących się pod napięciem powyżej 220 V, wykonywane zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie pracy w energetyce,

5) związane z załadunkiem i rozładunkiem paliw płynnych oraz ich transportem,

6) w kontakcie z materiałem zakaźnym,

7) pod ziemią lub pod wodą.

6. Do czwartego stopnia szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane z benzydyną alfa i beta, naftyloaminą, chlorkiem winylu oraz innymi czynnikami o analogicznym jak te substancje działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy.

7. Prace określone w ust. 2 pkt 1, 2 i 6 oraz w ust. 3 pkt 1-3 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających dodatkowe wynagrodzenie, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, określone w odrębnych przepisach lub inne obowiązujące normy higienicznosanitarne.

8. Pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w ust. 6, dokonywane są przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.

9. Jeżeli pracownik w danym miesiącu wykonuje prace w różnym stopniu szkodliwości dla zdrowia, przysługuje mu dodatek według najwyższego stopnia szkodliwości dla zdrowia.