Zasady wykonywania audytu wewnętrznego w Wyższym Urzędzie Górniczym.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.WUG.2004.8.36

Akt utracił moc

Wersja od: 6 października 2004 r.

DECYZJA Nr 7

DYREKTORA GENERALNEGO WYŻSZEGO URZĘDU GÓRNICZEGO

z dnia 6 października 2004 r.

w sprawie zasad wykonywania audytu wewnętrznego w Wyższym Urzędzie Górniczym

Na podstawie § 11 ust. 2 regulaminu organizacyjnego Wyższego Urzędu Górniczego, stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 1 Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia 8 lipca 2002 r. w sprawie regulaminu organizacyjnego Wyższego Urzędu Górniczego (Dz. Urz. WUG Nr 1, poz. 2, z 2003 r. Nr 4, poz. 15 oraz z 2004 r. Nr 5, poz. 24), postanawia się, co następuje:

§ 1. Ustala się zasady wykonywania audytu wewnętrznego w Wyższym Urzędzie Górniczym, stanowiące załącznik do decyzji.

§ 2. Decyzja wchodzi w życie z dniem podpisania.

ZAŁĄCZNIK

ZASADY WYKONYWANIA AUDYTU WEWNĘTRZNEGO W WYŻSZYM URZĘDZIE GÓRNICZYM

1. Ogólnym celem przeprowadzania audytu wewnętrznego jest dostarczenie kierownictwu Wyższego Urzędu Górniczego zapewnienia, że mechanizmy zarządzania i kontroli wewnętrznej funkcjonują prawidłowo.

2. Celem audytu wewnętrznego jest niezależna i obiektywna ocena procesów, systemów oraz procedur i poprzez to wniesienie wartości dodanej dla Wyższego Urzędu Górniczego.

3. Audyt wewnętrzny obejmuje czynności o charakterze oceniającym, zapewniającym oraz doradczym. Podstawowym zadaniem audytu wewnętrznego są czynności o charakterze oceniającym i zapewniającym. Działania o charakterze doradczym mogą być wykonywane, o ile ich charakter nie narusza zasady obiektywizmu i niezależności audytora wewnętrznego.

4. Rola audytu wewnętrznego polega na wykrywaniu i określaniu potencjalnego ryzyka, mogącego się pojawiać w ramach działalności Wyższego Urzędu Górniczego, oraz na badaniu i ocenianiu prawidłowości i efektywności systemów kontroli wewnętrznej, mających na celu eliminowanie lub ograniczanie takiego ryzyka. W szczególności audyt wewnętrzny obejmuje:

1) przegląd ustanowionych w Wyższym Urzędzie Górniczym mechanizmów kontroli wewnętrznej oraz wiarygodności i rzetelności informacji operacyjnych, zarządczych i finansowych;

2) ocenę przestrzegania przepisów prawa oraz regulacji wewnętrznych Wyższego Urzędu Górniczego;

3) ocenę zabezpieczenia mienia Wyższego Urzędu Górniczego;

4) ocenę efektywności i gospodarności wykorzystania zasobów Wyższego Urzędu Górniczego;

5) przegląd programów i założonych projektów w celu ustalenia zgodności funkcjonowania Wyższego Urzędu Górniczego z planowanymi wynikami i celami.

5. Audyt wewnętrzny może objąć zakresem swojego badania wszystkie obszary działania Wyższego Urzędu Górniczego.

6. Zakresem audytu wewnętrznego można objąć również działalność podległych jednostek organizacyjnych z uwagi na brak wyodrębnienia budżetów tych jednostek i gromadzenie oraz wydatkowanie środków pieniężnych przez Wyższy Urząd Górniczy.

7. Zakres audytu wewnętrznego nie może być ograniczany. Audytor wewnętrzny niezwłocznie powiadamia kierownictwo Wyższego Urzędu Górniczego o wszelkich próbach ograniczania zakresu audytu wewnętrznego, polegających na odmowie udzielenia informacji, ograniczeniu dostępu do dokumentów, próbie niezgodnego z przepisami wpływania na treść ustaleń, wniosków i zaleceń.

8. Audytor wewnętrzny ma dostęp do wszelkich niezbędnych informacji, w tym:

1) ma prawo dostępu do wszelkich dokumentów, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, do wszystkich pracowników oraz wszelkich innych źródeł informacji potrzebnych do przeprowadzenia audytu wewnętrznego i związanych z funkcjonowaniem komórki Wyższego Urzędu Górniczego lub jednostki podległej, w której jest przeprowadzany audyt wewnętrzny;

2) ma prawo dostępu do pomieszczeń Wyższego Urzędu Górniczego lub jednostki podległej z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych;

3) ma prawo żądania od kierownika i pracowników audytowanej komórki Wyższego Urzędu Górniczego lub jednostki podległej informacji oraz wyjaśnień w celu zapewnienia efektywnego i wydajnego przeprowadzania audytu wewnętrznego.

9. Audytor wewnętrzny nie jest odpowiedzialny za procesy poddawane audytowi wewnętrznemu oraz za procesy zarządzania ryzykiem i procesy kontroli wewnętrznej w Wyższym Urzędzie Górniczym lub w jednostce podległej, ale poprzez swoje badanie, wnioski i uwagi wspomaga kierownictwo Wyższego Urzędu Górniczego we właściwej realizacji tych procesów.

10. Audytor wewnętrzny nie jest odpowiedzialny za wykrywanie przestępstw, ale powinien posiadać wiedzę pozwalającą mu zidentyfikować znamiona przestępstwa.

11. Audytor wewnętrzny w zakresie wykonywania swoich zadań współpracuje w razie potrzeby z audytorami zewnętrznymi oraz kontrolerami Najwyższej Izby Kontroli.

12. Audytor wewnętrzny działa niezależnie i obiektywnie, co przejawia się między innymi w tym, iż:

1) Dyrektor Generalny Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje nad nim bezpośredni nadzór merytoryczny;

2) jest niezależny w wykonywaniu swoich działań i podlega tylko przepisom prawa oraz regulacjom wewnętrznym Wyższego Urzędu Górniczego;

3) postępuje zgodnie ze "Standardami audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych" oraz "Kodeksem etyki audytora wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych", określonymi przez Ministra Finansów;

4) nie bierze udziału w działaniach podlegających lub mogących podlegać jego ocenie.

13. Audytor wewnętrzny dysponuje swobodą w zakresie identyfikacji obszarów ryzyka.

14. Audytor wewnętrzny sporządza sprawozdanie z przeprowadzenia audytu wewnętrznego, w którym przedstawia w sposób jasny, rzetelny i zwięzły ustalenia i wnioski poczynione w trakcie audytu wewnętrznego.

15. Dyrektor Generalny Wyższego Urzędu Górniczego ma pełny wgląd w każdym momencie w akta bieżące audytu wewnętrznego dotyczące zrealizowanych bądź realizowanych zadań.

16. Kierownicy audytowanych komórek Wyższego Urzędu Górniczego lub jednostek podległych mają wgląd w akta zadań realizowanych w ich komórkach zarówno w trakcie audytu, jak i po jego zakończeniu.