Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ZUS.1988.3.5

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 lutego 1988 r.

OKÓLNIK Nr 1

PREZESA ZAKŁADU UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH

z dnia 5 lutego 1988 r.

w sprawie zasad ustalania podstawy wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

W związku z wejściem w życie z dnia 1 lutego 1988 r. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lutego 1988 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zasad obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego oraz pokrywania wydatków na te zasiłki (Dz. U. nr 3, poz. 16), Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyjaśnia, co następuje.

1. Podstawę wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa to jest: zasiłku chorobowego, wyrównawczego, macierzyńskiego, opiekuńczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego, zwanych dalej zasiłkami, do których prawo powstało w okresie od 1 lutego do 30 kwietnia 1988 r., stanowi wynagrodzenie przysługujące po jego zmianie, nawet jeżeli zmiana nastąpiła w miesiącu, w którym powstało prawo do zasiłku.

Przykład 1:

Pracownik otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 24.000 zł, od dnia 1 stycznia 1988 r. otrzymał podwyżkę wynagrodzenia w kwocie 3.000 zł, a od dnia 1 lutego - w kwocie 6.000 zł.

Pracownik ten chorował od 15 do 31 stycznia 1988 r. i ponownie zachorował od 8 lutego 1988 r.

Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres od 15 do 31 stycznia 1988 r. należy przyjąć wynagrodzenie w kwocie 24.000 zł, a za okres od 8 lutego 1988 r. - w kwocie 33.000 zł (24.000 zł + 3.000 zł + 6.000 zł).

Przykład 2:

Pracownik otrzymujący stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 30.000 zł, od 1 lutego 1988 r. otrzymał dodatkową kwotę 6.000 zł, a od 1 kwietnia 1988 r. otrzymał podwyżkę wynagrodzenia w kwocie 5.000 zł.

Pracownik ten korzystał z zasiłku opiekuńczego od 6 kwietnia 1988 r.

Podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego stanowi wynagrodzenie w kwocie 41.000 zł (30.000 zł + 6.000 zł + 5.000 zł).

Przykład 3:

Pracownica otrzymująca stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 25.000 zł, od 1 lutego 1988 r. otrzymała dodatkową kwotę 6.000 zł, a w maju 1988 r. przyznano jej od 1 marca 1988 r. podwyżkę wynagrodzenia w kwocie 3.000 zł.

Pracownica ta od 22 marca 1988 r. pobiera zasiłek macierzyński.

Podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie w kwocie 31.000 zł (25.000 zł + 6.000 zł), jednakże w maju 1988 r. przeliczono podstawę wymiaru zasiłku uwzględniając w niej kwotę 3.000 zł i wypłacono wyrównanie od 22 marca 1988 r.

2. Jeżeli prawo do zasiłków powstało przez wprowadzeniem zmiany wysokości wynagrodzenia, o której mowa w ust. 1 i zasiłek pobierany jest nieprzerwanie po wprowadzeniu tej zmiany, to od dnia wprowadzenia zmiany ustala się nową podstawę wymiaru zasiłku.

Przykład 1:

Pracownik otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 25.000 zł. Chorował od 11 stycznia 1988 r. do 15 marca 1988 r.

Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjęto wynagrodzenie w kwocie 25.000 zł. Od 1 lutego 1988 r. pracownikowi zwiększono wynagrodzenie o dodatkową kwotę 6.000 zł.

W związku z tym ustalono nową podstawę wymiaru zasiłku uwzględniając tę kwotę i od 1 lutego wypłacono zasiłek w nowej wysokości.

Od 1 marca 1988 r. pracownikowi przyznano podwyżkę wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł.

Zakład pracy ponownie przeliczył podstawę wymiaru zasiłku i dokonał wypłaty zasiłku za okres od 1 do 15 marca 1988 r. w nowej wysokości.

Przykład 2:

Pracownik otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 28.000 zł, od 1 grudnia 1987 r. otrzymał podwyżkę wynagrodzenia w kwocie 8.000 zł, a od 1 lutego 1988 r. - w kwocie 6.000 zł. Pracownik ten zachorował 20 listopada 1987 r. i choruje bez przerwy do 15 marca 1988 r.

Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjęto wynagrodzenie w kwocie 28.000 zł.

Za okres od 1 lutego ustalono nową podstawę wymiaru zasiłku uwzględniając wynagrodzenie w nowej wysokości w kwocie 42.000 zł. (28.000 zł + 8.000 zł + 6.000 zł) i od tej daty wypłacono wyższy zasiłek chorobowy.

3. W przypadku gdy prawo do zasiłku powstało po ustaniu zatrudnienia albo w okresie zatrudnienia i trwa nadal po jego ustaniu, a podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie sprzed 1 lutego 1988 r., podstawę wymiaru zasiłku od tej daty zwiększa się o kwotę 6.000 zł.

Przykład:

Pracownik otrzymał stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 26.000 zł i był zatrudniony od 31 stycznia 1988 r. Od 25 stycznia do 10 marca 1988 r. był chory.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za okres od 25 stycznia do 31 stycznia 1988 r. stanowi kwota 26.000 zł, od 1 lutego 1988 r. podstawę zwiększa się o kwotę 6.000 zł.

4. Postanowienia ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do zasiłku pogrzebowego.

5. Postanowienia okólnika stosuje się do pracowników uspołecznionych i nie uspołecznionych zakładów pracy.

6. Okólnik wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od 1 lutego 1988 r.