Zasady ustalania cen regulowanych za usługi świadczone przez zakłady lecznictwa uzdrowiskowego.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1984.6.33

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1984 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 25 kwietnia 1984 r.

w sprawie zasad ustalania cen regulowanych za usługi świadczone przez zakłady lecznictwa uzdrowiskowego.

Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie upoważnienia organów administracji państwowej do ustalania niektórych cen urzędowych i marż handlowych urzędowych oraz określania zasad ustalania cen regulowanych (Dz. U. Nr 75, poz. 340) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zarządzenie stosuje się do:

1) państwowych przedsiębiorstw uzdrowiskowych,

2) jednostek organizacyjnych prowadzących zakłady lecznictwa uzdrowiskowego finansowane z budżetu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej (sanatoria zakładów pracy, związków zawodowych, Funduszu Wczasów Pracowniczych i inne).

2. Ceny ustalane na podstawie zarządzenia są cenami regulowanymi.

§  2.

1. Ceny regulowane za usługi świadczone przez zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego prowadzone przez jednostki, o których mowa w § 1 ust. 1, ustala się w wysokości wynikającej z uzasadnionych kosztów własnych.

2. Przy kalkulacji ceny, o której mowa w ust. 1, za usługi świadczone przez zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego prowadzone przez państwowe przedsiębiorstwa uzdrowiskowe, uwzględnia się narzut zysku obliczany od kosztów przerobu, w wysokości nie przekraczającej 10% kosztów przerobu.

3. Ceny regulowane za usługi świadczone przez zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego prowadzone przez jednostki, o których mowa w § 1 ust. 1, wymagają uzgodnienia z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej.

§  3.

1. Za uzasadnione koszty własne uważa się koszty naliczone w oparciu o obowiązujące normy. W przypadku braku norm, podstawę do wyliczenia uzasadnionych kosztów własnych stanowi wykonanie kosztów w roku poprzednim, skorygowane o niezależne zmiany cen, taryf i opłat w okresie obowiązywania ustalonej ceny regulowanej.

2. Uzasadnione koszty wynagrodzeń będące elementem kosztów, o których mowa w ust. 1, stanowią wykonane koszty wynagrodzeń z roku poprzedniego pomniejszone o wypłaty powodujące obciążenie na Fundusz Aktywizacji Zawodowej.

§ 4. Koszty jednostkowe osobodnia oblicza się, biorąc za podstawę pełne roczne wykorzystanie miejsc wynikające z zatwierdzonego regulaminu organizacyjnego sanatorium i rocznego planu wykorzystania, przyjętego przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej.

§  5.

1. Ustalona na dany rok cena regulowana może być skorygowana, jeżeli uległa zmianie podstawa jej ustalania.

2. Korekty ceny, o której mowa w ust. 1, dokonuje się w oparciu o odchylenie poziomu kosztów w ciągu roku spowodowanych zmianą cen materiałów, taryf energetycznych, stawek amortyzacji, podatku obrotowego i innych elementów kosztu własnego.

§  6.

1. Jeżeli podstawa ustalania ceny wzrosła co najmniej o 5% z przyczyn, o których mowa w § 5 ust. 1, wniosek w sprawie podwyższenia ceny należy zgłosić do Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, celem uzgodnienia, zgodnie z postanowieniami § 2 ust. 3.

2. W przypadku obniżenia podstawy ustalania ceny co najmniej o 5%, jednostki prowadzące zakłady lecznictwa uzdrowiskowego są zobowiązane do skorygowania ceny w ciągu roku.

§ 7. Ceny usług lecznictwa uzdrowiskowego świadczone cudzoziemcom dewizowym regulują odrębne przepisy.

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 1984 r.