Zasady przyznawania dodatku za wysługę lat pracownikom państwowych przedsiębiorstw uzdrowiskowych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1986.3.9

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1985 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 18 stycznia 1986 r.

w sprawie zasad przyznawania dodatku za wysługę lat pracownikom państwowych przedsiębiorstw uzdrowiskowych.

Na podstawie § 1 pkt 2 uchwały Nr 73/82 Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1982 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach służby zdrowia i opieki społecznej oraz w izbach wytrzeźwień, zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządzenie stosuje się do pracowników, o których mowa w § 1 ust. 1 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 kwietnia 1982 r. w sprawie zmiany zasad wynagradzania pracowników państwowych przedsiębiorstw uzdrowiskowych (Dz. Urz. MZiOS Nr 7, poz. 30 i Nr 11, poz. 55), zwanych dalej "pracownikami".

§  2.

1. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat zalicza się wszystkie okresy zatrudnienia po dniu 22 lipca 1944 r. w uspołecznionych zakładach pracy oraz w nieuspołecznionych zakładach pracy, które zostały upaństwowione lub przejęte przez uspołecznione zakłady pracy - z wyłączeniem okresów zatrudnienia w tych zakładach pracy w których stosunek pracy wygasł lub został rozwiązany:

1) wskutek porzucenia pracy przez pracownika,

2) przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika,

3) przez pracownika za wypowiedzeniem.

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat zalicza się także inne okresy na podstawie odrębnych przepisów.

3. Na wniosek dyrektora przedsiębiorstwa, uzgodniony z zakładową organizacją związkową, organ założycielski może w uzasadnionych przypadkach zaliczyć do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat okresu zatrudnienia w uspołecznionym zakładzie pracy, w którym umowa o pracę została rozwiązana przez pracownika za wypowiedzeniem.

§ 3. Przy ustalaniu okresów pracy wymaganych do uzyskania prawa do dodatku za wysługę lat nie uwzględnia się okresów pracy wykonywanej w wymiarze niższym niż połowa etatu.

§ 4. Dodatek za wysługę lat wypłaca się za wszystkie dni pracy i dni usprawiedliwionej nieobecności, za które pracownik otrzymuje wynagrodzenie oraz za dni nieobecności w pracy, za które pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy lub opiekuńczy z ubezpieczenia społecznego.

§  5.

1. Pracownikowi nie przysługuje dodatek za wysługę lat w miesiącu, w którym:

1) porzucił pracę,

2) zakład pracy rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia z jego winy,

3) opuścił bez usprawiedliwienia choćby jeden dzień pracy,

4) znajdował się w miejscu pracy w stanie świadczącym o spożyciu alkoholu,

5) stwierdzono co najmniej trzykrotne nieusprawiedliwione spóźnienie pracownika do pracy lub trzykrotne nieusprawiedliwione opuszczenie stanowiska pracy.

2. Pozbawienie pracownika prawa do dodatku za wysługę lat w przypadkach, o których mowa w ust. 1 następuje na podstawie decyzji dyrektora przedsiębiorstwa podjętej w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową. Decyzję o pozbawieniu dodatku dyrektora przedsiębiorstwa podejmuje organ założycielski.

3. O pozbawieniu dodatku za wysługę lat pracownika należy zawiadomić na piśmie przed terminem wypłaty tego dodatku.

§  6.

1. Obliczenie i aktualizowanie stażu pracy należy do obowiązków zakładu pracy.

2. Okoliczności mające wpływ na staż pracy powinny być odpowiednio udokumentowane przez pracownika. Nie dotyczy to dokumentów będących w posiadaniu zakładu pracy.

3. Zmiana wysokości dodatku za wysługę lat wynikająca z osiągnięcia określonej liczby lat pracy, następuje od pierwszego dnia najbliższego miesiąca kalendarzowego.

§  7.

1. Zachowuje się ważność ustaleń w zakresie obliczania stażu pracy, dokonanych na podstawie dotychczasowych przepisów.

2. Na wniosek pracownika należy dokonać obliczenia jego stażu pracy, na podstawie zasad określonych w niniejszym zarządzeniu.

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od 1 września 1985 r.