Zasady i warunki prowadzenia działalności innowacyjnej i eksperymentalnej przez szkoły i placówki publiczne.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MEN.1993.6.20

Akt utracił moc
Wersja od: 30 lipca 1993 r.

ZARZĄDZENIE Nr 18
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 30 czerwca 1993 r.
w sprawie zasad i warunków prowadzenia działalności innowacyjnej i eksperymentalnej przez szkoły i placówki publiczne

Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 95, poz. 425 oraz z 1992 r. Nr 26, poz. 113 i Nr 54, poz. 254) zarządza się, co następuje:
§  1.
1.
Innowacją pedagogiczną, zwaną dalej "innowacją", są nowe rozwiązania programowe, organizacyjne bądź metodyczne mające na celu poszerzenie bądź modyfikację zakresu realizowanych w szkole (placówce) celów i treści kształcenia, wychowania lub opieki albo poprawę skuteczności działania szkoły (placówki).
2.
Innowacje nie mogą prowadzić do zmiany typu szkoły (placówki).
3.
Eksperymentem pedagogicznym, zwanym dalej "eksperymentem", są działania, w ramach których istotnie modyfikowane są warunki, organizacja zajęć, sposób albo treść nauczania, wychowania lub opieki, a efekty tych działań poddane są procedurze weryfikacyjnej, zgodnej z metodologią nauk pedagogicznych.
§  2.
1.
Innowacja lub eksperyment może obejmować nauczanie jednego, kilku lub wszystkich przedmiotów, całą szkołę (placówkę) lub jej część (oddział, grupy, ciąg klas lub grup).
2.
Rozpoczęcie innowacji lub eksperymentu jest możliwe po zapewnieniu przez szkołę (placówkę) odpowiednich warunków kadrowych i organizacyjnych niezbędnych do realizacji planowanych działań innowacyjnych i eksperymentalnych.
3.
Innowacje lub eksperymenty wymagające przyznania szkole (placówce) dodatkowych środków budżetowych, mogą być podjęte po wyrażeniu przez organ prowadzący szkołę (placówkę) zgody na finansowanie planowanych działań.
4.
Rekrutacja do szkół (oddziałów), w których prowadzona jest innowacja lub eksperyment odbywa się na zasadzie powszechnej dostępności.
5.
Udział poszczególnych nauczycieli w innowacji lub eksperymencie jest dobrowolny.
§  3.
1.
Innowacje dotyczące programów nauczania w szkołach mogą w szczególności polegać na:
1)
modyfikacji zachowującej cele kształcenia oraz wiedzę i umiejętności uczenia określone w programach dopuszczonych do użytku szkolnego przez Ministra Edukacji Narodowej lub innego właściwego ministra, bądź poszerzeniu tych programów,
2)
łącznym, (blokowym) nauczaniu dwóch lub więcej przedmiotów pokrewnych na podstawie jednego programu nauczania,
3)
realizowaniu własnego, autorskiego programu nauczania przedmiotu obowiązkowego ujętego w przepisach o ramowych planach nauczania.
2.
Innowacje polegające na wprowadzeniu do planu nauczania szkoły dodatkowych przedmiotów nie ujętych w przepisach o ramowych planach nauczania mogą być prowadzone w:
1)
liceach ogólnokształcących – w przypadku przedmiotów wspomagających profil kształcenia,
2)
szkołach zawodowych – w przypadku przedmiotów wspomagających kierunek kształcenia zawodowego,
3)
szkołach podstawowych – w przypadku wprowadzenia języków obcych i wspomagania programu pracy wychowawczej szkoły.
3.
Innowacje polegające na wprowadzeniu wewnątrzszkolnych zasad oceniania uczniów wymagają zgody kuratora oświaty. Zasady te powinny umożliwiać określenie zakresu spełniania przez poszczególnych uczniów wymagań, o których mowa w przepisach o minimach programowych przedmiotów obowiązkowych.
§  4.
1.
Innowacje nie mogą naruszać:
1)
minimów programowych przedmiotów obowiązkowych,
2)
ramowych planów nauczania w zakresie określonego przez te plany minimalnego wymiaru godzin poszczególnych przedmiotów i zajęć obowiązkowych w cyklu nauczania szkoły danego typu,
3)
zasady oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów – w zakresie, który umożliwiałby realizację uprawnień ucznia do uzyskania świadectwa lub dyplomu państwowego,
4)
klasyfikacji zawodów i specjalności szkolnictwa zawodowego – w przypadku szkół zawodowych.
§  5.
1.
Uchwały w sprawach prowadzenia innowacji w szkole (placówce) podejmuje rada pedagogiczna.
2.
Uchwała o prowadzeniu innowacji może być podjęta po uzyskaniu:
1)
pozytywnej opinii rady szkoły (placówki),
2)
pozytywnej opinii zespołu przedmiotowego lub doradcy przedmiotowego – w przypadku innowacji, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2,
3)
pozytywnej opinii placówki doskonalenia nauczycieli lub specjalisty w danej dziedzinie wskazanych przez kuratora oświaty – w przypadku innowacji, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 i ust. 2.
3.
Uchwałę rady pedagogicznej o podjęciu innowacji wraz z opisem jej zasad oraz opiniami, o których mowa w ust. 2 oraz pisemną zgodę autora (zespołu autorskiego) innowacji dyrektor przekazuje kuratorowi oświaty do końca marca roku szkolnego poprzedzającego rok szkolny wprowadzenia innowacji.
4.
Kuratorzy oświaty, po upływie trzech miesięcy od rozpoczęcia roku szkolnego, informują Ministerstwo Edukacji Narodowej o zakresie i rodzajach innowacji podjętych w szkołach (placówkach), nad którymi sprawują nadzór pedagogiczny.
§  6.
W oddziałach, w których prowadzona jest innowacja, uczniowie zachowują prawo do promocji po spełnieniu wymagań określonych w przepisach w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów w odniesieniu do przedmiotów obowiązkowych określonych w ramowym planie nauczania szkoły danego typu.
§  7.
W przypadku stwierdzenia w trybie nadzoru pedagogicznego, że innowacja prowadzona jest niezgodnie z warunkami określonymi w zarządzeniu albo powoduje obniżenie poziomu kształcenia, kurator oświaty może wstrzymać dalsze prowadzenie innowacji.
§  8.
Dyrektor szkoły (placówki) prowadzącej innowację, przekazuje bezpośrednio po jej zakończeniu kuratorowi oświaty ocenę wyników tej innowacji.
§  9.
W przypadku szkół prowadzonych przez właściwych ministrów na podstawie art. 29 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 95, poz. 425 i z 1992 r. Nr 26, poz. 113 oraz Nr 54, poz. 254), zwanej dalej "ustawą", uprawnienia kuratora oświaty, o których mowa w § 3 ust. 3, § 5 ust. 2 pkt 3, ust. 3 i 4, § 7 oraz § 8, przysługują tym ministrom, z wyjątkiem innowacji w zakresie przedmiotów ogólnokształcących.
§  10.
Eksperyment nie może naruszać uprawnień ucznia do bezpłatnej nauki, wychowania i opieki w zakresie ustalonym w ustawie, a także w zakresie uzyskania wiedzy i umiejętności koniecznych do ukończenia danego typu szkoły, złożenia egzaminów wstępnych do szkoły wyższego szczebla lub egzaminu dojrzałości.
§  11.
Prowadzenie eksperymentu wymaga zgody Ministra Edukacji Narodowej, z tym że w przypadku szkół, o których mowa w § 9, wymagana jest pozytywna opinia właściwego ministra.
§  12.
1.
Z wnioskiem o wyrażenie zgody na prowadzenie eksperymentu występuje dyrektor szkoły (placówki) w terminie do 31 stycznia roku szkolnego poprzedzającego rok szkolny, w którym planowane jest rozpoczęcie eksperymentu.

Wniosek składa się za pośrednictwem kuratora oświaty, który dołącza swoją opinię.

2.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:
1)
założenia i sposób realizacji eksperymentu oraz wskazanie procedur weryfikacyjnych,
2)
opinię placówki naukowej (stowarzyszenia naukowego), która przeprowadzi weryfikację założeń eksperymentu, będzie sprawować opiekę naukową nad eksperymentem oraz dokona jego oceny,
3)
w przypadku eksperymentu dotyczącego zawodu nie umieszczonego w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego opinię wojewódzkiego urzędu pracy, podmiotu gospodarczego zainteresowanego wynikami eksperymentu oraz pozytywną opinię o zawartości merytorycznej dokumentacji programowej wydaną przez placówkę naukową (stowarzyszenie naukowo-techniczne) właściwą dla zawodu będącego przedmiotem eksperymentu,
4)
informację o zgodzie rodziców (prawnych opiekunów) uczniów mających brać udział w eksperymencie oraz o pozytywnej opinii rady szkoły i rady pedagogicznej w sprawie prowadzenia eksperymentu.
§  13.
1.
Dyrektor szkoły (placówki) prowadzącej eksperyment zobowiązany jest bezpośrednio po jego zakończeniu przedstawić Ministerstwu Edukacji Narodowej ocenę eksperymentu.
2.
Oceny, o których mowa w ust. 1, składa się za pośrednictwem kuratora oświaty, który dołącza swoją opinię.
§  14.
1.
Działalność innowacyjna lub eksperymentalna prowadzona w dniu wejścia w życie zarządzenia może być prowadzona na dotychczasowych warunkach, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Jeżeli działalność, o której mowa w ust. 1, narusza przepisy § 2 ust. 4, § 3 ust. 3, § 4 pkt 2, 3 i 4 oraz § 6 w zakresie uprawnień uczniów wynikających z tych przepisów, dyrektorzy szkół (placówek) dostosują zasady prowadzenia tej działalności do wymogów określonych w tych przepisach do dnia 31 maja 1994 r., a w przypadku § 4 pkt 1 i § 10 do dnia 31 grudnia 1993 r.
§  15.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1993 r.