Zasady i normy przydziału funkcjonariuszom Służby Więziennej lokali mieszkalnych będących w dyspozycji jednostek organizacyjnych więziennictwa.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MS.1992.4.27

Akt utracił moc

Wersja od: 19 czerwca 1992 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 20 maja 1992 r.

w sprawie zasad i norm przydziału funkcjonariuszom Służby Więziennej lokali mieszkalnych będących w dyspozycji jednostek organizacyjnych więziennictwa

Na podstawie art. 31 ust. 1 i art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 1984 r. Nr 29, poz. 149, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 105, poz. 453) w związku z art. 44 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 46, poz. 210, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 38, poz. 181, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192 oraz z 1990 r. Nr 36, poz. 206) zarządza się, co następuje:

§ 1. Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:

1) "funkcjonariusz" - funkcjonariusza Służby Więziennej,

2) "ustawa" - ustawę z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 1984 r. Nr 29, poz. 149, z późn. zmianami),

3) "ustawa emerytalna" - ustawę z dnia 31 stycznia 1959 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 46, poz. 210, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 38, poz. 181, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192 oraz z 1990 r. Nr 36, poz. 206),

4) "prawo lokalowe" - ustawę z dnia 10 kwietnia 1974 r. - prawo lokalowe (Dz. U. z 1987 r. Nr 30, poz. 165, z 1989 r. Nr 10, poz. 57, Nr 20, poz. 108, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 32, poz. 190 i Nr 34, poz. 198 oraz z 1991 r. Nr 115, poz. 496),

5) "jednostka organizacyjna" - Centralny Zarząd Zakładów Karnych, rejonowy zakład karny, rejonowy areszt śledczy, ośrodek szkolenia lub doskonalenia kadr Służby Więziennej, zakład karny, areszt śledczy,

6) "lokal mieszkalny" - lokal mieszkalny będący w dyspozycji jednostki organizacyjnej więziennictwa, przeznaczony dla funkcjonariusza,

7) "tymczasowa kwatera" - lokal mieszkalny, pokój gościnny, pokój w hotelu albo inne pomieszczenie przeznaczone, na podstawie decyzji organu kwatermistrzowskiego, do zasiedlenia przez funkcjonariusza na czas określony,

8) "miejscowość pobliska" - miejscowość, z której, zgodnie z obowiązującym rozkładem jazdy, czas dojazdu do i z miejsca pełnienia służby publicznymi środkami komunikacji z wyłączeniem komunikacji miejskiej nie przekracza 2 godzin w obie strony łącznie z przesiadkami,

9) "organ kwaterunkowy" - dyrektor Centralnego Zarządu Zakładów Karnych, komendant ośrodka szkolenia lub doskonalenia kadr Służby Więziennej, naczelnik rejonowego zakładu karnego i rejonowego aresztu śledczego, zakładu karnego i aresztu śledczego,

10) "komisja mieszkaniowa" - komisja powoływana przez organ kwaterunkowy spośród funkcjonariuszy jednostki organizacyjnej, mająca za zadanie opiniowanie wniosków osób uprawnionych o przydzielenie lokalu mieszkalnego.

§  2.

1. Na lokale mieszkalne dla funkcjonariuszy przeznacza się lokale będące w dyspozycji jednostek organizacyjnych więziennictwa, uzyskane w wyniku ich działalności inwestycyjnej albo uzyskane od terenowych organów administracji rządowej i samorządowej oraz zakładów pracy.

2. W razie gdy lokal mieszkalny, określony w ust. 1, jest zbędny dla jednostki organizacyjnej więziennictwa, należy przekazać go do dyspozycji organów wskazanych w ust. 1.

§ 3. Funkcjonariuszowi przydziela się lokal mieszkalny w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej, z uwzględnieniem liczby członków rodziny określonych w § 4 oraz ich uprawnień wynikających z przepisów odrębnych.

§ 4. Członkami rodziny funkcjonariusza, których uwzględnia się przy przydziale lokalu mieszkalnego, są:

1) małżonek,

2) dzieci (własne i małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej) pozostające na jego utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 25 lat, chyba że ze względu na stan zdrowia są niezdolne do wykonywania pracy,

3) rodzice funkcjonariusza i jego małżonka, pozostający z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, jeżeli każde z nich uzyskuje dochód w kwocie nie przekraczającej najniższej emerytury albo wymaga opieki ze względu na wiek lub inwalidztwo, stwierdzone przez właściwą komisję lekarską; za rodziców uważa się również ojczyma, macochę oraz osoby przysposabiające.

§ 5. W przydzielonym funkcjonariuszowi lokalu mieszkalnym mogą zamieszkiwać również osoby inne niż wymienione w § 4. Osób tych nie uwzględnia się przy ustalaniu powierzchni lokalu mieszkalnego przeznaczonego dla funkcjonariusza.

§  6.

1. Lokale mieszkalne przydziela się w pierwszej kolejności funkcjonariuszom:

1) nie posiadającym samodzielnego mieszkania i osiągającym dobre wyniki w służbie, z uwzględnieniem stażu służby,

2) przeniesionym do służby w innej miejscowości ze względu na kwalifikacje zawodowe lub rodzaj służby - nie dotyczy to funkcjonariuszy przeniesionych na własną prośbę.

2. Przydział lokalu mieszkalnego dla funkcjonariusza przeniesionego do służby w innej miejscowości następuje na warunkach uzgodnionych przed przeniesieniem, z zachowaniem zasad określonych w niniejszym zarządzeniu.

§  7.

1. Nie przydziela się lokalu mieszkalnego funkcjonariuszowi:

1) który skorzystał z pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe, chyba że zachodzą okoliczności określone w ust. 2,

2) zajmującemu, w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej, lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu lub spółdzielczego prawa do lokalu - odpowiadający co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej,

3) który w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej jest właścicielem (współwłaścicielem) lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość, albo domu jednorodzinnego,

4) którego małżonek spełnia warunki określone w pkt 1-3,

5) w wypadku zbycia przez niego lub małżonka własnościowego prawa do spółdzielczego lokalu mieszkalnego, lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość albo domu, z wyjątkiem przypadków określonych w § 6 ust. 2.

2. W wypadku szczególnie uzasadnionym względami służbowymi można przydzielić lokal mieszkalny funkcjonariuszowi, który skorzystał z pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego, jeżeli zwolni zajmowany lokal lub dom oraz zwróci pomoc finansową przyznaną:

1) na wkład mieszkaniowy lub budowlany w wysokości zwaloryzowanej przez spółdzielnię lub z zastosowaniem oprocentowania ustalonego przez Narodowy Bank Polski dla kredytów na budownictwo mieszkaniowe,

2) na spłatę innych należności - w wysokości przyznanej.

§  8.

1. Przy przydzielaniu funkcjonariuszom lokali mieszkalnych stosuje się następujące normy zaludnienia:

1) osobom mającym rodzinę przysługuje od 7 do 10 m² powierzchni mieszkalnej dla funkcjonariusza i każdej osoby uwzględnionej przy ustalaniu powierzchni lokalu mieszkalnego, a ponadto:

a) Dyrektorowi Centralnego Zarządu Zakładów Karnych oraz jego zastępcom - dodatkowo dwie normy zaludnienia w postaci jednej izby mieszkalnej,

b) funkcjonariuszom mającym stopień starszego oficera lub zajmującym stanowisko służbowe ze stopniem starszego oficera - dodatkowo jedna norma zaludnienia;

2) funkcjonariuszom samotnym przysługuje:

a) wymienionym w pkt 1 lit. a - samodzielny lokal mieszkalny o powierzchni mieszkalnej od 21 do 30 m²,

b) pozostałym - samodzielny lokal mieszkalny o powierzchni mieszkalnej od 14 do 20 m².

2. Przydzielając lokale mieszkalne bezdzietnym małżeństwom uwzględnia się normę zaludnienia należną ich przyszłemu dziecku.

3. Funkcjonariuszowi można uwzględnić prawo do zwiększonej powierzchni mieszkalnej, z tytułu stanu zdrowia, przysługującej mu na podstawie orzeczenia właściwej komisji lekarskiej, przy czym dodatkowa norma, łącznie z przysługującą normą podstawową, powinna stanowić osobną izbę mieszkalną.

§  9.

1. Funkcjonariuszowi może być przyznana dodatkowa norma zaludnienia tylko z jednego tytułu.

2. W razie zbiegu uprawnień do dodatkowej normy zaludnienia, dotyczącej funkcjonariusza oraz członków jego rodziny określonych w § 4, mogą być przyznane dodatkowe dwie normy zaludnienia, w odniesieniu zaś do funkcjonariuszy, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1, lit. a, trzy normy zaludnienia.

3. Przez uprawnienie do dodatkowej normy zaludnienia należy rozumieć także uprawnienia małżonków do dodatkowej normy zaludnienia określonej w § 8 ust. 2.

§  10.

1. Decyzję o przeznaczeniu pomieszczenia na tymczasową kwaterę podejmuje właściwy organ kwaterunkowy.

2. Tymczasowa kwatera może być przydzielona na okres nie dłuższy niż 2 lata - funkcjonariuszowi:

1) przeniesionemu do służby w innej miejscowości, jeżeli w poprzednim miejscu pełnienia służby nie zwolnił lokalu mieszkalnego (domu),

2) czasowo delegowanemu do pełnienia służby w innej miejscowości,

3) w służbie przygotowawczej,

4) w służbie stałej - za jego zgodą, jeżeli nie ma mieszkania w miejscu pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej.

3. Funkcjonariusz określony w ust. 2 pkt 1 i 2 jest zwolniony z obowiązku wnoszenia kaucji za przydzieloną mu kwaterę tymczasową, opłacania czynszu najmu oraz kosztów ogrzewania, dostarczania ciepłej wody i remontu. Wymienione świadczenia w takich przypadkach pokrywa się ze środków budżetowych Ministerstwa Sprawiedliwości. Nie dotyczy to funkcjonariuszy przeniesionych na własną prośbę.

4. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, właściwy organ kwaterunkowy może wyrazić zgodę na zakwaterowanie funkcjonariusza, przeniesionego służbowo lub czasowo delegowanego, w hotelu komunalnym na koszt jednostki organizacyjnej, na okres jednak nie dłuższy niż 6 miesięcy.

§  11.

1. Funkcjonariusz przeniesiony do służby w innej miejscowości zachowuje prawo do zajmowanego lokalu mieszkalnego do czasu przydzielenia mu innego mieszkania.

2. Funkcjonariusz nie może zajmować dwóch lub więcej lokali mieszkalnych (domów), z których co najmniej jeden został mu przydzielony przez organ wymieniony w § 12.

3. Przepis ust. 1 stosuje się również do funkcjonariusza, zajmującego lokal mieszkalny (dom), uzyskany (nabyty) przez jego małżonka.

§ 12. Decyzje w sprawach przydziału, a także cofnięcia przydziału i opróżnienia lokalu mieszkalnego i tymczasowej kwatery, wydaje w pierwszej instancji właściwy organ kwaterunkowy, po zasięgnięciu opinii komisji mieszkaniowej w porozumieniu z odpowiednią instancją związku zawodowego.

§  13.

1. Od decyzji w sprawie przydziału oraz cofnięcia przydziału i opróżnienia lokalu mieszkalnego, wydanej w pierwszej instancji, przysługuje odwołanie do organu nadrzędnego nad organem, który wydał decyzję, i za jego pośrednictwem.

2. Decyzja, od której nie wniesiono odwołania, lub decyzja wydana na skutek odwołania jest decyzją ostateczną.

3. Ostateczna decyzja o przydziale lokalu mieszkalnego stanowi podstawę do jego zasiedlenia, po uprzednim określeniu przedmiotu i warunków najmu.

4. Ostateczna decyzja o cofnięciu przydziału i opróżnieniu lokalu mieszkalnego stanowi tytuł wykonawczy, podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

§  14.

1. Lokal mieszkalny przekazywany najemcy powinien być wyremontowany i mieć sprawnie działające urządzenia techniczne.

2. Przekazanie lokalu mieszkalnego najemcy dokonuje wynajmujący protokolarnie w obecności przedstawiciela właściwego organu kwaterunkowego.

§  15.

1. Zasiedlenie lokalu mieszkalnego przez najemcę jest uzależnione od wniesienia kaucji zabezpieczającej utrzymanie lokalu w należytym stanie.

2. W sprawie wysokości kaucji, o której mowa w ust. 1, zasad zwalniania od obowiązku jej wpłacania w całości lub w części oraz trybu jej pobierania i zwrotu stosuje się przepisy wydane na podstawie prawa lokalowego.

§  16.

1. Sprzedaż lokalu mieszkalnego przydzielonego funkcjonariuszowi przez organ kwaterunkowy może nastąpić na wniosek zainteresowanego za zgodą zarządcy lub dysponenta.

2. Nie wyraża się zgody na sprzedaż lokali:

1) w budynkach przeznaczonych na cele służbowe,

2) w których występuje nadwyżka powierzchni mieszkalnej, stanowiąca co najmniej jedną izbę.

§  17.

1. Decyzje o cofnięciu przydziału i opróżnieniu lokalu mieszkalnego wydaje się w wypadku:

1) posiadania lub uzyskania (nabycia, przydziału) przez funkcjonariusza lub jego małżonka innego mieszkania (domu jednorodzinnego),

2) nierozliczenia się z poprzednio zajmowanego lokalu mieszkalnego,

3) podnajmowania przydzielonego lokalu mieszkalnego w całości lub w części, bez zgody właściwego organu kwaterunkowego,

4) wykorzystywania lokalu mieszkalnego niezgodnie z jego przeznaczeniem,

5) gdy najemca w sposób rażący i uporczywy wykracza przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu,

6) gdy najemca nie zamieszkuje w lokalu mieszkalnym przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, chyba że zachodzą okoliczności uzasadniające czasowy pobyt najemcy poza miejscem stałego zamieszkiwania,

7) gdy wskutek śmierci najemcy w lokalu pozostały osoby nieuprawnione do jego przydziału w rozumieniu niniejszego zarządzenia,

8) gdy lokal mieszkalny, zajmowany przez funkcjonariusza zwolnionego ze służby albo przez pozostałych po nim członków rodziny, znajduje się w budynku przeznaczonym na cele służbowe lub na terenie obiektu zamkniętego,

9) gdy lokal zostanie przeznaczony na potrzeby inne niż mieszkalne.

2. Decyzja o cofnięciu przydziału i opróżnieniu lokalu mieszkalnego dotyczy wszystkich osób zamieszkałych w tym lokalu.

3. Jeżeli funkcjonariusz opuszczający lokal mieszkalny pozostawi w nim osoby dotychczas wspólnie zamieszkałe, jednostka organizacyjna więziennictwa zarządza przymusowe przekwaterowanie tych osób na jego koszt. Przekwaterowanie tych osób może nastąpić do lokalu zajmowanego przez funkcjonariusza albo do pomieszczenia zastępczego.

4. W wypadku nieopróżnienia lokalu mieszkalnego w terminie określonym w ostatecznej decyzji stosuje się tryb określony w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

5. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby stanowi podstawę do wydania decyzji o opróżnieniu tymczasowej kwatery przez tego funkcjonariusza.

§  18.

1. W wypadkach określonych w § 17 ust. 1 pkt 3-7, osobie obowiązanej do opróżnienia lokalu mieszkalnego przysługuje prawo do pomieszczenia zastępczego.

2. W wypadkach określonych w § 17 ust. 1 pkt 8 i 9, osobie obowiązanej do opróżnienia lokalu mieszkalnego przysługuje zamienny lokal mieszkalny.

3. Zamienny lokal mieszkalny może być przydzielony funkcjonariuszowi zajmującemu lokal o powierzchni mieszkalnej przekraczającej przysługujące normy zaludnienia wówczas, jeżeli nadwyżka ta obejmuje co najmniej jeden pokój i jeżeli wyrazi on zgodę na zamianę.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 2 i 3, koszty przekwaterowania pokrywa się ze środków właściwej jednostki organizacyjnej.

5. Lokal zamienny lub pomieszczenie zastępcze osobie obowiązanej do opróżnienia lokalu mieszkalnego dostarcza organ kwaterunkowy, a w razie braku takiej możliwości - organ administracji samorządowej.

§  19.

1. Osoby nieuprawnione do przydziału lokalu mieszkalnego - do czasu wykwaterowania - opłacają podwyższone świadczenia za zajmowany lokal, na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie prawa lokalowego.

2. Jeżeli funkcjonariusz zwolniony ze służby zajmuje lokal mieszkalny odpowiadający pod względem powierzchni mieszkalnej normom zaludnienia obowiązującym na podstawie prawa lokalowego - lokal ten może być przekazany właściwemu organowi administracji rządowej lub gminy w celu wydania stosownej decyzji.

3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do osób, które samowolnie zajęły lokal mieszkalny, a także pozostawionych w lokalu wbrew decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego.

§  20.

1. Rozwiedzeni małżonkowie zachowują prawo do zajmowanego lokalu mieszkalnego do czasu uzyskania (nabycia) innych lokali mieszkalnych. Do rozwiedzionego małżonka nie będącego funkcjonariuszem stosuje się odpowiednio § 19 ust. 1 i 2.

2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach rozwiedzionemu funkcjonariuszowi można przydzielić inny lokal mieszkalny.

§  21.

1. Funkcjonariusz zwalniający lokal mieszkalny jest obowiązany do przekazania lokalu wyremontowanego ze sprawnie działającymi urządzeniami technicznymi lub zwrotu kosztów remontu, określonego ustaleniami protokołu przeglądu technicznego zwalnianego lokalu.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w wypadku:

1) przeniesienia funkcjonariusza do innej miejscowości, jednakże zwraca on wówczas równoważnik pieniężny remontu lokalu mieszkalnego, otrzymany zaliczkowo za rok, w którym nastąpiło przeniesienie, jak również nie otrzymuje za ten rok wyrównania równoważnika; nie dotyczy to przeniesionych do pełnienia służby w innej miejscowości na własną prośbę,

2) dokonania zamiany na mieszkanie o mniejszej powierzchni mieszkalnej, stanowiącej co najmniej jeden pokój,

3) przekwaterowania w przypadkach określonych w § 17 ust. 1 pkt 8 i 9.

3. Remont uzyskanego w trybie § 2 ust. 1 lokalu mieszkalnego wymagającego adaptacji przeprowadza się z uwzględnieniem ustaleń protokołu przeglądu technicznego.

4. W wypadkach określonych ust. 2 i 3, koszty adaptacji lub remontu pokrywa jednostka organizacyjna, w dyspozycji której lokal pozostaje.

§  22.

1. Zamiany lokali mieszkalnych można dokonać za zgodą właściwego organu kwaterunkowego.

2. Zamiany lokali mieszkalnych na inne, nie będące w dyspozycji jednostek organizacyjnych więziennictwa, można dokonać, jeżeli w wyniku zamiany uzyska się do dyspozycji co najmniej równorzędny lokal mieszkalny.

3. Jeżeli w wyniku zamiany, o której mowa w ust. 2, funkcjonariusz poprawi swoje warunki mieszkaniowe i zasiedli lokal o powierzchni mieszkalnej co najmniej zgodnie z przysługującymi mu normami zaludnienia, jednostka organizacyjna może zrzec się dyspozycyjności, jeżeli taki jest warunek zamiany.

4. Funkcjonariusz w drodze zamiany może otrzymać lokal mieszkalny większy od przysługujących mu norm zaludnienia, jeżeli lokal zamienny będzie mniejszy od dotychczas zajmowanego.

§ 23. Zasady i tryb postępowania oraz normy zaludnienia określone w zarządzeniu stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy zwolnionych ze służby, którzy nabyli prawo do emerytury Służby Więziennej lub renty z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą, oraz członków rodzin uprawnionych do renty rodzinnej po funkcjonariuszach, których śmierć pozostaje w związku ze służbą lub którzy w chwili śmierci spełniali warunki wymagane do uzyskania emerytury Służby Więziennej, oraz po zmarłych emerytach lub rencistach, których inwalidztwo powstało w związku ze służbą.

2. Lokal mieszkalny, przeznaczony dla osób wymienionych w ust. 1, nie może przekraczać wielkości mieszkania przysługującego emerytowi lub renciście w dniu zwolnienia ze służby.

§  24.

1. Członkom rodzin uprawnionym do renty rodzinnej po funkcjonariuszach, których śmierć pozostaje w związku ze służbą lub którzy w chwili śmierci spełniali warunki wymagane do uzyskania emerytury Służby Więziennej, oraz po zmarłych emerytach lub rencistach, których inwalidztwo pozostawało w związku ze służbą, mieszkającym w lokalu, którego najemcą był zmarły - organ kwaterunkowy potwierdza prawo do zajmowania tego lokalu w formie decyzji o przydziale.

2. W wypadku gdy lokal mieszkalny, w którym zamieszkują członkowie rodzin, określeni w ust. 1, jest większy od lokalu przysługującego im na podstawie art. 44 ustawy emerytalnej, organ kwaterunkowy powinien zaproponować im zamienny lokal mieszkalny, odpowiadający normom zaludnienia określonym w przepisach prawa lokalowego, i wówczas:

1) w wypadku przyjęcia zamiennego lokalu mieszkalnego, koszty przekwaterowania pokrywa właściwa jednostka organizacyjna,

2) w wypadku nieprzyjęcia zamiennego lokalu mieszkalnego, organ kwaterunkowy wydaje decyzję o przydziale lokalu z jednoczesnym wskazaniem wielkości powierzchni ponadnormatywnej, za którą naliczany będzie podwyższony czynsz, według przepisów wydanych na podstawie przepisów prawa lokalowego.

§ 25. W razie śmierci funkcjonariusza wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą, pozostali po nim członkowie rodziny, którzy stale zamieszkiwali z nim do dnia jego śmierci, zachowują prawo do zajmowania lokalu mieszkalnego do czasu uzyskania innego lokalu.

§ 26. W sprawach nie uregulowanych zarządzeniem stosuje się odpowiednio przepisy prawa lokalowego oraz przepisy wydane na jego podstawie.

§ 27. Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 października 1976 r. w sprawie zasad i norm przydzielania mieszkań funkcjonariuszom Służby Więziennej, wysokości i zasad wypłaty równoważnika pieniężnego w razie braku mieszkania funkcyjnego oraz zasad wykonywania remontu mieszkań zajmowanych przez tych funkcjonariuszy (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 6, poz. 32; z 1981 r. Nr 2, poz. 7 i Nr 6, poz. 33; z 1982 r. Nr 3, poz. 19 i Nr 8, poz. 40; z 1984 r. Nr 1, poz. 6; z 1985 r. Nr 4, poz. 17, z 1986 r. Nr 4, poz. 23; z 1989 r. Nr 1, poz. 10 oraz z 1990 r. Nr 2, poz. 16).

§ 28. Zarządzenie wchodzi w życie po upływie jednego miesiąca od dnia podpisania.