Zasady amortyzacji i umarzania środków trwałych w przedsiębiorstwach (zakładach) komunikacji miejskiej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1979.20.39

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1979 r.

ZARZĄDZENIE Nr 99

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 31 grudnia 1979 r.

w sprawie zasad amortyzacji i umarzania środków trwałych w przedsiębiorstwach (zakładach) komunikacji miejskiej.

Na podstawie § 10 ust. 2 uchwały Nr 534 Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1961 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych (Monitor Polski z 1966 r. Nr 65, poz. 312, z 1967 r. Nr 60, poz. 284 i z 1971 r. Nr 29, poz. 184) oraz § 36 pkt 4 uchwały Nr 18 Rady Ministrów z dnia 23 stycznia 1976 r. w sprawie gospodarki finansowej objętych planowaniem terenowym przedsiębiorstw gospodarki komunalnej i budownictwa komunalnego oraz ich zjednoczeń (Monitor Polski Nr 7, poz. 33) - zarządza się, co następuje:

§ 1. Amortyzacja i umarzanie taboru komunikacyjnego w jednobranżowych przedsiębiorstwach komunikacji miejskiej dokonywane są według następujących zasad:

1) roczną stawkę amortyzacyjną stanowi kwota wynikająca z podzielenia ceny pojazdu przez ustalony okres amortyzacji pojazdu, z tym że:

a) dla obliczenia stawki amortyzacyjnej przyjmuje się cenę pojazdu wynikającą z ewidencji księgowej,

b) okres amortyzacji pojazdu ustala się następująco:

– autobus "Berliet" typ 100 - 5 lat,

– autobus "Berliet" typ 110 - 6 lat,

– autobus "Jelcz", pojedynczy i przegubowy - 6 lat,

– autobusy pozostałe ("Autosan", "San", "Ikarus", "Karosa", "Skoda") - 6 lat,

– mikrobus - 5 lat,

– tramwaj - wszystkich typów - 30 lat,

– trolejbus - wszystkich typów - 8 lat,

2) począwszy od następnego miesiąca po miesiącu, w którym nastąpiło pełne umorzenie wartości środka trwałego nie oblicza się amortyzacji,

3) w stosunku do zakupionego środka trwałego używanego amortyzację oblicza się od ceny zakupu,

4) w stosunku do autobusów zakupionych po renowacji okresy amortyzacji określone w pkt 1 lit. b), zmniejsza się o 20%.

§ 2. Inne środki trwałe, aniżeli określone w § 1 amortyzowane i umarzane są według stawek na wymianę w wysokości obowiązującej pozostałe przedsiębiorstwa gospodarki komunalnej.

§  3.

1. Likwidacja środka trwałego następuje w formie sprzedaży lub kasacji tego środka. Decyzję o likwidacji podejmuje dyrektor przedsiębiorstwa na podstawie analizy uwzględniającej:

1) potrzebę dalszej eksploatacji środka trwałego,

2) opłacalność dalszej eksploatacji środka trwałego.

2. W razie likwidacji:

1) budynków i budowli - nieumorzona część ich wartości jest rozliczana z funduszem statutowym przedsiębiorstwa, natomiast koszty i dochody związane z likwidacją tych środków trwałych są rozliczane z funduszem inwestycyjnym przedsiębiorstwa,

2) pozostałych środków trwałych - nieumorzona część ich wartości obciąża rachunek strat i zysków; na rachunek strat i zysków zalicza się również koszty i dochody związane z likwidacją tych środków trwałych.

3. Zasady likwidacji środków trwałych zakładowej działalności socjalnej i zakładowej działalności mieszkaniowej określają odrębne przepisy.

§ 4. Przepisy zarządzenia stosuje się również do zakładów komunikacji miejskiej wchodzących w skład wielobranżowych przedsiębiorstw gospodarki komunalnej i mieszkaniowej.

§  5.

1. Przedsiębiorstwo (zakład) komunikacji miejskiej dokona pod datą 31 grudnia 1979 r. jednorazowego zwiększenia dotychczas naliczonych umorzeń w korespondencji z funduszem statutowym do takiej wysokości, aby począwszy od 1 stycznia 1980 r. kwota pozostająca do pełnego zamortyzowania i umorzenia taboru przypadająca na pozostałe lata odpowiadała normom czasowym określonym w § 1 pkt 1 z uwzględnieniem dotychczasowego okresu eksploatacji.

2. W przypadkach, gdy dotychczas naliczone umorzenia według stanu na dzień 31 grudnia 1979 r. są wyższe, aniżeli wynikałoby to z zastosowania norm czasowych, o których mowa w § 1 pkt 1, wówczas przedsiębiorstwo (zakład) komunikacji miejskiej nie koryguje dokonanych naliczeń.

3. Jeżeli na dzień 31 grudnia 1979 r. kwota naliczonych umorzeń jest wyższa od wartości początkowej taboru - wówczas nie należy dokonywać dalszych odpisów z tytułu amortyzacji i umorzeń.

§ 6. Traci moc zarządzenie nr 52 Ministra Finansów z dnia 20 marca 1975 r. w sprawie zasad amortyzacji i umarzania środków trwałych w Miejskich Zakładach Komunikacyjnych w Warszawie.

§ 7. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1980 r.