Wysokość wynagrodzenia za dyżury zakładowe i za gotowość do pracy oraz za pracę w pomocy doraźnej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1988.2.5

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1989 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 2 lutego 1988 r.
w sprawie wysokości wynagrodzenia za dyżury zakładowe i za gotowość do pracy oraz za pracę w pomocy doraźnej.

Na podstawie § 17 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 marca 1986 r. w sprawie uposażenia pracowników zakładów społecznych służby zdrowia, zakładów pomocy społecznej i zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów (Dz. U. Nr 15, poz. 84, z 1987 r. Nr 10, poz. 61 i z 1988 r. Nr 2, poz. 4) zarządza się, co następuje:
§  1. 
1.  1
 Wysokość wynagrodzenia przysługującego lekarzowi i innemu pracownikowi medycznemu z wyższym wykształceniem pełniącemu dyżur zakładowy, ustala się następująco:
1)
w specjalnościach zabiegowych (chirurgia ogólna, dziecięca, urazowo-ortopedyczna, onkologiczna, chirurgia klatki piersiowej, neurochirurgia, kardiochirurgia, chirurgia szczękowa i plastyczna, urologia, okulistyka, otolaryngologia, położnictwo i ginekologia), w anestezjologii i intensywnej terapii, w izbie przyjęć i w pracowni (zakładzie) działu diagnostycznego, w oddziale (pododdziale) noworodkowym, w ośrodku konfliktu serologicznego noworodków oraz w stacji krwiodawstwa i w ośrodku (pododdziale) dializy pozaustrojowej:
a)
lekarzowi specjaliście II stopnia i innemu pracownikowi medycznemu z wyższym wykształceniem o kwalifikacjach uznanych za równorzędne ze specjalizacją II stopnia za dyżur:
17-godzinny - 6.400 zł,
24-godzinny - 9.200 zł,
b)
lekarzowi specjaliście I stopnia i innemu pracownikowi medycznemu z wyższym wykształceniem o kwalifikacjach uznanych za równorzędne ze specjalizacją I stopnia za dyżur:
17-godzinny – 5.600 zł,
24-godzinny – 8.000 zł,
c)
pozostałym lekarzom i innym pracownikom medycznym z wyższym wykształceniem za dyżur:
17-godzinny – 4.800 zł,
24-godzinny – 6.800 zł,
2)
w pozostałych specjalnościach oraz komórkach (jednostkach) organizacyjnych:
a)
pracownikom określonym w pkt 1 lit. a) za dyżur:
17-godzinny – 5.600 zł,
24-godzinny – 8.000 zł,
b)
pracownikom określonym w pkt 1 lit. b) za dyżur:
17-godzinny – 4.800 zł,
24-godzinny – 6.800 zł,
c)
pracownikom określonym w pkt 1 lit c) za dyżur:
17-godzinny – 4.000 zł,
24-godzinny – 5.600 zł.
2.  2
 Za dyżur zakładowy w sanatorium uzdrowiskowym przysługuje wynagrodzenie w wysokości od 2.500–4.000 zł za dyżur 17-godzinny lub 3.600–5.600 zł za dyżur 24-godzinny.
3. 
W razie pełnienia dyżuru zakładowego w wymiarze mniejszym lub większym od określonego w ust. 1 wypłaca się pracownikowi wynagrodzenie w odpowiednio mniejszej lub większej wysokości, licząc za każdą godzinę dyżuru 1/17 lub 1/24 ustalonej dla danego pracownika kwoty wynagrodzenia.
4. 
Za pełnienie dyżuru w niedzielę i święto oraz w dzień ustalony w rozkładzie czasu pracy dla danego pracownika jako dodatkowy dzień wolny od pracy, pracownikowi przysługuje podwójne wynagrodzenie.
5. 
Podwójne wynagrodzenie za dodatkowy dzień wolny od pracy nie przysługuje pracownikowi, który dyżur zakładowy pełni na warunkach pracy dodatkowej w innym niż macierzysty zakładzie pracy.
6. 
Wysokość wynagrodzenia w granicach określonych w ust. 1 i 2 ustala dyrektor (kierownik) zakładu pracy, uwzględniając obciążenie pracą i warunki pracy.
§  2. 
1. 
Wynagrodzenie za gotowość do pracy na wezwanie przez zakład pracy wynosi:

1) za 17 godzin gotowości dla:

a) ordynatora, zastępcy ordynatora i starszego asystenta – 1.400 zł

b) asystenta, młodszego asystenta – 1.000 zł

c) pielęgniarki, położnej, laboranta i technika – 720 zł

2) za 24 godziny gotowości dla:

a) ordynatora, zastępcy ordynatora i starszego asystenta – 2.000 zł

b) asystenta, młodszego asystenta – 1.400 zł

c) pielęgniarki, położnej, laboranta i technika – 1.000 zł.

2. 
Pracownikowi przysługuje podwójne wynagrodzenie określone w ust. 1, jeżeli w czasie pozostawania w gotowości do pracy pracownik został wezwany i stawił się do zakładu pracy.
3. 
Pracownikowi, który otrzymuje wynagrodzenie określone w ust. 2, nie przysługuje odrębne wynagrodzenie za pracę wykonywaną w czasie godzin gotowości.
4. 
Pracownikowi, który stawił się do zakładu pracy na wezwanie przysługuje zwrot poniesionych kosztów przejazdu, jeżeli zakład pracy nie zapewni pracownikowi przejazdu samochodem służbowym, a pilność przybycia pracownika i odległość od miejsca zamieszkania do zakładu uzasadnia konieczność takiego przejazdu.
§  3. 
1. 
Lekarzowi i felczerowi za pracę w zespole wyjazdowym w oddziale (dziale) pomocy doraźnej (pogotowiu ratunkowym) przysługuje dodatek w wysokości 30% uposażenia zasadniczego za godzinę pracy.
2. 
Lekarzowi, lekarzowi-dentyście i felczerowi zatrudnionemu w oddziale (dziale) pomocy doraźnej (pogotowiu ratunkowym) poza zespołem wyjazdowym przysługuje dodatek w wysokości 20% uposażenia zasadniczego za godzinę pracy.
3. 
Pracownikom działalności podstawowej innym niż wymienieni w ust. 1 i 2, zatrudnionym w oddziale (dziale) pomocy doraźnej (pogotowiu ratunkowym) przysługuje dodatek w wysokości 10% uposażenia zasadniczego za godzinę pracy.
4. 
Dodatki określone w ust. 1-3 przysługują niezależnie od dodatku za pracę wykonywaną w porze nocnej.
5. 
Za pracę w zespole wyjazdowym lub poza zespołem wyjazdowym w oddziale (dziale) pomocy doraźnej (pogotowiu ratunkowym) w niedziele, święta oraz dodatkowe dni wolne od pracy, pracownikowi przysługuje - w miejsce dodatku, o którym mowa w ust. 1-3 - dodatek w wysokości 100% uposażenia zasadniczego za godzinę pracy.
§  4. 
Traci moc zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 grudnia 1981 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia za dyżury zakładowe i za gotowość do pracy oraz za pracę w pomocy doraźnej (Dz. Urz. MZiOS z 1982 r. Nr 3, poz. 14; z 1984 r. Nr 1, poz. 1 i z 1985 r. Nr 11, poz. 40).
§  5. 
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania z mocą od dnia 1 stycznia 1988 r.
1 § 1 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 15 lutego 1989 r. (Dz.Urz.MZiOS.1989.3.11) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1989 r.
2 § 1 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 15 lutego 1989 r. (Dz.Urz.MZiOS.1989.3.11) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1989 r.