Wyrok z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie z odwołania Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, sygn. akt XVII Ama 64/06.
Dz.Urz.UOKiK.2007.4.46
Akt indywidualnyWYROK
z dnia 12 lipca 2007 r.
w sprawie z odwołania Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Sąd Okręgowy w Warszawie, Wydział XVII Ochrony Konkurencji i Konsumentów, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2007 r. w Warszawie sprawy z odwołania Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zainteresowani: Stowarzyszenie - Klub Doradców Podatkowych w Warszawie, Śląskie Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Jastrzębiu Zdroju, Stowarzyszenie Doradców Podatkowych i Rachunkowych we Wrocławiu, Wielkopolskie Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Poznaniu, Zachodniopomorskie Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Szczecinie, Stowarzyszenie Ekspertów Finansowych i Doradców Podatkowych w Warszawie, o ochronę konkurencji, na skutek odwołania Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 7 czerwca 2006 r. Nr RKT-31/2006:
II. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 720 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 7 czerwca 2006 r. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, po przeprowadzeniu postępowania antymonopolowego wszczętego z urzędu przeciwko Stowarzyszeniu Doradców Podatkowych w Katowicach, Śląskiemu Stowarzyszeniu Doradców Podatkowych w Jastrzębiu Zdroju, Stowarzyszeniu Doradców Podatkowych i Rachunkowych we Wrocławiu, Wielkopolskiemu Stowarzyszeniu Doradców Podatkowych w Poznaniu (aktualnie Wielkopolskiemu Stowarzyszeniu Podatkowemu w Poznaniu), Stowarzyszeniu - Klub Doradców Podatkowych w Warszawie, Zachodniopomorskiemu Stowarzyszeniu Doradców Podatkowych w Szczecinie i Stowarzyszeniu Ekspertów Finansowych i Doradców Podatkowych w Warszawie, uznał za praktykę ograniczającą konkurencję i naruszającą zakaz, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 244, poz. 2080 ze zm.), zawarcie przez ww. związki przedsiębiorców porozumienia ograniczającego konkurencję na krajowym rynku usług doradztwa podatkowego polegającego na bezpośrednim lub pośrednim ustaleniu cen poprzez publikowanie w czasopiśmie "Forum Doradców Podatkowych" cenników usług doradztwa podatkowego i nakazał zaniechania jej stosowania. Prezes UOKiK nałożył na ww. związki przedsiębiorców kary pieniężne, w tym na Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Katowicach karę pieniężną w wysokości 3.380 zł, oraz obciążył go kosztami postępowania - kwotą 99 zł.
Ww. decyzję Prezes UOKiK oparł na następujących ustaleniach i ocenach.
Prezes UOKiK ustalił, iż w czasopiśmie "Forum Doradców Podatkowych" został dwukrotnie opublikowany cennik usług doradztwa podatkowego, w styczniu 2002 r. i w styczniu 2003 r. Prezes UOKiK ustalił, że cenniki zostały opublikowane w formie wkładek formatu A4 do czasopisma (cennik z 2002 r. - 2 strony; cennik z 2003 r. - 4 strony). Cennik z 2002 r. nosił tytuł "Proponowany cennik usług 2002 kancelarii doradcy podatkowego" i wskazywał cenę lub przedział cen dla poszczególnych rodzajów czynności doradztwa podatkowego, przy czym większość pozycji zawierała wskazanie "od" (np. od 1.000 zł). Na odwrocie cennika wydrukowana była uchwała Nr 9/2002 Pierwszego Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych z dnia 27 stycznia 2002 r. w sprawie zasad etyki zawodowej Doradcy Podatkowego. W cenniku z 2003 r., podobnie jak w przypadku cennika z 2002 r., pogrupowano poszczególne usługi oraz ich ceny, przy czym przy każdej z cen umieszczono wskazanie "od". Na pierwszej stronie cennika wyjaśniono, iż "podane ceny za poszczególne usługi nie mają charakteru bezwzględnie obowiązującego, bowiem nie jest naszym zamiarem narzucanie w jakiejkolwiek formie progów cenowych, które powinni oni stosować w swoich kancelariach. Ma on pełnić raczej rolę informacyjną dotyczącą możliwego zakresu świadczonych usług oraz relacji i cenowych występujących między poszczególnymi czynnościami. Uważny czytelnik powinien zauważyć w nim również aktualne tendencje wartościujące pracę doradcy".
Czasopismo "Forum Doradców Podatkowych" jest miesięcznikiem o nakładzie od 1500 do 3000 egzemplarzy. Wydawcą czasopisma jest Jacek Cz., prowadzący działalność gospodarczą, na podstawie wpisu nr 9577 (H) do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta Krakowa. W przygotowywaniu miesięcznika "Forum Doradców Podatkowych" biorą również udział Rada Programowa oraz Rada Konsultacyjna.
Prezes UOKiK ustalił, że członkami Rady Konsultacyjnej czasopisma byli przedstawiciele stowarzyszeń zrzeszających doradców podatkowych. Informacja o tym, kto jest członkiem Rady Konsultacyjnej i jakie reprezentuje stowarzyszenie zawarta została w treści czasopisma "Forum Doradców Podatkowych". Na stronie 3 czasopisma obok wskazania członków Rady Programowej i adresu redakcji zamieszczono informację o Radzie Konsultacyjnej w następującym układzie - stowarzyszenia, imiona i nazwiska osób reprezentujących stowarzyszenie, numer telefonu.
Prezes UOKiK ustalił, iż członkowie Rady Konsultacyjnej czasopisma byli powoływani w jej skład na podstawie aktów mianowania o następującym brzmieniu: "Rada Programowa i Zespół Redakcyjny Forum Doradców Podatkowych z dniem [...] pragnie powitać [odpowiednia nazwa stowarzyszenia doradców podatkowych] reprezentowane przez [imiona i nazwiska osób] jako członka Rady Konsultacyjnej, który wspólnie z członkami Redakcji przyczyniać się będzie do kreowania treści miesięcznika służącego integracji środowiska doradców podatkowych, tworzącego standardy zawodu, dbającego o wysoki poziom świadczonych przez doradców podatkowych usług".
Prezes UOKiK ustalił na podstawie oświadczenia wydawcy czasopisma "Forum Doradców Podatkowych", iż sposób opracowania cennika polegał na uzyskaniu od członków Rady Konsultacyjnej informacji o stosowanych przez nich cennikach (cennik opublikowany w numerze z 2002 r.) oraz w oparciu o korekty do cennika z 2002 r. nanoszone drogą elektroniczną przez korespondentów czasopisma (cennik opublikowany w numerze z 2003 r.). Zdaniem wydawcy czasopisma celem sporządzenia i opublikowania cennika było spopularyzowanie obowiązku posiadania przez doradcę podatkowego cennika usług i umieszczania go w widocznym miejscu w siedzibie prowadzenia działalności. Prezes UOKiK powołał twierdzenia wydawcy czasopisma, iż chociaż sporządzenie cennika było jego inicjatywą, to jego prace na rzecz środowiska doradców podatkowych wspierały Rada Programowa i Rada Konsultacyjna tego czasopisma. Prezes UOKiK ustalił, iż na posiedzeniach Rady Konsultacyjnej omawiane były sprawy cenników obowiązujących w kancelariach doradców podatkowych i dochodziło do wymiany informacji odnośnie cen stosowanych w takich kancelariach. W wyniku spotkań członków Rady Konsultacyjnej doszło do ustalenia proponowanych cenników usług doradztwa podatkowego i dwukrotnego podania ich do publicznej wiadomości w czasopiśmie " Forum Doradców Podatkowych".
Prezes UOKiK ustalił, że w przedmiotowej sprawie rynkiem właściwym w aspekcie produktowym są usługi doradztwa podatkowego, które zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86 ze zm.) obejmują: udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych, prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w zakresie sporządzania zeznań i deklaracji podatkowych.
Za rynek właściwy w ujęciu geograficznym Prezes UOKiK uznał w niniejszej sprawie obszar całego kraju, uzasadniając to tym, iż uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego są osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych prowadzoną przez Krajową Radę Doradców Podatkowych.
Prezes UOKiK ustalił, iż doradcy podatkowi - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu czynności doradztwa podatkowego są przedsiębiorcami w rozumieniu art. 4 pkt 1 lit. b ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Tym samym stowarzyszenia zrzeszające przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego, takie jak Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Katowicach, są związkami przedsiębiorców w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy.
Prezes UOKiK ocenił, że poszczególne stowarzyszenia za pośrednictwem ich przedstawicieli uczestniczących w Radzie Konsultacyjnej czasopisma "Forum Doradców Podatkowych", porozumiały się poprzez dokonane uzgodnienia co do wysokości cen, które ich zdaniem powinny być stosowane przez doradców podatkowych, w szczególności jako ceny minimalne za usługi doradztwa podatkowego. Prezes UOKiK uznał, iż dwukrotne opublikowanie w czasopiśmie "Forum Doradców Podatkowych" cenników usług za doradztwo podatkowe wywiera wpływ na cały rynek usług doradztwa podatkowego na terenie kraju, sztucznie zmieniając stosunki rynkowe, a co za tym idzie narusza interes publicznoprawny.
Powołując się na orzecznictwo Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz, że do uznania porozumienia za naruszające zakaz określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wystarczające jest wykazanie, ze strony porozumienia stawiają sobie za cel ograniczenie konkurencji i nie ma znaczenia czy cel ten został osiągnięty, Prezes UOKiK ocenił, że w przedmiotowej sprawie jest niewątpliwe, że celem porozumienia zawartego przez stowarzyszenia doradców podatkowych, w tym Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Katowicach, było ograniczenie konkurencji na rynku. Stowarzyszenia, działając poprzez swoich przedstawicieli w Radzie Konsultacyjnej, przekazały informację o stosowanych przez siebie cenach w celu ich ogłoszenia i skoordynowania. Ogłoszenie pierwszego cennika z 2002 r. z zamieszoną na drugiej stronie uchwałą Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych mogło sugerować czytelnikom, że opublikowany cennik ma jakiś związek z przedmiotową uchwałą. Prezes UOKiK przyjął, iż z jednej strony publikacja cennika mogła skłonić doradców podatkowych do dostosowania się do takiego cennika w szczególności poprzez podwyższenie minimalnych cen za usługi. Z drugiej strony natomiast prezentacja cennika klientowi mogłaby skłonić go do odstąpienia od negocjowania cen w zakresie odbiegającym od przedstawionego w cenniku.
W ocenie Prezesa UOKiK celem działania stowarzyszeń było ograniczenie konkurencji w zakresie stosowanych cen poprzez wzajemne ustalenie poziomu cen uznawanych za minimalne, a także naruszenie "w inny sposób" konkurencji na rynku właściwym, tj. uczynienie powszechnie wiadomymi informacji, które zasadniczo są dostępne jedynie w poszczególnych kancelariach doradców podatkowych (w formie cenników indywidualnych). Brak informacji co do cen uznawanych za minimalne sprawia, iż pozycja klienta i przedsiębiorcy - doradcy podatkowego są co do zasady równoprawne. W sytuacji, gdy powszechna jest informacja co do wysokości cen minimalnych stosowanych przez pozostałych doradców podatkowych, w znaczącym stopniu maleje prawdopodobieństwo wynegocjowania przez klienta ceny niższej niż uznawana za minimalną. Tym samym pozycja klienta ulega znacznemu pogorszeniu. Ponadto, Prezes UOKiK przyjął, iż nawet ustalenie ceny rekomendowanej ogranicza konkurencję, gdyż pozwala wszystkim uczestnikom rynku przewidzieć z dużym prawdopodobieństwem jaka będzie polityka cenowa ich konkurentów. Pozwala to na stwierdzenie, że wystąpiły skutki stosowania praktyki ograniczającej konkurencję i nie jest konieczne wykazywanie dalej idących skutków w postaci podejmowania działań w celu wymuszenia na innych uczestnikach rynku stosowania się do treści porozumienia.
Odnosząc się do twierdzeń Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach, iż osoby będące członkami Rady Konsultacyjnej nie reprezentowały stowarzyszenia i osoby te prezentowały wyłącznie własne poglądy i z własnej inicjatywy uczestniczyli w dyskusji na temat cennika. Prezes UOKiK uznał, iż powyższe twierdzenia nie znajdują potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym. Już same akty mianowania członków Rady Konsultacyjnej wskazywały, iż dane osoby zostawały członkami Rady Konsultacyjnej jako reprezentanci określonych stowarzyszeń. Po drugie, na stronie 3 czasopisma "Forum Doradców Podatkowych" prezentowano informacje o członkach Rady Konsultacyjnej podając nazwę stowarzyszenia, imiona i nazwiska osób reprezentujących stowarzyszenie i numer telefonu. Co więcej, członkami Rady Konsultacyjnej były osoby zasiadające we władzach stowarzyszeń (przewodnicząca zarządu Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach), a więc mające rzeczywisty wpływ na ich działanie.
Prezes UOKiK wymierzając karę pieniężną na podstawie art. 101 ust. 1 pkt 1 ustawy wziął pod uwagę, iż celem przedmiotowego porozumienia było ograniczenie konkurencji na całym rynku doradztwa podatkowego. Opublikowanie cenników umożliwiło wszystkim uczestnikom rynku doradztwa podatkowego przewidzenie z dużym prawdopodobieństwem, jaka będzie polityka cenowa ich konkurentów. Prezes UOKiK ocenił rozpatrywane porozumienie jako poważne naruszenie zasad konkurencji i w związku z tym nałożył na Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Katowicach karę pieniężną w wysokości 3.380 zł, co stanowi około 25 % kary maksymalnej. Prezes UOKiK przy wymierzaniu kary pieniężnej uwzględnił, iż celem przedmiotowego porozumienia nie było przysporzenie korzyści bezpośrednio jego uczestnikom - stowarzyszeniom, a strony postępowania, w tym Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Katowicach, nie naruszyły wcześniej przepisów ustawy.
W odwołaniu od decyzji Prezesa UOKiK z 7 czerwca 2006 r. Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Katowicach wniosło o jej uchylenie w całości. Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Katowicach w odwołaniu podniosło następujące zarzuty:
- naruszenie prawa materialnego, tj. art. 81 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską poprzez uznanie, ze wyodrębnienie zakresu świadczonych przez doradców podatkowych usług nie ma na celu polepszenia dystrybucji produktu i zwiększenia konkurencyjności na rynku usług doradztwa podatkowego,
- naruszenie prawa materialnego, tj. art. 38 Kc, poprzez uznanie, ze każde działanie członka organu osoby prawnej jest działaniem tej osoby prawnej,
- naruszenie prawa proceduralnego, tj. art. 80 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów w zw. z art. 7 Kpa, poprzez niepodjęcie przez Prezesa UOKiK wszelkich możliwych kroków w celu ustalenia zaistnienia faktu zawarcia przez skarżącego porozumienia cenowego w zakresie usług doradztwa podatkowego oraz ustalenia ewentualnego wpływu publikacji rzekomego cennika usług doradztwa podatkowego na ceny stosowane przez doradców podatkowych,
- sprzeczność istotnych ustaleń Prezesa UOKiK z prawdą obiektywną, poprzez uznanie, że skarżący był stroną porozumienia ustalającego ceny usług doradztwa podatkowego, co miało na celu ograniczenie konkurencji,
- sprzeczność istotnych ustaleń Prezesa UOKiK z prawdą obiektywną, poprzez uznanie, że członkowie powoda działali w ramach Rady Konsultacyjnej pisma "Forum Doradców Podatkowych", jako przedstawiciele skarżącego,
- sprzeczność istotnych ustaleń Prezesa UOKiK z prawdą obiektywną, poprzez uznanie, że doszło do zawarcia przez skarżącego porozumienia cenowego w zakresie usług doradztwa podatkowego.
Stowarzyszenie Doradców Podatkowych w Katowicach wniosło ponadto o dopuszczenie dowodu z przesłuchania świadka Jacka Cz. i Apoloniusza K. na okoliczność, że podczas spotkań Rady Konsultacyjnej nie dochodziło do żadnych rozmów na temat kształtowania cen usług doradztwa podatkowego.
Pozwany w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania.
Sąd Okręgowy uznał stan faktyczny ustalony w zaskarżonej decyzji za prawidłowy, znajdujący potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w toku postępowania administracyjnego i przyjął go za własny.
Sąd uzupełnił stan faktyczny przez ustalenie na podstawie wyjaśnień złożonych przez Prezesa Zarządu Śląskiego Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Jastrzębiu Zdroju członka Rady Konsultacyjnej o treści: "na posiedzeniach Rady Konsultacyjnej czasopisma "Forum Doradców Podatkowych" opracowywanie cenników polegało na tym, że dyskutowaliśmy nad nimi", "przesłanką do opracowania cennika przez Forum było przedstawienie cen minimalnych", "sprawa cen była omawiana w ramach spotkań Rady Konsultacyjnej i chyba członkowie Rady się wypowiadali na ten temat", że na posiedzeniach Rady Konsultacyjnej czasopisma "Forum Doradców Podatkowych" były opracowane cenniki na usługi doradztwa podatkowego, były ustalone ceny minimalne na usługi doradztwa podatkowego przez przedstawicieli stowarzyszeń, w tym Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach, następnie cenniki te zostały opublikowane i cenniki określały wysokość cen minimalnych na te usługi.
Sąd ustalił, ze powód nie kwestionował okoliczności, że osoby będące członkami Rady Konsultacyjnej czasopisma "Forum Doradców Podatkowych" prowadziły dyskusje na temat cennika usług doradztwa podatkowego.
Postanowieniem z dnia 12 lipca 2007 r. Sąd oddalił zgłoszony w odwołaniu wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków Jacka Cz. i Apoloniusza K. na okoliczność, że podczas spotkań Rady Konsultacyjnej nie dochodziło do żadnych rozmów na temat kształtowania cen usług doradztwa podatkowego. Sąd przyjął, że ww. okoliczności, na które miałby zostać przeprowadzony dowód zostały wyjaśnione.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Odwołanie nie jest zasadne.
Z uwagi na zakazany charakter porozumień monopolistycznych i ich cechę poufności ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów dla eliminowania tych szczególnie niekorzystnych dla rozwoju konkurencji zachowań rynkowych, stworzyła bardzo liberalne kryteria dla uznania faktu zawarcia porozumienia monopolistycznego. Stosownie do art. 4 pkt 4 ustawy o konkurencji i konsumentów przez porozumienie monopolistyczne należy rozumieć m.in. podjęcie w jakiejkolwiek formie uzgodnienia, umowy, uchwały lub inne akty dwóch lub więcej przedsiębiorców lub ich związków. Porozumienie monopolistyczne cechuje współdziałanie przedsiębiorców dla realizacji określonego celu zakazanego ustawą o ochronie konkurencji i konsumentów wymierzonego przeciwko innym uczestnikom rynku.
Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów stwarzając bardzo liberalne wymagania formalne dla uznania, że doszło do zawiązania zakazanego porozumienia wymaga złożenia przez uczestników rynku (w dowolnej formie) oświadczenia woli o treści sprzecznej z prawem co do uzgodnionego zachowania na rynku. Fakt złożenia takiego oświadczenia woli, jako istotna przesłanka dla zawiązania porozumienia monopolistycznego, musi być udowodniony.
W okolicznościach niniejszej sprawy nie istnieje bezpośredni dowód świadczący o zawiązaniu przez stowarzyszenia porozumienia monopolistycznego polegającego na ustalaniu cen minimalnych w opublikowanych cennikach usług podatkowych. Ustalenie zatem, czy istotnie takie porozumienie zostało zawarte może być dokonane na podstawie reguł wskazanych w art. 231 Kpc. W myśl tego przepisu Sąd może uznać za ustalone fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, jeżeli wniosek taki można wyprowadzić z innych ustalonych faktów (domniemanie faktyczne). Za takie istotne okoliczności w sprawie - ustalone w toku postępowania i wskazujące na zwarcie porozumienia, Sąd uznał treść aktów mianowania członków poszczególnych stowarzyszeń w tym Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach na członków Rady Konsultacyjnej czasopisma "Forum Doradców Podatkowych", ogłoszenie w tym czasopiśmie danych członków Rady konsultacyjnej (na stronie 3) jako przedstawicieli poszczególnych stowarzyszeń, uczestnictwo doradców podatkowych - członków poszczególnych stowarzyszeń (w tym Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach) w posiedzeniach Rady Konsultacyjnej czasopisma "Forum Doradców Podatkowych" i przedstawianie stanowiska i informacji odnośnie cen stosowanych w poszczególnych kancelariach usług doradztwa podatkowego - w szczególności cen minimalnych na te usługi, a także dwukrotne opublikowanie w czasopiśmie "Forum Doradców Podatkowych" cennika usług doradztwa podatkowego określającego wysokość cen minimalnych na te usługi.
Te przytoczone wyżej okoliczności sprawy dają podstawę do przyjęcia, że przedstawiciele stowarzyszeń na posiedzeniach Rady Konsultacyjnej czasopisma "Forum Doradców Podatkowych" porozumieli się w przedmiocie określenia wysokości cen minimalnych na usługi doradztwa podatkowego i te ustalenie zawarte w cenniku opublikowano dwukrotnie w czasopiśmie "Forum Doradców Podatkowych".
W ocenie Sądu cel opublikowania w specjalistycznym czasopiśmie dla doradców podatkowych w kraju cennika zawierającego wysokość cen minimalnych na usługi doradztwa podatkowego był oczywisty, tj. wskazanie cen minimalnych na te usługi dla wszystkich doradców podatkowych. Oceny tej nie podważa w żadnym zakresie twierdzenie wydawcy czasopisma, że opublikowanie cennika zmierzało do popularyzacji obowiązku posiadania cennika przez doradców podatkowych w swoich kancelariach, albowiem w tym wypadku wystarczało ogłoszenie w czasopiśmie o obowiązku wywieszania cennika w poszczególnych kancelariach podatkowych, a nie ogłaszanie cennika za te usługi.
W niniejszej sprawie doradcy podatkowi - członkowie Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach stawali się członkami Rady Konsultacyjnej czasopisma specjalistycznego doradców podatkowych na podstawie formalnego aktu mianowania, zdaniem Sądu jako przedstawiciele konkretnego stowarzyszenia. Ustalenie to potwierdza treść ogłoszenia zamieszczonego w czasopiśmie "Forum Doradców Podatkowych". Na stronie 3 czasopisma obok członków Rady Programowej zawarte było ogłoszenie o członkach Rady Konsultacyjnej czasopisma. W ogłoszeniu tym podano nazwę stowarzyszenia i następnie nazwiska osób z tego stowarzyszenia wchodzących w skład Rady Konsultacyjnej tego czasopisma w odniesieniu do każdego stowarzyszenia, w tym również w odniesieniu do Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach. Stowarzyszenie to wiedziało zatem i nie zgłosiło żadnych zastrzeżeń, a zatem godziło się na to, że te osoby wymienione w ogłoszeniu będą jego przedstawicielami w Radzie Konsultacyjnej tego czasopisma.
Zdaniem Sądu za porozumienia antykonkurencyjne uznaje się nie tylko formalne umowy zawarte przez przedsiębiorców lub ich związki, ale także wszelkie uzgodnienia dokonane przez przedsiębiorców lub ich związki, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym. Jeśli wiec porozumienia mogą mieć również charakter nieformalny, nie jest konieczne ustalenie, czy zostały zawarte przez osoby uprawnione do reprezentowania danego podmiotu.
Mając na względzie powyższe oceny Sąd przyjął, że opublikowane w następstwie porozumienia zawartego przez przedstawicieli stowarzyszeń (w tym przedstawiciela Stowarzyszenia Doradców Podatkowych w Katowicach) w Radzie Konsultacyjnej czasopisma "Forum Doradców Podatkowych" w tym czasopiśmie cennika określającego wysokości cen minimalnych na usługi doradztwa podatkowego, stanowiło m.in. naruszenie podstawowej zasady równości stron stosunku zobowiązaniowego i wobec tego zasadnie Prezes UOKiK uznał to działanie za praktykę ograniczającą, konkurencję (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów).
Z tych względów na podstawie art. 47931a §1 Kpc oddalono odwołanie.
O kosztach postanowiono na podstawie art. 98 Kpc.