Wykonywanie ubezpieczenia społecznego duchownych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ZUS.1989.4.8

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 1989 r.

INSTRUKCJA NR 6

Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 21 czerwca 1989 r.

w sprawie wykonywania ubezpieczenia społecznego duchownych

Na podstawie art. 27 ust. 3 i art. 31 ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. Nr 29, poz. 156) ustala się, co następuje:

Rozdział I

Postanowienia ogólne

§ 1. Instrukcja określa:

1) tryb zgłaszania do ubezpieczenia społecznego,

2) tryb wydawania legitymacji ubezpieczeniowych i sposób dokonywania w nich zapisów,

3) tryb składania wniosków o podwyższenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne,

4) tryb zwalniania z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne,

5) terminy i tryb opłacania składek na ubezpieczenie społeczne,

6) wzory:

- zgłoszeń do ubezpieczenia,

- legitymacji ubezpieczeniowych.

§ 2. Użyte w instrukcji określenia oznaczają:

1) ustawa - ustawę z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. Nr 29, poz. 156),

2) duchowny - osobę wymienioną w art. 1 ust. 2, art. 2 ust. 3 i art. 4 ustawy,

3) składka - składkę na ubezpieczenie społeczne,

4) płatnik - duchownego diecezjalnego, proboszcza, przełożonego domu zakonnego lub klasztoru, władze generalne lub prowincjalne (wyższego przełożonego zakonu lub prowincji opłacającego składkę za członków zakonu) oraz Fundusz Kościelny w Warszawie w odniesieniu do członków zakonów kontemplacyjnych,

5) oddział ZUS - oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwy według miejsca zamieszkania duchownego w sprawach świadczeń emerytalno-rentowych, w sprawach składek i pozostałych świadczeń z ubezpieczenia, oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwy ze względu na siedzibę domu zakonnego lub klasztoru, albo władz generalnych lub prowincjalnych albo właściwy według miejsca zamieszkania duchownego diecezjalnego,

6) instytucja diecezjalna lub zakonna - w odniesieniu do Kościoła Katolickiego oznacza:

a) kurię diecezjalną,

b) kurię zakonną generalną lub prowincjalną oraz przełożonych domów zakonnych i klasztorów niezależnych.

Przez kurię zakonną generalną lub prowincjalną należy rozumieć także:

- wyższego przełożonego zakonu lub prowincji,

- przełożonego domu zakonnego lub klasztoru niezależnego,

7) instytucja diecezjalna lub zakonna - w odniesieniu do innych kościołów i związków wyznaniowych oznacza instytucję ustaloną przez władze tych kościołów i związków w oparciu o obowiązujące je prawa wewnętrzne lub zatwierdzone statuty. w przypadku sporu lub wątpliwości co do określenia instytucji kościoła lub związku wyznaniowego uprawnionej do dokonania zgłoszenia do ubezpieczenia, uprawnioną instytucję określa się w porozumieniu z Urzędem do Spraw Wyznań.

Rozdział II

Tryb zgłaszania do ubezpieczenia

§  3.

1. Zgłoszenia do ubezpieczenia duchownego Kościoła Katolickiego dokonuje się na formularzu ZUS S-16 stanowiącym załącznik nr 1 do instrukcji. zgłoszenia do ubezpieczenia duchownych innych wyznań dokonuje się na formularzu ZUS S-16a stanowiącym załącznik nr 2 do instrukcji.

2. Duchowny podlegający ubezpieczeniu społecznemu składa zgłoszenie do ubezpieczenia do instytucji diecezjalnej lub zakonnej w ciągu 30 dni od spełnienia przewidzianych w ustawie warunków do objęcia ubezpieczeniem.

3. Instytucja diecezjalna lub zakonna potwierdza dane zawarte w prawidłowo sporządzonym zgłoszeniu do ubezpieczenia i w ciągu 7 dni przekazuje je właściwemu oddziałowi ZUS.

4. W odniesieniu do duchownych przebywających za granicą zgłoszenia do ubezpieczenia może dokonać z urzędu właściwa instytucja diecezjalna lub zakonna. W takim przypadku zgłoszenia zawierają podpis tylko przedstawiciela instytucji diecezjalnej lub zakonnej.

5. Formularze zgłoszeń do ubezpieczenia duchowni otrzymują w swoich instytucjach diecezjalnych lub zakonnych.

6. Instytucje diecezjalne lub zakonne zaopatrują się w formularze zgłoszeń do ubezpieczenia w oddziałach ZUS, inspektoratach lub punktach informacyjnych oddziałów ZUS.

§ 4. Jeżeli duchowny miał ustalone prawo do renty inwalidzkiej na podstawie ustawy, a wskutek kontrolnego badania lekarskiego komisja lekarska do spraw inwalidztwa i zatrudnienia orzekła brak inwalidztwa lub zaliczyła go do III grupy inwalidów, obowiązek ubezpieczenia następuje od miesiąca określonego w decyzji, od którego następuje wstrzymanie wypłaty renty.

Powyższa zasada ma odpowiednie zastosowanie do duchownego mającego ustalone prawo do renty inwalidzkiej na podstawie innych przepisów, jeżeli prawo do świadczenia ustało wskutek braku inwalidztwa wymaganego tymi przepisami.

§ 5.

1. Duchowny jest obowiązany zawiadomić oddział ZUS na piśmie, za pośrednictwem instytucji diecezjalnej lub zakonnej o wszelkich zmianach w stosunku do danych wskazanych w zgłoszeniu do ubezpieczenia, w terminie określonym w § 3 ust. 2 i 3.

2. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania, domu zakonnego lub klasztoru powodującej przejście na teren działania innego oddziału ZUS dokonuje się w tym oddziale, w terminie podanym w § 3 ust. 2 i 3, nowego zgłoszenia do ubezpieczenia, chyba że zmiana ta nadal nie powoduje zmiany oddziału ZUS.

3. Jeżeli duchowny przestanie przynależeć do stanu duchownego, płatnik powinien w ciągu 30 dni powiadomić o tym oddział ZUS.

§ 6. Duchowni nie posiadający legitymacji ubezpieczeniowej lub posiadający legitymację ubezpieczeniową z tytułu innego ubezpieczenia do zgłoszenia do ubezpieczenia dołączają fotografię w celu otrzymania legitymacji ubezpieczeniowej.

§ 7.

1. Oddział ZUS w ciągu 14 dni od otrzymania zgłoszenia do ubezpieczenia zawiadamia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, duchownego o dacie objęcia ubezpieczeniem społecznym, o kwocie podstawy wymiaru składki i o wysokości miesięcznej składki oraz wydaje legitymację ubezpieczeniową.

2. W przypadku duchownych będących członkami zakonów kontemplacyjnych zawiadomienie wysyła się do Funduszu Kościelnego w Warszawie.

W zawiadomieniu wyszczególnia się duchownych objętych ubezpieczeniem oraz globalną kwotę składek. Natomiast legitymacje ubezpieczeniowe oddział ZUS wysyła do osób objętych ubezpieczeniem.

3. W przypadku członków innych zakonów niż kontemplacyjne, zawiadomienie przesyła się przełożonemu domu zakonnego lub klasztoru, informując o kwocie składek za poszczególne osoby oraz o globalnej kwocie miesięcznej składki opłacanej za wszystkich członków zakonu, albo do władz generalnych lub prowincjalnych, jeśli są one płatnikami składek.

Rozdział III

Tryb wydawania legitymacji ubezpieczeniowych oraz sposób dokonywania w nich zapisów

§ 8. Oddział ZUS wydaje duchownym legitymacje ubezpieczeniowe na druku ZUS E-6 stanowiącym załącznik nr 3 do instrukcji.

§ 9.

1. Legitymację ubezpieczeniową oddział ZUS wysyła listem poleconym łącznie z zawiadomieniem, o którym mowa w § 7.

2. Duchowny może osobiście lub przez osobę upoważnioną odebrać legitymację ubezpieczeniową w oddziale ZUS za potwierdzeniem odbioru.

§  10.

1. Legitymację ubezpieczeniową wydaje się bezpłatnie.

2. W przypadku utraty legitymacji ubezpieczeniowej wydanie jej duplikatu następuje na wniosek, do którego należy dołączyć dowód wpłaty na rachunek oddziału ZUS kwoty należnej za duplikat.

§  11.

1. W legitymacji dokonuje się następujących zapisów:

1) danych osobowych dotyczących duchownego,

2) danych o członkach rodziny uprawnionych do świadczeń leczniczych,

3) miejsca zamieszkania,

4) poświadczenia uprawnienia do świadczeń leczniczych,

5) danych dotyczących udzielanych świadczeń leczniczych,

6) okresów ubezpieczenia,

7) okresów zaliczanych do okresów ubezpieczenia,

8) innych zapisów - notatek.

2. Zapisów wymienionych w ust. 1 pkt 1-2 i pkt 6 dokonuje oddział ZUS.

3. Zapisów wymienionych w ust. 1 pkt 3 i 7 dokonuje instytucja diecezjalna lub zakonna.

4. Zapisów wymienionych w ust. 1 pkt 4 dokonują przełożeni domów zakonnych lub klasztorów, albo też przełożeni generalni lub prowincjalni.

5. Zapisów wymienionych w ust. 1 pkt 5 dokonują zakłady społeczne służby zdrowia.

6. Innych zapisów - notatek niż wymienione w ust. 1 pkt 1-7 może dokonywać wyłącznie oddział ZUS lub społeczny zakład służby zdrowia na wolnych stronach przeznaczonych na notatki.

7. Zapisów zmiany miejsca zamieszkania może dokonywać także właściwy organ meldunkowy.

8. Zmiany zapisów lub poprawek mogą dokonywać tylko uprawnieni.

§  12.

1. Zapisów danych osobowych dotyczących duchownego i członków jego rodziny dokonuje się na podstawie danych zawartych w zgłoszeniu do ubezpieczenia.

2. Zapisu zmiany nazwiska dokonuje się na podstawie przedłożonego przez duchownego odpowiedniego dokumentu (np. dowodu osobistego, zaświadczenia USC).

3. Skreślenia zapisanych w legitymacji danych o członkach rodziny lub zapisania nowych danych dokonuje się w oparciu o zawiadomienie dokonane przez duchownego.

§  13.

1. Zapisów okresów ubezpieczenia oddział ZUS dokonuje na wniosek duchownego.

2. Podstawę dokonania zapisu stanowią dokumenty znajdujące się w oddziale ZUS, tj. zgłoszenie do ubezpieczenia, zapisy wynikające z karty kontowej.

§ 14. Do korzystania ze świadczeń leczniczych w zakładach społecznych służby zdrowia duchownego i członków jego rodziny, z zastrzeżeniem § 15, uprawnia legitymacja ubezpieczeniowa wraz z książeczką wpłat składek lub innym dokumentem, z którego wynika, że duchowny nie zalega z zapłatą składek za okres dłuższy niż 3 miesiące.

§ 15.

1. Członków zakonów, za których składki opłacają przełożeni domów zakonnych lub klasztorów albo przełożeni generalni lub prowincjalni, do korzystania ze świadczeń leczniczych w zakładach społecznych służby zdrowia uprawnia poświadczenie opłacania składek dokonane w legitymacji ubezpieczeniowej przez wymienionych wyżej przełożonych, na podstawie dowodu wpłat składek.

2. Poświadczenie uprawnia do korzystania ze świadczeń leczniczych w okresie 3 miesięcy od jego dokonania.

§ 16. W razie pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu obowiązku ubezpieczenia zapisów w legitymacji ubezpieczeniowej upoważniających do świadczeń leczniczych dokonuje oddział ZUS.

Rozdział IV

Tryb składania wniosków o podwyższenie podstawy wymiaru składek

§ 17.

1. Wniosek o podwyższenie podstawy wymiaru składek składa się, z zastrzeżeniem ust. 2-3, bezpośrednio do oddziału ZUS.

2. Członkowie zakonów kontemplacyjnych wnioski o podwyższenie podstawy wymiaru składek składają do Funduszu Kościelnego w Warszawie wraz z opinią Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski.

3. Członkowie zakonów innych niż kontemplacyjne wnioski o podwyższenie podstawy wymiaru składek składają za pośrednictwem swoich przełożonych generalnych lub prowincjalnych.

4. We wniosku należy podawać kwotę, do której powinna zostać podwyższona podstawa wymiaru składek oraz okres zastosowania tego podwyższenia.

§  18.

1. Oddział ZUS w ciągu 14 dni od otrzymania wniosku o podwyższenie podstawy wymiaru składek zawiadamia płatnika składek o nowej wysokości miesięcznej składki i o okresie jej obowiązywania.

2. W razie rezygnacji z opłacania składek od podwyższonej podstawy wymiaru należy zawiadomić oddział ZUS podając miesiąc, od którego ma obowiązywać poprzednia podstawa wymiaru składek.

Rozdział V

Tryb zwalniania z opłacania składek

§  19.

1. Oddział ZUS dokonuje zwolnienia z opłacania składek w związku z prowadzeniem działalności duszpasterskiej wśród Polonii lub przebywaniem na misjach na podstawie potwierdzenia instytucji diecezjalnej lub zakonnej okresu tej działalności.

2. Oddział ZUS zwolnienia z opłacania składek dokonuje od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, w którym rozpoczęto działalność duszpasterską wśród Polonii lub przebywanie na misji do końca miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiło zakończenie tej działalności.

§  20.

1. Oddział ZUS zwalnia duchownego z opłacania składek z tytułu pobierania zasiłku chorobowego po przedłożeniu zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy na druku L-4 i ustaleniu, że ubezpieczony nabył prawo do zasiłku.

2. Zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy wystawione duchownemu będącemu członkiem zakonu powinno być przekazane za pośrednictwem płatnika składek.

§ 21. Oddział ZUS zawiadamia płatnika składek o ustalonym okresie zwolnienia z opłacania składek w ciągu 14 dni od otrzymania dokumentów, o których mowa w § 19 i § 20.

Rozdział VI

Terminy i tryb opłacania składek

§ 22.

1. Składki opłaca się w terminie do 10-go każdego miesiąca za miesiąc ubiegły w kwocie wynikającej z otrzymanego zawiadomienia, o którym mowa w § 7 i § 18.

2. Składki mogą być również opłacone z góry, za następne miesiące, najwyżej jednak za okres od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego.

§ 23. Wpłat należności z tytułu składek dokonuje się w urzędzie pocztowym przy pomocy blankietu książeczki wpłat składek (druk ZUS S-45) bądź przelewu z rachunku bankowego albo w formie odpisu z książeczki oszczędnościowej PKO.

§ 24. Przełożeni zakonni będący płatnikami składek należności z tytułu składek za członków zakonów przekazują oddziałowi ZUS globalnie przy pomocy jednego blankietu książeczki wpłat składek lub rachunku bankowego.

§ 25. Zarząd Związku Strażnica - Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, zarejestrowany Związek Wyznania Świadków Jehowy przekazują oddziałowi ZUS w Warszawie globalną kwotę składek za duchownych zgłoszonych do ubezpieczenia.

§ 26. Wpłat należności z tytułu składek dokonuje się na rachunek bankowy wskazany przez oddział ZUS.

§  27.

1. Należności z tytułu składek mogą być pomniejszane o kwotę przysługujących zasiłków rodzinnych.

2. Podstawę pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, stanowi decyzja oddziału ZUS o kwocie przysługujących zasiłków rodzinnych.

3. Jeżeli z pomniejszenia wynika różnica na dobro duchownego, oddział ZUS dokonuje jej zwrotu w ciągu 30 dni.

§  28.

1. Od nieterminowo regulowanych wpłat składek pobierane są odsetki za zwłokę w wysokości określonej w przepisach o zobowiązaniach podatkowych.

2. Każdy rozpoczęty miesiąc kalendarzowy liczy się jako pełny (miesięczny) okres zwłoki.

3. W przypadku gdy za określony miesiąc należne składki opłacone są po obowiązującym terminie, płatnik składek sam powinien obliczyć odsetki za zwłokę i opłacić je razem ze składkami.

4. Nieopłacenie składek spowoduje niezaliczenie do okresu ubezpieczenia okresów pozostawania duchownym przed dniem wejścia w życie ustawy.

Rozdział VII

Postanowienia przejściowe

§  29.

1. Instytucje diecezjalne i zakonne najpóźniej w terminie do 30 września 1989 r. powinny przekazać do oddziału ZUS zgłoszenia do ubezpieczenia wszystkich duchownych, którzy w dniu wejścia w życie ustawy spełniali warunki do objęcia ubezpieczeniem społecznym, wraz z wykazem tych osób.

2. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w uzasadnionych przypadkach może przywrócić termin, o którym mowa w ust. 1.

3. Formularze zgłoszeń do ubezpieczenia zostaną przekazane instytucjom diecezjalnym i zakonnym przez oddziały ZUS do 15 lipca 1989 r.

§ 30. Duchowni, którzy w dniu wejścia w życie ustawy spełnili warunki do przyznania im emerytury lub renty, a decydują się na opłacanie składek od podwyższonej podstawy wymiaru do zgłoszenia do ubezpieczenia powinni dołączyć wnioski o podwyższenie podstawy wymiaru składek.

Podwyższenia podstawy wymiaru składek oddział ZUS dokonuje od 1 lipca 1989 r.

§ 31.

1. Oddział ZUS w ciągu miesiąca od otrzymania zgłoszenia do ubezpieczenia wysyła zawiadomienie, o którym mowa w § 7, oraz książeczkę wpłat składek i wydaje legitymację ubezpieczeniową.

2. W zawiadomieniu oddział ZUS podaje dwumiesięczny termin zapłaty składek za miesiące ubiegłe. W przypadku nieopłacenia składek w tym terminie naliczone będą odsetki za zwłokę.

3. Jeżeli duchowny nie będzie w stanie zapłacić w wyznaczonym terminie składek za miesiące ubiegłe, może zwrócić się do oddziału ZUS z wnioskiem o ratalną spłatę należności.

§ 32. Instrukcja wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1989 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1

Zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego duchownego Kościoła Katolickiego

Zakład Ubezpieczeń Społecznych

ZAŁĄCZNIK Nr 2

Zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego duchownego

Zakład Ubezpieczeń Społecznych

ZAŁĄCZNIK Nr 3

LEGITYMACJA UBEZPIECZENIOWA