Wycena wkładów wnoszonych przez wspólników do kapitału spółki z udziałem zagranicznym oraz wykorzystywania zysku w złotych i w rublach transferowych przypadającego wspólnikom.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1987.6.15

Akt indywidualny

Wersja od: 20 czerwca 1987 r.

OKÓLNIK Nr 5/ZG

MINISTERSTWA FINANSÓW

z dnia 5 czerwca 1987 r.

w sprawie wyceny wkładów wnoszonych przez wspólników do kapitału spółki z udziałem zagranicznym oraz wykorzystywania zysku w złotych i w rublach transferowych przypadającego wspólnikom.

W związku z powstałymi wątpliwościami w zakresie wyceny wkładów wnoszonych przez wspólników do kapitału spółki oraz wykorzystywania zysku w złotych i w rublach transferowych przypadającego wspólnikom z tytułu uczestnictwa w kapitale spółki tworzonej na podstawie ustawy z dnia 23 kwietnia 1986 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. Nr 17, poz. 88) - Ministerstwo Finansów wyjaśnia, co następuje:

I.

W zakresie wyceny wkładów wspólników.

1. Wkłady do kapitału spółki mogą być wnoszone zarówno w formie pieniężnej jak i niepieniężnej. Wartością wkładów wnoszonych przez wspólników jest ich pieniężna wartość w złotych określana w umowie lub innych aktach założycielskich spółki według następujących zasad:

1) wartością wkładu pieniężnego wnoszonego przez wspólnika zagranicznego w walutach obcych oraz wkładu niepieniężnego, którego cena nabycia dla dokonania wyceny została określona w walutach obcych, jest jego wartość w złotych ustalona z zastosowaniem obowiązującego w dniu podpisania umowy alba innych aktów założycielskich spółki kursu waluty obcej w złotych ustalonego przez Narodowy Bank Polski,

2) wartość środków trwałych i przedmiotów nietrwałych wnoszonych przez wspólnika zagranicznego jako wkład niepieniężny ustala się według ceny ich nabycia z uwzględnieniem stopnia ich zużycia, jeżeli nie są to obiekty nowe.

2. Za cenę nabycia środków trwałych i przedmiotów nietrwałych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przyjmuje się cenę ich sprzedaży nie większą jednak niż cena w dniu ich zakupu wynikająca z:

1) cenników polskich przedsiębiorstw państwowych, które prowadzą sprzedaż podobnych do poddanych wycenie środków trwałych lub przedmiotów nietrwałych,

2) cenników, katalogów lub faktur sprzedawców zagranicznych przeliczonych z zastosowaniem kursu średniego ustalonego przez Narodowy Bank Polski, jeżeli wyceniany środek trwały lub przedmiot nietrwały nie jest przedmiotem obrotu polskich przedsiębiorstw państwowych,

3) oszacowania przez polskiego rzeczoznawcę uznanego przez organ wydający zezwolenie na utworzenie spółki, jeżeli cena nie może być ustalona w sposób określony w pkt 1 lub 2. Za podstawę wyceny przyjmuje się poziom cen określonych w pkt 1 lub 2.

3. Stopień zużycia używanych środków trwałych lub przedmiotów nietrwałych ustala się na podstawie oszacowania polskiego rzeczoznawcy jednak w wysokości nie niższej aniżeli wynikająca z zastosowania normatywnych okresów użytkowania wynikających z obowiązujących stawek amortyzacyjnych środków trwałych.

4. Wartość patentów, licencji oraz innych podobnych praw majątkowych dla wyceny wkładu niepieniężnego ustala się na podstawie opinii polskiego rzeczoznawcy uznanego przez organ wydający zezwolenie na utworzenie spółki.

5. Wartość surowców wnoszonych jako wkład niepieniężny wspólnika zagranicznego wycenia się w sposób określony w ust. 2 pkt 1 lub 2, z tym że w sytuacji określonej w ust. 2 pkt 2 ceny w walutach obcych podlegają weryfikacji przez właściwą jednostkę handlu zagranicznego.

6. Wartością wkładu niepieniężnego wspólnika polskiego, którego przedmiotem są nieruchomości państwowe wnoszone do kapitału spółki na zasadzie prawa użytkowania jest skapitalizowany czynsz dzierżawny należny za przewidywany okres użytkowania nieruchomości przez spółkę. Wysokość tego czynszu ustala się w oparciu o ceny rynkowe, weryfikowane ewentualnie przez rzeczoznawców.

II.

W zakresie wykorzystywania zysku w złotych i w rublach transferowych.

1. Wspólnik zagraniczny może rozporządzać przypadającym mu z tytułu uczestnictwa w kapitale spółki zyskiem w złotych i w rublach transferowych zgodnie z polskimi przepisami dewizowymi.

2. Zysk w złotych przypadający wspólnikowi zagranicznemu może być przeznaczany na cele określone w ogólnych lub indywidualnych zezwoleniach dewizowych, a w szczególności na:

1) zakup w kraju towarów i usług do użytku osobistego,

2) pokrywanie kosztów usług hotelarskich oraz innych kosztów pobytu w Polsce,

3) zakup biletów lotniczych na przeloty "PLL LOT" na trasie od miejsca zamieszkania lub siedziby do Polski i z powrotem,

4) cele charytatywne,

5) pokrywanie kosztów utrzymania przedstawicielstwa w Polsce firmy macierzystej działającego na podstawie zezwolenia Ministra Handlu Zagranicznego,

6) fundowanie stypendiów dla swoich pracowników zatrudnionych w Polsce,

7) pokrywanie kosztów usług hotelarskich i innych kosztów pobytu pracowników firmy macierzystej.

3. Zysk w rublach transferowych wspólnik zagraniczny może odsprzedać polskiemu bankowi dewizowemu w kraju z zastosowaniem obowiązującego kursu rubla transferowego w złotych. Uzyskane z tego tytułu złote mogą być wydatkowane w sposób określony dla zysku w złotych.