Wprowadzenie w resorcie obrony narodowej profilaktycznych programów zdrowotnych.
Dz.Urz.MON.2007.1.1
Akt obowiązującyDECYZJA Nr 3/MON
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 8 stycznia 2007 r.
w sprawie wprowadzenia w resorcie obrony narodowej profilaktycznych programów zdrowotnych
Na podstawie § 1 pkt 7 lit. b oraz § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w związku z art. 22 pkt 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317 oraz z 2006 r. Nr 141, poz. 1011) ustala się, co następuje:
- zwane dalej "programami".
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr 1
PROGRAM
PROGRAM
1.
WSTĘP
WSTĘP
Działania profilaktyczne i promocyjne, poza bezdyskusyjnymi korzyściami, niosą za sobą ciągłe ryzyko marginalizacji zagadnienia. Zawsze może pojawić się poważniejszy problem społeczny. Stąd też działania profilaktyczne w stosunku do żołnierzy wymagają sprawniejszych działań resortowych, tak, aby zapewnić dostateczny poziom ich realizacji przy stabilnym ich finansowaniu.
Ilość środków finansowych na ten cel jest ciągle niedostateczna. Pomimo tego, wielu organizatorów ochrony zdrowia wciąż potrafi zainicjować nowe działania lub współuczestniczyć w propozycjach programowych innych instytucji. Rozpoczęte i realizowane programy profilaktyczno-lecznicze wymagają kontynuacji i poszerzania.
Zakres programu koresponduje z priorytetami zdrowotnymi zawartymi w planach i programach narodowych oraz w rezolucjach WHO.
Celowym jest podkreślenie swoistej otwartości zagadnień w zakresie programów profilaktyki i promocji zdrowia. Zakres i formy realizacji poszczególnych zadań mogą być stosownie do potrzeb i sytuacji modyfikowane i poszerzane, a krąg ich realizatorów uzupełniany o nowych uczestników.
Zagrożenia zdrowotne
Wieloletnie analizy wskaźników zapadalności i chorobowości wśród żołnierzy zawodowych określają następujące obszary zagrożenia zdrowotnego: choroby serca i układu krążenia, choroby nowotworowe, choroby układu trawiennego i moczowego.
Najczęstszą przyczyną hospitalizacji ogólnej są choroby układu krążenia, choroby układu trawiennego i moczowego, urazy i nowotwory. Choroby układu krążenia to przede wszystkim choroba niedokrwienna serca i nadciśnienie. Najbardziej zagrożoną populacją są tu osoby po 45 roku życia bez względu na płeć. Odnotowuje się wzrost zachorowalności na cukrzycę. Wzrasta umieralność z powodu powikłań cukrzycowych.
Istota profilaktyki i promocji zdrowia
Profilaktyka jest to szereg działań mających na celu zapobieganie chorobie bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem poprzez kontrolowanie przyczyn i czynników ryzyka. Polega ona na zapobieganiu poważniejszym konsekwencjom choroby poprzez jej wczesne wykrycie i leczenie. Celem profilaktyki jest podjęcie szybkich i skutecznych działań przywracających zdrowie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby. Dzięki temu prowadzi do ograniczenia niesprawności i inwalidztwa. Istotnym elementem profilaktyki jest także zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.
Wyróżnia się następujące fazy profilaktyki:
Profilaktyka wczesna - utrwalenie prawidłowych wzorców zdrowego stylu życia i zapobieganie szerzeniu się niekorzystnych wzorców zachowań w odniesieniu do osób zdrowych.
Profilaktyka pierwotna (I fazy) - zapobieganie chorobie poprzez kontrolowanie czynników ryzyka w odniesieniu do osób narażonych na czynniki ryzyka.
Profilaktyka wtórna (II fazy) - zahamowanie postępu choroby i ograniczenie powikłań poprzez jej wczesne wykrycie i leczenie, np. badania skriningowe mające na celu wykrycie osób chorych.
Prowadzenie działań profilaktycznych przynosi w krótszej lub dłuższej perspektywie czasowej wymierne korzyści dla środowiska wojskowego w postaci:
* Poprawy świadomości zdrowotnej środowiska wojskowego.
* Poprawy stanu zdrowia żołnierzy.
* Zwiększenia wykrywalności chorób we wczesnym stadium rozwoju.
* Zmniejszenia ilości osób z powikłaniami chorób i trwałym inwalidztwem.
* Zmniejszenia liczby zachorowań i zgonów.
* Zmniejszenia absencji chorobowej.
Ponadto, efekty działań można obserwować poprzez zwiększenie zaangażowania społecznego i podniesienie poziomu wiedzy zdrowotnej.
Na każdym etapie działań profilaktycznych znaczącą rolę odgrywa edukacja zdrowotna, czyli proces, w trakcie którego ludzie uczą się dbać o zdrowie własne i innych osób. Obejmuje on głównie działania informacyjne, których bezpośrednim celem jest ukształtowanie sprzyjających zdrowiu: przekonań, motywacji i umiejętności, a co za tym idzie postaw zdrowotnych jednostki, które powinny prowadzić do realizacji zachowań służących zdrowiu.
Promocja zdrowia jest połączeniem działań sprzyjających zdrowiu: edukacyjnych i różnego rodzaju wsparcia środowiskowego, społecznego, politycznego, ekonomicznego, prawnego i taktycznego. Jest również podtrzymaniem i wzmacnianiem aktualnie istniejącego stanu zdrowia poprzez wdrażanie efektywnych programów i prowadzenie odpowiedniej polityki czy strategii zdrowotnej.
Priorytety promocji zdrowia w XXI wieku:
* Promowanie społecznej odpowiedzialności za zdrowie.
* Zwiększenie inwestycji dla poprawy zdrowia.
* Konsolidowanie i rozszerzanie partnerstwa dla zdrowia.
* Zwiększanie możliwości oddziaływania środowisk lokalnych.
* Zapewnienie infrastruktury dla promocji zdrowia.
* Obowiązek podejmowania działań na rzecz tworzenia zdrowia.
Różnica pomiędzy profilaktyką a promocją zdrowia: |
promocja zdrowia jest działaniem zmierzającym do zachowania zdrowia, |
a profilaktyka to proces kierowany przeciwko chorobie. |
2.
UZASADNIENIE POTRZEBY REALIZACJI PROGRAMU
UZASADNIENIE POTRZEBY REALIZACJI PROGRAMU
W 2001 roku choroby te były przyczyną zgonu ponad 173 tysięcy osób w naszym kraju, dając współczynnik zgonów na 10 tys. mieszkańców równy 44,9. Warto zauważyć, że był on wyższy dla kobiet (45,9) niż dla mężczyzn (44,1).
Badania epidemiologiczne i socjomedyczne pokazują, że ważną rolę w rozwoju chorób układu krążenia odgrywają niektóre wzorce zachowań składające się na współczesny styl życia. Są to: niewłaściwe odżywianie się, mała aktywność ruchowa, palenie papierosów, picie alkoholu, stres. Wzorce te powtarzane przez dłuższy okres czasu mogą prowadzić do zaburzeń biochemicznych i fizjologicznych u człowieka, m.in. do dyslipidemii, otyłości, cukrzycy, nadciśnienia tętniczego krwi. Te niewłaściwe zachowania oraz wywołane przez nie zaburzenia biochemiczne określane są jako czynniki ryzyka. Światowa Organizacja Zdrowia uznała następujące czynniki ryzyka jako najistotniejsze w przypadku chorób układu krążenia:
* nadciśnienie tętnicze krwi (wartość RR > 140/90 mmHg),
* zaburzenia gospodarki lipidowej (podwyższone stężenie we krwi cholesterolu całkowitego, LDL-cholesterolu, trójglicerydów i niskie stężenie HDL-cholesterolu),
* palenie tytoniu,
* niska aktywność ruchowa,
* nadwaga i otyłość,
* upośledzona tolerancja glukozy,
* wzrost stężenia fibrynogenu,
* wzrost stężenia kwasu moczowego,
* nadmierny stres,
* nieracjonalne odżywianie,
* wiek,
* płeć męska,
* obciążenia genetyczne.
Oddziałując na czynniki ryzyka można uzyskać obniżenie zachorowalności i umieralności z powodu chorób układu krążenia:
* obniżenie stężenia cholesterolu, zwłaszcza LDL-cholesterolu o 1% zmniejsza umieralność na chorobę wieńcową, o 2% powoduje zatrzymanie progresji a nawet regresję miażdżycy tętnic wieńcowych,
* zaprzestanie palenia sprawia, że ryzyko zawału serca po ok. 10 latach niepalenia jest takie jak u osoby nigdy nie palącej,
* obniżenie średniego ciśnienia rozkurczowego o 5-6 mmHg powoduje zmniejszenie umieralności ogólnej o 7%, umieralności z powodu udaru mózgu o 14%, a z powodu choroby wieńcowej o 9%,
* obniżenie izolowanego ciśnienia skurczowego powoduje zmniejszenie ryzyka udaru mózgu o 28-30%, a zawału mięśnia sercowego o 20-23%.
Aktualne zadania Wojska Polskiego jako członka NATO wymagają, bezdyskusyjnie, dobrego stanu zdrowia kadry zawodowej. Na podstawie badań epidemiologicznych wiemy, że w grupie wiekowej mężczyzn od 25 do 60 roku życia czynniki ryzyka choroby wieńcowej serca są w Polsce bardzo rozpowszechnione. Ocenia się, że w tej grupie choroba wieńcowa rozpoznawana jest w około 10%, a nadciśnienie tętnicze u 15% populacji. Z danych programu profilaktyki CORO, który funkcjonował w Wojsku Polskim w latach 1993-1998 wiemy, że częstość rozpoznawanej choroby wieńcowej w tej bardzo zagrożonej populacji wynosiła 13%. W tym aż 3% w grupie wiekowej poniżej 35 roku życia. Tak częste występowanie choroby wieńcowej można tłumaczyć dużą ilością i częstym występowaniem czynników ryzyka. U ponad 65% badanych obserwowano jeden lub dwa czynniki ryzyka. Zarówno w całej populacji jak i w grupie młodszej wiekowo dominowała nadwaga (37% i 32%), hiperlipidemia (34% i 31%), palenie papierosów (17% i 24%), nadciśnienie tętnicze (11% i 9%). W populacji, która poddała się działaniom profilaktycznym i zredukowała lub wyeliminowała czynniki ryzyka objawy choroby wieńcowej i zawał serca pojawiły się jedynie u około 1,5% badanych, w przeciwieństwie do grupy, która nie zredukowała lub wręcz nabyła nowe czynniki ryzyka. Tu częstość występowania choroby wieńcowej i zawału mięśnia sercowego była dziewięciokrotnie wyższa (13%).
3.
CEL PROGRAMU
CEL PROGRAMU
Obniżenie zachorowalności i umieralności z powodu chorób układu krążenia populacji objętej programem poprzez wczesne wykrywanie, redukcję występowania i natężenia czynników ryzyka lub ich eliminację.
3.2. Cele pośrednie
3.2.1. etap pierwszy
1. Określenie częstości występowania czynników ryzyka choroby wieńcowej, w tym nadciśnienia tętniczego wśród żołnierzy zawodowych Wojska Polskiego w grupie bez objawów choroby wieńcowej i w grupie z rozpoznaną chorobą wieńcową.
3. Opracowanie zasad oraz stworzenie możliwości organizacyjnych i technicznych wczesnego wykrywania i zwalczania czynników ryzyka choroby wieńcowej na wszystkich szczeblach wojskowej służby zdrowia.
4. Zdefiniowanie i wdrożenie jednolitych zasad eliminacji czynników ryzyka i diagnostyki chorób serca.
3.2.2. etap drugi
1. Eliminacja lub redukcja wykrytych czynników ryzyka chorób serca wśród żołnierzy zawodowych Wojska Polskiego w następujących grupach:
2. Wykonanie diagnostyki nieinwazyjnej i / lub inwazyjnej u żołnierzy bez choroby wieńcowej w grupie dużego ryzyka zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
3. Opracowanie zasad leczenia i rehabilitacji chorych z rozpoznaną chorobą wieńcową po przebytym zawale serca lub po zabiegach rewaskularyzacyjnych.
4. Opracowanie zasad leczenia chorych z nadciśnieniem tętniczym z uwzględnieniem pełnienia służby.
5. Opracowanie zasad oceny stanu zdrowia z uwzględnieniem możliwości wykonywania zadań w poszczególnych rodzajach wojsk i stanowiskach służbowych.
4.
POPULACJA OBJĘTA PROGRAMEM
POPULACJA OBJĘTA PROGRAMEM
5.
OPIS PROGRAMU
OPIS PROGRAMU
Grupa I (zielona) - z łagodnym ryzykiem chorób układu krążenia: edukacja zdrowotna;
Grupa II (żółta) - z umiarkowanym ryzykiem chorób układu krążenia:
interwencja lekarza profilaktyka i edukacja zdrowotna (zalecenia zmian w stylu życia);
Grupa III (pomarańczowa) - z dużym ryzykiem chorób układu krążenia:
interwencja lekarza profilaktyka i edukacja zdrowotna z możliwością skierowania pacjenta do lekarza specjalisty-kardiologa;
Grupa IV (czerwona) - z bardzo dużym ryzykiem chorób układu krążenia:
interwencja lekarza profilaktyka, edukacja zdrowotna z koniecznością skierowania pacjenta do lekarza specjalisty-kardiologa.
5.2. Szczegółowy opis procedur przewidzianych w programie i nazwy grup ryzyka
1. Zgłoszenie się do świadczeniodawcy żołnierzy zawodowych objętych programem. Wykaz żołnierzy objętych programem przekażą świadczeniodawcom dowódcy jednostek wojskowych (komórek organizacyjnych), w których żołnierze pełnią służbę.
2. Przeprowadzenie wywiadu zgodnie z Kartą Badania Profilaktycznego Układu Krążenia (Załącznik Nr 1) - część I wypełnia pielęgniarka.
3. Ustalenie terminu wizyty u lekarza.
4. Wykonanie badań biochemicznych krwi (stężenie we krwi cholesterolu całkowitego, LDL-cholesterolu, HDL-cholesterolu, trójglicerydów i poziomu cukru na czczo), pomiar ciśnienia tętniczego krwi, określenie BMI.
5. Wpisanie wyników badań do Karty Badania Profilaktycznego Układu Krążenia (Załącznik Nr 1) - część II wypełnia pielęgniarka.
6. Przeprowadzenie badania przedmiotowego przez lekarza i ocena poszczególnych czynników ryzyka, wg kryteriów podanych w "Informacji o kryteriach czynników ryzyka chorób układu krążenia" (Załącznik Nr 2), dokonanie podziału badanych osób na cztery grupy (Załącznik Nr 3). Uzyskany wynik zostaje zapisany w Karcie Badania Profilaktycznego Układu Krążenia. (Załącznik Nr 1 - część III).
7. Edukacja pacjenta: rozmowa, przekazanie materiałów zachęcających do zmiany stylu życia na bardziej sprzyjający zdrowiu.
5.3. Metody i narzędzia stosowane w programie
5.4. Organizacja udzielania świadczeń
1) pisemne powiadamianie zainteresowanych osób o terminie badań;
2) określenie, indywidualnie dla każdego badanego, zakresu i rodzaju badań specjalistycznych, dodatkowych i laboratoryjnych, ze szczególnym uwzględnieniem oceny układu krążenia (układ krytyczny);
3) koordynację i nadzór nad prowadzeniem badań;
4) prowadzenie dokumentacji medycznej określonej w załączniku Nr 1 do Programu Profilaktyki Chorób Układu Krążenia.
5.5. Harmonogram programu
Tabela
Zadania | Instytucje i lekarze odpowiedzialni | Termin realizacji | Planowane środki finansowe | Metody realizacji |
1. Rozpoczęcie badań lekarskich i laboratoryjnych w ramach programu | 1. Lekarz profilaktyk | Kwiecień 2007 | W ramach budżetu MON | Badanie ogólnolekarskie, założenie karty, określenie czynników ryzyka, wystawienie skierowania do lekarza specjalisty |
2. Wiodące zakłady opieki zdrowotnej wojskowej służby zdrowia poszczególnych Obwodów Profilaktyczno-Leczniczych | Czerwiec 2007 | Konsultacje specjalistyczne, badania dodatkowe, wykonanie specjalistycznych badań dodatkowych | ||
2.Ocena wykonanych badań i konsultacji | Lekarze koordynatorzy | 15 luty 2008 | Meldunek do Wojskowego Instytutu Medycznego | |
specjalistycznych | Lekarz koordynator Wojskowego Instytutu Medycznego - Konsultant Wojskowej Służby Zdrowia w dziedzinie kardiologii | 15 marzec 2008 | Meldunek do szefa komórki organizacyjnej resortu obrony narodowej właściwej ds. zdrowia | |
3. Kontynuacja badań w latach 2008-2011 jak w punktach 1 i 2 | j.w. | 2008-2011 | j.w. |
6.
FINANSOWANIE ZABEZPIECZENIA REALIZACJI PROGRAMU W SIŁACH ZBROJNYCH NA LATA 2007-2011
FINANSOWANIE ZABEZPIECZENIA REALIZACJI PROGRAMU W SIŁACH ZBROJNYCH NA LATA 2007-2011
Funkcjonowanie tego programu zostało wstrzymane z powodu przypisania Ministrowi Zdrowia organizacji i nadzoru nad wszystkimi programami profilaktycznymi, co spowodowało brak zabezpieczenia środków finansowych w budżecie MON na ten program.
Szacowany koszt programu (bez zakupu sprzętu kardiologicznego) będzie wynosił około 1.650. tys. złotych w pierwszym roku wprowadzania. W następnych latach około 1.700-1.850 tys. złotych rocznie. Dodatkowy jednorazowy koszt to komputery i oprogramowanie oraz materiały szkoleniowe i promocyjne (centralna baza wraz z oprogramowaniem ok. 100 tys. zł, 8 obwodów profilaktyczno-leczniczych po 20 tys. zł.)
7.
MONITOROWANIE PROGRAMU
MONITOROWANIE PROGRAMU
7.2. Efekty przeprowadzonych badań:
8.
DOKUMENTACJA PROGRAMU
DOKUMENTACJA PROGRAMU
* Sprawozdanie z realizacji programu sporządzane przez lekarzy - koordynatorów do lekarza - koordynatora Wojskowego Instytutu Medycznego oraz meldunek zbiorczy lekarza - koordynatora Wojskowego Instytutu Medycznego - Konsultanta Wojskowej Służby Zdrowia w Dziedzinie Kardiologii do szefa komórki organizacyjnej resortu obrony narodowej ds. zdrowia.
9.
PODSTAWY PRAWNE
PODSTAWY PRAWNE
Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych określa jako zadanie własne - opracowywanie i realizację programów zdrowotnych. Programy zdrowotne mogą opracować, wdrażać, realizować i finansować ministrowie, jednostki samorządu terytorialnego i inne. Programy dotyczą ważnych zjawisk epidemiologicznych i istotnych problemów zdrowotnych oraz przedsięwzięć profilaktycznych.
Ustawa o zakładach opieki zdrowotnej określa możliwości dotowania zakładu przez organ tworzący na realizację zadań w zakresie zapobiegania chorobom i urazom lub innych programów zdrowotnych oraz promocji zdrowia.
Narodowy Program Zdrowia i Program Profilaktyki Chorób Układu Krążenia w Siłach Zbrojnych RP są dokumentami komplementarnymi wobec siebie. Narodowy Program Zdrowia uwzględnia zakres czynników pozamedycznych warunkujących zdrowie, tj. styl życia, środowisko fizyczne, a także środowisko społeczne życia i pracy. Natomiast Program Ochrony Układu Krążenia w Siłach Zbrojnych obejmuje swoim zakresem zagadnienia medycyny naprawczej i zapobiegawczej.
Narodowy Program Zdrowia na lata 1996-2005 z kontynuacją w latach następnych jest odpowiedzią na problematykę zawartą w deklaracjach WHO i przepisach Unii Europejskiej. Program, podobnie jak programy w krajach UE, zakłada następujące cele główne:
* Ochronę zdrowia poprzez profilaktykę,
* Doskonalenie zdrowia poprzez jego promocję,
* Przywracanie zdrowia poprzez wczesne wykrywanie, prawidłowe leczenie i rehabilitację leczniczą.
W dokumencie ustalono jeden, nadrzędny, długofalowy cel strategiczny: poprawa zdrowia i związanej z nim jakości życia ludności osiągany poprzez następujące kierunki:
* Zmiany w stylu życia ludności,
* Kształtowanie środowiska życia i pracy sprzyjającego zdrowiu,
* Zmniejszenie różnic w zdrowiu i dostępie do świadczeń zdrowotnych.
10.
ORGANY I KOMÓRKI ORGANIZACYJNE RESORTU ODPOWIEDZIALNE ZA REALIZACJĘ
ORGANY I KOMÓRKI ORGANIZACYJNE RESORTU ODPOWIEDZIALNE ZA REALIZACJĘ
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Załącznik Nr 1
PROGRAM PROFILAKTYKI CHORÓB UKŁADU KRĄŻENIA
PROGRAM PROFILAKTYKI CHORÓB UKŁADU KRĄŻENIA
Załącznik Nr 2
Informacja o kryteriach czynników ryzyka chorób układu krążenia:
Informacja o kryteriach czynników ryzyka chorób układu krążenia:
Palenie tytoniu: powyżej 1 papierosa dziennie
Nadciśnienie tętnicze: RRs ≥ 140 mmHg i / lub RRs ≥ 90 mmHg w dwóch niezależnych pomiarach oraz pacjenci leczeni z powodu nadciśnienia tętniczego
Zaburzenia lipidowe: stężenie cholesterolu całkowitego TC ≥ 200 mg/dl, LDL ≥ 130 mg/dl, HDL < 40 mg/dl, trójglicerydy TG ≥ 180 mg/dl (≥ 150 mg/dl u chorych na cukrzycę)
Cukrzyca: glikemia na czczo > 126 mg/dl lub w przygodnym pomiarze ≥ 200 mg/dl, oraz pacjenci leczeni z powodu cukrzycy
Otyłość: wskaźnik masy ciała - BMI ≥ 30 kg/m2
Mała aktywność fizyczna: aktywność ruchowa (np. spacery, marsze, bieganie, jazda na rowerze, pływanie, aerobik) rzadziej niż 3 razy w tygodniu po 30 minut
Obciążający wywiad rodzinny: występowanie choroby wieńcowej lub innej choroby naczyń o etiologii miażdżycowej u rodziców lub rodzeństwa, u mężczyzn przed 55 r.ż., u kobiet przed 65 r.ż.
Pytania obiektywizujące ocenę czynników ryzyka:
Palenie tytoniu:.
Jeśli padnie odpowiedź: "Tak" > Pytanie 2:
Aktywność fizyczna:
Jeśli padnie odpowiedź: "Tak" > pytanie 2:
Obciążający wywiad rodzinny:
Jeśli padnie odpowiedź: "Tak" > pytanie 2:
Załącznik Nr 3
Podział na kategorie ryzyka chorób układu krążenia:
Podział na kategorie ryzyka chorób układu krążenia:
* Ryzyko umiarkowane (grupa żółta)
* Ryzyko duże (grupa pomarańczowa)
* Ryzyko bardzo duże (grupa czerwona)
ZAŁĄCZNIK Nr 2
3 PROGRAM IDENTYFIKACJI GENETYCZNEJ
3 PROGRAM IDENTYFIKACJI GENETYCZNEJ
1.
OPIS PROBLEMU
OPIS PROBLEMU
2.
PRZYCZYNY ISTNIENIA PROBLEMU
PRZYCZYNY ISTNIENIA PROBLEMU
Najistotniejsze problemy, z jakimi należy się uporać, to:
Międzynarodowe zobowiązania Polski, wynikające z naszej obecności w strukturach NATO, oddziałach kontyngentów ONZ lub innych organizacji międzynarodowych powodują, że żołnierze Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej coraz częściej i w coraz większej liczbie uczestniczą w misjach stabilizacyjnych, działaniach bojowych, usuwaniu skutków lub zapobieganiu atakom i akcjom terrorystycznym czy rozminowaniu terenów, na których prowadzono działania bojowe, co naraża ich na poważne obrażenia a nawet śmierć. Problemy jakie można rozwiązać metodami cytogenetycznymi to:
Współpraca w ramach wielonarodowych pododdziałów i oddziałów, częste wyjazdy do krajów o odmiennych systemach prawnych mogą powodować, że żołnierze Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej mogą mieć kontakty z wymiarem sprawiedliwości innych państw zarówno jako sprawcy, jak i ofiary przestępstw, co rodzi konieczność identyfikacji śladów możliwie nowoczesnymi i, co ważniejsze, niepodważalnymi metodami naukowymi powszechnie uznanymi. Obecność żołnierzy armii sprzymierzonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej również rodzi potrzebę ewentualnej ich identyfikacji, zarówno w przypadkach doznania przez nich obrażeń ciała, jak i ewentualnych konfliktów z prawem. Najistotniejsze problemy to:
3.
CELE PROGRAMU
CELE PROGRAMU
3.1.
Cel główny
Cel główny
Ponadto metody szybkiego i jednoznacznego rozpoznania mają także ogromny aspekt psychologiczny - wykonujący zadania bojowe, czy pełniący służbę w trudnych warunkach żołnierz ma pewność, że nawet w skrajnie trudnej sytuacji zostanie prawidłowo zidentyfikowany lub odpowiednio leczony w najkrótszym możliwym czasie.
3.2.
Cele szczegółowe
Cele szczegółowe
4.
POPULACJA OBJĘTA PROGRAMEM
POPULACJA OBJĘTA PROGRAMEM
5.
OPIS PROGRAMU
OPIS PROGRAMU
5.1.
Metoda pozyskiwania materiału do badań
Metoda pozyskiwania materiału do badań
5.2.
Etapy wprowadzania i realizacji programu
Etapy wprowadzania i realizacji programu
5.3.
Czas trwania programu
Czas trwania programu
5.4.
Rejestracja badań i sprawozdawczość
Rejestracja badań i sprawozdawczość
3.1. Zestawienie osób skierowanych na badania.
3.2. Liczbę rzeczywiście wykonanych badań z rozbiciem na poszczególne grupy osobowe i rodzaje badań.
3.3. Zbiorcze oceny dla potrzeb profilaktyki zdrowotnej w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
3.4. Zbiorcze i jednostkowe zestawienia kosztów badań.
3.5. Inne zestawienia określone przez potrzeby Sił Zbrojnych i ich organów kontrolnych.
5.5.
Monitorowanie jakości badań i zapewnienie poprawności merytorycznej oznaczeń
Monitorowanie jakości badań i zapewnienie poprawności merytorycznej oznaczeń
6.
WYKONAWCY PROGRAMU
WYKONAWCY PROGRAMU
2.1. Kontrola merytoryczna prowadzonych badań.
2.2. Monitorowanie szkolenia zespołów.
2.3. Kontrola certyfikacji pracowni.
2.4. Merytoryczny nadzór nad działaniem i powoływaniem grup mobilnych.
3.1. Personel w składzie:
a) kierownik pracowni i grupy mobilnej (odpowiedzialny za sprawozdawczość, rozliczenia i organizację pracy),
b) 2 lekarzy specjalistów medycyny sądowej lub patomorfologii,
c) 3 osoby personelu technicznego, w tym 2 z tytułem magistra biologii,
d) 1 osoba personelu pomocniczego,
e) 2 techników sekcyjnych,
f) 2 sekretarki medyczne (protokolantki).
4.1. Skład 4 osobowy: lekarz, protokolant, technik cytogenetyk i technik sekcyjny.
4.2. W miarę potrzeb istnieje możliwość stworzenia więcej niż jednej grupy w oparciu o siły i środki Zakładu Patomorfologii Centralnego Szpitala Klinicznego Ministerstwa Obrony Narodowej Wojskowego Instytutu Medycznego.
Odpowiedzialnym za organizację i wyposażenie Drugiej Pracowni Cytogenetycznej jest Komendant 10 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Przychodnią w Bydgoszczy. Szef Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia zawrze w tej sprawie stosowną umowę z Komendantem 10 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką w Bydgoszczy. Termin uruchomienia pracowni 10 styczeń 2009 r.
Nadzór merytoryczny i naukowy nad Pracownią i prowadzonymi tam badaniami w zakresie realizacji programu identyfikacji genetycznej oraz profilaktyki cytogenetycznej w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej żołnierzy zawodowych i pracowników resortu obrony narodowej sprawował będzie Konsultant Wojskowej Służby Zdrowia w Dziedzinie Patomorfologii.
Zasady i tryb prowadzenia nadzoru, prowadzenie i przechowywanie dokumentacji medycznej związanej z Programem, zakres szkolenia personelu i pozostałe nie wymienione w załączniku, a związane z Programem zagadnienia określi w formie Wytycznych do realizacji programu identyfikacji genetycznej oraz profilaktyki cytogenetycznej w Siłach Zbrojnych RP żołnierzy zawodowych i pracowników resortu obrony narodowej Konsultant Wojskowej Służby Zdrowia w Dziedzinie Patomorfologii. Wytyczne zatwierdzi i wprowadzi do użytku Szef Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia.
7.
KOSZTORYS PROGRAMU
KOSZTORYS PROGRAMU
7.1.
Docelowo po pełnym uruchomieniu pracowni
Docelowo po pełnym uruchomieniu pracowni
2007 r. - 190.323,60 zł (nie mniej niż 95 osób)
2008 r. - 6.084.302,08 zł (nie mniej niż 3042 osób)
2009 r. - 1.000.000,00 zł (nie mniej niż 500 osób)
2010 r. - 2.300.000,00 zł (nie mniej niż 1150 osób)
2011 r. - 3.295.900,00 zł (nie mniej niż 1647 osób)
2012 r. - 5.322.400,00 zł (nie mniej niż 2661 osób)
2013 r. - 4.647.400,00 zł (nie mniej niż 2323 osób)
7.2. Rozliczenie wykonania nastąpi po udokumentowaniu przeprowadzonych badań w zależności od ilości oraz faktycznie poniesionych kosztów do wysokości stawki określonej w punkcie 7.1.1 oraz planowanej kwoty na badania określonej w punkcie 7.1.2.
8.
KOSZTORYS PROGRAMU
KOSZTORYS PROGRAMU
8.1.
Docelowo po pełnym uruchomieniu pracowni
Docelowo po pełnym uruchomieniu pracowni
2008 r. - 587.258,01 zł (nie mniej niż 293 osoby)
2009 r. - 1.000.000,00 zł (nie mniej niż 500 osób)
2010 r. - 1.565.000,00 zł (nie mniej niż 800 osób)
2011 r. - 3.695.900,00 zł (nie mniej niż 1847 osób)
2012 r. - 5.322.400,00 zł (nie mniej niż 2661 osób)
2013 r. - 4.647.400,00 zł (nie mniej niż 2323 osób)
8.2. Rozliczenie wykonania nastąpi po udokumentowaniu przeprowadzonych badań w zależności od ilości oraz faktycznie poniesionych kosztów do wysokości stawki określonej w punkcie 8.1.1 oraz planowanej kwoty na badania określonej w punkcie 8.1.2.
W ramach przyznanych kwot na przeprowadzenie badań dopuszcza się wykonanie większej ilości analiz.
9.
DOKUMENTACJA PROGRAMU
DOKUMENTACJA PROGRAMU
-zmieniony przez pkt 1 decyzji nr 266/MON z dnia 29 maja 2008 r. (Dz.Urz.MON.08.12.139) zmieniającej nin. decyzję z dniem 12 lipca 2008 r.
- zmieniony przez pkt 1 ppkt 2 decyzji nr 569/MON z dnia 22 grudnia 2008 r. (Dz.Urz.MON.08.25.322) zmieniającej nin. decyzję z dniem 22 grudnia 2008 r.
- zmieniony przez pkt 1 ppkt 2 decyzji nr 71/MON z dnia 10 marca 2011 r. (Dz.Urz.MON.11.5.64) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez pkt 1 decyzji nr 492/MON z dnia 20 grudnia 2011 r. (Dz.Urz.MON.11.25.418) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 listopada 2011 r.
- zmieniony przez pkt 1 decyzji nr 346/MON z dnia 31 października 2012 r. (Dz.Urz.MON.12.414) zmieniającej nin. decyzję z dniem 5 listopada 2012 r.