Wprowadzenie maksymalnego wskaźnika wzrostu cen umownych energii cieplnej w kwietniu i maju 1992 r.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1992.6.24

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1992 r.

ZARZĄDZENIE Nr 15

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 30 marca 1992 r.

w sprawie wprowadzenia maksymalnego wskaźnika wzrostu cen umownych energii cieplnej w kwietniu i maju 1992 r.

Na podstawie art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1991 r. Nr 100, poz. 442) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Wprowadza się maksymalny wskaźnik wzrostu cen umownych energii cieplnej w wysokości 1,09 z zastrzeżeniem § 2.

2. Maksymalny wskaźnik wzrostu cen liczony jest w stosunku do cen ostatnio stosowanych przed dniem wejścia w życie zarządzenia, ustalonych dla tych samych jednostek rozliczeniowych.

§  2.

1. Jeżeli po zastosowaniu maksymalnego wskaźnika wzrostu cen (§ 1 ust. 1) ceny umowne energii cieplnej u danego sprzedawcy są niższe od cen urzędowych określonych decyzją nr GN-Z-1/92 Ministra Finansów z dnia 30 marca 1992 r. w sprawie ustalenia nowych cen urzędowych za ogrzewanie i dostawę energii cieplnej do mieszkań na cele bytowe (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 6, poz. 27), lub w przypadku stosowania odmiennych systemów rozliczeń od cen równoważnych z cenami urzędowymi, określonych w ust. 2, to wówczas sprzedawca, z wyjątkiem producentów sprzedających energię cieplną do specjalistycznych jednostek zajmujących się jej dystrybucją, może zastosować wyższy wskaźnik, tak aby ceny energii cieplnej nie przekroczyły poziomu cen urzędowych.

2. Jako ceny równoważne z cenami urzędowymi, w przypadku stosowania odmiennych systemów rozliczeń niż przyjęte w cenach urzędowych traktuje się ceny:

1) w taryfie dwuczłonowej, rozliczanej według wskazań przyrządów pomiarowych:

a) opłata stała 14.000.000,- zł za 1 MWt, płatna miesięcznie przez cały rok,

b) opłata zmienna 34.000,- zł za 1 GJ lub 122.400,- zł za 1 MWh energii cieplnej, lub

2) w taryfie dwuczłonowej, rozliczeniowej w systemie opłat ryczałtowych:

a) opłata stała 1.400,- zł za 1 m² powierzchni użytkowej, płatna miesięcznie w ciągu całego roku,

b) opłata zmienna 5.000,- zł za 1 m² powierzchni użytkowej, płatna miesięcznie w okresie faktycznego ogrzewania lokalu, lub

3) w taryfie jednoczłonowej, rozliczanej w systemie opłat ryczałtowych 7.545,- zł za 1 m² powierzchni użytkowej, płatna miesięcznie w sezonie grzewczym,

4) ceny określone w pkt 2 i 3 dotyczą rozliczeń za ogrzewanie lokali; ceny za dostawę ciepłej wody użytkowej do lokali użytkowych, w przypadkach, gdy umowy o dostawę energii cieplnej przewidują ryczałtową formę rozliczeń, mogą być podwyższone w odpowiedniej relacji do podwyżek cen dokonanych zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 i niniejszym ustępie.

3. Dla jednostek stosujących różne systemy rozliczeniowe z poszczególnymi odbiorcami lub grupami odbiorców, przepisy ust. 1 mają zastosowanie tylko w przypadku nieprzekroczenia wszystkich cen wymienionych w ust. 1 i 2.

§ 3. W przypadku stosowania przez sprzedawców energii cieplnej różnych cen w okresie grzewczym i poza tym okresem, maksymalne wskaźniki winny być odnoszone odpowiednio do cen stosowanych w poszczególnych okresach roku.

§ 4. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 kwietnia 1992 r.