Wprowadzenie Kodeksu etyki audytora wewnętrznego oraz Karty audytu wewnętrznego w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.PKRUS.2011.1.25

Akt utracił moc

Wersja od: 21 września 2010 r.

ZARZĄDZENIE

PREZESA KASY ROLNICZEGO UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

z dnia 21 września 2010 r.

w sprawie wprowadzenia Kodeksu etyki audytora wewnętrznego oraz Karty audytu wewnętrznego w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

Na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tj. Dz. U. z 2008 r., Nr 50, poz. 291 z późn. zm.) oraz Komunikatu Nr 16/2006 Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2006 roku w sprawie ogłoszenia "Kodeksu etyki audytora wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych" i "Karty audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych" (Dz. Urz. MF Nr 9, poz. 70) zarządzam, co następuje:

§ 1. Wprowadza się Kodeks etyki audytora wewnętrznego w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, stanowiący załącznik nr 1 do zarządzenia oraz Kartę audytu wewnętrznego w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, stanowiącą załącznik nr 2 do zarządzenia.

§ 2. Traci moc zarządzenie nr 37 Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 20 października 2009 r. w sprawie wprowadzenia Kodeksu etyki audytora wewnętrznego oraz Karty audytu wewnętrznego w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

§ 3. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

KODEKS ETYKI AUDYTORA WEWNĘTRZNEGO W KASIE ROLNICZEGO UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

I.

Wstęp

Celem Kodeksu Etyki Audytora Wewnętrznego w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), dalej zwanego "Kodeksem", jest zapewnienie rzetelnego, godnego i uczciwego postępowania audytora wewnętrznego przy wykonywaniu audytu wewnętrznego. Kodeks stanowi zestawienie zasad i reguł postępowania, jakimi powinien się kierować audytor wewnętrzny w codziennej pracy. Określa on zasady dotyczące praktyki wykonywania audytu wewnętrznego oraz reguły postępowania, które stanowią normy zachowania oczekiwanego od audytora wewnętrznego. Podstawą, na której opiera się praca audytora wewnętrznego jest zaufanie do przeprowadzonej przez niego oceny kontroli zarządczej oraz czynności doradcze.

II.

Zasady i reguły postępowania

Audytorzy Wewnętrzni obowiązani są do stosowania ogólnie przyjętych zasad etyki zawodowej, stanowiących reguły moralnego postępowania, takich jak:

1. Uczciwość

Audytorzy wewnętrzni przy wykonywaniu swoich obowiązków powinni postępować uczciwie, tj. w zgodzie ze swoimi przekonaniami, według najlepszej woli i wiedzy oraz z należytą starannością tak, by nie dawać powodu do podważania prezentowanych przez niego ocen i opinii. Uczciwość audytora wewnętrznego buduje zaufanie do jego pracy, a przez to stanowi podstawę do polegania na jego ocenie.

Audytorzy wewnętrzni powinni:

1) wykonywać swoją pracę uczciwie, rzetelnie i odpowiedzialnie;

2) przestrzegać prawa, przepisów wewnętrznych obowiązujących w KRUS oraz ujawniać wszystkie informacje zgodnie z wymogami obowiązującego prawa i regułami zawodu audytora;

3) uznawać i wspierać cele KRUS, które są zgodne z prawem i zasadami etyki;

4) przedkładać dobro publiczne nad interesy własne i swojego środowiska;

5) nie angażować się w działania sprzeczne z prawem lub w działania, które mogłyby podważać zaufanie do jego pracy lub działalności KRUS.

2. Obiektywizm

Audytorzy wewnętrzni powinni zachować najwyższy stopień obiektywizmu podczas przeprowadzania zadania audytowego, w szczególności przy zbieraniu, ocenianiu i przekazywaniu informacji na temat badanej działalności lub procesu, formułować swoje oceny w oparciu o fakty, w sposób bezstronny i wolny od uprzedzeń oraz unikać konfliktu interesów. Audytorzy wewnętrzni powinni unikać sytuacji, w których mogliby czuć się niezdolni do wydawania obiektywnych opinii, zgodnych z ich umiejętnościami i wiedzą.

Audytorzy wewnętrzni powinni:

1) chronić swoją niezależność przed próbami wpływania na wyciągane przez nich ustalenia i zalecenia;

2) przedstawiać jasne i przejrzyste sprawozdania z przeprowadzonych przez siebie zadań audytowych, oparte na dowodach zebranych i ocenionych zgodnie z obowiązującymi regulacjami i uznaną praktyką w zakresie audytu wewnętrznego;

3) nie brać udziału w żadnych działaniach, które mogą utrudnić wypracowanie bezstronnej oceny lub być postrzegane jako utrudniające wypracowanie takiej oceny; zalicza się do nich w szczególności te działania, które są niezgodne z celami lub interesami KRUS.

4) nie akceptować niczego, co mogłoby im przeszkodzić w wypracowaniu obiektywnej oceny lub być postrzegane jako brak obiektywizmu przy ocenie;

5) ujawniać wszystkie istotne fakty, o których posiadają wiedzę, a których nie ujawnienie mogłoby zniekształcić sprawozdanie z przeprowadzenia zadania audytowego w obrębie określonego obszaru działalności KRUS.

3. Poufność

Audytorzy wewnętrzni szanują wartość i własność informacji, które otrzymują i nie ujawniają ich bez odpowiedniego upoważnienia, chyba że istnieje prawny lub zawodowy obowiązek ich ujawnienia.

Audytorzy wewnętrzni:

1) powinni rozważnie wykorzystywać i chronić informacje uzyskane w trakcie wykonywania swoich obowiązków;

2) nie powinni wykorzystywać informacji dla jakiejkolwiek osobistej korzyści lub w jakimkolwiek innym celu, który byłby sprzeczny z prawem lub przynosiłby szkodę dla etycznych i zgodnych z prawem celów KRUS;

4. Profesjonalizm

Audytorzy wewnętrzni powinni wykorzystywać posiadaną wiedzę, umiejętności i doświadczenie do możliwie najbardziej profesjonalnego przeprowadzania audytu wewnętrznego.

Audytorzy wewnętrzni powinni:

1) podejmować się przeprowadzenia tylko takich zadań audytowych, do wykonania których posiadają wystarczającą wiedzę, umiejętności i doświadczenie;

2) przeprowadzać audyt wewnętrzny zgodnie z przepisami prawa, Międzynarodowymi Standardami Profesjonalnej Praktyki Audytu Wewnętrznego oraz wewnętrznymi przepisami jednostki dotyczącymi prowadzenia audytu wewnętrznego;

3) stale podnosić swoje kwalifikacje zawodowe oraz efektywność i jakość wykonywanych zadań audytowych.

Jeśli audytor wewnętrzny nie posiada wystarczającej wiedzy, umiejętności lub kwalifikacji niezbędnych do wykonania danych czynności audytowych, powinien wystąpić o wsparcie merytoryczne lub pomoc do innych pracowników KRUS albo zgłosić Dyrektorowi Biura Audytu konieczność powołania rzeczoznawcy.

5. Postępowanie audytora wewnętrznego oraz relacje pomiędzy audytorami wewnętrznymi

Audytor wewnętrzny powinien postępować w sposób sprzyjający umacnianiu zawodowej współpracy i dobrych stosunków z innymi audytorami.

Audytor wewnętrzny powinien:

1) swoim postępowaniem i wzajemną współpracą umacniać rangę i znaczenie audytu wewnętrznego dla właściwego funkcjonowania KRUS;

2) w stosunkach z innymi audytorami postępować w sposób godny i uczciwy.

6. Konflikt interesów

Audytorzy wewnętrzni nie powinni brać udziału w zadaniu audytowym, które może prowadzić do powstania konfliktu interesów, a także nie powinni wykorzystywać swojej funkcji do celów prywatnych.

Audytor wewnętrzny powinien:

1) upewniać się, że zalecenia sformułowane w wyniku przeprowadzania zadania audytowego nie przenoszą na niego żadnych kompetencji ani odpowiedzialności w zakresie zarządzania KRUS oraz gwarantują, że funkcje tego rodzaju pozostają w całkowitej i wyłącznej kompetencji Prezesa KRUS;

2) dbać o ochronę swojej niezależności i unikać konfliktu interesów, odmawiając przyjmowania jakichkolwiek korzyści, które mogłyby naruszać jego niezależność, uczciwość lub obiektywizm w wykonywanej pracy lub mogłyby być postrzegane jako naruszające te zasady;

3) unikać wszelkich związków z członkami kadry kierowniczej i z pracownikami KRUS oraz innymi osobami, które mogą wywierać na niego naciski albo w jakikolwiek sposób umniejszać lub ograniczać zdolność do działania;

4) unikać powiązań, które mogą powodować ryzyko korupcji lub mogą być źródłem wątpliwości co do jego obiektywizmu i niezależności.

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

KARTA AUDYTU WEWNĘTRZNEGO

W KASIE ROLNICZEGO UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

I.

Wstęp

Celem Karty audytu wewnętrznego w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), dalej zwanej "Kartą", jest określenie zasad funkcjonowania audytu wewnętrznego w KRUS. Karta stanowi wzór regulacji wewnętrznych dotyczących prowadzenia audytu wewnętrznego.

II.

Ogólne cele i zasady audytu wewnętrznego

1. Ogólnym celem prowadzenia audytu wewnętrznego jest przysparzanie wartości i usprawnianie funkcjonowania KRUS.

2. Audyt wewnętrzny, poprzez niezależną i obiektywną ocenę kontroli zarządczej oraz czynności doradcze wspiera Prezesa KRUS w realizacji celów i zadań.

3. Audyt wewnętrzny, poprzez czynności doradcze, przyczynia się do usprawnienia funkcjonowania KRUS.

4. Rola audytu wewnętrznego polega na wykrywaniu i oszacowaniu potencjalnego ryzyka, mogącego się pojawiać w ramach działalności jednostki oraz na badaniu i ocenianiu adekwatności, skuteczności i efektywności kontroli zarządczej, mających na celu eliminowanie lub ograniczanie takiego ryzyka.

5. Audyt wewnętrzny obejmuje czynności o charakterze zapewniającym i doradczym. Podstawowe znaczenie mają czynności o charakterze zapewniającym. Działania o charakterze doradczym mogą być wykonywane, o ile ich cel i zakres nie naruszają zasady obiektywizmu i niezależności audytora wewnętrznego.

III.

Prawa i obowiązki audytora wewnętrznego

Audytor wewnętrzny:

1) jest uprawniony do przeprowadzania audytu wewnętrznego we wszystkich obszarach działalności jednostki;

2) ma zagwarantowane prawo dostępu do wszelkich dokumentów i materiałów, do wszystkich pracowników oraz wszelkich innych źródeł informacji potrzebnych do przeprowadzenia audytu wewnętrznego, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej;

3) ma zagwarantowane prawo dostępu do pomieszczeń KRUS z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej;

4) ma prawo żądać od kierowników i pracowników komórek organizacyjnych informacji oraz wyjaśnień w celu zapewnienia właściwego i efektywnego prowadzenia audytu wewnętrznego;

5) może z własnej inicjatywy składać wnioski, mające na celu usprawnienie funkcjonowania KRUS;

6) nie jest odpowiedzialny za procesy zarządzania ryzykiem i procesy kontroli zarządczej, ale poprzez ustalenia i zlecenia poczynione w wyniku przeprowadzenia audytu wewnętrznego, wspomaga kierownika jednostki we właściwej realizacji tych procesów;

7) nie jest odpowiedzialny za wykrywanie przestępstw, ale powinien posiadać wiedzę pozwalającą mu zidentyfikować znamiona przestępstwa;

8) nie może przyjmować takich zadań lub uprawnień, które wchodzą w zakres działania operacyjnego jednostki;

9) w zakresie wykonywania swoich zadań współpracuje z audytorami zewnętrznymi, a także z kontrolerami Najwyższej Izby Kontroli.

IV.

Niezależność

Audytor wewnętrzny:

1) podlega bezpośrednio Prezesowi KRUS;

2) jest niezależny w wykonywaniu swoich zadań;

3) postępuje zgodnie z przepisami prawa, Międzynarodowymi Standardami Profesjonalnej Praktyki Audytu Wewnętrznego i Kodeksem etyki audytora wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych oraz uznaną praktyką audytu wewnętrznego.

V.

Zakres audytu wewnętrznego

1. Audyt wewnętrzny obejmuje badanie i ocenę adekwatności, skuteczności i efektywności systemu kontroli zarządczej, a w szczególności:

1) przegląd ustanowionych mechanizmów kontroli zarządczej oraz wiarygodności i rzetelności informacji operacyjnych, zarządczych i finansowych;

2) ocenę procedur i praktyki sporządzania, klasyfikowania i przedstawiania informacji finansowej;

3) ocenę przestrzegania przepisów prawa, regulacji wewnętrznych jednostki oraz programów, strategii i standardów ustanowionych przez właściwe organy;

4) ocenę zabezpieczenia mienia jednostki;

5) ocenę efektywności i gospodarności wykorzystania zasobów jednostki;

6) przegląd programów i projektów w celu ustalenia zgodności funkcjonowania jednostki z planowanymi wynikami i celami,

7) ocenę dostosowania działań jednostki do przedstawionych wcześniej zaleceń audytu lub kontroli.

2. Audyt wewnętrzny obejmuje także wykonywanie czynności doradczych mających na celu usprawnienie funkcjonowania jednostki.

3. Audyt wewnętrzny może objąć swoim zakresem wszystkie obszary działania jednostki.

4. Zakres audytu wewnętrznego nie może być ograniczany. Kierownik jednostki powinien być niezwłocznie powiadamiany o wszelkich próbach ograniczania zakresu audytu.

5. Audyt wewnętrzny dysponuje pełną swobodą w zakresie identyfikacji obszarów ryzyka.

VI.

Sprawozdawczość

1. Audytor wewnętrzny sporządza sprawozdanie z przeprowadzenia audytu wewnętrznego, zwanego dalej "sprawozdaniem", w którym przedstawia w sposób jasny, rzetelny i zwięzły, ustalenia i zalecenia poczynione w trakcie audytu wewnętrznego.

2. Audytor wewnętrzny, przed zwołaniem narady zamykającej, może przekazać kierownikowi komórki, w której jest przeprowadzany audyt wewnętrzny, projekt sprawozdania.

3. Sposób i tryb przekazania sprawozdania określają odrębne przepisy.

4. Audytor wewnętrzny przedstawia Prezesowi KRUS sprawozdania zbiorcze z przeprowadzonych zadań audytowych.

5. Do końca roku audytor wewnętrzny w porozumieniu z Prezesem KRUS przygotowuje plan audytu na rok następny.

6. Audytor wewnętrzny, w terminie do końca stycznia sporządza sprawozdanie z wykonania planu audytu za rok poprzedni.

7. Jeżeli w trakcie przeprowadzania audytu audytor wewnętrzny dostrzeże znamiona czynów, które według jego oceny kwalifikują się do wszczęcia postępowania w zakresie dyscypliny finansów publicznych, postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub o wykroczenie skarbowe, wówczas ma obowiązek o tym fakcie zawiadomić Prezesa KRUS.

VII.

Koordynacja działalności komórki audytu wewnętrznego

1. Działalność komórki audytu wewnętrznego w jednostce koordynuje Dyrektor Biura Audytu.

2. Dyrektor Biura Audytu, dalej "AW", reprezentuje komórkę audytu wewnętrznego zarówno wobec pracowników jednostki, jak i osób nie będących pracownikami jednostki.

3. Dyrektor jest odpowiedzialny za:

1) rzetelne i profesjonalne wykonanie zadań audytowych przewidzianych w planie audytu jak również zadań pozaplanowych;

2) efektywną koordynację działań komórki audytu wewnętrznego zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Profesjonalnej Praktyki Audytu Wewnętrznego i uznaną praktyką;

3) zapewnienie, że komórka audytu wewnętrznego nie ponosi bezpośredniej odpowiedzialności za działania podlegające audytowi ani ich nie nadzoruje;

4) opracowanie, na podstawie wyników analizy ryzyka, długoterminowego (strategicznego) planu audytu obejmującego wszystkie obszary działania jednostki;

5) opracowanie rocznego (operacyjnego) planu audytu na podstawie wyników analizy ryzyka;

6) opracowanie planu rekrutacji i doskonalenia zawodowego podległych mu pracowników.

4. Dyrektor Biura Audytu jest niezależny w zakresie planowania pracy komórki, przeprowadzania audytu wewnętrznego i składania sprawozdań.

VIII.

Relacje z Najwyższą Izbą Kontroli (NIK) i innymi instytucjami kontrolnymi

1. Podczas planowania i wykonania zadań audytowych, Dyrektor AW powinien brać pod uwagę, o ile jest to możliwe, plan czynności kontrolnych i sprawdzających, wykonywanych przez NIK i inne instytucje kontrolne tak, by uniknąć niepotrzebnego nakładania się kontroli i audytów.

2. Przy dokonywaniu analizy ryzyka Dyrektor AW powinien uwzględnić wyniki kontroli dokonanych przez NIK i inne instytucje kontrolne.

3. Dyrektor AW powinien porozumiewać się z NIK i innymi instytucjami kontrolnymi za pośrednictwem lub w porozumieniu z Prezesem KRUS.

4. Dokumentacja z przeprowadzania audytu wewnętrznego, w tym sprawozdania i notatki z czynności sprawdzających, powinny być udostępniane NIK i innym instytucjom kontrolnym za pośrednictwem Prezesa KRUS.