Ustalenie nowych cen urzędowych energii cieplnej dostarczanej do mieszkań na cele bytowe.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1992.10.56

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 sierpnia 1992 r.

KOMUNIKAT Nr 19/92

MINISTERSTWA FINANSÓW

z dnia 3 sierpnia 1992 r.

w sprawie ustalenia nowych cen urzędowych energii cieplnej dostarczanej do mieszkań na cele bytowe.

Komunikuje się, że decyzją Nr GN-Z/9/92 Ministerstwa Finansów z dnia 24 lipca 1992 r. postanowiono, co następuje:

1. Ustala się nowe ceny urzędowe energii cieplnej zawartej w wodzie lub parze wodnej, dostarczanej do mieszkań na cele bytowe, w wysokości.:

1) na potrzeby centralnego ogrzewania:

a) 209.200 zł za 1 MWh energii cieplnej lub

b) 58.100 zł za GJ energii cieplnej,

2) na potrzeby ciepłej wody użytkowej 9.700 za 1 m³ ciepłej wody.

2. Ceny, o których mowa w ust. 1, stosuje się w rozliczeniach z użytkownikami mieszkań, z którymi zawarto umowy przewidujące pomiar ilości poboru energii cieplnej według wskazań przyrządów pomiarowych.

3. W przypadku, gdy umowy z użytkownikami mieszkań nie przewidują pomiaru ilości pobranej energii cieplnej według wskazań przyrządów pomiarowych (lokale mieszkalne nie wyposażone w urządzenia pomiarowe), ustala się nowe ceny urzędowe energii cieplnej, zawartej w wodzie lub parze wodnej, dostarczanej do mieszkań na cele bytowe, w formie opłat ryczałtowych:

1) za ogrzewanie mieszkań w wysokości 4.650 zł za 1 m² powierzchni, płatne miesięcznie w ciągu całego roku,

2) za podgrzanie ciepłej wody użytkowej w wysokości 33.200 zł miesięcznie od osoby zamieszkałej w danym lokalu mieszkalnym w okresie dłuższym niż dwa miesiące.

4. Ceny urzędowe, ustalone w ust. 1-3, nie obejmują kosztów eksploatacyjnych przesyłu energii cieplnej od węzłów cieplnych (wymienników ciepła) do mieszkań, w tym również kosztów zimnej wody.

5. Ustala się opusty cenowe, przy stosowaniu cen urzędowych w formie opłat ryczałtowych (ust. 3):

1) za niedogrzanie mieszkań, jeżeli temperatura w lokalu przez co najmniej dwa kolejne dni w okresie grzewczym wynosi:

a) +15° C lub mniej w wysokości 1/15 części opłaty miesięcznej,

b) poniżej +18° C, ale jest wyższa niż określona pod lit. a) w wysokości 1/30 części opłaty miesięcznej

- licząc za każdy dzień niedogrzania mieszkania,

2) za brak ciepłej wody użytkowej w mieszkaniu, bądź gdy w punkcie czerpalnym w lokalu w szczytowym okresie poboru jak i przy minimalnym rozbiorze wody, temperatura wody jest niższa od +40° C w ciągu dwóch kolejnych dni w wysokości 1/30 części opłaty miesięcznej, licząc za każdy dzień, w którym nastąpiła przerwa w dostawie ciepłej wody lub dostarczono ciepłą wodę o temperaturze niższej niż +40° C.

6. Opłaty ryczałtowej za podgrzanie ciepłej wody użytkowej, o której mowa w ust. 3 pkt 2 komunikatu, nie pobiera się od osób czasowo przebywających poza miejscem stałego pobytu, jeśli okres ich czasowej nieobecności trwa nieprzerwanie dłużej niż dwa miesiące pod warunkiem:

a) zgłoszenia tego faktu jednostce pobierającej opłaty za energię cieplną przed okresem czasowej nieobecności,

b) dopełnienia, określonych w odrębnych przepisach, obowiązków w zakresie ewidencji ludności oraz wykonania obowiązku meldunkowego.

Z dniem wejścia w życie decyzji, tj. z dniem 1 sierpnia 1992 r., straciła moc decyzja nr GN-Z/1/92 Ministra Finansów z dnia 30 marca 1992 r. w sprawie ustalenia nowych cen urzędowych za ogrzewanie i dostawę energii cieplnej do mieszkań na cele bytowe (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 6, poz. 27).