Ustalanie uprawnień do zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz zasiłków rodzinnych w związku z podwyższeniem najniższych wynagrodzeń pracowników.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ZUS.1982.6.21

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1983 r.

OKÓLNIK Nr 31

ZAKŁADU UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH

z dnia 15 września 1982 r.

w sprawie ustalania uprawnień do zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz zasiłków rodzinnych w związku z podwyższeniem najniższych wynagrodzeń pracowników.

znak: Zn-002-6/82

Uchwała nr 158 Rady Ministrów z dnia 2 sierpnia 1982 r. w sprawie najniższych wynagrodzeń pracowników (Monitor Polski nr 19, poz. 164) - zwana dalej "uchwałą" określa w stosunku do pracowników zatrudnionych w uspołecznionych zakładach pracy:

1) kwotę najniższego wynagrodzenia zasadniczego (wynikającego z osobistego zaszeregowania, określonego w stawkach miesięcznych) ustalając ją na 3.200 zł miesięcznie za pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.

2) kwotę najniższego wynagrodzenia obejmującego wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia oraz rekompensaty z tytułu podwyżek cen, ustalając ją na 5.400 zł miesięcznie za pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.

Uchwała ta nie określa natomiast kwoty najniższego wynagrodzenia pracowników bez uwzględnienia w niej rekompensat z tytułu podwyżki cen. Ponieważ przepisy o ubezpieczeniu społecznym w wielu przypadkach ustalają najniższą lub najwyższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i świadczeń z ubezpieczeń społecznych odpowiednio do aktualnego najniższego wynagrodzenia pracowników gospodarki uspołecznionej, a także uzależniają obowiązek ubezpieczenia społecznego od osiągnięcia wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej najniższemu wynagrodzeniu pracowników gospodarki uspołecznionej itp., powstały wątpliwości jaką kwotę wynagrodzenia należy przyjąć w zakresie ubezpieczeń społecznych za kwotę najniższego wynagrodzenia pracowników gospodarki uspołecznionej. W związku z tym Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych w wyjaśnieniu nr 12 z dnia 24 sierpnia 1982 r. wyjaśnił, że ilekroć w przepisach o ubezpieczeniu społecznym jest mowa o najniższym wynagrodzeniu pracowników gospodarki uspołecznionej, należy przez to rozumieć kwotę ustaloną powyższą uchwałą, która po pomniejszeniu jej o ujednoliconą do tego celu wysokość rekompensat z tytułu podwyżek cen (1.600 zł) wynosi 3.800 zł.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustala, co następuje:

PRACOWNICY

1. Pracownikom uspołecznionych zakładów pracy, którym podwyższono wynagrodzenie od dnia 1 września 1982 r. zgodnie z uchwałą podstawę wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa za okres niezdolności do pracy przypadający do dnia 31 sierpnia 1982 r. oblicza się w myśl ogólnie obowiązujących zasad, przy zastosowaniu stawek wynagrodzenia, jakie w tym okresie obowiązywały.

2. Pracownikom uspołecznionych zakładów pracy, o których mowa w ust. 1 za dni niezdolności do pracy przypadające po dniu 31 sierpnia 1982 r. należy przeliczyć podstawę wymiaru zasiłków, stosując stawki wynagrodzenia określone w uchwale, jeżeli w okresie z którego oblicza się podstawę wymiaru zasiłków stawka wynagrodzenia była niższa.

3. Podstawę wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (ust. 2), przysługujących od dnia 1 września 1982 r., należy przeliczyć przy zastosowaniu przepisów § 1 i 2 uchwały.

Z przepisów uchwały wynika, że wynagrodzenie za pełny miesięczny wymiar czasu pracy nie może być niższe niż:

- kwota 5.400 zł - jeżeli w myśl obowiązujących w zakładzie pracy zasad wynagradzania, do stawek płac zasadniczych zostały wliczone rekompensaty i nie są już one wypłacane obok wynagrodzenia,

- kwota 5.400 zł pomniejszona o kwotę wypłacanych rekompensat, jeżeli w myśl obowiązujących w zakładzie pracy zasad wynagradzania rekompensaty nie zostały włączone do stawek płac i są one wypłacane obok wynagrodzenia.

Najniższa podstawa wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego na wypadek choroby i macierzyństwa nie może być zatem niższa od tych kwot, chyba że wynagrodzenie to obejmuje wartość deputatów, ekwiwalentu za deputaty oraz dodatki branżowe ustalane w zamian za deputaty lub inne składniki wynagrodzenia wypłacane w czasie niezdolności do pracy obok zasiłków z ubezpieczenia społecznego.

4. ¹ Podstawę wymiaru świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa dla pracowników nie uspołecznionych zakładów pracy ustala się od kwoty stanowiącej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

5. ² (skreślony).

OSOBY WYKONUJĄCE PRACĘ NAKŁADCZĄ

6. Jeżeli prawo do świadczeń lub wliczenie okresów zatrudnienia w zakresie tego prawa dla osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz uspołecznionych zakładów pracy - zwanych dalej "wykonawcami" - uzależnione jest od wymiaru czasu pracy, wykonawcę uważa się za zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, jeżeli z tytułu wykonywania umowy otrzymał wynagrodzenie co najmniej w kwocie 3.800 zł.

7. Wykonawca ma prawo do zasiłku rodzinnego za każdy miesiąc, w którym otrzymał wynagrodzenie co najmniej w kwocie 3.800 zł.

8. Najniższa podstawa wymiaru świadczeń z ubezpieczenia społecznego dla wykonawców wynosi kwotę 15.200 zł (czterokrotna kwota najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej, tj. 4 x 3.800 zł).

OSOBY WYKONUJĄCE PRACĘ NA PODSTAWIE UMOWY AGENCYJNEJ LUB UMOWY ZLECENIA

9. Ilekroć prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego dla osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia - zwanych dalej "ubezpieczonymi" - uzależnione jest od osiągnięcia przez ubezpieczonych najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej, warunek ten uważa się za spełniony, jeżeli ubezpieczeni osiągają dochód w kwocie 3.800 zł miesięcznie.

10. Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie sześciu miesięcy nieprzerwanego ubezpieczenia. Do okresu tego nie zalicza się miesięcy, w których ubezpieczony nie osiągnął z tytułu wykonywania umowy dochodu co najmniej w kwocie 1.900 zł.

11. Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku rodzinnego po upływie trzech miesięcy nieprzerwanego ubezpieczenia. Do okresu tego wlicza się okresy, w których ubezpieczony osiągnął dochody w kwocie co najmniej 3.800 zł.

12. Zasiłek rodzinny wypłaca się za miesiące, w których ubezpieczony osiągnął dochody z tytułu wykonywania umowy w kwocie 3.800 zł.

13. Podstawa wymiaru świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie może przekraczać 19.000 zł (pięciokrotna kwota najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej, tj. 5 x 3.800 zł).

* * *

14. Zasiłek rodzinny dla pracowników i innych grup ubezpieczonych nie przysługuje na członka rodziny osiągającego dochód w kwocie przekraczającej 1.600 zł miesięcznie (połowa najniższego zasadniczego wynagrodzenia pracowników w gospodarce uspołecznionej).

15. Okólnik wchodzi w życie z dniem podpisania z mocą od dnia 1 września 1982 r.

¹ Pkt 4 zmieniony przez okólnik nr 4 z dnia 28 stycznia 1983 r. (Dz.Urz.ZUS.83.1.4) zmieniający nin. okólnik z dniem 1 stycznia 1983 r.

² Pkt 5 skreślony przez okólnik nr 4 z dnia 28 stycznia 1983 r. (Dz.Urz.ZUS.83.1.4) zmieniający nin. okólnik z dniem 1 stycznia 1983 r.