Uprawnienia do zasiłków z ubezpieczenia społecznego i rodzinnego w związku z podwyższeniem najniższych wynagrodzeń pracownikom zatrudnionym w uspołecznionych zakładach pracy.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ZUS.1979.1.6

Akt utracił moc

Wersja od: 24 kwietnia 1979 r.

KOMUNIKAT

ZAKŁADU UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH

z dnia 24 kwietnia 1979 r.

w sprawie uprawnień do zasiłków z ubezpieczenia społecznego i rodzinnego w związku z podwyższeniem najniższych wynagrodzeń pracownikom zatrudnionym w uspołecznionych zakładach pracy.

znak: Zn-005-1/78

W związku z postanowieniami uchwały nr 57 Rady Ministrów z dnia 30 marca 1979 r. w sprawie podwyższenia najniższych wynagrodzeń pracownikom zatrudnionym w zakładach pracy (Mon. Pol. nr 10, poz. 62) oraz zarządzeniem nr 8 Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 10 kwietnia 1979 r. w sprawie zasad wprowadzenia najniższych wynagrodzeń zasadniczych oraz podwyższenia niektórych stawek wynagrodzeń zasadniczych bezpośrednio wyższych od stawek najniższych - stosowanych w uspołecznionych zakładach pracy (Dz. Urz. MPPiSS nr 2, poz. 3), Zakład Ubezpieczeń Społecznych komunikuje co następuje.

1. W przypadkach, gdy ustalenie uprawnień do zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz zasiłków rodzinnych uzależnione jest od kwot najniższego wynagrodzenia przysługującego pracownikom gospodarki uspołecznionej, przyjmuje się za najniższe wynagrodzenie:

a) dla pracowników otrzymujących wynagrodzenie zasadnicze wynikające z osobistego zaszeregowania, zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy i otrzymujących wynagrodzenie w stawkach miesięcznych - kwotę 1.800 zł miesięcznie,

b) dla pracowników wynagradzanych według godzinowych stawek płac - kwotę 9,20 zł za godzinę.

2. Pracownikom, którym na podstawie powołanej uchwały i zarządzenia podwyższono z dniem 1 maja 1979 r. wynagrodzenie, podstawę wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa za okres niezdolności do pracy przypadający do dnia 30 kwietnia 1979 r. oblicza się w myśl ogólnie obowiązujących zasad przy zastosowaniu minimalnych stawek wynagrodzenia, jakie w tym okresie obowiązywały, a za okres niezdolności do pracy przypadający od dnia 1 maja 1979 r., należy, zgodnie z § 7 wyżej wymienionego zarządzenia, przeliczać podstawę wymiaru zasiłków stosując stawki wynagrodzenia zasadniczego ustalone tym zarządzeniem, jeżeli w okresie, z którego oblicza się podstawę wymiaru zasiłku, stawka wynagrodzenia pracownika była niższa od tak określonej stawki dla odpowiedniej kategorii zaszeregowania.

Przykład 1:

Pracownik otrzymujący stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 1.700 zł (tj. miesięczne wynagrodzenie w trzeciej kategorii zaszeregowania obowiązujące do dnia 30 kwietnia 1979 r.) stał się niezdolny do pracy z powodu choroby z dniem 4 kwietnia 1979 r. i niezdolność ta trwała do dnia 15 maja 1979 r. Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres od 4 kwietnia do 30 kwietnia 1979 r. należy przyjąć wynagrodzenie w kwocie 1.700 zł, a począwszy od 1 maja 1979 r. - wynagrodzenie w kwocie 1.900 zł.

Przykład 2:

Pracownica otrzymująca stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 1.600 zł (tj. najniższe wynagrodzenie obowiązujące do dnia 30 kwietnia 1979 r.) od dnia 23 maja 1979 r. korzysta z urlopu macierzyńskiego. Do podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego należy przyjąć wynagrodzenie w kwocie 1.800 zł.

3. Dla osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz uspołecznionych zakładów pracy, od dnia 1 maja 1979 r. najwyższa podstawa wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, będąca czterokrotną kwotą najniższego wynagrodzenia przysługującego pracownikom gospodarki uspołecznionej - wynosi 7.200 zł.

Przykład:

Wykonawca był niezdolny do pracy z powodu choroby od dnia 10 kwietnia 1979 r. do dnia 12 maja 1979 r. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie z okresu poprzedzającego miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy wynosiło 7.800 zł. Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres od 10 kwietnia do 30 kwietnia 1979 r. zgodnie z § 29 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1975 r. w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą (Dz. U. z 1976 r. nr 3, poz. 19), przyjęto czterokrotną kwotę najniższego wynagrodzenia przysługującego aktualnie pracownikom gospodarki uspołecznionej tj. kwotę 6.400 zł.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego od dnia 1 maja 1979 r. do 12 maja 1979 r. stanowi kwota 7.200 zł.

4. Kwota przeciętnego miesięcznego dochodu przypadającego na osobę w rodzinie pracownika, od której uzależniona jest wysokość zasiłku rodzinnego, pozostaje niezmieniona i zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie zasiłków rodzinnych (Dz. U. nr 21, poz. 127, zm. z 1975 r. nr 27, poz. 143, z 1976 r. nr 40, poz. 239 i z 1978 r. nr 17, poz. 78) wynosi 1.400 zł.