Uporządkowanie stanu ewidencyjnego i inwentaryzacji środków trwałych w jednostkach gospodarki uspołecznionej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1982.8.19

Akt utracił moc

Wersja od: 15 listopada 1982 r.

ZARZĄDZENIE Nr 41

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 28 czerwca 1982 r.

w sprawie uporządkowania stanu ewidencyjnego i inwentaryzacji środków trwałych w jednostkach gospodarki uspołecznionej.

Na podstawie § 2 ust. 4 uchwały Nr 213/81 Rady Ministrów z dnia 14 października 1981 r. w sprawie aktualizacji wartości majątku trwałego, zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Jednostki gospodarki uspołecznionej, zwane dalej jednostkami, przeprowadzą pełną okresową inwentaryzację środków trwałych w drodze spisu z natury według stanu na dzień 31 grudnia 1982 r.

2. Pełna okresowa inwentaryzacja środków trwałych może być przeprowadzona również według stanu na dzień 30 listopada 1982 r. Ustalony w ten sposób stan środków trwałych należy zwiększyć o przychody i zmniejszyć o rozchody środków trwałych jakie nastąpiły między 30 listopada 1982 r. a 31 grudnia 1982 r. wyprowadzając w ten sposób ich stan na dzień 31 grudnia 1982 r.

§  2.

1. Pełną okresową inwentaryzację środków trwałych przeprowadza się według zasad określonych w dziale III, rozdział 1 i 2 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 23 listopada 1972 r. w sprawie ogólnych zasad rachunkowości jednostek gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski z 1972 r. Nr 56, poz. 300, z 1980 r. Nr 16, poz. 80 i z 1981 r. Nr 3, poz. 9).

2. Stwierdzone w wyniku inwentaryzacji środków trwałych różnice inwentaryzacyjne należy ująć i rozliczyć w księgach rachunkowych roku 1982 (roku gospodarczego 1982/83).

3. Ilościowe nadwyżki środków trwałych wprowadza się do ksiąg rachunkowych w wartości początkowej wynikającej z ewidencji (dokumentów). W razie braków odpowiednich zapisów w ewidencji (dokumentów), wartość początkową nadwyżek środków trwałych ustala się na podstawie aktualnych na dzień inwentaryzacji cen lub komisyjnego szacunku. Jednostki, które umarzają środki trwałe ustalą na podstawie danych z ewidencji, a w razie ich braku - na podstawie komisyjnego szacunku, również umorzenie nadwyżek środków trwałych.

4. Przepis ust. 3 stosuje się również do wartości nadwyżek powstałych na skutek dobudowy, rozbudowy, przebudowy lub modernizacji środków trwałych bez równoczesnego zwiększenia z tego tytułu figurującej w ewidencji wartości obiektów.

5. 1 Nadwyżki środków trwałych (ust. 3 i 4) powstałe w jednostkach budżetowych i ich gospodarstwach pomocniczych, zakładach budżetowych, szkołach wyższych, zakładach budżetowych, szkołach wyższych, których koszty wytworzenia lub nabycia zostały zaliczone do kosztów działalności eksploatacyjnej i zostały sfinansowane ze środków obrotowych, wprowadza się do ksiąg w korespondencji z funduszem środków trwałych. Od środków trwałych nowo ujawnionych podlegających amortyzowaniu nalicza się odpisy amortyzacyjne poczynając od dnia 1 stycznia 1983 r.

6. 2 Nadwyżki środków trwałych (ust. 3 i 4) ujawnione w innych jednostkach niż określone w ust. 5, powstałe przed dniem 1 stycznia 1982 r., których koszty wytworzenia lub nabycia zostały zaliczone do kosztów działalności eksploatacyjnej i zostały sfinansowane ze środków obrotowych, wprowadza się do ksiąg w korespondencji z funduszem statutowym w środkach trwałych (funduszem podstawowym). Równowartość tych nadwyżek nie podlega refundacji ze środków inwestycyjnych. Nadwyżki środków trwałych powstałe po dniu 1 stycznia 1982 r. rozlicza się zgodnie z zasadami określonymi w planach kont. Nowo ujawnione środki trwałe amortyzuje się poczynając od dnia 1 stycznia 1983 r.

§  3.

1. Jednostki uporządkują na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji (§ 1) ewidencję szczegółową środków trwałych (własnych, obcych dzierżawionych, użytkowanych nieodpłatnie, otrzymanych w zarząd i użytkowanie oraz o nieustalonym tytule własności). Uporządkowanie ewidencji szczegółowej polega na zweryfikowaniu kompletności i aktualności zapisów dotyczących poszczególnych obiektów środków trwałych i w razie potrzeby - uzupełnieniu, lub sprostowaniu błędnych zapisów w ewidencji. Weryfikację należy przeprowadzić porównując dane ewidencji szczegółowej środków trwałych z odpowiednimi danymi figurującymi na obiekcie, zawartymi w ewidencji technicznej, dokumentacji, w klasyfikacji rodzajowej środków trwałych określonej przez Główny Urząd Statystyczny. W razie niemożności ustalenia niektórych danych, należy je odtworzyć na podstawie opinii rzeczoznawców.

2. Dla środków trwałych zaliczonych do grup 0-7 klasyfikacji rodzajowej środków trwałych określonej przez Główny Urząd Statystyczny nieodzowne jest ustalenie:

1) pełnej nazwy środka trwałego,

2) symbolu klasyfikacji rodzajowej środka trwałego z uwzględnieniem szczegółowości przyjętej w wykazie stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik do uchwały nr 95 Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1973 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych (Monitor Polski z 1973 r. Nr 25, poz. 151, z 1975 r. Nr 39, poz. 236 i z 1976 r. Nr 30, poz. 186),

3) numeru inwentarzowego środka trwałego,

4) wartości początkowej środka trwałego,

5) daty nabycia, a w razie trudności jej ustalenia - daty wprowadzenia środka trwałego do eksploatacji,

6) danych o źródle pochodzenia środka trwałego (produkcja krajowa, import z I obszaru płatniczego lub import z II obszaru płatniczego,

7) stawki amortyzacyjnej (umorzeniowej) środka trwałego,

8) wartości umorzenia środka trwałego na dzień 31 grudnia 1982 r.

Dane ujęte w pkt 1-6 ustalają wszystkie jednostki, a dane w pkt 7 i 8 wyłącznie jednostki, które umarzają środki trwałe. Jeżeli nie można określić źródła pochodzenia środka trwałego przyjmuje się, że jest on produkcji krajowej. W razie stwierdzenia, że środek trwały pochodzi z importu lecz nie można ustalić w jakim kraju został zakupiony przyjmuje się, że pochodzi on z I obszaru płatniczego.

3. Dla środków trwałych zaliczonych do grupy 8 klasyfikacji rodzajowej oraz inwestycji w obcych środkach trwałych nieodzowne jest ustalenie prawidłowości co najmniej tych danych, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4.

4. Jednostki, które umarzają środki trwałe i nie przeprowadzą bieżącej ewidencji umorzeń według poszczególnych środków trwałych zaliczanych do grupy 0-7 klasyfikacji rodzajowej, obliczają ich umorzenie według stanu na dzień 31 grudnia 1982 r. na podstawie wartości początkowej każdego środka trwałego i jego zmian oraz obowiązującej w poszczególnych latach stawki amortyzacyjnej (umorzeniowej) z uwzględnieniem okresu jego eksploatacji i uznania go za trwale nieczynny.

5. Jeżeli wykazana w ewidencji szczegółowej suma umorzeń poszczególnych środków trwałych różni się od salda konta syntetycznego "Umorzenie środków trwałych", zmniejszonego o umorzenie środków trwałych zaliczanych do grupy 8 klasyfikacji rodzajowej oraz inwestycji w obcych środkach trwałych, różnicę tę należy pod datą 31 grudnia 1982 r. odnieść na fundusz statutowy w środkach trwałych (fundusz podstawowy). Na fundusz statutowy w środkach trwałych (fundusz podstawowy) należy odpisać również wykazane w ewidencji szczegółowej umorzenie poszczególnych środków trwałych przewyższające ich wartość początkową.

§  4.

1. Jednostki budżetowe i ich gospodarstwa pomocnicze, zakłady budżetowe, związki spółdzielni, organizacje społeczne oraz inne jednostki nie objęte inwentaryzacją i przeceną środków trwałych w 1961 r. ustalą w toku inwentaryzacji parametry techniczne i użytkowe budynków, budowli, kotłów i dźwigów pochodzących sprzed dnia 1 stycznia 1961 r. (wraz z wbudowanymi w nie instalacjami i wyposażeniem) odpowiednio do zasad określonych w tablicach wyceny Głównego Urzędu Statystycznego. Dane te stanowią uzupełnienie arkuszy spisów z natury.

2. Jeżeli nie można ustalić czy budynek, budowla, kocioł lub dźwig był objęty inwentaryzacją i przeceną środków trwałych w 1961 r. lub taki środek trwały nie jest objęty ewidencją szczegółową (§ 2 ust. 2, 3 i 4) wówczas do obiektu tego stosuje się przepis ust. 1.

3. Kierownicy jednostek wymienionych w ust. 1 jak również ich jednostek nadrzędnych zapewnią w miarę potrzeby przy ustalaniu parametrów technicznych i użytkowych budynków, budowli, kotłów i dźwigów nie objętych inwentaryzacją i przeceną środków trwałych w 1961 r. pomoc osób o kwalifikacjach technicznych.

§ 5. Czynności, o których mowa w § 1-4 powinny być rozpoczęte w takim terminie, aby ich wyniki mogły być ujęte w sprawozdaniu finansowym sporządzonym na dzień 31 grudnia 1982 r.

§ 6. Prawidłowość przeprowadzenia inwentaryzacji oraz uporządkowania ewidencji środków trwałych według stanu na dzień 31 grudnia 1982 r. podlega:

1) w jednostkach budżetowych i ich gospodarstwach pomocniczych, zakładach budżetowych i szkołach wyższych - wyrywkowemu sprawdzeniu przez jednostkę nadrzędną,

2) w pozostałych jednostkach państwowych - sprawdzeniu w toku pełnego badania sprawozdań finansowych za rok 1982 (rok gospodarczy 1982/83),

3) w jednostkach spółdzielczych i organizacjach społecznych - sprawdzeniu w toku przewidzianej statutem kontroli poprzedzającej zatwierdzenie sprawozdań finansowych za 1982 rok.

§ 7. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 2 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 81 z dnia 29 października 1982 r. (Dz.Urz.MF.82.15.37) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 listopada 1982 r.

² § 2 ust. 6 dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 81 z dnia 29 października 1982 r. (Dz.Urz.MF.82.15.37) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 listopada 1982 r.