Ulgi dla jednostek gospodarczych z tytułu podejmowania i realizacji inwestycji mających na celu zwiększenie eksportu oraz niektórych źródeł finansowania tych inwestycji.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1985.8.20

Akt utracił moc

Wersja od: 20 lutego 1985 r.

ZARZĄDZENIE Nr 17

MINISTRA FINANSÓW I HANDLU ZAGRANICZNEGO ORAZ PREZESA NARODOWEGO BANKU POLSKIEGO

z dnia 20 lutego 1985 r.

w sprawie ulg dla jednostek gospodarczych z tytułu podejmowania i realizacji inwestycji mających na celu zwiększenie eksportu oraz niektórych źródeł finansowania tych inwestycji.

Na podstawie art. 18 i 25 ustawy z dnia 23 grudnia 1982 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 1982 r. Nr 7, poz. 86 i z 1983 r. Nr 74, poz. 318), art. 14 ust. 4 ustawy budżetowej na rok 1985 z dnia 28 grudnia 1984 r. (Dz. U. Nr 59, poz. 303), § 2 ust. 5 i § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1983 r. w sprawie ulg w podatku dochodowym (Dz. U. z 1983 r. Nr 75, poz. 337, z 1984 r. Nr 23, poz. 110 i z 1985 r. Nr 5, poz. 18), § 4 uchwały nr 48/84 Rady Ministrów z dnia 30 maja 1984 r. w sprawie aktywizacji eksportu w latach 1984-1985, zmienionej uchwałą nr 1/85 z dnia 7 stycznia 1985 r., rozdz. IV pkt 6 uchwały nr 149/84 Rady Ministrów z dnia 19 listopada 1984 r. w sprawie centralnego planu rocznego na 1985 r. oraz § 8 ust. 2 uchwały nr 150/ 84 Rady Ministrów z dnia 19 listopada 1984 r. w sprawie projektu ustawy budżetowej na rok 1985 oraz niektórych zasad wykonywania budżetu Państwa w 1985 r. zarządza się, co następuje:

§ 1. Ulgę w podatku dochodowym dla jednostek gospodarczych wymienionych w § 1 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1983 r. w sprawie ulg w podatku dochodowym (Dz. U. Nr 75, poz. 337, z 1984 r. Nr 23, poz. 110 i z 1985 r. Nr 5, poz. 18) podejmujących i realizujących inwestycje mające na celu zwiększenie eksportu towarów i usług, ustala się w wysokości 20% kosztów inwestycji.

§ 2. Jednostkom gospodarczym uprawnionym do ulgi, o której mowa w § 1, może być przyznana dodatkowa ulga w podatku dochodowym w wysokości 10% kosztów inwestycji, jeżeli:

1) wartość kosztorysowa inwestycji nie przekracza 500 mln zł,

2) właściwa uspołeczniona jednostka handlu zagranicznego wyda opinię, że inwestycja stworzy możliwości zwiększenia eksportu oraz zobowiąże się do przekazania środków własnych na pomoc w sfinansowaniu tej inwestycji, albo Minister Handlu Zagranicznego podejmie decyzję o przekazaniu części środków, o których mowa w § 8 ust. 1,

3) okres realizacji inwestycji nie przekracza 3 lat.

§ 3. Przedsiębiorstwom państwowym, które przekazują część odpisów amortyzacyjnych do budżetu centralnego, może być przyznana w okresie realizacji inwestycji mających na celu zwiększenie eksportu towarów i usług, ulga we wpłacie do budżetu części odpisów amortyzacyjnych - w wysokości 20% kosztów inwestycji, jeżeli zostaną spełnione warunki, o których mowa w § 2.

§ 4. Ulgi, o których mowa w § 2 i 3, mogą być przyznane jednostce gospodarczej jedynie wtedy, gdy na sfinansowanie planowanych nakładów inwestycyjnych nie wystarczają środki własne, przewidziane na rozwój inwestycji w odrębnych przepisach, kredyty bankowe oraz środki do przekazania których zobowiązały się inne jednostki współuczestniczące w realizacji inwestycji.

§  5.

1. Jednostki gospodarcze uprawnione do korzystania z ulgi w podatku dochodowym, o której mowa w § 1, oraz ubiegające się o przyznanie ulg, o których mowa w § 2 i 3, zawiadamiają właściwy organ podatkowy o zamiarze realizacji inwestycji mających na celu zwiększenie eksportu, podając następujące dane:

1) podstawę prawną ulgi podatkowej,

2) planowany efekt inwestycji, w postaci wartości przewidywanego wzrostu eksportu,

3) planowany koszt inwestycji,

4) planowany termin rozpoczęcia i zakończenia inwestycji,

5) przewidywany poziom kosztów produkcji eksportowej, w tym koszt surowców i materiałów z importu,

6) przewidywany poziom cen transakcyjnych na towary i usługi mające być przedmiotem eksportu w wyniku realizacji inwestycji oraz państwa, do których może nastąpić wzrost tego eksportu,

7) przewidywany stopień poprawy opłacalności eksportu,

8) opinię oddziału właściwego banku,

9) wysokość ulgi podatkowej lub ulgi we wpłacie części odpisów amortyzacyjnych do budżetu.

2. Decyzje o przyznaniu ulg, o których mowa w § 2 i 3, podejmuje właściwy organ podatkowy. W przypadku, gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w § 2, decyzję o przyznaniu ulgi podejmuje Minister Finansów w uzgodnieniu z Ministrem Handlu Zagranicznego.

§ 6. Ulgi, o których mowa w § 1-3, mogą być cofnięte, jeżeli:

1) środki z tytułu ulg zostały wydatkowane niezgodnie z zadeklarowanym celem,

2) w okresie realizacji inwestycji planowane koszty inwestycji zostaną przekroczone o więcej niż 10%,

3) w okresie 2 lat od zakończenia planowanego cyklu realizacji inwestycji jednostka gospodarcza nie osiągnie zadeklarowanej, przy ubieganiu się o ulgę, wartości przewidywanego wzrostu eksportu towarów i usług, związanych z tą inwestycją.

§  7.

1. Jednostki, o których mowa w § 1, korzystają z pierwszeństwa do kredytów inwestycyjnych na sfinansowanie inwestycji mających na celu zwiększenie eksportu oraz uprawnień do wyższego udziału kredytów bankowych w ich finansowaniu.

2. Kredyty inwestycyjne, o których mowa w ust. 1, są oprocentowane o 3 punkty niżej niż podstawowa stopa procentowa dla inwestycji nowo rozpoczynanych.

§  8.

1. Dywidendy należne Skarbowi Państwa z tytułu udziału w spółkach handlowych utworzonych w celu prowadzenia działalności w zakresie handlu zagranicznego oraz środki pochodzące z ulg w podatku dochodowym, udzielanych na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy budżetowej na rok 1985 (Dz. U. Nr 59, poz. 303) są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym w Narodowym Banku Polskim.

2. Środki, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone na dodatkową pomoc dla jednostek gospodarczych na inwestycje służące potrzebom eksportu i jego rozwoju w gospodarce narodowej.

3. Decyzje w sprawie wykorzystania środków zgromadzonych na odrębnym rachunku bankowym w Narodowym Banku Polskim podejmuje Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z Ministrem Finansów.

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania z mocą od dnia 1 stycznia 1985 r.