Tryb postępowania z depozytami wartościowymi w zakładach społecznych służby zdrowia i domach pomocy społecznej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1980.6.23

Akt utracił moc

Wersja od: 15 sierpnia 1980 r.

INSTRUKCJA Nr 3/80

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 30 lipca 1980 r.

w sprawie trybu postępowania z depozytami wartościowymi w zakładach społecznych służby zdrowia i domach pomocy społecznej.

I.

Postanowienia ogólne.

§  1.

1. Instrukcja dotyczy trybu postępowania z depozytami wartościowymi należącymi do osób przebywających w zakładach społecznych służby zdrowia i domach pomocy społecznej z wyjątkiem postanowień ust. 2.

2. Instrukcji nie stosuje się w zakładach dla nerwowo i psychicznie chorych, zakładach odwykowych zamkniętych oraz w domach pomocy społecznej dla przewlekle chorych ze schorzeniami układu nerwowego.

§  2.

1. Depozytami wartościowymi w rozumieniu instrukcji są przedmioty wartościowe i dokumentarne.

2. Do przedmiotów wartościowych zalicza się:

1) pieniądze zagraniczne i złote monety,

2) kruszce szlachetne i wyroby z tych kruszców oraz drogie kamienie (biżuteria),

3) zagraniczne papiery wartościowe,

4) krajowe papiery wartościowe,

5) pieniądze obiegowe polskie,

6) inne przedmioty uznane za wartościowe przez zakład społeczny służby zdrowia (dom pomocy społecznej).

3. Do przedmiotów dokumentarnych zalicza się w szczególności: weksle, skrypty dłużne, listy gwarancyjne, książeczki oszczędnościowe, książeczki czekowe i oryginalne dowody zabezpieczające prawa własności.

§  3.

1. Depozyty wartościowe powinny być przechowywane w szafach metalowych, zabezpieczone przed pożarem, uszkodzeniem, zniszczeniem i kradzieżą.

Zakład społeczny służby zdrowia (dom pomocy społecznej) odpowiada za całość przyjętego depozytu wartościowego.

2. Za przedmioty wartościowe i dokumentarne nie złożone przez chorego lub pensjonariusza do depozytu - zakład społeczny służby zdrowia (dom pomocy społecznej) nie ponosi odpowiedzialności.

§  4.

1. Przedmioty wartościowe i dokumentarne przyjęte do depozytu powinny być zabezpieczone w sposób wykluczający wyjęcie lub zmianę przedmiotów bez naruszenia opakowania.

2. Zakład społeczny służby zdrowia (dom pomocy społecznej) bezpośrednio przy przyjęciu przedmiotów depozytu wartościowego powinien sporządzić w 3 egzemplarzach protokólarny spis przedmiotów.

3. Spis przedmiotów powinien zawierać następujące dane:

- nazwisko i imię, datę urodzenia oraz adres osoby przyjmowanej do zakładu,

- datę przyjęcia depozytu,

- nazwisko, imię i stanowisko osób przyjmujących przedmioty,

- nazwisko, imię i stanowisko osób obecnych przy sporządzaniu spisu przedmiotów, opakowaniu i opieczętowaniu,

- szczegółowe opisanie przedmiotów (rodzaj, jakość, cechy szczególne i znaki uszkodzenia, ilość i wagę itp.),

- podpisy wyżej wymienionych osób.

4. Jeden egzemplarz spisu przedmiotów składa się wewnątrz opieczętowanego depozytu, drugi egzemplarz dołącza się do akt i trzeci egzemplarz spisu wydaje się osobie przyjmowanej do zakładu.

5. Na opakowaniu depozytów zamieszcza się napisy określające:

- nazwisko, imię i datę urodzenia osoby składającej depozyt,

- rodzaj depozytu,

- numer księgi depozytów.

6. Przy otwieraniu depozytu należy zwrócić uwagę, aby pieczęcie i opakowanie nie były naruszone.

W razie stwierdzenia braku lub niezgodności między zawartością depozytu i spisem przedmiotów należy sporządzić komisyjnie protokół, ustalający rodzaj braków, wysokość szkód oraz stan opakowania. Do tego protokółu powinien być dołączony spis przedmiotów i opakowanie. Protokół z załącznikami należy skierować do organu powołanego do ścigania przestępstw.

§  5.

1. Zakład społeczny służby zdrowia (dom pomocy społecznej) prowadzi księgę depozytów.

2. Księga depozytów powinna być oparafowana, to jest powinna mieć ponumerowane strony, przesznurowane karty oraz przytwierdzone końce sznura do ostatniej strony pieczęcią lakową lub naklejką z pieczęcią urzędową. Obok pieczęci dyrektor jednostki i główny księgowy stwierdzają cyfrowo i słownie ilość stron (kart) podpisami.

3. Księga depozytów powinna zawierać następujące dane:

1) numer kolejny,

2) nazwisko i imię chorego lub pensjonariusza,

3) datę urodzenia i imiona rodziców,

4) datę przyjęcia depozytu,

5) kwotę depozytu pieniężnego,

6) rodzaj przedmiotu wartościowego - jakość, cechy i znak,

7) datę wydania depozytu,

8) podpis osoby odbierającej depozyt.

4. Księgę depozytów wraz z dowodami stwierdzającymi zapisy w niej przechowuje się pod zamknięciem.

§ 6. W razie zgonu pacjenta lub pensjonariusza depozyt wartościowy wydaje się jego prawnym spadkobiercom. Osoba odbierająca depozyt kwituje odbiór podpisem i datą, a ponadto pracownik odpowiedzialny za depozyty wpisuje czytelnie do księgi depozytów nazwisko i imię, numer dowodu osobistego danej osoby oraz nazwę organu, który dowód wydał.

§ 7. Pacjent (pensjonariusz) otrzymuje swój depozyt za zwrotem pokwitowania depozytowego.

§ 8. Zakład (Dom), w którym znajdują się nie podjęte depozyty wartościowe, obowiązany jest wezwać osoby uprawnione do ich odbioru, wyznaczając 2-letni termin w tym celu, oraz wskazać tym osobom skutki nie podjęcia depozytu.

§ 9. Nie podjęte depozyty wartościowe podlegają likwidacji zgodnie z przepisami dekretu z dnia 18 września 1954 r. o likwidacji nie podjętych depozytów i nie odebranych rzeczy (Dz. U. Nr 41, poz. 184).

II.

Tryb postępowania z depozytami wartościowymi w zakładach społecznych służby zdrowia.

§  10.

1. Pacjent przyjęty do szpitala powinien złożyć do depozytu przedmioty wartościowe.

2. Pacjent przyjęty do szpitala w godzinach funkcjonowania kasy lub osoba towarzysząca pacjentowi powinna złożyć przedmioty wartościowe kasjerowi danego zakładu służby zdrowia. Kasjer zabezpiecza depozyt zgodnie z § 4.

3. Jeżeli pacjent został przyjęty do szpitala po godzinach pracy kasy, składa on przedmioty wartościowe pielęgniarce izby przyjęć, która zapisuje depozyt w kwitariuszu depozytowym i jeden egzemplarz wydaje pacjentowi jako tymczasowe pokwitowanie depozytowe. Tymczasowe pokwitowanie depozytu podpisują: pielęgniarka izby przyjęć i pacjent.

Pielęgniarka izby przyjęć przechowuje otrzymany depozyt w odpowiednim schowku do czasu przekazania go za pokwitowaniem swojej następczyni lub kasjerowi.

W godzinach funkcjonowania kasy pielęgniarka wręcza kasjerowi depozyt wraz z drugim egzemplarzem tymczasowego pokwitowania kwitariusza depozytowego. Kasjer zabezpiecza depozyty zgodnie z przepisami § 4 i kwituje pielęgniarce odbiór depozytu na trzecim egzemplarzu, który pozostaje w kwitariuszu.

4. Jeżeli pacjent został przyjęty do szpitala w stanie wyłączającym świadome postępowanie, powinien być sporządzony protokół ze znalezionych przy nim przedmiotów wartościowych.

Treść protokółu powinna zawierać dane wymienione w § 4 ust. 3. W razie obecności przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego, powinien on wziąć udział w wyżej wymienionych czynnościach. Protokół ten ze strony zakładu podpisuje pielęgniarka izby przyjęć i pracownik kancelarii, jeżeli przyjęcie pacjenta nastąpiło w godzinach pracy kancelarii, lub lekarz dyżurny i pielęgniarka izby przyjęć - jeżeli przyjęcie nastąpiło poza godzinami pracy kancelarii. Protokół ten stanowi podstawę do złożenia kasjerowi do depozytu pieniędzy i przedmiotów wartościowych.

§  11.

1. Depozyt wydaje się pacjentowi lub osobie uprawnionej do dysponowania jego mieniem za zwrotem kwitu depozytowego lub tymczasowego pokwitowania depozytowego.

2. Na żądanie pacjenta lub osoby określonej w ust. 1, depozyt może być wydany częściowo, w czasie pobytu pacjenta w szpitalu.

3. Jeżeli podejmowana jest tylko część depozytu, należy wydać cały depozyt, następnie zapisać w księdze depozytów pod nową pozycją i numerem te przedmioty i sumę pieniężną, którą pacjent nadal pozostawia w depozycie.

III.

Tryb postępowania z depozytami wartościowymi w domach pomocy społecznej.

§  12.

1. Osoba przebywająca w domu pomocy społecznej, zwanym dalej "Domem", może przekazać do depozytu Domu, w którym przebywa, posiadane przy sobie przedmioty wartościowe i dokumentarne.

2. Osoba, która nie skorzysta z możliwości określonych w ust. 1, powinna być pouczona, że Dom nie ponosi odpowiedzialności za przedmioty wartościowe i dokumentarne nie przekazane do depozytu.

§  13.

1. Dom odprowadza zdeponowane pieniądze do Narodowego Banku Polskiego na rachunek sum depozytowych.

2. Za zgodą lub na życzenie pensjonariuszy mogą być dokonane na żądanie Domu przelewy z rachunku sum depozytowych na imienne książeczki oszczędnościowe lub rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe.

§  14.

1. W przypadku opuszczenia Domu przez pensjonariusza na dłuższy okres czasu (szpital, sanatorium, wyjazd do domu itp.) i nie przekazania przedmiotów wartościowych i dokumentarnych do depozytu, dokonuje się spisu tych przedmiotów w pokoju, w którym przebywał.

2. Komisję spisową powołuje dyrektor jednostki. W skład komisji wchodzi przedstawiciel samorządu mieszkańców.

3. Spisane przedmioty wartościowe i dokumentarne należy odpowiednio zabezpieczyć i przekazać do depozytu.

4. Przepisy ust. 1-3 mają odpowiednie zastosowanie również w przypadku śmierci pensjonariusza.

§ 15. Wszelkie działania związane z przekazywaniem i odbiorem depozytów powinny odbywać się w obecności przedstawiciela samorządu mieszkańców Domu, a w Domach, w których nie ma takiego samorządu, w obecności komisji złożonej z pracowników, powołanej przez dyrektora Domu.

IV.

Postanowienia końcowe.

§ 16. Zakłady społeczne służby zdrowia (Domy) mogą w porozumieniu z terenowo właściwym oddziałem PKO utworzyć na swym terenie zakładową ajencję PKO dla obsługi osób przebywających w zakładach społecznych służby zdrowia (Domach) oraz pracowników zakładu.

§ 17. Kierownictwo zakładu (Domu) obowiązane jest przeprowadzić kontrolę postępowania z depozytami co najmniej dwa razy w roku (raz w każdym półroczu).

§ 18. W sprawach nieuregulowanych niniejszą instrukcją mają odpowiednie zastosowanie przepisy zarządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lipca 1950 r. w sprawie postępowania z depozytami rzeczowymi (Monitor Polski Nr A-79, poz. 925).

§ 19. Tracą moc §§ 11-14 Regulaminu przechowywania osobistych rzeczy chorych - stanowiącego załącznik do instrukcji Nr 35/61 Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 9 czerwca 1961 r. w sprawie regulaminów szpitalnych (Dz. Urz. MZiOS z 1961 r. Nr 13, poz. 89, z 1962 r. Nr 4, poz. 17 i z 1963 r. Nr 13, poz. 84).

§ 20. Instrukcja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.