Szczegółowe zasady i tryb mianowania na stopnie policyjne.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MSW.1995.4.66

Akt utracił moc

Wersja od: 20 grudnia 1995 r.

ZARZĄDZENIE Nr 73

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 20 grudnia 1995 r.

w sprawie szczegółowych zasad i trybu mianowania na stopnie policyjne.

Na podstawie art. 57 w związku z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515) zarządza się, co następuje:

§ 1. Na stopnie policyjne mianują policjantów przełożeni oraz osoby uprawnione, o których mowa w art. 48, art. 52 ust. 3 i art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, zwanej dalej "ustawą".

§  2.

1. Na stopnie szeregowych i podoficerów mianują:

1) komendant wojewódzki Policji:

a) policjantów pełniących służbę w komendzie wojewódzkiej Policji - na wniosek naczelników wydziałów (równorzędnych) tej komendy,

b) policjantów pełniących służbę w komendach rejonowych, komisariatach i posterunkach Policji - na wniosek komendanta rejonowego Policji, na terenie działania którego policjant pełni służbę,

c) policjantów pełniących służbę w oddziałach prewencji i pododdziałach antyterrorystycznych - na wniosek odpowiednio dowódcy oddziału i naczelnika wydziału,

2) Komendant Główny Policji - policjantów pełniących służbę w Komendzie Głównej Policji i w szkołach policyjnych, na wniosek dyrektorów biur Komendy Głównej Policji lub komendanta szkoły policyjnej, po zaopiniowaniu przez dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji.

2. Do mianowania na stopnie szeregowych i podoficerów Komendant Główny Policji może upoważnić:

1) dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji - do mianowania policjantów pełniących służbę w Komendzie Głównej Policji,

2) komendanta szkoły policyjnej - do mianowania policjantów pełniących służbę w szkole oraz absolwentów szkoły. Mianowanie absolwentów szkoły policyjnej następuje po zasięgnięciu opinii przełożonego policjanta właściwego w sprawach osobowych.

§ 3. Komendant Główny Policji mianuje na stopnie w korpusie aspirantów:

1) absolwentów szkół policyjnych - na wniosek komendanta szkoły, po zasięgnięciu opinii przełożonego właściwego w sprawach osobowych,

2) policjantów innych niż wymienieni w pkt 1 - na wniosek odpowiednio komendanta wojewódzkiego Policji, dyrektorów biur Komendy Głównej Policji, Komendantów Szkół Policyjnych po zaopiniowaniu przez dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji.

§  4

1. Wnioski w sprawie mianowania na stopień oficerski Komendantowi Głównemu Policji przedstawiają:

1) Komendant Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie po zasięgnięciu opinii przełożonego właściwego w sprawach osobowych - w odniesieniu do absolwentów szkoły,

2) przełożeni wymienieni w § 3 pkt 2 - w odniesieniu do policjantów innych niż wymienieni w pkt 1.

Komendant Główny Policji zaopiniowane wnioski przedstawia Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

2. Mianowanie policjantów będących absolwentami szkół wyższych podległych Ministrowi Obrony Narodowej następuje na zasadach dotyczących absolwentów Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie - na wniosek przełożonych wymienionych w § 3 pkt 2.

§ 5. W przypadkach, w których ustawa uzależnia mianowanie na stopień od złożenia egzaminu lub odbycia przeszkolenia zawodowego, wnioski w sprawie skierowania policjantów na egzamin lub przeszkolenie składają przełożeni wymienieni w § 3 pkt 2.

§ 6. Mianowanie na pierwszy stopień w korpusie następuje po spełnieniu wymagań określonych w art. 49, art. 50 i art. 52 ustawy, z pominięciem konieczności przesłużenia w dotychczasowym stopniu okresów wskazanych w art. 52 ust. 1 ustawy.

§  7.

1. Mianowania na pierwsze stopnie w korpusach dokonuje się w dniach: 1 stycznia, 1 kwietnia, 24 lipca i 1 października. Mianowania na pozostałe stopnie dokonuje się w dniu 24 lipca - Święta Policji.

2. Absolwentów szkół policyjnych można mianować na pierwszy stopień w korpusie w dniu zakończenia szkolenia.

§ 8. Policjanci, nie spełniający wymogu wykształcenia średniego mogą być mianowani na kolejne wyższe stopnie w ramach korpusu.

§ 9. Ilekroć ustawa uzależnia mianowanie na stopień od opinii służbowej należy przez to rozumieć pozytywną opinię służbową wydaną przed sporządzeniem wniosku o mianowanie.

§  10.

1. Mianowanie policjanta na stopień na podstawie art. 52 ust. 3 ustawy może nastąpić w szczególności w przypadku:

1) dokonania przez policjanta czynu świadczącego o szczególnym męstwie,

2) zamiaru zwolnienia policjanta ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 1 i art. 41 ust. 2 pkt 4 ustawy, jeżeli policjant wyróżnił się nienaganną służbą.

2. Jeżeli w okolicznościach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, policjant poniósł śmierć, mianowanie następuje pośmiertnie.

3. Mianowanie na podstawie art. 52 ust. 3 ustawy nie narusza uprawnień przełożonych do przedterminowego mianowania na wyższy stopień w drodze wyróżnienia.

§  11.

1. Mianowania osoby posiadającej stopień wojskowy na stopień policyjny dokonują w trybie § 2-4 przełożeni właściwi do mianowania na określone stopnie z zastrzeżeniem art. 56 ust. 3 ustawy.

2. Przeszkolenie zawodowe, o którym mowa w art. 56 ust. 2 ustawy, oznacza przeszkolenie wymagane do mianowania na odpowiedni stopień policyjny.

§ 12. Okresowe wykonywanie obowiązków na wyższym stanowiska nie uprawnia do mianowania na stopień wyższy od stopnia, który jest przewidziany dla stanowiska zajmowanego przed powierzeniem wykonywania tych obowiązków.

§ 13. Traci moc zarządzenie nr 55/90 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 5 lipca 1990 roku w sprawie szczegółowych zasad i trybu mianowania na stopnie policyjne (Dz. Urz. MSW Nr 2, poz. 16 i Nr 4, poz. 56).

§ 14. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.