System rozliczeń międzybankowych z tytułu sprzedaży walut obcych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.NBP.1989.7.16

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1989 r.

ZARZĄDZENIE Nr 20/89

PREZESA NARODOWEGO BANKU POLSKIEGO

z dnia 30 grudnia 1989 r.

w sprawie systemu rozliczeń międzybankowych z tytułu sprzedaży walut obcych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 6, poz. 33 i Nr 74, poz. 441) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. System rozliczeń międzybankowych z tytułu sprzedaży walut obcych obejmuje rozliczenia między Narodowym Bankiem Polskim zwanym dalej "NBP" i innymi bankami dewizowymi przeprowadzane w związku ze sprzedażą:

1) NBP walut obcych pochodzących z odprzedaży, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 6, poz. 33 i Nr 74, poz. 441),

2) bankom dewizowym przez NBP walut wymienialnych,

3) walut, które nie podlegają obowiązkowej odprzedaży.

2. Rozliczenia o których mowa w ust. 1 są rozliczeniami bieżącymi.

§  2.

1. W celu przeprowadzania rozliczeń z NBP, banki dewizowe otwierają i prowadzą rachunku walutowe NBP, z subkontami dla wszystkich walut, w których dokonywane będą rozliczenia.

2. Uznania rachunku wymienionego w ust. 1, bank dewizowy dokonuje księgując kwoty walut obcych pochodzące z obowiązkowej odprzedaży przez osoby krajowe, nie później niż w ciągu 3 dni od daty powzięcia przez bank dewizowy wiadomości o wpływie walut z zagranicy.

3. Obciążenie rachunku wymienionego w ust. 1 następują w dacie sprzedaży waluty wymienialnej osobie krajowej, zgodnie z art. 8 ustawy o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 1.

4. Bank dewizowy może dokonać sprzedaży waluty wymienialnej wyłącznie w ciężar środków zgromadzonych na złotowym rachunku bankowym osoby, która kupuje walutę.

§ 3. Równocześnie z uznaniem lub obciążeniem rachunku walutowego NBP bank dewizowy odpowiednio obciąża lub uznaje rachunek NBP w złotych wg kursu średniego waluty.

§  4.

1. NBP i bank dewizowy ustalają minimalny poziom salda rachunku walutowego NBP w poszczególnych walutach.

2. NBP w terminie uzgodnionym z bankiem dewizowym zasila rachunek walutowy w tym banku do wysokości uzgodnionego poziomu salda.

Zasilenie rachunku może mieć formę transferu określonej waluty obcej na rachunek nostro banku dewizowego lub arbitrażu w ramach sald na subkontach do rachunku walutowego NBP.

3. Na polecenie NBP, banki dewizowe przekazują zadysponowane kwoty na wskazany rachunek nostro NBP w banku zagranicznym.

§  5

1. Zasilanie przez NBP rachunków walutowych w bankach dewizowych rozpocznie się z dniem 2 stycznia 1990 r.

2. Kwota zasilania w momencie otwarcia rachunku walutowego NBP w banku dewizowym uwzględnia kwotę zleceń płatniczych do realizacji w okresie 5 dni roboczych, pomniejszoną o przewidywane w tym okresie wpływy walut obcych z zagranicy do danego banku dewizowego.

§ 6. Powstałe po dniu 1 stycznia 1990 r. wzajemne należności i zobowiązania banków dewizowych z tytułu sprzedaży walut, które nie podlegają obowiązkowi odprzedaży, są rozliczane na rachunkach walutowych.

§ 7. W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania systemu rozliczeń międzybankowych z tytułu sprzedaży walut wymienialnych, banki dewizowe w zawieranych między sobą umowach rachunku walutowego powinny uzgadniać w szczególności:

1) tytuły wzajemnych należności i zobowiązań do rozliczania których będzie służył rachunek walutowy,

2) walutę (waluty) w których rachunek jest prowadzony,

3) zasady dysponowania nadwyżką wpływów nad wypłatami z rachunku,

4) tryb zasilania rachunku w przypadku, gdy wypłaty z rachunku przekraczają wpływy na rachunek,

5) oprocentowanie walut zgromadzonych na rachunkach.

§  8.

1. NBP dokonuje okresowych ocen funkcjonowania systemu rozliczeń o których mowa w § 1 ust. 1 .

2. Oceny są dokonywane z udziałem przedstawicieli: Ministerstwa Finansów, Banku Handlowego w Warszawie SA, Banku Polska Kasa Opieki SA, Banku Rozwoju Eksportu SA, Powszechnej Kasy Oszczędności Banku Państwowego.

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1990 r.