System rozliczeń międzybankowych w walutach obcych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.NBP.1990.14.39

Akt utracił moc

Wersja od: 12 stycznia 1992 r.

ZARZĄDZENIE Nr 22/90

Prezesa Narodowego Banku Polskiego

z dnia 28 listopada 1990 r.

w sprawie systemu rozliczeń międzybankowych w walutach obcych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 6, poz. 33 i Nr 74, poz. 441) zarządza się, co następuje:

§ 1. System rozliczeń między Narodowym Bankiem Polskim, zwanym dalej "NBP", a bankami dewizowymi obejmuje rozliczenia przeprowadzane w związku ze sprzedażą przez:

1) banki dewizowe NBP, walut obcych pochodzących z odsprzedaży, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 6, poz. 33 i Nr 74, poz. 441), zwanej dalej "ustawą",

2) banki dewizowe NBP jednostek rozrachunkowych stosowanych w handlu zagranicznym, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 kwietnia 1990 r. w sprawie zasad dysponowania w 1990 r. przez podmioty gospodarcze i inne osoby krajowe prawne należnościami z tytułu działalności gospodarczej wyrażonymi w jednostkach rozrachunkowych (Dz. U. Nr 28, poz. 164),

3) NBP bankom dewizowym walut wymienialnych na cele określone w art. 7 ust. 2 ustawy.

§  2.

1. Rozliczenia, o których mowa w § 1 przeprowadzane są za pośrednictwem:

1) rachunków NBP i banków dewizowych prowadzonych w bankach zagranicznych w walutach wymienialnych,

2) rachunków LORO NBP prowadzonych w bankach dewizowych, dla rozliczeń w jednostkach rozrachunkowych stosowanych w handlu zagranicznym,

3) rachunku bieżącego w złotych banku dewizowego prowadzonego w Oddziale Okręgowym NBP w Warszawie.

2. Bank dewizowy mający siedzibę poza Warszawą, może upoważnić własny oddział posiadający rachunek bieżący w Oddziale Okręgowym NBP w Warszawie do przeprowadzenia rozliczeń w złotych, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

§  3.

1. 1  W transakcjach, o których mowa w § 1, stosuje się kursy obowiązujące w dniu zawarcia transakcji.

2.  Termin płatności dla waluty obcej i złotego ustala się na drugi dzień roboczy od daty zawarcia transakcji (dzień roboczy wspólny dla państw - emitentów: waluty obcej i złotego).

3. Umowa między NBP a bankiem dewizowym może przewidywać zawarcie transakcji z innym terminem płatności niż określonych w ust. 2.

4. Ustalony dla transakcji termin płatności jest bezwzględnie wiążący dla obu stron.

5. W przypadku niedotrzymania terminu płatności ustalonego dla transakcji, strona winna zwłoki pokrywa drugiej stronie koszty na zasadach określonych w umowie w wysokości nie niższej jednak niż faktycznie poniesione.

§ 4. W umowie między NBP i bankiem dewizowym w sprawie rozliczeń z tytułu kupna i sprzedaży walut obcych określane są w szczególności:

1) kwota walut obcych (minimalna i maksymalna) pozostająca w dyspozycji banku dewizowego dla zabezpieczenia terminowej realizacji bieżących płatności z tytułu wymagalnych zobowiązań podmiotów gospodarczych, o których mowa w art. 8 ustawy,

2) terminy, w których bank dewizowy będzie odsprzedawał NBP waluty obce w części przekraczającej maksymalną wysokość, o której mowa w pkt 1,

3) terminy, w których bank dewizowy dokona zakupu walut obcych w NBP w przypadku dysponowania walutami poniżej określonego w umowie minimum,

3a) 2  zobowiązanie banku dewizowego do codziennego przekazywania NBP dziennych raportów dotyczących salda rozliczeń, o których mowa w § 5,

4) zasady i warunki prowadzenia rachunków LORO w jednostkach rozrachunkowych,

5) zasady ustalania wysokości odszkodowania z tytułu naruszenia warunków umowy.

§ 5. Bank dewizowy przekazuje NBP codzienne raporty dotyczące salda rozliczeń, o których mowa w § 1, oraz udostępnia do wglądu NBP na jego żądanie, dokumenty dotyczące tych rozliczeń.

§ 6. W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania systemu rozliczeń międzybankowych, o których mowa w § 9, banki w zawieranych między sobą umowach powinny ustalać w szczególności:

1) tytuły wzajemnych należności i zobowiązań,

2) walutę (waluty), w których będą prowadzone rozliczenia,

3) zasady dysponowania nadwyżką wpływów,

4) wysokość należnego odszkodowania z tytułu naruszenia warunków umowy.

§  7.

1. NBP dokonuje okresowych ocen funkcjonowania systemu rozliczeń, o których mowa w § 1.

2. Oceny są dokonywane z udziałem przedstawicieli: Ministerstwa Finansów, Banku Handlowego w Warszawie SA, Banku Polska Kasa Opieki SA, Banku Rozwoju Eksportu SA, Powszechnej Kasy Oszczędności banku państwowego, Banku Gospodarki Żywnościowej.

§  8.

1. NBP i banki dewizowe zaprzestaną prowadzenia - dla rozliczeń z tytułów określonych w § 1 - rachunków w walutach wymienialnych i złotych określonych w § 2 zarządzenia nr 20/89 z dnia 30 grudnia 1989 r. Prezesa NBP (Dz. Urz. NBP Nr 7, poz. 16) po dokonaniu ostatnich księgowań na dzień 31 grudnia 1990 r.

2. Salda zgromadzone na dzień 1 stycznia 1991 r. na rachunkach w walutach wymienialnych określonych w ust. 1 zostaną przeniesione przez banki dewizowe na wskazane przez NBP rachunki, w terminie do dnia 21 stycznia 1991 r.

§ 9. Powstałe po dniu 1 stycznia 1990 r. wzajemne należności i zobowiązania banków z tytułu operacji walutowych, innych niż wymienione w § 1 są rozliczane na zasadach ustalonych dwustronnie między bankami.

§ 10. Traci moc zarządzenie nr 20/89 Prezesa NBP z dnia 30 grudnia 1989 r. w sprawie systemu rozliczeń międzybankowych z tytułu sprzedaży walut obcych (Dz. Urz. NBP Nr 7, poz. 16).

§ 11. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1991 r. z wyjątkiem § 8 ust. 1, który wchodzi w życie z mocą od dnia 30 grudnia 1990 r.

¹ § 3 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 zarządzenia Nr 2/91 z dnia 11 marca 1991 r. (Dz.Urz.NBP.91.3.6) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 kwietnia 1991 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia Nr 9/91 z dnia 18 grudnia 1991 r. (Dz.Urz.NBP.91.11.37) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 12 stycznia 1992 r.

² § 4 pkt 3a dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia Nr 9/91 z dnia 18 grudnia 1991 r. (Dz.Urz.NBP.91.11.37) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 12 stycznia 1992 r.