Realizacja zadań obrony cywilnej w jednostkach organizacyjnych więziennictwa oraz w przedsiębiorstwach państwowych działających przy zakładach karnych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MS.1994.6.35

Akt utracił moc
Wersja od: 2 grudnia 1994 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 2 grudnia 1994 r.
w sprawie realizacji zadań obrony cywilnej w jednostkach organizacyjnych więziennictwa oraz w przedsiębiorstwach państwowych działających przy zakładach karnych

W związku z § 40 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 września 1993 r. w sprawie obrony cywilnej (Dz. U. Nr 93, poz. 429) zarządza się, co następuje:
§  1.
Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:
1)
jednostki organizacyjne Służby Więziennej - Centralny Zarząd Zakładów Karnych, Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej, rejonowy areszt śledczy, rejonowy zakład karny, areszt śledczy, zakład karny, ośrodek doskonalenia kadr,
2)
przedsiębiorstwo państwowe - przedsiębiorstwo państwowe działające przy zakładzie karnym, dla którego organem założycielskim jest Minister Sprawiedliwości,
3)
kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej - Dyrektor Centralnego Zarządu Zakładów Karnych, Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej, naczelnik rejonowego aresztu śledczego, naczelnik rejonowego zakładu karnego, naczelnik aresztu śledczego, naczelnik zakładu karnego, komendant ośrodka doskonalenia kadr,
4)
właściwy terenowo szef Inspektoratu Obrony Cywilnej - szef Wojewódzkiego Inspektoratu Obrony Cywilnej, Miejskiego Inspektoratu Obrony Cywilnej, Gminnego Inspektoratu Obrony Cywilnej, na którego terenie położona jest jednostka Służby Więziennej,
5)
osadzony - tymczasowo aresztowany, skazany i ukarany.
§  2.
1.
Jednostki organizacyjne Służby Więziennej realizują zadania obrony cywilnej w zakresie zapewniającym prawidłowe wykonanie tymczasowego aresztowania i kary pozbawienia wolności, gwarantujące bezpieczeństwo:
1)
funkcjonariuszom i pracownikom cywilnym jednostek organizacyjnych Służby Więziennej oraz przedsiębiorstw państwowych i przywięziennych gospodarstw pomocniczych,
2)
osadzonym.
2.
Organizacja i realizacja zadań obrony cywilnej w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej należy do kierowników tych jednostek.
3.
W uzasadnionych przypadkach zadaniami z zakresu obrony cywilnej należy objąć przywięzienne (zakładowe) osiedla mieszkaniowe.
4.
Jednostka organizacyjna Służby Więziennej może udzielić wsparcia terenowym formacjom obrony cywilnej pod warunkiem zabezpieczenia własnych potrzeb.
5.
Zadania obrony cywilnej w przedsiębiorstwach państwowych oraz w przywięziennych gospodarstwach pomocniczych uwzględnia się w planach obrony cywilnej jednostek organizacyjnych Służby Więziennej.
6.
Kierownicy przedsiębiorstw państwowych oraz przywięziennych gospodarstw pomocniczych współdziałają z kierownikami jednostek organizacyjnych Służby Więziennej w zakresie:
1)
działalności planistycznej, organizacyjnej oraz szkoleniowej dotyczącej problematyki obrony cywilnej,
2)
zwalczania klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz usuwania ich skutków.
7.
Do realizacji zadań określonych w ust. 6 w państwowych przedsiębiorstwach i przywięziennych gospodarstwach pomocniczych powołuje się formacje obrony cywilnej zgodnie z odrębnymi przepisami.
8.
W uzasadnionych sytuacjach do realizacji zadań obrony cywilnej można włączyć (w porozumieniu z właściwymi terenowo szefami inspektoratów obrony cywilnej) osoby odbywające karę pozbawienia wolności w ośrodkach pracy i oddziałach zewnętrznych. Zakres i charakter pomocy niesionej przez te osoby określa Dyrektor Centralnego Zarządu Zakładów Karnych.
§  3.
1.
W jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej zadania formacji obrony cywilnej realizowane są w ramach istniejącej struktury organizacyjnej Służby Więziennej.
2.
Zadania obrony cywilnej w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej wykonują właściwe merytorycznie komórki organizacyjne, a w szczególności w zakresie:
1)
służba zdrowia:

- udzielania pomocy poszkodowanym,

2)
służba ochronna:

- ostrzegania i alarmowania,

- przeciwpożarowym,

- porządkowo-ochronnym,

- łączności,

3)
służba kwatermistrzowska, inwestycyjna i BHP:

- przygotowania budowli ochronnych, ratownictwa budowlanego, komunalnego i energetycznego,

- zaopatrzenia,

- zaciemnienia i wygaszenia oświetlenia,

- likwidacji skażeń i zakażeń,

- ochrony żywności,

- przygotowania pomieszczeń zastępczych i zaopatrzenia dla osób poszkodowanych,

- budowy oraz odbudowy awaryjnych ujęć wody,

4)
służby ewidencji i statystyki:

- ewakuacji.

3.
W realizacji zadań obrony cywilnej komórki organizacyjne jednostek Służby Więziennej obowiązane są ze sobą ściśle współdziałać.

Do wykonywania czynności z zakresu obrony cywilnej mogą być również wyznaczani funkcjonariusze i pracownicy z innych służb niż określone w § 3 ust. 2, a także pracownicy przedsiębiorstw państwowych i przywięziennych gospodarstw pomocniczych.

4.
Zadania wymienione w § 3 ust. 2 kierownicy jednostek organizacyjnych Służby Więziennej uwzględniają w zakresach zadań i czynności obronnych odpowiednich komórek organizacyjnych, zapewniając jednocześnie, w sytuacjach zagrożenia, możliwość dodatkowego zwiększenia stanu osobowego tych komórek, a także ich wyposażenie w sprzęt specjalistyczny obrony cywilnej oraz sprzęt, materiały i urządzenia przydatne w obronie cywilnej.
5.
Szczegółowe zasady wyposażenia oraz gospodarowania sprzętem, materiałami i urządzeniami przydatnymi w obronie cywilnej określają odrębne przepisy.
6.
Za organizowanie i prowadzenie akcji ratunkowej na terenie jednostki organizacyjnej Służby Więziennej odpowiedzialny jest kierownik tej jednostki.
7.
W procesie planowania, przygotowania i realizacji zadań obrony cywilnej na terenie jednostek organizacyjnych Służby Więziennej należy uwzględnić, w porozumieniu z właściwym terenowo szefem Inspektoratu Obrony Cywilnej, pomoc i wsparcie formacji obrony cywilnej oraz innych sił ratownictwa z zewnątrz.
§  4.
1.
W celu określenia i przygotowania niezbędnych przedsięwzięć organizacyjnych i rzeczowych obrony cywilnej, stosownie do przewidywanego zagrożenia oraz potrzeb i realnych możliwości we wszystkich jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej, opracowuje się plany obrony cywilnej.
2.
Przy opracowywaniu planów obrony cywilnej uwzględnia się:
1)
wytyczne Ministra Sprawiedliwości w sprawie przygotowań obronnych,
2)
wytyczne i wskazówki Dyrektora Centralnego Zarządu Zakładów Karnych i Dyrektora Biura Spraw Obronnych w Ministerstwie Sprawiedliwości,
3)
wytyczne właściwego terenowo szefa inspektoratu obrony cywilnej.
3.
Plany obrony cywilnej jednostek organizacyjnych Służby Więziennej należy odpowiednio dostosować do planów ochrony i obrony. Szczegółowe wytyczne w tej sprawie ustali Dyrektor Centralnego Zarządu Zakładów Karnych w porozumieniu z Dyrektorem Biura Spraw Obronnych w Ministerstwie Sprawiedliwości.
4.
Plany obrony cywilnej jednostek organizacyjnych Służby Więziennej podlegają uzgodnieniu z właściwymi terenowo szefami inspektoratów obrony cywilnej.
§  5.
1.
Zadania jednostek organizacyjnych Służby Więziennej w zakresie ochrony i obrony regulują odrębne przepisy.
2.
Zadania jednostek organizacyjnych Służby Więziennej w zakresie prowadzenia akcji obronnej i ratowniczej na wypadek napadu (uderzenia) z powietrza realizowane są w ramach działalności obronnej i wynikają z odrębnych przepisów.
§  6.
Formacje obrony cywilnej, powołane w państwowych przedsiębiorstwach i przywięziennych gospodarstwach pomocniczych działają zgodnie z obowiązującymi przepisami, uwzględniając własne siły i środki.
§  7.
1.
W celu zapewnienia pełnej realizacji zadań w zakresie obrony cywilnej kierownicy jednostek organizacyjnych Służby Więziennej współdziałają z właściwymi terenowo szefami inspektoratów obrony cywilnej, a zwłaszcza w zakresie:
1)
zintegrowania funkcjonującego w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej systemu alarmowania z systemem wczesnego ostrzegania i alarmowania obrony cywilnej przez ustalenie zasad wzajemnego przyjmowania sygnałów ostrzegania i alarmowania,
2)
oceny rodzaju i stopnia zagrożenia jednostki organizacyjnej Służby Więziennej,
3)
planowania, przygotowywania (adaptacji) i budowy budowli ochronnych,
4)
zaopatrzenia w wodę w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej nie mających własnych ujęć wody,
5)
ochrony wody przed skażeniami w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej mających własne ujęcia wody,
6)
planowania, organizacji i wykonywania ewakuacji załóg jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, pracowników cywilnych przedsiębiorstw państwowych i przywięziennych gospodarstw pomocniczych oraz osadzonych, a także ważnej dokumentacji - w sytuacjach zagrożenia,
7)
organizowania i prowadzenia akcji ratowniczych w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej w wypadku, gdy siły i środki jednostki są niewystarczające,
8)
zaopatrzenia w sprzęt i środki ochrony indywidualnej funkcjonariuszy i osadzonych oraz pracowników cywilnych,
9)
świadczeń rzeczowych w ramach obrony cywilnej na rzecz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej,
10)
organizacji i zasad szkolenia pracowników cywilnych więziennictwa i przedsiębiorstw państwowych oraz osadzonych w zakresie powszechnej samoobrony ludności.
2.
Szczegółową realizację zadań wymienionych w ust. 1 określa się w planach obrony cywilnej wymienionych w § 4 ust. 1, uwzględniając wytyczne Ministra Sprawiedliwości w sprawie przygotowań obronnych oraz inne obowiązujące zarządzenia i przepisy.
§  8.
1.
W celu upowszechnienia problematyki obrony cywilnej oraz przygotowania do uczestnictwa w powszechnej samoobronie w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej, przedsiębiorstwach państwowych i przywięziennych gospodarstwach pomocniczych prowadzona jest działalność szkoleniowa i popularyzatorska.
2.
Działalność szkoleniowa realizowana jest w formie zorganizowanej, przez włączenie tematyki obrony cywilnej, powszechnej samoobrony ludności do programu szkolenia wewnątrzzakładowego w każdej jednostce organizacyjnej Służby Więziennej, przedsiębiorstwie państwowym i przywięziennym gospodarstwie pomocniczym.
3.
Program szkolenia realizowany jest na podstawie założeń programowych opracowanych przez Szefa Obrony Cywilnej Kraju oraz według zasad określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie powszechnej samoobrony ludności oraz w wytycznych Ministra Sprawiedliwości w sprawie przygotowań obronnych w części dotyczącej problematyki szkoleniowej.
§  9.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.