Prowadzenie rachunkowości w pełnych złotych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1988.13.30

Akt utracił moc
Wersja od: 9 grudnia 1988 r.

ZARZĄDZENIE Nr 63
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 2 grudnia 1988 r.
w sprawie prowadzenia rachunkowości w pełnych złotych.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. z 1986 r. Nr 8, poz. 44, Nr 39, poz. 192, Nr 47, poz. 226 i z 1987 r. Nr 33, poz. 81), art. 91 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 29, poz. 244), art. 17 i w związku z art. 96 ustawy z dnia 3 grudnia 1984 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 56, poz. 283, z 1985 r. Nr 59, poz. 296, z 1986 r. Nr 42, poz. 202 i z 1987 r. Nr 33, poz. 181) oraz art. 87 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 39, poz. 176, z 1986 r. Nr 39, poz. 192 i z 1987 r. Nr 33, poz. 181) zarządza się, co następuje:
§  1.
Przepisy zarządzenia dotyczą:
1)
przedsiębiorstw państwowych,
2)
zrzeszeń przedsiębiorstw państwowych oraz jednostek utrzymywanych z narzutów na koszty przedsiębiorstw i zakładów,
3)
jednostek i zakładów budżetowych,
4)
szkół wyższych, jednostek badawczych i jednostek badawczo-rozwojowych,
5)
zakładów ubezpieczeń majątkowych i osobowych,
6)
spółek handlowych, w których Skarb Państwa albo jednostki gospodarki uspołecznionej posiadają udział wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego,
7)
organizacji spółdzielczych (spółdzielni i związków spółdzielni),
8)
organizacji politycznych, społecznych i zawodowych oraz prowadzonych przez nie przedsiębiorstw,
9)
pozostałych jednostek gospodarki uspołecznionej, z wyłączeniem banków

oraz samodzielnie bilansujących oddziałów, filii, zakładów itp. jednostek organizacyjnych wchodzących w skład jednostek gospodarki uspołecznionej wymienionych w pkt 1-9, zwanych dalej jednostkami.

§  2.
1.
Rachunkowość prowadzi się w pełnych złotych.
2.
Jeżeli podlegające księgowaniu dowody własne lub obce wystawione zostały w złotych i groszach, kwoty stanowiące przedmiot zapisów księgowych zaokrągla się w ten sposób, że kwoty do 49 groszy pomija się, a kwoty od 50 do 99 groszy zaokrągla się do jednego złotego. Zaokrąglone kwoty zamieszcza się na dowodach podlegających księgowaniu w sposób ustalony dla dokonywania poprawek w treści dowodów księgowych.
3.
Jeżeli ceny jednostkowe określonych rodzajów rzeczowych składników majątku zostały ustalone w groszach, to dla prowadzenia ewidencji ilościowo-wartościowej w kwotach zaokrąglonych do pełnych złotych stosuje się jednostki miary, stanowiące wielokrotność jednostek naturalnych.
§  3.
Prowadzenie rachunkowości w pełnych złotych nie może powodować podwyższenia cen detalicznych lub obniżenia wynagrodzeń.
§  4.
1.
Salda kont na koniec 1988 r. wyrażone w złotych i groszach zaokrągla się do pełnych złotych, a różnice wynikające z zaokrąglenia ujmuje w księgach rachunkowych.
2.
W pierwszej kolejności zaokrągla się salda kont analitycznych, księgując różnice z zaokrąglenia na właściwych kontach analitycznych oraz w sposób podany w ust. 3 na koncie syntetycznym, tak aby suma zaokrąglonych sald kont analitycznych równała się sumom sald (Winien lub Ma) odpowiedniego konta syntetycznego.
3.
Salda kont syntetycznych zaokrągla się po zaokrągleniu sald kont analitycznych i ich ujęciu w księgach rachunkowych. Powstałe z tego tytułu różnice ujmuje się w księgach rachunkowych zgodnie z zasadą podwójnego księgowania jako zwiększenie lub zmniejszenie funduszu statutowego w środkach obrotowych lub innego właściwego funduszu (kapitału) ogólnego przeznaczenia (aktywa i pasywa działalności eksploatacyjnej) lub funduszu specjalnego przeznaczenia (aktywa i pasywa działalności inwestycyjnej oraz finansowo wyodrębnionej), tak aby salda kont syntetycznych zostały zbilansowane (suma sald Winien była równa sumie sald Ma).
4.
Zaokrąglenia sald mogą być również dokonane w księgach rachunkowych 1989 r. bezpośrednio po ich otwarciu.
§  5.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 1988 r.