Pełnienie służby przez funkcjonariuszy Straży Granicznej doprowadzających cudzoziemców do państwa, do którego następuje ich wydalenie.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.KGSG.2003.10.63

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 2003 r.

REGULAMIN Nr 2

KOMENDANTA GŁÓWNEGO STRAŻY GRANICZNEJ

z dnia 23 grudnia 2003 r.

w sprawie pełnienia służby przez funkcjonariuszy Straży Granicznej doprowadzających cudzoziemców do państwa, do którego następuje ich wydalenie

Na podstawie art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1399, z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 128, poz. 1175, Nr 137, poz. 1302, Nr 165, poz. 1609 i Nr 210, poz. 2036) ustala się, co następuje:

§  1.

1. Regulamin określa sposób pełnienia służby przez funkcjonariuszy Straży Granicznej doprowadzających cudzoziemców, wobec których wydano decyzję o wydaleniu, do granicy państwa do którego następuje ich wydalenie, lub do portu lotniczego albo morskiego tego państwa.

2. Przepisy regulaminu stosuje się odpowiednio do sposobu pełnienia służby przez funkcjonariuszy Straży Granicznej w przypadku wykonywania konwojów cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§  2.

1. Doprowadzenie, o którym mowa w art. 95 ust. 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 128, poz. 1175), zwane dalej "doprowadzeniem", następuje każdorazowo na podstawie pisemnej zgody Komendanta Głównego Straży Granicznej.

2. Zgoda, o której mowa w ust. 1, udzielana jest w oparciu o określony odrębnymi przepisami wniosek na podróż służbową poza granicami kraju, złożony przez:

1) dyrektora Zarządu Operacyjno-Śledczego Komendy Głównej Straży Granicznej w przypadku, gdy do wykonania doprowadzenia właściwy jest Komendant Główny Straży Granicznej;

2) właściwego komendanta oddziału Straży Granicznej, po uzyskaniu opinii dyrektora Zarządu Operacyjno-Śledczego Komendy Głównej Straży Granicznej dotyczącej celowości wykonania doprowadzenia.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać stopień, imię i nazwisko oraz zajmowane stanowisko funkcjonariuszy Straży Granicznej przewidzianych do wykonania doprowadzenia ze wskazaniem dowódcy, opis planowanej trasy i termin doprowadzenia cudzoziemca, określenie kosztów doprowadzenia oraz uzasadnienie konieczności jego wykonania.

4. Uzasadnienie wniosku, o którym mowa w ust. 2, powinno wskazywać przede wszystkim:

1) istnienie uzasadnionego podejrzenia, że podlegający wydaleniu cudzoziemiec może naruszyć ład i porządek publiczny lub stwarzać zagrożenie dla innych pasażerów w trakcie odbywanej podróży;

2) wniesienie żądania przez przewoźnika, którego środkiem transportu następują doprowadzenie cudzoziemca;

3) brak zgody cudzoziemca na dobrowolny wyjazd do państwa, do którego następuje wydalenie.

§  3.

1. Dyrektor Zarządu Oparacyjno-Śledczego Komendy Głównej, po uzyskaniu zgody na doprowadzenie, dokonuje zakupu biletów dla wydalanych cudzoziemców oraz funkcjonariuszy Straży Granicznej wykonujących doprowadzenie oraz zawiadamia przedstawiciela przewoźnika, którego środkiem transportu nastąpi doprowadzenie oraz dyrektora Departamentu Konsularnego i Polonii Ministerstwa Spraw Zagranicznych o planowanym wykonaniu doprowadzenia.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje Dyrektor Zarządu Operacyjno-Śledczego Komendy Głównej, także w przypadku, gdy doprowadzenie wykonuje komendant oddziału Straży Granicznej.

§  4.

1. Do wykonania doprowadzenia wyznacza się funkcjonariuszy Straży Granicznej, którzy zostali przeszkoleni w zakresie doprowadzania cudzoziemców oraz udzielania pierwszej pomocy medycznej, posiadają znajomość języków obcych oraz procedur obowiązujących w przejściach granicznych.

2. Zabrania się wyznaczania do doprowadzenia funkcjonariusza przed upływem 12 godzin po wykonaniu poprzedniego doprowadzenia.

§  5.

1. Doprowadzenie wykonuje co najmniej dwóch funkcjonariuszy.

2. Liczba funkcjonariuszy wykonujących doprowadzenie powinna być większa od liczby doprowadzanych cudzoziemców.

3. Do doprowadzenia cudzoziemców, co do których zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogą dokonać zamachu na życie lub zdrowie funkcjonariusza, własne lub innych osób, podjąć próbę ucieczki albo osób zachowujących się agresywnie, wyznacza się większą liczbę funkcjonariuszy, funkcjonariuszy o szczególnych predyspozycjach fizycznych lub posiadających doświadczenie w służbie o wysokim stopniu zagrożenia.

4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach do doprowadzenia można wyznaczyć mniejszą, niż określoną w ust. 1-3, liczbę funkcjonariuszy.

5. W przypadkach, gdy zachodzi potrzeba zapewnienia doprowadzanemu cudzoziemcowi opieki medycznej oraz przy doprowadzaniu wykonywanym czarterowanym statkiem powietrznym, przy doprowadzeniu zapewnia się udział lekarza.

§ 6. Doprowadzenie rozpoczyna się z chwilą przekazania cudzoziemców funkcjonariuszom wyznaczonym do doprowadzenia.

§  7.

1. Za przebieg i wykonanie doprowadzenia odpowiada funkcjonariusz wyznaczony na dowódcę, zwany dalej "dowódcą".

2. Dowódca obowiązany jest w szczególności do:

1) poinformowania funkcjonariuszy wyznaczonych do doprowadzania o:

a) cudzoziemcach podlegających doprowadzeniu, a zwłaszcza zagrożeniu i problemach, jakie mogą stwarzać podczas doprowadzania,

b) trasie i czasie trwania doprowadzenia,

c) wyposażeniu niezbędnym przy doprowadzaniu,

d) środkach bezpieczeństwa oraz trybie postępowania w przypadku zaistnienia wydarzenia nadzwyczajnego w czasie doprowadzania,

2) przydzielenia zadań poszczególnym funkcjonariuszom w czasie wykonywania doprowadzenia,

3) wskazania zastępcy spośród funkcjonariuszy wyznaczonych do doprowadzenia,

4) sprawdzenia:

a) tożsamości doprowadzanych cudzoziemców,

b) zgodności depozytu z dokumentacją,

c) czy osoby doprowadzane nie posiadają przy sobie niebezpiecznych przedmiotów.

5) uzyskania opinii lekarskiej o braku przeciwwskazań do wykonania doprowadzenia w przypadku uzasadnionego podejrzenia, że cudzoziemcy mogą być niezdolni do odbycia podróży.

§ 8. O rozmieszczeniu doprowadzanych cudzoziemców oraz funkcjonariuszy wykonujących doprowadzenie w środkach transportu, decyduje dowódca, mając na względzie bezpieczeństwo funkcjonariuszy, doprowadzanych cudzoziemców i osób trzecich.

§ 9. Wykonanie doprowadzenia odbywa się zgodnie z zasadami określonymi w umowach międzynarodowych dotyczących bezpieczeństwa w komunikacji lądowej, lotniczej lub morskiej.

§  10.

1. Funkcjonariusze wykonujący doprowadzenie obowiązani są wykonywać polecenia dowódcy.

2. Podczas wykonywania doprowadzania funkcjonariuszom nie wolno:

1) pozostawiać osób doprowadzanych bez nadzoru lub pod nadzorem osób postronnych,

2) udzielać informacji o osobach doprowadzanych,

3) zezwalać na kontaktowanie się osób doprowadzanych z osobami postronnymi,

4) przyjmować poczęstunków,

5) spać lub drzemać.

§  11.

1. W przypadku, gdy cudzoziemiec podejmuje działania zakłócające spokój i porządek publiczny lub odmawia wejścia na pokład statku lotniczego lub morskiego, dowódca wydaje polecenie zastosowania środków przymusu bezpośredniego.

2. Użycie środków przymusu bezpośredniego na pokładzie statku lotniczego lub morskiego każdorazowo wymaga uzyskania zgody kapitana statku chyba, że zachodzą okoliczności wymagające natychmiastowego przeciwdziałania zagrożeniu dla życia lub zdrowia funkcjonariusza, doprowadzanego cudzoziemca lub innych podróżnych.

§ 12. W przypadku, gdy w czasie doprowadzania funkcjonariusz lub doprowadzany cudzoziemiec zachoruje lub ulegnie wypadkowi, dowódca podejmuje działania mające na celu niezwłocznie udzielenie pierwszej pomocy lub pomocy lekarskiej i powiadamia o tym kapitana statku powietrznego lub morskiego, na pokładzie którego wykonywane jest doprowadzenie lub służby dyżurne portu lotniczego albo morskiego państwa tranzytowego lub państwa, do którego następuje doprowadzenie.

§ 13. W przypadku ucieczki osoby doprowadzanej dowódca powiadamia niezwłocznie służby dyżurne portu lotniczego lub morskiego, a w razie potrzeby uzyskania pomocy zwraca się z prośbą o jej udzielenie do właściwych organów.

§ 14. O zaistniałym podczas doprowadzania zdarzeniu uniemożliwiającym wykonanie doprowadzenia, dowódca wykorzystując dostępne środki łączności niezwłocznie informuje odpowiednio dyrektora Zarządu Operacyjno-Śledczego Komendy Głównej Straży Granicznej lub komendanta oddziału Straży Granicznej wnioskującego o zgodę na podróż służbową poza granicami kraju w celu wykonania doprowadzenia.

§ 15. Doprowadzenie kończy się z chwilą przekazania cudzoziemca właściwym przedstawicielom władz państwa, do którego następuje wydalenie. Sposób dokumentowania przekazania określają odrębne przepisy.

§ 16. Niezwłocznie po odbyciu podróży służbowej w celu wykonania doprowadzenia, dowódca obowiązany jest sporządzić notatkę służbową zawierającą:

1) zwięzły opis przebiegu doprowadzenia;

2) szczegółowy opis wydarzenia nadzwyczajnego albo zdarzenia uniemożliwiającego wykonanie doprowadzenia, a w szczególności takich jak śmierć, wypadek, choroba, ucieczka, odmowa przyjęcia doprowadzanego cudzoziemca;

3) wnioski i uwagi istotne dla wykonywania doprowadzeń przez Straż Graniczną.

§  17.

1. Zgoda na wykonanie konwoju cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 140 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 128, poz. 1175), udzielana jest przez Komendanta Głównego Straży Granicznej w oparciu o określony odrębnymi przepisami wniosek właściwego komendanta oddziału Straży Granicznej na podróż służbową poza granicami kraju.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się wniosek przewoźnika o wykonanie konwoju, zawierający zapewnienie pokrycia kosztów konwoju.

§ 18. Regulamin wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 roku.