Organizacja i tryb pracy organów finansowych w zakresie podatku od funduszu płac.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1972.13.38

Akt utracił moc

Wersja od: 28 grudnia 1972 r.

INSTRUKCJA Nr 32/PO

z dnia 7 grudnia 1972 r.

o organizacji i trybie pracy organów finansowych w zakresie podatku od funduszu płac.

§ 1. Sprawy podatku od funduszu płac pobieranego na podstawie uchwały Nr 264 Rady Ministrów z dnia 6 października 1972 r. w sprawie podatku od funduszu płac (Monitor Polski Nr 48, poz. 259) załatwia pracownik zajmujący się sprawami podatku od wynagrodzeń i podatku wyrównawczego w wydziale finansowym, zwany dalej pracownikiem.

§  2.

1. Za odrębnego podatnika podatku od funduszu płac uważa się poszczególną jednostkę organizacyjną gospodarki uspołecznionej, wypłacającą wynagrodzenia ze stosunku pracy całkowicie zwolnione od podatku od wynagrodzeń na podstawie przepisów o płacach wydanych po dniu 30 kwietnia 1972 r., która w rozumieniu przepisów o podatku od wynagrodzeń była płatnikiem tego podatku.

2. Zwolnienie od podatku od funduszu płac jednostek budżetowych dotyczy również prowadzonych przez nie gospodarstw pomocniczych działających na zasadach uproszczonych oraz środków specjalnych.

§  3.

1. Dla ewidencji zakładów pracy obowiązanych do opłacania podatku od funduszu płac należy wykorzystać ewidencję i wzór nr 3400, wpisując w kolumnie "Uwagi" wyrazy: "opłaca podatek od funduszu płac wg stawki - %".

2. Ewidencję należy bieżąco aktualizować.

3. Akta dotyczące podatku od funduszu płac przechowuje się w teczce płatników podatku od wynagrodzeń, jeżeli są oni jednocześnie podatnikami podatku od funduszu płac.

§  4.

1. Bezzwłocznie po otrzymaniu przez organ finansowy wiadomości, że dany zakład pracy został objęty regulacją płac i, że w związku z tymi powstał dla zakładu pracy obowiązek opłacania podatku od funduszu płac należy w celu ustalenia stopy tego podatku wezwać zakład pracy do przedłożenia:

1) sumy wszelkich wynagrodzeń nie wyłączając składników wynagrodzenia wolnych od podatku wypłaconych z osobowego funduszu płac grupie pracowników objętych regulacją płac za okres 6 miesięcy poprzedzający miesiąc, w którym powstał obowiązek opłacania podatku od funduszu płac, a w zakładach sezonowych za okres roku poprzedzającego rok, w którym powstał obowiązek opłacania podatku od funduszu płac oraz

2) sumy podatku od wynagrodzeń pobranego od tych wynagrodzeń.

2. Stopę podatku ustala się w wysokości równej procentowi w jakim pozostawała w poszczególnych zakładach pracy suma podatku od wynagrodzeń pobranego od wynagrodzeń brutto, o których mowa w ust. 1, do sumy tych wynagrodzeń.

3. Dla zakładów pracy nowo powstałych stopę podatku ustala się w wysokości przyjętej dla zakładów pracy tej samej lub podobnej branży i zbliżonej wielkości zatrudnienia.

4. Ustaloną stopę podatku pracownik przedstawia do zatwierdzenia kierownikowi wydziału lub jego zastępcy i zawiadamia o niej zakład pracy.

§ 5. Zakłady pracy dokonując przelewu podatku od funduszu płac na rachunek właściwego organu finansowego obowiązane są równocześnie, zgodnie z przepisem art. 76 dekretu o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 11, poz. 60), przesłać właściwemu organowi finansowemu deklarację wzór Nr 3408.

§ 6. Referat (oddział) księgowości i rewizji wydziału finansowego przyjmuje deklarację, sprawdza ją z dowodem przelewu bądź wpłaty, po zaksięgowaniu wpływu zamieszcza na deklaracji datę wpłaty (przelewu) i w końcu dnia przekazuje ją pracownikowi zajmującemu się sprawami podatku od wynagrodzeń, o którym mowa w § 1. W przypadku nie złożenia przez zakład pracy deklaracji, referat księgowości i rewizji wypisuje wezwanie wzór Nr 3409 do złożenia deklaracji w dwóch egzemplarzach, z których oryginał przesyła zakładowi a kopię z adnotacją o kwocie i dacie wpłaty (przelewu) przekazuje pracownikowi. Wezwanie takie wysyła się również w razie nie wpłacenia w terminie podatku.

§ 7. Pracownik, po otrzymaniu deklaracji z referatu księgowości rewizji wydziału finansowego, sprawdza czy podatek obliczono według ustalonej stopy podatku i czyni na deklaracji odpowiednią adnotację.

§  8.

1. Wymiaru podatku od funduszu płac dokonuje się, gdy zakład pracy nie złożył deklaracji i nie wpłacił podatku, albo gdy w toku kontroli stwierdzono, że wpłacił podatek w kwocie niższej niż należało.

2. Decyzję w sprawie ustalenia zobowiązania w podatku od funduszu płac sporządza się w dwóch egzemplarzach przez kalkę. Po aprobacie pracownik przekazuje obydwa egzemplarze decyzji wraz z rejestrem przypisów i odpisów referatowi (oddziałowi) księgowości i rewizji wydziału finansowego.

3. Referat (oddział) księgowości i rewizji dokonuje przypisu podatku i czyni o tym adnotację na jednym egzemplarzu decyzji i przekazuje go pracownikowi. Drugi egzemplarz decyzji przesyła się zakładowi pracy.

4. Otrzymane egzemplarze decyzji wraz z potwierdzeniem ich odbioru pracownik dołącza do teczki zakładu pracy.

§ 9. Rejestry przypisów i odpisów prowadzi się w sposób przewidziany w § 25 instrukcji z dnia 21 stycznia 1969 r. o organizacji i trybie pracy organów finansowych w zakresie podatku od wynagrodzeń i podatku wyrównawczego.

§ 10. Rachunkowość podatku od funduszu płac wydziały finansowe prowadzą według zasad określonych dla podatku od wynagrodzeń (§ 62 instrukcji w sprawie rachunkowości podatków i opłat, stanowiącej załącznik do zarządzenia Nr 81 Ministra Finansów z dnia 21 lipca 1969 r. (Dz. Urz. Min. Fin. z 1969 r. Nr 12, poz. 38, z 1971 r. Nr 8/3 gr, poz. 14 i z 1972 r. Nr 3/2 gr, poz. 5). Podatek ten ewidencjonuje się odrębnie od podatku od wynagrodzeń.

§ 11. Załatwianie odwołań oraz sprostowanie wymiarów dokonuje się według zasad ustalonych w § 26-29 instrukcji z dnia 21 stycznia 1969 r. o organizacji i trybie pracy organów finansowych w zakresie podatku od wynagrodzeń i podatku wyrównawczego.

§ 12. Instrukcja obowiązuje od dnia ogłoszenia.