Opodatkowanie dochodów ustalanych na podstawie znamion zewnętrznych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1979.12.26

Akt utracił moc
Wersja od: 20 marca 1979 r.

OKÓLNIK Nr 13/PO
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 3 września 1979 r.
w sprawie opodatkowania dochodów ustalanych na podstawie znamion zewnętrznych.

W celu jednolitego stosowania przepisów art. 131 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 11, poz. 60 z późniejszymi zmianami) oraz przepisów art. 8 ust. 8 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1972 r. Nr 53, poz. 339 i z 1976 r. Nr 40, poz. 231) na podstawie art. 2 ust. 3 powołanego wyżej dekretu o postępowaniu podatkowym, wyjaśnia się, co następuje:
1. Przepisy art. 131 dekretu o postępowaniu podatkowym przewidują opodatkowanie, według zasad określonych w art. 8 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym, dochodów ustalanych na podstawie znamion zewnętrznych, wyrażających się w ponoszeniu znacznych wydatków, świadczących o przychodach nie znajdujących w całości lub części pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów. Postępowanie podatkowe w trybie powyższych przepisów wymaga indywidualnej oceny sytuacji majątkowej osoby dokonującej wydatków.

2. Postępowaniom podatkowym w omawianym trybie powinny być przede wszystkim obejmowane osoby ponoszące znaczne wydatki na wystawny tryb życia lecz nie posiadające ujawnionych źródeł przychodów, a zwłaszcza nie pracujące zawodowo lub otrzymujące wynagrodzenia, których wysokość pozwala na pokrycie zaledwie części faktycznie poniesionych wydatków. Ocena, czy dana osoba prowadzi wystawny tryb życia, powinna być dokonywana na tle osiąganych przeciętnie przychodów i wydatków środowiska zawodowego, do którego osoba ta należy.

3. Nie należy wszczynać postępowania w omawianym trybie co do pochodzenia środków pieniężnych wydatkowanych:

1) na kupno lub budowę domu mieszkalnego, kupno innej nieruchomości, nabycie spółdzielczego prawa do lokalu typu własnościowego, kupno lub budowę domu letniskowego, kupno samochodu, jeżeli wydatki te zostały poniesione przez osoby zatrudnione w gospodarce uspołecznionej, przez osoby wykonujące działalność twórczą i artystyczną, a także przez osoby prowadzące gospodarstwo rolne,

2) na uruchomienie działalności w zakresie rzemiosła, gastronomii, usług hotelarskich i usług transportowych oraz na nabycie gospodarstwa rolnego, a także na inwestycje w tych rodzajach działalności.

4. Postępowanie wyjaśniające należy jednak wszczynać do wszystkich osób, w tym również wymienionych w ust. 3, które poniosły wydatki na kupno lub budowę kosztownego domu mieszkalnego, kosztownego domu letniskowego, kosztownego samochodu, albo które w stosunkowo krótkim czasie poniosły równocześnie wysokie wydatki na różne cele np. kupno lub budowę domu mieszkalnego, kupno innej nieruchomości, nabycie od osoby fizycznej spółdzielczego prawa do lokalu typu własnościowego, kupno lub budowę domu letniskowego, kupno samochodu, biżuterii, futer, dzieł sztuki oraz inne wydatki konsumpcyjne w znacznej wysokości. Za kosztowny dom mieszkalny lub letniskowy należy uważać dom, którego koszt nabycia lub budowy ze względu na rozmiary i wyposażenie albo jeden z tych elementów odbiega znacznie od przeciętnego kosztu budowy i wyposażenia tego rodzaju obiektów. Za kosztowne samochody należy uważać samochody produkcji państw zachodnich, których cena wolnorynkowa jest znacznie wyższa od ceny wolnorynkowej samochodów produkcji państw będących członkami RWPG. Za krótki okres czasu, w którym poniesione zostały wysokie wydatki, należy uważać okres nie dłuższy niż dwa kolejne lata.

5. Ustalenie dochodu w trybie art. 131 dekretu o postępowaniu podatkowym podatnikom podatku obrotowego, dochodowego i wyrównawczego jako osobom, których źródła dochodów są znane, może mieć miejsce tylko wówczas, gdy nie było możliwe pokrycie wydatków z dochodów ze źródeł opodatkowanych w warunkach przyjętych przy ustalaniu formy i podstawy opodatkowania tych źródeł, a zatem, gdy zachodzi domniemanie posiadania również innych nieujawnionych źródeł przychodów.

6. Wyjaśnienia składane przez stronę w omawianym trybie na okoliczność poniesionych wydatków i źródeł ich pokrycia traktowane są na równi z zeznaniem podatkowym w rozumieniu przepisów dekretu o postępowaniu podatkowym. Stronie zatem przysługują uprawnienia jak przy składaniu zeznań podatkowych.

7. Stronę należy zapoznać z dokładną oceną przedstawionych dowodów co do podanych przychodów i wydatków oraz skutkami podatkowymi wynikającymi z tej oceny. Jeżeli przedstawione dowody nasuwają zastrzeżenia, wyznacza się odpowiedni termin dla złożenia dodatkowych wyjaśnień i dowodów. Zapoznanie strony z oceną zebranych dowodów następuje również w przypadku, gdy ocena tych dowodów nie daje podstaw dla dokonania wymiaru podatku.

8. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, w postępowaniu podatkowym w omawianym trybie jako rok podatkowy przyjmuje się rok kalendarzowy, w którym poniesiono wydatek lub ujawniono inne znamiona zewnętrzne świadczące o posiadaniu przychodów ze źródeł nie ujawnionych. Jednakże przy ocenie pochodzenia środków na pokrycie wydatków poniesionych w danym roku, przyjmuje się również te dowody, które potwierdzają lub uprawdopodobniają stan posiadania środków finansowych na początek roku, w którym wydatek poniesiono (np. oszczędności z lat poprzednich).

9. Uchyla się dotychczasowe wytyczne zawarte w pismach z dnia 9 maja 1972 r. Nr PO5-821-3010/72 i z dnia 27 sierpnia 1974 r. Nr PO5-810-471/74 oraz ust. 38, 39 i 40 okólnika Ministerstwa Finansów z dnia 27 grudnia 1968 r. Nr PO 14/68 w sprawie wykładni niektórych przepisów dotyczących postępowania podatkowego (Dz. Urz. Min. Fin. z 1969 r. Nr 1, poz. 2, z 1972 r. Nr 7, poz. 18 i z 1973 r. Nr 7, poz. 20).

10. Okólnik stosuje się od dnia ogłoszenia.