Określenie warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju świadczenia zdrowotne kontraktowane odrębnie.
NFZ.2011.41.67
Akt utracił mocZARZĄDZENIE Nr 67/2011/DSOZ
PREZESA NARODOWEGO FUNDUSZU ZDROWIA
z dnia 18 października 2011 r.
w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju świadczenia zdrowotne kontraktowane odrębnie
(NFZ z dnia 19 października 2011 r.)
Na podstawie art. 102 ust. 5 pkt 21 i 25 oraz art. 146 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.1)), zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
Rozdział 2
Cel postępowania i przedmiot umowy
Cel postępowania i przedmiot umowy
Rozdział 3
Zasady postępowania oraz wymagania wobec świadczeniodawców
Zasady postępowania oraz wymagania wobec świadczeniodawców
Rozdział 4
Zasady udzielania świadczeń
Zasady udzielania świadczeń
Rozdział 5
Zasady sprawozdawania, rozliczania i finansowania świadczeń
Zasady sprawozdawania, rozliczania i finansowania świadczeń
1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374 oraz z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228 i Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 73, poz. 390, Nr 138, poz. 808 i Nr 171, poz. 1016.
Spis załączników do Zarządzenia Nr 67/2011/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 18 października 2011 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju świadczenia zdrowotne kontraktowane odrębnie:
1 - Katalog zakresów świadczeń zdrowotnych kontraktowanych odrębnie.
2 - Umowa.
2a - Umowa - teleradioterapia stereotaktyczna/kompleksowe leczenie wrodzonej sztywności wielostawowej.
3 - Warunki udzielania świadczeń w rodzaju świadczenia zdrowotne kontraktowane odrębnie.
4 - Opis przedmiotu umowy:
a - dializa otrzewnowa;
b - hemodializa;
c - terapia hiperbaryczna;
d - tlenoterapia w warunkach domowych;
e - żywienie pozajelitowe w warunkach domowych;
f - żywienie dojelitowe w warunkach domowych;
g - badanie antygenów zgodności tkankowej przy typowaniu dawców szpiku lub żywych dawców wątroby lub nerki;
h - kompleksowa diagnostyka genetyczna;
i - badania izotopowe;
j - terapia izotopowa;
k - zaopatrzenie protetyczne;
l - pozytonowa tomografia emisyjna;
m - leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej u dzieci;
n - leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej u dorosłych w wieku 18-16 lat;
5 - Karta wizyt w domu pacjenta - tlenoterapia.
6 - Karta dostaw - żywienie pozajelitowe w warunkach domowych.
7 - Karta dostaw - żywienie dojelitowe w warunkach domowych.
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr 2
.../SOK/2012
.../SOK/2012
O UDZIELANIE ŚWIADCZEŃ OPIEKI ZDROWOTNEJ - ŚWIADCZENIA ZDROWOTNE KONTRAKTOWANE ODRĘBNIE
zawarta w ................................................................, dnia ...................................... roku, pomiędzy:
Narodowym Funduszem Zdrowia - .................................................. Oddziałem Wojewódzkim w .............................................................. z siedzibą: ...................................................... (ADRES), reprezentowanym przez .................................................... zwanym dalej "Oddziałem Funduszu"
a
...................................................................................................................., reprezentowanym przez
.............................................................................................., zwanym dalej "Świadczeniodawcą".
PRZEDMIOT UMOWY
ORGANIZACJA UDZIELANIA ŚWIADCZEŃ
WARUNKI FINANSOWANIA ŚWIADCZEŃ
- w wersjach wskazanych przez Fundusz na dany okres sprawozdawczy.
KARY UMOWNE
OKRES OBOWIĄZYWANIA UMOWY
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Wykaz załączników do umowy:
PODPISY STRON
............................................................ .............................................................
............................................................ .............................................................
Oddział Funduszu Świadczeniodawca
ZAŁĄCZNIK Nr 2A
16 .../SOK/2012
16 .../SOK/2012
Teleradioterapia stereotaktyczna/Kompleksowe leczenie wrodzonej sztywności wielostawowej/ Teleradioterapia protonowa (TS/KLWSW/TP)
zawarta w .........................................................., dnia ............................................ roku, pomiędzy:
Narodowym Funduszem Zdrowia - .................................................. Oddziałem Wojewódzkim w .............................................................. z siedzibą: ..................................................... (ADRES), reprezentowanym przez .................................................... zwanym dalej "Oddziałem Funduszu"
a
...................................................................................................................., reprezentowanym przez
.............................................................................................., zwanym dalej "Świadczeniodawcą".
PRZEDMIOT UMOWY
ORGANIZACJA UDZIELANIA ŚWIADCZEŃ
WARUNKI FINANSOWANIA ŚWIADCZEŃ
KARY UMOWNE
OKRES OBOWIĄZYWANIA UMOWY
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Wykaz załączników do umowy:
PODPISY STRON
............................................................ .............................................................
............................................................ .............................................................
Oddział Funduszu Świadczeniodawca
ZAŁĄCZNIK Nr 2B
17 UMOWA Nr .../...O UDZIELANIE ŚWIADCZEŃ OPIEKI ZDROWOTNEJ - ŚWIADCZENIA ZDROWOTNE KONTRAKTOWANE ODRĘBNIE -
17 UMOWA Nr .../...O UDZIELANIE ŚWIADCZEŃ OPIEKI ZDROWOTNEJ - ŚWIADCZENIA ZDROWOTNE KONTRAKTOWANE ODRĘBNIE -
ZAŁĄCZNIK Nr 3
18 grafika
18 grafika
ZAŁĄCZNIK Nr 4 19
OPIS PRZEDMIOTU UMOWY
OPIS PRZEDMIOTU UMOWY
DIALIZA OTRZEWNOWA
1. | Charakterystyka świadczenia | |
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000051- dializa otrzewnowa |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | N18 przewlekła niewydolność nerek Obejmuje opiekę nad pacjentem leczonym: - metodą Automatycznej Dializy Otrzewnowej (ADO); - metodą Ciągłej Ambulatoryjnej Dializy Otrzewnowej (CADO). |
1.3 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | Zgodnie z załącznikiem nr 5 do rozporządzenia, Lp. 1 pozycja "Pozostałe wymagania", punkt 2. |
1.4 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | 54.98 - dializa otrzewnowa |
1.5 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | - monitorowanie i wyrównywanie zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej; - leczenie powikłań (nie dotyczy szpitalnego leczenia powikłań); - stała opieka nefrologiczna; - edukacja pacjenta. Stacja/ośrodek dializ zobowiązana jest do wykonania nie rzadziej niż raz do roku postępowania kwalifikacyjnego do przeszczepu nerki (zgodnie ze standardami) u każdego dializowanego, potwierdzonego odpowiednim protokołem, podpisanym przez kierownika stacji dializ i pacjenta. Koszty postępowania kwalifikacyjnego do przeszczepu finansowane są w rodzaju: leczenie szpitalne. |
1.6 | oczekiwane wyniki postępowania | Długoletnie przeżycie i komfort życia pacjenta pod warunkiem stałego monitorowania przebiegu dializ z modyfikacją dawki w zależności od funkcji transportowych otrzewnej. Świadczeniodawcy zobowiązani są do sprawozdawania w formacie elektronicznym określonym przez Fundusz wykonanych w trakcie leczenia pacjenta podań środków stymulujących erytropoezę. |
1.7 | ryzyka powikłań postępowania medycznego i częstość ich występowania | Częstość powikłań infekcyjnych związanych z cewnikiem otrzewnowym wynosi do 1,22 incydentu na rok (wskaźnik - ok. 10 miesięcy). |
2. | Warunki wykonania | |
2.1 | średni czas udzielania świadczenia | 12 miesięcy |
2.2 | sprzęt i aparatura medyczna | - wyroby medyczne, mające zastosowanie w stacji dializ, muszą spełniać wymagania określone w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679, z późn. zm.), - stosowane leki (produkty lecznicze) muszą posiadać pozwolenie na dopuszczenie do obrotu, zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.), - pełny osprzęt niezbędny do opieki nad chorym w programie dializy otrzewnowej (cewniki, dreny), |
2.3 | warunki organizacyjne udzielania świadczeń | 1) dostęp do bloku operacyjnego/sali operacyjnej (wszczepienie lub wymiana cewnika otrzewnowego); 2) dostęp do: a) aparatu dializacyjnego (sztucznej nerki) w wypadku niepowodzenia dializy otrzewnowej - w lokalizacji; 3) zapewnienie realizacji/dostępu do badań diagnostycznych: a) laboratoryjnych; b) mikrobiologicznych; c) radiologicznych; d) ultrasonograficznych. |
2.4 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | nefrologia |
2.5 | zastrzeżenia referencyjne dla świadczeniodawców wykonujących świadczenia (konieczne potwierdzenie uprawnień do wykonywania świadczenia | Odpowiedzialnym za przestrzeganie wytycznych zawartych w opisie programu jest kierownik stacji/ ośrodka dializ, a pod jego nieobecność, lekarz nadzorujący dializy. |
3. | Skuteczność medyczna i ekonomiczna | |
3.1 | Świadczenie obejmuje: elementy wymienione w zał. nr 5 do rozporządzenia Lp. 1 Świadczenie nie obejmuje kosztów: - szpitalnego leczenia powikłań, - badań specjalistycznych kwalifikacyjnych do przeszczepu nerki. | |
4. | Istniejące wytyczne postępowania medycznego | 1) Rozpoznawanie i leczenie chorób nerek - red. B. Rutkowski, S. Czekalski, wyd. Termedia 2008; 2) Leczenie nerkozastępcze - red. B. Rutkowski, wyd. Czelej 2007; 3) Zalecenia dotyczące postępowania profilaktycznego i leczniczego w zakażeniach wirusami zapalenia wątroby typu B i C u pacjentów z przewlekłymi chorobami nerek - M. Durlik, J. Cianciara, B. Rutkowski i wsp. Nefrol. Dial. Polska 2007, 4, 141-145; 4) European Best Practice Guidelines for Peritoneal Dialysis - Nephrol. Dial. Transplant. 2005, 20, Supplement 9. 5) Revised European Best Practice Guidelines for the management of Anaemia In Patients with Chronic Renal Failure. |
Część B - Opis świadczenia
HEMODIALIZA
1. | Charakterystyka świadczenia | |
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000052 - hemodializa |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | N18 przewlekła niewydolność nerek. Świadczenie dotyczy także świadczeniobiorców z ostrym pogorszeniem ubytku filtracji kłębuszkowej wymagającym czasowego stosowania programu hemodializy. Świadczenie obejmuje pozaustrojową eliminację toksyn, dostarczanie substancji służących do regeneracji buforów ustroju, wyrównanie kwasicy metabolicznej z jednoczesnym usuwaniem nadmiaru wody w powtarzalnych zabiegach polegających na przepływie krwi pacjenta z przewlekłym nieodwracalnym uszkodzeniem nerek przez filtr dializacyjny. |
1.3 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | Zgodnie z załącznikiem nr 5 do rozporządzenia, Lp. 2 pozycja "Pozostałe wymagania", punkt 2. |
1.4 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | 39.951 - hemodializa 1) Świadczenie obejmuje elementy wymienione w załączniku nr 5 do rozporządzenia Lp. 2. 2) Stacja dializ zobowiązana jest do wykonania nie rzadziej niż raz do roku postępowania oceniającego możliwość zgłoszenia na listę oczekujących na przeszczepienie nerki. Postępowanie powinno być potwierdzone odpowiednim protokołem (zawierającym status pacjenta- zdyskwalifikowany od przeszczepu z przyczyn medycznych, czasowo lub trwale - przyczyna; nie wyrażający zgody; w trakcie kwalifikacji; zakwalifikowany) podpisanym przez kierownika stacji dializ i pacjenta. Po wyrażeniu przez pacjenta, który nie ma przeciwwskazań bezwzględnych, zgody na umieszczenie na Krajowej Liście Biorców dalsze etapy oceny możliwości zgłoszenia chorego do listy biorców (badania) finansowane są w rodzaju: leczenie szpitalne. Po pozytywnym zakończeniu procesu kwalifikacji stacja dializ zobowiązana jest zgłosić pacjenta do Krajowej Listy Biorców i na bieżąco monitorować jego status na liście. Stacja dializ zobowiązana jest do prowadzenia aktualnej listy osób stale dializowanych. 3) Świadczenie nie obejmuje kosztów: - szpitalnego leczenia powikłań; - badań specjalistycznych kwalifikacyjnych do przeszczepu nerki. |
1.5 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | - monitorowanie i wyrównywanie zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej, - leczenie powikłań, - stała opieka nefrologiczna, - edukacja pacjenta. |
1.6 | oczekiwane wyniki postępowania | Należy dążyć do osiągnięcia wartości HGb w grupie chorych dializowanych, zalecanych przez Polskie Towarzystwo Nefrologiczne oraz Europejskie Towarzystwo Nefrologiczne. Środki stymulujące erytropoezę podawane są w dawce zapewniającej uzyskanie i utrzymanie stężenia HGb w zakresie 10-12 g/dl u co najmniej 65% pacjentów dializowanych stale w danej stacji dializ. Pomiar stężenia hemoglobiny dotyczy wartości we krwi pobranej przed rozpoczęciem hemodializy. Świadczeniodawcy zobowiązani są do sprawozdawania w formacie elektronicznym określonym przez Fundusz wykonanych w trakcie leczenia pacjenta podań środków stymulujących erytropoezę. Wydajność dializy należy mierzyć co miesiąc jedną z dwu poniższych metod: * URR (wskaźnik wydializowania mocznika) >65% * spKt/V>1.2 (Daugirdas, 1993), spKt/V =- In(Ct/Co - 0,008*T) + (4-3,5*Ct/Co) *UfV/Wt, gdzie: Ct - stężenie mocznika po dializie Co- stężenie mocznika przed dializą UfV- objętość ultrafiltratu (c.c. przed - c.c po dializie) Wt - c. ciała po dializie T- czas dializy |
2. | Warunki wykonania | |
2.1 | sprzęt i aparatura medyczna | Wyroby medyczne, mające zastosowanie w stacji dializ, muszą spełniać wymagania określone w ustawie z dnia ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679, z późn. zm.),. Stosowane leki muszą posiadać pozwolenie na dopuszczenie do obrotu, zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.), Aparaty do dializ - kontrola wolumetryczna ultrafiltracji, płyn wodorowęglanowy. 1) dializatory i linie; 2) igły; 3) koncentraty płynów dializacyjnych oraz substraty do ich produkcji, 4) błony dializacyjne - wskazane używanie półsyntetycznych i synestetycznych, należy unikać wieloletniego leczenia przy użyciu błon kuprofanowych. Reutylizacja dializatorów (nie dotyczy świadczeniodawców stosujących wyłącznie sprzęt jednorazowy) 1) dopuszczalna wyłącznie automatyczna; 2) po reutylizacji automatyczny pomiar integralności kapilar i pojemności dializatora - warunkiem dopuszczenia do ponownego użycia jest uzyskanie pojemności nie mniejszej niż 80% pojemności nowego dializatora. Obowiązuje rejestr reutylizacji z podaniem uzyskanego % pojemności należnej dla dializatora; 3) przed rozpoczęciem płukania dializatora przed dializą - test na obecność czynnika reutylizującego w dializatorze (test musi być dodatni); 4) po zakończeniu płukania dializatora po dializie - test na śladowe ilości czynnika reutylizującego w dializatorze (test musi być ujemny) 5) prowadzenie rejestru reutylizacji z podaniem pojemności dializatora po reutylizacji, wynikiem testu integralności kapilar, wynikami testów na obecność czynnika reutylizującego. Woda do dializ 1) dopuszcza się używanie wyłącznie wody oczyszczonej lub wysokooczyszczonej, spełniającej wymagania jakościowe określone przez Farmakopeę Polską, wyd. VIII; 2) jakość wody uzdatnionej potwierdzona badaniami: - twardości i przewodności - zalecane badanie codzienne, - fizykochemicznymi - co najmniej 2 razy w roku, - mikrobiologicznymi - co najmniej raz w miesiącu, - w kierunku endotoksyn bakteryjnych - co najmniej raz w miesiącu; 3) płyn dializacyjny - może być używany wyłącznie wodorowęglanowy. Obsługa serwisowa - nadzór nad aparaturą diagnostyczno - terapeutyczną przez uprawniony personel techniczny posiadający poświadczone przez producenta lub przedstawiciela producenta odbycie szkolenia w zakresie obsługi aparatów sztucznej nerki. |
2.2 | warunki organizacyjne udzielania świadczeń | 1) stacja dializ powinna mieć zapewniony łatwy dostęp z zewnątrz; 2) stacja dializ stanowiąca samodzielną jednostkę powinna być wyposażona co najmniej w: a) stanowisko dializacyjne wraz z niezbędnymi pomieszczeniami towarzyszącymi; b) dział przyjęć pacjenta, w skład którego wchodzą szatnia i recepcja z rejestracją oraz ustęp w przypadku braku w pobliżu ustępu ogólnie dostępnego; c) niezbędne pomieszczenia zaplecza administracyjno-technicznego i socjalnego; 3) w stacji dializ należy przewidywać pomieszczenie brudownika oraz reutylizacji dializatorów, w przypadku jej stosowania; 4) stacja dializ powinna być wyposażona w urządzenia do uzdatniania wody; 5) dla chorych lub nosicieli infekcji krwiopochodnych powinno być wydzielone stanowisko w odrębnym pomieszczeniu - co najmniej jedno wydzielone stanowisko dla chorych HCV(+), HBV(+) lub IIIV(+). Stanowisko nadzoru pielęgniarskiego powinno zapewniać personelowi bezpośredni kontakt wzrokowy z pacjentami. W czasie wykonywania hemodializ w stacji dializ musi być stale obecny lekarz, a w salach dializacyjnych pielęgniarka. |
2.3 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | nefrologia |
3 | Istniejące wytyczne postępowania medycznego | 1) Rozpoznawanie i leczenie chorób nerek - red. B. Rutkowski, S. Czekalski, wyd. Termedia 2008. 2) Leczenie nerko zastępcze - red. B. Rutkowski, wyd. Czelej 2007. 3) Zalecenia dotyczące postępowania profilaktycznego i leczniczego w zakażeniach wirusami zapalenia wątroby typu B i C u pacjentów z przewlekłymi chorobami nerek - M. Durlik, J. Cianciara, B. Rutkowski i wsp. Nefrol. Dial. Polska 2007 4, 141-145. 4) European Best Practice Guidelines for Peritoneal Dialysis - Nephrol. Dial. Transplant. 2005, 20, Supplement 9. 5) Revised European Best Practice Guidelines for the management of Anaemia In Patients with Chronic Renal Failure. |
Część C - Opis świadczenia
TERAPIA HIPERBARYCZNA
1. | Charakterystyka świadczenia | |||
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000005 - terapia hiperbaryczna (1 sprężenie u jednego chorego) | ||
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | Terapia hiperbaryczna jest metodą leczenia chorób i urazów w komorze hiperbarycznej wykorzystującą ciśnienie wyższe niż atmosferyczne | ||
wskazania ostre | kod ICD - 10 | maksymalna liczba ekspozycji | ||
1) choroba dekompresyjna | T 70.3 | tabela lecznicza + 10 | ||
2) zatory gazowe | T 79.0,T 80.0,O88.0 | tabela lecznicza + 10 | ||
3) zatrucie tlenkiem węgla, methemoglobinemia | T 58,D74 | 5 | ||
4) martwicze zakażenie tkanek miękkich (beztlenowe i mieszane) | T79.3, L88,M72.5,T87.5 L08.8,T87.4,T79.3 | 30 | ||
5) ostre niedokrwienie tkanek miękkich, uraz mięśniowo-szkieletowy, uraz wielonarządowy - zespoły kompartmentalne i następstwa urazów zmiażdżeniowych | T79.6,T04,T92.6,T93.6 | 15 | ||
6) oparzenia termiczne (II stopień > 10% u dzieci i III stopień > 20% u dorosłych) | T 27 (zagrażające niedrożnością górnych dróg oddechowych), 31 | 30 | ||
7) nagła głuchota, głuchota po urazie akustycznym | H91.2,H83.3 | 15 | ||
wskazania przewlekłe | kod ICD - 10 | maksymalna liczba ekspozycji | ||
1) popromienne uszkodzenie tkanek i narządów | L58,L59,N30.4,K62.7 | 60 | ||
2) trudno gojące się rany, po wcześniejszym udokumentowanym niepowodzeniu leczenia innymi metodami 3) zespół stopy cukrzycowej; 4) zakażenie, martwica kikuta po amputacji; 5) zapalenie skóry i tkanki podskórnej; 6) rozlane, złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego; 7) owrzodzenia odleżynowe; 8) owrzodzenia troficzne kk. dolnych w przebiegu niewydolności żylnej | E11.5,E10.5,E11.6,E10.6 T87.4,T87.5 L08.0,L08.8 H60.1,H60.2 L89 I83.2 | 30 | ||
9) zapalenie, martwica kości | M86,M87,M91,M92 | 60 | ||
10) przeszczepy skóry zagrożone martwicą, 11) rekonstrukcja tkanek zagrożona martwicą | Z94.5 T87 | 20 | ||
12) zakażenie rany pourazowej | T 79.3 | 30 | ||
13) zapalenie mostka, śródpiersia pooperacyjne, niestabilność mostka | M86,M96.8,J85.3 | 20 | ||
14) ropnie wewnątrzczaszkowe 15) ropniak opłucnej 16) ropień płuca 17) ropień wątroby | G06 J86 J85 K75.0 | 20 | ||
18) promienica | A42 | 20 | ||
1.3 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | 1) kwalifikacja wstępna i ocena liczby ekspozycji u danego chorego, 2) wykonanie badań dodatkowych: a) poziom karboksyhemoglobiny we krwi, b) inne badania dodatkowe w zależności od wskazań, - przed wejściem do komory; c) pomiar przezskórnej prężności tlenu - w trakcie przebywania w komorze; d) poziom karboksyhemoglobiny we krwi, - po wyjściu z komory; | ||
1.4 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania | - w uzasadnionych przypadkach kontynuacja leczenia w sali intensywnego nadzoru; - możliwość transportu chorego do innej jednostki lub do domu (dotyczy wyłącznie chorych hospitalizowanych w ośrodku hiperbarycznym). | ||
2. | Warunki wykonania | |||
2.1 | specyfikacja badań diagnostycznych, niezbędnych dla wykonania świadczenia | 1) poziom karboksyhemoglobiny we krwi (w przypadku zatruć CO); 2) pomiar przezskórnej prężności tlenu. | ||
2.2 | organizacja udzielania świadczeń | Ośrodki, które leczą pacjentów ze wskazań nagłych powinny mieć możliwość kontynuacji leczenia w warunkach sali intensywnego nadzoru lub w OAiIT oraz wykonania badań: - mikrobiologicznych, - radiologicznych, - spirometrycznych, - ultrasonograficznych, - laboratoryjnych, w tym w szczególności wskazanych w pkt 1.3, - audiologicznych. Ośrodek Terapii Hiperbarycznej powinien posiadać aktualny certyfikat jakości zgodny z ECHM (Europejska Komitet Medycyny Hiperbarycznej). Praca zgodnie z Europejskim Kodeksem Dobrej Praktyki w leczeniu HBO (ECGP for HBO). | ||
4. | Istniejące wytyczne postępowania medycznego | Zalecenia Europejskiej Komitetu Medycyny Hiperbarycznej (ECHM) |
Część D - Opis świadczenia
Część E - Opis świadczenia
ŻYWIENIE POZAJELITOWE W WARUNKACH DOMOWYCH
1. ŻYWIENIE POZAJELITOWE DOROSŁYCH W WARUNKACH DOMOWYCH
1. | Charakterystyka świadczenia | |
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000007 - żywienie pozajelitowe dorosłych w warunkach domowych |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | Świadczenie realizowane jest w środowisku domowym pacjenta przez zespół przeszkolony w zakresie żywienia pozajelitowego w warunkach domowych. Leczenie żywieniowe (żywienie kliniczne) - postępowanie lekarskie obejmujące ocenę stanu odżywienia, ocenę zapotrzebowania na substancje odżywcze, zlecanie i podawanie odpowiednich dawek energii, białka, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody w postaci zwykłych produktów odżywczych, płynnych diet doustnych przemysłowych lub, żywienia pozajelitowego, monitorowanie stanu klinicznego i zapewnienie optymalnego wykorzystania wybranej drogi karmienia. Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych - polega na podawaniu substancji odżywczych drogą dożylną w domu pacjenta wraz z kompleksową opieką nad pacjentem,wynikającą z choroby podstawowej i prowadzonego leczenia, obejmującą: 1) przygotowanie pacjenta lub opiekunów do leczenia w warunkach domowych; 2) zapewnienie ciągłego kontaktu telefonicznego z pacjentem lub opiekunami; 3) program badań kontrolnych zgodnie z terminarzem wizyt oraz według potrzeb w: a) poradni prowadzącej leczenie pacjentów żywionych pozajelitowo w warunkach domowych lub b) domu pacjenta - co najmniej raz na kwartał; 4) dostarczanie preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu pacjenta; 5) zapewnienie hospitalizacji w ośrodku prowadzącym leczenie żywieniowe w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań oraz innych wskazań wymagających leczenia szpitalnego, pozostających w związku z leczeniem żywieniowym; 6) transport pacjenta do ośrodka w celu badań lub hospitalizacji w przypadku wskazań do transportu medycznego. Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych: podawanie białka i energii oraz elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody drogą dożylną prowadzone w domu pacjenta. |
1.3 | świadczenia skojarzone | - zakładanie portów, - wszczepienie permanentnego cewnika z mankietem do żywienia pozajelitowego, - naprawa "in situ" permanentnego cewnika z mankietem do żywienia pozajelitowego, - wszczepienie tunelizowanego cewnika do żywienia pozajelitowego, - wszczepienie zwykłego cewnika do żywienia pozajelitowego, - inne świadczenia w czasie wykonywania których wystąpią wskazania do żywienia pozajelitowego, - przygotowanie chorego do leczenia w warunkach domowych (ogólne, metaboliczne oraz szkolenie w zakresie przedmiotu leczenia), - hospitalizacja w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań oraz innych wskazań wymagających leczenia szpitalnego, - profilaktyczne leczenie przeciw zakrzepowe. |
1.4 | częstość występowania jednostki chorobowej lub procedury medycznej | około 6 - 10 osób na milion mieszkańców |
1.5 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych jest wskazane u chorych, których nie można w wystarczającym zakresie odżywiać drogą przewodu pokarmowego, a których ze względu na stan zdrowia można wypisać do domu (najczęstsze wskazania: zespół krótkiego jelita, zespół jejunostomii końcowej, choroba zrostowa i wielopoziomowa niedrożność przewodu pokarmowego, nie poddające się leczeniu operacyjnemu, przetoki przewodu pokarmowego w okresie oczekiwania na zabieg operacyjny, niedrożność rzekoma, zespoły złego wchłaniania, wady wrodzone przewodu pokarmowego, krańcowe wyniszczenie wymagające długotrwałego żywienia pozajelitowego, oporne na leczenie klasyczne przypadki nieswoistych chorób zapalnych jelit). Rozpoczęcie i prowadzenie leczenia żywieniowego w warunkach domowych wymaga: - stwierdzenia, że chorego nie można skutecznie odżywiać drogą przewodu pokarmowego; - ustalenia lub zmodyfikowania leczenia choroby podstawowej i chorób towarzyszących; - wytworzenia permanentnego dostępu żylnego; - dobrania odpowiedniego programu leczenia zapewniającego stabilny stan metaboliczny chorego; - poziomu intelektualnego chorego lub opiekuna umożliwiającego przeszkolenie w zakresie zasad leczenia; - przeszkolenia chorego lub opiekuna w zakresie zasad leczenia; - wypełnienia protokołu kwalifikacji pacjenta do żywienia pozajelitowego; - uzyskania oświadczenia pacjenta/opiekunów o świadomej zgodzie na prowadzenie żywienia pozajelitowego w warunkach domowych; - prowadzenia dokumentacji leczenia żywieniowego w domu, zgodnej z obowiązującymi standardami i zaleceniami towarzystw naukowych; - dostarczania preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu chorego w warunkach zapewniających ich dostarczenie bez narażenia na zanieczyszczenie lub zmianę właściwości fizyko-chemicznych i farmakologicznych. - świadczeniodawca może zawrzeć umowę podwykonawstwa w ww. zakresie, przy czym konieczne jest oświadczenie podwykonawcy o spełnieniu warunków wskazanych powyżej. |
1.6 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | 99.15 - Pozajelitowe wstrzyknięcie stężonej substancji odżywczej - wlew mieszaniny odżywczej przygotowanej przez chorego lub opiekuna lub przygotowanej w aptece; - monitorowanie kliniczne i metaboliczne; - opieka nad cewnikiem lub kaniulą. Program żywienia pozajelitowego w warunkach domowych obejmuje: - opracowanie planu leczenia żywieniowego i planu opieki; - dostarczanie leków i sprzętu lub gotowych mieszanin do żywienia pozajelitowego do domu chorego; - transport pacjenta do ośrodka w celu wykonania badań i z powrotem, w przypadku wskazań do transportu medycznego; - koszty badań niezbędnych do monitorowania leczenia żywieniowego; - zapewnienie stałego kontaktu z zespołem leczącym; - zapewnienie niezwłocznej hospitalizacji (wraz kosztami transportu, o ile zachodzą wskazania do transportu, bez kosztów hospitalizacji) w przypadku: a) podejrzenia wystąpienia powikłań żywienia pozajelitowego, b) wystąpienia innych wskazań wymagających leczenia szpitalnego, pozostających w związku z leczeniem żywieniowym, - wizyty domowe lekarza/pielęgniarki - zgodnie z załącznikiem nr 5 do rozporządzenia, Lp. 4 pozycja "pozostałe wymagania" pkt.3). |
1.7 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | - zabiegowe (np. leczenie operacyjne przetoki przewodu pokarmowego), - odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego, wytworzenie przetoki odżywczej do żywienia dojelitowego, - wymiana, naprawa dostępu, - przejście na żywienie dojelitowe, - przejście na żywienie doustne, - zakończenie żywienia pozajelitowego. |
1.8 | oczekiwane wyniki postępowania | - utrzymanie stanu odżywienia, - poprawa stanu odżywienia, - umożliwienia stosowania innych metod leczenia, - aktywne uczestniczenie w społeczności (powrót do pracy, nauka, samodzielność), - wyleczenie. |
1.9 | ryzyka powikłań postępowania medycznego i częstość ich występowania | - zakażenie dostępu żylnego (od 0,2 do 0,6 / rok leczenia), - zakrzepica żył obwodowych lub centralnych, - zaburzenia metaboliczne elektrolitowe, - zaburzenia wątrobowe, - hipo- i hiperglikemia, - metaboliczna choroba kości, - inne zaburzenia niedoborowe lub toksyczne. |
2. | Warunki wykonania | |
2.1 | zakres oczekiwanych informacji na podstawie wykonanych badań diagnostycznych | - wyrównany stan metaboliczny ustroju i prawidłowa funkcja narządów |
2.2 | minimalny czas udzielania świadczenia | Do czasu ustania przyczyny rozpoczęcia żywienia pozajelitowego. |
2.3 | organizacja udzielania świadczenia | Rozpoczęcie i prowadzenie leczenia żywieniowego w warunkach domowych wymaga ponadto: - zapewnienia dostaw preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu chorego, - zapewnienia ciągłego kontaktu z zespołem leczącym, - zapewnienia odpowiedniego programu badań kontrolnych, - zapewnienia hospitalizacji w ośrodku prowadzącym leczenie żywieniowe w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań leczenia oraz innych chorób wymagających leczenia szpitalnego pozostających w związku z leczeniem żywieniowym. - poradnia prowadząca leczenie chorych żywionych pozajelitowo w warunkach domowych - czas pracy poradni powinien być dostosowany do potrzeb - ciągły kontakt telefoniczny z zespołem leczącym |
2.4 | konieczne i niezbędne warunki lokalowe dla udzielenia świadczenia | Zgodnie z załącznikiem nr 5 do rozporządzenia, Lp. 4 pozycja "wymagania formalne" |
2.5 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | chirurgia, pediatria, gastroenterologia, anestezjologia, choroby wewnętrzne |
2.6 | zastrzeżenia referencyjne dla świadczeniodawców wykonujących świadczenia (konieczne potwierdzenie uprawnień do wykonywania świadczenia) | udokumentowane: - program szkolenia chorego lub opiekuna w zakresie zasad leczenia, - zapewnienie dostaw preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu chorego, - zapewnienie dostępu do całodobowej lekarskiej konsultacji telefonicznej, - zapewnienie odpowiedniego programu badań kontrolnych, - zapewnienie hospitalizacji w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań leczenia oraz innych chorób wymagających leczenia szpitalnego. |
3. | Skuteczność medyczna i ekonomiczna | |
3.1 | specyfikacja kosztów świadczenia (zgodnie z załącznikiem) | Finansowanie programu obejmuje: 1) koszty sprzętu, mieszanin żywieniowych i leków, w tym permanentnego cewnika lub portu, 2) koszty wykonania mieszanin odżywczych, w przypadku ich sporządzenia w aptece (szpitalnej), 3) koszty materiałów zużywalnych z dostawą do domu chorego, 4) koszty badań laboratoryjnych, niezbędnych do monitorowania leczenia żywieniowego, 5) koszty porad kontrolnych, ambulatoryjnych i domowych pozostających w związku z leczeniem żywieniowym, w tym prowadzenie dokumentacji, 6) koszty transportu, w przypadku badań diagnostycznych i skierowania do leczenia szpitalnego, 7) koszty kontroli i naprawy cewnika in situ, 8) koszty pracy innych pracowników medycznych, w związku z opieką nad chorym, 9) koszty całodobowego nadzoru leczenia domowego. Finansowanie programu nie obejmuje: 1) kosztów kwalifikacji chorego do leczenia żywieniowego, 2) kosztów hospitalizacji, poprzedzającej rozpoczęcie leczenia żywieniowego w warunkach domowych, 3) kosztów hospitalizacji, związanych z leczeniem powikłań leczenia żywieniowego, 4) dodatkowych kosztów, wykraczających poza obowiązki związane z opieką i nadzorowaniem całodobowym leczenia żywieniowego. Korzyści medyczne zależnie są od założonego celu leczenia: - uzyskanie autonomii pokarmowej, - poprawa/utrzymanie stanu odżywienia, - wyleczenie choroby podstawowej, jej powikłań lub powikłań leczenia. Całkowity koszt utrzymania przy życiu chorego wymagającego żywienia pozajelitowego jest w warunkach domowych o 60 - 65 % tańszy niż w szpitalu. |
4. | Istniejące wytyczne postępowania medycznego | Standardy żywienia pozajelitowego i żywienia dojelitowego PTŻPiD - PZWL 2005 (obowiązujące). |
2. ŻYWIENIE POZAJELITOWE DZIECI W WARUNKACH DOMOWYCH
1. | Charakterystyka świadczenia | |
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000008 - żywienie pozajelitowe dzieci w warunkach domowych |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | Świadczenie realizowane jest w środowisku domowym pacjenta przez zespół przeszkolony w zakresie żywienia pozajelitowego w warunkach domowych. Leczenie żywieniowe (żywienie kliniczne) - postępowanie lekarskie obejmujące ocenę stanu odżywienia, ocenę zapotrzebowania na substancje odżywcze, zlecanie i podawanie odpowiednich dawek energii, białka, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody w postaci zwykłych produktów odżywczych, płynnych diet doustnych przemysłowych lub, żywienia pozajelitowego, monitorowanie stanu klinicznego i zapewnienie optymalnego wykorzystania wybranej drogi karmienia. Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych - polega na podawaniu substancji odżywczych drogą dożylną w domu pacjenta wraz z kompleksową opieką nad pacjentem, wynikającą z choroby podstawowej i prowadzonego leczenia, obejmującą: 1) przygotowanie pacjenta lub opiekunów do leczenia w warunkach domowych; 2) zapewnienie ciągłego kontaktu telefonicznego z pacjentem lub opiekunami; 3) program badań kontrolnych zgodnie z terminarzem wizyt oraz według potrzeb w: a) poradni prowadzącej leczenie pacjentów żywionych pozajelitowo w warunkach domowych lub b) domu pacjenta - co najmniej raz na kwartał; 4) dostarczanie preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu pacjenta; 5) zapewnienie hospitalizacji w ośrodku prowadzącym leczenie żywieniowe w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań oraz innych wskazań wymagających leczenia szpitalnego, pozostających w związku z leczeniem żywieniowym; 6) transport pacjenta do ośrodka w celu badań lub hospitalizacji w przypadku wskazań do transportu medycznego. Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych: podawanie białka i energii oraz elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody drogą dożylną prowadzone w domu pacjenta. |
1.3 | świadczenia skojarzone | - świadczenia w czasie wykonywania których wystąpią wskazania do żywienia pozajelitowego, - przygotowanie chorego do leczenia w warunkach domowych (ogólne, metaboliczne oraz szkolenie w zakresie przedmiotu leczenia), - hospitalizacja w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań oraz innych wskazań wymagających leczenia szpitalnego, - profilaktyczne leczenie przeciw zakrzepowe. |
1.4 | częstość występowania jednostki chorobowej lub procedury medycznej | około 6 - 10 osób na milion mieszkańców |
1.5 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych jest wskazane u chorych, których nie można w wystarczającym zakresie odżywiać drogą przewodu pokarmowego, a których ze względu na stan zdrowia można wypisać do domu (najczęstsze wskazania: zespół krótkiego jelita, niedrożność rzekoma, zespoły złego wchłaniania wynikające z wrodzonych zaburzeń transportu jelitowego substratów i elektrolitów, wady wrodzone przewodu pokarmowego uniemożliwiające żywienie drogą przewodu pokarmowego, oporne na leczenie przypadki nieswoistych chorób zapalnych jelit wybrane przypadki mukowiscydozy lub niewydolności wielonarządowej). Rozpoczęcie i prowadzenie leczenia żywieniowego w warunkach domowych wymaga: - stwierdzenia, że chorego nie można skutecznie odżywiać drogą przewodu pokarmowego; - ustalenia lub zmodyfikowania leczenia choroby podstawowej i chorób towarzyszących; - wytworzenia permanentnego dostępu żylnego; - dobrania odpowiedniego programu leczenia zapewniającego stabilny stan metaboliczny chorego; - przeszkolenia chorego lub opiekuna w zakresie zasad leczenia; - wypełnienia protokołu kwalifikacji pacjenta do żywienia pozajelitowego; - uzyskania oświadczenia pacjenta/opiekunów o świadomej zgodzie na prowadzenie żywienia pozajelitowego w warunkach domowych; - prowadzenia dokumentacji leczenia żywieniowego w domu, zgodnej z obowiązującymi standardami, i zasadami określonymi przez Polskie Towarzystwo Żywienia Klinicznego Dzieci; - dostarczania preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu chorego w warunkach zapewniających ich dostarczenie bez narażenia na zanieczyszczenie lub zmianę właściwości fizyko-chemicznych i farmakologicznych. - Świadczeniodawca może zawrzeć umowę podwykonawstwa w ww. zakresie, przy czym konieczne jest oświadczenie podwykonawcy o spełnieniu warunków wskazanych powyżej. |
1.6 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | 99.15 - Pozajelitowe wstrzyknięcie stężonej substancji odżywczej - wlew mieszaniny odżywczej przygotowanej przez chorego lub opiekuna lub przygotowanej w aptece; - monitorowanie kliniczne i metaboliczne; - opieka nad cewnikiem lub kaniulą. Program żywienia pozajelitowego w warunkach domowych obejmuje: - opracowanie planu leczenia żywieniowego i planu opieki; - dostarczanie leków i sprzętu lub gotowych mieszanin do żywienia pozajelitowego do domu chorego; - transport pacjenta do ośrodka w celu wykonania badań i z powrotem, w przypadku wskazań do transportu medycznego; - koszty badań niezbędnych do monitorowania leczenia żywieniowego; - zapewnienie stałego kontaktu z zespołem leczącym; - zapewnienie niezwłocznej hospitalizacji (wraz kosztami transportu, o ile zachodzą wskazania do transportu, bez kosztów hospitalizacji) w przypadku: a) podejrzenia lub wystąpienia powikłań żywienia pozajelitowego, b) wystąpienia innych wskazań wymagających leczenia szpitalnego, pozostających w związku z leczeniem żywieniowym, - wizyty domowe lekarza/pielęgniarki - zgodnie z załącznikiem nr 5 do rozporządzenia, Lp. 5 pozycja "pozostałe wymagania" pkt.3). |
1.7 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | - zabiegowe (np. leczenie operacyjne przetoki przewodu pokarmowego), - odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego, wytworzenie przetoki odżywczej do żywienia dojelitowego, - wymiana, naprawa dostępu, - przejście na żywienie dojelitowe, - przejście na żywienie doustne, - zakończenie żywienia pozajelitowego. |
1.8 | oczekiwane wyniki postępowania | - utrzymanie prawidłowego stanu odżywienia, - poprawa stanu odżywienia, - umożliwienia stosowania innych metod leczenia, - aktywne uczestniczenie w społeczności (udział w nauce i zabawie w grupie rówieśniczej), - wyleczenie. |
1.9 | ryzyka powikłań postępowania medycznego i częstość ich występowania | - zakażenie dostępu żylnego - zakrzepica żył obwodowych lub centralnych, - zaburzenia metaboliczne elektrolitowe, - zaburzenia wątrobowe, - hipo- i hiperglikemia, - metaboliczna choroba kości, - inne zaburzenia niedoborowe lub toksyczne. |
2. | Warunki wykonania | |
2.1 | zakres oczekiwanych informacji na podstawie wykonanych badań diagnostycznych | - wyrównany stan metaboliczny ustroju i prawidłowa funkcja narządów |
2.2 | minimalny czas udzielania świadczenia | Do czasu ustania przyczyny rozpoczęcia żywienia pozajelitowego. |
2.3 | organizacja udzielania świadczenia | Rozpoczęcie i prowadzenie leczenia żywieniowego w warunkach domowych wymaga ponadto: - zapewnienia dostaw preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu chorego, - zapewnienia ciągłego kontaktu z zespołem leczącym, - zapewnienia odpowiedniego programu badań kontrolnych, - zapewnienia hospitalizacji w ośrodku prowadzącym leczenie żywieniowe w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań leczenia oraz innych chorób wymagających leczenia szpitalnego pozostających w związku z leczeniem żywieniowym. - poradnia prowadząca leczenie chorych żywionych pozajelitowo w warunkach domowych - czas pracy poradni powinien być dostosowany do potrzeb - ciągły kontakt telefoniczny z zespołem leczącym |
2.4 | konieczne i niezbędne warunki lokalowe dla udzielenia świadczenia | Zgodnie z załącznikiem nr 5 do rozporządzenia, Lp. 4 pozycja "wymagania formalne" |
2.5 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | chirurgia, chirurgia dziecięca, pediatria, gastroenterologia, anestezjologia, choroby wewnętrzne |
2.6 | zastrzeżenia referencyjne dla świadczeniodawców wykonujących świadczenia (konieczne potwierdzenie uprawnień do wykonywania świadczenia) | udokumentowane: - program szkolenia chorego lub opiekuna w zakresie zasad leczenia, - zapewnienie dostaw preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu chorego, - zapewnienie dostępu do całodobowej lekarskiej konsultacji telefonicznej, - zapewnienie odpowiedniego programu badań kontrolnych, - zapewnienie hospitalizacji w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań leczenia oraz innych chorób wymagających leczenia szpitalnego. |
3. | Skuteczność medyczna i ekonomiczna | |
3.1 | specyfikacja kosztów świadczenia (zgodnie z załącznikiem) | Finansowanie programu obejmuje: 1) koszty sprzętu, mieszanin żywieniowych i leków, w tym permanentnego cewnika lub portu, 2) koszty wykonania mieszanin odżywczych, w przypadku ich sporządzenia w aptece (szpitalnej), 3) koszty materiałów zużywalnych z dostawą do domu chorego, 4) koszty badań laboratoryjnych, niezbędnych do monitorowania leczenia żywieniowego, 5) koszty porad kontrolnych, ambulatoryjnych i domowych pozostających w związku z leczeniem żywieniowym, w tym prowadzenie dokumentacji, 6) koszty transportu, w przypadku badań diagnostycznych i skierowania do leczenia szpitalnego, 7) koszty kontroli i naprawy cewnika in situ, 8) koszty pracy innych pracowników medycznych, w związku z opieką nad chorym, 9) koszty całodobowego nadzoru leczenia domowego. Finansowanie programu nie obejmuje: 1) kosztów kwalifikacji chorego do leczenia żywieniowego, 2) kosztów hospitalizacji, poprzedzającej rozpoczęcie leczenia żywieniowego w warunkach domowych, 3) kosztów hospitalizacji, związanych z leczeniem powikłań leczenia żywieniowego, 4) dodatkowych kosztów, wykraczających poza obowiązki związane z opieką i nadzorowaniem całodobowym leczenia żywieniowego. Korzyści medyczne zależnie są od założonego celu leczenia: - uzyskanie autonomii pokarmowej, - poprawa/utrzymanie stanu odżywienia, - wyleczenie choroby podstawowej, jej powikłań lub powikłań leczenia. Całkowity koszt utrzymania przy życiu chorego wymagającego żywienia pozajelitowego jest w warunkach domowych o 60 - 65 % tańszy niż w szpitalu. |
4. | Istniejące wytyczne postępowania medycznego | Standardy żywienia pozajelitowego i żywienia dojelitowego PTŻPiD - PZWL 2005 (obowiązujące). Zalecenia Polskiego Towarzystwa Żywienia Klinicznego Dzieci |
Część F - Opis świadczenia
ŻYWIENIE DOJELITOWE W WARUNKACH DOMOWYCH
1. | Charakterystyka świadczenia | ||
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000050 - żywienie dojelitowe w warunkach domowych | |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | Leczenie żywieniowe (żywienie kliniczne): Postępowanie lekarskie obejmujące ocenę stanu odżywienia, ocenę zapotrzebowania na substancje odżywcze, zlecanie i podawanie odpowiednich dawek energii, białka, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody w postaci zwykłych produktów odżywczych, płynnych diet doustnych lub sztucznego odżywiania, monitorowanie stanu klinicznego i zapewnienie optymalnego wykorzystania wybranej drogi karmienia. Żywienie dojelitowe w warunkach domowych polega na podawaniu - w domu pacjenta - substancji odżywczych innych niż naturalne, w dawce pokrywającej dobowe zapotrzebowanie na energię, w sposób inny niż doustnie (przetoka odżywcza, zgłębnik wprowadzony do żołądka, dwunastnicy lub jelita cienkiego), wraz z kompleksową opieką nad pacjentem, wynikającą z choroby podstawowej i prowadzonego leczenia, obejmującą: 1) przygotowanie pacjenta lub opiekunów do leczenia w warunkach domowych; 2) zapewnienie ciągłego kontaktu telefonicznego z pacjentem lub opiekunami; 3) program badań kontrolnych zgodnie z terminarzem wizyt oraz według potrzeb w: a) poradni prowadzącej leczenie pacjentów żywionych dojelitowo w warunkach domowych lub b) domu pacjenta - co najmniej raz na kwartał; 4) dostarczanie preparatów, sprzętu (w tym nieodpłatne wypożyczanie pomp do żywienia dojelitowego w przypadku wskazań) i niezbędnych środków opatrunkowych do domu pacjenta; 5) zapewnienie hospitalizacji w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań leczenia oraz innych wskazań wymagających leczenia szpitalnego związanych z leczeniem żywieniowym; 6) udrożnienie lub poprawę mocowania zgłębnika lub naprawę zgłębnika lub przetoki - według potrzeb, kontrolę rtg położenia zgłębnika - według potrzeb; 7) transport pacjenta do ośrodka w celu badań lub hospitalizacji w przypadku wskazań do transportu medycznego. | |
1.3 | świadczenia skojarzone | Inne świadczenia, w czasie wykonywania których wystąpią wskazania do żywienia dojelitowego: - założenie zgłębnika do żołądka do żywienia dojelitowego, - założenie pod ekranem rtg zgłębnika do dwunastnicy lub jelita cienkiego do żywienia dojelitowego, - przezskórna endoskopowa gastrostomia (PEG) lub jejunostomia (PEJ), - chirurgiczna gastrostomia lub jejunostomia odżywcza oraz mikroprzetoka odżywcza wykonywane jako jedyny zabieg, - laparoskopowa gastrostomia/jejunostomia odżywcza, - przezskórna gastrostomia wykonywana pod kontrolą rtg, - gastrostomia lub jejunostomia niskoprofilowa, - naprawa końcówki zewnętrznej zgłębnika lub przetoki odżywczej. | |
1.4 | częstość występowania procedury | Około 10 osób na milion mieszkańców. | |
1.5 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | Żywienie dojelitowe w warunkach domowych jest wskazane u pacjentów nie wymagających hospitalizacji, którzy z powodu braku możliwości podaży substancji odżywczych w ilości wystarczającej do utrzymania przy życiu drogą naturalną, wymagają długotrwałego podawania substancji odżywczych (diet przemysłowych) w sposób inny niż drogą doustną Żywienie dojelitowe stosuje się pod warunkiem uzyskania dostępu do sprawnie działających odcinków przewodu pokarmowego i zastosowania odpowiedniej mieszaniny odżywczej (najczęściej zaburzenia połykania, niedrożność lub przetoka w górnym odcinku przewodu pokarmowego, wyniszczenie). Rozpoczęcie i prowadzenie leczenia żywieniowego w warunkach domowych wymaga: - stwierdzenia, że chorego nie można skutecznie odżywiać doustnie, - poziomu intelektualnego chorego lub opiekuna umożliwiającego przeszkolenie w zakresie zasad leczenia, - przeszkolenia chorego lub opiekuna w zakresie zasad leczenia, - dobrania odpowiedniego programu leczenia zapewniającego stabilny stan metaboliczny chorego, - przewodu pokarmowego sprawnego na tyle, że możliwe jest podanie co najmniej 1000 kcal drogą przewodu pokarmowego lub co najmniej 50% dziennego zapotrzebowania energetycznego u dzieci, - zapewnienia transportu do ośrodka w celu wykonania badań i z powrotem - ze wskazań medycznych, - zapewnienia wizyt domowych lekarza/pielęgniarki zgodnie z załącznikiem nr 5 do rozporządzenia, Lp. 5 pozycja "pozostałe wymagania" pkt.3), - dostarczanie preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu chorego specjalnie do tego przeznaczonym transportem, w sposób i w warunkach zapewniających ich dostarczenie bez narażenia na zanieczyszczenie lub zmianę właściwości fizyko-chemicznych i farmakologicznych. Świadczeniodawca może zawrzeć umowę podwykonawstwa w ww. zakresie, przy czym konieczne jest oświadczenie podwykonawcy o spełnieniu warunków wskazanych powyżej. | |
1.6 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | 99.87 Żywienie dojelitowe 1. wlew mieszaniny odżywczej, 2. monitorowanie kliniczne i metaboliczne, 3. opieka nad zgłębnikiem lub przetoką odżywczą. | |
1.7 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | - zabiegowe (np. leczenie operacyjne przetoki przewodu pokarmowego, odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego, wytworzenie przetoki odżywczej do żywienia dojelitowego), - wymiana, naprawa dostępu, - przejście na żywienie doustne dietą zwykłą, - domowe leczenie żywieniowe, - zakończenie żywienia dojelitowego. | |
1.8 | oczekiwane wyniki postępowania | - utrzymanie stanu odżywienia, - poprawa stanu odżywienia, - prawidłowy rozwój fizyczny - u dzieci, - umożliwienia stosowania innych metod 1eczenia, - aktywne uczestniczenie w społeczności (powrót do pracy, nauka, samodzielność), zdolność do uczestniczenia w zabawach lub nauce grupy rówieśniczej - u dzieci, - wyleczenie. | |
1.9 | ryzyka powikłań postępowania medycznego i częstość ich występowania | - zaburzenia metaboliczne elektrolitowe, - biegunka, - wzdęcie, - wymioty, - odbijania, - powikłania związane z dostępem do przewodu pokarmowego. | |
2. | Warunki wykonania | ||
2.1 | zakres oczekiwanych informacji na podstawie wykonanych badań diagnostycznych | - wyrównany stan metaboliczny ustroju i prawidłowa funkcja narządów | |
2.2 | średni czas udzielania świadczenia | do czasu ustania przyczyny rozpoczęcia żywienia dojelitowego | |
2.3 | sprzęt i aparatura medyczna | Zgodnie z załącznikiem nr 5 do rozporządzenia, Lp. 5 pozycja "wyposażenie w sprzęt i aparaturę medyczną" Dostęp do: - laboratorium diagnostycznego biochemicznego czynnego całą dobę, - laboratorium mikrobiologicznego z możliwością wykonania posiewów krwi w kierunku bakterii i grzybów, - zakładu radiologii i diagnostyki obrazowej czynnego całą dobę, - pracowni endoskopii przewodu pokarmowego - współpracującego oddziału szpitalnego | |
2.4 | warunki organizacyjne udzielania świadczeń | - dostęp do apteki szpitalnej - poradnia prowadząca leczenie pacjentów żywionych dojelitowo w warunkach domowych - czas pracy poradni powinien być dostosowany do potrzeb, nie jest on tożsamy z czasem, w którym udzielane są świadczenia (wizyty domowe, dyżur pod telefonem, konsultacje telefoniczne), - zapewnienie ciągłego kontaktu telefonicznego z pacjentem lub opiekunami. Rozpoczęcie i prowadzenie leczenia żywieniowego w warunkach domowych wymaga ponadto: - zapewnienia dostaw preparatów specjalnie do tego przeznaczonym transportem, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu pacjenta, - zapewnienia dostępu do całodobowej lekarskiej konsultacji telefonicznej, - zapewnienia hospitalizacji w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań leczenia oraz innych wskazań wymagających leczenia szpitalnego związanych z leczeniem żywieniowym; - zapewnienia realizacji/dostępu do badań wymienionych w załączniku nr 5 do rozporządzenia, Lp. 5; - prowadzenia dokumentacji leczenia żywieniowego w domu, zgodnej z zaleceniami Towarzystw Naukowych; - zapewnienia transportu mieszanin żywieniowych pojazdem przeznaczonym wyłącznie do transportu materiałów medycznych z wydzieloną przestrzenią ładowną wyposażoną w osobny mechanizm grzewczo-chłodzący. Świadczeniodawca może zawrzeć umowę podwykonawstwa w ww zakresie, przy czym konieczne jest oświadczenie podwykonawcy o wydzielenie środka transportu jedynie do celów medycznych w pełnym zakresie czasu. | |
2.5 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | chirurgia, pediatria, gastroenterologia, anestezjologia, choroby wewnętrzne, neurologia, onkologia, medycyna paliatywna. | |
2.6 | zastrzeżenia referencyjne dla świadczeniodawców wykonujących świadczenia (konieczne potwierdzenie uprawnień do wykonywania świadczenia | udokumentowany program szkolenia chorego lub opiekuna w zakresie zasad leczenia | |
3. | Skuteczność medyczna i ekonomiczna | ||
Zależnie od założonego celu leczenia: - uzyskanie autonomii pokarmowej, - poprawa/utrzymanie stanu odżywienia, - wyleczenie choroby podstawowej, jej powikłań lub powikłań leczenia. Całkowity koszt utrzymania przy życiu chorego wymagającego żywienia dojelitowego jest w warunkach domowych o 70 - 80 % tańszy niż w szpitalu. | |||
4. | Istniejące wytyczne postępowania medycznego | Standardy żywienia pozajelitowego i żywienia dojelitowego PTŻPiD - PZWL 2005 (obowiązujące). Zalecenia Polskiego Towarzystwa Żywienia Klinicznego Dzieci. |
Część G - Opis świadczenia
BADANIE ANTYGENÓW ZGODNOŚCI TKANKOWEJ PRZY TYPOWANIU DAWCÓW SZPIKU LUB KOMÓREK KRWIOTWÓRCZYCH ALBO ŻYWYCH DAWCÓW WĄTROBY LUB NERKI
1. | Charakterystyka świadczenia | ||
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000016 - badanie antygenów zgodności tkankowej przy typowaniu dawców szpiku lub komórek krwiotwórczych albo żywych dawców wątroby lub nerki | |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | Procedura poszukiwania dawcy spokrewnionego polega na badaniu antygenów zgodności tkankowej klasy I i II chorego, jego rodzeństwa i rodziców. Metoda diagnostyczna pozwala na wyjaśnienie, do której procedury wysokospecjalistycznej, kwalifikuje się chory. Świadczenie nie obejmuje żadnych czynności przewidzianych dla procedur związanych z udzielaniem świadczeń wysokospecjalistycznych finansowanych odrębnie. Po rozpoznaniu choroby, będącej wskazaniem do leczenia za pomocą przeszczepienia szpiku, wątroby lub nerki, dalsze postępowanie zależy od tego czy chory ma rodzinnego dawcę. Musi to być określone równolegle z rozpoczęciem leczenia przedtransplantacyjnego, gdyż w razie jego niepowodzenia, chory może wymagać natychmiastowego przeszczepienia. | |
1.3 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | choroba wymagająca przeszczepienia szpiku, wątroby lub nerki. | |
1.4 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | - przeszczepienie szpiku, wątroby lub nerki od dawcy rodzinnego o akceptowalnej zgodności, - zalecenie rozpoczęcia poszukiwania niespokrewnionego dawcy szpiku (w przypadku braku zgodnego dawcy rodzinnego i istnieniu wskazań do allotransplantacji szpiku od niespokrewnionego/alternatywnego dawcy) | |
1.5 | oczekiwane wyniki postępowania | potwierdzenie istnienia dawcy lub sytuacji, że go nie ma. | |
2. | Warunki wykonania | ||
2.1 | zakres oczekiwanych informacji na podstawie wykonanych badań diagnostycznych | określenie antygenów zgodności tkankowej klasy I i II chorego, co najmniej metodami genetycznymi o niskiej rozdzielczości; zalecane badanie metodami wysokiej rozdzielczości. | |
2.2 | średni czas udzielania świadczenia | 2 dni | |
2.3 | organizacja udzielania świadczeń | Zgodnie z art. 37 ustawy z 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczeplaniu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. Nr 169, poz. 1411), laboratorium, musi uzyskać pozwolenie Ministra Zdrowia na prowadzenie działalności polegającej na testowaniu komórek, tkanek i narządów. | |
2.4 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | - genetyka kliniczna - hematologia, - transplantologia, - transfuzjologia, - diagnostyka laboratoryjna, - immunologia kliniczna. | |
3. | Skuteczność medyczna i ekonomiczna | Jedno poszukiwanie dotyczy badania przynajmniej kilku osób na rzecz jednego pacjenta. Wykonanie jednej procedury obejmuje badania zarówno niskiej, jak i wysokiej rozdzielczości, bez względu na liczbę wykonanych badań u potencjalnego dawcy. Badanie może być powtórzone u tej samej osoby, jeśli istnieją wątpliwości co do wyniku (przypadek antygenów krzyżowo reagujących). Jeżeli badanie wstępne było wykonane metodami niskiej rozdzielczości, to przed ostateczną kwalifikacją do zabiegu według procedury przeszczepienie allogenicznego szpiku od rodzeństwa identycznego w HLA, konieczne jest ponowne zbadanie chorego i dawcy metodami o wysokiej rozdzielczości. Badanie antygenów zgodności tkankowej przy typowaniu dawców szpiku musi być powtórzone u wstępnie zbadanej i dobranej pary dawca/biorca w nowo pobranych próbkach krwi Wymóg wykonania typowania potwierdzającego wynika z konieczności eliminacji ewentualnych pomyłek administracyjnych oraz błędów serologicznej metody badania zgodności tkankowej. |
Część H - Opis świadczenia
KOMPLEKSOWA DIAGNOSTYKA GENETYCZNA
1. | Charakterystyka świadczenia | |
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000041 - kompleksowa diagnostyka genetyczna chorób nowotworowych. 5.10.00.0000043 - kompleksowa diagnostyka genetyczna chorób nienowotworowych z uwzględnieniem cytogenetycznych badań molekularnych. |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | Badania materiału genetycznego metodami: 1) cytogenetyki klasycznej (prążki GTG, CBG, Ag-NOR, QFQ, RBG); 2) techniką wysokiej rozdzielczości (HRBT), 3) cytogenetyki molekularnej (FISH do chromosomów metafazowych i prometafazowych oraz do jąder interfazowych z sondami molekularnymi centromerowymi, malującymi, specyficznymi, telomerowymi, Multicolor-FISH), 4) metodami biologii molekularnej (PCR i jej modyfikacje, RFLP, SSCP, HD, sekwencjonowanie i inne) dobranymi w zależności od wielkości i rodzaju mutacji, 5) inne badania dobrane w zależności od wskazań (biochemiczne, enzymatyczne, immunologiczne, EMG, metody obrazowania i inne). |
1.3 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | Kompleksowa diagnostyka genetyczna chorób nienowotworowych z uwzględnieniem cytogenetycznych badań molekularnych dotyczy następujących grup pacjentów: - zespoły aberracji chromosomów autosomalnych (m.in. Downa, Edwardsa, Patau, zespoły częściowych delecji i duplikacji autosomów - łącznie ponad 400 zespołów spowodowanych dużym niezrównoważeniem materiału genetycznego w zakresie autosomów), - zespoły mikrodelecji (m.in. Prader-Willi, Angelman, cri du chat, Wolf-Hirschhorn, Miller-Dieker, CATCH22, Langer-Giedion, siatkówczak, Rubinstein-Taybi, Williams, WAGR i inne - łącznie około 40 zespołów), - zaburzenia cielesno-płciowe (m.in. zespół Klinefeltera i Turnera oraz ich warianty, zaburzenia determinacji płci, wady rozwojowe narządów płciowych, zaburzenia okresu dojrzewania, pierwotny i wtórny brak miesiączki, hipogonadyzm), - brak oczekiwanego prawidłowego rozwoju fizjologicznego (np. niedobór wzrostu i masy ciała, opóźnienie rozwoju psychoruchowego), - izolowane wady rozwojowe o genetycznej etiologii (małogłowie, wady serca i inne), - zespoły wad rozwojowych (ponad 3000 sklasyfikowanych zespołów - w ogromnej większości o etiologii genetycznej), - upośledzenie umysłowe - bez towarzyszących zaburzeń lub jako część zespołów wad oraz chorób metabolicznych (spowodowane aberracjami chromosomowymi, rearanżacjami subtelomerowymi, uwarunkowane jednogenowo lub wieloczynnikowo), - autyzm, nadpobudliwość, zaburzenia zachowania mogące być częścią zespołu genetycznego, - genetycznie uwarunkowane wady rozwojowe i choroby narządu wzroku, - dysplazje kostne (achondroplazja, hypochondroplazja, pseudoachondroplazja, MED, SEDC, SEMDC, Marshall, Stickler, diastrophic dwarfism, campomelic dwarfism, metatrophic dwarfism, dysplazja obojczykowo-czaszkowa i inne), - mukowiscydoza i inne choroby genetyczne z zajęciem układu oddechowego, - choroby neurologiczne i neurodegeneracyjne uwarunkowane genetycznie (np. rdzeniowy zanik mięśni - wszystkie formy, opuszkowo-rdzeniowy zanik mięśni, ataksje rdzeniowo-móżdżkowe, ataksja Friedreicha, choroba Charcot-Marie-Tooth, choroba Huntingtona i inne choroby neurodegeneracyjne), - choroby pierwotnie mięśniowe o genetycznej etiologii (dystrofie mięśniowe Duchenne'a i Beckera, dystrofia miotoniczna i inne genetycznie uwarunkowane choroby mięśni), - zespoły z postępującą częściową hipoplazją lub hiperplazją ciała, - genetycznie uwarunkowane choroby skóry (dysplazje ektodermalne i inne), - choroby serca o genetycznej etiologii (zespół CATCH22, zespół wydłużonego QT, kardiomiopatie i inne), - choroby spowodowane genetycznie uwarunkowanymi defektami kolagenu i mutacjami w innych genach o podobnej funkcji, - choroby metaboliczne uwarunkowane genetycznie (dla których nie ma odrębnych poradni specjalistycznych), - głuchota uwarunkowana genetycznie, - inne określone choroby genetycznie uwarunkowane (cytopatie mitochondrialne i inne), - niepowodzenia rozrodu (brak ciąży, wrodzony brak nasieniowodów, zaburzenia spermatogenezy, poronienia nawykowe, wczesne obumarcia ciąży, porody martwe, zgon dziecka w okresie perinatalnym). Kompleksowa diagnostyka genetyczna chorób nowotworowych - nie można rozliczać świadczeń wykonywanych w ramach Narodowego Programu Zwalczenia Chorób Nowotworowych finansowanego przez Ministra Zdrowia. |
1.4 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | włączenie do panelu metod diagnostycznych także podstawowych technik biologii molekularnej, niezbędnych w diagnostyce chorób o podłożu dziedzicznym. |
2. | Warunki wykonania | |
2.1 | średni czas udzielania świadczenia | |
2.2 | organizacja udzielania świadczeń | Zgodnie z art. 17 ustawy z 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (tekst jednolity Dz. U. z 2004 Nr 144, poz. 1529 z późn. zm.) laboratorium jest przedsiębiorstwem podmiotu leczniczego. Laboratorium może być także jednostką organizacyjną przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego, instytutu badawczego albo uczelni medycznej. Laboratorium, musi uzyskać wpis do rejestru wojewody oraz wpis do ewidencji prowadzonej przez Krajową Radę Diagnostów Laboratoryjnych. |
2.3 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | - genetyka kliniczna, immunologia kliniczna |
Część I - Opis świadczenia
BADANIA IZOTOPOWE
1. | Charakterystyka świadczenia | ||
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000021 - scyntygrafia całego ciała z zastosowaniem znakowanych analogów somatostałyny 5.10.00.0000022 - scyntygrafia nadnerczy /innych okolic ciała (1.scyntygrafia całego ciała z zastosowaniem 131 I MIGB, 2. scyntygrafia całego ciała z zastosowaniem 123 I MIGB, 3. scyntygrafia z zastosowaniem pochodnych cholesterolu 4. scyntygrafia całego ciała z zastosowaniem 131I) 5.10.00.0000023 - scyntygrafia wentylacyjna płuc (scyntygrafia z zastosowaniem znakowanych aerozoli). 5.10.00.0000024 - scyntygrafia całego ciała z zastosowaniem cytrynianem galu 5.10.00.0000025 - scyntygrafia całego ciała z zastosowaniem znakowanych leukocytów | |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | Scyntygrafia receptorów somatostałyny (SRS) poza danymi dotyczącymi lokalizacji zmian, dostarcza informacji o charakterze czynnościowym zmian nowotworowych; Scyntygrafia z zastosowaniem MIBG lub pochodnych cholesterolu pozwala na lokalizację zmian chorobowych w zakresie nadnerczy/ innych okolic ciała. Scyntygrafia wentylacyjna płuc pozwala na ocenę drożności drzewa oskrzelowego. Do badań wentylacyjnych stosuje się rozpylony DTPA (kwas dietyleno-triamino-penta-octowy) znakowany technetem 99m-Tc lub odpowiednie inne radiofarmaceutyki. Badanie ma przede wszystkim charakter uzupełniający w stosunku do scyntygrafii perfuzyjnej płuc w diagnostyce zatorowości płucnej (brak przepływu krwi w określonym obszarze płuca i prawidłowa scyntygrafia wentylacyjna wskazują z bardzo dużym prawdopodobieństwem na zatorowość płucną). Jest również stosowane w innych schorzeniach płuc. Scyntygrafia z zastosowaniem 131I pozwala na wykrycie jodochwytnych przerzutów raka tarczycy | |
1.3 | świadczenia skojarzone | TK/NMR, badania radioizotopowe po podaniu 99mTc- DTPA/ 99m Tc- DMSA. | |
1.4 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | Scyntygrafia z zastosowaniem znakowanych analogów somatostałyny ma zastosowanie przede wszystkim w diagnostyce guzów typu NET-GEP, a także raków płuc, nowotworów układu nerwowego i innych nowotworów, o których wiadomo, że wykazują zwiększoną ekspresję receptorów dla somatostałyny. Scyntygrafię z zastosowaniem MIBG wykonuje się najczęściej w celu diagnostyki nadciśnienia tętniczego wywołanego guzem rdzenia nadnerczy a także w diagnostyce guzów typu neuroblastoma i innych wykazujących zdolność do gromadzenia MIBG. Scyntygrafię z zastosowaniem pochodnych cholesterolu wykonuje się w celu diagnostyki zmian chorobowych kory nadnerczy (rak kory nadnerczy, gruczolak/przerost kory nadnerczy). Wskazania do scyntygrafii wentylacyjnej płuc: - badanie uzupełniające w przypadku podejrzenia zatoru w krążeniu płucnym (badanie wykonuje się w przypadku niediagnostycznej scyntygrafii perfuzyjnej płuc), - ocena regionalnej wentylacji płuc, - w chorobach prowadzących do zwężenia dróg oddechowych, - w śródmiąższowych chorobach płuc - ocena bariery pęcherzykowo-naczyniowej. Scyntygrafię z zastosowaniem cytrynianu galu wykonuje się w diagnostyce procesów nowotworowych i stanów zapalnych po wyczerpaniu innych metod diagnostycznych. Scyntygrafię z zastosowaniem znakowanych leukocytów wykonuje się w diagnostyce procesów zapalnych po wyczerpaniu innych metod diagnostycznych. Scyntygrafię z zastosowaniem 131I wykonuje się u chorych ze zróżnicowanym rakiem tarczycy po leczeniu operacyjnym z podejrzeniem przerzutów odległych oraz w poszukiwaniu ekotopowej tkanki tarczycowej. | |
1.5 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | 92.0 - obrazowanie radioizotopowe i badanie czynności 92.1 - inne obrazowanie radioizotopowe | |
1.6 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | W przypadku stwierdzenia ognisk nieprawidłowego wychwytu radiofarmaceutyku może okazać się konieczne wykonanie celowanych innych badań obrazowych (TK/NMR, badania radioizotopowe po podaniu 99mTc- DTPA/ 99m Tc- DMSA). | |
1.7 | oczekiwane wyniki postępowania | Scyntygrafia z zastosowaniem MIBG w wykrywaniu guza chromochłonnego wykazuje czułość w granicach 82-90%. W grupie pacjentów z wtórnymi guzami chromochłonnymi złośliwymi (po operacji) lub pozanadnerczowymi czułość scyntygrafii wynosi około 83%, Scyntygrafia z zastosowaniem pochodnych cholesterolu w diagnostyce gruczolaków kory nadnerczy wykazuje czułość ponad 90%. Scyntygrafia po podaniu pochodnych somatostałyny dla większości guzów typu NET-GEP wykazuje czułość 80- 90%. Scyntygrafia z zastosowaniem 131I jest najczulszą metodą wykrywania przerzutów odległych raka tarczycy, ale dotyczy wyłącznie przerzutów jodochwytnych. | |
1.8 | ryzyka powikłań postępowania medycznego i częstość ich występowania | Brak powikłań. Badanie może być powtarzane wielokrotnie. Wykonywane jest u chorych w każdym wieku. Nie może być wykonywane u kobiet w ciąży i w okresie laktacji. Należy unikać wykonywania badania u kobiet w II połowie cyklu miesięcznego, u których zaistniała możliwość ciąży. Wzrost ryzyka zachorowania na raka wskutek poddania się badaniu radioizotopowemu (wg ICRP-60, 1990 r.) współczynnik ryzyka wynosi 0,005%/mSv. | |
2. | Warunki wykonania | ||
2.1 | specyfikacja i liczba badań diagnostycznych, niezbędnych dla wykonania świadczenia | Nie ma bezwzględnej konieczności wykonywania wcześniej innych badań, jeżeli wykonano badanie radiologiczne kośćca, zwłaszcza TK. | |
2.2 | średni czas udzielania świadczenia | badanie trwa zwykle kilkadziesiąt minut, przez kilka kolejnych dni. | |
2.3 | warunki organizacyjne udzielenia świadczeń | Zgodnie z: - ustawą z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 276, z późn. zm.), - rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1968 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu promieniowania jonizującego (Dz. U. Nr 20, poz. 122, z późn. zm.); - zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz. U. Nr 51, poz. 265); | |
2.4 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | medycyna nuklearna |
Część J - Opis świadczenia
TERAPIA IZOTOPOWA
1. | Charakterystyka świadczenia | ||
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000018 - terapia izotopowa łagodnych schorzeń tarczycy - porada kwalifikacyjna 5.10.00.0000019 - terapia izotopowa łagodnych schorzeń tarczycy - podanie izotopu 5.10.00.0000020 - terapia izotopowa łagodnych schorzeń tarczycy - porada kontrolna 5.10.00.0000026 - terapia izotopowa bólów kostnych w przebiegu zmian przerzutowych do kości - porada kwalifikacyjna 5.10.00.0000027 - terapia izotopowa bólów kostnych w przebiegu zmian przerzutowych do kości - podanie izotopu strontu 5.10.00.0000028 - terapia izotopowa bólów kostnych w przebiegu zmian przerzutowych do kości - podanie izotopu samaru 5.10.00.0000029 - terapia izotopowa bólów kostnych w przebiegu zmian przerzutowych do kości - porada kontrolna 5.10.00.0000065 - synowiektomia radioizotopowa - porada kwalifikacyjna 5.10.00.0000030 - synowiektomia radioizotopowa 5.10.00.0000066 - synowiektomia radioizotopowa - porada kontrolna | |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | Leczenie radioizotopowe z zastosowaniem 131J nadczynność tarczycy, wole obojętne. Leczenie radioizotopowe z podaniem strontu lub samaru: zmiany przerzutowe do układu kostnego. Podanie radioizotopu przeprowadza się ambulatoryjnie. Radioizotop ten gromadzi się w zmianach przerzutowych i w wyniku działania promieniowania beta ogranicza dolegliwości bólowe poprawiając standard życia chorego, ograniczając konieczność podawania leków przeciwbólowych. W leczeniu stosowane są dwa typy radioizotopów: stront i samar. Leczenie strontem jest stosowane częściej, jednak w przypadkach rozsianych licznych zmian przerzutowych wskazane jest podanie samaru ze względu na mniejszą toksyczność w odniesieniu do szpiku kostnego. Synowiektomia radioizotopowa: celem leczenia jest ograniczenie procesu zapalnego błony maziowej i kaletek stawu w przebiegu hemofilii, reumatycznego zapalenia stawów, innych stanów zapalnych stawów. | |
1.3 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | 92.2 Radioterapia i medycyna nuklearna Leczenie radioizotopowe z zastosowaniem 131 J: 1) porada kwalifikacyjna obejmuje badanie przedmiotowe pacjenta i wykonanie badań określonych w pkt 2.1.1. pkt. 1-5 (nie mogą być rozliczane w AOS); 2) podanie radioizotopu z instrukcją dla pacjenta; 3) porada kontrolna (średnio 4 porady w roku) obejmuje badanie przedmiotowe pacjenta i wykonanie badań określonych w pkt 2.1.1. pkt. 1-4; Leczenie radioizotopowe z podaniem strontu lub samaru: 1) porada kwalifikacyjna obejmuje badanie przedmiotowe pacjenta i wykonanie badań określonych w pkt 2.1.2. pkt. 1-4; 2) podanie radioizotopu z instrukcją dla pacjenta; 3) porada kontrolna (średnio 3 porady w ciągu 6 miesięcy) obejmuje badanie przedmiotowe pacjenta i wykonanie badań określonych w pkt 2.1.2. pkt. 2-5; Synowiektomie radioizotopowe: 1) porada kwalifikacyjna obejmuje badanie przedmiotowe pacjenta i wykonanie badań określonych w pkt 2.1.3 pkt 1-4; 2) podanie radioizotopu z instrukcją dla pacjenta; 3) porada kontrolna (średnio 4 porady w ciągu 12 miesięcy i wykonanie badań określonych w pkt 2.1.3 pkt 2 i 5; . | |
1.4 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | Leczenie radioizotopowe z zastosowaniem 131J: badania są niezbędne w celu monitorowania leczenia i ewentualnej kwalifikacji do kolejnej dawki radioizotopu - w przypadku braku normalizacji stanu klinicznego, lub ewentualnie w celu zastosowania hormonów tarczycy - w przypadku niedoczynności tarczycy. Po tym okresie (1 rok od podania dawki leczniczej, wg zaleceń Europejskiego Stowarzyszenia Medycyny Nuklearnej) chory może być dalej kontrolowany przez endokrynologa lub lekarza prowadzącego (rodzinnego). Zaleca się jednak dalsze monitorowanie chorego w Zakładzie Medycyny Nuklearnej. Monitorowanie to polega na badaniu lekarskim i oznaczeniu co najmniej 1 raz w roku poziomu TSH. Związane jest to z możliwością wystąpienia tzw. późnej niedoczynności tarczycy. Późna niedoczynność tarczycy występuje np. w chorobie Graves-Basedowa u 50% chorych w ciągu 10 lat po leczeniu radioizotopowym. Wykrycie jej w okresie prodromalnym jest bardzo istotne - pozwala na eliminację szeregu schorzeń związanych między innymi z hypercholesterolemią. Leczenie radioizotopowe z podaniem strontu lub samaru: Celem badań jest kontrola czynności szpiku kostnego, określenie rozwoju choroby, ocena naciekania nowotworowego struktur kanału kręgowego jako przyczyny dolegliwości bólowych. Ocenia się, że chory będzie badany w zakładzie medycyny nuklearnej 3-krotnie w ciągu 6 miesięcy po podaniu radioizotopu. Synwiektomie radioizotopowe: celem badań jest kontrola ustępowania zmian zapalnych i wysięku w stawach lub ewentualna kwalifikacja do kolejnego podania radioizotopu, w przypadku niezadowalających efektów leczenia (po okresie 3-6 miesięcy). | |
1.5 | oczekiwane wyniki postępowania | W przypadku leczenia schorzeń tarczycy oczekuje się ustąpienia nadczynności tarczycy, zmniejszenia objętości wola, ustąpienia objawów uciskowych. W przypadku synowiektomii radioizotopowej oczekuje się ustąpienia stanu zapalnego i wysięków do stawu. W przypadku leczenia z podaniem radioizotopów strontu lub samaru oczekuje się ustąpienia lub znacznego zmniejszenia dolegliwości bólowych związanych z obecnością nowotworowych zmian przerzutowych do kości. | |
1.6 | ryzyka powikłań postępowania medycznego i częstość ich występowania | Powikłaniem w leczeniu schorzeń tarczycy jest niedoczynność tarczycy (6-8% w przypadku wola guzowatego, 50% w przypadku choroby Gravesa). Powikłania w leczeniu z zastosowaniem strontu i samaru dotyczą przejściowej supresji czynności szpiku. Poważne powikłania są bardzo rzadkie <1% Powikłania po synowiektomii związane są z przeciekiem radioizotopu ze stawu do tkanek miękkich lub z nieprawidłowym podaniem radioizotopu, co powoduje stan zapalny tkanek okołostawowych - powikłania bardzo rzadkie <1%. | |
2. | Warunki wykonania | ||
2.1 | specyfikacja i liczba badań diagnostycznych, niezbędnych dla wykonania świadczenia | 1. leczenie radioizotopowe z zastosowaniem 131 J: 1) TSH; 2) FT3 lub FT4; 3) przeciwciała przeciwtarczycowe (w wybranych przypadkach); 4) USG tarczycy z oceną objętości tarczycy/guza; 5) scyntygrafia tarczycy z oceną jodochwytności (ewentualnie gromadzenia 99mTc - w uzasadnionych przypadkach); 2. leczenie radioizotopowe z podaniem strontu lub samaru 1) scyntygrafia kości; 2) morfologia krwi z rozmazem; 3) zdj. rtg kości (w wybranych przypadkach); 4) rezonans magnetyczny (w wybranych przypadkach); 5) stężenie odpowiednich markerów nowotworowych (w wybranych przypadkach). 3. synowiektomie radioizotopowe: 1) scyntygrafia kości (w wybranych przypadkach); 2) USG stawów (w wybranych przypadkach); 3) zdjęcie rtg kości lub tkanek miękkich kończyn (w wybranych przypadkach) 4) rezonans magnetyczny kończyn (w wybranych przypadkach) 5) badanie płynu wysiękowego (w wybranych przypadkach) | |
2.2 | zakres oczekiwanych informacji na podstawie wykonanych badań diagnostycznych | Leczenie schorzeń tarczycy - ocena jodochwytności, objętości, stopnia nasilenia nadczynności, występowanie niedoczynności tarczycy. Leczenie z zastosowaniem strontu/samaru - ocena, czy występują ogniska patologicznego gromadzenia w scyntygrafii kości (po podaniu 99mTc-MDP) - co wskazuje na gromadzenie radiofarmaceutyków leczniczych, monitorowanie czynności szpiku kostnego, badanie NMR - celem wykluczenia nacieku nowotworowego w obrębie kanału kręgowego jako przyczyny bólów. Jest to przeciwwskazanie do leczenia radioizotopowego. | |
2.3 | średni czas udzielania świadczenia | 1-6 godzin w zależności od typu schorzenia i podawanego radioizotopu | |
2.4 | warunki organizacyjne udzielania świadczeń | Zgodnie z: - ustawą z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 276, z późn. zm.); - rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1968 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu promieniowania jonizującego (Dz. U. Nr 20, poz. 122, z późn. zm); - zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz. U. Nr 51, poz. 265. | |
2.5 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | medycyna nuklearna |
Część K - Opis świadczenia
ZAOPATRZENIE PROTETYCZNE
1. | Charakterystyka świadczenia | |
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000036 - zaopatrzenie w protezę twarzy 5.10.00.0000037 - zaopatrzenie w protezę nosa 5.10.00.0000038 - zaopatrzenie w protezę małżowiny usznej 5.10.00.0000039 - zaopatrzenie w ektoprotezę: gałki ocznej, wargi i nosa 5.10.00.0000040 - naprawa i renowacja protezy twarzy 5.10.00.0000045 - powiększenie indywidualnej protezy gałki ocznej 5.10.00.0000048 - zatyczka do protezy gałki ocznej |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | Świadczenie obejmuje koszt zabiegów wykonywanych w trakcie zaopatrzenia w protezy oraz koszt protez. Świadczenie - "powiększenie indywidualnej protezy gałki ocznej" wykonywane jest u dzieci i młodzieży. W wyniku wzrostu konieczne jest wykonywanie coraz większych protez gałki ocznej co kilka miesięcy. C00 nowotwory złośliwe wargi C05 nowotwór złośliwy podniebienia C07 nowotwór złośliwy ślinianki przyusznej C11 nowotwór złośliwy części nosowej gardła (nasopharynx) C14 nowotwór złośliwy o innym i bliżej nieokreślonym umiejscowieniu w obrębie wargi, jamy ustnej i gardła C30 nowotwór złośliwy jamy nosowej i ucha środkowego C31 nowotwór złośliwy zatok przynosowych C43 czerniak złośliwy skóry C44 inne nowotwory złośliwe skóry C69 nowotwór złośliwy oka D03 czerniak in situ D04 rak in situ skóry S08 urazowa amputacja części głowy T20 oparzenia termiczne i chemiczne głowy i szyi T26 oparzenia termiczne i chemiczne ograniczone do oka i przydatków oka T81 powikłania po zabiegach niesklasyfikowane gdzie indziej T84 powikłania protez, wszczepów i przeszczepów ortopedycznych Q11 bezocze, małoocze i wielkoocze Q17 inne wrodzone wady rozwojowe ucha Q18 inne wrodzone wady rozwojowe twarzy i szyi Q30 wrodzone wady rozwojowe nosa Q37 rozszczep podniebienia wraz z rozszczepem wargi Q89 inne wrodzone wady rozwojowe niesklasyfikowane gdzie indziej |
1.3 | świadczenia skojarzone | nie sumują się z innymi świadczeniami |
1.4 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | - skierowanie od lekarza specjalisty w dziedzinie onkologii lub lekarza specjalisty w innej dziedzinie (w przypadku, gdy zakwalifikowanie do leczenia jest wynikiem urazu mechanicznego, chemicznego, termicznego, wad wrodzonych, rozwojowych), - konsultacja kierownika pracowni wykonującej uzupełnienia protetyczne w obrębie twarzoczaszki. |
1.5 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | 23.3123 - wykonanie protezy lub epitezy dla uzupełnienia zewnątrzustrojowych defektów części miękkich lub dla uzupełnienia brakujących części twarzy o mniejszym zakresie 23.3124 - wykonanie protezy lub epitezy dla uzupełnienia zewnątrzustrojowych defektów części miękkich lub dla uzupełnienia brakujących części twarzy o większym zakresie 23.2903 - wycisk czynnościowy za pomocą łyżki indywidualnej 23.2701 - Opracowanie na piśmie na zlecenie lub życzenie planu leczenia i kosztów zaopatrzenia protetycznego włącznie z oceną modeli |
1.6 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | Dalsze postępowanie uzależnione od postępu choroby podstawowej (ew. wznowy nowotworu, reoperacje i zmiany pola protetycznego związane z bliznowaceniem). |
1.7 | oczekiwane wyniki postępowania | - protezy twarzy uzupełniając brakujące tkanki twarde i miękkie zapewniają doskonały efekt kosmetyczny i poprawiają podstawowe funkcje fizjologiczne takie jak oddychanie, przełykanie, mówienie. |
Część L - Opis świadczenia
POZYTONOWA TOMOGRAFIA EMISYJNA (PET)
1. | Charakterystyka świadczenia | |
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000042 -pozytonowa tomografia emisyjna |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń (wg ICD 10) | PET - Technika obrazowania, w której rejestruje się promieniowanie powstające podczas anihilacji pozytonów. Źródłem pozytonów jest podana pacjentowi substancja promieniotwórcza, ulegająca rozpadowi beta plus. W badaniu PET wykorzystuje się fakt, że określonym zmianom chorobowym towarzyszy podwyższony metabolizm niektórych związków chemicznych, np. cukrów. W badaniach najczęściej wykorzystuje się dezoxyglukozę znakowaną izotopem F-18. Najczęściej stosowanym preparatem jest 18FDG. Tomografia komputerowa (TK) to technika obrazowania w której rejestruje się osłabienie promieniowania X po przejściu przez obiekt badany. Różnice osłabienia pozwalają na przedstawienie z wysoką rozdzielczością poszczególnych struktur anatomicznych a także ich budowy wewnętrznej. Na konsoli dodatkowej następuje fuzja obrazów z obu typów badań. |
1.3 | świadczenia skojarzone | nie dotyczy |
1.4 | częstość występowania jednostki chorobowej lub procedury medycznej | ok. 20 tys. rocznie |
1.5 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | Zgodnie z załącznikiem nr 2 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 maja 2011 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (Dz. U. Nr 111, poz. 653, z późn. zm.) Lp. 9 badanie metodą PET wykonywane jest w przypadku: 1. Choroby nowotworowe: 1) pojedynczy guzek płuca o średnicy > 1 cm, w celu różnicowania pomiędzy jego łagodnym i złośliwym charakterem, przy braku rozpoznania innymi dostępnymi metodami; 2) niedrobnokomórkowy rak płuca, w celu oceny jego zaawansowania przed planowaną resekcją lub radykalną radioterapią, jeżeli inne badania nie dają jednoznacznej oceny stopnia zaawansowania (z wyjątkiem raka oskrzelikowo-pęcherzykowego i nowotworów neuroendokrynnych lub rozpoznanych wcześniej przerzutów odległych); 3) niedrobnokomórkowy rak płuca, w celu oceny resztkowej choroby po indukcyjnej chemioterapii; 4) chłoniak Hodgkina i chłoniaki nie-hodgkinowskie, w celu wstępnej oceny stopnia zaawansowania lub oceny skuteczności chemioterapii lub wczesnego rozpoznania nawrotu, jeżeli inne badania obrazowe nie dają jednoznacznej oceny stopnia zaawansowania; 5) rak jelita grubego, w celu przedoperacyjnej oceny zaawansowania lub wczesnego rozpoznania nawrotu po radykalnym leczeniu (w przypadku wzrostu stężeń markerów lub niejednoznacznych wyników badań obrazowych); 6) rak przełyku, w celu oceny zaawansowania przed leczeniem i wczesnego wykrycia nawrotu po radykalnym leczeniu (w przypadku niejednoznacznych wyników badań obrazowych); 7) ocena patologicznej zmiany budzącej podejrzenie raka zlokalizowanej w trzustce lub w wątrobie, jeżeli rozpoznanie innymi dostępnymi metodami jest niemożliwe; 8) rak piersi, w celu wykluczenia odległych przerzutów, kiedy wyniki innych badań są niejednoznaczne lub w przypadku przerzutów do pachowych węzłów chłonnych z ogniska o nieznanym położeniu i podejrzeniem ogniska pierwotnego w gruczole piersiowym; 9) czerniaki z klinicznymi przerzutami do regionalnych węzłów chłonnych w celu wykluczenia przerzutów do narządów odległych, z potencjalnie operacyjnymi przerzutami do narządów odległych lub z przerzutem bez ustalonego ogniska pierwotnego; 10) rak jajnika, w celu wczesnego wykrycia nawrotu po radykalnym leczeniu (w przypadku wzrostu stężeń Ca 125 lub niejednoznacznych wyników badań obrazowych); 11) nowotwory nabłonkowe głowy i szyi, w celu wczesnego rozpoznania nawrotu i w ocenie miejscowo-regionalnego zaawansowania, jeżeli wyniki innych badań są niejednoznaczne; 12) nowotwory złośliwe mózgu, w celu wczesnego rozpoznania nawrotu lub dla określenia miejsca biopsji; 13) rak tarczycy, w celu lokalizacji ogniska nawrotu w przypadku wzrostu stężenia tyreoglobuliny, jeżeli inne badania nie pozwalają zlokalizować ogniska nawrotu (niezbędne wcześniejsze wykonanie scyntygrafii 131I); 14) podejrzenie przerzutów do kości, jeżeli inne badania nie pozwalają zlokalizować ogniska nawrotu nowotworu (preferowany znacznik 18F); 15) planowanie radykalnej radioterapii o modulowanej intensywności wiązki, w celu oceny rozkładu żywotnych komórek nowotworowych, hipoksji lub proliferacji guza, jeżeli inne badania nie pozwalają na dokonanie takiej oceny; 16) nowotwory jądra (z wyjątkiem dojrzałych potworniaków), w celu oceny ich zasięgu i skuteczności leczenia (w tym obecności resztkowego guza i rozpoznania nawrotu), jeżeli inne badania nie pozwalają na dokonanie takiej oceny; 17) rak gruczołu krokowego i rak nerki, w celu rozpoznania nawrotu (przerzutów) po radykalnym leczeniu (tylko za pomocą PET ze znakowaną choliną lub octanem), jeżeli inne badania nie pozwalają na dokonanie takiej oceny; 18) mięsaki, w celu oceny skuteczności chemioterapii (po 1-3 kursach, w porównaniu z wyjściowym badaniem) i wczesnego wykrycia nawrotu, jeżeli inne badania nie pozwalają na dokonanie takiej oceny; 19) nowotwory podścieliska przewodu pokarmowego (GIST), w celu monitorowania odpowiedzi na molekularnie ukierunkowane leczenie; 20) przerzuty o nieznanym punkcie wyjścia, w celu lokalizacji guza pierwotnego, jeżeli nie jest to możliwe przy użyciu innych dostępnych badań. 2. Choroby serca: 1) badania perfuzyjne serca: a) podejrzenie choroby niedokrwiennej w grupie chorych o pośrednim ryzyku zachorowania, jeśli inne badania diagnostyczne (w tym szczególnie badanie perfuzyjne SPECT) nie pozwalają na jednoznaczne określenie rozpoznania - jako badanie rozstrzygające; b) podejrzenie choroby niedokrwiennej w grupie chorych o pośrednim ryzyku zachorowania, jeśli czynniki obiektywne wskazują na możliwość uzyskania wyniku fałszywego w klasycznych badaniach SPECT (otyłość, mastektomia, duży biust, wszczepy, inne) - jako badanie podstawowe; 2) badanie w kierunku oceny żywotności mięśnia sercowego. 3. Choroby układu nerwowego: rozpoznana padaczka lekooporna z planowanym leczeniem operacyjnym. |
1.6 | specyfikacja zasadniczych procedur medycznych wykonywanych w trakcie udzielania świadczenia | 92.061 Pozytonowa Tomografia Emisyjna (PET) z zastosowaniem 18FDG we wskazaniach onkologicznych 92. 062 Pozytonowa Tomografia Emisyjna (PET) z zastosowaniem innych radiofarmaceutyków we wskazaniach onkologicznych 92. 063 Pozytonowa Tomografia Emisyjna (PET) z zastosowaniem 18FDG we wskazaniach kardiologicznych 92. 064 Pozytonowa Tomografia Emisyjna (PET) z zastosowaniem innych radiofarmaceutyków we wskazaniach kardiologicznych 92. 065 Pozytonowa Tomografia Emisyjna (PET) z zastosowaniem 18FDG we wskazaniach neurologicznych 92. 066 Pozytonowa Tomografia Emisyjna (PET) z zastosowaniem innych radiofarmaceutyków we wskazaniach neurologicznych Świadczenie obejmuje: - kwalifikację do wykonania badania, - podanie i koszt radiofarmaceutyku, - wykonanie badania z opisem, - archiwizację danych. |
1.7 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | Odpowiednia modyfikacja planowanego leczenia w oparciu o uzyskane wyniki w badaniu PET-TK, zgodnie z obowiązującymi zasadami postępowania medycznego w określonej jednostce chorobowej (np. w badaniach onkologicznych dostosowanie postępowania leczniczego do określonego na podstawie badania PET-TK stopnia zaawansowania choroby nowotworowej). |
1.8 | oczekiwane wyniki postępowania | Dzięki diagnostyce PET-TK istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo rozpoznania nowotworów (w około 90% badanych przypadków). PET-TK daje także możliwość kontroli efektów terapeutycznych w trakcie leczenia chorób nowotworowych, np. za pomocą chemioterapii - określenie charakteru i stopnia zaawansowania schorzenia niezbędne do ustalenia dalszego sposobu leczenia |
1.9 | ryzyka powikłań postępowania medycznego i częstość ich występowania | Właściwe wykonanie badania nie jest związane z występowaniem istotnych czynników ryzyka. |
2. | Warunki wykonania | |
2.1 | specyfikacja i liczba badań diagnostycznych, niezbędnych dla wykonania świadczenia | W przypadku użycia dezoxyglukozy przed badaniem należy oznaczyć stężenie glukozy we krwi chorego (u chorych na cukrzycę badanie można wykonać po normalizacji stężenia glukozy we krwi do wartości poniżej 140mg%). Przed kwalifikacją chorego do badania PET-TK powinien on mieć wykonane odpowiednie badania obrazowe (TK, MRI, scyntygraficzne, USG - odpowiednio do schorzenia). W wybranych przypadkach (wznowa guza mózgu, rak głowy i szyi) wynik badania PET-TK powinien być zweryfikowany w badaniu biopsyjnym. Standardowe przygotowanie pacjenta do badania PET-TK Personel medyczny powinien poinformować badanego o celu i przebiegu badania. Podanie radiofarmaceutyku powinno odbywać się w odpowiednim pokoju podań, w pozycji leżącej chorego. Po podaniu znacznika chory powinien pozostawać w pokoju podań w pozycji leżącej przez co najmniej 10 minut - celem ograniczenia gromadzenia się radiofarmaceutyku w mięśniach szkieletowych. W pokoju musi być zapewniona cisza i spokój. Po podaniu radiofarmaceutyku chory powinien być odpowiednio nawadniany - celem eliminacji krążącego we krwi znacznika. Bezpośrednio przed badaniem chory powinien opróżnić pęcherz moczowy. W przypadku spodziewanych zmian chorobowych w obrębie miednicy mniejszej wskazane jest zastosowanie forsownej diurezy podając i.v. Furosemid bezpośrednio po podaniu radiofarmaceutyku lub też cewnikowanie pęcherza. U chorych, u których będzie przeprowadzane inne badanie niż badanie kardiologiczne, chory nie powinien spożywać żadnych posiłków co najmniej 4 godziny przed badaniem. U chorych, u których będzie wykonywane badanie kardiologiczne należy przed podaniem radiofarmaceutyku podać choremu roztwór glukozy. |
2.2 | zakres oczekiwanych informacji na podstawie wykonanych badań diagnostycznych | Hybrydowy skaner PET - TK umożliwia jednoczesne wykonanie badania PET i TK (w celu wykonania odpowiedniej korekcji zjawiska pochłaniania) oraz nałożenie obu obrazów, co zwiększa wydolność diagnostyczną badania, szczególnie w onkologii, a jednocześnie skraca czas badania w porównaniu do klasycznego badania PET. |
2.3 | średni czas udzielania świadczenia | Od chwili podania radiofarmaceutyku chory musi przebywać w odpowiednio przygotowanej poczekalni (w pozycji leżącej lub siedzącej) przez około 60-120 minut - czas konieczny na gromadzenie się radiofarmaceutyku w ogniskach chorobowych. Następnie wykonuje się badanie, trwające 30-45 minut, w zależności od typu aparatu, podanej dawki, wagi chorego. |
2.4 | sprzęt i aparatura medyczna | - stosowane radiofarmaceutyki: znaczniki znakowane radioizotopami pozytonowymi. |
2.5 | warunki organizacyjne udzielania świadczeń | zgodnie z: - ustawą z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 276, z późn. zm.); - rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1968 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu promieniowania jonizującego (Dz. U. Nr 20, poz. 122), - zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz. U. Nr 51, poz. 265, |
2.6 | umiejętności i doświadczenie zawodowe | Zgodnie z wymaganiami dotyczącymi personelu zawartymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia cz. VII Lp. 9. |
2.7 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | medycyna nuklearna |
Część M - Opis świadczenia
LECZENIE CUKRZYCY Z ZASTOSOWANIEM POMPY INSULINOWEJ U DZIECI
1. | Charakterystyka świadczenia | |||
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000053 - leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej u dzieci do 6 roku życia albo wymagających do 20 jednostek insuliny na dobę 5.10.00.0000054 - leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej dzieci od 6 do 18 roku życia | ||
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń i procedur (wg ICD 10) | E10.1 - Cukrzyca insulinozależna (z kwasicą ketonową) E10.2 - Cukrzyca insulinozależna (z powikłaniami nerkowymi) E10.3 - Cukrzyca insulinozależna (z powikłaniami ocznymi) E10.4 - Cukrzyca insulinozależna (z powikłaniami neurologicznymi) E10.5 - Cukrzyca insulinozależna (z powikłaniami w zakresie krążenia obwodowego) E10.6 - Cukrzyca insulinozależna (z innymi określonymi powikłaniami) E10.7 - Cukrzyca insulinozależna (z wieloma powikłaniami) E10.8 - Cukrzyca insulinozależna (z nieokreślonymi powikłaniami) E10.9 - Cukrzyca insulinozależna (bez powikłań) Y42.3 - Insulina i doustne leki hypoglikemizujące (przeciwcukrzycowe) Z51.4 - Opieka przygotowująca do leczenia niesklasyfikowana gdzie indziej Z71.3 - Porada i nadzór dietetyczny Z46.8 - Założenie i dopasowanie innych określonych aparatów Z97.8 - Obecność innych określonych urządzeń Z99.8 - Zależność od innego urządzenia wspomagającego 86. 081 - Założenie pompy insulinowej Świadczenia udzielane w ramach "Leczenia cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej" Świadczenia mają na celu zaopatrzenie chorego w pompę insulinową, oraz edukację umożliwiającą w pełni samodzielne (przez pacjenta lub opiekuna) posługiwanie się pompą i wymianę osprzętu. Świadczenie realizowane jest w ramach trybu ambulatoryjnego. Świadczenie 5.10.00.0000053 obejmujące dzieci do ukończenia 6 roku życia udzielane jest przy pomocy pompy z możliwością skokowej regulacji dawki o mniej niż 0.1 jednostki insuliny oraz dzieci starsze o zapotrzebowaniu dobowym nie większym niż 20 jednostek insuliny. Natomiast świadczenie 5.10.00.0000054 skierowane dla dzieci powyżej 6 roku życia obejmuje użycie pomp z możliwością skokowej regulacji dawki o 0,1 jednostki lub więcej. Powyższy parametr technologiczny pompy odnosi się do dawkowania bazy lub bolusa lub obu. Świadczenia dotyczą pacjentów do 18 roku życia: - po raz pierwszy rozpoczynających leczenie z użyciem pompy insulinowej lub - otrzymujących po raz kolejny pompę. Pompa otrzymana przez pacjenta staje się jego własnością. | ||
1.3 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | Wskazania do objęcia opieką w ramach świadczenia: Cukrzyca leczona insuliną u osób do ukończenia 18 rż., u których stwierdza się występowanie co najmniej jednego z poniższych stanów/ kryteriów: * powtarzające się ciężkie hipoglikemie; * powtarzające się hiperglikemie o brzasku; * niestabilność glikemii wymagająca co najmniej 7 pomiarów na dobę; * obecność powikłań cukrzycy; * występowanie kwasicy ketonowej; Przeciwwskazania do objęcia opieką w ramach świadczenia: * brak akceptacji psychicznej ze strony pacjenta; * brak zgody na samokontrolę; * brak współpracy z zespołem edukacji diabetologicznej; Kwalifikacja do świadczenia: Ocena wskazań medycznych do objęcia świadczeniem - zgodnie z wymienionymi wyżej kryteriami - odbywa się w poradni diabetologicznej/ diabetologicznej dla dzieci. Lekarz kierujący do leczenia cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej przeprowadza wstępną ocenę wybranych parametrów zdrowotnych, zgodnie z poniższym zestawieniem, dołączając ją do skierowania/ dokumentacji pacjenta. Zakres danych zawartych w skierowaniu powinien obejmować: I) datę rozpoznania cukrzycy (rok i miesiąc)............ II) liczbę dotychczasowych hospitalizacji z powodu ostrych zaburzeń metabolicznych w wyniku cukrzycy:....................... (rok i miesiąc ostatniej hospitalizacji) | ||
parametry | TAK/ wartość | nie | ||
stosowanie osobistej pompy insulinowej wcześniej | ||||
częstość występowania ciężkich hipoglikemii w ciągu ostatniego roku | ||||
powtarzające się hiperglikemie o brzasku | ||||
niestabilność glikemii wymagająca co najmniej 7 pomiarów na dobę | ||||
incydenty kwasicy ketonowej w ostatnim roku (liczba) | ||||
wzrost/masa/BMI wg siatek centylowych | ||||
dyslipidemia | ||||
nadciśnienie tętnicze wg siatek centylowych | ||||
poziom hemoglobiny glikowanej (HbA1c) - dwa ostatnie wyniki | ||||
retinopatia cukrzycowa | ||||
polineuropatia cukrzycowa | ||||
nefropatia cukrzycowa | ||||
obecność chorób tarczycy | ||||
obecność celiakii | ||||
inne | ||||
Świadczenia udzielane w ramach "Leczenia cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej" mają na celu zaopatrzenie chorego w pompę insulinową oraz edukację umożliwiającą w pełni samodzielne (przez pacjenta lub opiekuna) posługiwanie się pompą i wymianę osprzętu. Świadczenie realizowane jest w ramach trybu ambulatoryjnego. Świadczenia dotyczą pacjentów do 18 roku życia: - po raz pierwszy rozpoczynających leczenie z użyciem pompy insulinowej lub - otrzymujących po raz kolejny pompę. Do uzyskania świadczenia uprawniony jest świadczeniobiorca, którego kwalifikacja przez świadczeniodawcę do leczenia cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej nastąpiła przed dniem w którym ukończył 18 rok życia. Narodowy Fundusz Zdrowia w ramach świadczenia "Leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej" nie finansuje zaopatrzenia w pompę insulinową świadczeniobiorców, którzy są: 1) właścicielami pompy insulinowej; 2) posiadaczami i korzystają z pompy insulinowej na podstawie innego tytułu prawnego. Warunek, o którym mowa w pkt 2 nie ma zastosowania do osób, które korzystają z pompy insulinowej wyłącznie w okresie oczekiwania na zaopatrzenie w pompę insulinową nabytą ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia w ramach świadczenia "Leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej". Przedstawiciel ustawowy/opiekun prawny świadczeniobiorcy, który zaopatrzony ma zostać w pompę insulinową obowiązany jest do złożenia pisemnego oświadczenia o nieposiadaniu pompy insulinowej (z wyłączeniem osób posiadających pompę insulinową wyłącznie w okresie oczekiwania na zaopatrzenie w pompę insulinową nabytą ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia w ramach świadczenia "Leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej). | ||||
1.4 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | Zapewnienie możliwości hospitalizacji w przypadku powikłań wymagających leczenia w warunkach stacjonarnych | ||
1.5 | oczekiwane wyniki postępowania | Oczekiwane efekty: * poprawa jakości życia chorych, * zmniejszenie częstości hospitalizacji z powodu zaburzeń metabolicznych w przebiegu cukrzycy, * zmniejszenie częstości ciężkich hipoglikemii, * zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań cukrzycowych oraz zahamowanie rozwoju istniejących już powikłań. * normalizacja HbA1c | ||
2. | Warunki wykonania | |||
2.1 | zakres oczekiwanych informacji | Potwierdzenie wskazań, przeciwwskazań i stanu zdrowia na podstawie ankiety. | ||
2.2 | średni czas udzielania świadczenia | Świadczenie obejmuje opiekę całoroczną w zakresie problemów związanych z użytkowaniem pompy insulinowej. | ||
2.3 | sprzęt i aparatura medyczna | |||
2.4 | warunki organizacyjne udzielania świadczeń | Świadczenie "leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej" realizowane może być tylko w ośrodkach spełniających następujące kryteria: * wcześniejsze doświadczenie w prowadzeniu dzieci z pompą insulinową | ||
2.5 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | - diabetologia | ||
3. | Skuteczność medyczna i ekonomiczna | Na koszty świadczenia składają się: 1) zaopatrzenie świadczeniobiorcy w nową pompę insulinową nie częściej niż raz na 4 lata oraz zapewnienie serwisu tej pompy (zaprzestanie leczenia z użyciem pompy nie rodzi obowiązku jej zwrotu świadczeniodawcy); 2) przeprowadzenie edukacji chorego i/ lub jego rodziny w zakresie umożliwiającym samodzielne korzystanie z pompy i osprzętu (potwierdzone wydanym zaświadczeniem lekarskim lub karta informacyjną) obejmujące: - zapoznanie z zasadami terapii żywieniowej, - podstawy zasady baza/bolus, - obsługę pompy i wykonywanie wkłuć cewników podskórnych, - kinetykę działania insuliny, - omówienie możliwych uszkodzeń pompy, - rozpoznawanie i postępowanie w hipo- i hiperglikemii, - wpływ aktywności fizycznej na stężenie glukozy we krwi i modyfikacje ustawień pompy, - postępowanie w okresie choroby infekcyjnej bądź innej; 3) zapewnienie konsultacji telefonicznych, w odniesieniu do sytuacji dotyczących problemów związanych z posługiwaniem się pompą insulinową. W ramach świadczenia NFZ nie finansuje leczenia cukrzycy za pomocą używanych pomp insulinowych. |
Część N - Opis świadczenia
LECZENIE CUKRZYCY Z ZASTOSOWANIEM POMPY INSULINOWEJ U DOROSŁYCH W WIEKU 18-26 LAT
1. | Charakterystyka świadczenia | |
1.1 | nazwa świadczenia | 5.10.00.0000056 - leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej u dorosłych w wieku 18-26 lat wymagających do 30 jednostek insuliny na dobę 5.10.00.0000057 - leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej u dorosłych w wieku 18-26 lat |
1.2 | określenie i kody powiązanych ze świadczeniem schorzeń i procedur (wg ICD 10) | E10.1 - Cukrzyca insulinozależna (z kwasicą ketonową) E10.2 - Cukrzyca insulinozależna (z powikłaniami nerkowymi) E10.3 - Cukrzyca insulinozależna (z powikłaniami ocznymi) E10.4 - Cukrzyca insulinozależna (z powikłaniami neurologicznymi) E10.5 - Cukrzyca insulinozależna (z powikłaniami w zakresie krążenia obwodowego) E10.6 - Cukrzyca insulinozależna (z innymi określonymi powikłaniami) E10.7 - Cukrzyca insulinozależna (z wieloma powikłaniami) E10.8 - Cukrzyca insulinozależna (z nieokreślonymi powikłaniami) E10.9 - Cukrzyca insulinozależna (bez powikłań) Y42.3 - Insulina i doustne leki hypoglikemizujące (przeciwcukrzycowe) Z51.4 - Opieka przygotowująca do leczenia niesklasyfikowana gdzie indziej Z71.3 - Porada i nadzór dietetyczny Z46.8 - Założenie i dopasowanie innych określonych aparatów Z97.8 - Obecność innych określonych urządzeń Z99.8 - Zależność od innego urządzenia wspomagającego 86. 081 - Założenie pompy insulinowej Świadczenia udzielane w ramach "Leczenia cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej" Świadczenia mają na celu zaopatrzenie chorego w pompę insulinową, oraz edukację umożliwiającą w pełni samodzielne (przez pacjenta lub opiekuna) posługiwanie się pompą i wymianę osprzętu. Świadczenie realizowane jest w ramach trybu ambulatoryjnego. Świadczenie 5.10.00.0000056 udzielane jest przy pomocy pompy z możliwością skokowej regulacji dawki o mniej niż 0.1 jednostki insuliny pacjentom o zapotrzebowaniu dobowym nie większym niż 30 jednostek insuliny. Natomiast świadczenie 5.10.00.0000057 obejmuje użycie pomp z możliwością skokowej regulacji dawki o 0,1 jednostki lub więcej. Powyższy parametr technologiczny pompy odnosi się do dawkowania bazy lub bolusa lub obu. Świadczenia dotyczą pacjentów w wieku 18-26 lat: - po raz pierwszy rozpoczynających leczenie z użyciem pompy insulinowej lub - otrzymujących po raz kolejny pompę. Pompa otrzymana przez pacjenta staje się jego własnością. |
1.3 | kryteria kwalifikacji chorych wymagających udzielenia świadczenia | Wskazania do objęcia opieką w ramach świadczenia: Cukrzyca leczona insuliną u osób w wieku 18-26 lat., u których stwierdza się występowanie co najmniej jednego z poniższych stanów/ kryteriów: * powtarzające się ciężkie hipoglikemie; * powtarzające się hiperglikemie o brzasku; * niestabilność glikemii wymagająca co najmniej 7 pomiarów na dobę; * obecność powikłań cukrzycy; * występowanie kwasicy ketonowej; Przeciwwskazania do objęcia opieką w ramach świadczenia: * brak akceptacji psychicznej ze strony pacjenta; * brak zgody na samokontrolę; * brak współpracy z zespołem edukacji diabetologicznej; Kwalifikacja do świadczenia: Ocena wskazań medycznych do objęcia świadczeniem - zgodnie z wymienionymi wyżej kryteriami - odbywa się w poradni diabetologicznej. Lekarz kierujący do leczenia cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej przeprowadza wstępną ocenę wybranych parametrów zdrowotnych, zgodnie z poniższym zestawieniem, dołączając ją do skierowania/ dokumentacji pacjenta. Zakres danych zawartych w skierowaniu powinien obejmować: I) datę rozpoznania cukrzycy (rok i miesiąc)............ II) liczbę dotychczasowych hospitalizacji z powodu ostrych zaburzeń metabolicznych w wyniku cukrzycy:....................... (rok i miesiąc ostatniej hospitalizacji) Świadczenia udzielane w ramach "Leczenia cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej" mają na celu zaopatrzenie chorego w pompę insulinową oraz edukację umożliwiającą w pełni samodzielne (przez pacjenta lub opiekuna) posługiwanie się pompą i wymianę osprzętu. Świadczenie realizowane jest w ramach trybu ambulatoryjnego. Świadczenia dotyczą pacjentów w wieku 18-26 lat: - po raz pierwszy rozpoczynających leczenie z użyciem pompy insulinowej lub - otrzymujących po raz kolejny pompę. Do uzyskania świadczenia uprawniony jest świadczeniobiorca, którego kwalifikacja przez świadczeniodawcę do leczenia cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej nastąpiła przed dniem w którym ukończył 26 rok życia. Narodowy Fundusz Zdrowia w ramach świadczenia "Leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej" nie finansuje zaopatrzenia w pompę insulinową świadczeniobiorców, którzy są: 1)właścicielami pompy insulinowej; 2)posiadaczami i korzystają z pompy insulinowej na podstawie innego tytułu prawnego. Warunek, o którym mowa w pkt 2 nie ma zastosowania do osób, które korzystają z pompy insulinowej wyłącznie w okresie oczekiwania na zaopatrzenie w pompę insulinową nabytą ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia w ramach świadczenia "Leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej". Świadczeniobiorca (opiekun prawny świadczeniobiorcy), który zaopatrzony ma zostać w pompę insulinową obowiązany jest do złożenia pisemnego oświadczenia o nieposiadaniu pompy insulinowej (z wyłączeniem osób posiadających pompę insulinową wyłącznie w okresie oczekiwania na zaopatrzenie w pompę insulinową nabytą ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia w ramach świadczenia "Leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej). |
1.4 | zalecenia dotyczące dalszego postępowania (zalecane lub konieczne kolejne świadczenia) | Zapewnienie możliwości hospitalizacji w przypadku powikłań wymagających leczenia w warunkach stacjonarnych |
1.5 | oczekiwane wyniki postępowania | Oczekiwane efekty: * poprawa jakości życia chorych, * zmniejszenie częstości hospitalizacji z powodu zaburzeń metabolicznych w przebiegu cukrzycy, * zmniejszenie częstości ciężkich hipoglikemii, * zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań cukrzycowych oraz zahamowanie rozwoju istniejących już powikłań. * normalizacja HbA1c |
2. | Warunki wykonania | |
2.1 | zakres oczekiwanych informacji | Potwierdzenie wskazań, przeciwwskazań i stanu zdrowia na podstawie ankiety. |
2.2 | średni czas udzielania świadczenia | Świadczenie obejmuje opiekę całoroczną w zakresie problemów związanych z użytkowaniem pompy insulinowej. |
2.3 | sprzęt i aparatura medyczna | |
2.4 | warunki organizacyjne udzielania świadczeń | Świadczenie "leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej" realizowane może być tylko w ośrodkach spełniających następujące kryteria: * wcześniejsze doświadczenie w prowadzeniu chorych z pompą insulinową |
2.5 | zakres dziedzin medycyny uprawnionych do wykonania świadczenia | - diabetologia |
3. | Skuteczność medyczna i ekonomiczna | Na koszty świadczenia składają się: 4) zaopatrzenie świadczeniobiorcy w nową pompę insulinową nie częściej niż raz na 4 lata oraz zapewnienie serwisu tej pompy (zaprzestanie leczenia z użyciem pompy nie rodzi obowiązku jej zwrotu świadczeniodawcy); 5) przeprowadzenie edukacji chorego i/ lub jego rodziny w zakresie umożliwiającym samodzielne korzystanie z pompy i osprzętu (potwierdzone wydanym zaświadczeniem lekarskim lub karta informacyjną) obejmujące: - zapoznanie z zasadami terapii żywieniowej, - podstawy zasady baza/bolus, - obsługę pompy i wykonywanie wkłuć cewników podskórnych, - kinetykę działania insuliny, - omówienie możliwych uszkodzeń pompy, - rozpoznawanie i postępowanie w hipo- i hiperglikemii, - wpływ aktywności fizycznej na stężenie glukozy we krwi i modyfikacje ustawień pompy, - postępowanie w okresie choroby infekcyjnej bądź innej; 6) zapewnienie konsultacji telefonicznych, w odniesieniu do sytuacji dotyczących problemów związanych z posługiwaniem się pompą insulinową. W ramach świadczenia NFZ nie finansuje leczenia cukrzycy za pomocą używanych pomp insulinowych. |
ZAŁĄCZNIK Nr 6
KARTA DOSTAW - ŻYWIENIE POZAJELITOWE W WARUNKACH DOMOWYCH
KARTA DOSTAW - ŻYWIENIE POZAJELITOWE W WARUNKACH DOMOWYCH
Adres zamieszkania ...........................................................................................................................
PESEL ................................................................................
Potwierdzam, że jest mi znany całodobowy telefon kontaktowy do ośrodka leczenia żywieniowego ........................................................................ (podpis pacjent)
KAŻDA DOSTAWA JEST POTWIERDZANA W KARCIE PRZEZ PACJENTA LUB JEGO RODZINĘ LUB OPIEKUNA.
DATA | PREPARAT | ILOŚĆ | J. m. | PODPIS DOSTAWCY | PODPIS PACJENTA (OPIEKUNA) |
SPRZĘT | |||||
ZAŁĄCZNIK Nr 7
KARTA DOSTAW - ŻYWIENIE DOJELITOWE W WARUNKACH DOMOWYCH
KARTA DOSTAW - ŻYWIENIE DOJELITOWE W WARUNKACH DOMOWYCH
Adres zamieszkania ...........................................................................................................................
PESEL ................................................................................
Potwierdzam, że jest mi znany całodobowy telefon kontaktowy do personelu ośrodka leczenia żywieniowego .................................................................... (podpis pacjenta)
KAŻDA DOSTAWA JEST POTWIERDZANA W KARCIE PRZEZ PACJENTA LUB JEGO RODZINĘ LUB OPIEKUNA.
DATA | PREPARAT | ILOŚĆ | J.m. | PODPIS DOSTAWCY | PODPIS PACJENTA (OPIEKUNA) |
SPRZĘT | |||||
ZAŁĄCZNIK Nr 8
22 KARTA WIZYT W DOMU PACJENTA - DOMOWA ANTYBIOTYKOTERAPIA DOŻYLNA
22 KARTA WIZYT W DOMU PACJENTA - DOMOWA ANTYBIOTYKOTERAPIA DOŻYLNA
Adres zamieszkania ......................................................................................................................
PESEL ............................................................
Potwierdzam, że jest mi znany telefon kontaktowy do ośrodka prowadzącego leczenie
(podpis pacjenta)
INFORMACJA DLA PACJENTA LUB OPIEKUNA:
Każda wizyta musi zostać potwierdzona podpisem pacjenta lub opiekuna
Data i godzina wizyty | Pieczęć i podpis pielęgniarki (lekarza) | Czytelny podpis pacjenta lub opiekuna |
- zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 51/2012/DSOZ z dnia 8 sierpnia 2012 r. (NFZ.12.51) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 sierpnia 2012 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 89/2012/DSOZ z dnia 8 grudnia 2012 r. (NFZ.12.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 grudnia 2012 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) zarządzenia nr 51/2012/DSOZ z dnia 8 sierpnia 2012 r. (NFZ.12.51) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 sierpnia 2012 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia nr 89/2012/DSOZ z dnia 8 grudnia 2012 r. (NFZ.12.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 grudnia 2012 r.
-zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 51/2012/DSOZ z dnia 8 sierpnia 2012 r. (NFZ.12.51) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 sierpnia 2012 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 89/2012/DSOZ z dnia 8 grudnia 2012 r. (NFZ.12.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 grudnia 2012 r.
-zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 74/2011/DSOZ z dnia 25 października 2011 r. (NFZ.11.43.74) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 października 2011 r.
- zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 22/2012/DSOZ z dnia 6 kwietnia 2012 r. (NFZ.12.22) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 listopada 2011 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia nr 51/2012/DSOZ z dnia 8 sierpnia 2012 r. (NFZ.12.51) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 sierpnia 2012 r.
Zmiany nie zostały naniesione na tekst.
- zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia nr 89/2012/DSOZ z dnia 8 grudnia 2012 r. (NFZ.12.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 grudnia 2012 r.
-zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia nr 51/2012/DSOZ z dnia 8 sierpnia 2012 r. (NFZ.12.51) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 sierpnia 2012 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 9 zarządzenia nr 89/2012/DSOZ z dnia 8 grudnia 2012 r. (NFZ.12.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 grudnia 2012 r.
- zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 35/2013/DSOZ z dnia 2 lipca 2013 r. (NFZ.13.35) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 2 lipca 2013 r.