Określenie szczegółowych zasad przydziału i opróżniania lokali mieszkalnych i tymczasowych kwater oraz określenie norm powierzchni mieszkalnej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej i członkom ich rodzin.
Dzienniki resortowe
Dz.Urz.MS.1997.2.11
Akt utracił moc Wersja od: 7 maja 1997 r.
ZARZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 7 maja 1997 r.
w sprawie określenia szczegółowych zasad przydziału i opróżniania lokali mieszkalnych i tymczasowych kwater oraz określenia norm powierzchni mieszkalnej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej i członkom ich rodzin
Na podstawie art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) w związku z art. 29 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17) zarządza się co następuje:
§ 1.
Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają: 1)
funkcjonariusz - funkcjonariusza, emeryta oraz rencistę Służby Więziennej, 2)
organ kwaterunkowy - Dyrektora Generalnego Służby Więziennej, dyrektora okręgowego Służby Więziennej, dyrektora aresztu śledczego i zakładu karnego, komendanta ośrodka szkolenia i ośrodka doskonalenia kadr Służby Więziennej, mających w dyspozycji lokale mieszkalne, o których mowa w art. 87 ustawy o Służby Więziennej, 3)
tymczasowa kwatera - lokal mieszkalny, pokój gościnny, pokój w hotelu albo inne pomieszczenie przeznaczone na podstawie decyzji właściwego organu kwaterunkowego do zasiedlenia przez funkcjonariusza na czas określony, 4)
komisja mieszkaniowa - komisję powoływaną przez organ kwaterunkowy spośród funkcjonariuszy jednostki organizacyjnej, w celu opiniowania wniosków funkcjonariuszy w sprawach mieszkaniowych, 5)
ustawa o najmie lokali mieszkalnych - ustawę z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 56, poz. 257), 6)
ustawa - ustawę z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służby Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153).§ 2.
Funkcjonariuszowi w służbie stałej właściwy organ kwaterunkowy przydziela lokal mieszkalny w miejscowości, w której funkcjonariusz stale pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej, z uwzględnieniem norm powierzchni mieszkalnej określonych w zarządzeniu. Przydział następuje w formie decyzji administracyjnej.§ 3.
1.
Lokale mieszkalne przydziela się w pierwszej kolejności funkcjonariuszom: 1)
nie posiadającym samodzielnego mieszkania, pełniącym służbę na stanowiskach wymagających szczególnych kwalifikacji, z uwzględnieniem stażu służby, 2)
przeniesionym w urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, nie będącej miejscowością pobliską.2.
Funkcjonariusz przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości zachowuje prawo do lokalu mieszkalnego dotychczas zajmowanego do czasu przydzielenia mu lokalu w nowym miejscu pełnienia służby.§ 4.
1.
Decyzje w sprawach przydziału i opróżniania lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater wydają w pierwszej instancji: 1)
Minister Sprawiedliwości w odniesieniu do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej i jego zastępców, 2)
Dyrektor Generalny Służby Więziennej w odniesieniu do:a)
funkcjonariuszy pełniących służbę w Centralnym Zarządzie Służby Więziennej,b)
dyrektorów okręgowych Służby Więziennej i ich zastępców,c)
Komendanta Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej i Komendanta Ośrodka Doskonalenia Kadr Ministerstwa Sprawiedliwości w Popowie i ich zastępców, 3)
dyrektor okręgowy Służby Więziennej w odniesieniu do:a)
funkcjonariuszy pełniących służbę w okręgowym inspektoracie Służby Więziennej,b)
dyrektorów aresztów śledczych i zakładów karnych położonych na terenie działania okręgowego inspektoratu i ich zastępców,c)
komendantów ośrodków szkolenia i ośrodków doskonalenia kadr położonych na terenie działania okręgowego inspektoratu i ich zastępców, 4)
dyrektor aresztu śledczego, zakładu karnego oraz komendant ośrodka szkolenia i ośrodka doskonalenia kadr Służby Więziennej w odniesieniu do funkcjonariuszy pełniących służbę w tych jednostkach, 5)
odpowiednio, ze względu na ostatnie miejsce pełnienia służby, organy wymienione w pkt 2-4 w odniesieniu do emerytów i rencistów lub organ kwaterunkowy najbliższy miejsca zamieszkania emeryta lub rencisty.2.
Decyzja w sprawie przydziału lokalu mieszkalnego wydawana jest po zasięgnięciu opinii komisji mieszkaniowej oraz zakładowej organizacji związku zawodowego funkcjonariuszy Służby Więziennej w odniesieniu do funkcjonariuszy zrzeszonych lub nie zrzeszonych, jeżeli zaistnieją okoliczności przewidziane w art. 30 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283, Nr 75, poz. 355, Nr 152, poz. 723).3.
Od decyzji wydanej w sprawie przydziału i opróżnienia lokalu mieszkalnego oraz tymczasowej kwatery przysługuje odwołanie do organu nadrzędnego nad organem kwaterunkowym, który wydał decyzję, i za jego pośrednictwem.4.
Ostateczna decyzja o przydziale stanowi podstawę zasiedlenia lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery.5.
Ostateczna decyzja o opróżnieniu lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery stanowi tytuł wykonawczy, podlegający wykonaniu w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 43, poz. 189, Nr 146, poz. 680, Nr 156, poz. 773), zwanej dalej "ustawą o postępowaniu egzekucyjnym".§ 5.
1.
Przy podziale lokalu mieszkalnego uwzględnia się członków rodziny funkcjonariusza, określonych w art. 86 ustawy, oraz normy powierzchni mieszkalnej, o których mowa w art. 85 ust. 2 ustawy.2.
Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej oraz jego zastępcom przy przydziale lokalu mieszkalnego uwzględnia się dodatkowo dwie normy powierzchni mieszkalnej.3.
Funkcjonariuszowi, mającemu stopień majora, podpułkownika i pułkownika Służby Więziennej lub zajmującemu stanowisko służbowe przysługujące tym oficerom, przy przydziale lokalu mieszkalnego uwzględnia się dodatkowo jedną normę powierzchni mieszkalnej.4.
Funkcjonariuszowi, który nie ma członków rodziny, określonych w art. 86 ustawy, przy przydziale lokalu mieszkalnego uwzględnia się dodatkową normę powierzchni mieszkalnej z jednego tytułu.§ 6.
1.
Lokal mieszkalny oraz lokal przeznaczony na tymczasową kwaterę, pozostający w dyspozycji organu kwaterunkowego, wydany funkcjonariuszowi do zasiedlenia powinien być wyremontowany w zakresie określonym w art. 9 ust. 3 pkt 3 ustawy o najmie lokali mieszkalnych i mieć sprawnie działające urządzenia techniczne.2.
Wydania lokalu mieszkalnego i tymczasowej kwatery funkcjonariuszowi do zasiedlenia dokonuje jednostka organizacyjna Służby Więziennej protokolarnie w obecności swego przedstawiciela. Protokół, w którym określa się stan techniczny lokalu i stopień zużycia znajdujących się w nim instalacji i urządzeń, stanowi podstawę rozliczeń przy opróżnianiu lokalu mieszkalnego i tymczasowej kwatery.§ 7.
1.
Właściwy organ kwaterunkowy przydziela tymczasową kwaterę na okres nie dłuższy niż dwa lata funkcjonariuszowi: 1)
przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, jeżeli w poprzednim miejscu pełnienia służby nie zwolnił lokalu mieszkalnego, 2)
czasowo delegowanemu do pełnienia służby w innej miejscowości, na okres trwania oddelegowania, 3)
pozostającemu w służbie przygotowawczej, jeżeli względy służbowe lub rodzinne funkcjonariusza uzasadniają przydział, 4)
w służbie stałej za jego zgodą, jeżeli nie posiada lokalu mieszkalnego w miejscowości pełnienia służby lub pobliskiej, jeżeli względy służbowe lub rodzinne funkcjonariusza uzasadniają przydział.2.
Funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jest zwolniony z obowiązku opłacania czynszu, wnoszenia opłat za centralne ogrzewanie oraz dostawę wody, za przydzieloną mu tymczasową kwaterę. Koszty w takim wypadku pokrywa jednostka organizacyjna Służby Więziennej, dysponująca tymczasową kwaterą.3.
Zwolnienie funkcjonariusza ze służby lub przeniesienie do innej miejscowości pełnienia służby stanowi podstawę wydania decyzji o opróżnieniu tymczasowej kwatery. Opróżnienie tymczasowej kwatery powinno nastąpić w terminie nie dłuższym niż jeden miesiąc od daty określonej w decyzji o zwolnieniu lub przeniesieniu. Organ kwaterunkowy nie ma obowiązku zapewnienia innego zakwaterowania.§ 8.
1.
Funkcjonariusz nie może zajmować lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji organu kwaterunkowego, jeżeli w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej on lub jego małżonek zajmuje lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej, umowy o najem w rozumieniu ustawy o najmie lokali mieszkalnych, spółdzielczego prawa do lokalu albo jest samoistnym posiadaczem innego lokalu, w którym ma możliwość zamieszkania.2.
Decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery wydaje właściwy organ kwaterunkowy w wypadku uzyskania przez funkcjonariusza lub jego małżonka prawa do innego lokalu mieszkalnego lub domu w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej, jeżeli funkcjonariusz wraz z osobami wspólnie zajmującymi lokal nie opróżni go: 1)
w terminie dwóch miesięcy od daty uzyskania prawa do innego lokalu mieszkalnego, 2)
po upływie pięciu lat od daty uzyskania pozwolenia na budowę domu, na zasadach określonych w przepisach w sprawie przyznawania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu, jeżeli funkcjonariusz korzystał z pomocy finansowej z budżetu więziennictwa na ten cel.3.
Właściwy organ kwaterunkowy może wydać decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery przez funkcjonariusza w następujących wypadkach: 1)
podnajmowania lokalu mieszkalnego w całości lub części bez zgody właściwego organu kwaterunkowego, 2)
wykorzystywania lokalu mieszkalnego niezgodnie z jego przeznaczeniem, 3)
gdy funkcjonariusz zalega z opłatą czynszu i świadczeń co najmniej przez dwa pełne okresy płatności, pomimo pisemnego wezwania do zapłaty i wyznaczenia dodatkowego miesięcznego terminu do uregulowania zaległych i bieżących należności, 4)
gdy funkcjonariusz lub wspólnie zamieszkałe z nim osoby, w sposób rażący lub uporczywy wykraczają przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali, 5)
gdy funkcjonariusz i osoby z nim wspólnie zamieszkałe nie przebywają w lokalu mieszkalnym przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, chyba że zachodzą okoliczności uzasadniające czasowy pobyt funkcjonariusza poza miejscem stałego zamieszkiwania, 6)
gdy lokal mieszkalny jest niezbędny organowi kwaterunkowemu na potrzeby inne niż mieszkalne; w takim wypadku organ kwaterunkowy obowiązany jest dostarczyć w zamian lokal mieszkalny, odpowiedni co do wielkości i standardu, w tej samej miejscowości, chyba że funkcjonariusz wyrazi zgodę na inne warunki; koszty przekwaterowania ponosi Służba Więzienna.4.
Decyzja o opróżnieniu lokalu mieszkalnego oraz kwatery tymczasowej dotyczy wszystkich osób zamieszkałych w tym lokalu.5.
Jeżeli funkcjonariusz opuszczający lokal mieszkalny lub kwaterę tymczasową pozostawi osoby dotychczas wspólnie zamieszkałe, organ kwaterunkowy zarządza przymusowe przekwaterowanie tych osób na nich koszt. Przekwaterowanie może nastąpić do lokalu zajmowanego przez funkcjonariusza.6.
W wypadku odmowy dobrowolnego opróżnienia lokalu mieszkalnego lub kwatery tymczasowej w terminie określonym w ostatecznej decyzji, następuje przymusowe wykonanie decyzji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym.§ 9.
1.
Funkcjonariusz zwalniający lokal mieszkalny pozostający w dyspozycji jednostki organizacyjnej Służby Więziennej jest obowiązany odnowić lokal i dokonać napraw, o których mowa w art. 10 ust. 2 ustawy o najmie lokali mieszkalnych, z uwzględnieniem ustaleń wynikających z protokołu przeglądu stanu technicznego. Za zgodą nowego najemcy lub organu kwaterunkowego, funkcjonariusz może zwrócić koszty remontu osobie, która dokonała faktycznego remontu.2.
Lokal mieszkalny pozostający w dyspozycji jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, w którym po śmierci funkcjonariusza nie pozostaną osoby uprawnione do przydziału tego lokalu, powinien być wyremontowany na koszt jednostki organizacyjnej.3.
W razie wprowadzenia przez funkcjonariusza ulepszeń w lokalu mieszkalnym za zgodą organu kwaterunkowego, funkcjonariusz ma prawo do rozliczenia z tego tytułu, uwzględniając stopień zużycia, według stanu na dzień opróżnienia lokalu.§ 10.
1.
Organ kwaterunkowy może przydzielić funkcjonariuszowi, zajmującemu dotychczas lokal mieszkalny odpowiadający co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej, inny lokal, wskazany przez niego w celu dokonania zamiany. Organ kwaterunkowy nie jest obowiązany dokonywać w takim wypadku rozliczeń z tytułu remontu i stanu technicznego zamienianych lokali.2.
Funkcjonariuszowi można przydzielić w drodze zamiany lokal mieszkalny większy od przysługujących mu norm powierzchni mieszkalnej, jeżeli lokal uzyskany w trybie zamiany przez funkcjonariusza będzie mniejszy od dotychczas zajmowanego.§ 11.
Funkcjonariuszowi rozwiedzionemu, który opuści dotychczas zajmowany lokal mieszkalny, organ kwaterunkowy może przydzielić inny lokal. W takim wypadku stosuje się odpowiednio art. 94 ust. 2 i 3 ustawy.§ 12.
Członkom rodziny funkcjonariusza uprawnionym do renty rodzinnej organ kwaterunkowy potwierdza prawo do dalszego zajmowania lokalu w formie decyzji o przydziale lub proponuje inny lokal mieszkalny. W wypadku czasowego posiadania uprawnień do renty rodzinnej, wydaje się decyzję o przydziale na czas określony.§ 13.
W sprawach nie uregulowanych zarządzeniem stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu cywilnego.§ 14.
Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 maja 1992 r. w sprawie zasad i norm przydziału funkcjonariuszom Służby Więziennej lokali mieszkalnych będących w dyspozycji jednostek organizacyjnych więziennictwa (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 4, poz. 27).§ 15.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.