Określenie minimalnych wymagań programowych dla kierunków technicznych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MEN.1996.3.11

Akt utracił moc

Wersja od: 20 grudnia 1996 r.

UCHWAŁA Nr 234/96

Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego

z dnia 22 lutego 1996 r.

w sprawie określenia minimalnych wymagań programowych dla kierunków technicznych

Działając na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 z późniejszymi zmianami) Rada Główna uchwala, co następuje:

§  1.

1. Określa się minimalne wymagania programowe na studiach magisterskich dla kierunków studiów technicznych:

a) budownictwo,

b) elektrotechnika,

c) geodezja i kartografia,

d) mechanika i budowa maszyn,

e) technologia chemiczna,

f) włókiennictwo.

2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, stanowią załączniki nr 1–6 do niniejszej uchwały.

§ 2. Przekazuje się niniejszą uchwałę Ministrowi Edukacji Narodowej oraz rektorom uczelni technicznych.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1

BUDOWNICTWO

I.

WYMAGANIA OGÓLNE

Studia magisterskie na kierunku budownictwo mają zapewnić wykształcenie specjalistów, którzy w oparciu o nabytą wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne, uzyskają podstawę do twórczej pracy w zakresie projektowania obiektów budowlanych i konstrukcji inżynierskich, realizacji obiektów budowlanych i konstrukcji inżynierskich, nadzorowania procesów budowlanych i zarządzania nimi, z zastosowaniem nowoczesnej techniki komputerowej.

Przyjmuje się, że łączna liczba godzin zajęć w czasie studiów wynosi przeciętnie 3600 godzin, w tym około 400 godzin na wykonanie magisterskiej pracy dyplomowej.

Minimum programowe obejmuje łącznie 1935 godzin.

II.

GRUPY PRZEDMIOTÓW (OBSZARÓW WIEDZY) I OBCIĄŻENIA GODZINOWE

A.	PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE	390 godzin
B.	PRZEDMIOTY PODSTAWOWE	675 godzin
C.	PRZEDMIOTY TECHNICZNE	870 godzin

Treści programowe i przedmioty w grupach:

A.

PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE390 godzin

1.	JĘZYKI OBCE	180
2.	NAUKI HUMANISTYCZNE	60
3.	NAUKI EKONOMICZNE	60
4.	WYCHOWANIE FIZYCZNE	90

B.

PRZEDMIOTY PODSTAWOWE675 godzin

1.	MATEMATYKA	240
2.	FIZYKA	90
3.	CHEMIA	45
4.	GEOMETRIA WYKREŚLNA	45
5.	GEODEZJA	75
6.	RYSUNEK TECHNICZNY	45
7.	PODSTAWY INFORMATYKI	45
8.	GEOLOGIA	45
9.	MECHANIKA OGÓLNA	45

C.

PRZEDMIOTY TECHNICZNE870 godzin

1. MATERIAŁY BUDOWLANE 90

Właściwości fizyczne i mechaniczne materiałów budowlanych. Kamień. Ceramika budowlana. Szkło budowlane. Drewno. Spoiwa. Kleje. Lepiszcza bitumiczne. Materiały do izolacji cieplnych i dźwiękowych. Tworzywa sztuczne. Farby, emalie, lakiery, cementy. Betony.

2. WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW 90

Problem brzegowy liniowej teorii sprężystości. Proste zagadnienia wytrzymałości: jednoosiowy stan naprężeń, skręcanie, zginanie czyste i z udziałem sił poprzecznych, belka na podłożu Winklera. Złożone zagadnienia wytrzymałości: zginanie ukośne, ściskanie mimośrodowe. Energia sprężysta. Hipotezy wytrzymałościowe. Zginanie z udziałem dużych sił osiowych. Stateczność pręta prostego. Nośność graniczna przekrojów pręta. Elementy mechaniki prętów cienkościennych.

3. MECHANIKA BUDOWLI 90

Układy prętowe statyczne wyznaczalne: siły przekrojowe, linie wpływu. Zasad prac wirtualnych. Zasada wzajemności prac. Analiza statycznie niewyznaczalnych układów prętowych, metoda sił. Metoda przemieszczeń w zastosowaniu do ram. Pojęcie stateczności ustroju konstrukcyjnego. Teoria II rzędu – wyznaczanie obciążeń krytycznych. Elementy dynamiki budowli: schemat dynamiczny, drgania harmoniczne swobodne i wymuszone.

4. BUDOWNICTWO OGÓLNE 90

Elementy budowli. Obciążenia. Mury. Ściany. Budynki. Stateczność i sztywność. Przewody wentylacyjne i spalinowe. Przegrody budowlane. Ochrona przeciwpożarowa. Izolacje cieplne, wilgotnościowe i akustyczne. Schody. Stropy. Dachy. Stolarka budowlana. Odwodnienie. Dylatacje. Normatywy techniczne.

5. MECHANIKA GRUNTÓW I FUNDAMENTOWANI 90

Właściwości fizyko - chemiczne gruntów i wód gruntowych. Dobór i stateczność fundamentów. Fundamentowanie bezpośrednie. Drenaż. Pale. Pale dużych średnic. Ścianki szczelne. Studnie. Kesony. Mury oporowe. Geotekstylia. Wzmacnianie gruntów. Zagęszczanie. Stabilizacja.

6. KONSTRUKCJE BETONOWE 90

Zasady wymiarowania. Zginanie, ścinanie, skręcanie, ściskanie, rozciąganie. Elementy zespolone. Zasady konstruowania zbrojenia. Belki. Płyty. Słupy. Ramy. Fundamenty. Budynki szkieletowe. Hale. Ścianki oporowe. Tarcze. Silosy i bunkry. Zbiorniki. Kopuły i powłoki.

7. KONSTRUKCJE METALOWE 90

Materiały i wyroby hutnicze. Nośność i wymiarowanie. Połączenia. Słupy. Belki pełnościenne walcowane i złożone. Dachy. Stropy. Hale. Zbiorniki. Maszty. Budynki wysokie. Wieże. Estakady suwnicowe. Konstrukcje zespolone stal - beton. Ochrona antykorozyjna.

8. TECHNOLOGIA I ORGANIZACJA BUDOWY 90

Podstawy technologii robót budowlanych. Technologia transportu i robót ładunkowych. Technologia robót ziemnych. Technologia robót betonowych. Montaż konstrukcji budowlanych. Technologia robót wykończeniowych. Podstawy ekonomiki, normowania i kosztorysowania. Podstawy organizacji budownictwa.

9. METODY KOMPUTEROWE 60

Modelowanie matematyczne: sformułowanie lokalne i globalne (wariacyjne). Klasyfikacja metod. Metoda różnic skończonych. Metoda elementów skończonych. Metoda elementów brzegowych. Programowanie liniowe, metody i modele analizy zagadnień optymalizacji. Symulacja cyfrowa.

10. HYDRAULIKA I HYDROLOGIA 45

Ciśnienie hydrostatyczne. Wypór. Ruch cieczy. Przepływ pod ciśnieniem. Ruch w korytarzach otwartych. Spiętrzenia. Światło mostów i przepustów. Ruch wód gruntowych. Rowy i studnie. Odwadnianie wykopów. Filtracja. Bilans wodny. Pomiary hydrometryczne. Stany i przepływ w rzekach.

11. BUDOWNICTWO KOMUNIKACYJNE 45

Charakterystyka transportu lądowego. Elementy kształtowania dróg kołowych. Nawierzchnia drogowa. Elementy inżynierii ruchu. Podstawy organizacji przewozów kolejowych. Elementy drogi kolejowej. Nawierzchnia kolejowa. Stacje kolejowe. Utrzymanie i modernizacja linii kolejowych.

III.

ZALECENIA

1. W całym okresie studiów zajęcia praktyczne (laboratoria, ćwiczenia, projekty itp.) powinny stanowić łącznie nie mniej niż 40% ogólnej liczby godzin studiów.

2. Program studiów powinien przewidywać minimum 12 tygodni praktyki, w tym praktykę kierunkową i dyplomową.

3. Przy ustalaniu szczegółowego planu i programu studiów należy mieć na uwadze kryteria akredytacji kierunku w FEANI (przedmioty nietechniczne ok. 10%, przedmioty podstawowe ok. 35% i przedmioty techniczne ok. 55%).

ZAŁĄCZNIK Nr 2

ELEKTRONIKA

I.

WYMAGANIA OGÓLNE

Studia magisterskie na kierunku elektrotechnika zapewniają nabycie gruntownej wiedzy w zakresie: projektowania, konstrukcji, budowy i eksploatacji urządzeń, układów i systemów elektroenergetycznych oraz techniki bezpieczeństwa w różnych dziedzinach nowoczesnego przemysłu.

Absolwent kierunku elektrotechnika powinien być przygotowany do rozwiązywania złożonych problemów w dziedzinie szeroko pojętej elektrotechniki z zastosowaniami nowoczesnej techniki komputerowej.

Przyjmuje się, że łączna liczba godzin zajęć w czasie studiów wynosi przeciętnie 3700 godzin, w tym około 400 godzin na wykonanie pracy magisterskiej.

Minimum programowe obejmuje łącznie 1995 godzin.

II.

GRUPY PRZEDMIOTÓW (OBSZARÓW WIEDZY) I OBCIĄŻENIA GODZINOWE

A.	PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE	360 godzin
B.	PRZEDMIOTY PODSTAWOWE	990 godzin
C.	PRZEDMIOTY TECHNICZNE	645 godzin

Treści programowe i przedmioty w grupach:

A.

PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE360 godzin

1.	JĘZYKI OBCE	180
2.	WYCHOWANIE FIZYCZNE	90
3.	PRZEDMIOTY HUMANISTYCZNE I MENEDŻERSKIE	90

Wyboru pozostałych przedmiotów i ustalenia ich wymiaru godzinowego dokonuje Rada Wydziału.

B.

PRZEDMIOTY PODSTAWOWE990 godzin

1.	MATEMATYKA	300
2.	FIZYKA	180
3.	MATERIAŁOZNAWSTWO	45
4.	ELEKTROTECHNIKA TEORETYCZNA	300
	(teoria obwodów i teoria pola elektromagnetycznego)
5.	INFORMATYKA	120
6.	GRAFICZNY ZAPIS KONSTRUKCJI	45

C.

PRZEDMIOTY TECHNICZNE645 godzin

1.	PODSTAWY ELEKTRONIKI I ENERGOELEKTRONIKI	105
2.	MASZYNY ELEKTRYCZNE	135
3.	TEORIA STEROWANIA	75
4.	TECHNIKA WYSOKICH NAPIĘĆ	60
5.	PODSTAWY ELEKTROENERGETYKI	60
6.	BEZPIECZEŃSTWO UŻYTKOWNIKA URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH	30
7.	PODSTAWY TECHNIKI MIKROPROCESOROWEJ	60
8.	METROLOGIA	120

II. 1.

PROPONOWANY PROGRAM DLA PRZEDMIOTÓW PODSTAWOWYCH (grupa B)990 godzin

1. MATEMATYKA 300

Indukcja zupełna. Geometria analityczna w R³. Liczby zespolone. Rachunek macierzowy. Ciągi liczbowe. Funkcje wielu zmiennych. Rachunek całkowy. Równania różniczkowe. Funkcje zespolone. Residuum funkcji. Szeregi i przekształcenie Fouriera (widma). Przekształcenie Laplace'a. Równania różniczkowe cząstkowe pierwszego i drugiego rzędu. Zagadnienia optymalizacyjne. Wybrane metody numeryczne.

2. FIZYKA 180

Miejsce fizyki i jej rola w dzisiejszej nauce i technice. Mechanika punktu materialnego i bryły sztywnej. Zasady Newtona. Kinematyka i dynamika ruchu obrotowego. Praca i energia. Zasady zachowania. Hydrodynamika, równanie Bernoulliego. Rozkład Maxwella i Boltzmanna. Zasady termodynamiki. Równania ruchu drgającego i falowego. Szczególna teoria względności. Promieniowanie cieplne. Własności falowe cząstek. Hipoteza de Broglie'a. Równanie Schroedingera i jego zastosowanie. Zasada Pauliego. Układ okresowy pierwiastków. Zasada działania laserów. Fizyka ciała stałego. Jądro atomowe, parametry jądra, modele jądrowe, reakcje jądrowe. Cząstki elementarne. Teorie kosmologiczne.

3. MATERIAŁOZNAWSTWO 45

Struktura ciał stałych. Budowa kryształów. Stopy i ich własności. Obróbka cieplna materiałów, własności materiałów. Korozja materiałów, przewodnictwo i ich stopy. Materiały oporowe, stykowe, specjalne, termoelektryczne. Spoiwa i luty. Termobimetale. Kriotechnika. Kriorezystywność i nadprzewodnictwo. Struktura półprzewodników. Materiały dia - , para– i ferro - magnetyczne. Magnetodielektryki. Ferryty. Rezystywność skrośna i powierzchniowa. Trwałość materiałów izolacyjnych. Dielektryki.

4. ELEKTROTECHNIKA TEORETYCZNA 300

Teoria obwodów

Elementy obwodów. Sygnały elektryczne. Impedancja zespolona. Wykresy wektorowe. Obwody rezonansowe. Obwody ze sprężeniami magnetycznymi. Moc. Prawa Kirchhoffa. Metody analizy obwodów. Twierdzenia Tellegena, Thevenina, Nortona. Obwody trójfazowe. Obwody o wymuszeniach niesinusoidalnych. Stany nieustalone. Grafy przepływu sygnału i schematy blokowe. Czwórniki. Wzmacniacz operacyjny. Filtry częstotliwościowe. Obwody nieliniowe. Obwody magnetyczne. Obwody o parametrach rozłożonych.

Teoria pola elektromagnetycznego

Prawa i równania opisujące pole. Ładunki elektryczne. Pole elektryczne. Energia pola elektrycznego. Pojemność elektryczna, kondensatory. Pole elektryczne w przewodnikach. Pole magnetyczne, prawa Ampera i Biota - Savarta. Energia pola magnetycznego. Indukcyjność własna i wzajemna. Ferromagnetyki. Siły mechaniczne w polu elektrycznym i magnetycznym. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej. Pole elektromagnetyczne. Równania Maxwella. Propagacja pola elektromagnetycznego. Fala płaska. Zjawisko naskórkowości, ekrany elektromagnetyczne.

5. INFORMATYKA 120

Zasada działania komputera. Systemy operacyjne DOS, UNIX. Sieć INTERNET. Algorytm, program, schemat blokowy. Arytmetyka binarna, języki komputera. Edytory, kompilatory. Pojęcia podstawowe z zakresu systemów operacyjnych. Mikrokomputery serii IBM - PC. Pamięć masowa, nośniki, dyski, dostęp do pamięci, pojęcie pliku, pamięć operacyjna, rodzaje pamięci, komunikacja z urządzeniami zewnętrznymi. Systemy operacyjne WINDOWS, organizacja pamięci, pamięć wirtualna, tryby pracy. System operacyjny Novell.

6. GRAFICZNY ZAPIS KONSTRUKCJI 45

Podstawy graficznego odwzorowania konstrukcji. Rzutowanie równoległe i prostokątne. Przedstawienie konstrukcji w rzucie aksonometrycznym. Zady rzutowania prostokątnego. Wyznaczanie rzutów zarysów przekrojów brył płaszczyznami. Przenikanie brył. Przekroje proste i złożone. Przerwania i urwania. Uproszczenia rysunkowe. Zapis układu wymiarów. Połączenia rozłączne i nierozłączne. Systemy grafiki komputerowej. Modelowanie w grafice komputerowej.

II.2.

PROPONOWANY PROGRAM DLA PRZEDMIOTÓW TECHNICZNYCH (grupa C)645 godzin

1. PODSTAWY ELEKTRONIKI I ENERGOELEKTRONIKI 105

Elementy i przyrządy elektroniczne. Teoria sprzężenia zwrotnego. Zasilanie i stabilizacja punktu pracy tranzystorów. Podstawy teorii wzmacniaczy. Podstawy techniki analogowej. Podstawy techniki cyfrowej. Zasilacze i stabilizatory napięć i prądów. Układy tranzystorowo - magnetyczne. Wstęp do energoelektroniki, prostowniki, sterowane i niesterowane, falowniki, sterowniki prądu przemiennego.

2. MASZYNY ELEKTRYCZNE 135

Podstawowe prawa elektromagnetyzmu w teorii maszyn, elementy konstrukcyjne, materiały. Transformatory. Maszyny prądu stałego. Charakterystyki eksploatacyjne (silnik, prądnica). Maszyny indukcyjne. Model matematyczny, wykres wektorowy. Bilans mocy, strat i sprawność. Maszyny synchroniczne – budowa i zasada działania. Współpraca z siecią sztywną, regulacja mocy. Silnik synchroniczny. Maszyny specjalne.

3. TEORIA STEROWANIA 75

Klasyfikacja układów sterowania. Układy liniowe. Opis w przestrzeni stanu. Modele analogowe. Podstawowe człony dynamiczne. Transmitacja układy zamkniętego. Stabilność. Jakość układów regulacji. Wrażliwość i odporność układów regulacji. Regulatory. Podstawowe elementy nieliniowe. Pierwsza i druga zasada Lapunowa. Linowe układy impulsowe. Stabilność układów impulsowych. Dokładność statyczna i dynamiczna układów i ich projektowanie.

4. TECHNIKA WYSOKICH NAPIĘĆ 60

Dielektryki i ich własności. Podstawy wyładowań iskrowych w gazach. Wytrzymałość statyczna i udarowa układów z dielektrykiem gazowym. Ulot. Wytrzymałość układów gazowo - ciśnieniowych, układów z dielektrykiem ciekłym i stałym oraz układów złożonych. Wyładowania piorunowe i przepięcia atmosferyczne. Przepięcia atmosferyczne. Przepięcia wewnętrzne. Ochrona przepięciowa i odgromowa. Koordynacja izolacji. Urządzenia probiercze, aparatura pomiarowa i rejestracyjna. Pomiary.

5. PODSTAWY ELEKTROENERGETYKI 60

Systemy elektroenergetyczne: przegląd systemów światowych, system krajowy. Podsystem wytwarzania: charakterystyka, eksploatacja, sterowanie, rozwój. Rodzaje elektrowni: cieplne, wodne, gazowe, na paliwa ciekłe, atomowe. Odnawialne źródła energii. Generatory MHD. Podsystemy przesyłu i rozdziału. Sieci przesyłowe i rozdzielcze. Budowa linii i stacji. Projektowanie. Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa.

6. BEZPIECZEŃSTWO UŻYTKOWANIA URZĄDZEŃ

ELEKTRYCZNYCH 30

Podstawowe przepisy w zakresie BHP. Obowiązki zakładu pracy. Obowiązki pracowników. Nadzór nad warunkami. Organizacja pracy przy urządzeniach elektrycznych. Polecenia wykonania pracy. Kwalifikacje i obowiązki pracowników. Przygotowanie miejsca pracy. Wykonanie i zakończenie pracy. Bezpieczeństwo pracy przy obsłudze, konserwacji, naprawach, remontach i budowie urządzeń elektrycznych. Sprzęt ochronny. Narzędzia pracy. Sprzęt przeciwpożarowy. Działanie prądu na organizm człowieka. Ochrona przeciwpożarowa. Pierwsza pomoc przy porażeniu elektrycznym. Uwalnianie porażonych. Sztuczne oddychanie.

7. PODSTAWY TECHNIKI MIKROPROCESOROWEJ 60

Podstawy architektury komputerów kierunku integracji i minimalizacji podzespołów komputerowych. Mikroprocesor i mikrokomputer – wyjaśnienie pojęć. Rys historyczny rozwoju mikroprocesorów. Podział mikroprocesorów. Otoczenie mikroprocesora – pamięci i układy wejścia – wyjścia. Tryby adresowania pamięci. Architektura mikroprocesorowa na przykładzie 180. Lista rozkazów. Techniki oprogramowania. Mikrokomputery modułowe, charakterystyka typowych modułów. Mikrokomputery dedykowane – zasady doboru i integracji. Środki wspomagające programowanie i uruchomienie. Przykłady zastosowań techniki mikrokomputerowej. Kierunki rozwoju.

8. METROLOGIA 120

Pojęcia podstawowe. Jednostki miary. Narzędzia pomiarowe, metody pomiarowe. Rachunek błędów. Przetworniki pomiarowe. Przyrządy pomiarowe analogowe i cyfrowe. Systemy pomiarowe. Pomiary wielkości elektrycznych. Rejestracja sygnałów elektrycznych. Badanie materiałów elektrotechnicznych półprzewodników, dielektryków, ferromagnetyków.

III.

ZALECENIA

1. W grupie B i C zajęcia indywidualne (projekty, laboratoria, ćwiczenia, itp.) powinny stanowić łącznie około 40% zajęć.

2. Program studiów powinien przewidywać minimum 12 tygodni praktyki, w tym praktykę kierunkową i dyplomową.

3. Przy ustalaniu szczegółowego planu i programu studiów należy mieć na uwadze kryteria akredytacji kierunku w FEANI (przedmioty nietechniczne ok. 10%, przedmioty podstawowe ok. 35% i przedmioty techniczne ok. 55%)

ZAŁĄCZNIK Nr 3

GEODEZJA I KARTOGRAFIA

I.

WYMAGANIA OGÓLNE

Studia magisterskie na kierunku geodezja i kartografia mają wykształcić specjalistów w zakresie szeroko rozumianej geodezji obejmującej wyznaczanie położenia obiektów, przedstawianie ich na mapach, geodezyjną obsługę obiektów inżynieryjnych i przemysłowych oraz gospodarkę nieruchomościami.

Absolwenci powinni być przygotowani do prowadzenia działalności inżynierskiej i naukowej w zakresie geodezji i kartografii oraz systemów informacji o terenie.

Absolwenci powinni posiadać umiejętności posługiwania się nowoczesnymi technikami pomiarów geodezyjnych, fotogrametrycznych i teledetekcyjnych oraz wiedzę umożliwiającą stosowanie komputerowych technik gromadzenia i przetwarzania informacji o środowisku geograficznym.

Przyjmuje się, że łączna liczba godzin zajęć w czasie studiów wynosi przeciętnie 3600 godzin, w tym około 400 na wykonanie magisterskiej pracy dyplomowej.

Minimum programowe obejmuje łącznie 2190 godzin.

II.

GRUPY PRZEDMIOTÓW (OBSZARÓW WIEDZY) I OBCIĄŻENIA GODZINOWE

A.	PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE	360 godzin
B.	PRZEDMIOTY PODSTAWOWE	510 godzin
C.	PRZEDMIOTY TECHNICZNE	1320 godzin

Treści programowe i przedmioty w grupach:

A.

PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE360 godzin

1.	PRZEDMIOTY EKONOMICZNE I HUMANISTYCZNE	90
2.	JĘZYKI OBCE	180
3.	WYCHOWANIE FIZYCZNE	90

B.

PRZEDMIOTY PODSTAWOWE510 godzin

1.	MATEMATYKA	240
2.	FIZYKA	120
3.	GEOMETRIA WYKREŚLNA	45
4.	PODSTAWY INFORMATYKI	105
	Budowa komputera i mikrokomputera. Urządzenia peryferyjne. Pojęcia algorytmu i zmiennej. Programowanie zadań geodezyjnych w wybranych językach algorytmicznych. Zastosowanie grafiki komputerowej w geodezji i kartografii. Prezentacja oprogramowania profesjonalnego.

C.

PRZEDMIOTY TECHNICZNE1320 godzin

1. GEODEZJA 240

Definicja geodezji. Podział geodezji. Pomiary sytuacyjne: układy współrzędnych na płaszczyźnie, metody pomiarów kątów i długości, dalmierze i teodolity. Pomiary wysokości: metoda niwelacji geometrycznej, niwelatory techniczne, sieci niwelacyjne, niwelacja trygonometryczna. Pomiary sytuacyjno - wysokościowe; tachimetria, tachimetry klasyczne i elektroniczne, automatyzacja pomiarów tachimetrycznych. Szczegółowe osnowy geodezyjne. Opracowanie wyników pomiarów. Sporządzenie mapy zasadniczej.

2. GEODEZJA WYŻSZA I ASTRONOMIA GEODEZYJNA 120

Zagadnienia geometryczne geodezji wyższej. Podstawy astronomii sferycznej. Modele pola siły ciężkości Ziemi; elementy teorii potencjału, pole normalne siły ciężkości Ziemi, zmiany pola siły ciężkości Ziemi, zmiany pola siły ciężkości w czasie. Elementy grawimetrii geodezyjnej. Wyznaczanie figury Ziemi metodami grawimetrycznymi i astronomiczno - geodezyjnymi. Wykorzystanie pomiarów satelitarnych w geodezji. Podstawowe sieci geodezyjne: sieci zintegrowane, modernizacja sieci podstawowych w Polsce.

3. GEODEZJA INŻYNIERYJNA 105

Geodezyjna realizacja procesów inwestycyjnych. Pomiary inwentaryzacyjne. Wyznaczanie odchyłek projektowych budowli i urządzeń przemysłowych. Badanie odkształceń i wyznaczanie przemieszczeń.

4. BUDOWNICTWO 60

Podstawy budownictwa ogólnego. Elementy budownictwa przemysłowego. Zarys inżynierii lądowej i miejskiej.

5. GEODEZJA SATELITARNA 30

Ruch sztucznych satelitów Ziemi. Metody obserwacji. Metody geometryczne i dynamiczne wyznaczania położenia punktów i tworzenia sieci satelitarnych. Globalny System Pozycyjny GPS. Zasada satelitarnych metod wyznaczania współczynników pola grawitacyjnego Ziemi. Modele pola. Zastosowania sztucznych satelitów Ziemi do badań geodynamicznych.

6. RACHUNEK WYRÓWNAWCZY 90

Podstawy algebry liczb zespolonych (macierzy i krakowianów). Probabilistyczne podstawy teorii błędów pomiarów. Wyrównanie wyników pomiarów geodezyjnych: metody wyrównania zależnych wyników pomiarów, wielogrupowe i wieloetapowe wyrównanie sieci geodezyjnych.

7. FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA 120

Definicja fotogrametrii. Wykonywanie fotogrametryczne zdjęć lotniczych i naziemnych. Metody obserwacji i pomiaru zdjęć. Analityczne i analogowe opracowanie stereogramu. Technologie fotogrametryczne i ich zastosowania. Podstawy fizyczne teledetekcji. Fotograficzne metody rejestracji. Metodyka fotointerpretacji. Skanery. Zobrazowania radarowe. Zdjęcia satelitarne. Zastosowania teledetekcji. Fotogrametria cyfrowa, klasyfikacja tematyczna treści obrazów cyfrowych.

8. KARTOGRAFIA 75

Definicje i klasyfikacja odwzorowań kartograficznych. Zniekształcenia odwzorowawcze. Analiza własności podstawowych zbioru odwzorowań geodezyjno - kartograficznych, konforemnych stosowanych w Polsce. Koncepcje, funkcje i formy mapy. Zasady redagowania i opracowania treści map. Kartografia tematyczna. Generalizacja kartograficzna i statystyczne metody przetwarzania danych przestrzennych. Kartograficzne aspekty GIS. Kartografia tematyczna. Kartografia cyfrowa i automatyzacja procesu opracowania i wydawania map. Technologia wytwarzania map.

9. ELEKTRONICZNA TECHNIKA POMIAROWA 45

Zasady konstrukcji geodezyjnych instrumentów optycznych. Systemy elektronicznego i komputerowego wspomagania instrumentów geodezyjnych. Dalmierze mikrofalowe, świetlne i laserowe, interferometr laserowy, tachimetr elektroniczny. Badanie, justowanie i rektyfikacja instrumentów geodezyjnych. Testowanie instrumentów. Kalibracja przyrządów pomiarowych.

10. PODSTAWY PLANOWANIA PRZESTRZENNEGO I PROJEKTOWANIA URBANISTYCZNEGO 105

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Gospodarka terenami zurbanizowanymi. Podstawy gospodarki gruntami rolnymi. Aspekty ekonomiczne gospodarki gruntami. Podstawowe zagadnienia geodezyjnej obsługi nieruchomości.

11. SYSTEMY INFORMACJI O TERENIE 135

Zarys teorii systemów informacyjnych. Pozyskiwanie i przetwarzanie danych o terenie. Udostępnianie informacji. Numeryczne modele powierzchni terenowej. Wybrane systemy informacji o terenie. Kataster gruntów i budynków. Kataster prawny.

12. PODSTAWY NAUK O ZIEMI. GEOMORFOLOGIA

I GLEBOZNAWSTWO 75

System nauk o Ziemi. Planeta Ziemia i geosfery; litosfera, hydrosfera, atmosfera, pedosfera i biosfera. Zarys geologii i geofizyki. Zarys gleboznawstwa i geomorfologii.

13. OCHRONA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO CZŁOWIEKA 45

Pojęcia i definicje podstawowe. Zagrożenie środowiska. Degradacja i ochrona komponentów środowiska; atmosfery, litosfery, pedosfery, hydrosfery, biosfery. Systemy monitoringu i waloryzacja środowiska. Rekultywacja terenów zdegradowanych działalnością człowieka. Ekonomiczne i prawne aspekty ochrony środowiska. Rola geodezji, kartografii i teledetekcji jako źródeł informacji o stanie aktualnym i zmianach zachodzących w środowisku. Systemy informacji o środowisku.

14. PRAWO 75

Podział prawa. Podstawy prawa i wykładnia prawa. Prawo cywilne, prawo rzeczowe, rodzaje zobowiązań, prawo geodezyjne i kartograficzne. Prawo pracy. Wykładnia podstawowych przepisów prawnych w dziedzinie geodezji i kartografii.

III.

ZALECENIA

1. Kształcenie praktyczne (laboratoria, ćwiczenia, projekty) powinno stanowić łącznie nie mniej niż 40% godzin programu przedmiotów technicznych i specjalnościowych.

2. Ćwiczenia terenowe z: geodezji wyższej i astronomii geodezyjnej oraz fotogrametrii i teledetekcji powinny być wliczane do ogólnej liczby 3600 godzin.

3. Program studiów powinien przewidywać od 8 do 12 tygodni praktyki, w tym praktykę kierunkową i dyplomową.

4. Przy ustalaniu szczegółowego planu i programu studiów należy mieć na uwadze kryteria akredytacji kierunku w FEANI (przedmioty nietechniczne ok. 10%, przedmioty podstawowe ok. 35% i przedmioty techniczne ok. 55%).

ZAŁĄCZNIK Nr 4

MECHANIKA I BUDOWA MASZYN

I.

WYMAGANIA OGÓLNE

Studia magisterskie na kierunku mechanika i budowa maszyn mają zapewnić wykształcenie specjalistów, odpowiadające potrzebom nowoczesnego przemysłu maszynowego, oparte na gruntownej wiedzy z zakresu budowy maszyn, technologii procesów obróbki oraz komputerowo wspomaganego projektowania i wytwarzania. Absolwenci powinni być przygotowani do pracy w jednostkach badawczych, projektowo - konstrukcyjnych, technologicznych, do kierowania i rozwijania produkcji w przedsiębiorstwach przemysłu maszynowego i przemysłów pokrewnych.

Przyjmuje się, że łączna liczba godzin zajęć w czasie studiów magisterskich wynosi przeciętnie 3750 godzin, w tym około 400 godzin na wykonanie pracy magisterskiej.

Minimum programowe obejmuje łącznie 1770 godzin.

II.

GRUPY PRZEDMIOTÓW (OBSZARÓW WIEDZY) I OBCIĄŻENIA GODZINOWE

A.	PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE	390 godzin
B.	PRZEDMIOTY PODSTAWOWE	675 godzin
C.	PRZEDMIOTY TECHNICZNE	705 godzin

Treści programowe i przedmioty w grupach:

A.

PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE390 godzin

1.	PRZEDMIOTY HUMANISTYCZNE I EKONOMICZNE	120
2.	JĘZYKI OBCE	180
3.	WYCHOWANIE FIZYCZNE	90

B.

PRZEDMIOTY PODSTAWOWE675 godzin

1.	MATEMATYKA	210
2.	FIZYKA	135
3.	MECHANIKA TECHNICZNA	210
	(wraz z wytrzymałością materiałów)
4.	GRAFIKA INŻYNIERSKA	90
5.	PODSTAWY INFORMATYKI	30

C.

PRZEDMIOTY TECHNICZNE705 godzin

1. PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN (wraz z CAD) 210

Podstawy teorii konstrukcji. Podstawy wytrzymałości zmęczeniowej i obliczeń zmęczeniowych. Elementy trybologii. Połączenia. Przewody rurowe i zawory. Elementy podatne. Wały i osie. Sprzęgła. Hamulce. Przekładnie mechaniczne. Algorytmy projektowania. Bazy danych. Programy wspomagające projektowanie. Zaawansowane metody CAD. Podstawy optymalizacji. Dynamika maszyn – symulacja cyfrowa. Modelowanie układów mechanicznych w budowie maszyn.

2. MATERIAŁY KONSTRUKCYJNE W BUDOWIE MASZYN 90

Stopy metali. Układy równowagi fazowej. Struktura stopów, a ich własności. Układ żelazo - węgiel. Stale i żeliwa. Stopy metali nieżelaznych. Obróbka cieplna stopów metali. Obróbka cieplno - chemiczna. Podstawowe grupy materiałów niemetalowych oraz charakterystyka ich własności. Tworzywa sztuczne. Materiały współczesnej techniki – kompozyty, materiały z pamięcią kształtu, szkła metaliczne i inne.

3. TECHNIKI WYTWARZANIA 165

Odlewnictwo z elementami metalurgii. Metalurgia proszków. Spajalnictwo. Obróbka plastyczna. Obróbka skrawaniem. Obróbka cieplna powierzchniowa. Technologie nakładania powłok. Niekonwencjonalne umacnianie i uszlachetnianie powierzchni. Technologie maszyn – struktura procesu i projektowanie. Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych maszyn.

4. TERMODYNAMIKA TECHNICZNA 45

Zasady termodynamiki. Obiegi termodynamiczne. Przemiany charakterystyczne. Równania stanu gazów rzeczywistych. Spalanie. Sprężarki. Silniki i siłowniki cieplne. Niekonwencjonalne źródła energii. Wymiana ciepła.

5. MECHANIKA PŁYNÓW 45

Statyka płynów. Elementy kinematyki płynów. Równanie Eulera. Przepływy laminarne i turbulentne. Przepływy przez kanały zamknięte i otwarte. Równanie Naviera - Stokesa. Podobieństwo zjawisk przepływowych. Przepływy potencjalne i podstawy dynamiki gazów.

6. PODSTAWY ELEKTROTECHNIKI I ELEKTRONIKI 60

Prąd stały i przemienny. Maszyny elektryczne prądu stałego i przemiennego. Napędy elektryczne. Podstawy elektroniki. Tranzystory i układy scalone. Układy elektroniczne pomiarowe i napędowe. Wprowadzenie do techniki mikroprocesorowej.

7. PODSTAWY AUTOMATYKI 45

Pojęcia podstawowe regulacji i sterowania. Własności dynamiczne elementów liniowych i nieliniowych. Regulatory. Analiza pracy układów regulacji i sterowania. Automatyzacja układów złożonych.

8. MIERNICTWO I SYSTEMY POMIAROWE 45

Podstawy teorii pomiarów. Przetworniki pomiarowe. Charakterystyki statyczne i dynamiczne przetworników pomiarowych i pozostałych elementów toru pomiarowego. Przetwarzanie i rejestracja sygnałów analogowych i cyfrowych. Analiza błędów statycznych i dynamicznych.

III.

ZALECENIA

1. W grupie B i C zajęcia indywidualne (projekty, laboratoria, ćwiczenia itp.) powinny stanowić łącznie około 40% zajęć.

2. Program studiów powinien przewidywać od 8 do 12 tygodni praktyki, w tym praktykę kierunkową i dyplomową.

3. Przy ustalaniu szczegółowego planu i programu studiów należy mieć na uwadze kryteria akredytacji kierunku w FEANI (przedmioty nietechniczne ok. 10%, przedmioty podstawowe ok. 35% i przedmioty techniczne ok. 55%)

ZAŁĄCZNIK Nr 5 ¹

TECHNOLOGIA CHEMICZNA

I.

WYMAGANIA OGÓLNE

Studia magisterskie na kierunku Technologia Chemiczna mają zapewnić przygotowanie absolwenta do prowadzenia badań, projektowania, prowadzenia i rozwijania chemicznych procesów technologicznych w przemyśle. Absolwent tego kierunku powinien być przygotowany do wykonywania w praktyce zawodowej podstawowych zadań obejmujących przede wszystkim: badania technologiczne, tworzenie koncepcji chemicznej procesu, tworzenie koncepcji technologicznej procesu, realizację procesu, modernizację procesów technologicznych, rozwijanie technologii przy współpracy ze specjalistami z innych dyscyplin, wdrażanie procesów i produktów do praktyki, bezpieczeństwo i ochronę środowiska, edukację.

Absolwent kierunku Technologia Chemiczna powinien mieć podstawową wiedzę również z zakresu organizacji i ekonomiki produkcji, zarządzania, marketingu i przepisów prawnych.

Przyjmuje się, że łączna liczba godzin zajęć w czasie studiów wynosi orientacyjnie 3800 godzin, w tym około 400 godzin na wykonanie pracy magisterskiej.

Minimum programowe obejmuje łącznie 1575 godzin.

II.

GRUPY PRZEDMIOTÓW (OBSZARÓW WIEDZY) I OBCIĄŻENIA GODZINOWE

A.	PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE	360 godzin
B.	PRZEDMIOTY PODSTAWOWE	555 godzin
C.	PRZEDMIOTY TECHNICZNE	660 godzin

Treści programowe i przedmioty w grupach:

A.

PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE360 godzin

1.	EKOLOGICZNE I ETYCZNE PROBLEMY W PRODUKCJI CHEMICZNEJ	30
2.	ANGIELSKA TERMINOLOGIA TECHNICZNA	30
3.	ZARZĄDZANIE I EKONOMIKA W PRZEDSIĘBIORSTWIE	30
4.	JĘZYKI OBCE	180
5.	WYCHOWANIE FIZYCZNE	90

B.

PRZEDMIOTY PODSTAWOWE555 godzin

1.	MATEMATYKA	105
2.	PODSTAWY INFORMATYKI	60
3.	FIZYKA	75
4.	CHEMIA OGÓLNA I NIEORGANICZNA	75
5.	CHEMIA FIZYCZNA	75
6.	CHEMIA ANALITYCZNA Z ANALIZĄ INSTRUMENTALNĄ	60
7.	CHEMIA ORGANICZNA	75
8.	ELEMENTY ELEKTROTECHNIKI I ELEKTRONIKI	30

C.

PRZEDMIOTY TECHNICZNE660 godzin

1. PODSTAWY TECHNOLOGII CHEMICZNEJ 60

Zasady technologiczne. Koncepcja procesu – tworzenie i analiza alternatyw. Analiza termodynamiczna procesu. Technologiczna koncepcja procesu. Taktyka i strategia syntezy procesu. Studium wybranych procesów.

2. TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA 30

Podstawowe zależności, równania i funkcje termodynamiczne, maszyny cieplne. Termodynamika gazów czystych i ich mieszanin. Termodynamika roztworów ciekłych. Obliczenia termochemiczne. Zagadnienia obliczania równowagi chemicznej i fazowej.

3. REAKTORY CHEMICZNE 30

Podstawowe zależności inżynierii reaktorowej, klasyfikacja reaktorów, modele matematyczne reaktorów i analiza pracy. Dobór reaktorów. Stabilność i autotermia reaktorów. Eksploatacja reaktorów.

4. ZJAWISKA POWIERZCHNIOWE I KATALIZA PRZEMYSŁOWA 15

Procesy sorpcyjne na granicach faz gazów, cieczy i ciał stałych. Kinetyka reakcji chemicznych. Makrokinetyka. Kataliza i katalizatory w układach homogenicznych i heterogenicznych. Przykłady katalizy organicznej i nieorganicznej. Biokataliza.

5. MODELOWANIE PROCESÓW TECHNOLOGICZNYCH 30

Modelowanie empiryczne, analogowe, fizyczne. Modelowanie matematyczne. Konstrukcja modelu, typy modelu. Zagadnienia symulacji, optymalizacji i powiększania skali. Zastosowanie flowsheetingu do modelowania procesu chemicznego.

6. MASZYNOZNAWSTWO I APARATURA PRZEMYSŁU

CHEMICZNEGO 30

Przenośniki. Aparatura do przesyłania płynów. Zbiorniki. Aparatura do rozdrabniania i przesiewania. Mieszalniki. Aparatura do rozdzielania zawiesin. Wymienniki ciepła. Wyparki. Asorbery. Ekstraktory. Suszarki. Aparatura do procesów membranowych.

7. MATERIAŁOZNAWSTWO CHEMICZNE I KOROZJA 30

Roztwory stałe metali, fazy metaliczne. Odkształcenia materiałów. Stopy. Obróbka cieplna. Materiały ceramiczne. Spieki. Korozja i erozja metali. Tworzywa sztuczne – organiczne i ich odporność. Pokrycia i zabezpieczenia antykorozyjne.

8. INŻYNIERIA CHEMICZNA 75

Przenoszenie pędu. Transport gazów, cieczy i ciał stałych. Przenoszenie ciepła. Wymienniki ciepła. Przenoszenie masy, wymienniki masy. Destylacja i rektyfikacja. Suszenie. Mieszanie. Równania bilansu pędu ciepła i masy. Operacje mechaniczne, dyfuzyjne i dyfuzyjno - cieplne.

9. OPERACJE ROZDZIELANIA MIESZANIN 30

Destylacja. Absorpcja. Adsorpcja. Krystalizacja. Filtracja. Ekstrakcja. Procesy membranowe. Flotacja.

10. TECHNOLOGIA CHEMICZNA – SUROWCE PRZEMYSŁOWEJ SYNTEZY CHEMICZNEJ 75

Surowce i nośniki energii. Surowce pierwotne (kopaliny – węgle, ropa naftowa). Surowce mineralne, roślinne i zwierzęce, produkty uboczne. Procesy oczyszczania, rozdzielania, płytkiego uszlachetniania. Procesy przetwarzania surowców pierwotnych we wtórne. Skojarzona gospodarka surowcami.

11. TECHNOLOGIA CHEMICZNA – PROCESY PRZEMYSŁOWEJ SYNTEZY CHEMICZNEJ 90

Procesy przetwarzania surowców wtórnych w półprodukty i produkty chemiczne (bezkatalityczne i katalityczne, wysokotemperaturowe, wysokociśnieniowe, periodyczne, ciągłe itp.). Procesy jednostkowe (uwodornienia, odwodornienia, utleniania); redukcja, alkilacja, polimeryzacja, elektroliza. Kinetyczna i termodynamiczna analiza procesów. Trendy światowe w technologii chemicznej.

12. ELEMENTY BIOTECHNOLOGII 30

Elementy biochemii. Rodzaje biokatalizatorów, enzymy, mikroorganizmy, komórki roślinne i zwierzęce. Zastosowanie biotechnologii w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym, chemicznym, rolnictwie, obróbce surowców mineralnych i ochronie środowiska. Dobór reaktorów biotechnologicznych. Analiza układów reakcyjnych.

13. MATERIAŁY WYSOKIEJ CZYSTOŚCI I SPECJALNEGO PRZEZNACZENIA 30

Chemikalia dla elektroniki, przemysłu lotniczego i kosmicznego (kosmonautyki), produkty farmaceutyczne, agrochemikalia, polimery specjalnego przeznaczenia, odczynniki dla fotografii.

14. ELEMENTY AUTOMATYKI I POMIARY W TECHNOLOGII CHEMICZNEJ 30

Sprzężenie zwrotne, układy regulacji i sterowania. Schematy blokowe. Podstawowe człony dynamiczne. Czujniki pomiarowe. Przetworniki pomiarowe i karty normalizujące. Regulatory. Regulacja. Elementy wykonawcze. Stabilność i jakość sterowania. Dobór regulatorów. Przykłady mikrokomputerowych układów regulacji.

15. ZAGROŻENIA EKOLOGICZNE I BEZPIECZEŃSTWO PRACY 30

Zasoby wody i ich ochrona przed zanieczyszczeniami. Ochrona powietrza atmosferycznego przed zanieczyszczeniem. Zanieczyszczenia gleby. Substancje niebezpieczne. Zagrożenia bezpieczeństwa technicznego. Zagrożenia bezpieczeństwa osobistego pracowników. Normy techniczne i przepisy prawne w zakresie ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa technicznego i osobistego. Ratownictwo chemiczne.

16. PROJEKT TECHNOLOGICZNY 45

Opis procesu, surowce, główne procesy, operacje jednostkowe. Schemat technologiczny. CAD. Bilanse. Ekonomika procesu.

III.

ZALECENIA

1. W grupie B i C zajęcia indywidualne (projekty, laboratoria, ćwiczenia itp.) powinny stanowić łącznie około 50% zajęć.

2. Program studiów powinien przewidywać od 8 do 12 tygodni praktyki, w tym praktykę kierunkową i dyplomową.

3. Przy ustalaniu szczegółowego planu i programu studiów należy mieć na uwadze kryteria akredytacji kierunku w FEANI (przedmioty nietechniczne ok. 10%, przedmioty podstawowe ok. 35% i przedmioty techniczne ok. 55%)

ZAŁĄCZNIK Nr 6

Minimalne wymagania programowe dla studiów magisterskich

WŁÓKIENNICTWO

I.

WYMAGANIA OGÓLNE

Na kierunku włókiennictwo kształci się specjalistów dla potrzeb przemysłu włókienniczego, zaplecza naukowo - technicznego, biur projektowych, zakładów wdrażania nowych technologii, instytucji zajmujących się oceną i wymianą handlową tekstyliów i surowców włókienniczych, a także dla potrzeb szkolnictwa zawodowego na różnych poziomach nauczania.

Absolwent studiów magisterskich powinien być przygotowany do rozwiązywania złożonych problemów w dziedzinie technologii włókienniczych – przędzalniczych, tkackich, dziewiarskich, eksploatacji maszyn włókienniczych, projektowania procesów produkcyjnych we włókiennictwie, inżynierii maszyn włókienniczych oraz w dziedzinie fizyki i chemii włókna, wykańczalnictwa i konserwacji wyrobów włókienniczych.

Przyjmuje się, że łączna liczba godzin zajęć w czasie studiów magisterskich wynosi przeciętnie 3400 godzin, w tym około 400 godzin na wykonanie pracy magisterskiej.

Minimum programowe obejmują łącznie 2040 godzin.

II.

GRUPY PRZEDMIOTÓW (OBSZARÓW WIEDZY) I OBCIĄŻENIA GODZINOWE

A.	PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE	390 godzin
B.	PRZEDMIOTY PODSTAWOWE	705 godzin
C.	PRZEDMIOTY TECHNICZNE	945 godzin

Treści programowe i przedmioty w grupach:

A.

PRZEDMIOTY NIETECHNICZNE390 godzin

1. PRZEDMIOTY ROZSZERZAJĄCE HORYZONTY INTELEKTUALNE (obieralne) 45

Historia tekstyliów, podstawy kształcenia plastycznego, psychologia, retoryka, informacja naukowo - techniczna.

2. JĘZYKI OBCE 150

3. EKONOMIA, ZARZĄDZANIE, MARKETING 105

Finanse i bankowość, marketing, do wyboru: projektowanie i badanie metod pracy lub organizacja i zarządzanie, prawo wynalazcze.

4. WYCHOWANIE FIZYCZNE 90

Powinny być rozwinięte, poza obligatoryjnymi, zajęcia obieralne z szeregu dyscyplin sportowych.

B.

PRZEDMIOTY PODSTAWOWE705 godzin

1. MATEMATYKA 240

Algebra, rachunek różniczkowy i całkowy. Geometria analityczna, rachunek prawdopodobieństwa. Statystyka matematyczna. Badania operacyjne (metody optymalizacji), opracowanie i analiza wyników pomiarów.

2. FIZYKA 105

Dynamika płynów, fizyka cząsteczek i statyczna, podstawy akustyki. Pola: elektryczne, magnetyczne, elektromagnetyczne. Elementy fizyki atomowej i jądrowej.

3. CHEMIA 75

Atomowa i cząsteczkowa budowa materii, wiązania chemiczne. Elementy energetyki, kinetyki i statyki chemicznej. Roztwory, elektrolity, procesy utleniania i redukcji, zjawiska powierzchniowe i dyspersyjne, związki kompleksowe. Charakterystyka wybranych pierwiastków i ich podstawowych związków, związki organiczne, środki pomocnicze we włókiennictwie.

4. PODSTAWY INFORMATYKI 75

Procesy gromadzenia, przesyłania i przetwarzania informacji, sieci działań, techniki programowania, oprogramowania użytkowe, sieci komputerowe i przetwarzanie rozproszone.

5. MECHANIKA TECHNICZNA 90

Statyka. Kinetyka, dynamika, reologia i wytrzymałość materiałów.

6. PODSTAWY ELEKTROTECHNIKI I ELEKTRONIKI 60

Elektromagnetyzm, obwody prądu stałego i sinusoidalnie przemiennego, układy trójfazowe, transformatory, maszyny prądu zmiennego i stałego, pomiary elektryczne. Elektronika: złącza, układy prostownicze, zasilacze stabilizowane, układy przełączające. Systemy mikroprocesorowe: architektura, podstawowe własności i możliwości, problemy programowania, zastosowania.

7. PODSTAWY AUTOMATYKI 60

Sygnały, człony sterowania. Obiekty i elementy sterowania; identyfikacja, metody obliczeniowe i doświadczalne, elementy układów sterowania ciągłego, czujniki pomiarowe, dokładność statyczna, stabilność, wskaźniki jakości, regulacja nieciągła. Wprowadzenie do teorii układów cyfrowych, układy mikroprocesorowe w sterowaniu, komputerowe układy kontroli, automatyzacja we włókiennictwie.

C.

PRZEDMIOTY TECHNICZNE945 godzin

1. NAUKA O WŁÓKNIE, FIZYKA WŁÓKNA 120

Systematyka włókien, budowa cząsteczkowa i fizyczna mikrostruktura włókien, własności fizyczne, chemiczne i użytkowe włókien, metody oceny budowy i własności włókien.

2. METROLOGIA WŁÓKIENNICZA 60

Podstawowe materiały i wyroby włókiennicze oraz ich właściwości użytkowe. Wzorce i narzędzia miernicze. Metody miernicze bezpośrednie i pośrednie. Opracowanie wyników pomiarów. Kontrola jakości surowców i produktów, warunki ogólne prowadzenia pomiarów.

3. BUDOWA I TECHNIKA WYTWARZANIA TEKSTYLIÓW 225

Budowa i własności liniowych i płaskich wyrobów włókienniczych. Techniki wytwarzania: przędz, tkanin, dzianin, włóknin, kompozytów włókienniczych oraz urządzenia do stosowania tych technik.

4. KONFEKCJONOWANIE TEKSTYLIÓW 60

Konstruowanie wyrobów włókienniczych. Techniki przygotowania i łączenia elementów wyrobów włókienniczych oraz urządzenia do ich stosowania. Organizacja procesów konfekcjonowania.

5. CHEMICZNA OBRÓBKA WŁÓKIENNICZA 90

Zadania chemicznej obróbki wykańczalniczej. Operacje wstępne przygotowania włókien i wyrobów włókienniczych do właściwych procesów wykańczalniczych. Procesy bielenia, barwienia, drukowania i apreturowania wyrobów włókienniczych. Stosowane rozwiązania technologiczne i ocena uzyskanych efektów. Konserwacja wyrobów włókienniczych.

6. TECHNOLOGIA WŁÓKIEN CHEMICZNYCH 45

Technologie formowania włókien, urządzenia do formowania, systemy formowania, mechanizm kształtowania struktury i własności włókien chemicznych.

7. MECHANIKA MASZYN WŁÓKIENNICZYCH 60

Materiały konstrukcyjne i kryteria ich oceny. Części i urządzenia maszyn włókienniczych. Podstawy termodynamiczne urządzeń cieplnych. Wybrane zagadnienia przepływowe. Statyka i dynamika łańcuchów kinematycznych. Analiza wytrzymałościowa mechanizmów maszyn.

8. CHEMIA ORGANICZNA, FIZYCZNA, ANALITYCZNA 225

Klasyfikacja związków organicznych. Budowa, metody otrzymywania i własności, rodzaje reakcji, analiza jakościowa i ilościowa związków organicznych. Metody analityczne w chemii, zasady rozdzielania substancji, prawa wykorzystywane w chemii analitycznej. Metody interpretacji zjawisk fizyko - chemicznych. Efekty cieplne reakcji chemicznych, procesy odwracalne i nieodwracalne.

9. PROJEKTOWANIE TEKSTYLIÓW 60

Kryteria doboru własności strukturalnych i użytkowych tekstyliów. Metody projektowania i optymalizacji struktury tekstyliów.

III.

ZALECENIA

1. W grupie B i C zajęcia indywidualne (projekty, laboratoria, ćwiczenia itp.) powinny stanowić łącznie około 40% zajęć.

2. Program studiów powinien przewidywać minimum 12 tygodni praktyki, w tym praktykę kierunkową i dyplomową.

3. Przy ustalaniu szczegółowego planu i programu studiów należy mieć na uwadze kryteria akredytacji kierunku w FEANI (przedmioty nietechniczne ok. 10%, przedmioty podstawowe ok. 35% i przedmioty techniczne ok. 55%)

¹ Załącznik nr 5 zmieniony przez § 1 uchwały nr 342/96 z dnia 28 listopada 1996 r. (Dz.Urz.MEN.96.7.38) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 20 grudnia 1996 r.