Ogłoszenie wymagań ustanawianych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w Doc 7192-AN/857 - "Podręcznik szkolenia, część D-3 - instruktor obsługi lotów/dyspozytor lotniczy".

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ULC.2013.56

Akt obowiązujący

Wersja od: 8 kwietnia 2013 r.

WYTYCZNE Nr 3

PREZESA URZĘDU LOTNICTWA CYWILNEGO

z dnia 5 kwietnia 2013 r.

w sprawie ogłoszenia wymagań ustanawianych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w Doc 7192-AN/857 - "Podręcznik szkolenia, część D-3 - instruktor obsługi lotów/dyspozytor lotniczy"

Na podstawie art. 21 ust. 2 pkt 16 oraz art. 23 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2012 r. poz. 933, z późn. zm.¹⁾) ogłasza się, co następuje:

______

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 951 i 1544 oraz z 2013 r. poz. 134.

ZAŁĄCZNIK

PODRĘCZNIK SZKOLENIA

Część D-3

INSPEKTOR OBSŁUGI LOTÓW/DYSPOZYTOR LOTNICZY

Drugie wydanie - 1998 r.

Dokument zatwierdzony przez Sekretarza Generalnego i publikowany z jego upoważnienia

ORGANIZACJA MIĘDZYNARODOWEGO LOTNICTWA CYWILNEGO

ZMIANY

Wydawanie zmian jest regularnie ogłaszane w Dzienniku ICAO oraz w miesięcznych Suplementach do Katalogu publikacji i audiowizualnych pomocy szkoleniowych ICAO, z którymi posiadacze niniejszej publikacji powinni się zapoznać. Poniżej zapewniono miejsce do zapisu takich zmian.

ZAPIS ZMIAN I POPRAWEK

ZMIANY				POPRAWKI
Nr	Data stosowania	Data wprowadzenia	Wprowadzone przez	Nr	Data stosowania	Data wprowadzenia	Wprowadzone przez

WSTĘP

W 1955 r., Komisja Żeglugi Powietrznej ICAO odnotowała, iż od czasu do czasu otrzymuje od operatorów lotniczych prośby o wyjaśnienia w sprawie wykonywania kontroli operacyjnej. W tamtym czasie brak było uniwersalnych zasad określających zasady sprawowania takiej kontroli przez operatorów, pomimo iż w niektórych częściach świata takie zasady i praktyki istniały od dawna. Z tego też powodu opublikowano okólnik wyjaśniający koncepcję informacji i obowiązków wspólnie dzielonych pomiędzy dowódcą statku powietrznego a personelem naziemnym, określający zakres współpracy uzależniony od wielu czynników tj. rozmiar operacji, dostępne wyposażenie oraz system operacji ustanowiony przez operatora. Koncepcja ta miała różne formy, poczynając od prostej dyspozycji do lotu, gdzie podstawowym zadaniem personelu naziemnego było zapewnienie pomocy dowódcy statku powietrznego w planowaniu przed lotem, kończąc na zapewnianiu dowódcy statku powietrznego pomocy po locie, gdzie duża ilość obowiązków związanych z operacją była wspólnie dzielona z personelem naziemnym. Szczególny nacisk położono na obowiązek uzyskania i zapewniania informacji istotnej dla statku powietrznego podczas lotu. Dlatego też, pierwszy okólnik stanowił podstawę do uwzględnienia tego tematu przez Trzecią Konferencję Żeglugi Powietrznej ICAO, jaka miała miejsce w Montrealu w 1956 r. Dyskusje dotyczyły przede wszystkim zapewnienia informacji meteorologicznych oraz wyjaśnienia ogólnej koncepcji oraz celu sprawowania kontroli operacyjnej. W ciągu kolejnych lat, wiele Państw doszło do wniosku, że dla zapewnienia sprawnego i bezpiecznego przepływu ruchu lotniczego, konieczne jest ustanowienie nadzoru nad operacjami lotniczymi. W związku z powyższym, dla zapewnienia takiego nadzoru, wprowadzono inspektorów obsługi lotów/dyspozytorów lotniczych, którzy mieli odgrywać rolę bliskiego łącznika pomiędzy statkiem powietrznym w locie a służbami naziemnymi, jak również pomiędzy członkami załogi lotniczej a personelem naziemnym operatora.

Z czasem, w miarę ugruntowania wymogu posiadania inspektorów obsługi lotów/dyspozytorów lotniczych i doprecyzowania zakresu ich praw i obowiązków, uznano za konieczne ustanowienie wymogów w zakresie wiedzy i doświadczenia jak również przepisów licencjonowania, które zawarte są w Załączniku 1 do Konwencji o Międzynarodowym Lotnictwie Cywilnym. Pomimo iż w niektórych Państwach inspektorom obsługi lotów/dyspozytorom lotniczym nie wydaje się licencji lub świadectw, potrzeba posiadania przez nich odpowiedniego szkolenia i kwalifikacji została zaakceptowana na całym świecie i objęta międzynarodowymi normami i praktykami ICAO. Podręcznik do szkolenia inspektorów obsługi lotów/dyspozytorów lotniczych, Część D-3, Dokumentu ICAO 7192, zawiera akceptowalne metody opracowywania kursów szkoleniowych w oparciu o wymogi zawarte w Załącznikach 1 i 6 ICAO oraz w oparciu o ogólnie akceptowany zakres i charakter wymogów i obowiązków odnoszących się do inspektorów obsługi lotów/dyspozytorów lotniczych.

Pierwsze wydanie opublikowane przez ICAO w 1975 r. miało na celu zapewnienie wytycznych na temat zawartości kursów, pozostawiając opracowanie programów nauczania i planów lekcji w gestii instruktorów lub innego specjalistycznego personelu ośrodków szkolenia. Niemniej jednak, standaryzacja kursów szkoleniowych została uznana za kluczową dla zapewnienia bezpieczeństwa międzynarodowej żeglugi powietrznej. ICAO, w ramach programu współpracy technicznej, opracowała model szczegółowego programu szkolenia, który został opublikowany w 1982 r. pod tytułem Kurs 201 - Inspektorzy obsługi lotów/dyspozytorzy lotniczy, w celu przygotowania osoby szkolonej do egzaminu na licencję, zgodnie z wymogami punktu 4.5 Załącznika 1 ICAO¹.

Drugie wydanie zostało opracowane na podstawie pierwszego wydania Doc 7192, Część D-3, i Kursu 201. Zawiera ono programy szkolenia dla inspektorów obsługi lotów/dyspozytorów lotniczych obejmujące wymogi w zakresie wiedzy oraz stosowane praktyczne szkolenie. Zakres tematyczny, jaki musi być ujęty podczas pierwszego i drugiego etapu szkolenia zawarty jest w punkcie 1.2.5 - wytyczne do szkolenia, który zawiera również przybliżony czas trwania kursu (zarówno w przypadku szkolenia podstawowego jak i szkolenia w celu zmiany specjalności/kwalifikacji lotniczych) oraz zakres specjalistycznej wiedzy wymaganej w każdym przedmiocie. Szczegółowe informacje na temat szkolenia zawarte w niniejszym podręczniku nie są wyczerpujące a stanowią jedynie minimalny wymóg do szkolenia inspektorów obsługi lotów/dyspozytorów lotniczych. Program szkolenia inspektorów obsługi lotów/dyspozytorów lotniczych przypisany do ich obowiązków na podstawie wymogów zawartych w Załączniku 1 i 6 ICAO musi zawierać programy proponowane w niniejszym podręczniku, ale nie może się ograniczać tylko do nich.

Niniejszy podręcznik został opracowany przez Wydział szkolenia i licencjonowania personelu ICAO oraz zastępuje Doc 7192 ICAO - Podręcznik szkolenia, Część D-3 - Inspektorzy obsługi lotów/dyspozytorzy lotniczy (wydanie 1, 1975 r.) oraz Kurs 201 ICAO - Inspektorzy obsługi lotów/dyspozytorzy lotniczy (sierpień 1982 r.). ICAO wyraża podziękowania za wkład w prace dla Międzynarodowej Federacji Dyspozytorów Linii Lotniczych (IFALDA) oraz dla indywidualnych ekspertów za ich wsparcie i doradztwo.

Stosowanie w tekście niniejszego podręcznika rodzaju męskiego należy rozumieć jako odniesienie zarówno do osób płci męskiej jak i żeńskiej.

Uwagi dotyczące niniejszego podręcznika, w szczególności w odniesieniu do jego zastosowania, użyteczności oraz zakresu tematycznego od Państw będą mile widziane. Zostaną one uwzględnione w procesie przygotowania kolejnych wydań. Uwagi dotyczące niniejszego podręcznika należy przesyłać na poniższy adres:

The Secretary General

International Civil Aviation Organization

999 University Street

Montreal, Quebec, Canada

H3C 5H7

______

¹ W całym niniejszym dokumencie, odniesienia do Załącznika 1 ICAO obejmują wszystkie zmiany łącznie ze Zmianą 161.

SPIS TREŚCI

Wybrane skróty

Rozdział 1 - Zasady szkolenia

1.1 Wymogi prawne

1.2 Wymogi szkoleniowe

ADF	Automatic direction finder
	Radionamiernik automatyczny
AFTN	Aeronautical fixed telecommunication network
	Stała telekomunikacyjna sieć lotnicza
AID	Aeronautical Inspection Directorate
	Dyrektoriat inspekcji lotniczych
AIP	Aeronautical information publication
	Zbiór informacji lotniczych
AIREP	Air-report
	Meldunek z powietrza
AIS	Aeronautical information service
	Służba informacji lotniczej
ATC	Air traffic control
	Kontrola ruchu lotniczego
ATIS	Automatic terminal information service
	Służba automatycznej informacji lotniskowej
ATM	Air traffic management
	Zarządzanie ruchem lotniczym
ATS	Air traffic service
	Służby ruchu lotniczego
BOW	Basic opertaing weight (mass)
	Podstawowa masa/waga operacyjna
CADC	Central air-data computer
	Centralny komputer danych lotniczych
CDU	Control and display unit
	Jednostka kontroli i zobrazowania
CG	Centre of gravity
	Środek ciężkości
CofA	Certificate of airworthiness
	Świadectwo zdatności do lotu
CP	Critical point
	Punkt krytyczny
CRM	Crew resource management
	Zarządzanie zasobami załogi
DME	Distance measuring equipment
	Radioodległościomierz
DOW	Dry operating weight (mass)
	Sucha masa/waga operacyjna
DRM	Dispatch resource management
	Zarządzanie zasobami dyspozycji

Ogłoszenie wymagań ustanawianych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w Doc 7192-AN/857 - "Podręcznik szkolenia, część D-3 - instruktor obsługi lotów/dyspozytor lotniczy".

Dz.Urz.ULC.2013.56

WYTYCZNE Nr 3 PREZESA URZĘDU LOTNICTWA CYWILNEGO z dnia 5 kwietnia 2013 r. w sprawie ogłoszenia wymagań ustanawianych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w Doc 7192-AN/857 - "Podręcznik szkolenia, część D-3 - instruktor obsługi lotów/dyspozytor lotniczy"

ZAŁĄCZNIK PODRĘCZNIK SZKOLENIA

WYTYCZNE Nr 3

PREZESA URZĘDU LOTNICTWA CYWILNEGO

z dnia 5 kwietnia 2013 r.

w sprawie ogłoszenia wymagań ustanawianych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w Doc 7192-AN/857 - "Podręcznik szkolenia, część D-3 - instruktor obsługi lotów/dyspozytor lotniczy"

ZAŁĄCZNIK

PODRĘCZNIK SZKOLENIA