Ogłoszenie tekstu Załącznika 8 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r.
Dz.Urz.ULC.2014.42
Akt obowiązującyOBWIESZCZENIE Nr 8
PREZESA URZĘDU LOTNICTWA CYWILNEGO
z dnia 3 czerwca 2014 r.
w sprawie ogłoszenia tekstu Załącznika 8 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r.
ZAŁĄCZNIK
Zdatność do Lotu Statków Powietrznych
Zdatność do Lotu Statków Powietrznych
Załącznik 8
do Konwencji
o międzynarodowym lotnictwie cywilnym
Niniejsze wydanie obejmuje wszystkie poprawki, przyjęte przez Radę przed 25 lutego 2010 r. i zastępuje w dniu 18 listopada 2010 r. wszystkie wcześniejsze wydania Załącznika 8.
Informacje na temat stosowalności Norm i Zalecanych Praktyk można znaleźć w punktach 1.1, 2.1, 3.1 i 4.1 Części II, 1.1 Części IIIA i IVA, 1.1 Części IIIB, IVB, V, VI i VII oraz w Przedmowie.
Wydanie Jedenaste
Lipiec 2010
Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego
Opublikowane oddzielnie w wydaniach: angielskim, arabskim, chińskim, francuskim,
rosyjskim i hiszpańskim przez
ORGANIZACJĘ MIĘDZYNARODOWEGO LOTNICTWA CYWILNEGO
999 University Street, Montreal, Quebec, Canada H3C 5H7
Informacje dotyczące zamówień i pełny wykaz agentów i sklepów można znaleźć na stronie internetowej ICAO www.icao.int
Pierwsze wydanie 1949
Dziesiąte wydanie 2005
Jedenaste wydanie 2010
Załącznik 8, Zdatność do Lotu Statków Powietrznych
Numer zamówienia: AN 8
ISBN 978-92-9231-518-4
© ICAO 2010
Wszystkie prawa zastrzeżone, Żadna część niniejszej publikacji nie może być odtwarzana, przechowywana w systemie umożliwiającym odzyskiwanie lub przekazywana w żadnej formie lub jakikolwiek sposób bez uprzedniego uzyskania pisemnej zgody Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego.
POPRAWKI
Wydanie zmian jest anonsowane w "Supplement to the Catalogue of ICAO Publications"; Katalog i jego dodatki dostępne są stronie internetowej ICAO www.icao.int. Poniżej przygotowano miejsca do zarejestrowania wprowadzonych zmian.
REJESTR POPRAWEK I BŁĘDÓW DRUKARSKICH
| POPRAWKI | ERRATA | |||||||
| Nr | Data stosowalności | Data wprowadzenia | Wprowadzona przez | Nr | Data wydania | Data wprowadzenia | Wprowadzona przez | |
| 1-102 | Wprowadzone do niniejszego wydania | |||||||
| 103 | 31/12/14 | 8/11/11 | ICAO | |||||
| 104 | 14/11/13 | |||||||
SPIS TREŚCI
PRZEDMOWA
CZĘŚĆ I. DEFINICJE.
CZĘŚĆ II. PROCEDURY CERTYFIKACJI I ZAPEWNIENIA CIĄGŁEJ ZDATNOŚCI DO LOTU
ROZDZIAŁ 1. Certyfikacja Typu
1.1 Stosowalność.
1.2 Aspekty projektowe odpowiednich wymagań z zakresu zdatności do lotu.
1.3 Dowód spełnienia aspektów projektowych odpowiednich wymagań na temat zdatności do lotu
1.4 Certyfikat Typu
ROZDZIAŁ 2. Produkcja
2.1 Stosowalność
2.2 Produkcja statków powietrznych
2.3 Produkcja części do statku powietrznego
2.4 Zatwierdzenie produkcji
ROZDZIAŁ 3. Świadectwo Zdatności do Lotu
3.1 Stosowalność
3.2 Wydawanie i ciągła ważność Świadectwa Zdatności do Lotu
3.3 Standardowy formularz Świadectwa Zdatności do Lotu
3.4 Ograniczenia i informacje dotyczące statku powietrznego
3.5 Czasowa utrata zdatności do lotu
3.6 Uszkodzenie statku powietrznego
ROZDZIAŁ 4. Ciągła zdatność do lotu statku powietrznego
4.1 Stosowalność
4.2 Obowiązki Układających się Państw w zakresie ciągłej zdatności do lotu
ROZDZIAŁ 5. Zarządzanie bezpieczeństwem
CZĘŚĆ III. SAMOLOTY DUŻE
CZĘŚĆ III A. Samoloty o ciężarze ponad 5700 kg, dla których wniosek o certyfikację został zgłoszony w dniu 13 czerwca 1960 r. lub po tym dniu, ale przed 2 marca 2004 r.
ROZDZIAŁ 1. Ogólne
1.1 Stosowalność
1.2 Liczba zespołów napędowych
1.3 Ograniczenia użytkowania
1.4 Niebezpieczne cechy i charakterystyki
1.5 Dowód spełnienia
ROZDZIAŁ 2. Lot
2.1 Ogólne
2.2 Osiągi
2.3 Własności w locie
ROZDZIAŁ 3. Struktury
3.1 Ogólne
3.2 Prędkości lotu
3.3 Obciążenia w locie
3.4 Obciążenia na ziemi i na wodzie
3.5 Obciążenia różne
3.6 Flatter, rozbieżność i drgania
3.7 Wytrzymałość zmęczeniowa
ROZDZIAŁ 4. Projekt i budowa
4.1 Ogólne
ROZDZIAŁ 5. Silniki
5.1 Zakres
5.2 Projekt, budowa i działanie
5.3 Zadeklarowane moce nominalne, warunki i ograniczenia
5.4 Próby
ROZDZIAŁ 6. Śmigła
6.1 Zakres
6.2 Projekt, budowa i działanie
6.3 Zadeklarowane moce, warunki i ograniczenia
6.4 Próby
ROZDZIAŁ 7. Zabudowa zespołu napędowego
7.1 Ogólne
7.2 Rozmieszczenie i działanie
ROZDZIAŁ 8. Przyrządy i wyposażenie
8.1 Wymagane przyrządy i wyposażenie
8.2 Zabudowa
8.3 Wyposażenie bezpieczeństwa i przetrwania
8.4 Światła nawigacyjne i antykolizyjne
ROZDZIAŁ 9. Ograniczenia użytkowania i informacje
9.1 Ogólne
9.2 Ograniczenia użytkowania
9.3 Informacja operacyjna i procedury
9.4 Informacje o osiągach
9.5 Instrukcja Użytkowania w Locie Samolotu
9.6 Oznakowanie i tabliczki
ROZDZIAŁ 10. Ciągła zdatność do lotu - Informacje na temat obsługi
10.1 Ogólne
10.2 Informacje na temat obsługi
10.3 Informacje o programie obsługi
10.4 Informacje na temat obsługi, wynikające z zatwierdzenia projektu typu
ROZDZIAŁ 11. Zabezpieczenia
11.1 Samoloty używane w wewnętrznych operacjach zarobkowych
11.2 Miejsce na samolocie o najmniejszym ryzyku w przypadku bomby
11.3 Zabezpieczenie pomieszczenia załogi lotniczej
11.4 Projekt wnętrza samolotu
CZĘŚĆ III B. Samoloty o ciężarze ponad 5700 kg, dla których wniosek o certyfikację został złożony w dniu 2 marca 2004 r. lub po tym dniu
ROZDZIAŁ 1. Ogólne
1.1 Stosowalność
1.2 Ograniczenia użytkowania
1.3 Niebezpieczne cechy i charakterystyki
1.4 Dowód spełnienia
ROZDZIAŁ 2. Lot
2.1 Ogólne
2.2 Parametry osiągowe projektu
2.3 Własności w locie
2.4 Stateczność i sterowność
ROZDZIAŁ 3. Struktura
3.1 Ogólne
3.2 Masa i rozkład masy
3.3 Obciążenia dopuszczalne
3.4 Wytrzymałość i odkształcenia
3.5 Prędkości lotu
3.6 Wytrzymałość
3.7 Zdolność przetrwania
3.8 Trwałość struktury
3.9 Czynniki specjalne
ROZDZIAŁ 4. Projekt i budowa
4.1 Ogólne
4.2 Cechy projektu układów
4.3 Aerosprężystość
4.4 Własności pomieszczeń dla osób
4.5 Umasienia elektryczne i zabezpieczenie od wyładowań atmosferycznych i elektryczności statycznej
4.6 Wymagania na temat lądowania awaryjnego
4.7 Manewrowanie i obsługa na ziemi
ROZDZIAŁ 5. Zespół napędowy
5.1 Silniki
5.2 Śmigła
5.3 Zabudowa zespołu napędowego
ROZDZIAŁ 6. Układy i wyposażenie
6.1 Ogólne
6.2 Zabudowa
6.3 Wyposażenie bezpieczeństwa i przetrwania
6.4 Światła nawigacyjne i antykolizyjne
6.5 Zabezpieczenie przed zakłóceniami elektromagnetycznymi
6.6 Zabezpieczenie przed oblodzeniem
ROZDZIAŁ 7. Ograniczenia użytkowania i informacje
7.1 Ogólne
7.2 Ograniczenia użytkowania
7.3 Informacja operacyjna i procedury
7.4 Informacje o osiągach
7.5 Instrukcja Użytkowania w Locie
7.6 Oznakowanie i tabliczki
7.7 Ciągła zdatność do lotu - informacje na temat obsługi
ROZDZIAŁ 8. Odporność przy lądowaniu z rozbiciem i bezpieczeństwo kabiny
8.1 Ogólne
8.2 Projektowe obciążenia przy lądowaniu awaryjnym
8.3 Zabezpieczenie kabiny przed pożarem
8.4 Ewakuacja
8.5 Oświetlenie i oznakowanie
8.6 Wyposażenie do przetrwania
ROZDZIAŁ 9. Środowisko użytkowania i Czynniki Ludzkie
9.1 Ogólne
9.2 Załoga lotnicza
9.3 Ergonomia
9.4 Czynniki środowiskowe w czasie użytkowania
ROZDZIAŁ 10. Zabezpieczenia
10.1 Samolotu użytkowane w krajowych operacjach zarobkowych
10.2 Miejsce w samolocie o najmniejszym ryzyku w przypadku bomby
10.3 Zabezpieczenie pomieszczenia załogi lotniczej
10.4 Projekt wnętrza samolotu
CZĘŚĆ IV. ŚMIGŁOWCE
CZĘŚĆ IVA. Śmigłowce, dla których wniosek o certyfikację został złożony w dniu 22 marca po tym dniu, ale przed 13 grudnia 2007 r.
ROZDZIAŁ 1. Ogólne
1.1 Stosowalność
1.2 Ograniczenia
1.3 Niebezpieczne cechy i charakterystyki
1.4 Dowód spełnienia
ROZDZIAŁ 2. Lot
2.1 Ogólne
2.2 Osiągi
2.3 Własności w locie
ROZDZIAŁ 3. Struktury
3.1 Ogólne
3.2 Prędkości lotu
3.3 Ograniczenia prędkości obrotowej wirnika głównego (wirników)
3.4 Obciążenia w locie
3.5 Obciążenia na ziemi i na wodzie
3.6 Obciążenia różne
3.7 Flatter, rozbieżność i drgania
3.8 Wytrzymałość zmęczeniowa
ROZDZIAŁ 4. Projekt i budowa
4.1 Ogólne
ROZDZIAŁ 5. Silniki
5.1 Zakres
5.2 Projekt, budowa i działanie
5.3 Zadeklarowane moce nominalne, warunki i ograniczenia
5.4 Próby
ROZDZIAŁ 6. Układy wirnika i przenoszenia mocy oraz zabudowa zespołu napędowego
6.1 Ogólne
6.2 Projekt, budowa i działanie
6.3 Zadeklarowane moce, warunki i ograniczenia
6.4 Próby
6.5 Spełnienie ograniczeń silnika, wirnika i układu przeniesienia mocy
6.6 Sterowanie obrotami silnika
6.7 Ponowne uruchamianie silnika
6.8 Rozmieszczenie i działanie
ROZDZIAŁ 7. Przyrządy i wyposażenie
7.1 Wymagane przyrządy i wyposażenie
7.2 Zabudowa
7.3 Wyposażenie bezpieczeństwa i przetrwania
7.4 Światła nawigacyjne i antykolizyjne
ROZDZIAŁ 8. Układy elektryczne
ROZDZIAŁ 9. Ograniczenia użytkowania i informacje
9.1 Ogólne
9.2 Ograniczenia użytkowania .
9.3 Informacje o użytkowaniu i procedurach
9.4 Informacja o osiągach
9.5 Instrukcja użytkowania w locie śmigłowca
9.6 Oznakowanie i tabliczki
CZĘŚĆ IVB. Śmigłowce, dla których wniosek o certyfikację został złożony w dniu 13 grudnia 2007 r. lub po tym dniu
ROZDZIAŁ 1. Ogólne
1.1 Stosowalność
1.2 Ograniczenia operacyjne
1.3 Niebezpieczne cechy i charakterystyki
1.4 Dowód spełnienia
ROZDZIAŁ 2. Lot
2.1 Ogólne
2.2 Osiągi
2.3 Własności w locie
2.4 Stateczność i sterowność
ROZDZIAŁ 3. Struktury
3.1 Ogólne
3.2 Masa i rozkład masy
3.3 Obciążenia dopuszczalne
3.4 Wytrzymałość i odkształcenia
3.5 Prędkości lotu
3.6 Ograniczenia prędkości obrotowej wirnika (wirników) głównego (głównych)
3.7 Obciążenia
3.8 Obciążenia na ziemi i na wodzie
3.9 Obciążenia różne
3.10 Wytrzymałość zmęczeniowa
3.11 Współczynniki specjalne
ROZDZIAŁ 4. Projekt i budowa
4.1 Ogólne
4.2 Cechy projektu układów
4.3 Flatter
4.4 Miejsca dla osób na pokładzie
4.5 Umasienie i ochrona od wyładowań i elektryczności statycznej
4.6 Wymagania do lądowania awaryjnego
4.7 Manewrowanie i obsługa na ziemi
ROZDZIAŁ 5. Układy wirnika i zespół napędowy
5.1 Silniki
5.2 Wirniki i zabudowa zespołu napędowego
ROZDZIAŁ 6. Układy i wyposażenie
6.1 Ogólne
6.2 Zabudowa
6.3 Wyposażenie bezpieczeństwa i przetrwania
6.4 Światła nawigacyjne i antykolizyjne
6.5 Zabezpieczenie przed zakłóceniami elektromagnetycznymi
6.6 Zabezpieczenie przed oblodzeniem
ROZDZIAŁ 7. Ograniczenia użytkowania i informacje
7.1 Ogólne
7.2 Ograniczenia użytkowania
7.3 Informacje o użytkowaniu i procedurach
7.4 Informacja o osiągach
7.5 Instrukcja użytkowania w locie
7.6 Oznakowanie i tabliczki
7.7 Ciągła zdatność do lotu - informacje obsługowe
ROZDZIAŁ 8. Odporność przy lądowaniu z rozbiciem i bezpieczeństwo kabiny
8.1 Ogólne
8.2 Obciążenia projektowe dla lądowania awaryjnego
8.3 Zabezpieczenie kabiny przed pożarem
8.4 Ewakuacja
8.5 Oświetlenie i oznakowanie
ROZDZIAŁ 9. Środowisko użytkowania i Czynniki Ludzkie
9.1 Ogólne
9.2 Załoga lotnicza
9.3 Ergonomia
9.4 Czynniki środowiskowe w użytkowaniu
CZĘŚĆ V. SAMOLOTY MAŁE - SAMOLOTY O CIĘŻARZE PONAD 750 KG, ALE NIE WIĘKSZYM OD 5700 KG, DLA KTÓRYCH WNIOSEK O CERTYFIKACJĘ ZOSTAŁ ZŁOŻONY W DNIU 13 GRUDNIA 2007 R. LUB PO TYM DNIU
ROZDZIAŁ 1. Ogólne
1.1 Stosowalność
1.2 Ograniczenia użytkowania
1.3 Niebezpieczne cechy i charakterystyki
1.4 Dowód spełnienia
ROZDZIAŁ 2. Lot
2.1 Ogólne
2.2 Osiągi
2.3 Własności w locie
2.4 Stateczność i sterowność
ROZDZIAŁ 3. Struktura
3.1 Ogólne
3.2 Masa i rozkład masy
3.3 Obciążenia dopuszczalne
3.4 Wytrzymałość i odkształcenia przy obciążeniach niszczących
3.5 Prędkości lotu
3.6 Wytrzymałość
3.7 Ochrona osób na pokładzie
3.8 Trwałość struktury
3.9 Czynniki specjalne
ROZDZIAŁ 4. Projekt i budowa
4.1 Ogólne
4.2 Cechy projektu układów
4.3 Aerosprężystość
4.4 Własności pomieszczeń dla osób
4.5 Umasienia elektryczne i zabezpieczenie od wyładowań atm. i elektryczności statycznej
4.6 Wymagania na temat awaryjnego lądowania
4.7 Manewrowanie i obsługa na ziemi
ROZDZIAŁ 5. Zespół napędowy
5.1 Silniki
5.2 Śmigła
5.3 Zabudowa zespołu napędowego
ROZDZIAŁ 6. Układy i wyposażenie
6.1 Ogólne
6.2 Zabudowa
6.3 Wyposażenie bezpieczeństwa i przetrwania
6.4 Światła nawigacyjne i antykolizyjne
6.5 Zabezpieczenie przed zakłóceniami elektromagnetycznymi
6.6 Zabezpieczenie przed oblodzeniem
ROZDZIAŁ 7. Ograniczenia użytkowania i informacje
7.1 Ogólne
7.2 Ograniczenia użytkowania
7.3 Informacja operacyjna i procedury
7.4 Informacje o osiągach
7.5 Instrukcja użytkowania w locie
7.6 Oznakowanie i tabliczki
7.7 Ciągła zdatność do lotu - informacja na temat obsługi
ROZDZIAŁ 8. Odporność przy lądowaniu z rozbiciem i bezpieczeństwo kabiny
8.1 Ogólne
8.2 Projektowe obciążenia przy lądowaniu awaryjnym
8.3 Zabezpieczenie kabiny przed pożarem
8.4 Ewakuacja
8.5 Oświetlenie i oznakowanie
ROZDZIAŁ 9. Środowisko użytkowania i Czynniki Ludzkie
9.1 Ogólne
9.2 Załoga lotnicza
9.3 Ergonomia
9.4 Czynniki środowiskowe w użytkowaniu
CZĘŚĆ VI. SILNIKI
ROZDZIAŁ 1. Ogólne
1.1 Stosowalność
1.2 Zabudowa silnika i jego połączenia
1.3 Zadeklarowane wartości nominalne, warunki i ograniczenia
1.4 Ciągła zdatność do lotu - informacje na temat obsługi
ROZDZIAŁ 2. Projekt i budowa
2.1 Działanie
2.2 Analiza awarii
2.3 Materiały i metody wytwarzania
2.4 Integralność
ROZDZIAŁ 3. Próby
CZĘŚĆ VII. ŚMIGŁA
ROZDZIAŁ 1. Ogólne
1.1 Stosowalność
1.2 Deklarowane moce, warunki i ograniczenia
1.3 Ciągła zdatność do lotu - informacje na temat obsługi
ROZDZIAŁ 2. Projekt i budowa
2.1 Działanie
2.2 Analiza awarii
2.3 Materiały i metody wytwarzania
2.4 Sterowanie skokiem i wskazywanie skoku
ROZDZIAŁ 3. Próby i przeglądy
3.1 Próba zamocowania łopat
3.2 Próby działania i trwałości
PRZEDMOWA
Tło historyczne
Normy i Zalecane Praktyki w zakresie zdatności do lotu statków powietrznych zostały przyjęte przez Radę dnia 1 marca 1949 r., zgodnie z wymaganiami Artykułu 37 Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (Chicago 1944) i nazwane Załącznikiem 8 do tej Konwencji.
Załącznik ten zawierał, w Części II, ogólne procedury z zakresu zdatności do lotu, mające zastosowanie do wszystkich statków powietrznych oraz, w Części III, minimalne charakterystyki z zakresu zdatności do lotu dla samolotów wyposażonych, lub mających być wyposażone w świadectwo zdatności do lotu, klasyfikujące je w ustanowionej przez ICAO kategorii. Część I zawierała definicje.
Na swojej czwartej Sesji Dział Zdatności do Lotu, współpracując z Działem Operacyjnym, wydał zalecenia dotyczące stosowania zbioru przepisów na temat osiągów jako alternatywy do tego, co zawierał Załącznik, w którym wartości prędkości wznoszenia miały status Zalecanej Praktyki. Dalej, Dział Zdatności do Lotu wydał zalecenia na temat pewnych aspektów certyfikacji w kategoriach ICAO. Jako rezultat tych zaleceń, Rada zatwierdziła włączenie alternatywnego zbioru przepisów na temat osiągów jako Dodatku A (Attachment A), ale wyraziła przekonanie, że ponieważ dotąd nie uzyskano porozumienia na temat Norm obejmujących osiągi, nie istnieje podstawa do certyfikacji w Kategorii A ICAO. Rada wezwała Układające się Państwa do powstrzymania się od takiej certyfikacji aż do chwili wejścia w życie Norm na temat osiągów, albo do czasu, gdy Rada podejmie decyzje na temat podstawowej polityki w dziedzinie zdatności do lotu.
Zgromadzenie na swojej siódmej sesji (czerwiec 1953 r.) potwierdziło działania już podjęte przez Radę i Komisję Żeglugi Powietrznej w zakresie podjęcia fundamentalnych studiów nad polityką ICAO w zakresie międzynarodowej zdatności do lotu i dało Radzie wytyczne, aby zakończyła te studia w najkrótszym praktycznie możliwym czasie.
Prowadząc takie studia, Komisja Żeglugi Powietrznej otrzymała pomoc od międzynarodowego ciała ekspertów nazwanego Panelem Zdatności do Lotu (Airworthiness Panel), które przyczyniło się do przygotowania prac Trzeciej Konferencji na temat Żeglugi Powietrznej.
Jako rezultat tych studiów opracowano zmienioną politykę na temat międzynarodowej zdatności do, lotu która została zatwierdzona przez Radę w 1956 r. Zgodnie z tą polityką, zasady certyfikacji w Kategoriach ICAO zostały porzucone. Zamiast tego, Załącznik 8 zawierał szerokie Normy, które definiowały, do stosowania przez kompetentne władze krajowe, kompletną minimalną międzynarodową podstawę do uznawania przez Państwa świadectw zdatności do lotu, dla celów wykonywania lotów przez statki powietrzne innych Państw do punktów położonych na ich terytoriach lub lotów nad ich terytoriami, osiągając w ten sposób, między innymi, ochronę innych statków powietrznych, osób trzecich oraz mienia.
Uznano za spełnienie zobowiązania Organizacji, wynikającego z Artykułu 37 Konwencji, przyjęcia Międzynarodowych Norm na temat zdatności do lotu.
Uznano, że Normy ICAO na temat zdatności do lotu nie będą zastępować regulacji narodowych, i że krajowe zbiory przepisów zdatności do lotu, zawierające pełny zakres i rozwinięcie szczegółów uznanych za potrzebne przez poszczególne Państwa, będą konieczne dla ustanowienia podstawy certyfikacji indywidualnych statków powietrznych. Każde z Układających się Państw powinno ustanowić swoje własne szerokie i szczegółowe zbiory przepisów, albo wybrać szeroki i szczegółowy zbiór przepisów, ustanowiony przez inne Układające się Państwo. Poziom zdatności do lotu, definiowany przez ten zbiór przepisów, będzie podany w Normach, uzupełnionych, jeżeli konieczne, przez Akceptowalne Środki Spełnienia.
Stosując te zasady, uznano, że Załącznik zawiera minimalne Normy dla celów Artykułu 33. Również stwierdzono, że w chwili przyjmowania Załącznik może nie zawierać Norm technicznych dla wszystkich klas statków powietrznych lub nawet dla wszystkich klas samolotów, jeżeli Rada będzie miała przekonanie, że
normy techniczne nie są potrzebne w danej chwili do uznania Artykułu 33 za wprowadzony w życie. Dalej, przyjęcie lub wprowadzenie poprawek do Załączniku, zadeklarowanego jako kompletny dla celów Artykułu 33, nie stanowiło końca pracy ICAO na polu zdatności do lotu, ponieważ istniała konieczność kontynuacji współpracy międzynarodowej w obszarze zdatności do lotu.
Zmieniony tekst Załączniku 8, zgodny z powyższymi zasadami, został opracowany na podstawie zaleceń Trzeciej Konferencji Żeglugi Powietrznej (Montreal, wrzesień-październik 1956 r.). Część III Załącznika została ograniczona do ogólnych Norm, które wyznaczały cele, nie zaś metody osiągnięcia tych celów. Jednakże, aby pokazać na przykładach poziom zdatności do lotu, jaki był intencją niektórych z szerokich Norm, specyfikacje o charakterze bardziej szczegółowym i ilościowym zostały włączone pod nazwą "Akceptowalne Środki Spełnienia". Te specyfikacje były pomyślane jako pomoc dla Układających się Państw w ustanowieniu i stosowaniu obszernych i szczegółowych krajowych przepisów na temat zdatności do lotu.
Przyjęcie tekstu przepisów, dającego odczuwalnie niższy poziom zdatności do lotu niż ten, który podają Akceptowalne Środki Spełnienia zostało uznane za naruszenie Norm, których uzupełnienie stanowią Akceptowalne Środki Spełnienia.
Zmieniony tekst Załącznika 8 został włączony do Czwartego Wydania Załącznika, które zastąpiło Wydania Pierwsze, Drugie i Trzecie.
Inne z zaleceń Trzeciej Konferencji Żeglugi Powietrznej doprowadziło do ustanowienia przez Radę w roku 1957 Komitetu Zdatności do Lotu (Airworthiness Committee), składającego się z ekspertów w dziedzinie zdatności do lotu, o szerokim doświadczeniu, wybranych spośród tych Układających się Państw i Organizacji Międzynarodowych, które chciały w tym uczestniczyć.
Obecna polityka w zakresie międzynarodowej zdatności do lotu. Pewne zaniepokojenie powstało w związku z powolnością postępu, jaki został dokonany w ciągu tych lat w odniesieniu do opracowania uzupełniających specyfikacji z zakresu zdatności do lotu, w formie Akceptowalnych Środków Spełnienia. Stwierdzono, że większość Akceptowalnych Środków Spełnienia w Załącznikach 6 i 8 została opracowana w roku 1957 i wobec tego miała zastosowanie tylko do tych typów samolotów, które były wtedy użytkowane. Nie podjęto starań w zakresie uaktualnienia specyfikacji w tych Akceptowalnych Środkach Spełnienia i żadne zalecenia nie zostały wydane przez Komitet Zdatności do Lotu na temat aktualizacji Tymczasowych Akceptowalnych Środków Spełnienia (Provisional Acceptable Means of Compliance), które zostały opracowane jako potencjalny materiał do wykorzystania w pełni rozwiniętych Akceptowalnych Środkach Spełnienia. Komisja Żeglugi Powietrznej zwróciła się zatem do Komitetu Zdatności do Lotu o dokonanie przeglądu dokonanych postępów od chwili jego powstania w celu stwierdzenia, czy pożądane wyniki zostały czy nie zostały osiągnięte oraz o wydanie zaleceń co do zmian, które poprawiałyby opracowanie szczegółowych specyfikacji z zakresu zdatności do lotu.
Komitet Zdatności do Lotu na swoim Dziewiątym Spotkaniu (Montreal, listopad/grudzień 1970) przeprowadził szczegółowe studia problemów i wydał zalecenia, że koncepcja opracowania specyfikacji z zakresu zdatności do lotu w formie Akceptowalnych Środków Spełnienia i Tymczasowych Akceptowalnych Środków Spełnienia powinna zostać porzucona i powinno się dążyć do opracowania instrukcji technicznej z zakresu zdatności do lotu (airworthiness technical manual) oraz jego wydania przez ICAO, celem włączenia materiału, stanowiącego wytyczne, którego celem byłoby ułatwienie opracowania i ujednolicenia przepisów krajowych przez Układające się Państwa.
Komisja Żeglugi Powietrznej przeanalizowała zalecenia Komitetu Zdatności do Lotu w świetle historii rozwoju polityki w zakresie zdatności do lotu, zatwierdzonej przez Radę w 1956 r., Doszła ona do wniosku, że podstawowe cele i zasady, na których oparta została polityka w zakresie zdatności do lotu, były słuszne i nie wymagały żadnych znaczących zmian. Został także wyciągnięty wniosek, że główną przyczyną słabego postępu w opracowaniu specyfikacji z zakresu zdatności do lotu w formie Akceptowalnych Środków Spełnienia i Tymczasowych Akceptowalnych Środków Spełnienia był stopień obowiązkowości narzucony przez niżej podane zdanie wchodzące w skład Przedmowy do Czwartego i Piątego Wydania Załącznika 8:
"Przyjęcie tekstu przepisów, dającego dostrzegalnie niższy poziom zdatności do lotu, niż ten, który podają Akceptowalne Środki Spełnienia, byłoby naruszeniem Norm, uzupełnionych Akceptowalnymi Środkami Spełnienia".
Komisja Żeglugi Powietrznej przeanalizowała szereg sposobów podejścia do usunięcia tej trudności. Ostatecznie doszła ona do wniosku, że koncepcja opracowania specyfikacji z zakresu zdatności do lotu w formie Akceptowalnych Środków Spełnienia i Tymczasowych Akceptowalnych Środków Spełnienia powinna zostać porzucona i ICAO powinno stwierdzić, że obowiązki Państw dla celów Artykułu 33 tej Konwencji powinny być wypełnione przez spełnienie przez nie ogólnych Norm Załącznika 8 uzupełnionego, w miarę potrzeby, materiałem, stanowiącym wytyczne z zakresu zdatności do lotu, wolnym od wszystkich obowiązkowych implikacji lub obligacji. Także wymaganie, że każde z Układających się Państw powinno albo ustanowić swoje własne obszerne i szczegółowe zbiory przepisów, albo wybrać obszerne i szczegółowe zbiory przepisów ustanowione przez inne Państwo, powinno być utrzymane.
W dniu 15 marca 1972 r. Rada zaaprobowała powyższe podejście do tworzenia podstaw obecnej polityki ICAO obszarze zdatności do lotu. Zgodnie z tą polityką:
a) Celem międzynarodowych Norm zdatności do lotu jest definiowanie, w celu zastosowania przez kompetentne władze krajowe, minimalnego poziomu zdatności do lotu, stanowiącego międzynarodową podstawę dla uznawania przez Państwa na podstawie Artykułu 33 tej Konwencji, świadectw zdatności do lotu dla celów dokonywania przelotów nad terytorium danego Państwa albo przylatywania do tego Państwa statków powietrznych innych Państw, co pozwala na uzyskanie, obok innych celów, ochrony własnych statków powietrznych, osób trzecich i mienia.
b) Normy opracowane dla osiągnięcia celów podanych w a) powyżej, są uważane przez Radę za spełniające, co do potrzebnego zakresu i szczegółów, zobowiązań Organizacji wynikających z Artykułu 37 Konwencji do dążenia do przyjęcia Międzynarodowych Norm zdatności do lotu.
c) Międzynarodowe Normy zdatności do lotu, przyjęte przez Radę, są uznawane za stanowiące kompletny międzynarodowy zbiór przepisów, potrzebny dla wprowadzenia w życie i uczynienia obowiązującymi prawa i zobowiązań, które powstają na podstawie Artykułu 33 Konwencji.
d) Normy techniczne z zakresu zdatności do lotu zawarte w Załączniku 8 będą przedstawione jako ogólna specyfikacja, ustanawiająca cele, nie zaś środki do realizacji tych celów; ICAO uznaje, że narodowe zbiory przepisów z zakresu zdatności do lotu, zawierające pełen zakres i stopień szczegółowości, uznany za potrzebny przez poszczególne Państwa, są wymagane jako podstawa certyfikacji przez poszczególne Państwa zdatności do lotu każdego ze statków powietrznych.
e) W celu wsparcia Państw w stosowaniu Norm zawartych w Załączniku 8 i w opracowaniu swoich własnych obszernych zbiorów przepisów w jednolity sposób, należy opracowywać i szybko opublikować w językach roboczych Organizacji szczegółowy materiał, stanowiący wytyczne.
Rada zatwierdziła także wydanie materiału, stanowiącego wytyczne z zakresu zdatności do lotu, pod tytułem "Instrukcja Techniczny z Zakresu Zdatności do Lotu" (Airworthiness Technical Manual). Uważano, że materiał stanowiący wytyczne będzie, przed wydaniem, zbadany przez Komisję Żeglugi Powietrznej. Nie będzie on jednak miał statusu formalnego i jego głównym celem będzie dostarczenie Układającym się Państwom wytycznych do opracowania szczegółowych krajowych zbiorów przepisów, wymienionych w punkcie 3.2.2 Części II Załącznika.
Tekst Załącznika 8, zgodny z polityką na temat międzynarodowej zdatności do lotu, zatwierdzony przez Radę 15 marca 1972 r., został opracowany przez Komisję Żeglugi Powietrznej.
Tabela A pokazuje źródła poprawek, wraz z wykazem zasadniczych tematów, których dotyczą oraz datami przyjęcia przez Radę Załącznika z tymi poprawkami, datami wejścia w życie i datami obowiązywania.
W dniu 6 czerwca 2000 r. Komisja Żeglugi Powietrznej, w związku z wprowadzeniem procesu certyfikacji typu z koncepcję wprowadzenia Certyfikatu Typu, dokonała przeglądu zaleceń Panelu Ciągłej Zdatności do Lotu i Grupy Studialnej Zdatności do Lotu. Doszła ona do wniosku, że używany na gruncie międzynarodowym i znany certyfikat został już wprowadzony w Instrukcji Technicznej Zdatności do Lotu [Dok 9051] i że jego wprowadzenie uzupełnia proces certyfikacji typu, czyniąc tekst Załącznika 8 zgodnym z jego międzynarodowym zastosowaniem w zagadnieniach zdatności do lotu.
Dalej stwierdzone, że Państwo Rejestracji, do którego obowiązków należy wydawanie lub uznawanie Świadectw Zdatności do Lotu z mocy Artykułu 31 Konwencji oraz Państwo Projektu, mogą stanowić różne Państwa, z osobnymi funkcjami i obowiązkami i dwoma niezależnymi zakresami odpowiedzialności. Odpowiednio do tego, wymagania dotyczące wydawania Certyfikatów Typu zgodnie z mającymi zastosowanie wymaganiami Załącznika 8 nie wchodzą w skład "minimalnych norm", które decydują o wydaniu albo uznaniu Świadectw Zdatności do Lotu i prowadzą do uznania ich ważności zgodnie z Artykułem 33 Konwencji.
W dniu 7 października 2003 r. Komisja Żeglugi Powietrznej dokonała przeglądu zaleceń Panelu Ciągłej Zdatności do Lotu i w świetle spostrzeżeń, że samoloty małe, o maksymalnej certyfikowanej masie startowej większej od 750 kg, ale mniejszej od 5700 kg są bardziej zaangażowane w międzynarodową żeglugę powietrzną zgodziła się po raz pierwszy włączyć do Załącznika Standardy zdatności do lotu dla samolotów małych, czyniąc tekst Załącznika 8 zgodnym z jego międzynarodowym zastosowaniem.
Stosowalność
Stosowalność Norm jest podana w [punktach] 1.1, 2.1, 3.1 i 4.1 Części II, w [punktach] 1.1 Części IIIA i IVA oraz 1.1 Części IIIB, IVB, V, VI i VII. Daty zostały tak ustanowione, aby uwzględnić wymagania Artykułu 41 Konwencji. Jednakże Rada zaleciła, aby w takim stopniu, w jakim jest to praktycznie możliwe, stosowane były daty wcześniejsze.
Związane przepisy Załącznika 6, Części I. Rozdział 5 Załącznika 6, Część I, zajmujący się ograniczeniami użytkowania związanymi z osiągami samolotów, zawiera Normy, które stanowią materiał dodatkowy w stosunku do Norm Załącznika 8 z zakresu zdatności do lotu. Oba zawierają szerokie założenia. Normy Załącznika 6, Część I, Rozdział 5, są uzupełnione materiałem, stanowiącym wytyczne w formie uzupełnień na zielonym papierze, które na przykładach podają zakładane przez Normę poziomy osiągów.
Rada wezwała Układające się Państwa, aby nie nakładały na przylatujące samoloty wymagań operacyjnych innych od tych, które ustanowiło Państwo Rejestracji, pod warunkiem, że te wymagania nie są niższe niż Normy Rozdziału 5 Załącznika 6, Część I, z uwzględnieniem Uzupełnienia 2, 2.2 Części IIIA oraz 2.2 Części IIIB, IVB i V niniejszego wydania Załącznika 8.
Działania Układających się Państw
Zawiadomienie o różnicach. Zwraca się uwagę Układających się Państw na zobowiązanie, nałożone przez Artykuł 38 Konwencji, który wymaga od Układających się Państw zawiadamiania Organizacji o wszelkich różnicach pomiędzy ich krajowymi przepisami i praktyką oraz Międzynarodowymi Normami, zawartymi w tym Załączniku i wszelkich uzupełnieniach do niego. Układające się Państwa są proszone o zapewnienie Organizacji bieżącej informacji o wszelkich różnicach, jakie mogą w dalszym ciągu wyniknąć oraz o wycofaniu wszelkich różnic, o jakich poprzednio informowały. Osobne wystąpienie z zapytaniem o zawiadomienie o różnicach będzie przesłane do Układających się Państw niezwłocznie po przyjęciu każdej Poprawki do niniejszego Załączniku.
Użycie tekstu Załącznika w przepisach krajowych. Rada w dniu 13 kwietnia 1948 r. przyjęła rezolucję zwracającą uwagę Układających się Państw na to, że pożądane jest używanie w ich przepisach krajowych, na tyle na ile to jest praktyczne, ścisłego języka tych Norm ICAO, które mają charakter przepisów, a także podawania rozbieżności w stosunku do Norm, włącznie ze wszelkimi dodatkowymi przepisami, które są ważne dla bezpieczeństwa i regularności żeglugi powietrznej. Gdziekolwiek jest to możliwe, wymagania Części II niniejszego Załącznika zostały napisane tak, aby ułatwić włączenie ich bez dużych zmian tekstu do prawa państwowego. Wymagania Części IIIA i IIIB niniejszego Załącznika, z drugiej strony, stosują się do samolotów za pośrednictwem krajowych zbiorów przepisów, bardziej obszernych i szczegółowych niż Normy, tak że Rezolucja Rady z dnia 13 kwietnia 1948 r. nie ma zastosowania do Części IIIA i IIIB.
Informacja o przepisach krajowych ustanawiających spełnienie Załącznika. Państwa są zapraszane do zawiadamiania Organizacji czy to o ustanowieniu, czy o wyborze szerokich i szczegółowych zbiorów przepisów, wspomnianych w punkcie 3.2.2 Części II. Państwa, które ustanowiły takie zbiory przepisów, są proszone o przesłanie (po egzemplarzu wszystkich przepisów) z późniejszymi kolejnymi poprawkami oraz wszelkimi odpowiednimi dokumentami interpretacyjnymi, które ich dotyczą. Państwa, które wybrały zbiory przepisów innych Układających się Państw, aby spełnić punkt 3.2.2 Części II, są proszone o wskazanie zbiorów przepisów, z których zamierzają korzystać.
Korzystanie z materiału stanowiącego wytyczne podane w Instrukcji Zdatności do Lotu (Airworthiness Manual, Doc 9760). Układające się Państwa są proszone o wzięcie pod uwagę, że materiał podany w Instrukcji z zakresu Zdatności do Lotu (Airworthiness Manual) jest pomyślany jako mający stanowić dla nich wytyczne przy opracowaniu ich własnych obszernych i szczegółowych zbiorów przepisów krajowych, z uwzględnieniem ujednolicenia tychże przepisów krajowych. Materiał nie ma charakteru obowiązującego i Układające się
Państwa mają swobodę w zakresie różnic, czy to w szczegółach, czy w metodach. Nie wymaga się od Państw także zawiadamiania o żadnych różnicach, jakie mogą istnieć pomiędzy ich szczegółowymi przepisami i praktykami krajowymi, a praktykami i odnoszącym się materiałem podanym w Instrukcji Zdatności do Lotu (Airworthiness Manual).
Status części składowych Załącznika
Załącznik zawiera niżej podane części składowe, z tym, że nie wszystkie muszą zawsze znajdować się w każdym Załączniku; ich status jest zaznaczony.
1. - Materiał stanowiący właściwy Załącznik
a) Normy i Zalecana Praktyka przyjęte przez Radę według wymagań Konwencji. Są one zdefiniowane jak następuje:
Norma: Każda specyfikacja, dotycząca charakterystyki fizycznej, konfiguracji, sprzętu, osiągów, personelu lub procedury, której jednakowe stosowanie jest uznane za potrzebne dla bezpieczeństwa i regularności międzynarodowej żeglugi powietrznej oraz, której Układające się Państwa będą przestrzegały zgodnie z Konwencją; w przypadku, gdyby spełnienie nie było możliwe, obowiązkowe jest zawiadomienie Rady, zgodnie z Artykułem 38.
Zalecana Praktyka: Każda specyfikacja dotycząca charakterystyki fizycznej, konfiguracji, sprzętu, osiągów, personelu lub procedury, której jednakowe stosowanie jest uznane za pożądane dla bezpieczeństwa i regularności międzynarodowej żeglugi powietrznej oraz (jej ekonomicznej efektywności), a której Układające się Państwa będą przestrzegały zgodnie z Konwencją.
b) Załączniki (Appendices) zawierające materiał pogrupowany osobno dla wygody posługiwania się, ale wchodzący w skład Norm i Zalecanej Praktyki.
c) Definicje terminów użytych w Normach i Zalecanej Praktyce, które nie są zrozumiałe same przez się, gdyż nie mają przyjętych oznaczeń słownikowych. Definicja nie ma statusu niezależnego, ale stanowi część składową Norm i Zalecanej Praktyki, w których dany termin jest użyty, gdyż zmiana znaczenia terminu wpływałaby na specyfikację.
d) Tabele i liczby, które stanowią uzupełnienie lub ilustrację Normy lub Zalecanej Praktyki, i do których są tam odniesienia, stanowią część związanej Normy lub Zalecanej Praktyki i posiadają ten sam status.
2. - Materiał zatwierdzony przez Radę dla publikacji wraz z Normami i Zalecaną Praktyką
a) Przedmowy zawierające materiał historyczny i wyjaśniający, oparty na działaniu Rady i obejmujący wyjaśnienie zobowiązań Państw w odniesieniu do stosowania Norm i Zalecanej Praktyki, wynikających z Konwencji i Postanowienia o Przyjęciu (Resolution of Adoption).
b) Wstępy zawierające materiał wyjaśniający wprowadzany na początku poszczególnych Części, rozdziałów i sekcji Załącznika dla ułatwienia zrozumienia zakresu stosowania tekstu.
c) Uwagi zawarte w tekście, gdzie to jest właściwe, dla podania informacji rzeczowej albo odniesień kierujących do odpowiednich Norm i Zalecanej Praktyki, ale nie stanowiących części Norm ani Zalecanej Praktyki.
d) Załączniki zawierające materiał, stanowiący uzupełnienie Norm i Zalecanej praktyki, albo włączony jako wytyczne na temat ich stosowania.
Wybór języka
Niniejszy Załącznik został przyjęty w sześciu językach - angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim. Każde z Układających się Państw jest proszone o dokonanie wyboru jednego z tych języków dla celów wprowadzenia [tekstu] do użytku krajowego oraz dla innych działań wymaganych przez Konwencję, czy to drogą użycia bezpośredniego, czy też przez dokonanie przekładu na własny język oraz o przekazanie stosownego zawiadomienia do Organizacji.
Praktyka wydawnicza
Dla łatwego podania informacji o statusie każdego stwierdzenia (zdania) przyjęto niżej podaną praktykę: Normy (Standards) są drukowane czcionką typu Roman, nie pogrubioną; Zalecana Praktyka drukowane są czcionką pochyloną (kursywą) niepogrubioną; ich status jest wskazywany przez poprzedzenie słowem Zalecenie (Recommendation); Uwagi (Notes) są drukowane czcionką pochyloną (kursywą) niepogrubioną; status jest podawany przez poprzedzenie słowem Uwaga.
Przy pisaniu specyfikacji przyjęto następującą praktykę edytorską: dla Norm (Standards) stosowany jest wyraz "shall" (musi), zaś dla Zalecanej Praktyki stosowany jest wyraz "should" (powinien).
Jednostki miar, używane w tym dokumencie, są zgodne z Międzynarodowym Układem Jednostek (SI), jak podaje Załącznik 5. Tam, gdzie Załącznik 5 pozwala na stosowanie alternatywnych jednostek, nie należących do układu SI, są one podane w nawiasach po jednostkach podstawowych, gdzie podane są dwa rodzaje jednostek, nie należy rozumieć, że te pary wartości są równe i wzajemnie zamienne, jednak można zakładać, że gdy używany jest wyłącznie jeden z układów, zachowany jest równoważny poziom bezpieczeństwa.
Każde odwołanie do części składowej niniejszego dokumentu, oznaczonej numerem oraz/lub tytułem, obejmuje wszystkie podrozdziały danej części.
Tabela A. Poprawki do Załącznika 8
| Poprawka (Poprawki) | Źródło (Źródła) | Temat (y) | Przyjęta Weszła w życie Ma zastosowanie |
| Wydanie 1 | Pierwsza i druga Sesja Działu Zdatności do Lotu (1946 i 1947) | - | 1 Marca 1949 1 Sierpnia 1949 1 Września 1949 |
| 1 do 63 (Wydanie 2) | Trzecia i Czwarta Sesja Działu Zdatności do Lotu (1949 i 1951) | - | 26 Stycznia 1950 1 Stycznia 1951 1 Lutego 1951 |
| 64 do 83 | Trzecia i Czwarta Sesja Działu Zdatności do Lotu (1949 i 1951) | - | 13 Listopada 1951 15 Kwietnia 1952 15 Maja 1952 |
| 84 (Wydanie 3) | Czwarta Sesja Działu Zdatności do Lotu (1951) | Wprowadzenie w formie dodatku alternatywnych przepisów na temat osiągów. | 2 Grudnia 1952 1 Maja 1953 1 Czerwca 1953 |
| 85 (Wydanie 4) | Trzecia Konferencja Żeglugi Powietrznej (1956) | Zmieniony tekst zgodnie z nową polityką na temat międzynarodowej zdatności do lotu zatwierdzony przez Radę; Część III Załącznika 8 ograniczona do ogólnych Norm określających cele, natomiast bardziej szczegółowe przykłady zamierzonego poziomu zdatności do lotu włączone do "Akceptowalnych Środków Spełnienia". | 13 Czerwca 1957 1 Października 1957 1 Grudnia 1957 lub 13 Czerwca 1960 zależnie od daty wniosku o certyfikację samolotu. |
| 86 (Wydanie 5) | Czwarte Spotkanie Komitetu Zdatności do Lotu | Poprawki do Norm na temat świateł nawigacyjnych oraz wprowadzenie wymagań na temat świateł antykolizyjnych. | 13 Grudnia 1961 1 Kwietnia 1962 13 Grudnia 1964 |
| 87 | Propozycja Komitetu St. Zjedn. na temat rozszerzenia definicji Atm. Wzorcowej | Zmiana definicji Atmosfery Wzorcowej. | 12 Listopada 1963 1 Kwietnia 1964 12 Listopada 1966 |
| 88 | Konsekwencje Poprawki 2 do Załączniku 7 | Zmieniona definicja statku powietrznego; zmiana 2.2.3.2 b) Części III dla uwzględnienia samolotów trzysilnikowych. | 8 Listopada 1967 8 Marca 1968 22 Sierpnia 1968 |
| 89 | Konsekwencja przyjęcia Załączniku 16 | Wprowadzenie odniesienia do Norm na temat certyfikacji pod względem hałasu w Załączniku 16 i Załączniku 6. | 2 Kwietnia 1971 2 Sierpnia 1971 6 Stycznia 1972 |
| 90 | Dziewiąte Spotkanie Komitetu Zdatności do Lotu (1970) | Skreślenie dwóch Akceptowalnych Środków Spełnienia na temat osiągów samolotów z Wydania 5. | 10 Grudnia 1971 10 Kwietnia 1972 7 Grudnia 1972 |
| 91 (Wydanie 6) | Działanie Rady po Dziewiątym Spotkaniu Komitetu Zdatności do Lotu | Nowy tekst odpowiadający nowej polityce na temat zdatności do lotu; usunięcie Akceptowalnych Środków Spełnienia; materiał stanowiący wytyczne ma się od tej chwili ukazywać w Airworthiness Technical Manual. | 16 Marca 1973 30 Lipca 1973 23 Maja 1974 |
| 92 | Dziesiąte Spotkanie Komitetu Zdatności do Lotu | Wprowadzenie wymagań na temat przekazywania informacji dotyczących ciągłej zdatności do lotu; dodanie uwagi na temat wypożyczania (lease), czarteru i wymiany statków powietrznych. | 3 Kwietnia 1974 3 Sierpnia 1974 27 Lutego 1975 |
| 93 | Studia Komisji Żeglugi Powietrznej | Zmiana wymagań dotyczących świateł zewnętrznych dla ich uzgodnienia z nowymi wymaganiami Załączników 2 i 6. | 22 Marca 1982 22 Lipca 1982 22 Marca 1985 |
| 94 (Wydanie 7) | Czternaste Spotkanie Komitetu Zdatności do Lotu (1981) | Wprowadzenie nowych wymagań na temat informacji o błędach, niewłaściwym działaniu, defektach i innych zdarzeniach oraz dla włączenia jednostek SI w celu uzyskania zgodności z postanowieniami Załącznika 5. | 6 Grudnia 1982 6 Kwietnia 1983 24 listopada 1983 |
| 95 (Wydanie 8) | Propozycje Państw; Studia Rady i Komisji Żeglugi Powietrznej; Trzecie Spotkanie Panelu HELIOPS | Rozszerzanie Atmosfery Standardowej; podniesione wymagania dotyczące przetrwania po rozbiciu i zabezpieczenia przed pożarem; wprowadzenie wymagań na temat zdatności do lotu dla śmigłowców. | 22 Marca 1988 31 Lipca 1988 22 Marca 1991 |
| 96 | Trzecie Spotkanie Panelu Ciągłej Zdatności do Lotu (CAP/3) | Wprowadzenie odpowiedzialności Państwa Projektu i definicji tego państwa; zmiana odpowiedzialności stron uczestniczących w przekazywaniu informacji odnoszących się do ciągłej zdatności do lotu; dodanie nowych wymagań dotyczących dostarczania informacji na temat obsługi. | 22 Marca 1994 25 Lipca 1994 10 Listopada 1994 |
| 97 | Studia Sekretariatu, wspomagane przez Grupę Studialną ISAD | Zmiany do cech projektowych; identyfikacja miejsca o najmniejszym zagrożeniu od bomby i dodanie nowego Rozdziału 11 zawierającego wymagania związane z bezpieczeństwem. | 12 Marca 1997 21 Lipca 1997 6 Listopada 1997; 12 Marca 2000 |
| 98 (Wydanie 9) | Piąte spotkanie Panelu Ciągłej Zdatności do Lotu (CAP/5); studia Komisji Żeglugi Powietrznej | a) nowe definicje zasad Czynników Ludzkich, możliwości człowieka, obsługi, naprawy, Certyfikatu Typu; b) przekształcenie Części II w cztery rozdziały: Certyfikat Typu, Produkcja, Świadectwo Zdatności do Lotu i Ciągła Zdatność do Lotu; c) zmiana wymagań Części II dla umożliwienia wprowadzenia koncepcji certyfikatu typu i sterowania produkcją; d) przekształcenie Części III w Część IIIA (te same wymagania, co zawarte w aktualnej Części III Zał. 8, Wydania Ósmego, z Poprawką 97, z wyjątkiem stwierdzeń o stosowalności i odniesień) oraz Część IIIB (nową); e) zmiana wymagań (stara Część III) w Części IIIB dla osiągów, stateczności, sterowności i zabezpieczenia pomieszczeń bagażowych przed pożarem oraz nowe wymagania dla środowiska kabiny, umasień elektrycznych, lądowania awaryjnego, zakłóceń elektromagnetycznych, zabezpieczenia przed oblodzeniem i oprogramowania układów; f) wymagania tłumaczenia Świadectw Zdatności do Lotu na język angielski oraz g) nowe wymagania dot. Czynników Ludzkich. | 2 Marca 2001 16 Lipca 2001 2 Marca 2004 |
| 99 | Studia Komisji Żeglugi Powietrznej | a) zmiana tytułu Części IIIA; b) zmiana mających zastosowanie dla uzgodnienia z Zalecaną Praktyką w Zał. 8 i zmiany stosowalności Części IIIA i IIIB, aby pewne wymagania dot. wyłącznie sam. w dużych, o podanej mak. cert. masie i liczbie miejsc pasaż.; c) zmiana wym. dot. projektu, budowy i zabezpieczenia w Zał. 8, Części IIIA i IIIB w odniesieniu do sam. o cert. masie startowej > 45 500 kg albo o liczbie pasażerów > 60 i dla których wniosek o certyfikację został złożony w dniu 12 marca 2000 r. lub później, albo w dniu 2 marca 2004 r. lub później oraz wprowadzenie Zalecanej Praktyki dla sam o mak. cert. masie startowej od 5700 kg i 45 000kg; d) wprowadzenie Zalecanej Praktyki dla wymagań zabezpieczenia (security) w odniesieniu do samolotów wykorzystywanych do lotów komercyjnych na trasach wewnętrznych; e) wprowadzenie wymagań na temat zabezpieczenia dla wszystkich samolotów, od których Zał. 6 wymaga zatwierdzonych drzwi do kabiny załogi, zapewniających dodatkowe zabezpieczenie, a także wymagać zabezpieczenia wręg, podłogi i sufitu oraz f) dodanie wymagań w Części IIIB na temat informacji operacyjnych i procedur, aby wymagać identyfikacji miejsca o najmniejszym zagrożeniu od bomby. | 20 Maja 2003 13 Października 2003 20 Maja 2006 |
| 100 (Wydanie 10) | Pierwsze spotkanie Panelu Zdatności do Lotu | a) nowe definicje Kat. A, Kat. B, uszkodzenia od czynników przyp., silnika, ogniotrwałości, ognioodporności i zadowalających dowodów, nowa uwaga do krytycznego zespołu napędowego; b) poprawka do definicji reperacji; c) zmiana wymagań Części II, aby umożliwić wprowadzenie nowych części do Zał., poprawka do Roz. 3, celem wyjaśnienia wymagań, pod którymi uszkodzony samolot otrzymuje pozwolenie na wykonanie przelotu bez zadań komercyjnych na lotnisko, gdzie może mu zostać przywrócona zdatność do lotu oraz reorganizacja Rozdziału 4 dla wyjaśnienia obowiązków Państw; d) zmiana wymagań Części IIIA dot. stosowalności ograniczeń użytkowania, dowodów spełnienia; e) zmiana wymagań w Części IIIB dotyczących stosowalności ograniczeń użytkowania, osiągów, stateczności, struktury, projektu i budowy, zespołu napędowego, ograniczeń użytkowania, odporności w przypadkach awaryjnego lądowania i bezpieczeństwa kabiny, warunków otoczenia przy użytkowaniu i Czynników Ludzkich; f) przekształcenie Części IV w Część IVA (te same wymagania, jak w Załączniku 8, Wydanie IX włącznie z Poprawką 99 z wyjątkiem stwierdzeń o stosowalności i odniesień) oraz Część IVB (nowa); g) Wprowadzenie nowej Części V - Samoloty małe, Części VI - Silniki i Części VII - Śmigła. | 13 Grudnia 2004 13 Kwietniu 2005 13 Grudnia 2007r |
| 101 | Sekretariat | a) Poprawka dotycząca opracowania znormalizowanych postanowień dotyczących zarządzania bezpieczeństwem w odniesieniu do wdrożenia i utrzymania Krajowego Programu Bezpieczeństwa od 18 listopada 2010 r. oraz wymogu dla organizacji odpowiedzialnych za projekt typu lub produkcję statku powietrznego wdrożenia systemu zarządzania bezpieczeństwem od 14 listopada 2013 r. | 4 Marca 2009 20 Lipca 2009 18 Listopada 2010 14 listopada 2013r |
| 102 (Wydanie 11) | Rekomendacje dla dwunastego posiedzenia Panelu Zdatności do Lotu całej grupy (AIRP/WG/WHL/12); Propozycja Sekretariatu zreorganizowania Załącznika 8 | a) Poprawka wprowadzająca nowe definicje w celu znormalizowania stosowania terminologii pomiędzy Zał. 6 i 8; b) Edycja Zał. 8, aby jego forma i struktura była zgodna z innymi Załącznikami; c) Przyjmuje stosowanie przez przemysł dobrych praktyk w zakresie aktualizacji projektu st. pow. celem odzwierciedlenie współczesnych praktyk oraz określa datę obowiązywania dla każdego zmienionego standardu projektu. | 24 Lutego 2010 12 Lipca 2010 18 Listopada 2010 24 Listopad 2013 r |
| 103 | Sekretariat | Poprawka wymaga, aby w projektach i produkcji systemów gaszących i/lub tłumienia pożaru statku powietrznym dla silników, APU i ubikacji stosowano inne niż halon substancje gaszące ogień. | 13 Czerwca 2011 30 Października 2010 31 Grudnia 2014 r |
| 104 | Specjalne spotkanie Zespołu Zarządzania Bezpieczeństwem (SMP/SM/1) | Przeniesienie postanowień dotyczących zarządzania bezpieczeństwem do Załącznika 19. | 25 lutego 2013 r. 15 lipca 2013 r. 14 listopada 2013 |