Ogłoszenie tekstu Załącznika 7 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ULC.2010.3.36

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 kwietnia 2010 r.

OBWIESZCZENIE NR 9

PREZESA URZĘDU LOTNICTWA CYWILNEGO

z dnia 23 marca 2010 r.

w sprawie ogłoszenia tekstu Załącznika 7 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r.

Na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 1, w związku z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. -Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696, z późn. zm.¹⁾) ogłasza się jako załącznik do niniejszego obwieszczenia Załącznik 7 - "Znaki przynależności państwowej oraz rejestracyjne", obejmujący poprawki od 1 do 5 - do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212 i 214, z późn. zm.²⁾), przyjętej przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego.

______

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1008, Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1829, z 2007 r. Nr 50, poz. 331 i Nr 82, poz. 558, z 2008 r. Nr 97, poz. 625, Nr 144, poz. 901, Nr 177, poz. 1095, Nr 180, poz. 1113 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 42, poz. 340

²⁾ Zmiany wymienionej umowy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1963 r. Nr 24, poz. 137 i 138, z 1969 r. Nr 27, poz. 210 i 211, z 1976 r. Nr 21, poz. 130 i 131, Nr 32, poz. 188 i 189 i Nr 39, poz. 227 i 228, z 1984 r. Nr 39, poz. 199 i 200, z 2000 r. Nr 39, poz. 446 i 447, z 2002 r. Nr 58, poz. 527 i 528 oraz z 2003 r. Nr 70, poz. 700 i 701.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK 

Normy Międzynarodowe

Załącznik 7

Do Konwencji o międzynarodowym

lotnictwie cywilnym

Znaki Przynależności

Państwowej oraz Rejestracyjne

Niniejsze wydanie zawiera wszystkie zmiany

przyjęte przez Radę przed 18 lutego 2003 r.

i zastępuje z dniem 27 listopada 2003 r.

wszystkie poprzednie wydania Załącznika 7.

Informacje dotyczące stosowalności

Norm zawarte są we Wstępie

Wydanie piąte

Lipiec 2003 r.

Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego (ICAO)

ZMIANY

Wydanie zmian jest regularnie ogłaszane w Dzienniku ICAO (ICAO Journal) oraz w miesięczniku Uzupełnienia do Katalogu Publikacji ICAO oraz Audiowizualnych Pomocy Szkoleniowych (Supplement to the Catalogue of ICAO Publications and Audio-visual Training Aids), którym powinni się posługiwać posiadacze niniejszej publikacji. Miejsce poniżej jest przeznaczone na prowadzenie rejestru tych zmian.

ZAPIS ZMIAN I ERRAT

ZMIANY					ERRATY
Nr	Data wejścia w życie	Data wprowadzenia	Wprowadzono przez		Nr	Data wydania		Data wprowadzenia	Wprowadzono przez
1-5	Wprowadzono do niniejszego wydania

SPIS TREŚCI

Strona

WSTĘP (v)

NORMY MIĘDZYNARODOWE 1

1. Definicje 1

2. Stosowane znaki przynależności państwowej, wspólne i rejestracyjne 1

3. Rozmieszczenie znaków przynależności państwowej, wspólnych i rejestracyjnych 2

3.1 Postanowienia ogólne 2

3.2 Statki powietrzne lżejsze od powietrza 2

3.3 Statki powietrzne cięższe od powietrza 2

4. Wymiary znaków przynależności państwowej, wspólnych i rejestracyjnych 2

4.1 Statki powietrzne lżejsze od powietrza 2

4.2 Statki powietrzne cięższe od powietrza 2

5. Typy symboli, stosowane przy nanoszeniu znaków przynależności państwowej, wspólnych i rejestracyjnych 3

6. Rejestr znaków przynależności państwowej, wspólnych i rejestracyjnych 3

7. Świadectwo rejestracji 4

8. Tabliczka identyfikacyjna 4

9. Postanowienia ogólne 4

WSTĘP

Tło historyczne

Aneks 7 zawiera Standardy przyjęte przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego, jako minimalne Normy (wymagania) nanoszenia właściwych znaków określających przynależność państwową i rejestracyjną, które powinny odpowiadać wymaganiom Artykułu 20 Konwencji. Normy dotyczące znaków przynależności państwowej i rejestracyjnych zostały po raz pierwszy przyjęte przez Radę 8 lutego 1949 zgodnie z postanowieniem Artykułu 37 Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (Chicago 1944) i zostały oznaczone jako Aneks 7 do Konwencji. Zaczęły one obowiązywać od 1 lipca 1949. Normy te oparte były na zaleceniach pierwszej i drugiej sesji Działu Zdatności do Lotu, które odbyły się odpowiednio w marcu 1946 i w lutym 1947.

W Tabeli A podano źródła kolejnych zmian i wyszczególnienie odpowiednich zagadnień zasadniczych oraz podano daty przyjęcia Aneksu i zmian przez Radę oraz daty obowiązywania i stosowania.

Działania Umawiających się Państw

Zawiadomienie o różnicach. Zwraca się uwagę Umawiającym się Państwom, że Artykuł 38 Konwencji nakłada obowiązek zawiadamiania Organizacji o wszystkich różnicach pomiędzy ich państwowymi przepisami i praktyką a Normami Międzynarodowymi zawartymi w niniejszym Aneksie i przyjętymi do niego poprawkami. Dodatkowo zaleca się Umawiającym się Państwom bieżące informowanie Organizacji o wszystkich różnicach, które mogą zaistnieć lub o usunięciu wszystkich różnic, o których Organizację wcześniej informowano. Po przyjęciu każdej poprawki do niniejszego Aneksu do Umawiających się Państw będzie skierowane w trybie natychmiastowym pytanie specjalne dotyczące zawiadomienia o różnicach.

Dodatkowo, ponad obowiązki Państw wynikające z Artykułu 38 Konwencji, zwraca się uwagę Państwom na zapisy Aneksu 15 odnoszące się do publikacji różnic pomiędzy ich przepisami państwowymi i praktykami, a odnośnymi Normami oraz zalecanymi metodami postępowania ICAO za pośrednictwem Służby Informacji Lotniczej (Aeronautical Information Service).

Upowszechnianie informacji. Ustanowienie oraz wycofanie i wprowadzenie zmian do środków, usług oraz procedur mających wpływ na wykonywanie lotów statków powietrznych wykonywanych zgodnie z Normami wyspecyfikowanymi w niniejszym Aneksie, powinny być podane do wiadomości oraz wejść w życie zgodnie z zapisami Aneksu 15.

Status składowych Aneksu

Aneks składa się z następujących części, jednakże nie wszystkie one występują w każdym Aneksie; części te mają następujący status:

1.- Materiał składający się na Aneks:

a) Normy i zalecane metody postępowania, przyjęte przez Radę zgodnie z postanowieniem Konwencji, określone są następująco:

Norma: Dowolne wymagania odnośnie charakterystyk fizycznych, konfiguracji, materiału, charakterystyk technicznych, personelu lub procedur, których jednolite zastosowanie uważa się za obowiązkowe dla zapewnienia bezpieczeństwa lub prawidłowości międzynarodowej żeglugi powietrznej i które muszą być przestrzegane przez Umawiające się Państwa zgodnie z Konwencją; w przypadku niemożliwości przestrzegania zasad Normy należy, w trybie obowiązkowym, powiadomić Radę zgodnie z Artykułem 38.

Zalecane metody postępowania: Dowolne wymagania odnośnie charakterystyk fizycznych, konfiguracji, materiału, charakterystyk technicznych, personelu lub procedur, których jednolite zastosowanie jest pożądane dla zapewnienia bezpieczeństwa, prawidłowości i efektywności międzynarodowej żeglugi powietrznej, której będą starać się przestrzegać Umawiające się Państwa zgodnie z Konwencją.

b) Dodatki zawierają materiał, zgrupowany dla wygody osobno, ale uznawane za część Normy i zalecanych metod postępowania przyjętych przez Radę.

c) Definicje terminów, używanych w Normach i zalecanych metodach postępowania, które nie posiadają ogólnie przyjętych słownych znaczeń i wymagają wyjaśnienia. Definicje nie posiadają osobnego statusu, ale są nieodłączną częścią każdej Normy i zalecanych metod postępowania, w których występuje dany termin, ponieważ zmiana znaczenia terminu może zmienić sens wymagania.

d) Tabele i Rysunki, które uzupełniają lub ilustrują Normę lub zalecane metody postępowania i które odnoszą się do nich, stanowią część odpowiedniej Normy lub zalecanych metod postępowania i posiadają taki sam status.

Aneks 7 - Oznaczenia Przynależności Państwowej oraz Rejestracji Statków Powietrznych

2. - Materiał zatwierdzony przez Radę dla publikacji wraz z Normami i zalecanymi metodami postępowania.

a) Wstępy, zawierają rys historyczny i materiał objaśniający dotyczący działalności Rady oraz zawierający wyjaśnienie obowiązków Państw odnośnie przestrzegania Norm i zalecanych metod postępowania, wynikających z Konwencji i Rezolucji Zatwierdzających.

b) Wprowadzenia, zawierają materiał wyjaśniający, zamieszczony na początku części, rozdziału lub podrozdziału Aneksu, w celu pomocy w zrozumieniu stosowania tekstu.

c) Uwagi, zawarte w tekście, tam gdzie to jest potrzebne, w celu podania faktycznej informacji lub odnośnika dotyczącego konkretnych Norm lub zalecanych metod postępowania, która budzi wątpliwości, ale nie stanowiące składowej części Norm lub zalecanych metod postępowania.

d) Załączniki zawierają materiał, który uzupełnia Normy i zalecane metody postępowania, lub służy jako przewodnik do ich zastosowania.

Wybór języka

Niniejszy Aneks przyjęto w sześciu językach - angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim. Każdemu Umawiającemu się Państwu proponuje się wybór tekstu w jednym z podanych języków, dla wdrożenia w swoim Kraju oraz dla innych celów przewidzianych Konwencją, albo poprzez bezpośrednie wykorzystanie albo poprzez tłumaczenie na swój język narodowy, o swoim wyborze należy powiadomić Organizację.

Praktyka wydawnicza

Dla szybkiego określenia statusu dowolnego postanowienia przyjęto następującą praktykę: Normy są drukowane pismem zwykłym, czcionką Times New Roman; Uwagi są drukowane pismem zwykłym, kursywą z dodaniem na początku słowa Uwaga. Aneks 7 nie zawiera Zalecanych metod postępowania.

Dowolny odsyłacz do jakiejkolwiek części niniejszego dokumentu, oznaczony numerem i/lub tytułem, dotyczy wszystkich jego podrozdziałów.

Tabela A. Zmiany do Aneksu 7

Zmiana	Podstawa(y)	Przedmiot	Daty przyjęcia, obowiązywania, stosowania
1. wydanie	Pierwsza (1946) i druga (1947). Sesja Działu Zdatności do Lotu		8 lutego 1949 1 lipca 1949 1 listopada 1949
1 (2. wydanie)	Piąte spotkanie Komisji Zdatności do Lotu (1962)	Rozmieszczenie i wymiary znaków przynależności państwowej oraz rejestracyjnych statków powietrznych	12 listopada 1963 1 kwietnia 1964 1 sierpnia 1964
2	Studium Komisji Żeglugi Powietrznej (1967)	Nowe określenie terminu "statek powietrzny", tak aby inne typy środków transportu, takie jak poduszkowce i urządzenia wykorzystujące efekt bliskości ziemi, nie były kwalifikowane jako statki powietrzne.	8 listopada 1967 8 marca 1968 8 lipca 1968
3 (3. wydanie)	Studium Rady (1969)	Zmiana wprowadzająca definicję "Znak wspólny", "Organ Rejestracji znaków wspólnych" i "Międzynarodowa Organizacja Eksploatacji", oraz odpowiednie postanowienia, pozwalające na rejestrację na innej podstawie niż państwowa statków powietrznych międzynarodowych organizacji eksploatacji, analogicznie do tych, o których mowa w Artykule 77 Konwencji.	23 stycznia 1969 23 maja 1969 18 września 1969
4 (4.wydanie)	Studium Komisji Żeglugi Powietrznej (1980) Narada Komisji do spraw Hałasu Statków Powietrznych (1979)	Bezzałogowe balony wolne. Zmiana definicji "śmigłowiec".	30 marca 1981 30 lipca 1981 26 listopada 1981
5 (5. wydanie)	Studium Komisji Żeglugi Powietrznej	Tłumaczenie certyfikatów rejestracji statków powietrznych	17 lutego 2003 14 lipca 2003 27 listopada 2003

NORMY MIĘDZYNARODOWE

1.

DEFINICJE

Gdy następujące terminy są użyte w Normach Oznaczeń Przynależności Państwowej oraz Rejestracji Statków Powietrznych, to mają one następujące znaczenie:

Balon (Baloon). Statek powietrzny lżejszy od powietrza, bez napędu.

Materiał ognioodporny (Fireproof material). Materiał mogący wytrzymać działanie wysokich temperatur w stopniu równym lub wyższym niż stal, gdy charakterystyki w obu przypadkach są właściwe dla specyficznych celów.

Międzynarodowa Agencja Eksploatacyjna (International operating agency). Agencja, o której mówi Artykuł 77 Konwencji.

Mięśniolot (Ornithopter). Statek powietrzny cięższy od powietrza, utrzymywany w locie głównie przez reakcję powietrza na powierzchniach, którym nadaje się ruchy machające.

Nadzór rejestrujący znaki wspólne (Common mark registering authority). Nadzór prowadzący rejestr niepaństwowy lub, gdzie ma to zastosowanie, część takiego rejestru, rejestrujący statki powietrzne międzynarodowej agencji eksploatacyjnej.

Państwo Rejestracji (State of Registry). Państwo, w którego rejestrze znajduje się statek powietrzny.

Samolot (Aeroplane). Napędzany, cięższy od powietrza, statek powietrzny, uzyskujący swoją siłę nośną w locie głównie w wyniku powstawania sił aerodynamicznych na powierzchniach będących nieruchomymi w danych warunkach lotu.

Statek powietrzny (Aircraft). Dowolna maszyna mogąca utrzymać się w powietrzu dzięki wytwarzaniu siły nośnej w atmosferze z reakcji powietrza innej niż oddziaływanie powietrza o powierzchnię ziemi. (Patrz Tabela 1, Klasyfikacja statków powietrznych).

Statek powietrzny cięższy od powietrza (Heavier-than-air aircraft). Dowolny statek powietrzny, którego siła nośna powstaje z reakcji aerodynamicznej.

Statek powietrzny lżejszy od powietrza (Lighter-than-air aircraft). Dowolny statek powietrzny, utrzymywany w locie przez siłę aerostatyczną.

Sterowiec (Airship). Statek powietrzny lżejszy od powietrza, poruszający się z pomocą zespołu napędowego.

Szybowiec (Glider). Cięższy od powietrza, nienapędzany statek powietrzny, wytwarzający swoją siłę nośną w locie z reakcji aerodynamicznej na powierzchnie, które pozostają nieruchome w danych warunkach lotu.

Śmigłowiec (Helicopter). Statek powietrzny cięższy od powietrza, utrzymywany w locie głównie przez reakcję powietrza na jednym lub więcej napędzanych wirnikach nośnych, obracających się wokół swej zazwyczaj pionowej osi.

Wiatrakowiec (Gyroplane). Statek powietrzny cięższy od powietrza, wytwarzający swoją siłę nośną z reakcji powietrza na jednym lub kilku wirnikach, obracających się swobodnie wokół swojej, zazwyczaj pionowej osi.

Wiropłat (Rotocraft). Napędzany statek powietrzny cięższy od powietrza, utrzymywany w locie głównie przez reakcję powietrza na jednym lub więcej wirnikach nośnych.

Znak wspólny (Common mark). Znak przydzielony przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO) organowi prowadzącemu rejestrację statków powietrznych międzynarodowej agencji eksploatacyjnej, prowadzonej na innej podstawie niż rejestr państwowy.

Uwaga.- Wszystkie statki powietrzne międzynarodowej agencji eksploatacyjnej, zarejestrowane na innej podstawie, niż państwowa, powinny posiadać jednakowy znak wspólny.

2.

STOSOWANE ZNAKI PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ, WSPÓLNE I REJESTRACYJNE

2.1. Znak przynależności państwowej lub znak wspólny i rejestracyjny składa się z grup symboli.

2.2. Znak przynależności państwowej lub znak wspólny musi poprzedzać znak rejestracyjny. Jeżeli pierwszą z grupy symboli znaku rejestracyjnego jest litera to powinna ona być poprzedzona łącznikiem.

2.3. Znak przynależności państwowej wybierany jest z serii narodowych znaków wywoławczych łączności radiowej, przydzielonych przez Międzynarodową Unię Telekomunikacji Państwu Rejestracji. Znak przynależności państwowej zgłaszany jest do Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego.

2.4. Znak wspólny wybierany jest z serii znaków włączonych do znaków wywoławczych łączności radiowej, wydzielonych Międzynarodową Unią Telekomunikacji dla Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego.

Uwaga.- Przydzielenie znaku wspólnego nadzorowi rejestrującemu odbywa się przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego.

2.5. Znak rejestracyjny składa się z liter, cyfr, kombinacji liter oraz cyfr i odpowiada znakowi przydzielonemu przez Państwo Rejestracji lub nadzór rejestrujący znaki wspólne.

2.6. Jeżeli znak rejestracyjny składa się z liter, to w tym celu nie mogą być zastosowane kombinacje, które mogą być przyjęte jako pięcioliterowe kombinacje Międzynarodowego Kodu Sygnałów, Część II, rozpoczynających się z litery Q kombinacji trzyliterowej wykorzystywanej w Q Kodzie, oraz kombinacji, które mogą być przyjęte za sygnały ratunkowe SOS, lub analogiczne ekstremalne sygnały takie jak XXX, PAN i TTT.

Uwaga.- Wiadomości o danych kodach zawiera obowiązujący spis Międzynarodowych Przepisów Telekomunikacji.

3.

ROZMIESZCZENIE ZNAKÓW PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ, WSPÓLNYCH I REJESTRACYJNYCH

3.1

Postanowienia ogólne

Do naniesienia na statku powietrznym znaków przynależności państwowej lub wspólnych i rejestracyjnych używa się farby lub innego dowolnego środka, który zapewnia właściwy stopień trwałości. Znaki rejestracyjne na statkach powietrznych powinny się wyróżniać i być dobrze widoczne przez cały rok.

3.2

Statki powietrzne lżejsze od powietrza

3.2.1. Sterowce. Znaki na sterowcu nanoszone są na korpusie lub na powierzchni statecznika. Jeżeli znaki nanoszone są na korpusie, to powinny być rozmieszczone z obu stron wzdłuż sterowca oraz na górnej powierzchni wzdłuż linii symetrii. Jeżeli znaki nanoszone są na powierzchni statecznika, to powinny być rozmieszczone na stateczniku poziomym i pionowym. Znaki na stateczniku poziomym rozmieszczane są na górnej powierzchni prawej połowy i na dolnej powierzchni lewej połowy, przy czym góra liter i cyfr powinna być skierowana w stronę krawędzi natarcia. Znaki na stateczniku pionowym rozmieszcza się z obu stron, w dolnej części statecznika, przy czym litery i cyfry rozmieszczone są poziomo.

3.2.2. Balony kuliste (oprócz balonów bezzałogowych). Znaki powinny być umieszczone na dwóch przeciwległych miejscach, położonych w pobliżu największego obwodu poziomego.

3.2.3. Balony niekuliste (oprócz balonów bezzałogowych). Znaki nanosi się na każdej jego stronie. Powinny być one położone w miejscach w pobliżu linii maksymalnego przekroju poprzecznego balonu, bezpośrednio nad pasem podwieszenia lub nad punktami mocowania lin podwieszenia kosza.

3.2.4. Statki powietrzne lżejsze od powietrza (oprócz balonów bezzałogowych). Znaki boczne nanosi się w taki sposób, aby były widoczne z obu stron i z ziemi.

3.2.5. Balony bezzałogowe. Znaki nanosi się na tabliczce identyfikacyjnej (patrz Rozdział 8).

3.3

Statki powietrzne cięższe od powietrza

3.3.1. Skrzydła. Na statkach powietrznych cięższych od powietrza znaki nanosi się w jednym miejscu, na dolnej powierzchni konstrukcji skrzydła. Powinny być one umieszczone na lewej połowie powierzchni dolnej konstrukcji skrzydła, chyba że przekraczają szerokość całej dolnej powierzchni struktury skrzydła. W miarę możliwości znaki rozmieszczane są na jednakowej odległości od krawędzi natarcia i spływu skrzydła. Górna część liter i cyfr powinna być skierowana ku krawędzi natarcia skrzydła.

3.3.2. Kadłub (lub analogiczna konstrukcja) i pionowe powierzchnie usterzenia ogonowego. Na statkach powietrznych cięższych od powietrza znaki nanosi się albo na każdym boku kadłuba (lub analogicznej konstrukcji) pomiędzy skrzydłami i usterzeniem ogonowym, albo na górnej połowie płaszczyzn pionowych usterzenia ogonowego. Jeżeli znaki nanoszone są na powierzchni pojedynczego pionowego usterzenia ogonowego wtedy nanosi się je obustronnie. Jeżeli znaki rozmieszcza się na usterzeniu ogonowym o wielu powierzchniach pionowych to są one nanoszone na zewnętrznych płaszczyznach skrajnych powierzchni.

3.3.3. Przypadki szczególne. Jeżeli w konstrukcji statku powietrznego cięższego od powietrza brak jest elementów konstrukcyjnych omówionych w punktach 3.3.1 i 3.3.2 znaki należy umieścić w taki sposób, aby statek powietrzny można było łatwo zidentyfikować.

4.

WYMIARY ZNAKÓW PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ, WSPÓLNYCH I REJESTRACYJNYCH

Litery i cyfry w każdej osobnej grupie znaków muszą posiadać jednakową wysokość.

4.1

Statki powietrzne lżejsze od powietrza

4.1.1. Znaki na statkach powietrznych lżejszych od powietrza innych niż balony bezzałogowe, powinny posiadać wysokość przynajmniej 50 centymetrów

4.1.2. Wymiary znaków balonów bezzałogowych określane są przez Państwo Rejestracji z uwzględnieniem wielkości ciężaru użytecznego, do którego mocowana jest tabliczka identyfikacyjna.

4.2

Statki powietrzne cięższe od powietrza

4.2.1. Skrzydła. Znaki na skrzydłach statków powietrznych cięższych od powietrza powinny posiadać wysokość przynajmniej 50 centymetrów.

4.2.2. Kadłub (lub analogiczna konstrukcja) i powierzchnie pionowe usterzenia ogonowego. Znaki na kadłubie (lub analogicznej konstrukcji) i na powierzchniach pionowych usterzenia ogonowego statków powietrznych cięższych od powietrza powinny posiadać wysokość przynajmniej 30 centymetrów.

4.2.3. Przypadki szczególne. Jeżeli w konstrukcji statku powietrznego cięższego od powietrza brak jest części analogicznych do tych, które omówione są w punktach 4.2.1 oraz 4.2.2, znaki powinny posiadać wymiary pozwalające na łatwą identyfikację statku powietrznego.

5.

TYPY SYMBOLI STOSOWANE PRZY NANIESIENIU ZNAKÓW PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ, WSPÓLNYCH I REJESTRACYJNYCH

5.1. Dla literowego oznaczenia wykorzystuje się duże litery alfabetu łacińskiego bez ornamentu. Dla cyfrowego oznaczenia wykorzystuje się cyfry arabskie bez ornamentu.

5.2. Szerokość każdego symbolu (oprócz litery I i cyfry 1) i długość łącznika wynosi dwie trzecie wysokości symbolu.

5.3. Wszystkie symbole i łączniki wykonuje się nieprzerwanymi liniami i kolorem, który zapewnia dużą kontrastowość z tłem. Grubość linii powinna wynosić jedną szóstą wysokości symbolu.

5.4. Każdy symbol oddzielony jest od wcześniejszego lub następnego odległością wynoszącą nie mniej niż jedna czwarta szerokości symbolu. W tym przypadku łącznik uważa się za osobny symbol.

6.

REJESTR ZNAKÓW PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ, WSPÓLNYCH I REJESTRACYJNYCH

Każde Umawiające się Państwo lub nadzór rejestrujący znaki wspólne prowadzi bieżący rejestr, w którym zawarte są informacje zamieszczone w świadectwie rejestracji (patrz Rozdział 7), o każdym statku powietrznym zarejestrowanym w danym Państwie lub w upoważnionym nadzorze rejestrującym znaki wspólne. Rejestr balonów bezzałogowych powinien zawierać informacje o dacie, czasie i miejscu jego zapuszczenia, typie balonu i organizacji eksploatującej.

Tabela 1. Klasyfikacja statków powietrznych

grafika

7.

ŚWIADECTWO REJESTRACJI

7.1. Forma i zawartość świadectwa rejestracji powinna odpowiadać niżej podanemu wzorcowi pokazanemu na Rysunku 1.

Uwaga.- Wymiary formularza świadectwa rejestracji pozostawia się do decyzji Państwa Rejestracji lub nadzoru rejestrującego znaki wspólne.

7.2. Gdy świadectwa rejestracji są wydane w innym języku niż angielski, powinny zawierać angielskie tłumaczenie.

Uwaga.- Paragraf 29 Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym wymaga, aby świadectwo rejestracji było przewożone na pokładzie każdego statku powietrznego wykorzystywanego w międzynarodowej żegludze powietrznej

8.

TABLICZKA IDENTYFIKACYJNA

Statek powietrzny powinien posiadać tabliczkę identyfikacyjną, na której podano co najmniej znak przynależności państwowej lub wspólny i znak rejestracyjny. Tabliczkę wykonuje się z metalu ogniotrwałego lub innego materiału ognioodpornego, posiadającego odpowiednie właściwości fizyczne i mocuje się do statku powietrznego na widocznym miejscu koło wejścia głównego lub w przypadku balonów bezzałogowych w miejscu widocznym użytecznego ciężaru.

9.

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Postanowienia niniejszego Aneksu nie mają zastosowania do balonów meteorologicznych stosowanych tylko w celach meteorologii, lub do balonów bezzałogowych bez użytecznego ciężaru.

*	Państwo lub Nadzór rejestrujący znaki wspólne Ministerstwo, Departament lub Zarząd ŚWIADECTWO REJESTRACJI			*
1. Znak przynależności państwowej lub wspólny i znak rejestracyjny		2. Wytwórca i oznaczenie statku powietrznego przez wytwórcę	3. Numer seryjny statku powietrznego
.....................		.....................	....................
.....................		.....................	....................
4. Właściciel ..................................................................
5. Adres właściciela ...........................................................
6. Niniejszym świadectwem potwierdza się, że wyżej wymieniony statek powietrzny został odpowiednio wpisany do .................................................. ................................................................................ (nazwa rejestru) zgodnie z Konwencją o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z dnia 7 grudnia 1944 roku i (†) .....................................................................
(Podpis) ..................................... Data wydania ......................... (†) Podać zastosowane przepisy.
*

* Dla potrzeb Państwa Rejestracji lub nadzoru rejestrującego znaki wspólne.

Rysunek 1. Świadectwo rejestracji

grafika

Uwaga wyjaśniająca

SUPLEMENT DO

ANEKSU 7 - ZNAKI PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ ORAZ REJESTRACYJNE

(Wydanie czwarte)

1. Załączony Suplement, składający się z wcześniejszych materiałów zawartych w Suplementach Nr 1 (żółta okładka) oraz Nr 2 (różowa okładka), zastępuje ich wcześniejsze wydania. Zawiera on informacje ogłoszone przez Państwa do 31 lipca 1997.

2. Suplement ten musi być wprowadzony na koniec Aneksu 7, wydania czwartego. Wcześniejsze suplementy muszą być usunięte.

grafika

Uwaga wyjaśniająca

Zmiana Nr 2

do

SUPLEMENTU DO

ANEKSU 7 - ZNAKI PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ

ORAZ REJESTRACYJNE

(Wydanie czwarte)

Niniejsza zmiana zastępuje Suplement oraz Zmianę Nr 1.

SUPLEMENT DO ANEKSU 7 - WYDANIE CZWARTE

ZNAKI PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ ORAZ REJESTRACYJNE

CZĘŚĆ A: Różnice pomiędzy przepisami krajowymi i praktykami Państw Umawiających się, a odpowiednimi Normami Międzynarodowymi zawartymi w Aneksie 7, zgłoszone do Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO) zgodnie z Artykułem 38 Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym oraz postanowienia Rady z dnia 21 listopada 1950.

CZĘŚĆ B: Znaki przynależności państwowej, symbole narodowe oraz znaki wspólne statków powietrznych.

SIERPIEŃ 1997

MIĘDZYNARODOWA ORGANIZACJA LOTNICTWA CYWILNEGO

(ICAO)

ZAPIS ZMIAN WPROWADZONONYCH DO SUPLEMENTU

Nr	Data	Wprowadzona przez		Nr	Data	Wprowadzona przez
1	28/5/98	ICAO
2	31/7/03	ICAO

ZMIANY DO ANEKSU 7 PRZYJĘTE LUB ZATWIERDZONE PRZEZ RADĘ PO PUBLIKACJI DATA CZWARTEGO WYDANIA W LIPCU 1981

Nr	Data przyjęcia lub zatwierdzenia	Data wejścia w życie		Nr	Data przyjęcia lub zatwierdzenia	Data wejścia w życie

CZĘŚĆ A

Nie podlega tłumaczeniu.

CZĘŚĆ B - ZNAKI PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ, SYMBOLE NARODOWE ORAZ ZNAKI WSPÓLNE STATKÓW POWIETRZNYCH

1. Znaki przynależności państwowej statków powietrznych zarejestrowane przez ICAO

Znaki przynależności państwowej uszeregowane alfabetycznie w kolejności nazw Państw

Afganistan YA

Algieria 7T

Angola D2

Antigua i Barbuda V2

Arabia Saudyjska HZ

Argentyna LQ, LV

Armenia EK

Australia VH

Austria OE

Azerbejdżan 4K

Bahrajn A9C

Bangladesz S2

Barbados 8P

Belgia OO

Beliz V3

Benin TY

Bhutan A5

Białoruś EW

Birma XY, XZ

Boliwia CP

Bośnia i Hercegowina T9

Botswana A2

Brazylia PP, PR, PT, PU

Brunei V8

Bułgaria LZ

Burkina Faso XT

Burundi 9U

Chile CC

Chiny (włączając Hongkong i Makao) B

Chorwacja 9A

Cypr 5B

Czad TT

Czechy OK

Dania OY

Demokratyczna Republika Kongo 9Q

Dominika J7

Dominikana HI

Dżibuti J2

Egipt SU

Ekwador HC

Erytrea E3

Estonia ES

Etiopia ET

Fidżi DQ

Filipiny RP

Finlandia OH

Francja F

Gabon TR

Gambia C5

Ghana 9G

Grecja SX

Grenada J3

Gruzja 4L

Gujana 8R

Gwatemala TG

Gwinea 3X

Gwinea-Bissau J5

Gwinea Równikowa 3C

Haiti HH

Hiszpania EC

Honduras HR

Holandia PH

Aruba P4

Antyle Holenderskie PJ

Indie VT

Indonezja PK

Irak YI

Irlandia EI

Iran EP

Islandia TF

Izrael 4X

Jamajka 6Y

Japonia JA

Jemen 7O

Jordania JY

Kambodża XU

Kamerun TJ

Kanada C, CF

Katar A7

Kazachstan UN

Kenia 5Y

Kirgistan EX

Kolumbia HK

Kongo TN

Korea Południowa HL

Korea Północna* P

Kostaryka TI

Kuba CU

Kuwejt 9K

Laos* RDPL

Liban OD

Lesotho 7P

Liberia A8

Libia 5A

Liechtenstein HB oraz symbol narodowy

Litwa LY

Luksemburg LX

Łotwa YL

Macedonia Z3

Madagaskar 5R

Malawi 7Q

Malediwy 8Q

Malezja 9M

Mali TZ

Malta 9H

Maroko CN

Mauretania 5T

Mauritius 3B

Meksyk XA, XB, XC oraz symbol narodowy

Mikronezja V6

Mołdawia ER

Monako 3A

Mongolia JU

Mozambik C9

Namibia V5

Nauru C2

Nepal 9N

Niemcy D

Nikaragua YN

Niger 5U

Nigeria 5N

Norwegia LN

Nowa Zelandia ZK, ZL, ZM

Oman A4O

Pakistan AP

Palau T8A

Panama HP

Papua Nowa Gwinea P2

Paragwaj ZP

Peru OB

Polska SP

Portugalia CR, CS

Republika Środkowoafrykańska TL

Rosja RA

Republika Południowej Afryki ZS, ZT, ZU

Rumunia YR

Rwanda 9XR

Saint Kitts i Nevis V4

Saint Lucia J6

Saint Vincent i Grenadyny J8

Samoa 5W

Salwador YS

San Marino T7

Sao Tome i Principe S9

Senegal 6V, 6W

Serbia i Czarnogóra YU

Seszele S7

Sierra Leone 9L

Singapur 9V

Słowacja OM

Słowenia S5

Somalia 6O

Sri Lanka 4R

Stany Zjednoczone Ameryki Północnej N

Sudan ST

Surinam PZ

Suazi 3D

Syria YK

Szwajcaria HB oraz symbol narodowy

Szwecja SE

Tadżykistan EY

Tajlandia HS

Tanzania 5H

Togo 5V

Tonga A3

Trynidad i Tobago 9Y

Tunezja TS

Turcja TC

Turkmenistan EZ

Uganda 5X

Ukraina UR

Urugwaj CX

Uzbekistan UK

Vanuatu YJ

Wenezuela YV

Węgry HA

Wietnam XV

Wielka Brytania G

Anguilla VP-A

Bermudy VP-B

Falklandy (Mal winy VP-F

Gibraltar VP-G

Montserrat VP-M

Św Helena/Ascension VQ-H

Turks i Caicos VQ-T

Wyspy Dziewicze VP-L

Wyspy Kajmana VP-C

Wybrzeże Kości Słoniowej TU

Wyspy Bahama C6

Wyspy Salomona H4

Wyspy Zielonego Przylądka D4

Zambia 9J

Zimbabwe* Z

Zjednoczone Emiraty Arabskie A6

Znaki narodowe wg krajów w porządku alfanumerycznym

AP Pakistan

A2 Botswana

A3 Tonga

A4O Oman

A5 Bhutan

A6 Zjednoczone Emiraty Arabskie

A7 Katar

A8 Liberia

A9C Bahrajn

B Chiny (włączając Hong Kong i Makao)

C, CF Kanada

CC Chile

CN Maroko

CP Boliwia

CR, CS Portugalia

CU Kuba

CX Urugwaj

C2 Nauru

C5 Gambia

C6 Wyspy Bahama

C9 Mozambik

D Niemcy

DQ Fidżi

D2 Angola

D4 Wyspy Zielonego Przylądka

EC Hiszpania

EI Irlandia

EK Armenia

EP Iran

ER Mołdawia

ES Estonia

ET Etiopia

EW Białoruś

EX Kirgistan

EY Tadżykistan

EZ Turkmenistan

E3 Erytrea

F Francja

G Wielka Brytania

HA Węgry

HB oraz symbol narodowy Liechtenstein

HB oraz symbol narodowy Szwajcaria

HC Ekwador

HH Haiti

HI Dominikana

HK Kolumbia

HL Korea Południowa

HP Panama

HR Honduras

HS Tajlandia

HZ Arabia Saudyjska

H4 Wyspy Salomona

I Włochy

JA Japonia

JU Mongolia

JY Jordania

J2 Dżibuti

J3 Grenada

J5 Gwinea-Bissau

J6 Saint Lucia

J7 Dominika

J8 Św Vincent i Grenadyny

LN Norwegia

LQ, LV Argentyna

LX Luksemburg

LY Litwa

LZ Bułgaria

N Stany Zjednoczone Ameryki Północnej

OB Peru

OD Liban

OE Austria

OH Finlandia

OK Czechy

OM Słowacja

OO Belgia

OY Dania

P Korea Północna*

PH Holandia

PJ Antyle Holenderskie (Holandia)

PK Indonezja

PP, PR, PT, PU Brazylia

PZ Surinam

P2 Papua Nowa Gwinea

P4 Aruba (Holandia)

RA Rosja

RDPL Laos*

RP Filipiny*

SE Szwecja

SP Polska

ST Sudan

SU Egipt

SX Grecja

S2 Bangladesz

S5 Słowenia

S7 Seszele

S9 Sao Tome i Principe

TC Turcja

TF Islandia

TG Gwatemala

TI Kostaryka

TJ Kamerun

TL Republika Środkowoafrykańska

TN Kongo

TR Gabon

TS Tunezja

TT Czad

TU Wybrzeże Kości Słoniowej

TY Benin

TZ Mali

T7 San Marino

T8A Palau

T9 Bośnia i Hercegowina

UK Uzbekistan

UN Kazachstan

UR Ukraina

VH Australia

VP-A Anguilla (Wielka Brytania)

VP-B Bermuda (Wielka Brytania)

VP-C Wyspy Kajmana (Wielka Brytania)

VP-F Falklandy (Malwiny) (Wielka Brytania)

VP-G Gibraltar (Wielka Brytania)

VP-L Wyspy Dziewicze (Wielka Brytania)

VP-M Montserrat (Wielka Brytania)

VQ-H Św Helena/Ascension (Wielka Brytania)

VQ-T Turks i Caicos (Wielka Brytania)

VT Indie

V2 Antigua i Barbuda

V3 Belize

V4 Saint Kitts i Nevis

V5 Namibia

V6 Mikronezja

V7 Wyspy Marshalla

V8 Brunei Darussalam

XA, XB, XC oraz symbol narodowy Meksyk

XT Burkina Faso

XU Kambodża

XV Wietnam

XY, XZ Birma

YA Afganistan

YI Irak

YJ Vanuatu

YK Syria

YL Łotwa

YN Nikaragua

YR Rumunia

YS Salwador

YU Serbia i Czarnogóra

YV Wenezuela

Z Zimbabwe*

ZK, ZL, ZM Nowa Zelandia

ZP Paragwaj

ZS, ZT, ZU Republika Południowej Afryki

Z3 Macedonia

3A Monako

3B Mauritius

3C Gwinea Równikowa

3D Suazi

3X Gwinea

4K Azerbejdżan

4L Gruzja

4R Sri Lanka

4X Izrael

5A Libia

5B Cypr

5H Tanzania

5N Nigeria

5R Madagaskar

5T Mauretania

5U Niger

5V Togo

5W Samoa

5X Uganda

5Y Kenia

6O Somalia

6V, 6W Senegal

6Y Jamajka

7O Jemen

7P Lesotho

7Q Malawi

7T Algieria

8P Barbados

8Q Malediwy

8R Gujana

9A Chorwacja

9G Ghana

9H Malta

9J Zambia

9K Kuwejt

9L Sierra Leone

9M Malezja

9N Nepal

9Q Kongo

9U Burundi

9V Singapur

9XR Rwanda

9Y Trynidad i Tobago

2. Państwa zrzeszone niezgłaszające znaków przynależności państwowej do ICAO: Albania, Komory, Wyspy Cooka**; Kiribati.

3. Państwa niezrzeszone, niezgłaszające znaków przynależności państwowej do ICAO: Watykan, Tuvalu.

4. Symbole narodowe używane w połączeniu ze znakami przynależności

Symbol narodowy Lichtensteinu

grafika

Symbol narodowy Meksyku

grafika

Symbol narodowy Szwajcarii

grafika

5. Wykaz wspólnych znaków przynależności przyznane przez ICAO międzynarodowym agencjom eksploatującym

Międzynarodowe agencje eksploatujące	Ustalone przez	Państwo pełniące funkcję Państwa Rejestracji	Przyznane wspólne znaki przynależności
Arab Air Cargo	Jordania oraz Irak	Jordania	4YB

______

* Znak różniący się od zawartości klauzuli z 2.3 niniejszego Aneksu.

** Rejestr Statków Powietrznych w trakcie tworzenia