Odmowa wszczęcia postępowania administracyjnego przeciwko Przedsiębiorstwu Wód i Kanalizacji "DELFIN" Sp. z o.o. w Ząbkowicach Śląskich.
Dz.Urz.UOKiK.2001.3.119
Akt nienormatywnyDECYZJA
PREZESA URZĘDU OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW
z dnia 29 października 2001 r.
w sprawie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego przeciwko Przedsiębiorstwu Wód i Kanalizacji "DELFIN" Sp. z o.o. w Ząbkowicach Śląskich
(Nr RWR-28/2001)
- zawarciu umowy o dostawę wody, przynoszącej PWiK "Delfin" Sp. z o.o. nieuzasadnione korzyści
za praktykę ograniczającą konkurencję i nakazania zaniechania jej stosowania.
UZASADNIENIE
Aby w sposób przewidziany w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów, czyli poprzez wydanie decyzji, udzielić odpowiedzi na zarzuty i pytania Wnioskodawcy, a zwłaszcza: czy PWiK, wstrzymując dostawę wody naruszyło przepisy tej ustawy, konieczne byłoby uprzednie wszczęcie i przeprowadzenie postępowania antymonopolowego. Zaś warunkiem wszczęcia postępowania w oparciu o ustawę o ochronie konkurencji i konsumentów jest m.in. wstępna kwalifikacja wniosku jako sprawy, w której został naruszony interes publicznoprawny, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy.
Przepis ten stanowi bowiem, że ustawa ma zastosowanie, gdy wymaga tego interes publiczny. Powyższe sformułowanie przesądza o wyłączeniu możliwości podejmowania przez organ antymonopolowy działań w celu ochrony interesów indywidualnych. Taką interpretację potwierdza orzecznictwo Sądu Antymonopolowego - np. niepublikowane wyroki z dnia: 28.05.2001 r. sygn. akt XVII Ama 82/00, 4.07.2001 r. sygn. akt XVII Ama 108/00, 30.05.2001 r. sygn. akt XVII Ama 80/00, 6.06.2001 r. XVII Ama 78/00 - gdzie Sąd wyraźnie podkreśla pojęcie interesu publicznego jako "dotyczącego ogółu", a nie tylko określonej grupy, czy tym bardziej interesu indywidualnego podmiotu. Takie samo stanowisko wyraził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 29.05.2001 r. sygn. akt I CKN 1217/98, stwierdzając, że "ustawa antymonopolowa ma charakter publicznoprawny, zatem jej celem jest służenie interesom publicznym. Ingeruje, gdy w wyniku pewnych ogólnych zjawisk zagrożona jest sama instytucja konkurencji. Nie odnosi się do roszczeń indywidualnych (...)".
Należy stwierdzić zatem, że nie każde naruszenie prawa w stosunkach cywilnoprawnych kwalifikuje sprawę do postępowania w trybie ww. ustawy. Zawsze decyduje o tym naruszenie przez przedsiębiorcę, w następstwie stosowania praktyk ograniczających konkurencję, interesu publicznoprawnego. Ochrona wolnej konkurencji dokonuje się bowiem w interesie publicznym, a więc - co do zasady - odmiennie niż to ma miejsce w postępowaniu cywilnym, ukierunkowanym na ochronę praw podmiotowych stron stosunków umownych. Postępowanie w trybie ustawy antymonopolowej ma za swój przedmiot ochronę interesu publicznoprawnego, a ma to miejsce wtedy, gdy skutkami działań sprzecznych z ustawą dotknięty jest szerszy krąg uczestników rynku i gdy naganne zachowanie podmiotu wynika z jego siły rynkowej, czyli - w sprawach antymonopolowych - z nadużycia pozycji dominującej. W analizowanym wypadku żadna z tych okoliczności nie ma miejsca. Przede wszystkim wymagania PWiK stawiane Wnioskodawcy w celu zawarcia umowy o dostawę wody nie są pochodną nadużywania pozycji dominującej, lecz niezbędnymi czynnościami, które musi wypełnić druga strona przy zawieraniu tego rodzaju umów. Nie można ich natomiast kwalifikować w żadnym wypadku jako praktyki monopolistycznej. A skoro sprawa ma charakter indywidualny, zaś postępowanie PWiK nie jest przejawem praktyki monopolistycznej, to z powodu braku naruszenia interesu publicznoprawnego, nie może być rozstrzygnięta na gruncie ustawy antymonopolowej przed Prezesem Urzędu.
Niniejsza sprawa dotyczy więc indywidualnego sporu na tle zaprzestania dostaw wody, zawarcia umowy o dostawę wody oraz przyłączenia budynku mieszkalnego w Olbrachcicach 20 do sieci wodociągowej należącej do PWiK, co powoduje, że nie jest zagrożony interes publicznoprawny, chroniony przez ustawę antymonopolową w art. 1.
Powyższe stanowisko polegające na braku stwierdzenia, że został naruszony interes publicznoprawny, powoduje, iż nie zachodzi w niniejszej sprawie konieczność prowadzenia postępowania, które musiałoby zostać wszczęte z urzędu, gdy Wnioskodawca nie należy do grupy podmiotów wymienionych w art. 84 ust. 1 ustawy, jako legitymowanych czynnie do wszczęcia postępowania (tak Sąd Antymonopolowy w niepubl. wyroku z dnia 6 września 2000 r. sygn. akt XVII Ama 73/99). [...]