Ochrona przeciwpożarowa w placówkach zagranicznych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MSZ.2003.5.68

Akt obowiązujący

Wersja od: 30 grudnia 2003 r.

ZARZĄDZENIE NR 11

MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH

z dnia 30 grudnia 2003 r.

w sprawie ochrony przeciwpożarowej w placówkach zagranicznych.

Na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199 i Nr 80, poz. 717) zarządza się, co następuje:

§ 1. Pracownicy placówek zagranicznych obowiązani są do stosowania:

1) wytycznych w sprawie ochrony przeciwpożarowej w placówkach zagranicznych, zwanych dalej "wytycznymi", stanowiących załącznik Nr 1 do niniejszego zarządzenia oraz

2) instrukcji na wypadek powstania pożaru w placówce zagranicznej, zwanej dalej "instrukcją", stanowiącej załącznik Nr 2 do niniejszego zarządzenia.

§  2.

1. Pracownik placówki zagranicznej potwierdza fakt zapoznania się z wytycznymi i instrukcją niezwłocznie po objęciu stanowiska pracy w placówce zagranicznej, podpisując oświadczenie, którego wzór stanowi załącznik Nr 3 do zarządzenia.

2. Oświadczenia podpisane przez pracowników przechowuje się w kancelarii placówki zagranicznej.

§  3.

1. Nadzór nad ochroną przeciwpożarową placówki zagranicznej sprawuje jej kierownik.

2. Kierownik placówki zagranicznej ma obowiązek udostępnić instrukcję, po odpowiednim uzupełnieniu, w miejscu widocznym w budynku placówki.

§ 4. Koszty związane z zapewnieniem ochrony przeciwpożarowej placówki zagranicznej pokrywane są z jej budżetu.

§ 5. Traci moc zarządzenie Nr 34 Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 22 września 1998 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej na placówkach zagranicznych.

§ 6. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1

Wytyczne w sprawie ochrony przeciwpożarowej w placówkach zagranicznych

Wskazania porządkowe

§  1.

1. Wszystkie pomieszczenia w placówce zagranicznej powinny być utrzymane w należytym porządku.

2. Po zakończeniu pracy osoba pracująca w pomieszczeniu powinna sprawdzić, czy nie zachodzi w nim niebezpieczeństwo powstania pożaru.

3. W budynkach i na terenie przyległym do placówek zagranicznych zabronione jest wykonywanie czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnianie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, a w szczególności:

1) używanie otwartego ognia i palenie tytoniu w strefach zagrożenia pożarem lub wybuchem;

2) użytkowanie instalacji, urządzeń i narzędzi niesprawnych technicznie lub w sposób niezgodny z ich przeznaczeniem lub warunkami określonymi przez producenta, jeśli może się to przyczynić do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzeniania ognia;

3) użytkowanie lub ustawianie elektrycznych urządzeń grzewczych na palnej podstawie lub w bezpośrednim sąsiedztwie materiałów palnych, z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie z warunkami określonymi przez producenta;

4) włączanie do jednego gniazdka sieci elektrycznej kilku odbiorników prądu, których jednoczesne działanie może wywołać przeciążenie sieci i zapalenie się przewodów elektrycznych;

5) instalowanie prowizorycznych instalacji elektrycznych oraz dokonywanie we własnym zakresie napraw instalacji elektro-energetycznych;

6) garażowanie pojazdów silnikowych w obiektach i pomieszczeniach nieprzeznaczonych do tego celu, jeśli nie opróżniono zbiornika paliwa pojazdu i nie odłączono na stałe zasilania akumulatorowego pojazdu;

7) składowanie, ustawianie urządzeń biurowych i materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących ewakuacji lub umieszczanie na tych drogach przedmiotów w sposób powodujący zmniejszenie szerokości lub wysokości dróg poniżej wielkości określonych w przepisach techniczno-budowlanych;

8) ustawianie na klatkach schodowych jakichkolwiek przedmiotów utrudniających ewakuację;

9) zamykanie lub zastawianie drzwi ewakuacyjnych oraz dróg ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe użycie;

10) umieszczanie elementów wystroju wnętrz, instalacji i urządzeń w sposób zmniejszający wymiary drogi ewakuacyjnej poniżej wielkości określonych w przepisach techniczno-budowlanych;

11) uniemożliwianie lub ograniczanie dostępu do:

a) gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych, np. szafek hydrantowych,

b) wyjść ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych,

c) źródeł wody do celów przeciwpożarowych,

d) wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego oraz głównych zaworów gazu;

12) przemieszczanie podręcznego sprzętu gaśniczego, np. gaśnic;

13) niszczenie sprzętu gaśniczego, pożarniczych tablic informacyjnych i ostrzegawczych oraz innych urządzeń związanych z ochroną przeciwpożarową;

14) przechowywanie płynów łatwo zapalnych, z wyjątkiem pomieszczeń przeznaczonych do tego celu (w jednej strefie pożarowej, zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi, dopuszczalne jest przechowywanie do 10 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 294,15 K, tj. 21°C, oraz 50 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu 294,15-328,15 K, tj. 21-55°C, a w mieszkaniach odpowiednio 5 i 20 dm³);

15) pozostawianie po pracy niewygaszonych urządzeń oświetleniowych oraz włączonych wszelkich odbiorników prądu elektrycznego, z wyjątkiem urządzeń przygotowanych do pracy ciągłej.

4. W pomieszczeniach garażowych zabrania się:

1) gromadzenia bądź przechowywania przedmiotów niestanowiących wyposażenia garażu, z wyjątkiem:

a) przechowywania cieczy o temperaturze zapłonowej poniżej 373,15 K, tj. 100°C, jeśli:

– ciecz przechowywana jest w naczyniach metalowych lub innych dopuszczonych do tego celu, mających szczelne zamknięcie,

– ciecz niezbędna jest do eksploatacji pojazdu i przechowywana jest w jednostkowych opakowaniach stosowanych w handlu detalicznym (dotyczy to garaży o powierzchni nieprzekraczającej 100 m²),

b) przechowywania do 200 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 328,15 K, tj. 55°C, w garażach wolno stojących wykonanych z materiałów niepalnych o powierzchni do 100 m²,

c) przechowywania do 20 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 294,15 K, tj. 21°C, lub do 60 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu 294,15-373,15 K, tj. 21-100°C, w garażach o powierzchni nieprzekraczającej 100 m², innych niż wymienione w lit. b,

d) przechowywania cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 328,15 K, tj. 55°C, w pojemnikach, urządzeniach i instalacjach przystosowanych do tego celu, wykonanych z materiałów co najmniej trudno zapalnych, odprowadzających ładunki elektryczności statycznej, wyposażonych w szczelne zamknięcia i zabezpieczonych przed stłuczeniem;

2) przelewania paliwa oraz napełniania nim zbiorników paliwa w pojazdach;

3) mycia części samochodowych cieczami łatwo zapalnymi.

Sprzęt przeciwpożarowy

§  2.

1. Wszystkie obiekty położone na terenie placówki zagraniczej powinny być wyposażone w gaśnice przenośne spełniające wymagania Polskich Norm, będących odpowiednikiem norm europejskich (EN) dotyczących gaśnic, lub w gaśnice przewoźne.

2. Rodzaj gaśnic powinien być dostosowany do gaszenia grup pożarów, określonych w Polskich Normach dotyczących podziału pożarów, które mogą wystąpić w danym obiekcie.

3. Przy doborze środków gaśniczych należy wziąć pod uwagę następujące dane:

Lp.	Rodzaje palącego się materiału	Grupa pożarów	Środki gaśnicze
1	Ciała stałe pochodzenia organicznego, przy spalaniu których występuje zjawisko żarzenia, np. drewno, węgiel, papier itp.	A	woda, piana gaśnicza, dwutlenek węgla, proszki gaśnicze
2	Ciecze palne i substancje stałe topiące się wskutek wytworzonego ciepła, np. benzyna, nafta, stearyna, wosk	B	piana gaśnicza, dwutlenek węgla, proszki gaśnicze
3	Gazy palne, np. metan, etan, propan, butan	C	proszki gaśnicze, dwutlenek węgla
4	Metale alkaliczne i lekkie, np. sód, glin, potas	D	specjalne proszki gaśnicze
5	Pożary urządzeń pod napięciem oraz w obrębie pola elektromagnetycznego	E	dwutlenek węgla, proszki gaśnicze

4. Pomieszczenia placówek zagranicznych powinny być wyposażone w:

1) sprzęt gaśniczy kraju, na terenie którego mieści się placówka zagraniczna lub gaśnice najczęściej w danym kraju stosowane;

2) koce gaśnicze produkcji polskiej.

5. Konserwację podręcznego sprzętu gaśniczego powinni wykonywać miejscowi konserwatorzy zgodnie z zasadami określonymi w państwie przyjmującym, lecz nie rzadziej niż raz na rok. W przypadku braku w państwie przyjmującym jasnych wytycznych co do konserwacji podręcznego sprzętu gaśniczego należy nawiązać kontakt z miejscową strażą pożarną (odpowiednikiem Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Polsce) i ustalić sposób przeprowadzania konserwacji, zgodnie z wytycznymi.

6. Przy ustalaniu ilości podręcznego sprzętu gaśniczego dla placówek zagranicznych należy kierować się przepisami obowiązującymi w państwie przyjmującym, z tym że ilość tego sprzętu nie może być mniejsza niż określona w polskich przepisach.

7. Jedna jednostka masy środka gaśniczego - 2 kg lub 3 dm³ - zawartego w gaśnicach powinna przypadać, z wyjątkiem przypadków określonych w przepisach szczególnych, na każde 300 m² powierzchni strefy pożarowej budynku, niechronionej stałym urządzeniem gaśniczym:

1) zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL i ZL III;

2) magazynowej o gęstości obciążenia ogniowego ponad 500 MJ/m².

8. Przy rozmieszczaniu podręcznego sprzętu gaśniczego w obiektach należy stosować następujące zasady:

1) podręczny sprzęt powinien być umieszczony w miejscach widocznych i łatwo dostępnych, przy wejściach i klatkach schodowych, przy przejściach i w korytarzach, przy wyjściach na zewnątrz pomieszczeń;

2) w obiektach wielokondygnacyjnych sprzęt należy umieszczać w tych samych miejscach na każdej kondygnacji, jeżeli warunki architektoniczno-techniczne na to pozwalają;

3) do sprzętu powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m;

4) sprzęt należy umieszczać w miejscach nienarażonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie źródeł ciepła (piece, grzejniki);

5) odległość dojścia do sprzętu nie powinna być większa niż 30 metrów;

6) oznakowanie miejsc usytuowania sprzętu gaśniczego powinno być zgodne z Polską Normą.

Organizacja ochrony przeciwpożarowej

§  3.

1. Kierownik placówki, wykonując obowiązki w zakresie nadzoru nad ochroną przeciwpożarową placówki zagranicznej, obowiązany jest w szczególności:

1) zapewnić przestrzeganie przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych, technologicznych;

2) zapewnić wyposażenie budynku placówki zagranicznej, obiektów znajdujących się na jej terenie i terenu placówki zagranicznej w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz środki gaśnicze zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 121, poz. 1138);

3) zapewnić osobom przebywającym w budynku placówki zagranicznej, obiekcie znajdującym się na jej terenie i na terenie placówki zagranicznej bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji;

4) przygotować budynek placówki zagranicznej, obiekt znajdujący się na jej terenie i teren placówki zagranicznej do prowadzenia akcji ratowniczej;

5) ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia;

6) zaznajomić pracowników z przepisami przeciwpożarowymi.

2. Kierownik placówki zagranicznej powierza prowadzenie spraw związanych z ochroną przeciwpożarową pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku kierownika administracyjno-finansowego lub innemu wyznaczonemu pracownikowi.

3. Obowiązki pracowników placówki zagranicznej w zakresie ochrony przeciwpożarowej określa § 5.

4. Organizacja ochrony przeciwpożarowej nie powinna naruszać ustalonego systemu bezpieczeństwa i ochrony fizycznej placówki zagranicznej.

Drogi ewakuacyjne

§  4.

1. Z pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi w obiekcie powinna być zapewniona możliwość szybkiej i bezpiecznej ewakuacji ze strefy zagrożenia lub objętej pożarem bezpośrednio albo drogami komunikacji ogólnej, zwanymi dalej "drogami ewakuacyjnymi".

2. Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać jednocześnie na danej kondygnacji budynku, przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób, lecz nie mniej niż 1,4 m.

3. Dopuszcza się zmniejszenie szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2 m, jeżeli jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób.

4. Szerokość drzwi w świetle, na drodze ewakuacyjnej, należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób, do których ewakuacji są one przeznaczone, przyjmując co najmniej 0,6 m szerokości na 100 osób, przy czym najmniejsza szerokość drzwi powinna wynosić 0,9 m w świetle ościeżnicy.

5. Drzwi wieloskrzydłowe, stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia oraz na drodze ewakuacyjnej, powinny mieć co najmniej jedno, nieblokowane skrzydło drzwiowe o szerokości nie mniejszej niż 0,9 m.

6. W strefach pożarowych zagrożenia ludzi (ZL) stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych, których produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące, jest zabronione.

7. Na drogach komunikacji ogólnej, służących celom ewakuacji, stosowanie materiałów i wyrobów budowlanych łatwo zapalnych jest zabronione.

8. Okładziny sufitów oraz sufity podwieszone należy wykonywać z materiałów niepalnych lub niezapalnych, niekapiących i nieodpadających pod wpływem ognia. Wymaganie to nie dotyczy mieszkań.

Obowiązki pracowników placówki zagranicznej w zakresie ochrony przeciwpożarowej

§  5.

1. Wszystkie obiekty znajdujące się na terenie placówki zagranicznej powinny być użytkowane zgodnie z przeznaczeniem i wymaganiami ochrony środowiska oraz utrzymywane w należytym stanie technicznym i estetycznym.

2. Obiekt budowlany powinien być w czasie jego użytkowania poddawany:

1) okresowej kontroli, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznej sprawności:

a) elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu,

b) instalacji urządzeń służących ochronie środowiska,

c) instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych);

2) okresowej kontroli, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na sprawdzeniu stanu sprawności technicznej i wartości użytkowej całego obiektu budowlanego, estetyki obiektu oraz jego otoczenia. Kontrolą tą powinno być objęte również badanie instalacji elektrycznej i piorunochronnej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów.

3. Urządzenia przeciwpożarowe i gaśnicze powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic i zawartymi w odnośnej dokumentacji techniczno-ruchowej oraz instrukcji obsługi.

4. Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne, o których mowa w ust. 3, powinny być przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

5. Do obowiązków pracownika wyznaczonego do prowadzenia na placówce zagranicznej spraw związanych z ochroną przeciwpożarową należy:

1) zapewnienie przestrzegania przepisów przeciwpożarowych oraz zapobieganie wszelkim zagrożeniom w tym zakresie;

2) zapoznanie pracowników placówki zagranicznej z przepisami przeciwpożarowymi, w tym z zagrożeniami, jakie ewentualnie mogą wystąpić na terenie placówki zagranicznej, oraz z postępowaniem w przypadku powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia;

3) zebranie od pracowników placówki zagranicznej oświadczeń o zaznajomieniu się z przepisami przeciwpożarowymi oraz przekazanie ich do kancelarii placówki zagranicznej;

4) dbanie o prawidłowe rozmieszczenie podręcznego sprzętu gaśniczego i jego oznakowanie oraz odpowiednie oznakowanie dróg i wyjść ewakuacyjnych;

5) wykonywanie poleceń wydanych przez kierownika placówki zagranicznej w zakresie ochrony przeciwpożarowej;

6) dokonywanie okresowych kontroli stanu ochrony przeciwpożarowej obiektu oraz opracowanie i realizowanie stosownych wniosków w tym zakresie;

7) wnioskowanie do kierownika placówki zagranicznej o pociągnięcie do odpowiedzialności pracownika łamiącego przepisy przeciwpożarowe;

8) współdziałanie z osobą odpowiedzialną za bezpieczeństwo placówki zagranicznej;

9) prowadzenie dokumentacji związanej z ochroną przeciwpożarową placówki zagranicznej.

6. Do obowiązków pracownika odpowiedzialnego za zaopatrzenie placówki zagranicznej (intendenta) należy:

1) dbanie o należyty stan urządzeń i instalacji mających wpływ na funkcjonowanie obiektu;

2) przestrzeganie zakazu gromadzenia, składowania na drogach ewakuacyjnych materiałów palnych i przedmiotów utrudniających ewakuację;

3) dbanie o to, aby wystrój korytarzy ewakuacyjnych wykonany był z materiałów niepalnych lub trudno zapalnych;

4) dopilnowanie, aby nie tarasowano dostępu do urządzeń i sprzętu gaśniczego;

5) dbanie o zaopatrywanie placówki zagranicznej w sprzęt gaśniczy oraz dopilnowanie terminowej jego konserwacji;

6) zaopatrzenie placówki zagranicznej w instrukcję, której wzór określono w załączniku Nr 2 do zarządzenia.

7. Do obowiązków pracownika odpowiedzialnego za prowadzenie magazynu placówki zagranicznej (magazyniera) należy:

1) dopilnowanie właściwego składowania materiałów palnych, zgodnie z obowiązującymi przepisami;

2) utrzymywanie pomieszczeń magazynowych w należytym porządku;

3) przestrzeganie zakazu gromadzenia zbędnych opakowań i innych palnych materiałów bez wyraźnej potrzeby;

4) dopilnowanie drożności przejść pomiędzy regałami, dostępu do podręcznego sprzętu gaśniczego;

5) przestrzeganie zakazu palenia tytoniu i używania ognia otwartego w magazynach.

8. Do obowiązków pracownika lub osoby delegowanej odpowiedzialnych za ochronę fizyczną placówki zagranicznej należy:

1) wydawanie kluczy do poszczególnych pomieszczeń i odbieranie ich od pracowników w przypadku czasowego opuszczania obiektu lub po zakończeniu pracy;

2) obchód dostępnych pomieszczeń w czasie przewidzianym instrukcją bezpieczeństwa celem sprawdzenia, czy nie występuje w nich zagrożenie pożarowe;

3) sprawdzanie wyjścia głównego oraz wyjść służących celom ewakuacyjnym, np. czy nie są zastawione;

4) sprawdzenie, czy jest wykaz telefonów osób, które należy powiadomić w przypadku powstania zagrożenia, oraz wykaz telefonów alarmowych;

5) w przypadku wystąpienia zagrożenia, otwarcie wyjść ewakuacyjnych (jeżeli takie na terenie placówki zagranicznej się znajdują).

9. Do obowiązków wszystkich pracowników placówki zagranicznej, bez względu na zajmowane stanowisko, należy:

1) wykonywanie poleceń kierownika placówki zagranicznej, mających wpływ na poprawę stanu zabezpieczenia przeciwpożarowego obiektu;

2) znajomość zasad postępowania w przypadku powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia;

3) umiejętność posługiwania się podręcznym sprzętem gaśniczym znajdującym się na terenie placówki zagranicznej;

4) przed opuszczeniem pomieszczeń, dokładne sprawdzenie, czy zostały wyłączone odbiorniki energii elektrycznej nieprzystosowane do pracy ciągłej;

5) przestrzeganie zakazu palenia tytoniu, z wyjątkiem miejsc do tego celu przeznaczonych;

6) czynne uczestnictwo w akcji ratowniczo-gaśniczej.

Ogólne zasady postępowania w przypadku powstania pożaru

§  6.

1. W przypadku powstania na terenie placówki zagranicznej pożaru wszyscy pracownicy zobowiązani są do czynnego uczestniczenia w akcji ratowniczo-gaśniczej, a w szczególności powinni:

1) powiadomić osoby znajdujące się w strefie zagrożenia, kierownika placówki zagranicznej, osobę odpowiedzialną za bezpieczeństwo placówki zagranicznej oraz kierownika służby administracyjno-finansowej;

2) zachować spokój i nie dopuścić do powstania paniki;

3) pomóc w ewakuacji osób znajdujących się w strefie zagrożenia;

4) przystąpić do gaszenia pożaru przy wykorzystaniu podręcznego sprzętu gaśniczego, będącego na wyposażeniu placówki zagranicznej;

5) powiadomić straż pożarną wyłącznie na wyraźne polecenie wydane przez kierownika placówki zagranicznej lub inną upoważnioną do wydawania tej decyzji osobę.

2. W przypadku powstania pożaru kierownik placówki zagranicznej lub osoba upoważniona:

1) udaje się na miejsce pożaru, podejmuje działania związane z akcją ratowniczo-gaśniczą;

2) w razie konieczności podejmuje decyzje o powiadomieniu miejscowej straży pożarnej;

3) wydaje polecenia związane z akcją ratowniczo-gaśniczą:

a) o przeprowadzeniu ewakuacji osób i mienia ze strefy zagrożonej,

b) o powiadomieniu straży pożarnej,

4) wyznacza pracownika odpowiedzialnego za wprowadzenie na teren placówki zagranicznej jednostek miejscowej straży pożarnej, upoważnia go do udzielania im stosownej pomocy i informacji;

5) wyznacza pracowników do obserwacji osób postronnych (straży, policji) przebywających na terenie placówki zagranicznej podczas trwania akcji ratowniczo-gaśniczej;

6) powiadamia Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej;

7) współpracuje z dowódcą jednostek straży pożarnych przybyłych na miejsce akcji ratowniczo-gaśniczej.

Akcja ratowniczo-gaśnicza

§  7.

1. Każdy pracownik przystępujący do akcji ratowniczo-gaśniczej powinien:

1) w pierwszej kolejności przystąpić do ratowania ludzi, których życie jest zagrożone;

2) wyłączyć dopływ energii elektrycznej do pomieszczeń objętych pożarem. Nie wolno gasić wodą instalacji i urządzeń elektrycznych będących pod napięciem (należy stosować gaśnice ze środkiem gaśniczym takim jak: proszki, dwutlenek węgla);

3) w miarę potrzeb odciąć inne media, np. gaz, olej opałowy;

4) w miarę możliwości usunąć z zasięgu ognia wszystkie materiały palne, a w szczególności butle z gazami sprężonymi, naczynia z płynami łatwo zapalnymi, cenne maszyny, urządzenia i ważne dokumenty;

5) nie otwierać bez koniecznej potrzeby drzwi i okien do pomieszczeń, w których powstał pożar, ponieważ dopływ powietrza sprzyja rozprzestrzenianiu się ognia,

6) szybko i prawidłowo użyć podręcznego sprzętu gaśniczego będącego na wyposażeniu placówki zagranicznej, co umożliwia ugaszenie pożaru w zarodku.

2. Do czasu przybycia straży pożarnej (o ile zdecydowano się na jej wezwanie) akcję ratowniczo-gaśniczą organizuje i kieruje nią kierownik placówki zagranicznej lub pracownik odpowiedzialny za zabezpieczenie przeciwpożarowe, a w przypadku nieobecności tych osób lub do czasu ich przybycia każdy, kto samorzutnie objął kierownictwo akcją.

3. Wszystkich pracowników obowiązuje podporządkowanie się kierownikowi akcji ratowniczo-gaśniczej.

4. Pracownikom placówki zagranicznej biorącym udział w akcji ratowniczo-gaśniczej nie wolno bez zezwolenia i wyraźnego polecenia wydanego przez kierownika akcji ratowniczo-gaśniczej oddalać się z miejsca pożaru, chyba że pozostanie na miejscu zagraża ich życiu.

Zasady ewakuacji

§  8.

1. Podstawowym obowiązkiem kierującego akcją ratowniczo-gaśniczą jest zorganizowanie pomocy osobom, które znalazły się w strefie zagrożenia.

2. Ewakuacja osób znajdujących się w strefie zagrożenia powinna mieć miejsce wtedy, gdy:

1) pożar nie został ugaszony w zarodku i zachodzi obawa rozprzestrzeniania się ognia;

2) postępujące zadymienie może zagrozić życiu.

3. Ewakuacji mienia dokonuje się wówczas, gdy:

1) utrudnia dostęp do ognisk pożaru lub powoduje rozprzestrzenianie się ognia;

2) narażone jest na bezpośrednie działanie środków gaśniczych, np. wody, piany gaśniczej.

4. Przy ewakuacji dokumentów i mienia należy:

1) zorganizować szybkie pakowanie dokumentów i ich wynoszenie do bezpiecznej strefy;

2) nie dopuścić, aby ewakuowane mienie składano na drogach komunikacyjnych lub w miejscu prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczej;

3) zabezpieczyć ewakuowane mienie przed dostępem osób postronnych.

5. Ewakuowane mienie powinno być należycie strzeżone przez wyznaczonych pracowników placówki zagranicznej.

6. Ewakuacja ludzi i mienia powinna w miarę możliwości odbywać się równocześnie z działaniami ratowniczo-gaśniczymi.

Odpowiedzialność porządkowa pracowników

§ 9. Odpowiedzialność za nieprzestrzeganie przepisów przeciwpożarowych określają przepisy odrębne.

Palenie tytoniu

§ 10. Palenie tytoniu w obiektach placówek zagranicznych, z wyjątkiem miejsc wyraźnie do tego wyznaczonych, jest zabronione.

ZAŁĄCZNIK Nr 2

Instrukcja na wypadek powstania pożaru w placówce zagranicznej

I.

Alarmowanie

§  1.

1. Każdy, kto zauważy pożar, obowiązany jest natychmiast zaalarmować osoby znajdujące się w strefie zagrożenia oraz kierownika placówki zagranicznej, który podejmuje decyzję o wezwaniu straży pożarnej.

2. Należy zachować spokój i nie dopuścić do powstania paniki.

3. Po podjęciu przez kierownika placówki decyzji w sprawie wezwania straży pożarnej należy zaalarmować straż pożarną - tel. nr .......

4. Po uzyskaniu telefonicznego połączenia ze strażą pożarną należy wyraźnie podać:

1) gdzie się pali - dokładny adres i nazwę obiektu;

2) co się pali - np. meble w pokoju biurowym;

3) czy istnieje zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzi.

5. Przerwać połączenie telefoniczne (odłożyć słuchawkę) można dopiero po otrzymaniu odpowiedzi, że straż pożarna przyjęła zgłoszenie.

6. W razie potrzeby, po podjęciu przez kierownika placówki stosownej decyzji, należy alarmować:

1) pogotowie ratunkowe - tel. nr .......

2) pogotowie elektryczne - tel. nr .......

3) pogotowie gazowe - tel. nr .......

4) policję - tel. nr .......

II.

Akcja ratownicza

§  2.

1. Do akcji ratowniczo-gaśniczej za pomocą podręcznego sprzętu gaśniczego znajdującego się w obiekcie należy przystąpić niezwłocznie.

2. Do czasu przybycia straży pożarnej - o ile zdecydowano się ją zaalarmować - kierownictwo akcją obejmuje kierownik placówki zagranicznej lub inna osoba przez niego upoważniona, a w razie ich nieobecności inny pracownik, który objął kierownictwo akcją ratowniczo-gaśniczą.

3. Przystępując do akcji ratowniczo-gaśniczej, należy pamiętać, że:

1) w pierwszej kolejności należy ratować zagrożone życie ludzi;

2) należy wyłączyć dopływ energii elektrycznej do pomieszczeń objętych pożarem;

3) nie wolno gasić wodą instalacji i urządzeń elektrycznych będących pod napięciem (należy stosować gaśnice proszkowe, śniegowe);

4) ewakuacji dokumentów i mienia dokonuje się wyłącznie na polecenie kierującego akcją ratowniczo-gaśniczą.

ZAŁĄCZNIK Nr 3

Wzór oświadczenia o zapoznaniu się z wytycznymi w sprawie ochrony przeciwpożarowej w placówkach zagranicznych oraz instrukcją na wypadek powstania pożaru w placówce zagranicznej

Imię i nazwisko pracownika

Stopień dyplomatyczny/stanowisko służbowe

Oświadczenie

Oświadczam, że zapoznałem(am) się z wytycznymi w sprawie ochrony przeciwpożarowej w placówkach zagranicznych oraz instrukcją na wypadek powstania pożaru w placówce zagranicznej.

Podpis pracownika miejsce i data