Niestwierdzenie stosowania praktyki ograniczającej konkurencję przez TOYA Sp. z o.o w Łodzi i Multimedia Polska Sp. z o.o. w Gdyni.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.UOKiK.2003.2.255

Akt nienormatywny
Wersja od: 27 czerwca 2003 r.

DECYZJA
PREZESA URZĘDU OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW
z dnia 31 marca 2003 r.
w sprawie niestwierdzenia stosowania praktyki ograniczającej konkurencję przez TOYA Sp. z o.o. w Łodzi i Multimedia Polska Sp. z o.o. w Gdyni

(Nr RŁO-2/2003)

Na podstawie art. 11 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 122, poz. 1319 ze zm.), w imieniu Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, po przeprowadzeniu postępowania wszczętego z urzędu przeciwko TOYA Sp. z o.o. w Łodzi i Multimedia Polska Sp. z o.o. w Gdyni, nie stwierdza się zawarcia porozumienia ograniczającego konkurencję polegającego na podziale łódzkiego rynku zbytu usług telewizji kablowej i usług dostępu do internetu w sieci telewizji kablowej.

UZASADNIENIE

Art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy antymonopolowej stanowi, że zakazane są porozumienia, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym, polegające na podziale rynków zbytu lub zakupu.

Art. 4 pkt 4a ustawy antymonopolowej stanowi, że przez pojęcie porozumienia rozumie się umowy zawierane między innymi, między przedsiębiorcami. Umowa kupna - sprzedaży sieci kablowej zawarta w dniu 23 kwietnia 2002 r. pomiędzy TOYA Sp. z o.o. a Leasing Fabryczny Sp. z o.o. w Lublinie, Umowa sprzedaży sieci kablowej zawarta w dniu 23 kwietnia 2002 r. pomiędzy Multimedia Sieci Spółka z o.o. w Kaliszu a MIK-ELE PLUS Sp. z o.o. w Łodzi, Umowa dostawy programu lokalnego i dwóch programów planszowych z dnia 23 kwietnia 2002 r. zawarta pomiędzy TOYA a Multimedia, Umowa dzierżawy sieci kablowej z dnia 24 kwietnia 2002 r. zawarta pomiędzy MIK-ELE PLUS Sp. z o.o. w Łodzi i TOYA spełniają przesłankę definicji porozumienia, o którym mowa w tym artykule ustawy.

Przeprowadzone postępowanie wykazało, że wyżej wymienione umowy zawarte zostały w celu uwzględniającym interesy ekonomiczne stron umowy. Korzyści z dokonanej transakcji były także w odpowiedniej części udziałem konsumentów - abonentów telewizji kablowej. Abonenci Multimedia uzyskali dostęp do internetu, abonenci TOYA szansę na sfinansowanie modernizacji sieci. Zawarte umowy nie spowodowały wyeliminowania, ograniczenia lub naruszenia w inny sposób konkurencji na rynku właściwym. Na rynku działają konkurencyjni operatorzy telewizji kablowej, przy istotnej realnej i potencjalnej konkurencji operatorów platform cyfrowych. Prawa konsumentów nie zostały naruszone. Ceny usług telewizji kablowej TOYA nie zmieniły się po zawarciu transakcji, a wzrost cen w roku 2003 był w granicach działania czynników obiektywnych. Ceny usług Multimedia zostały wyrównane dla wszystkich abonentów w Łodzi i nie wzrosły ponad poziom cen ukształtowany w warunkach konkurencji na rynku przed dokonaniem kontrolowanej transakcji. Brak przykładów odmowy zawarcia umów o przyłączenie do sieci na terenach objętych kontrolowanymi transakcjami sprzedaży sieci nie daje podstaw do uznania, że miało miejsce antykonkurencyjne porozumienie TOYA i Multimedia polegające na podziale rynku zbytu usług. W związku z tym nie została spełniona przesłanka art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy antymonopolowej, że celem lub skutkiem zawartych umów było wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym.

Biorąc po wyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji. [...].