Instrukcje techniczne do bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ULC.2012.36

Akt obowiązujący

Wersja od: 11 maja 2012 r.

OBWIESZCZENIE Nr 9

PREZESA URZĘDU LOTNICTWA CYWILNEGO

z dnia 10 maja 2012 r.

w sprawie instrukcji technicznych do bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną

Na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 21 ust. 2 pkt 16 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696, z późn. zm.¹⁾ ) ogłasza się instrukcje techniczne do bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną, stanowiące załącznik do obwieszczenia.

______

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1008, Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1829, z 2007 r. Nr 50, poz. 331 i Nr 82, poz. 558, z 2008 r. Nr 97, poz. 625, Nr 144, poz. 901, Nr 177, poz. 1095, Nr 180, poz. 1113 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 42, poz. 340, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432, Nr 106, poz. 622, Nr 170, poz. 1015, Nr 171, poz. 1016 i Nr 240, poz. 1429.

ZAŁĄCZNIK

Instrukcje Techniczne Bezpiecznego Transportu Towarów Niebezpiecznych Drogą Powietrzną

AN/905

grafika

Zatwierdzone i opublikowane

decyzją Rady ICAO

Wydanie 2011-2012

Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego

Publikacja dostępna w odrębnych wersjach językowych

angielskiej, chińskiej, francuskiej,

rosyjskiej i hiszpańskiej; wydana przez

ORGANIZACJĘ MIĘDZYNARODOWEGO LOTNICTWA CYWILNEGO

999 University Street, Montreal, Quebec, Kanada, H3C 5H7

Informacje dotyczące zamówień oraz pełny wykaz reprezentantów sprzedaży i księgarń można znaleźć na witrynie ICAO - www.icao.int

Wydanie 2011-2012

ICAO Dok 9284, Instrukcje techniczne bezpiecznego przewozu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną

Numer zamówienia: Dok. 9284

ISBN 978-92-9231-605-1

ISSN 1726-6181

© ICAO 2010

Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna Część niniejszej publikacji nie może być powielana, przechowywana w systemie wyszukiwania informacji oraz przekazywana w jakiejkolwiek formie lub w jakikolwiek sposób bez uprzedniej pisemnej zgody Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego.

Zastosowane oznakowania i sposób przedstawienia towaru w niniejszej publikacji nie stanowi wyrazu jakiejkolwiek opinii ICAO na temat prawnego statusu któregokolwiek z Państw, obszaru, miasta czy regionu ani ich władz czy spraw dotyczących przebiegu ich granic.

PRZEDMOWA

ZWIĄZEK Z ZAŁĄCZNIKIEM 18 DO KONWENCJI CHICAGOWSKIEJ

Obszerne zasady rządzące międzynarodowym transportem towarów niebezpiecznych drogą powietrzną są zawarte w Załączniku 18 do Konwencji w sprawie Bezpiecznego przewozu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną - Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego. Niniejsze Instrukcje Techniczne wzmacniają podstawowe przepisy Załącznika 18 i zawierają wszelkie szczegółowe instrukcje niezbędne do bezpiecznego przewozu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną. Osoby zainteresowane mogą zakupić egzemplarze Załącznika 18 od organizacji ICAO kierując wniosek na następujący adres:

International Civil Aviation Organisation

Reproduction, Sales and External Distribution Services (RSED)

999 University Street, Montreal, Quebec H3C 5H7, Canada

Tel.: [phone]

Fax: [phone]

Internet e-mail: [e-mail]

Internetowa strona główna: http://icaodsu.openface.ca/mainpage.ch2

ZMIANY W STOSUNKU DO INSTRUKCJI TECHNICZNYCH

Zgodnie z postanowieniami Załącznika 18, pkt. 2.5, państwa członkowskie zobowiązują się do powiadomienia ICAO o tych przypadkach, w których przyjęły odmienne przepisy od zawartych w niniejszych Instrukcjach. Zmiany, które zostały zgłoszone przez państwa wyszczególniono w Załączniku 3, jak również zmiany one zgłoszone przez operatorów linii lotniczych.

PROCEDURA AKTUALIZACJI

Instrukcje Techniczne mają być aktualizowane przez grono ekspertów ICAO. W związku z tym będą kontynuowane okresowe spotkania w ramach Panelu ds. Towarów Niebezpiecznych organizacji ICAO w celu dokonywania przeglądu uwag zgłaszanych przez państwa I zainteresowane organizacje międzynarodowe i rozważenia proponowanych zmian rekomendacji Podkomitetu Ekspertów ds. Transportu Towarów Niebezpiecznych Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, oraz aby przygotować uaktualnione wydanie Instrukcji Technicznych. Zmiany zaproponowane przez Panel ds. Towarów Niebezpiecznych zostanie przeanalizowany przez Komisję Żeglugi Powietrznej. Następnie Rada ICAO sprawdzi je w celu zatwierdzenia zmienionej wersji Instrukcji Technicznych i autoryzacji jej publikacji. Zmiany będą dostępne na stronie internetowej: www.icao.int/anb/fls/dangerousgoods.

STOSOWANIE UŻYTKOWE INSTRUKCJI TECHNICZNYCH

Niniejsze wydanie Instrukcji Technicznych należy zacząć stosować od 1 stycznia 2011 i będzie ono obowiązywać do 31 grudnia 2012 lub do późniejszego terminu, od którego obowiązywać zacznie kolejne wydanie.

OGÓLNE ZASADY STOSOWANE PRZY OPRACOWYWANIU PRZEPISÓW INSTRUKCJI TECHNICZNYCH

Towary niebezpieczne można bezpiecznie przewozić drogą powietrzną pod warunkiem, że przyjęte zostaną pewne zasady. Takie zasady zostały użyte przy opracowaniu niniejszych Instrukcji i zostały przedstawione poniżej; ich celem jest ułatwienie przewozu towarów niebezpiecznych przy jednoczesnym zapewnieniu takiego poziomu bezpieczeństwa, przy którym nie występują zagrożenia dla statku powietrznego lub jego użytkowników pod warunkiem, że spełnione są wszystkie wymagania. Ich intencją jest, aby powstały ewentualny incydent z udziałem towarów niebezpiecznych nie doprowadził do wypadku.

Zasadniczo, towary niebezpieczne zostały podzielone na różne klasy i podklasy zgodnie z zagrożeniem, które stwarzają. Na tej podstawie opracowany został szczegółowy wykaz poszczególnych materiałów, który wskazuje klasę lub podklasę obejmującą każdy materiał, jak również możliwość jego przyjęcia do przewozu drogą powietrzną i warunki, które musi spełnić. Ponieważ wykaz taki nie może wyczerpać wszystkich przypadków, zawiera on także pozycje ogólne lub "inaczej nie określone" - n.o.s., po to aby pomóc w przewozie takich materiałów, których nie umieszczono w spisie towarów niebezpiecznych.

Niektóre towary niebezpieczne zostały zidentyfikowane jako zbyt niebezpieczne do przewozu na pokładzie każdego typu statku powietrznego, niektóre są zabronione w normalnych okolicznościach, ale mogą być przewożone po uzyskaniu specjalnego zatwierdzenia przez władzę właściwą; przewóz niektórych ogranicza się tylko na pokładzie towarowych statków powietrznych przeznaczonych do przewozu wszelkiego rodzaju ładunków; ale większość może być przewożona zarówno pasażerskim, jak i towarowym statkiem powietrznym pod warunkiem, że spełnione będą wymagane warunki bezpieczeństwa. Materiały, których przewóz ogranicza się tylko na pokładzie towarowych statków powietrznych przeznaczonych do przewozu wszelkiego rodzaju ładunków, przewożone są albo w większych ilościach niż jest dozwolone na pokładzie pasażerskich statków powietrznych, albo ich przewóz pasażerskim statkiem powietrznym jest zabroniony. Ich przewóz jest dozwolony z uwagi na to, że są zwykle dostępne podczas lotu oraz w związku z większymi możliwościami załogi latającej, która może podjąć większy zakres działań w sytuacji awaryjnej niż jest to zazwyczaj możliwe na pasażerskim statku powietrznym.

Przepisy te są oparte na materiale opracowanym przez Organizację Narodów Zjednoczonych, który zawarty jest w Rekomendacjach dotyczących Transportu Towarów Niebezpiecznych (ST/SG/AC.10/1), Rekomendacjach dotyczących Transportu Towarów Niebezpiecznych: Badania i Kryteria (ST/SG/AC.10/11), oraz w przypadku materiałów promieniotwórczych - Regulacjach Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w sprawie Bezpiecznego Transportu Towarów Promieniotwórczych (TS-R-1 (ST-1, ze zmianami)). Stosowanie systemu Organizacji Narodów Zjednoczonych zapewnia kompatybilność pomiędzy międzynarodowymi środkami transportu, tak więc przesyłka może być przewożona przez więcej niż jeden z nich bez konieczności ponownej klasyfikacji i przepakowania na pośrednich etapach przewozu. Dokonano modyfikacji systemu, aby uwzględnić szczególną naturę transportu lotniczego, pamiętając o potrzebie zapewnienia modalnej kompatybilności.

Opisane są tu również wymagania dotyczące pakowania i instrukcji pakowania. Stosowanie się do nich wszystkich ma zapewnić bezpieczeństwo towarom niebezpiecznym w transporcie lotniczym dzięki ich opakowaniom i sposobom ich pakowania. Wymagania dotyczące pakowania obowiązują w prawie wszystkich okolicznościach; instrukcje pakowania wymagają głównie stosowania opakowań UN, ale czasami nie są one konieczne, na przykład jeśli towary niebezpieczne są w ilościach ograniczonych. Zazwyczaj jest duży wybór dozwolonych opakowań wewnętrznych i zewnętrznych oraz opakowań pojedynczych; czasami, natomiast, możliwości wyboru opakowania są ograniczone i tylko jeden lub dwa z nich są dozwolone, lub wymagane są opakowania trójwarstwowe. Ogólnie rzecz biorąc, ilość materiału, który można umieścić w opakowaniu wewnętrznym jednej przesyłki jest ściśle kontrolowana. Ma to zminimalizować naturalne zagrożenie stwarzane przez towary niebezpieczne, tak aby powodowałoby one zagrożenia w dopuszczalnych granicach i nie doprowadziły do obrażeń osób lub poważnych uszkodzeń ciała.

Po zapakowaniu towarów niebezpiecznych należy oznaczyć zawierające je przesyłki istotnymi informacjami, w tym prawidłową nazwą przewozową i numerem UN oraz przymocować do nich etykiety przedstawiające wszystkie potencjalne zagrożenia stwarzane przez zawartość opakowań. Ma to zapewnić rozpoznawalność przesyłek zawierających towary niebezpieczne oraz być ostrzeżeniem o występowaniu potencjalnych zagrożeń bez konieczności odwoływania się do towarzyszących im dokumentów. Dokument przewozowy towarów niebezpiecznych jest dołączany do większości przesyłek w celu zapewnienia szczegółowych informacji o tych towarach, tak aby jeśli zachodzi potrzeba, mieć niezależny sposób identyfikacji zawartości przesyłek.

Zasadniczo nie ma ograniczeń w zakresie liczby przesyłek zawierających towary niebezpiecznych, które można załadować na statek powietrzny, ale obowiązują przepisy w zakresie ich rozmieszczanie. Niekompatybilne towary niebezpieczne są odseparowywane i zwykle odizolowane od pasażerów. Dowódca statku powietrznego jest poinformowany o tym, co się znajduje na pokładzie statku powietrznego, ponieważ w przypadku zaistnienia sytuacji awaryjnej należy rozważyć obecność towarów niebezpiecznych podczas podejmowania decyzji o działaniach. Jeśli jednak w powietrzu dojdzie do sytuacji awaryjnej, dowódca statku powietrznego musi przekazać informacje służbom ruchu lotniczego w celu wsparcia właściwej reakcji na taki wypadek lub incydent. W razie wypadku lub incydentu, informacje są dostarczane przez operatora do właściwej władzy lotniczej możliwie najszybciej, aby móc zminimalizować wszelkie zagrożenie wynikające z uszkodzenia towarów niebezpiecznych.

Wypadki i incydenty należy raportować a taki sposób, aby w wyniku prowadzonego przez właściwe władze lotnicze śledztwa - można było ustalić ich przyczynę i podjąć działania zapobiegające ich powtórzeniu się, gdziekolwiek jest to możliwe. Zwłaszcza należy zidentyfikować wszelkie słabości lub błędy w zapisach Instrukcji Technicznych.

Szkolenie w zakresie transportu towarów niebezpiecznych stanowi ważną pomoc w osiągnięciu zrozumienia idei (filozofii) i wymagań określonych w Instrukcjach Technicznych. Istnieje potrzeba, aby każdy zaangażowany w proces obsługi towarów niebezpiecznych uzyskał przeszkolenie w zakresie DGR albo ogólne zapoznanie się z zagadnieniem na tyle, aby móc wypełniać swoje obowiązki. Istnieje zatem niewielkie prawdopodobieństwo, że towary niebezpieczne mogą spowodować jakiś problem, jeśli są przygotowane i obsługiwane zgodnie z wytycznymi zawartymi w Instrukcjach Technicznych.

STOSOWANIE INSTRUKCJI TECHNICZNYCH

Instrukcje Techniczne podzielone są na osiem Części, które z kolei dzielą się na Rozdziały, a każdy Rozdział na akapity i punkty.

W ramach każdego Rozdziału, numer Rozdziału wchodzi w skład numerów wszystkich akapitów; w ten sposób, np. w Rozdziale 3, akapit 2 posiada numer "3.2". Odwołując się do akapitu, należy zidentyfikować właściwą Część; jeśli powyższy przykład znajdował się w Części 2, odsyłacz do niego byłby przedstawiony jako "2;3.2" (to jest, Część 2; Rozdział 3, akapit 3.2).

Rysunki i Tabele są numerowane kolejno w ramach danej Części, w której się znajdują. W związku z tym drugi rysunek pojawiający się, np. w Części 4 identyfikowany jest jako "Rysunek 4-2", a pierwsza Tabela pojawiająca się w Części 3 identyfikowana jest jako "Tabela 3-1".

Stosowanie Instrukcji Technicznych ułatwia możliwość odwołania się do szczegółowego Indeksu w Załączniku 4.

Szczegółowa treść Instrukcji Technicznych podaje wszystkie konieczne przepisy, które umożliwiają prawidłowe przygotowanie przesyłki z towarami niebezpiecznymi do transportu lotniczego. Jednakże, aby wspomóc użytkownika niniejszego dokumentu, podano w nim następującą dokładną procedurę - jako wskazówki w celu zapewnienia spełnienia wszystkich obowiązujących wymagań w zakresie klasyfikowania, pakowania, oklejania, znakowania i dokumentowania.

Należy zwrócić uwagę na to, że informacje niżej podane stanowią tylko wytyczne i należy je sprawdzić w odnośnych fragmentach Instrukcji w celu potwierdzenia ich prawidłowego związku z konkretną przesyłką.

1. Określ prawidłową nazwę przewozową lub skład substancji lub opis artykułu.

2. Upewnij się, czy nazwa lub skład substancji lub artykułu pojawia się w Tabeli 3-1 i jeśli tak, to jaka jest prawidłowa nazwa przewozowa.

3. Jeśli substancja lub artykuł nie pojawia się w Tabeli 3-1, określ klasę lub podklasę, której odpowiadają przez porównanie ich właściwości z definicjami różnych klas, które podano w Części 2, Rozdziały 1 do 9. Jeśli ich właściwości nie są znane, należy wykonać badania w celu określenia właściwej klasy lub podklasy. Jeśli artykuł lub substancja nie jest wyszczególniona z nazwy w Tabeli 3-1 i nie odpowiada definicji żadnej z klas, oznacza to, że nie podlega niniejszym wymaganiom dotyczącym przewozu towarów niebezpiecznych. W przypadku substancji lub artykułów stwarzających różnorodne zagrożenia, należy postępować zgodnie z przepisami określonymi w Części 2, Rozdział Wstępny. Skoro znane są wszystkie właściwości substancji lub artykułu, określ czy są zabronione do przewozu w każdych okolicznościach zgodnie z przepisami w pkt. 1;2.1. Jeśli substancja lub artykuł nie podlega przepisom w pkt. 1;2.1, określ prawidłową nazwę przewozową na podstawie najbardziej właściwej pozycji n.o.s. w Tabeli 3-1. Informacje na temat pozycji n.o.s. podano w Części 2, Rozdział Wstępny.

4. Jeśli planuje się przewóz substancji lub artykułu w ramach przepisów dotyczących ilości wyłączonych, należy spełnić wszystkie wymagania określone w pkt. 3;5. Substancja lub artykuł nie będzie wówczas podlegać żadnym innym wymaganiom Instrukcji Technicznych poza wyszczególnionymi w pkt. 3;5.1.1.

5. Jeśli planuje się przewóz substancji lub artykułu w ramach przepisów dotyczących ilości ograniczonych, należy spełnić wszystkie wymagania określone w pkt. 3;4, a także wszystkie stosowne wymagania Instrukcji Technicznych, jeśli nie postanowiono inaczej w pkt. 3;4.

6. Jeśli substancja lub artykuł nie są przewidziane do przewozu jako ilości wyłączone lub ilości ograniczone, określ czy planuje się je przewozić na pasażerskim czy towarowym statku powietrznym.

7. Odwołując się do informacji podanych w kolumnach 10 do 13 Tabeli 3-1, upewnij się czy substancja lub artykuł są zabronione do przewozu na pasażerskim statku powietrznym lub zarówno na pasażerskim jak i na towarowym statku powietrznym, czy nie.

8. Jeśli substancja lub artykuł są pokazane jako zabronione do przewozu albo na pasażerskim statku powietrznym, albo zarówno na pasażerskim jak i na towarowym statku powietrznym, upewnij się czy mogłyby podlegać wyłączeniu w ramach przepisów określonych w pkt. 1 ; 1. 1.2, po konsultacji z właściwymi władzami krajowymi. Jeśli substancja lub artykuł są zabronione do przewozu na pasażerskim statku powietrznym, określ czy można je przewozić na towarowym statku powietrznym.

9. Jeśli planuje się przewóz substancji lub artykułu na pasażerskim statku powietrznym (i to nie jest zabronione) oraz ilość na sztukę przesyłki nie przekracza dozwolonej maksymalnej ilości netto na sztukę przesyłki podanej w kolumnie 11 Tabeli 3-1, określ numer instrukcji pakowania, ograniczenie ilościowe, przepisy szczególne oraz zmiany zgłoszone przez państwa lub operatorów, jak wyszczególnione w Tabelach 3-1 i 3-2 i Załączniku 3.

10. Jeśli planuje się przewóz substancji lub artykułu na towarowym statku powietrznym lub jeśli można je przewozić wyłącznie na takim statku powietrznym, określ numer instrukcji pakowania, ograniczenie ilościowe, przepisy szczególne oraz zmiany zgłoszone przez państwa lub operatorów, jak wyszczególnione w Tabelach 3-1 i 3-2 i Załączniku 3.

11. Określ szczegóły dotyczące pakowania na podstawie stosownych informacji lub instrukcji pakowania określone w Części 4 oraz wszelkie szczególne wymagania podane w Części 2, Rozdziały 1 do 9 i Części 5, Rozdział 1.

12. Wybierz (jeśli to możliwe) metodę pakowania zgodną z instrukcją pakowania, lub ustal przepisy w Instrukcji oraz zapewnij, że opakowania, które będą użyte podczas wysyłki spełniły wszystkie stosowne wymagania podane w Części 4, Rozdział 1 i Części 6.

13. Przygotuj przesyłkę zgodnie ze wszystkimi odpowiednimi wymaganiami określonymi w pkt. 9 do 12 podanymi powyżej.

14. Zapewnij, żeby wszystkie odpowiednie etykiety i oznakowania zostały przymocowane lub nadrukowane na sztukach przesyłki zgodnie z postanowieniami Części 5, Rozdziały 2 i 3.

15. Dokonaj wszelkich stosownych ustaleń z wyprzedzeniem zgodnie z postanowieniami Części 5, Rozdział 1.

16. Przygotuj dokumenty przewozowe oraz wypełnij i podpisz deklarację nadawcy (DGD) zgodnie z postanowieniami Części 5, Rozdział 4.

17. Nadaj kompletną przesyłką do przewozu drogą powietrzną.

SUPLEMENT DO INSTRUKCJI TECHNICZNYCH

Suplement do Instrukcji Technicznych dostarcza informacji w zakresie bezpiecznego przewozu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną, co jest głównym przedmiotem zainteresowania państw i operatorów. Publikowanie tych informacji w odrębnym dokumencie eliminuje z Instrukcji Technicznych szczegóły, których przeciętny użytkownik nie musi ani nie potrzebuje wiedzieć. Niniejszym, rozmiar i złożoność Instrukcji Technicznych są zredukowane, a ich czytelność pogłębiona. Przykłady zagadnień, którymi zajmuje się Suplement stanowią wytyczne dla wydawania pewnych odstępstw lub zatwierdzeń przez państwa i raportowania o wypadkach i incydentach lotniczych z udziałem towarów niebezpiecznych do organizacji ICAO przez państwa członkowskie.

Suplement publikowany jest w tym samym terminie co Instrukcje Techniczne i jest dystrybuowany do właściwych urzędów zajmujących się sprawami lotnictwa wszystkich państw posiadających umowy z ICAO. Jednakże uznaje się, że mogą wystąpić sytuacje, kiedy informacje zawarte w Suplemencie mogłyby być pomocne dla innych czytelników. Egzemplarze Suplementu można zakupić w Regionalnych Biurach ICAO lub w siedzibie głównej ICAO przy wykorzystaniu następującego adresu:

International Civil Aviation Organisation

Reproduction, Sales and External Distribution Services (RSED)

999 University Street, Montreal, Quebec H3C 5H7, Kanada

Tel.: [phone]

Faks: [phone]

Internet e-mail: [e-mail]

Internet strona główna: http://icaodsu.openface.ca/mainpage.ch2

WYDANIE 2011-2012

Instrukcje Techniczne zostały zmienione tak, aby w miarę możliwości uaktualnić je i wyjaśnić pewne kwestie jeśli zachodzi taka konieczność.

Uwzględniono w nich uwagi pozyskane od użytkowników z całego świata. Wpłynęło to na wprowadzenie wielu nieznacznych zmian we wszystkich częściach niniejszego dokumentu.

Głównym celem na chwilę obecną, jest kontynuowanie wydawania nowych wersji Instrukcji Technicznych co dwa lata. Niniejsze wydanie jest trzynastym wydaniem Instrukcji Technicznych publikowanych co dwa lata i będzie ono obowiązywać przez dwa lata od 1 stycznia 2011 do 31 grudnia 2012 lub do późniejszego terminu, od którego obowiązywać zacznie kolejne wydanie.

Wymagania zostały zmienione tak, aby w miarę możliwości dostosować je do szesnastego poprawionego wydania Rekomendacji Dotyczących Transportu Towarów Niebezpiecznych Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz włączonych do nich Regulacji Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w sprawie Bezpiecznego Transportu Towarów Promieniotwórczych.

Zmiany obejmują następuje elementy:

- wyjaśnienia przepisów w zakresie zatwierdzeń i odstępstw (1;1.1, 3;2, 3;3, 4;2, 7;2);

- uzupełnienie wyłączeń w sprawie nadwyżki bagażu rejestrowanego jako ładunek towarowy (1;1.1.3);

- zmiany w wyłączeniach towarów niebezpiecznych operatora w celu uwzględnienia urządzeń zasilanych z akumulatorów litowych i części zamiennych (1;2.2);

- zmiana i wyjaśnienia dotyczące wymagań w zakresie okresowych szkoleń (1;4.2.3);

- zmiana przepisów w zakresie materiałów namagnesowanych w celu uwzględnienia wyższego natężenia pola magnetycznego (2;9.2, Instrukcja pakowania 953, pkt. 7;2.10);

- zmiana przepisów dotyczących akumulatorów litowych (3;2, 3;3, 4;11, 5;3, 5;4, 7;4, 8;1);

- uzupełnienia i zmiana przepisów szczególnych (3;3);

- zmiana przepisów w zakresie towarów niebezpiecznych w ilościach ograniczonych, w tym nowy znak ilości ograniczonych (3;4);

- zmiana przepisów w zakresie towarów niebezpiecznych w ilościach wyłączonych (3;5);

- przyjęcie przeformatowanych instrukcji pakowania (Część 4, 6;1, 6;3);

- dodanie przepisów w zakresie ilości ograniczonych w przypadku wkładów do ogniw paliwowych (4;4, 4;5, 4;6, 4;10);

- dodanie nowych instrukcji pakowania i dodanie przepisów w zakresie stalowych butli dla chlorosilanów (4;5, 4;8, 4;10);

- dodanie przepisów w zakresie pośrednich pojemników zbiorczych w przypadku substancji niebezpiecznych dla środowiska, stałych (3;3, Instrukcja pakowania 956, 5;2.4.14, 5;3.2, 6;2);

- zmiany w zakresie wymagań dotyczących pakowania organizmów i mikroorganizmów modyfikowanych genetycznie (Instrukcja pakowania 959);

- dodanie nowej instrukcji pakowania dla ilości ograniczonych w przypadku artykułów konsumpcyjnych (Instrukcja pakowania Y963);

- zmiany w zakresie wymagań dotyczących oznakowania w przypadku wyłączonych sztuk przesyłki materiałów promieniotwórczych (5;1.2.4);

- uzupełnienie wymagań w zakresie przechowywania informacji dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych (5;4);

- zmiany w zakresie wymagań dotyczących budowy i badania systemów magazynowania wodoru w postaci wodorków metali (6;5);

- uzupełnienie wymagań w zakresie wizualizacji przykładów towarów niebezpiecznych w obszarze przyjmowania ładunków towarowych (7;4.7);

- uzupełnienie wymagań zapewniania informacji pasażerom na stronach internetowych i w automatycznych urządzeniach do przeprowadzania odprawy (7;5.1);

- zmiana przepisów w zakresie przewozu ogniw paliwowych przez pasażerów i załogę (8;1.1);

- dodanie przepisów w zakresie przewozu przesyłek chronionych przez pasażerów i załogę pod pewnymi warunkami i podlegających zatwierdzeniu przez operatora (8;1.1).

SKRÓTY I SYMBOLE

Skróty i symbole w następującej Tabeli stosowane są w całych Instrukcjach lub w poszczególnych wskazanych ich częściach i posiadają znaczenie, jak podano poniżej.

Skrót lub

symbol Znaczenie

A/m ampery na metry

Bq bekerel

cm centymetr

EC stopień Celsjusza

G masa brutto w postaci przygotowanej do przewozu (jak użyto w kolumnach 11 i 13 Tabeli 3-1)

g/m² gramy na metr kwadratowy

Gy grej

Hz hertz

IAEA Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej

IP opakowanie wewnętrzne

ISO Międzynarodowa Organizacja Standaryzacji

J/g dżul na gram

J/kg dżul na kilogram

K kelvin

kg kilogram

kgf kilogram-siła

kPa kilopascal

L litr

LC stężenie śmiertelne

LD dawka śmiertelna

L/kg litrów na kilogram

m metr

mL mililitr

mm milimetr

mS/m milisimens na metr

N newton

n.o.s. inaczej nie określone

Q/m Ohm na metr

SI Międzynarodowy System Jednostek opracowany przez Generalną Konferencję ds. Wag i Miar(Système international d'unités)

Sv siwert

UN Komitet Ekspertów ds. Transportu Towarów Niebezpiecznych Organizacji Narodów Zjednoczonych

W/m² watt na metr kwadratowy

W/m/K watt na metr na kelvin

μm mikrometr

≠ symbol ten wskazuje, że dany tekst został zmieniony

+ symbol ten wskazuje, że pojawił się nowy tekst lub inny został w dane miejsce przeniesiony

> symbol ten wskazuje, że pewien tekst został skasowany

SPIS TREŚCI

Część 1. INFORMACJE OGÓLNE

Rozdział 1. Zakres stosowania

1.1 Ogólne zasady stosowania Instrukcji

1.2 Ogólne wymagania dotyczące przewozu

1.3 Sztuki przesyłki towarów niebezpiecznych otwierane przez urzędników celnych i inne władze

1.4 Związek z Załącznikiem 18

1.5 Wnioski o zmiany do Instrukcji Technicznych

grafika

Rozdział 2. Ograniczenia w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych statkiem powietrznym

2.1 Towary niebezpieczne zabronione do przewozu drogą powietrzną w każdych okolicznościach

2.2 Wyłączenia towarów niebezpiecznych operatora

2.3 Transport towarów niebezpiecznych w poczcie

2.4 Towary niebezpieczne w ilościach wyłączonych

2.5 Wyjątki w przypadku towarów niebezpiecznych zapakowanych w ilościach ograniczonych

grafika

Rozdział 3. Informacje ogólne

3.1 Definicje

3.2 Jednostki miary i współczynniki zamiany

grafika

Rozdział 4. Szkolenie

4.1 Ustalanie programów szkoleniowych

4.2 Programy nauczania podczas szkoleń

4.3 Kwalifikacje instruktorów

grafika

Rozdział 5. Bezpieczeństwo towarów niebezpiecznych

5.1 Ogólne przepisy w zakresie bezpieczeństwa

5.2 Szkolenie w zakresie bezpieczeństwa towarów niebezpiecznych

5.3 Plany w zakresie bezpieczeństwa

5.4 Materiały promieniotwórcze

grafika

Rozdział 6. Postanowienia ogólne dotyczące klasy 7

6.1 Zakres stosowania

6.2 Program ochrony przed promieniowaniem

6.3 Zapewnienie jakości

6.4 Szczególne ustalenia

6.5 Materiały promieniotwórcze posiadające inne właściwości niebezpieczne

6.6 Niezgodność

grafika

Część 2. KLASYFIKACJA TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

Rozdział wstępny

grafika

Rozdział 1. Klasa 1 - Materiały wybuchowe

1.1 Definicje i postanowienia ogólne

1.2 Definicje

1.3 Podklasy

1.4 Grupy zgodności

1.5 Klasyfikacja materiałów wybuchowych

grafika

Rozdział 2. Klasa 2 - Gazy

2.1 Definicje i postanowienia ogólne

2.2 Podklasy

2.3 Hierarchia ważności zagrożeń

2.4 Mieszaniny gazów

2.5 Aerozole

grafika

Rozdział 3. Klasa 3 - Ciecze palne

Uwagi wstępne

3.1 Definicja i postanowienia ogólne

3.2 Przypisywanie grup pakowania

3.3 Określenie temperatury zapłonu

3.4 Określenie temperatury wrzenia

grafika

Rozdział 4. Klasa 4 - Materiały stałe, palne; substancje podatne na spontaniczne spalanie; substancje wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne

Uwagi wstępne

4.1 Definicje i postanowienia ogólne

4.2 Materiały stałe, palne, substancje samoreaktywne i odczulane materiały wybuchowe

4.3 Substancje podatne na spontaniczne spalanie (Podklasa 4.2)

4.4 Substancje wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne (Podklasa 4.3)

4.5 Klasyfikacja substancji metaloorganicznych

grafika

Rozdział 5. Klasa 5 - Substancje utleniające; nadtlenki organiczne

Uwaga wstępna

5.1 Definicje i postanowienia ogólne

5.2 Substancje utleniające (Podklasa 5.1)

5.3 Nadtlenki organiczne (Podklasa 5.2)

grafika

Rozdział 6. Klasa 6 - Substancje trujące i zakaźne

Uwaga wstępna

6.1 Definicje

6.2 Podklasa 6.1 - Substancje trujące

6.3 Podklasa 6.2 - Substancje zakaźne

grafika

Rozdział 7. Klasa 7 - Materiały promieniotwórcze

7.1 Definicje

7.2 Klasyfikacja

grafika

Rozdział 8. Klasa 8 - Substancje żrące

8.1 Definicja klasy 8

8.2 Przypisywanie grup pakowania

grafika

Rozdział 9. Klasa 9 - Różne substancje i artykuły niebezpieczne, w tym substancje niebezpieczne dla środowiska

9.1 Definicja

9.2 Przypisywanie do klasy 9

grafika

Część 3. WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH, PRZEPISY SZCZEGÓLNE ORAZ ILOŚCI OGRANICZONE I WYŁACZONE

Rozdział 1. Informacje ogólne

1.1 Informacje ogólne

1.2 Prawidłowa nazwa przewozowa

1.3 Mieszaniny lub roztwory

grafika

Rozdział 2. Układ wykazu towarów niebezpiecznych (Tabela 3-1)

2.1 Układ wykazu towarów niebezpiecznych (Tabela 3-1)

grafika

Rozdział 3. Przepisy szczególne

grafika

Rozdział 4. Towary niebezpieczne w ilościach ograniczonych

4.1 Zakres stosowania

4.2 Pakowanie i opakowania

4.3 Ograniczenia ilościowe

4.4 Badanie przesyłki

4.5 Oznakowanie przesyłki

grafika

Rozdział 5. Towary niebezpieczne pakowane w ilościach wyłączonych

5.1 Ilości wyłączone

5.2 Opakowania

5.3 Badania sztuki przesyłki

5.4 Oznakowanie sztuk przesyłki

5.5 Dokumentacja

grafika

Część 4. INSTRUKCJE PAKOWANIA

Uwagi wstępne

grafika

Rozdział 1. Ogólne wymagania dotyczące pakowania

1.1 Wymagania ogólne dotyczące wszystkich klas z wyjątkiem klasy 7

1.2 Grupa pakowania

1.3 Przepisy przejściowe dotyczące pakowania materiałów promieniotwórczych

1.4 Opakowania awaryjne

grafika

Rozdział 2. Informacje ogólne

grafika

Rozdział 3. Klasa 1 - Materiały wybuchowe

3.1 Grupa pakowania

3.2 Wymagania ogólne

3.3 Ogólne przepisy dotyczące pakowania

3.4 Instrukcje pakowania

grafika

Rozdział 4. Klasa 2 - Gazy

4.1 Szczególne przepisy dotyczące pakowania towarów niebezpiecznych klasy 2

4.2 Instrukcje pakowania

grafika

Rozdział 5. Klasa 3 - Ciecze palne

5.1 Instrukcje pakowania

grafika

Rozdział 6. Klasa 4 - Materiały stałe, palne; substancje podatne na spontaniczne spalanie; substancje wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne

6.1 Wymagania ogólne dotyczące substancji samoreaktywnych

6.2 Instrukcje pakowania

grafika

Rozdział 7. Klasa 5 - Substancje utleniające; nadtlenki organiczne

7.1 Wymagania ogólne dotyczące nadtlenków organicznych

7.2 Instrukcje pakowania

grafika

Rozdział 8. Klasa 6 - Substancje trujące i zakaźne

8.1 Instrukcje pakowania

grafika

Rozdział 9. Klasa 7 - Materiały promieniotwórcze

9.1 Informacje ogólne

9.2 Wymagania i regulacje przewozu dotyczące materiałów LSA i SCO

9.3 Sztuki przesyłki zawierające materiał rozszczepialny

grafika

Rozdział 10. Klasa 8 - Substancje żrące

10.1 Instrukcje pakowania

grafika

Rozdział 11. Klasa 9 - Różne towary niebezpieczne

grafika

Część 5. OBOWIĄZKI NADAWCY

Rozdział 1. Informacje ogólne

1.1 Wymagania ogólne

1.2 Postanowienia ogólne dla klasy 7

1.3 Informacje dla pracwoników

1.4 Szkolenie

1.5 Opakowania awaryjne

1.6 Opróżnione opakowania

1.7 Opakowania mieszane

grafika

Rozdział 2. Oznakowanie sztuk przesyłki

2.1 Wymóg oznakowania

2.2 Stosowanie oznakowania

2.3 Zabronione oznakowanie

2.4 Wymagania dotyczące oznakowania techniczne i wymagania

2.5 Języki do zastosowania

grafika

Rozdział 3. Znakowanie

3.1 Wymaganie w zakresie znakowania

3.2 Stosowanie etykiet

3.3 Znakowanie of opakowania zbiorcze

3.4 Oznakowania zabronione

3.5 Specyfikacje etykiet

3.6 Oznakowanie tablicami dużych kontenerów ładunkowych zawierających materiały promieniotwórcze

grafika

Rozdział 4. Dokumentacja

4.1 Informacje o przewozie towarów niebezpiecznych

4.2 Lotniczy list przewozowy

4.3 Dokumentacja dodatkowa dla materiałów innych niż materiały promieniotwórcze

4.4 Przechowywanie informacji dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych

grafika

Część 6. NAZEWNICTWO, OZNAKOWANIA, WYMAGANIA I BADANIA DOTYCZĄCE OPAKOWAŃ

Rozdział 1. Zakres stosowania, nazewnictwo i kody

1.1 Zakres stosowania

1.2 Kody dla oznaczania typów opakowań

1.3 Indeks opakowań

grafika

Rozdział 2. Oznakowanie opakowań innych niż opakowania wewnętrzne

Uwagi wstępne

2.1 Wymagania dotyczące oznakowania opakowań innych niż opakowania wewnętrzne

2.2 Oznakowania opakowań dla substancji zakaźnych

2.3 Oznakowania opakowań dla opakowań awaryjnych

2.4 Oznakowania opakowań dla pośrednich pojemników zbiorczych

grafika

Rozdział 3. Wymagania dotyczące opakowań

3.1 Wymagania dotyczące opakowań innych niż opakowania wewnętrzne

3.2 Wymagania dotyczące opakowań wewnętrznych

grafika

Rozdział 4. Badania wytrzymałościowe opakowań

Uwagi wstępne

4.1 Wykonywanie i częstotliwość badań

4.2 Przygotowanie opakowań do badań

4.3 Próba zrzutowa

4.4 Badanie szczelności

4.5 Badanie wytrzymałości na ciśnienie wewnętrzne (hydrauliczne)

4.6 Próba piętrzenia (Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu)

4.7 Sprawozdanie z badań

4.8 Wymagania w zakresie badań w przypadku opakowań awaryjnych

grafika

Rozdział 5. Wymagania dotyczące budowy i badania butli i zamkniętych pojemników kriogenicznych, pojemników aerozolowych i małych pojemników zawierających gaz (nabojów gazowych) oraz wkładów do ogniw paliwowych zawierających skroplony gaz palny

5.1 Wymagania ogólne

5.2 Wymagania dotyczące butli i zamkniętych pojemników kriogenicznych UN

5.3 Wymagania dotyczące butli niespełniających wymagań UN i zamkniętych pojemników kriogenicznych niespełniających wymagań UN

5.4 Wymagania dotyczące pojemników aerozolowych, małych pojemników zawierających gaz (nabojów gazowych) oraz wkładów do ogniw paliwowych zawierających skroplony gaz palny

grafika

Rozdział 6. Opakowania materiałów zakaźnych kategorii A

6.1 Informacje ogólne

6.2 Wymagania dotyczące opakowań

6.3 Kod do oznaczania typów opakowań

6.4 Oznakowanie

6.5 Wymagania dotyczące badania opakowań

grafika

Rozdział 7. Wymagania dotyczące budowy, badanie and zatwierdzania sztuk przesyłki i materiałów klasy 7

7.1 Wymagania ogólne

7.2 Dodatkowe wymagania dotyczące sztuk przesyłki przewożonych drogą powietrzną

7.3 Wymagania dotyczące wyłączonych sztuk przesyłki

7.4 Wymagania dotyczące przemysłowych sztuk przesyłki

7.5 Wymagania dotyczące sztuk przesyłki zawierających sześciofluorek uranu

7.6 Wymagania dotyczące sztuk przesyłki typu A

7.7 Wymagania dotyczące sztuk przesyłki typu B(U)

7.8 Wymagania dotyczące sztuk przesyłki typu B(M)

7.9 Wymagania dotyczące sztuk przesyłki typu C

7.10 Wymagania dotyczące sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny

7.11 Procedury badań i Wykazanie zgodności

7.12 Badanie integralności zestawu zapewniającego szczelność i integralności osłony oraz ocena bezpieczeństwa krytycznego

7.13 Płyta zderzeniowa do próby zrzutowej

7.14 Badania dla wykazania wytrzymałości w normalnych warunkach przewozu

7.15 Dodatkowe badania dotyczące sztuk przesyłki typu A zaprojektowanych do przewozu cieczy i gazów

7.16 Badania dla wykazania wytrzymałości w awaryjnych warunkach przewozu

7.17 Badania na głębokie zanurzenie w wodzie dla sztuk przesyłki typu B(U) i B(M) zawierających więcej niż 10⁵ A2, oraz dla sztuki przesyłki typu C

7.18 Badania na wodoszczelność dotyczące sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny

7.19 Badania dotyczące sztuk przesyłki typu C

7.20 Badania opakowań zaprojektowanych do przewozu sześciofluorku uranu

7.21 Zatwierdzenia konstrukcji i materiałów sztuk przesyłki

7.22 Rejestracja numerów seryjnych i uznawanie świadectw

7.23 Środki tymczasowe dla klasy 7

grafika

Część 7. OBOWIĄZKI OPERATORA

Uwaga wstępna

grafika

Rozdział 1. Procedury przyjmowania do przewozu

1.1 Procedury przyjęcia ładunku towarowego

1.2 Przyjmowanie towarów niebezpiecznych przez operatorów

1.3 Kontrola przyjęcia

1.4 Przyjmowanie do przewozu kontenerów ładunkowych i jjednostek ładunkowych

1.5 Szczególne obowiązki związane z przyjmowaniem substancji zakaźnych

1.6 Niedoręczone przesyłki zawierające materiał promieniotwórczy

grafika

Rozdział 2. Przechowywanie i załadunek

2.1 Ograniczenia dotyczące ładowania na pokład załogowy i pokład pasażerski w przewozie pasażerskim statkiem powietrznym

2.2 Niekompatybilne towary niebezpieczne

2.3 Obsługa i załadunek sztuk przesyłki zawierających ciekłe towary niebezpieczne

2,4 Załadunek i zabezpieczanie towarów niebezpiecznych

2.5 Uszkodzone sztuki przesyłki zawierające towary niebezpieczne

2.6 Wymiana etykiet

2.7 Identyfikacja jednostek ładunkowych zawierających towary niebezpieczne

2.8 Rozmieszczanie substancji trujących i zakaźnych

2.9 Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiału promieniotwórczego

2.10 Załadunek materiału namagnesowanego

2.11 Załadunek suchego lodu

2.12 Załadunek ekspandujących kulek polimerycznych

2.13 Obsługa substancji samoreaktywnych i nadtlenków organicznych

grafika

Rozdział 3. Kontrola i odkażanie

3.1 Kontrola uszkodzeń i wycieków

3.2 Uszkodzone lub rozszczelnione sztuki przesyłki zawierające materiał promieniotwórczy, skażone sztuki przesyłki

3.3 Postępowanie z podejrzanym zanieczyszczonym bagażem lub ładunkiem towarowym

grafika

Rozdział 4. Dostarczanie informacji

Wstępna uwaga

4.1 Informacje dla dowódcy statku powietrznego

4.2 Informacje dla pracowników

4.3 Informacje dla dowódcy statku powietrznego przekazywane w przypadku sytuacji awaryjnej podczas lotu

4.4 Zgłaszanie wypadków i incydentów dotyczących materiałów niebezpiecznych

4.5 Zgłaszanie niezgłoszonych lub nieprawidłowo zgłoszonych materiałów niebezpiecznych

4.6 Informacje przekazywane przez operatora w razie wypadku lub incydentu dotyczącego statku powietrznego

4.7 Obszary przyjmowania ładunków towarowych - Dostarczanie informacji

4.8 Informacje dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych

4.9 Szkolenie

4.10 Przechowywanie dokumentów

grafika

Rozdział 5. Przepisy dotyczące pasażerów i załogi

5.1 Informacje dla pasażerów

5.2 Procedury odprawy pasażerów

grafika

Rozdział 6. Przepisy mające pomóc w rozpoznawaniu niezgłoszonych materiałów niebezpiecznych

grafika

Część 8. PRZEPISY DOTYCZĄCE PASAŻERÓW I ZAŁOGI

Rozdział 1. Przepisy dotyczące materiałów niebezpiecznych przewożonych przez pasażerów lub załogę

1.1 Towary niebezpieczne przewożone przez pasażerów lub załogę

grafika

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK 1. Lista prawidłowych nazw przewozowych

Rozdział 1. Wykaz numerów UN wraz z prawidłowymi nazwami przewozowymi

Rozdział 2. Wykaz materiałów n.o.s. i ogólnych prawidłowych nazw przewozowych

grafika

ZAŁĄCZNIK 2. Glosariusz terminów

Glosariusz terminów

grafika

ZAŁĄCZNIK 3. Zgłoszone zmiany w stosunku do Instrukcji

Rozdział 1. Zmiany zgłaszane przez państwa

Rozdział 2. Zmiany zgłaszane przez operatorów linii lotniczych

grafika

ZAŁĄCZNIK 4. Indeks i wykaz Tabel i rysunków

Indeks

Wykaz Tabel

Wykaz rysunków

grafika

Doc 9284

AN/905

SUPLEMENT

grafika