Gospodarka truciznami oraz mieszaninami zawierającymi trucizny.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1986.7.29

Akt utracił moc

Wersja od: 2 kwietnia 1986 r.

WYTYCZNE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 2 kwietnia 1986 r.

w sprawie gospodarki truciznami oraz mieszaninami zawierającymi trucizny.

§  1.

1. Wytyczne określają warunki gospodarowania, w jednostkach organizacyjnych służby zdrowia, truciznami objętymi wykazem ustalonym zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 10 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o substancjach trujących (Dz. U. Nr 22, poz. 116) oraz roztworami i mieszaninami zawierającymi trucizny - zwanymi dalej "truciznami".

2. Wytyczne nie dotyczą trucizn uznanych za środki farmaceutyczne lub odurzające i przeznaczonych do rozpoznawania, leczenia i zapobiegania chorobom.

§  2.

1. Za całokształt gospodarki truciznami w jednostce organizacyjnej służby zdrowia odpowiada kierownik tej jednostki bądź osoba pisemnie przez niego upoważniona.

2. Za właściwe przechowywanie i stosowanie trucizn w poszczególnych komórkach danej jednostki (laboratoria, pracownie itd.) odpowiedzialni są kierownicy poszczególnych komórek, a w razie ich nieobecności upoważnieni zastępcy.

3. Imienny wykaz osób odpowiedzialnych za przechowywanie i stosowanie trucizn w poszczególnych komórkach jednostki organizacyjnej służby zdrowia oraz wykaz osób upoważnionych do wydawania i pobierania trucizn sporządza kierownik jednostki organizacyjnej.

§ 3. Trucizny mogą być przechowywane wyłącznie w:

1) magazynach zamkniętych wydzielonych,

2) magazynach odczynników chemicznych,

3) pomieszczeniach wykonywania analiz.

§  4.

1. Magazyny wydzielone zamknięte winny być zamykane, plombowane i oznakowane zgodnie z § 5.

2. W magazynach odczynników chemicznych i pomieszczeniach wykonywania analiz, trucizny mogą być przechowywane wyłącznie w szafach metalowych lub metalowych kasetach przytwierdzonych na stałe, zamykanych na klucz oraz oznakowanych zgodnie z § 5.

3. W pomieszczeniach wykonywania analiz trucizny mogą być przechowywane tylko na bieżące potrzeby.

§ 5. Magazyny zamknięte wydzielone oraz szafy metalowe i metalowe kasety powinny być odpowiednio oznakowane - napisem "trucizna" i rysunkami trupiej czaszki ze skrzyżowanymi piszczelami wykonanymi w kolorze czarnym na białym tle.

Oznakowanie winno być umieszczone na drzwiach magazynu lub szafy metalowej albo metalowej kasety. Dopuszczalne jest oznakowanie po wewnętrznej stronie drzwi.

§  6.

1. Trucizny powinny być przechowywane w oryginalnych fabrycznych opakowaniach wraz z oryginalnym oznakowaniem.

2. W przypadku zniszczenia lub uszkodzenia opakowania oryginalnego, trucizny należy umieścić wraz z uszkodzonym (zniszczonym) opakowaniem oryginalnym w opakowaniu zastępczym, które odpowiada właściwościom opakowania oryginalnego.

3. W przypadku zniszczenia lub uszkodzenia oznakowania oryginalnego (fabrycznego) truciznę należy zaopatrzyć w etykietę zastępczą - etykieta ta winna posiadać wszelkie cechy etykiety oryginalnej.

§ 7. Magazyn, o którym mowa w § 3 pkt 1, winien posiadać:

1) wentylację grawitacyjną,

2) wentylację mechaniczną w zależności od potrzeb,

3) okratowane okna,

4) umywalkę z doprowadzeniem zimnej i ciepłej wody z możliwością podłączenia węża do spłukiwania,

5) studzienkę bezodpływową,

6) podłogi nienasiąkliwe, gładkie, łatwozmywalne z należytym nachyleniem do studzienki bezodpływowej,

7) ściany łatwozmywalne do wysokości 2 m od podłogi,

8) odpowiednie oświetlenie dające możliwość łatwego odczytania oznakowania trucizn,

9) drzwi otwierane na zewnątrz.

§  8.

1. W magazynach, o których mowa w § 3, pkt 1 i 2 prowadzi się, zgodnie z obowiązującymi przepisami, ewidencję trucizn w formie kartoteki materiałowej lub książki trucizn.

2. Przy wydawaniu cyjanku obowiązuje prowadzenie książki trucizn.

3. W magazynach winna znajdować się lista osób upoważnionych do pobierania trucizn.

§  9.

1. Kierownik komórki organizacyjnej prowadzi dla potrzeb wykonywania analiz (w laboratoriach, pracowniach) ewidencję trucizn w formie "książki trucizn".

2. Na pierwszej stronie "książki trucizn" winien znajdować się imienny wykaz osób upoważnionych do pobierania określonych trucizn (w laboratoriach, pracowniach).

3. Osoby upoważnione do pobierania trucizn, po skończonej pracy rozliczają się ze zużycia trucizn.

4. Pobraną nadwyżkę należy umieścić w szafie metalowej lub metalowej kasecie i odnotować jako zwrot w książce trucizn po stronie rozchodu.

§ 10. W przypadku jednorazowego zapotrzebowania trucizn przez inną komórkę organizacyjną znajdującą się na terenie danej jednostki organizacyjnej służby zdrowia, zgoda na przekazanie określonej ilości trucizny, z magazynu lub z pomieszczenia wykonywania analiz, winna być poświadczona przez kierownika danej jednostki organizacyjnej lub osoby pisemnie przez niego upoważnionej. Odpowiedni zapis winien być dokonany w książce trucizn.

§ 11. Osoby odpowiedzialne za przechowywanie, wydawanie i stosowanie trucizn, jak również osoby narażone na kontakt z tymi substancjami winny posiadać:

- znajomość przepisów o substancjach trujących,

- umiejętność obchodzenia się z tymi substancjami oraz znajomość ich toksycznego działania na organizm ludzki i udzielania pierwszej pomocy w przypadku ewentualnego zatrucia.

Dokument potwierdzający przeszkolenie pracownika należy przechowywać w jego aktach personalnych.

§  12.

1. W pomieszczeniach pracy, w których używane są trucizny winny być wywieszone instrukcje bezpiecznej i higienicznej pracy oraz udzielania pierwszej pomocy w przypadku ewentualnego zatrucia.

2. W pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1 lub w zespołach pomieszczeń winny znajdować się apteczki zaopatrzone w leki do udzielania pierwszej pomocy zgodnie z opracowaną instrukcją.

§ 13. Niszczenie nie nadających się do stosowania substancji trujących należy przeprowadzać zgodnie z wytycznymi Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 7 sierpnia 1974 r., znak EN-4436-15/74.

§ 14. Wytyczne wchodzą w życie z dniem podpisania.