Gospodarka transportowa w resorcie spraw wewnętrznych i administracji.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MSWiA.1998.9.109

Akt utracił moc
Wersja od: 30 lipca 1999 r.

ZARZĄDZENIE Nr 75
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 11 grudnia 1998 r.
w sprawie gospodarki transportowej w resorcie spraw wewnętrznych i administracji.

Na podstawie art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) w związku z § 5 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1997 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 95, poz. 581 i Nr 128, poz. 840) oraz § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie wytycznych dotyczących racjonalizacji wydatków na samochodowy transport osobowy w urzędach administracji państwowej (Dz. U. Nr 162, poz. 1111) zarządza się, co następuje:
§  1.
1.
Zarządzenie określa zasady organizacji transportu w resorcie spraw wewnętrznych i administracji oraz zasady prowadzenia gospodarki transportowej.
2.
Zasady, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie w komórkach organizacyjnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, urzędach centralnych organów administracji rządowej nadzorowanych lub podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji i jednostkach podległych tym organom, w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w innych organach i jednostkach organizacyjnych nadzorowanych lub podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji.
§  2.
Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:
1)
gospodarka transportowa - całokształt działań związanych z planowaniem, zaopatrywaniem, eksploatacją, zbywaniem oraz nadzorem, kontrolą, sprawozdawczością, dotyczących sprzętu transportowego,
2)
sprzęt transportowy - pojazdy w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), z wyjątkiem rowerów, oraz sprzęt pływający,
3)
jednostka użytkująca sprzęt transportowy - jednostka (komórka) organizacyjna w resorcie spraw wewnętrznych i administracji, której przyznano do użytkowania sprzęt transportowy, zgodnie z ustaloną dla niej należnością,
4)
wskaźniki wyposażenia w sprzęt transportowy - zasady naliczania należności sprzętu transportowego dla poszczególnych jednostek (komórek) organizacyjnych w resorcie spraw wewnętrznych i administracji,
5)
należność - ilość i rodzaj sprzętu transportowego, określona na podstawie wskaźników wyposażenia w sprzęt transportowy, dla jednostki (komórki) organizacyjnej resortu spraw wewnętrznych i administracji,
6)
materiały pędne i smary - paliwa, oleje smarowe, smary i płyny eksploatacyjne,
7)
pracownik - osoba zatrudniona lub pełniąca służbę w jednostkach (komórkach) organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych i administracji.
§  3.
Gospodarkę transportową w resorcie spraw wewnętrznych i administracji, dla następujących komórek i jednostek organizacyjnych, prowadzą:
1)
Biuro Administracyjno-Gospodarcze Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Administracji - dla komórek organizacyjnych Ministerstwa,
2)
Biuro Administracyjne Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego - dla komórek organizacyjnych Urzędu,
3)
Biuro Administracyjno-Finansowe Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii - dla komórek organizacyjnych Urzędu,
4)
Zarząd Administracyjno-Gospodarczy Komendy Głównej Policji oraz wyodrębnione komórki właściwe w sprawach gospodarki transportowej w komendach wojewódzkich Policji, szkołach policyjnych i w Centrum Szkolenia Policji odpowiednio dla komórek organizacyjnych Komendy oraz wymienionych jednostek organizacyjnych Policji,
5)
Biuro Administracyjno-Techniczne Komendy Głównej Straży Granicznej oraz wyodrębnione komórki właściwe w sprawach gospodarki transportowej w komendach oddziałów Straży Granicznej lub jednostkach równorzędnych i w Centralnym Ośrodku Szkolenia Straży Granicznej - odpowiednio dla komórek organizacyjnych Komendy oraz wymienionych jednostek organizacyjnych Straży Granicznej,
6)
Biuro Kwatermistrzowskie Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej oraz wyodrębnione komórki właściwe w sprawach gospodarki transportowej w komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej, szkołach pożarniczych, Centrum Naukowo-Badawczym Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego i w Centralnym Muzeum Pożarnictwa - odpowiednio dla komórek organizacyjnych Komendy oraz wymienionych jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej,
7)
Biuro Administracyjno-Gospodarcze Urzędu Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności - dla komórek organizacyjnych Urzędu,
8)
Zespół Administracyjno-Gospodarczy Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa - dla komórek organizacyjnych Rady,
9)
Wydział Ogólny Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla komórek organizacyjnych Zakładu,
10)
wyodrębnione komórki właściwe w sprawach gospodarki transportowej w centralnych ośrodkach badawczo-rozwojowych nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w Instytucie Techniki Budowlanej w Warszawie - odpowiednio dla tych ośrodków lub Instytutu,
11)
Wydział Administracyjno-Gospodarczy Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla komórek organizacyjnych Zarządu,
12)
wyodrębnione komórki właściwe w sprawach gospodarki transportowej w zakładach opieki zdrowotnej utworzonych i nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla tych zakładów,
13)
wyodrębniona komórka właściwa w sprawach gospodarki transportowej w Centralnym Ośrodku Recepcyjnym dla Uchodźców - dla komórek organizacyjnych Ośrodka,
13a) 1
Wydział Ogólny Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej - dla komórek organizacyjnych Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej,
14)
wyodrębnione komórki właściwe w sprawach gospodarki transportowej w brygadach, pułkach i samodzielnych oddziałach Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla tych jednostek,
15)
Oddział Transportu Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu - dla komórek organizacyjnych Biura,
16)
Oddział Techniczny Jednostki Wojskowej Nr 2305 - dla komórek organizacyjnych jednostki,
17)
wyodrębnione komórki właściwe w sprawach gospodarki transportowej w jednostkach gospodarki pozabudżetowej utworzonych w resorcie spraw wewnętrznych i administracji - dla tych jednostek,

- zwane dalej "jednostkami prowadzącymi gospodarkę transportową".

§  4.
Wskaźniki wyposażenia w sprzęt transportowy i należności określają:
1)
Dyrektor Biura Administracyjno-Gospodarczego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla komórek organizacyjnych Ministerstwa oraz jednostek gospodarki pozabudżetowej utworzonych w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji,
2)
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego oraz Główny Geodeta Kraju - dla komórek organizacyjnych urzędów tych organów i innych jednostek organizacyjnych podległych tym organom oraz jednostek gospodarki pozabudżetowej utworzonych w urzędach tych organów,
3)
Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej oraz Szef Obrony Cywilnej Kraju - dla komórek organizacyjnych urzędów tych organów i innych jednostek organizacyjnych podległych tym organom oraz jednostek gospodarki pozabudżetowej utworzonych w urzędach tych organów,
4)
Sekretarz Generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa - dla komórek organizacyjnych Rady,
5)
Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla komórek organizacyjnych Zakładu,
6)
dyrektorzy centralnych ośrodków badawczo-rozwojowych nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Dyrektor Instytutu Techniki Budowlanej w Warszawie - odpowiednio dla komórek organizacyjnych tych ośrodków lub Instytutu,
7)
Dyrektor Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla komórek organizacyjnych Zarządu,
8)
kierownicy zakładów opieki zdrowotnej utworzonych i nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla tych zakładów,
9)
Dyrektor Centralnego Ośrodka Recepcyjnego dla Uchodźców - dla komórek organizacyjnych Ośrodka,
9a) 2
Dyrektor Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej - dla komórek organizacyjnych Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej,
10)
Dowódca Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla jednostek wojskowych mu podległych i utworzonych przy nich jednostek gospodarki pozabudżetowej,
11)
Szef Biura Ochrony Rządu - dla komórek organizacyjnych Biura i jednostek gospodarki pozabudżetowej utworzonych przy Biurze,
12)
Szef Jednostki Wojskowej Nr 2305 - dla komórek organizacyjnych jednostki i jednostek gospodarki pozabudżetowej utworzonych przy Jednostce.
§  5.
Jednostki prowadzące gospodarkę transportową mogą posiadać, niezależnie od sprzętu transportowego objętego należnością, ustaloną przez organy lub kierowników jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4:
1)
sprzęt transportowy w postaci:
a)
zapasu magazynowego - w ilości nie większej niż 10% ogólnej należności (w tym sprzęt nowy i rezerwa eksploatacyjna),
b)
zapasu mobilizacyjnego (wojennego) - przeznaczonego na potrzeby określone odrębnymi przepisami,
2)
sprzęt wycofany z eksploatacji, przeznaczony do zbycia lub kasacji,
3)
sprzęt oddany do napraw.
§  6.
Służbowe potrzeby komunikacyjne pracowników jednostek (komórek) organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych i administracji realizuje się transportem publicznym, służbowym sprzętem transportowym oraz pojazdami nie będącymi własnością pracodawcy.
§  7.
1.
Do wyłącznej dyspozycji dla potrzeb komunikacyjnych przysługuje samochód osobowy z kierowcą:
1)
Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji,
2)
Sekretarzowi Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji,
3)
Podsekretarzowi Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji,
4)
Dyrektorowi Generalnemu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji,
5)
Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego,
6)
Głównemu Geodecie Kraju,
7)
Komendantowi Głównemu Policji,
8)
Komendantowi Głównemu Straży Granicznej,
9)
Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej,
10)
Szefowi Obrony Cywilnej Kraju,
11)
Sekretarzowi Generalnemu Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa,
12)
Dowódcy Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji,
13)
Szefowi Biura Ochrony Rządu,
14)
Szefowi Jednostki Wojskowej Nr 2305,
15)
zastępcom centralnych organów administracji rządowej, o których mowa w pkt 5-10, a także dyrektorom generalnym urzędów tych organów.
2.
Osoby, o których mowa w ust. 1, mogą korzystać z przysługującego samochodu na zasadach określonych w pkt 5 i 6 wytycznych w sprawie zasad korzystania ze służbowych samochodów osobowych w urzędach administracji państwowej, stanowiących załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie wytycznych dotyczących racjonalizacji wydatków na samochodowy transport osobowy w urzędach administracji państwowej (Dz. U. Nr 162, poz. 1111).
§  8.
1.
W celu realizacji służbowych potrzeb komunikacyjnych samochód osobowy z kierowcą przysługuje także:
1)
zastępcom osób wymienionych w § 7 ust. 1 pkt 12-14,
2)
Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji,
3)
dyrektorom komórek organizacyjnych w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, Głównym Urzędzie Geodezji i Kartografii, Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego, Komendzie Głównej Policji, Komendzie Głównej Straży Granicznej, Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej i w Urzędzie Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności,
4)
dyrektorom centralnych ośrodków badawczo-rozwojowych nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Dyrektorowi Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego, Dyrektorowi Instytutu Techniki Budowlanej w Warszawie,
5)
Komendantowi Wyższej Szkoły Policji,
6)
Komendantowi Szkoły Głównej Służby Pożarniczej,
7)
Dyrektorowi Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji,
8)
Dyrektorowi Centralnego Ośrodka Recepcyjnego dla Uchodźców,
8a) 3
Dyrektorowi Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej,
9)
komendantom wojewódzkim Policji,
10)
komendantom oddziałów Straży Granicznej,
11)
komendantom wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej,
12)
Komendantowi Centrum Szkolenia Policji oraz komendantowi szkoły Policji,
13)
Komendantowi Centrum Szkolenia Straży Granicznej, Komendantowi Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej, Komendantowi Ośrodka Tresury Psów Służbowych oraz Komendantowi Granicznej Placówki Kontrolnej Straży Granicznej Warszawa-Okęcie,
14)
szefom oddziałów oraz dowódcom jednostek wojskowych w Nadwiślańskich Jednostkach Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji,
15)
szefom oddziałów lub osobom zajmującym stanowiska równorzędne w Jednostce Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu,
16)
szefom oddziałów lub osobom zajmującym stanowiska równorzędne w Jednostce Wojskowej Nr 2305.
2.
W celu realizacji służbowych potrzeb komunikacyjnych osób nie wymienionych w § 7 ust. 1 i § 8 ust. 1, organy i kierownicy jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4, tworzą dyspozycyjne kolumny transportowe.
3.
Z zastrzeżeniem ust. 4, osoby, o których mowa w ust. 1, mogą korzystać z przysługującego samochodu służbowego, a zastępcy osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2-16, z samochodu służbowego umiejscowionego w dyspozycyjnej kolumnie transportowej, w celu dojazdu z miejsca zamieszkania, w którym przebywają w czasie zajmowania stanowiska lub pełnienia funkcji, do miejsca pracy i z powrotem, o ile nie korzystają z limitu przebiegu kilometrów przyznanego na wykorzystanie do celów służbowych samochodu prywatnego lub samochodu użyczonego.
4.
Organy i kierownicy jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4, mogą ustalić indywidualne warunki korzystania z samochodów służbowych przez osoby, o których mowa w ust. 1, oraz zastępców osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2-16, w zależności od możliwości jednostki oraz ekonomicznego uzasadnienia korzystania ze służbowego samochodu osobowego.
§  9.
Sprzętem transportowym użytkowanym przez jednostki (komórki) organizacyjne resortu spraw wewnętrznych i administracji mogą kierować, posiadający uprawnienia przewidziane w odrębnych przepisach:
1)
pracownicy zatrudnieni jako kierowcy,
2)
pracownicy inni niż kierowcy, posiadający zezwolenie na prowadzenie służbowych pojazdów, wydane przez kierowników jednostek prowadzących gospodarkę transportową,
3)
inne osoby - za zgodą Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
§  10.
Do podstawowych obowiązków kierującego, poza prowadzeniem pojazdu, należy dbanie o należyty stan techniczny pojazdu oraz jego estetyczny wygląd i czystość.
§  11.
Szczegółowe warunki organizacji transportu i użytkowania sprzętu transportowego oraz zasady użytkowania pojazdów do celów służbowych przez pracowników, o których mowa w § 9 pkt 2, ustalają organy i kierownicy jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4.
§  12.
1.
Sprzęt transportowy może być nieodpłatnie użyty do:
1)
przewozu urządzeń wyposażenia domowego pracowników przeniesionych służbowo do innej miejscowości; koszt przewozu pokrywa jednostka organizacyjna, do której pracownik został przeniesiony,
2)
praktycznej nauki jazdy lub doskonalenia techniki jazdy na kursach organizowanych przez jednostki organizacyjne resortu spraw wewnętrznych i administracji dla pracowników, których charakter pracy wymaga posiadania tych umiejętności,
3)
zbiorowego przewozu dzieci pracowników do sanatoriów i ośrodków leczniczych oraz na kolonie i obozy organizowane przez jednostki organizacyjne resortu spraw wewnętrznych i administracji,
4)
przewozu uczestników wycieczek na koloniach i obozach organizowanych przez jednostki organizacyjne resortu spraw wewnętrznych i administracji,
5)
udzielania pomocy w przypadkach losowych pracownikom oraz emerytom i rencistom resortu spraw wewnętrznych i administracji,
6)
przewozu pracowników do miejsca zatrudnienia w obiektach o charakterze specjalnym oraz w jednostkach oddalonych od aglomeracji miejskich i pozbawionych środków komunikacji publicznej,
7)
dowozu dzieci pracowników jednostek organizacyjnych Straży Granicznej i Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji do szkół, gdy brak jest możliwości korzystania ze środków komunikacji publicznej,
8)
udzielania doraźnej pomocy w przypadkach losowych instytucjom i organizacjom społecznym oraz charytatywnym, po uzyskaniu zgody organów i kierowników jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4.
2.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach, za zgodą kierownika właściwej jednostki prowadzącej gospodarkę transportową w Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochotniczej straży pożarnej mogą nieodpłatnie korzystać ze sprzętu transportowego Państwowej Straży Pożarnej.
§  13.
Sprzęt transportowy może być użyty za częściową odpłatnością w celu:
1)
dowozu pracowników do miejsca zatrudnienia i z powrotem pojazdami przeznaczonymi do zbiorowego przewozu osób, przy wykorzystaniu co najmniej 50% miejsc siedzących, jeżeli brak jest dogodnych połączeń środkami komunikacji publicznej, gwarantujących dojazd do miejsca zatrudnienia w określonych godzinach. Opłaty za dowóz pobiera się w wysokości 50% obowiązującej stawki odpłatności, chyba że odrębne przepisy wydane przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, korzystniej regulują te opłaty,
2)
przewozu uczestników wycieczek organizowanych w szkołach i przedszkolach, nad którymi sprawuje patronat jednostka organizacyjna resortu spraw wewnętrznych i administracji oraz wycieczek dla pracowników, emerytów i rencistów resortu spraw wewnętrznych i administracji oraz ich rodzin, za odpłatnością w wysokości 50% obowiązującej stawki odpłatności.
§  14.
Sprzęt transportowy, może być także użyty przez:
1)
pracowników, pod warunkiem pokrycia kosztów według obowiązującej stawki odpłatności,
2)
osoby (prawne i fizyczne) spoza resortu spraw wewnętrznych i administracji za odpłatnością nie niższą niż według obowiązujących stawek.
§  15.
Szczegółowe warunki użycia sprzętu transportowego do celów niesłużbowych, o których mowa w § 12-14, oraz stawki odpłatności za jego użycie ustalają organy i kierownicy jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4.
§  16.
1.
Pracownicy mogą używać do celów służbowych, na koszt jednostki prowadzącej gospodarkę transportową, samochody osobowe, motocykle i motorowery, nie będące własnością pracodawcy.
2.
Warunkiem odpłatnego wykorzystywania pojazdów, o których mowa w ust. 1, do celów służbowych, jest przyznanie pracownikowi limitu przebiegu kilometrów.
3.
Szczegółowe warunki używania pojazdów przez pracowników, o których mowa w ust. 1, limity przebiegu kilometrów, stawki odpłatności oraz wzór umowy cywilnoprawnej, stanowiącej podstawę zwrotu kosztów, ustalają organy i kierownicy jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4.
§  17.
1.
Pracownikowi, do celów służbowych, może zostać użyczony pojazd służbowy.
2.
Umowę o użyczenie pojazdu do celów służbowych zawiera z pracownikiem kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową, odnośnie:
1)
samochodów osobowych, pod warunkiem uzyskania zgody organów i kierowników jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4,
2)
motocykli.

Wzór umowy stanowi załącznik nr 1 do zarządzenia.

3.
Warunkiem zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2, jest przyznanie pracownikowi przez kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową limitu przebiegu kilometrów nie mniejszego niż 250 km miesięcznie i posiadanie przez pracownika zezwolenia na prowadzenie pojazdów służbowych.
4.
Pracownik, z którym zawarto umowę o użyczenie pojazdu do celów służbowych, może korzystać z tego pojazdu do celów prywatnych na warunkach określonych w umowie.
5.
Limity przebiegu kilometrów związane z użytkowaniem pojazdu użyczonego ustalają organy i kierownicy jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4.
§  18.
1.
Dla potrzeb resortu spraw wewnętrznych i administracji sprzęt transportowy, z zastrzeżeniem ust. 2, nabywa się na podstawie umowy kupna-sprzedaży lub umowy darowizny.
2.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, na wniosek organów i kierowników jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4, może wyrazić zgodę na inną niż określona w ust. 1, formę nabycia sprzętu transportowego.
3.
Przekazywanie sprzętu transportowego pomiędzy organami i kierownikami jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4, odbywa się, z zastrzeżeniem ust. 4, odpłatnie.
4.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, na uzgodniony wniosek organów i kierowników jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4, może wyrazić zgodę na nieodpłatne przekazanie sprzętu transportowego pomiędzy nimi.
5.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji może wyznaczyć jednostkę organizacyjną właściwą do realizacji zakupów nowego sprzętu transportowego w przypadku, gdy sprzęt ten jest nabywany dla potrzeb kilku różnych urzędów lub jednostek organizacyjnych w resorcie spraw wewnętrznych i administracji.
§  19.
Decyzję w przedmiocie uznania sprzętu transportowego za zbędny podejmuje kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową lub osoba przez niego upoważniona.
§  20.
1.
Sprzęt transportowy uznany za zbędny zbywa się, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4 oraz § 21, w drodze przetargu. Regulamin przetargu stanowi załącznik nr 2 do zarządzenia.
2.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, na wniosek organów i kierowników jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4, może wyrazić zgodę na inną niż określona w ust. 1, formę zbycia sprzętu transportowego.
3.
Oferta sprzedaży w drodze przetargu sprzętu transportowego, o którym mowa w ust. 1, może zostać skierowana wyłącznie do pracowników resortu spraw wewnętrznych i administracji, jeżeli przedmiotem przetargu będą samochody osobowe, motocykle, motorowery lub sprzęt pływający.
4.
Sprzęt transportowy nie sprzedany na drugim przetargu może zostać zbyty osobie lub jednostce organizacyjnej, która złożyła ofertę (podanie, raport), za cenę obniżoną w stosunku do ceny wywoławczej, ustaloną przez kierownika jednostki organizującej przetarg.
§  21.
1.
Sprzęt transportowy Państwowej Straży Pożarnej technicznie sprawny, uznany za zbędny, przekazuje się nieodpłatnie ochotniczym strażom pożarnym na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1995 r. Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 773, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668).
2.
Jeżeli wykonanie naprawy pojazdu uszkodzonego w wypadku jest ze względów ekonomicznych nieuzasadnione, dopuszcza się możliwość zawarcia z ubezpieczycielem ugody oraz przekazania ubezpieczycielowi uszkodzonego pojazdu w zamian za odszkodowanie odpowiadające pełnej wysokości powstałej szkody. Decyzję o zawarciu ugody, na wniosek jednostki użytkującej sprzęt transportowy, której pojazd uległ uszkodzeniu, podejmują organy i kierownicy jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4.
3.
W uzasadnionych przypadkach, na wniosek kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej prowadzącej gospodarkę transportową, organy i kierownicy jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 4, mogą wyrazić zgodę na przeznaczenie zbędnego sprzętu transportowego na cele szkoleniowe lub nieodpłatne przekazanie go na te cele innym jednostkom organizacyjnym resortu spraw wewnętrznych i administracji.
§  22.
Zbędny sprzęt transportowy, nie zagospodarowany w trybie określonym w § 20 i § 21, lub którego stan techniczny wskazuje na niemożność zbycia w drodze przetargu, podlega skasowaniu.
§  23.
Szczegółowe zasady zbywania, kasacji oraz uznawania sprzętu transportowego za zbędny ustalają organy i kierownicy jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4.
§  24.
Sprzęt transportowy należy użytkować zgodnie z przeznaczeniem.
§  25.
Kierownicy jednostek prowadzących gospodarkę transportową i kierownicy jednostek użytkujących sprzęt transportowy odpowiedzialni są za zabezpieczenie sprzętu transportowego przed samowolnym użyciem i kradzieżą oraz za podejmowanie działań zapobiegających wypadkom drogowym. W szczególności zobowiązani są do:
1)
zorganizowania służb dyspozytorskich i dyżurnych w celu ewidencjonowania i kontrolowania stanu technicznego pojazdów wyjeżdżających, a także sprawdzania stanu trzeźwości kierujących tymi pojazdami,
2)
niedopuszczania do użytkowania niesprawnego sprzętu transportowego,
3)
prowadzenia działalności oświatowo-profilaktycznej z kierującymi w celu poprawy bezpieczeństwa w ruchu drogowym, w tym organizowania szkolenia kierowców i podnoszenia ich kwalifikacji zawodowych.
§  26.
Kierownicy jednostek prowadzących gospodarkę transportową zapewniają odpowiednią obsługę techniczną gwarantującą sprawność oraz estetyczny wygląd sprzętu transportowego, a w szczególności:
1)
bieżącą obsługę, przeglądy i badania techniczne oraz naprawy,
2)
coroczne przeglądy techniczne sprzętu i zaplecza,
3)
utrzymywanie zapasów sprzętu i materiałów niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania transportu,
4)
właściwe warunki przechowywania (garażowania).
§  27.
Gospodarkę materiałami pędnymi i smarami należy prowadzić racjonalnie i oszczędnie, z uwzględnieniem norm zużycia i ubytków naturalnych oraz zasad magazynowania.
§  28.
Szczegółowe zasady organizacji pracy zaplecza technicznego, w tym zasady gospodarki materiałami pędnymi i smarami, ewidencji i sprawozdawczości, ustalają organy i kierownicy jednostek (komórek) organizacyjnych, o których mowa w § 4.
§  29.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

WZÓR

UMOWA

o użyczenie pojazdu do celów służbowych

W dniu .................... 19.... r. pomiędzy ..............................................

......................................................................, zwanym dalej "użyczającym", reprezentowanym przez ......................................................................

a ..............................................................................

zwanym dalej "użytkownikiem", zamieszkałym w ........................................

ul. .....................................................

została zawarta umowa następującej treści:

§ 1.

Użyczający przekazuje, a użytkownik przejmuje do wyłącznego osobistego używania do celów

służbowych pojazd marki ............................... rok produkcji ................

nr silnika ................... nr nadwozia/ramy ................... nr rejestracyjny .................

§ 2.

Stan techniczny pojazdu, przebieg kilometrów i wyposażenie dodatkowe określa protokół zdawczo-odbiorczy pojazdu, stanowiący załącznik do umowy.

§ 3.

Użytkownik obowiązany jest dokładać wszelkich starań w celu zabezpieczenia i utrzymania pojazdu w należytym stanie technicznym, przestrzegać warunków technicznych eksploatacji, stosować właściwe materiały eksploatacyjne oraz przeprowadzać przeglądy i zabiegi określone w instrukcji obsługi.

§ 4.

Użytkownik zobowiązuje się przejawiać szczególną troskę o zabezpieczenie pojazdu przed kradzieżą i zniszczeniem.

§ 5.

Użyczający pokrywa koszt pełnego ubezpieczenia komunikacyjnego, napraw, eksploatacji bieżącej, obsługi technicznej i konserwacji pojazdu.

§ 6.

1. Koszty napraw powypadkowych pokrywa użyczający do wysokości kwoty uznanej w ramach ubezpieczenia pojazdu.

2. Uszkodzenia pojazdu i inne szkody, których koszty naprawy przekraczają wysokość kwoty, o której mowa w ust. 1, a także szkody wynikłe wskutek nieprzestrzegania postanowień niniejszej umowy, obciążają użytkownika.

§ 7.

O zaistniałych istotnych niesprawnościach, uszkodzeniach i wypadkach, w których uczestniczył pojazd, użytkownik jest obowiązany powiadomić niezwłocznie użyczającego na piśmie.

§ 8.

1. Za używanie pojazdu do przejazdów służbowych użytkownikowi przysługuje ryczałtowy zwrot kosztów.

2. Ryczałt na pokrycie kosztów eksploatacji pojazdu wynosi równowartość 40% ryczałtu wypłacanego za używanie pojazdów prywatnych do celów służbowych.

3. Rozliczenie ryczałtu następuje w okresach miesięcznych na podstawie oświadczenia użytkownika.

4. Limit miesięczny używania pojazdu do celów lokalnych przejazdów służbowych ustala się na ........ .... km.

§ 9.

Użytkownik może używać pojazdu do celów prywatnych za odpłatnością stanowiącą równowartość 40% ryczałtu wypłacanego za używanie pojazdów prywatnych do celów służbowych.

§ 10.

Umowa zawarta jest na czas ...................., przy czym ze strony użyczającego może być rozwiązana w trybie natychmiastowym, w przypadkach określonych w art. 716 Kodeksu Cywilnego, a także w razie:

1) odwołania użytkownika ze stanowiska i rozwiązania stosunku pracy,

2) niezawiadomienia o uczestnictwie pojazdu w wypadku,

3) utraty przez użytkownika uprawnienia do kierowania pojazdami.

§ 11.

1. W przypadku rozwiązania umowy, użytkownik jest obowiązany zwrócić pojazd wraz z przekazanym protokolarnie wyposażeniem dodatkowym, w stanie niepogorszonym, z uwzględnieniem zwykłego zużycia eksploatacyjnego.

2. Ubytek wartości pojazdu ponad stan, o jakim mowa w ust. 1, oraz braki w wyposażeniu użytkownik jest obowiązany pokryć przy przekazywaniu pojazdu.

3. W razie sporu co do wysokości odszkodowania podstawę wyceny stanowić będzie ocena techniczna rzeczoznawcy.

§ 12.

Stan techniczny pojazdu, wyposażenie i inne dane techniczno-eksploatacyjne istniejące w dniu zwrotu pojazdu określi protokół zdawczo-odbiorczy. Protokół ten określi ponadto podlegające rozliczeniu nakłady na wyposażenie pojazdu, poczynione przez użytkownika, do których nie był on zobowiązany, a które nie mogą być przez użytkownika zabrane bez uszkodzenia pojazdu.

§ 13.

Zmiana warunków umowy następuje z zachowaniem formy pisemnej.

§ 14.

W sprawach nie uregulowanych niniejszą umową mają zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego, w szczególności dotyczące umowy użyczenia.

UŻYCZAJĄCY UŻYTKOWNIK

.......... ..........

ZAŁĄCZNIK Nr 2

REGULAMIN PRZETARGU

na zbycie sprzętu transportowego w jednostkach organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych i administracji
§  1.
1.
Przetarg organizuje kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową.
2.
W celu przeprowadzenia przetargu kierownik jednostki, o której mowa w ust. 1, powołuje komisję przetargową w składzie co najmniej 3-osobowym.
3.
W skład komisji wchodzi przedstawiciel komórki właściwej w sprawach finansów.
§  2.
W przetargu nie mogą uczestniczyć:
1)
członkowie komisji przetargowej, ich małżonkowie oraz zstępni,
2)
osoby obecne podczas przetargu w charakterze urzędowym.
§  3.
1.
Przetarg publiczny ma charakter otwarty.
2.
Przetarg ograniczony organizowany dla pracowników ma charakter zamknięty.
§  4.
1.
Przed ogłoszeniem przetargu jednostka organizująca przetarg dokonuje wyceny środków transportowych przeznaczonych do zbycia, przy uwzględnieniu aktualnych cen rynkowych. Wycena ta może być poprzedzona opinią rzeczoznawcy.
2.
Cena oszacowania pojazdu nie może być niższa niż aktualna cena rynkowa. Jeżeli ceny rynkowej pojazdu nie można ustalić, wówczas cena oszacowania nie może być niższa od początkowej wartości księgowej uwzględniającej skutki przeszacowania i zmniejszonej o stopień umorzenia (amortyzacji).
§  5.
1.
Sprzedaż nie może nastąpić za cenę niższą od ceny wywoławczej.
2.
Cena wywoławcza nie może być niższa niż 75% ceny oszacowania.
3.
Jeżeli sprzedaż w drodze przetargu sprzętu transportowego nie dojdzie do skutku z powodu braku nabywców, kierownik jednostki organizującej przetarg, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od daty pierwszego przetargu zarządza drugi przetarg, na którym pierwotną cenę wywoławczą może obniżyć o 50%.
§  6.
Kierownik jednostki organizującej przetarg ustala wadium w wysokości do 10% ceny wywoławczej, tytułem zabezpieczenia wykonania w terminie warunków przetargu.
§  7.
1.
Kierownik jednostki organizującej przetarg wyznacza termin przetargu i ogłasza obwieszczenie o przetargu.
2.
Termin przetargu powinien być wyznaczony tak, aby między datą ogłoszenia przetargu a datą przetargu upłynęło co najmniej 14 dni.
3.
W obwieszczeniu o przetargu podaje się:
1)
nazwę i siedzibę jednostki organizującej przetarg,
2)
miejsce i termin, w którym można obejrzeć przeznaczony do zbycia sprzęt transportowy,
3)
rodzaj, typy i ilość zbywanego sprzętu transportowego,
4)
wysokość ceny wywoławczej i wysokość wadium,
5)
sposób wpłacenia wadium lub miejsce wpłacenia wadium,
6)
zastrzeżenie, że wadium przepada na rzecz zbywcy, jeżeli żaden z uczestników licytacji nie zaofiaruje ceny nabycia równej co najmniej cenie wywoławczej,
7)
ewentualne zastrzeżenie prawa unieważnienia przetargu w części lub w całości bez podania przyczyny.
§  8.
1.
Obwieszczenie o przetargu publicznym zamieszcza się w prasie codziennej oraz na widocznym miejscu w siedzibie jednostki organizującej przetarg i w innych miejscach, jeżeli uzna się to za celowe.
2.
Obwieszczenie o przetargu ograniczonym podaje się do wiadomości pracowników jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych i administracji w sposób umożliwiający zapoznanie się z nim jak największej liczby osób.
§  9.
1.
Przetarg odbywa się w formie ustnej (licytacja).
2.
Przetarg prowadzi przewodniczący lub członek komisji przetargowej.
§  10.
Po wywołaniu przetargu prowadzący przetarg podaje do wiadomości:
1)
przedmiot przetargu (markę, typ i inne cechy identyfikujące sprzęt transportowy),
2)
cenę wywoławczą,
3)
wysokość wadium,
4)
termin uiszczenia ceny nabycia,
5)
dane o zmianach w stanie prawnym, a także w stanie technicznym sprzętu transportowego, jeżeli takie zaszły po ogłoszeniu obwieszczenia o przetargu oraz związane z tym zmiany warunków przetargu.
§  11.
W przetargu biorą udział osoby, które wpłaciły wadium w wysokości przewidzianej warunkami przetargu.
§  12.
Stawienie się jednego licytanta wystarcza do przeprowadzenia przetargu.
§  13.
1.
Licytacja rozpoczyna się od podania ceny wywoławczej sprzętu transportowego przeznaczonego do zbycia.
2.
Postąpienie ceny nie może wynosić mniej niż 1% ceny wywoławczej, z zaokrągleniem wzwyż do pełnych dziesiątek złotych.
3.
Zaoferowana cena przestaje wiązać uczestnika przetargu, gdy inny uczestnik zaoferował cenę wyższą.
4.
Po ustaniu postąpień ceny, prowadzący przetarg, uprzedzając o tym obecnych, po trzecim ogłoszeniu, zamyka przetarg i udziela przybicia licytantowi, który zaoferował najwyższą cenę.
5.
W przypadku gdy w przetargu uczestniczy jeden licytant, zamknięcie przetargu i udzielenie przybicia licytantowi następuje po zaoferowaniu ceny wywoławczej.
6.
Z chwilą przybicia następuje zbycie sprzętu transportowego na rzecz nabywcy.
§  14.
Nabywca jest obowiązany zapłacić cenę nabycia po udzieleniu mu przybicia, bądź w terminie wyznaczonym przez prowadzącego przetarg, nie dłuższym jednak niż 7 dni.
§  15.
Nabywca, który w terminach, o których mowa w § 14, nie uiści ceny nabycia, traci prawa wynikające z przybicia oraz wpłacone wadium.
§  16.
1.
Nabywca, który zapłacił cenę nabycia, powinien niezwłocznie odebrać nabyty sprzęt transportowy.
2.
Wadium wpłacone przez nabywcę ulega zarachowaniu na poczet ceny nabycia. Wadium złożone przez innych uczestników przetargu podlega zwrotowi.
§  17.
1.
Komisja przetargowa sporządza protokół z przebiegu przetargu, który powinien zawierać:
1)
oznaczenie czasu i miejsca przeprowadzenia przetargu,
2)
nazwiska i imiona członków komisji przetargowej ze wskazaniem osoby prowadzącej przetarg,
3)
wysokość ceny wywoławczej na wystawiony sprzęt transportowy,
4)
najwyższą zaoferowaną cenę,
5)
nazwisko, imię i adres zamieszkania nabywcy,
6)
wysokość ceny nabycia i oznaczenie sumy jaką nabywca uiścił na poczet ceny,
7)
ewentualne oświadczenia osób obecnych przy przetargu,
8)
wzmiankę o odczytaniu protokołu,
9)
podpisy członków komisji przetargowej i nabywcy (lub wzmiankę o przyczynie braku podpisu).
2.
W protokole przetargu należy odnotować fakt wpłacenia ceny nabycia sprzętu transportowego albo nieuiszczenia ceny nabycia w terminie, o którym mowa w § 14.
3.
Do protokołu z przebiegu przetargu dołącza się obwieszczenie o przetargu.
1 § 3 pkt 13a dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 15 z dnia 30 lipca 1999 r. (Dz.Urz.MSWiA.99.5.45) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 lipca 1999 r.
2 § 4 pkt 9a dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 15 z dnia 30 lipca 1999 r. (Dz.Urz.MSWiA.99.5.45) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 lipca 1999 r.
3 § 8 ust. 1 pkt 8a dodany przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 15 z dnia 30 lipca 1999 r. (Dz.Urz.MSWiA.99.5.45) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 lipca 1999 r.