Ewidencja i przechowywanie dowodów rzeczowych, mienia tymczasowo zajętego i innych rzeczy w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.CBA.2011.1.50

Akt obowiązujący

Wersja od: 29 czerwca 2011 r.

DECYZJA Nr 195/11

SZEFA CENTRALNEGO BIURA ANTYKORUPCYJNEGO

z dnia 29 czerwca 2011 r.

w sprawie ewidencji i przechowywania dowodów rzeczowych, mienia tymczasowo zajętego i innych rzeczy w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym

Na podstawie § 1 statutu Centralnego Biura Antykorupcyjnego, stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 72 Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2010 r. w sprawie nadania statutu Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu (M. P. Nr 76, poz. 953), postanawia się, co następuje:

§ 1. Decyzja określa:

1) zasady i sposób przechowywania:

a) dowodów rzeczowych,

b) mienia tymczasowo zajętego,

c) innych rzeczy;

2) dokumentację związaną z przechowywaniem rzeczy, o których mowa w pkt 1.

§ 2. Dowodami rzeczowymi, zwanymi dalej "dowodami", są w szczególności:

1) rzeczy i dokumenty:

a) które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa,

b) które zachowały na sobie ślady przestępstwa,

c) które pochodzą bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa,

d) które mogą służyć jako środek dowodowy do wykrycia sprawcy czynu lub ustalenia przyczyn i okoliczności przestępstwa,

e) których posiadanie bez zezwolenia jest zabronione;

2) ślady kryminalistyczne

- co do których wydano postanowienie o uznaniu ich za dowód rzeczowy.

§ 3. Dokumentację związaną z dowodami stanowią:

1) wykaz dowodów rzeczowych, o którym mowa w § 1 decyzji nr 18/08 Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego z dnia 22 kwietnia 2008 r. w sprawie określenia wzorów druków używanych przez funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego w celu dokumentowania czynności procesowych (Dz. Urz. CBA Nr 2, poz. 22), zwanej dalej "decyzją";

2) księga dowodów rzeczowych;

3) dowód wpłaty na konto sum depozytowych;

4) deklaracja depozytowa i dowód depozytowy;

5) protokół oddania rzeczy na przechowanie, o którym mowa w § 1 pkt 28 decyzji;

6) dokument przyjęcia, wydania lub przekazania dowodu;

7) protokół zdawczo-odbiorczy;

8) protokół okresowych inwentaryzacji dowodów;

9) postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych.

§  4.

1. Dowody, poza włączonymi do akt głównych postępowania oraz tymi, o których mowa w art. 230 § 3 i art. 231-233 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.¹⁾), zwanej dalej "k.p.k.", przechowuje się wyłącznie w szafach metalowych, znajdujących się w pomieszczeniach odpowiednio zabezpieczonych przed dostępem osób nieuprawnionych oraz wyposażonych w sprzęt zabezpieczający dowody przed uszkodzeniem lub zniszczeniem, zwanych dalej "depozytem dowodów".

2. Osoba wyznaczona przez kierownika jednostki organizacyjnej Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zwana dalej "depozytariuszem", przyjmuje do depozytu dowodów dowody w opakowaniach gwarantujących właściwe przechowanie i zachowanie ich tożsamości oraz prowadzi ich ewidencję i jest odpowiedzialna za ich przechowywanie, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Rzeczy lub dokumenty, których nie uznano postanowieniem za dowody, zwane dalej "rzeczami", przed ich wydaniem osobie uprawnionej można przechowywać w metalowej szafie użytkowanej przez funkcjonariusza Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zwanego dalej "CBA", prowadzącego postępowanie albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania, z zaznaczeniem obowiązku przedstawienia ich na każde żądanie uprawnionego funkcjonariusza CBA, prokuratora lub przedstawiciela uprawnionego organu.

4. Rzeczy zabezpieczone podczas dokonywania czynności niecierpiących zwłoki przechowuje się w szafie metalowej znajdującej się w jednostce organizacyjnej CBA, jeżeli nie jest możliwe przekazanie ich funkcjonariuszowi CBA prowadzącemu postępowanie lub depozytariuszowi.

5. Przedmioty i substancje, o których mowa w art. 232a § 1 k.p.k. i rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad i miejsca przechowywania w postępowaniu karnym przedmiotów i substancji stwarzających niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia oraz warunków i sposobu ich zniszczenia (Dz. U. Nr 108, poz. 1025), zwanym dalej "rozporządzeniem", przekazuje się do podmiotów, o których mowa § 3 rozporządzenia, bez ich przewożenia do jednostki organizacyjnej CBA.

6. Dopuszcza się, na podstawie zawartego porozumienia lub umowy, przechowywanie dowodów w magazynach dowodów Policji lub innych podmiotów uprawnionych do ich gromadzenia posiadających takie magazyny, jeżeli magazyny te znajdują się w pomieszczeniach specjalnie wydzielonych oraz odpowiednio zabezpieczonych przed dostępem osób nieuprawnionych i wyposażonych w sprzęt zabezpieczający dowody lub rzeczy przed uszkodzeniem lub zniszczeniem.

7. Dopuszcza się utworzenie jednego depozytu dowodów dla kilku jednostek organizacyjnych CBA.

§  5.

1. Pojazdy silnikowe oraz statki wodne lub powietrzne przechowuje się, w miarę posiadanych możliwości, w obiektach lub na wydzielonych do tego celu placach jednostek organizacyjnych CBA.

2. Mienie ruchome, o którym mowa w ust. 1, może być przechowywane także w innych miejscach, w szczególności na parkingach, przystaniach lub w hangarach prowadzonych przez podmioty gwarantujące prawidłowe wykonanie umowy przechowania.

§  6.

1. Dokumenty, fotografie, folie daktyloskopijne, ślady biologiczne w stanie wysuszonym oraz inne ślady, a także inne małe przedmioty, jeśli zostały zwrócone po ich wykorzystaniu w badaniach, mogą być załączone do akt głównych postępowania, jeżeli ich rozmiary, wartość lub znaczenie dla sprawy na to pozwalają. Umieszcza się je we włączonej do akt kopercie lub innym podobnym opakowaniu, na którym opisuje się zawartość i wskazuje datę uzyskania dowodu lub rzeczy oraz czynność, podczas której zostały zabezpieczone.

2. Nośnik użyty do utrwalenia obrazu lub dźwięku dla celów procesowych, po opakowaniu i zarejestrowaniu w wykazie dowodów rzeczowych, należy dołączyć do akt głównych postępowania, jeżeli rozmiary nośnika na to pozwalają. W innych przypadkach nośnik przekazuje się do depozytu dowodów.

§ 7. Polskie i zagraniczne znaki pieniężne będące w obiegu, nienoszące śladów przestępstwa lub przestępcy, a także jeżeli z innych powodów nie jest konieczne zachowanie ich w konkretnych egzemplarzach, wpłaca się na konto sum depozytowych sądu właściwego dla rozpoznania sprawy lub na konto sum depozytowych prokuratury apelacyjnej lub okręgowej.

§  8.

1. Przedmioty wartościowe, w szczególności złoto i monety złote, platynę, srebro i monety srebrne, wyroby użytkowe ze złota, platyny lub srebra, kamienie szlachetne i półszlachetne, perły naturalne i hodowlane, korale, bursztyny, zagraniczne środki płatnicze, zagraniczne i krajowe papiery wartościowe oraz polskie lub obce znaki pieniężne będące w obiegu, które powinny być zachowane w konkretnych egzemplarzach, noszące ślady przestępstwa lub przestępcy, przekazuje się na przechowanie w oddziale Narodowego Banku Polskiego jako depozyt zamknięty.

2. Przedmioty o wartości artystycznej lub historycznej, w tym zabytki ruchome, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568, z późn. zm.²⁾) oddaje się na przechowanie właściwej instytucji, w szczególności muzeum, archiwum lub bibliotece.

§  9.

1. Czynności związane z przekazaniem dowodów lub rzeczy do depozytu bankowego lub z oddaniem na przechowanie właściwej instytucji lub osobie godnej zaufania wykonuje funkcjonariusz CBA prowadzący postępowanie, z wyjątkiem złożenia rzeczy do depozytu sądowego, co pozostaje w kompetencji prokuratora.

2. Przed złożeniem depozytu wartościowego w banku lub oddaniem na przechowanie właściwej instytucji, w miarę potrzeb, sporządza się kopie bądź fotografie dowodów lub przedmiotów. Depozyt należy przekazać do banku lub instytucji niezwłocznie po uzyskaniu dowodu lub rzeczy.

3. Przedmioty wartościowe przekazywane do banku należy komisyjnie zapakować w sposób trwały, uniemożliwiający wyjęcie zawartości bez widocznego uszkodzenia opakowania, a opakowanie dodatkowo zabezpieczyć pieczęciami lub stemplami. Ponadto sposób opakowania i zabezpieczenia depozytu należy dostosować do wymagań jednostki Narodowego Banku Polskiego, w której składany jest depozyt.

4. Na opakowaniu depozytu wpisuje się nazwę i adres składającego depozyt, numer deklaracji depozytowej oraz określa zawartość depozytu. Należy także sporządzić w trzech egzemplarzach protokół zapakowania depozytu wartościowego, o którym mowa w § 1 pkt 47 decyzji, którego jeden egzemplarz umieszcza się wewnątrz opakowania depozytu, po jednym: w aktach głównych i kontrolnych postępowania.

5. Dowodem przyjęcia depozytu, o którym mowa w ust. 1, jest wydany przez bank dowód depozytowy. Kopię dowodu depozytowego załącza się do akt głównych i kontrolnych postępowania.

6. Składający depozyt jest obowiązany wypełnić deklarację depozytową w co najmniej pięciu egzemplarzach: dwa dla banku, jeden do umieszczenia wewnątrz opakowania, po jednym do akt głównych i kontrolnych postępowania. Jeśli składający depozyt określi w deklaracji depozytowej podmiot, do którego dyspozycji depozyt jest składany, przekazuje temu podmiotowi kolejny egzemplarz deklaracji depozytowej wraz z dowodem depozytowym. Deklarację depozytową podpisuje upoważniony przez Szefa CBA funkcjonariusz CBA, którego wzór podpisu znajduje się w banku.

7. W przypadku zmiany podmiotu, do którego dyspozycji depozyt został złożony, należy pisemnie zawiadomić bank o tej zmianie. Pismo podpisuje funkcjonariusz CBA, którego wzór podpisu został złożony w banku, po uzyskaniu akceptacji kierownika jednostki organizacyjnej CBA, w której pełni służbę. Na podstawie tego pisma bank sporządza odpowiednią adnotację w książce depozytów i na deklaracji depozytowej. Przekazania dowodu depozytowego i deklaracji depozytowej nowemu podmiotowi dysponującemu dokonuje podmiot dotychczas dysponujący depozytem.

8. Wydanie depozytu następuje na podstawie pisemnego polecenia wydania depozytu za zwrotem dowodu depozytowego. Pisemne polecenie wydania depozytu podpisuje funkcjonariusz CBA, o którym mowa w ust. 7.

9. Depozyt wartościowy zapakowuje się i rozpakowuje komisyjnie. W skład komisji powołanej przez Szefa CBA wchodzą minimum trzy osoby, w tym kierownik właściwej jednostki organizacyjnej CBA lub wyznaczony przez niego funkcjonariusz.

§ 10. O ujawnieniu podczas czynności materiałów lub przyrządów wybuchowych powiadamia się komórkę minersko-pirotechniczną Policji lub Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

§  11.

1. Niezwłocznie po uzyskaniu pierwszego dowodu, funkcjonariusz CBA prowadzący postępowanie sporządza w czterech egzemplarzach wykaz dowodów rzeczowych zabezpieczonych w toku postępowania, z czego egzemplarz:

1) numer 1 - włącza się do akt głównych;

2) numer 2 - wraz z dowodami podlegającymi przechowaniu w depozycie dowodów przekazuje depozytariuszowi;

3) numer 3 - włącza się do akt kontrolnych;

4) numer 4 - wykorzystuje się przy przekazywaniu dowodów do prokuratury lub innego organu albo instytucji.

2. Do wykazu dowodów rzeczowych wpisuje się wszystkie dowody, niezależnie od miejsca i sposobu ich przechowywania.

3. W razie przekazania dowodów albo rzeczy lub ich części do banku, zwrócenia uprawnionej osobie, przekazania ich albo oddania pod dozór, przekazania prokuratorowi lub sądowi - funkcjonariusz CBA prowadzący postępowanie dokonuje odpowiednich wpisów w egzemplarzach numer 1, 3 i 4 wykazu, uzyskane zaś kopie dowodów depozytowych, pokwitowania, zobowiązania lub protokoły oddania rzeczy na przechowanie załącza do akt głównych, umieszczając je bezpośrednio po protokołach czynności, których dotyczą.

4. Wykazy dowodów rzeczowych numeruje się według kolejności ich sporządzenia.

§  12.

1. W księdze dowodów rzeczowych rejestruje się wykazy dowodów rzeczowych. Wykaz stanowi załącznik do księgi.

2. Depozytariusz, przyjmując dowody do depozytu dowodów, każdorazowo sprawdza ich zgodność z opisem w wykazie dowodów rzeczowych, który musi być zgodny z zapisem w protokole czynności, podczas której dowód uzyskano, chyba że w wyniku prawidłowego przeprowadzenia czynności procesowych stan dowodu uległ zmianie.

3. Depozytariusz przed przyjęciem dowodów do depozytu dowodów sprawdza ich oznaczenie na opakowaniach lub na przymocowanych do nich metryczkach.

4. Jeżeli zachodzi potrzeba pobrania dowodu z depozytu dowodów, depozytariusz odnotowuje ten fakt w swoim egzemplarzu wykazu dowodów rzeczowych w kolumnie oznaczonej "ewidencja obiegu w depozycie".

§  13.

1. W toku postępowania, a także obowiązkowo przed przekazaniem prokuratorowi akt umorzonego lub zawieszonego postępowania, funkcjonariusz CBA weryfikuje zgromadzone dowody pod kątem ich zbędności dla postępowania. W razie stwierdzenia, iż odegrały one swoją rolę dowodową, stosuje się art. 230 § 2 k.p.k. Decyzja o zbędności dla postępowania dowodu poprzedzona jest akceptacją przełożonego funkcjonariusza CBA.

2. W razie wątpliwości, co do uznania dowodu za zbędny dla postępowania, wydanie go osobie uprawnionej należy uzgodnić z prokuratorem.

3. Jeżeli prokurator wydał postanowienie w przedmiocie dowodu rzeczowego, który odegrał w postępowaniu swoją rolę dowodową, funkcjonariusz CBA każdorazowo zwraca się do niego o podjęcie decyzji i naniesienie na postanowieniu o uznaniu za dowód rzeczowy lub na wykazie dowodów rzeczowych odpowiedniej adnotacji o wydaniu dowodu.

4. Funkcjonariusz CBA przesyłając prokuratorowi akta główne umorzonego lub zawieszonego postępowania umieszcza w piśmie przewodnim informację o miejscu przechowywania wszystkich dowodów, których nie przekazano prokuratorowi wraz z aktami oraz wnioskuje o podjęcie decyzji co do sposobu postępowania z tymi dowodami oraz o ich przejęcie. Informacja o miejscu przechowywania dowodów może nastąpić przez wskazanie odpowiednich kart akt postępowania.

5. Dowody w sprawach zakończonych kierowanych do sądu funkcjonariusz CBA przekazuje prokuratorowi.

6. Przekazanie dowodów lub zwrot rzeczy należy potwierdzić protokołem zdawczo-odbiorczym, ze szczególnym uwzględnieniem stanu, w jakim dowód lub rzecz się znajduje.

§  14.

1. Podczas przekazywania dowodów lub rzeczy między CBA i podmiotami uprawnionymi do prowadzenia śledztw i dochodzeń, zwanych dalej "podmiotami uprawnionymi", należy przestrzegać następujących zasad:

1) CBA i podmioty uprawnione przekazują dowody zgodnie ze sporządzonym wykazem i w stanie opisanym w protokole oględzin lub innej czynności, podczas której zostały zabezpieczone;

2) przekazywanie rzeczy wielkogabarytowych lub w znacznych ilościach w miejsce wskazane przez organ przejmujący odbywa się w terminie z nim uzgodnionym, nie później jednak niż w ciągu 3 dni roboczych, licząc od dnia następnego po wpływie do odbiorcy akt sprawy; z przekazania sporządza się protokół zdawczo-odbiorczy;

3) jeżeli przedmiotem przekazania jest pojazd silnikowy znajdujący się na innym parkingu lub w innym miejscu niż wskazany przez organ przejmujący, zorganizowanie transportu należy do tego organu;

4) pozostałe dowody lub rzeczy CBA i podmioty uprawnione przekazują wraz z aktami sprawy do siedziby organu przejmującego.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się wobec prokuratury i sądu.

§  15.

1. Nadzór nad postępowaniem z dowodami lub rzeczami w jednostkach organizacyjnych CBA sprawują kierownicy tych jednostek.

2. Komisyjną inwentaryzację dowodów i rzeczy w styczniu każdego roku zarządzają kierownicy jednostek organizacyjnych CBA.

3. Komisję inwentaryzacyjną w jednostkach organizacyjnych CBA powołują, w drodze decyzji, kierownicy tych jednostek.

4. Inwentaryzacja, o której mowa w ust. 2, powinna być zakończona w terminie 30 dni od daty jej zarządzenia.

5. Kierownicy jednostek organizacyjnych CBA, przekazują jeden egzemplarz protokołu inwentaryzacji Szefowi CBA.

§ 16. Przepisy decyzji stosuje się odpowiednio do składników tymczasowo zajętego mienia ruchomego w okresie niezbędnym do wydania postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym, o którym mowa w art. 295 § 4 k.p.k.

§ 17. Decyzja wchodzi w życie z dniem podpisania.

______

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051, Nr 144, poz. 1178, Nr 168, poz. 1323, Nr 178, poz. 1375, Nr 190, poz. 1474 i Nr 206, poz. 1589 oraz z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 98, poz. 626, Nr 106, poz. 669, Nr 122, poz. 826, Nr 125, poz. 842, Nr 182, poz. 1228, Nr 197, poz. 1307, Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 48, poz. 245 i 246 i Nr 53, poz. 273.

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 238, poz. 2390, z 2006 r. Nr 50, poz. 362 i Nr 126, poz. 875, z 2007 r. Nr 192, poz. 1394, z 2009 r. Nr 31, poz. 206 i Nr 97, poz. 804 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 474 i Nr 130, poz. 871.