Dostosowanie zasad prowadzenia rachunkowości ubezpieczycieli do przepisów ustawy o denominacji złotego.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1994.29.96

Akt utracił moc

Wersja od: 7 grudnia 1994 r.

INSTRUKCJA

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 29 listopada 1994 r.

w sprawie dostosowania zasad prowadzenia rachunkowości ubezpieczycieli do przepisów ustawy o denominacji złotego

W związku z art. 4 ust. 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386) ustala się, co następuje:

§ 1. Instrukcja dotyczy ubezpieczycieli objętych przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 1990 r. w sprawie zasad rachunkowości ubezpieczeniowej i sprawozdawczości finansowej oraz zasad obliczania wyniku finansowego ubezpieczycieli (Dz. U. z 1991 r. Nr 6, poz. 23, z 1992 r. Nr 12, poz. 48, z 1994 r. Nr 115, poz. 554), zwanych dalej "ubezpieczycielami".

§ 2. Ilekroć w instrukcji jest mowa o:

1) "ustawie" - rozumie się przez to ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386),

2) "rozporządzeniu" - rozumie się przez to rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 1990 r. w sprawie zasad rachunkowości ubezpieczeniowej i sprawozdawczości finansowej oraz zasad obliczania wyniku finansowego ubezpieczycieli (Dz. U. z 1991 r. Nr 6, poz. 23, z 1992 r. Nr 12, poz. 48 i z 1994 r. Nr 115, poz. 554),

3) "starych złotych" - rozumie się przez to walutę polską obowiązującą do dnia 31 grudnia 1994 r. w związku z § 10 instrukcji,

4) "nowej jednostce pieniężnej" - rozumie się przez to walutę polską obowiązującą od dnia 1 stycznia 1995 r., zgodnie z ustawą.

§  3.

1. Ubezpieczyciele zobowiązani zgodnie z przepisami rozporządzenia do sporządzenia sprawozdań finansowych na dzień 31 grudnia 1994 r. sporządzają je według zasad dotychczasowych z dokładnością wynikającą z ksiąg rachunkowych.

2. Ubezpieczyciel, który przed sporządzeniem sprawozdania finansowego, o którym mowa w ust. 1 otrzyma dowód księgowy wystawiony po dniu 31 grudnia 1994 r. w nowej jednostce pieniężnej, a dotyczący wcześniejszych operacji gospodarczych, ujmuje go w księgach 1994 r. po przeliczeniu wymienionych w nim kwot na stare złote.

§ 4. Od dnia 1 stycznia 1995 r. ubezpieczyciele wystawiają dokumenty księgowe dotyczące operacji gospodarczych roku 1995 i ujmują je w księgach rachunkowych w nowej jednostce pieniężnej (tj. w złotych i groszach).

§ 5. Ubezpieczyciele prowadzący do dnia 31 grudnia 1994 r. księgi z dokładnością do pełnych setek złotych (§ 4 ust. 3 rozporządzenia) przeliczają wartość sald kont aktywów i pasywów wyrażoną w starych złotych na nową jednostkę pieniężną na kontach analitycznych i syntetycznych ściśle w stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy (np. dotychczasowa wartość w starych złotych 163.400 złotych oznacza wartość w nowej jednostce pieniężnej 16 złotych 34 grosze).

§  6.

1. Ubezpieczyciele prowadzący do dnia 31 grudnia 1994 r. księgi z dokładnością do pełnych złotych przeliczają wartość sald kont aktywów i pasywów wyrażoną w starych złotych na nową jednostkę pieniężną na kontach analitycznych i syntetycznych z tym, że w pierwszej kolejności przeliczają salda kont analitycznych ze starych złotych na nową jednostkę pieniężną zaokrąglając końcówki wartości pieniężnych do 1 grosza.

2. Przeliczenia dokonuje się ściśle w stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2 i art. 7 ustawy.

W odniesieniu do wszystkich aktywów i pasywów końcówki w wysokości do 100 złotych wyrażone w starych złotych są zaokrąglane w górę do nowej wartości wyrażonej w pełnych groszach.

Na przykład konta analityczne wyrażały następujące wartości w starych złotych:

- konto A - 175.201 zł,

- konto B - 182.350 zł,

- konto C - 145.886 zł

Po przeliczeniu na nową jednostkę pieniężną salda wyżej wymienionych kont będą wyrażały następujące wartości:

- konto A - 17 złotych 53 grosze,

- konto B - 18 złotych 24 grosze,

- konto C - 14 złotych 59 groszy,

3. Ubezpieczycielom prowadzącym ewidencję ilościowo-wartościową rzeczowych składników majątku obrotowego o wartościach tak niskich, że cena jednostkowa pojedynczego składnika majątku ukształtowałaby się po przeliczeniu na nową jednostką pieniężną poniżej 1 grosza, zaleca się aby stosowały jednostki miary stanowiące wielokrotność jednostek naturalnych.

4. Salda kont analitycznych ujmuje się w zestawieniach, w których wykazuje się stan sald w starych złotych zgodny ze stanem na dzień 31 grudnia 1994 r. oraz stan sald w nowej jednostce pieniężnej po zaokrągleniu w sposób wskazany w ust. 1-3. Suma sald kont analitycznych w nowej jednostce pieniężnej stanowi saldo odpowiedniego konta syntetycznego.

§  7.

1. Po wykonaniu zestawień wszystkich kont analitycznych sporządza się zestawienie wszystkich kont syntetycznych ujmując je w odrębnych kolumnach w sposób następujący:

1) stan wszystkich kont syntetycznych na dzień, 31 grudnia 1994 r. w starych złotych,

2) stan tych samych kont syntetycznych na dzień 1 stycznia 1995 r. w nowej jednostce pieniężnej:

a) zgodnie z zestawieniami kont analitycznych w odniesieniu do kont syntetycznych, do których prowadzone były konta analityczne,

b) ustalone według zasad podanych w §§ 5 i 6, w odniesieniu do tych kont syntetycznych, do których nie były prowadzone konta analityczne.

2. Po podsumowaniu zestawienia kont syntetycznych, stan aktywów i pasywów na dzień 31 grudnia 1994 r. wykazany w starych złotych powinien być zgodny, natomiast stan tych samych kont syntetycznych na dzień 1 stycznia 1995 r. wyrażony w nowej jednostce pieniężnej może wykazywać różnicę z zaokrągleń, którą ujmuje się w odrębnej pozycji zestawienia.

Różnicę tę zalicza się pod datą 1 stycznia 1995 r. na wynik finansowy jednostki.

§  8.

1. Na podstawie zestawienia kont syntetycznych, o którym mowa w § 7 ust. 1 oraz bilansu zamknięcia na dzień 31 grudnia 1994 r. sporządza się bilans przekształcenia na dzień 1 stycznia 1995 r., w którym wykazuje się w odrębnych kolumnach stan poszczególnych pozycji bilansowych w starych złotych oraz w nowej jednostce pieniężnej.

2. Różnicę z zaokrągleń, o której mowa w § 7 ust. 2, wykazuje się w bilansie przekształcenia w pozycji "Inne pasywa" pod nazwą "Różnica z zaokrągleń (wielkość dodatnia)" lub "Różnica z zaokrągleń (wielkość ujemna)".

§  9.

1. Wartości aktywów i pasywów wyrażone w starych złotych, stanowiące stan początkowy na dzień 1 stycznia 1995 r., można przeliczać na nową jednostkę pieniężną stopniowo w zależności od potrzeb ubezpieczyciela. W pierwszej kolejności należy przeliczać środki pieniężne, rozrachunki i rzeczowy majątek obrotowy. Następnie przelicza się pozostałe aktywa i pasywa ubezpieczyciela.

2. Ubezpieczyciele zobowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego na formularzu F-01/u powinni dokonać przeliczeń odpowiednich aktywów i pasywów na nową jednostkę pieniężną przed terminem sporządzenia tego sprawozdania za miesiąc styczeń 1995 r.

3. Aktywa i pasywa ubezpieczyciela wyrażone w starych złotych przelicza się na nową jednostkę pieniężną nie później niż przed upływem 14 dni od dnia sporządzenia rocznego sprawozdania finansowego za 1994 r.

§ 10. Od dnia 1 stycznia 1995 r. w zestawieniach dowodów obrotu gotówkowego (np. raporty kasowe) ujmuje się gotówkę wyrażoną wyłącznie w nowej jednostce pieniężnej, pomimo że do dnia 31 grudnia 1996 r. będą równolegle w obiegu stare złote i nowa jednostka pieniężna. Uzasadnienie stanu danego zestawienia obrotu gotówkowego stanowią zarówno złote i grosze w nowej jednostce pieniężnej, jak też stare złote, z tym że w odniesieniu do tych ostatnich przelicza się je ściśle w stosunku określonym w art. 2 ust. 2 ustawy.

§  11.

1. Ubezpieczyciele, którzy rozpoczęli działalność w drugiej połowie roku obrotowego i za rok obrotowy przyjęli okres od dnia rozpoczęcia działalności do dnia 31 grudnia następnego roku (§ 2 pkt 14 rozporządzenia) dokonują przeliczenia sald kont aktywów i pasywów według stanu na dzień 1 stycznia 1995 r. oraz obrotów kont wynikowych za okres od początku roku obrotowego do dnia 31 grudnia 1994 r. według zasad określonych w §§ 5-7.

2. Różnicę z zaokrągleń dotyczącą zarówno kont bilansowych, jak i kont wynikowych, zalicza się pod datą 1 stycznia 1995 r. na wynik finansowy ubezpieczyciela.

§  12.

1. Sprawozdania finansowe sporządzone na koniec roku obrotowego 1995 powinny wykazywać dane liczbowe:

1) w bilansie na dzień 1 stycznia 1995 r. - wynikające z bilansu przekształcenia, o którym mowa w § 8,

2) w rachunku wyników (zysków strat) za rok ubiegły - po ich przeliczeniu na nową jednostkę pieniężną.

3) w technicznym rachunku ubezpieczeń za rok ubiegły - po ich przeliczeniu na nową jednostkę pieniężną.

2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie odpowiednio do ubezpieczycieli, o których mowa w § 11.

§ 13. Instrukcja obowiązuje od dnia 1 stycznia 1995 r.